Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "czestosc wystepowania" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Częstość występowania różnych typów rozszczepów czaszkowo-twarzowych w jednym ośrodku w okresie 34 lat
Autorzy:
Fijałkowska, Marta
Antoszewski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391867.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
klasyfikacja
rozszczep
typ
Opis:
Wstęp: Rozszczepy ustno-twarzowe są najczęstszą wadą wrodzoną w obrębie głowy i szyi. Cel: Celem niniejszej pracy jest przedstawienie i usystematyzowanie własnej grupy pacjentów z różnymi typami izolowanych rozszczepów ustno-twarzowych. Materiał i metody: Wykonano retrospektywne badanie w grupie 473 łódzkich pacjentów z rozszczepami ustno-twarzowymi. Wyniki: W analizowanej grupie było: 434 osób z rozszczepem wargi i/lub podniebienia, 28 z rozszczepem nosa i 11 z rzadkimi rozszczepami twarzy, według klasyfikacji Tessiera. Wnioski: W badanej grupie większość pacjentów to dzieci z typowymi rozszczepami wargi i/lub podniebienia. Rozszczepy nosa nie są tylko składową rozszczepów czaszkowo-twarzowych, ale mogą występować w formie izolowanej, jako wada pośrodkowa lub dotycząca skrzydła nosa. Przydatna może okazać się prosta obrazowa klasyfikacja, która przybliży podstawy patologii oraz ułatwi chirurgowi podjęcie decyzji co do planu operacyjnego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 29-33
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy naszycie więzadła obłego wątroby może zmniejszyć częstość występowania i stopień nasilenia pooperacyjnej przetoki trzustkowej?
Autorzy:
Mech, Katarzyna
Wysocki, Łukasz
Guzel, Tomasz
Słodowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393969.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przetoka trzustkowa
więzadło obłe wątroby
zabiegi resekcyjne trzustki
Opis:
Najpoważniejszym powikłaniem po zabiegach resekcyjnych trzustki wciąż pozostaje pooperacyjna przetoka trzustkowa. W praktyce klinicznej wykorzystuje się różne metody postępowania zmniejszającego stopień nasilenia i skracające czas do wygojenia pooperacyjnej przetoki trzustkowej, żadna jednak nie jest w pełni skuteczna. W ostatnim czasie podnosi się rolę naszywania więzadła obłego wątroby na trzustkę jako obiecującego sposobu leczenia. Celem pracy była wstępna ocena czy naszycie łaty z więzadła obłego na kikut trzustki lub okolicę zespolenia trzustkowego może zmniejszyć nasilenie (ewentualnie zapobiec powstawaniu przetoki trzustkowej) lub przyspieszyć gojenie się przetoki trzustkowej po zabiegach resekcyjnych trzustki. Materiał i metodyka. Badaniem retrospektywnym objęto chorych operowanych z powodu guzów trzustki w Klinice Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Onkologicznej WUM. Przetokę trzustkową rozpoznawano zgodnie z definicją opracowaną przez ISGPS (International Study Group of Pancreatic Surgery). Wyniki. Operowano 10 chorych z guzami trzustki o różnym umiejscowieniu. Więzadło obłe naszywano na kikut trzustki, na okolice zespolenia trzustkowo-jelitowego lub na miejsce po wyłuszczeniu miejscowym guza. Przetoka trzustkowa rozwinęła się u 9 chorych, w tym przetoka trzustkowa w stopniu A u 5 chorych, przetoka w stopniu B u 3 chorych, przetoka w stopniu C wystąpiła u jednego chorego. Żaden chory nie wymagał reoperacji i nie odnotowano zgonów. Średni czas hospitalizacji wyniósł 22,4 dnia. Czas hospitalizacji chorych z przetoką w stopniu A był krótszy niż u chorych z przetoką w stopniu B i C. Wnioski. Naszycie więzadła obłego wątroby na kikut trzustki nie zapobiegało powstawaniu przetoki trzustkowej. Najczęściej rozwijała się przetoka trzustkowa w stopniu A. U jednego chorego rozwinęła się przetoka w stopniu C, powikłana ropniami wewnątrzbrzusznymi oraz sepsą. Chory nie wymagał powtórnego leczenia operacyjnego, a jedynie leczenia zachowawczego. Chorzy z przetoką trzustkową w stopniu B wymagali przedłużonego utrzymania drenu, leczenie prowadzone było pod kontrolą Poradni Chirurgicznej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 109-116
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Częstość występowania niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby i hipercholesterolemii u chorych z kamicą pęcherzyka żółciowego poddawanych cholecystektomii laparoskopowej
Autorzy:
Singh, Kaptan
Dahiya, Divya
Kaman, Lileswar
Das, Ashim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391871.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
biopsja wątroby
dyslipidemia
kamica pęcherzyka żółciowego
niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD)
Opis:
Wstęp: Kamica żółciowa i niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD) często występują w populacji ogólnej i mają wspólne czynniki ryzyka pojawienia się. Dostępne są nieliczne publikacje ze sprzecznymi wynikami sugerującymi potencjalny związek między chorobami związanymi ze stylem życia. Złotym standardem w rozpoznaniu NAFLD pozostaje biopsja wątroby. Cel: Celem badania było: (1) określenie częstości występowania bezobjawowej NAFLD lub NASH w biopsji wątroby, (2) zbadanie związku hipercholesterolemii z NAFLD u pacjentów poddawanych laparoskopowej cholecystektomii (LC). Metody: Przeprowadzono prospektywne badanie obserwacyjne u pacjentów poddanych LC z powodu objawowej kamicy żółciowej w Klinice Chirurgii Ogólnej Podyplomowego Instytutu Edukacji i Nauki w Chandigarh w Indiach od 1 lipca 2013 r. do 31 grudnia 2014 r. U wszystkich osób wykonano: badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej, oznaczenie triglicerydów w surowicy (TG), cholesterolu, cholesterolu lipoprotein o niskiej gęstości (LDL-C) i cholesterolu lipoprotein o dużej gęstości. Klinową biopsję wątroby uzyskano z wolnej krawędzi prawego płata wątroby w czasie LC. Wszystkie próbki biopsji były analizowane przez tego samego patomorfologa. Wyniki: Wśród 101 pacjentów objętych badaniem dyslipidemia występowała u 49,5%. Nie stwierdzono związku między NAFLD a stężeniem cholesterolu w surowicy, TG lub LDL-C (odpowiednio p = 0,428; 0,848; 0,371). NAFLD potwierdzono na podstawie biopsji wątroby u 21,8% osób, przy czym u żadnej nie zaobserwowano włóknienia ani marskości tego narządu w bioptacie. Po biopsji wątroby nie wystąpiły powikłania. Wnioski: Biopsja wątroby w czasie LC daje możliwość rozpoznania choroby wątroby na wczesnym i odwracalnym etapie. Badanie to jest: łatwe do wykonania, bezpieczne i ekonomicznie uzasadnione.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 18-22
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uchyłki okołobrodawkowe dwunastnicy u pacjentów z kamicą przewodową – doświadczenia własne
Autorzy:
Major, Piotr
Dembiński, Marcin
Winiarski, Marek
Pędziwiatr, Michał
Rubinkiewicz, Mateusz
Stanek, Maciej
Dworak, Jadwiga
Pisarska, Magdalena
Rembiasz, Kazimierz
Budzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393807.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
kamica przewodowa
chirurgia endoskopowa przewodu pokarmowego
uchyłki
endoskopowa wsteczna cholangiopankreatografia
częstość występowania
Opis:
Uchyłki okołobrodawkowe dwunastnicy występują w 9 do 32,8% populacji dorosłych. Celem pracy była ocena częstości występowania uchyłków okołobrodawkowych dwunastnicy w badanej grupie oraz określenie czy ich obecność wpływa na ryzyko wystąpienia kamicy przewodowej oraz liczba komplikacji okołozabiegowych w przebiegu endoskopowej wstecznej cholangiopankreatografii (EWCP). Materiał i metodyka. Do badania włączono 3788 pacjentów, u których wykonano EWCP w latach 1996 – 2016 w II Katedrze Chirurgii Ogólnej UJ CM w Krakowie. Badaną grupę stanowiły 2464 kobiety (średni wiek 61,7 lat) oraz 1324 mężczyzn (średni wiek 61,8 lat). Pacjenci zostali przydzieleni odpowiednio do jednej z dwóch grup. Grupę A stanowili chorzy, u których nie zdiagnozowano uchyłków okołobrodawkowych dwunastnicy. W grupie B znaleźli się chorzy, u których stwierdzono uchyłki dwunastnicy umiejscowione w pobliżu brodawki Vatera. Wyniki. Grupę A stanowiło 3332 pacjentów (w tym 2154 kobiety oraz 1178 mężczyzn), a grupę B 456 chorych (w tym 310 kobiet i 146 mężczyzn). Częstość występowania okołobrodawkowych uchyłków dwunastnicy w analizowanej grupie wynosiła 12,8%. Obecność złogów żółciowych wykazano u 1542 pacjentów (47,6%) w grupie A oraz u 290 chorych (68,1%) w grupie B. Nawrót kamicy przewodowej obserwowano w 4,5% (70/1542) przypadków z grupy A oraz w 10,3% (30/290) z grupy B. Komplikacje okołozabiegowe wystąpiły u 76 chorych z grupy A (2,3%) i 22 pacjentów z grupy B (4,8%). Wnioski. Częstość występowania kamicy przewodowej i ryzyko wystąpienia komplikacji po EWCP są znamiennie wyższe w grupie chorych, u których stwierdzono obecność uchyłku w pobliżu brodawki Vatera w porównaniu z pacjentami bez takiej diagnozy.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 576-586
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies