Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "otrzymywanie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Biosynthesis of hydrolytic enzymes of UV-mutants of Bacillus subtilis B-3 strain
Otrzymywanie i stabilnosc biosyntezy enzymow hydrolitycznych UV-mutantow bakterii Bacillus subtilis B-3
Autorzy:
Rodziewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373096.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
mutanty
Bacillus subtilis
biosynteza
enzymy hydrolityczne
stabilnosc
enzymy
bakterie
biotechnologia
otrzymywanie
Opis:
The studies were carried out on 12 UV-mutants of B. subtilis B-3 which synthesise from 18 to 105% more hydrolytic enzymes (proteinases, amylases, cellulases, and lipases) than the wild strain. After five years' storage of the mutants, a 26-fold increase in amylase biosynthesis was observed for a G7 UV-mutant. This mutant showed also other phenotypic differences. The increased ability of mutant G7 to synthesise amylases was controlled by the maltose-substrate induction.
W pracy oceniano stabilność biosyntezy pozakomórkowych hydrolaz (amylaz, proteinaz, celulaz i lipaz) przez 12 UV mutantów bakterii B.subtilis B-3, po 5-letnim przechowywaniu szczepów. Wykazano, że w przewadze mutanty zachowały zdolność do zwiększonej syntezy enzymów. Jednak do dalszych badań wybrano mutanta G7 który wyróżniał się spośród pozostałych tym, że obecnie syntetyzował 26-krotnie więcej amylaz niż szczep naturalny(rys. 2). Ponadto szczep ten syntetyzował też 3-krotnie więcej proteinaz (rys. 1), śladowe ilości celulaz (rys. 4), oraz utracił całkowicie zdolność syntezy lipaz (rys. 3). Między mutantami G7 a szczepem naturalnym B.subtilis B-3 wykazano też inne różnice fenotypowe w postaci zwiększonych rozmiarów komórek, w kinetyce wzrostu i wytwarzaniu barwników (tab. 2). Regulacja syntezy amylaz przez UV mutanta G7 miała charakter indukcyjny (tab. 1).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 2; 63-71
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co-immobilization of Aspergillus niger and Zymomonas mobilis for ethanol production from starch
Wytwarzanie etanolu ze skrobi przy uzyciu unieruchomionych mieszanych kultur Aspergillus niger i Zymomonas mobilis
Autorzy:
Nowak, J.
Roszyk, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373056.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
alginian wapnia
kultury mieszane
hydroliza
etanol
skrobia
Aspergillus niger
Zymomonas mobilis
otrzymywanie
Opis:
The hydrolysis of starch by f our Aspergillus niger strains immobilized alone or as mixture with Zymomonas nobilis in Ca-alginate beads was investigated. The hydrolisis of starch was inhibited by reducing sugars present in the medium in the amounts from 14.0 to 30.0 g/L. When strains of A niger were co-immobilized with Zymomonas mobilis, starch hydrolysis was greatly improved. The potential of the mixed cultures immobilized in Ca-alginate beads for ethanol production form starch was determined. The final concentration of ethanol produced from starch (50 g/L) ranged from 16.6 to 18.9 g/L (58.5 to 66.8% of theoretical yield).
Badano proces hydrolizy skrobi przez 4 szczepy Aspergillus niger unieruchomione w kulkach z alginianu wapnia. Podczas gdy hydroliza skrobi była hamowana przy zawartości cukrów redukujących w zakresie od 14.0 do 30.0 g w 1 litrze podłoża, to unieruchomienie mieszanej kultury A. niger i Zymomonas mobilis prowadziło do dużo lepszego wykorzystania skrobi. Określono możliwość produkcji etanolu ze skrobi przy użyciu mieszanych kultur unieruchomionych w kulkach żelu alginianowego. Końcowe stężenie etanolu wytwarzanego ze skrobi (50 g/L) przez immobilizowaną mieszaną kulturę A. niger i Z. mobilis kształtowało się na poziomie 16.6-18.9 g/L (58.5-66.8% wydajności teoretycznej).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 3; 65-70
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preparation of catechin and procyanidin standards from hawthorn [ Crataegus azarolus L.] and pine [Pinus mesogeensis fieschi] Barks
Otrzymywanie standardow katechin i procyjanidyn z kory glogu [Crataegus azarolus L.] i sosny [Pinus mesogeensis fieschi]
Autorzy:
Oszmianski, J.
Bourzeix, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373041.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
surowce roslinne
glog
sosna
procyjanidyny
Crataegus azarolus
epikatechiny
katechiny
kora
otrzymywanie
przetworstwo owocowo-warzywne
Opis:
Pine and hawthorn barks were used to obtain procyanidin standards by a simple method. At first oligomeric procyanidin powder was prepared by a previously patented method yielding 450 mg and 120 mg, respectively, írom 100 g of hawthorn and pine fresh bark. These preparations were then fractionated into monomers, dimers and trimers with Fractogel TSK HW-40 (S) column (28 x 2.5 cm) and methanol as the eluent. The purity of five procyanidin standards was more than 90%. The hawthorn contained (-)epicatechin and its derivative procyanidins as principal phenolics and pine (+)catechin and its procyanidin dimers and trimer.
Podjęto próbę opracowania prostej metody otrzymywania standardów procyjanidyn z surowców roślinnych. W tym celu użyto korę z głogu i sosny do ekstrakcji tych związków. W pierwszym etapie uzyskano preparaty oligomerów procyjanidyn w ilości 450 mg i 120 mg odpowiednio ze 100 g świeżej kory głogu i sosny. Następnie stosując chromatografię kolumnową na żelu Fractogel TSK HW-40 (S) i metanol do eluowania rozdzielono te związki na frakcje monomerów, dimerów i trimerów procyjanidyn (Rysunek 2). Zawartość procyjanidyn w otrzymanych standardach wynosiła w pięciu przypadkach ponad 90% czystego składnika dzięki prostemu składowi tych związków (Tabela 1). W korze sosny występuje tylko (+) katechina i jej pochodne, a w korze głogu głównie (-) epikatechina i jej pochodne (Rysunek 1).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1995, 04, 2; 89-96
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies