Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Słodkowski, Maciej" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Left-sided Spigelian hernia with nontypical hernial sac content
Autorzy:
Karkocha, Dominika
Lech, Gustaw
Jankowski, Mieczysław
Słodkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392102.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
appendix
hernia-operative treatment
Spigelian hernia
Opis:
Spigelian hernia is one of the most uncommon hernia of the abdominal wall. Authors present 53 years old women with left sided spigelian hernia containing: caecum with appendix and ileum, which was an uncommon content of hernial sac. Past medical history of urinary bladder operation suggested postoperative hernia. However, the correct diagnosis was made during the operation. Hernioplasty was made with mesh onlay method. The postoperative course was unevenful.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 6; 47-49
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lewostronna przepuklina Spigela z nietypową zawartością worka
Autorzy:
Karkocha, Dominika
Lech, Gustaw
Jankowski, Mieczysław
Słodkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392124.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
leczenie operacyjne przepuklin
przepuklina Spigela
wyrostek robaczkowy
Opis:
Przepuklina Spigela należy do najrzadziej występujących przepuklin przedniej ściany jamy brzusznej. Autorzy przedstawiają przypadek 53-letniej chorej z lewostronną przepukliną Spigela o nietypowej zawartości, którą stanowiła kątnica z wyrostkiem robaczkowym i kilkoma pętlami jelita cienkiego. Epizod przebytej przed kilku laty operacji pęcherza moczowego wskazywał na przepuklinę pooperacyjną. Jednak prawidłowe rozpoznanie zostało postawione dopiero śródoperacyjnie. Plastykę przepukliny wykonano z użyciem siatki. Przebieg pooperacyjny był niepowikłany.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 6; 47-49
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carcinoembryonic antigen and matrix metalloproteinase 2 serum and peritoneal washes concentration in staging and prognosis in colorectal cancer patients
Autorzy:
Guzel, Tomasz
Mirowska-Guzel, Dagmara
Lech, Gustaw
Wroński, Marek
Iwanowska, Marzena
Słodkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392892.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
colorectal cancer
CEA
MMP-2
peritoneal washes
Opis:
Purpose: The aim of the study was to determine the significance of carcinoembryonic antigen and matrix metalloproteinase 2 peritoneal washes and serum concentration in patients suffering from colorectal cancer concerning tumor staging and 5-year survival rate in these patients. Methods: 80 patients who underwent curative surgery for colorectal cancer were included in the study. Preoperative serum and intraoperative peritoneal washes CEA and MMP-2 concentrations were measured. Results: Regarding tumor penetration, CEA-s and CEA-p concentrations were higher in subsequent stages from T2 to T4. Both CEA-s and CEA-p concentrations were lower in T2 compared to T3 and T4. Significant difference of CEA-s and CEA-p was noted between T2 and T4 stages. MMP-2-s concentration was higher in T3 compared to T2, the highest MMP-2-p concentration was in T4, with no statistical significance. Regarding nodular status, a significant difference of CEA-s was noted between N0 and N1. For CEA-p, significance was found between N0 and N2 as between N1 and N2. MMP-2-s concentration was the highest in N1, MMP-2-p concentration was the highest in T4, with no statistical significance. The 5-year survival rate for all patients was 63.53%. There were significant differences in CEA-s and CEA-p concentrations between patients with negative and positive 5-year survival. Conclusion: Intraoperative peritoneal washes concentration of CEA may potentially serve as an important factor for more precise colorectal cancer staging. CEA-p and CEA-s concentrations correlate with survival rate in patients suffering from colorectal cancer and can be useful as an additional prognostic factor. The usefulness of MMP-2 measurement still requires further studies.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 36-43
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie stężenia antygenu kracynoembrionalnego i matalloproteinazy 2 w surowicy krwi i popłuczynach otrzewnowych w ocenie stopnia zaawansowania choroby oraz rokowaniu u chorych na raka jelita grubego
Autorzy:
Guzel, Tomasz
Mirowska-Guzel, Dagmara
Lech, Gustaw
Wroński, Marek
Iwanowska, Marzena
Słodkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392907.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
CEA
MMP-2
popłuczyny otrzewnowe
Opis:
Wstep: Celem pracy była ocena znaczenia stężenia antygenu karcynoembrionalnego i metalloproteinazy 2 w surowicy krwi i popłuczynach otrzewnowych w ocenie stopnia zaawansowania nowotworu i przeżyciem 5-letnim chorych na raka jelita grubego. Materiał i metody: Do badania włączono 80 chorych poddanych planowej operacji resekcyjnej z powodu raka jelita grubego. U chorych oznaczono stężenia CEA i MMP-2 w surowicy krwi przed operacją oraz w popłuczynach otrzewnowych na początku laparotomii. Wyniki: Oceniając cechę T stężenie CEA w surowicy i w popłuczynach było niższe w T2 niż w T3 i T4. Różnicę istotną statystycznie odnotowano pomiędzy stężeniem CEA-s i CEA-p w T2 i T4. Stężenie MMP2-s było wyższe w T3 niż w T2, stężenie MMP2-p było najniższe w T3, bez istotności statystycznej. W przypadku cechy N istotną różnicę wykazano pomiędzy stężeniami CEA-s w stopniu N0 i N1. Dla stężenia CEA-p istotna statystycznie różnica wystąpiła pomiędzy stężeniami w stopniach N0-N2 oraz N1-N2. Stężenie MMP2-s było najwyższe w N1, stężenie MMP2-p było najwyższe w T4, jednak bez istotności statystycznej. 5-letnie przeżycie w całej grupie chorych wyniosło 63,53%. Odnotowano istotne statystycznie różnice w stężeniu CEA-s i CEA-p pomiędzy grupami chorych, których przeżycie wyniosło do 5 lat lub było dłuższe. Wnioski: Stężenie CEA w popłuczynach otrzewnowych jest równie wartościowe jak ocena stężenia CEA w surowicy krwi i może służyć jako dodatkowy parametr w ocenie stopnia zaawansowania choroby nowotworowej. Stężenie CEA w popłuczynach otrzewnowych i w surowicy krwi ma związek z odsetkiem przeżyć 5-letnich i może mieć znaczenie jako dodatkowy czynnik prognostyczny. Przydatność oznaczania MMP-2 wymaga dalszych badań.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 36-43
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Infeasibility of endoscopic transmural drainage due to pancreatic pseudocyst wall calcifications - case report
Autorzy:
Krajewski, Andrzej
Lech, Gustaw
Makiewicz, Marcin
Kluciński, Andrzej
Wojtasik, Monika
Kozieł, Sławomir
Słodkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393460.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
postinflammatory pancreatic pseudocysts
endoscopic transmural drainage
calcifications in the pancreatic pseudocyst wall
Opis:
Postinflammatory pancreatic pseudocysts are one of the most common complications of acute pancreatitis. In most cases, pseudocysts self-absorb in the course of treatment of pancreatitis. In some patients, pancreatic pseudocysts are symptomatic and cause pain, problems with gastrointestinal transit, and other complications. In such cases, drainage or resection should be performed. Among the invasive methods, mini invasive procedures like endoscopic transmural drainage through the wall of the stomach or duodenum play an important role. For endoscopic transmural drainage, it is necessary that the cyst wall adheres to the stomach or duodenum, making a visible impression. We present a very rare case of infeasibility of endoscopic drainage of a postinflammatory pancreatic pseudocyst, impressing the stomach, due to cyst wall calcifications. A 55-year-old man after acute pancreatitis presented with a 1-year history of epigastric pain and was admitted due to a postinflammatory pseudocyst in the body and tail of pancreas. On admission, blood tests, including CA 19-9 and CEA, were normal. An ultrasound examination revealed a 100-mm pseudocyst in the tail of pancreas, which was confirmed on CT and EUS. Acoustic shadowing caused by cyst wall calcifications made the cyst unavailable to ultrasound assessment and percutaneous drainage. Gastroscopy revealed an impression on the stomach wall from the outside. The patient was scheduled for endoscopic transmural drainage. After insufflation of the stomach, a large mass protruding from the wall was observed. The stomach mucosa was punctured with a cystotome needle knife, and the pancreatic cyst wall was reached. Due to cyst wall calcifications, endoscopic drainage of the cyst was unfeasible. Profuse submucosal bleeding at the puncture site was stopped by placing clips. The patient was scheduled for open surgery, and distal pancreatectomy with splenectomy was performed. The histopathological examination confirmed the initial diagnosis of postinflammatory pancreatic pseudocyst. Endoscopic transmural drainage is a highly effective procedure for treating postinflammatory pancreatic pseudocysts. In some patents, especially with large pseudocysts, pseudocysts with calcified walls, and cysts of primary origin, resection should be performed.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 63-67
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwapnienia w ścianie torbieli pozapalnej trzustki przyczyną nieskuteczności cystogastrostomii endoskopowej – opis przypadku
Autorzy:
Krajewski, Andrzej
Lech, Gustaw
Makiewicz, Marcin
Kluciński, Andrzej
Wojtasik, Monika
Kozieł, Sławomir
Słodkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393517.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
torbiel pozapalna trzustki
cystogastrostomia endoskopowa
zwapnienia w ścianie torbieli trzustki
Opis:
Pozapalne torbiele rzekome trzustki są jednymi z najczęściej występujących powikłań ostrego zapalenia trzustki. W większości przypadków ulegają samoistnemu wchłonięciu. U niektórych chorych przetrwałe torbiele pozapalne są jednak przyczyną dolegliwości bólowych, zaburzeń pasażu żołądkowo-jelitowego lub innych powikłań. W takich przypadkach wskazane jest leczenie drenażowe lub resekcyjne. Jedną z najbardziej skutecznych drenażowych metod leczenia rzekomych torbieli pozapalnych trzustki jest cystogastrostomia endoskopowa. Warunkiem drenażu endoskopowego jest przyleganie ściany torbieli do żołądka stwierdzone w badaniach obrazowych i badaniu endoskopowym. Praca przedstawia opis bardzo rzadkiego przypadku nieskuteczności endoskopowego drenażu torbieli trzustki wpuklającej się do światła żołądka z powodu rozległych zwapnień w jej ścianie. Pięćdziesięciopięcioletni mężczyzna po przebytym ostrym zapaleniu trzustki, z trwającymi od roku bólami w nadbrzuszu, został przyjęty do kliniki w celu leczenia pozapalnej torbieli trzonu i ogona trzustki. Przy przyjęciu w badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono odchyleń, stężenie markerów nowotworowych CA 19-9 i CEA było w granicach normy. W badaniu ultrasonograficznym stwierdzono dużą torbiel rzekomą ogona trzustki, co potwierdzono w tomografii komputerowej oraz endoskopowej ultrasonografii (EUS). Zwapnienia w ścianie zbiornika powodowały cień akustyczny, uniemożliwiając ocenę jego zawartości i drenaż przezskórny. Badanie gastroskopowe wykazało ucisk z zewnątrz na dno żołądka. Chorego zakwalifikowano do cystogastrostomii endoskopowej. Po wprowadzeniu endoskopu do żołądka i insuflacji CO2, uwidoczniono w inwersji dużą masę wpuklającą się w dno żołądka. Igłą cystotomu Giovanniego nakłuto śluzówkę żołądka, docierając do torebki torbieli, której w kolejnych próbach nie udało się przebić z powodu zwapnień w jej ścianie. W miejscu po nakłuciu obserwowano obfite krwawienie z naczynia podśluzówkowego, które zatamowano przy użyciu klipsów endoskopowych. Chory został zakwalifikowany do leczenia operacyjnego. W trybie planowym wykonano obwodową resekcję trzustki ze zwapniałą torbielą oraz splenektomię. Badanie histopatologiczne potwierdziło pozapalny charakter torbieli. Cystogastrostomia endoskopowa jest wysoce skuteczną metodą leczenia pozapalnych torbieli trzustki. U części chorych, zwłaszcza w przypadkach dużych torbieli trzustki z mnogimi zwapnieniami w ścianie, lub w sytuacji podejrzenia torbieli prawdziwej, wskazane jest leczenie pierwotnie operacyjne.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 63-67
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies