Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Tomasik, P." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Reaction of starch with vital gluten on heating
Autorzy:
Sychowska, B.
Tomasik, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371503.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
macrostructure
heating
temperature
starch
starch complex
vital gluten
gluten
carbohydrate technology
Opis:
The temperature-induced reaction between potato starch and vital gluten was studied. IR absorption spectra showed that the reaction is due to the changes in the gluten macro structure induced by a removal of water molecules co-constituting the original structure of vital gluten. Elevated temperature caused complexation of both components of the blend. The complex was stable up to 245°C. Above this temperature the Maillard-type reaction took place. It was manifested by the evolution of volatile products of the rotten onion stench. Starch can complex up to about 30% (w/w) of gluten. The temperature-dependent aqueous solubility and water binding capacity of starch-gluten complexes showed that both indices increase and decrease, respectively, in nonlinear manner.
Analiza widm w podczerwieni (rys. 1), badania derywatograficzne (tab. 1), charakterystyka kleikowania (tab. 3), rozpuszczalność w wodzie (rys. 2), zdolność wiązania wody w zakresie 25 do 90°C (rys. 3) i pH wodnych zawiesin mieszanek witalnego glutenu ze skrobią ziemniaczaną oraz produktów ich termolizy w powietrzu w 160,180 i 200°C przez 1 do 4 godz. (tab. 2) wskazują, że składniki te tworzą kompleksy. Skrobia może tworzyć kompleksy skrobia:gluten o składzie maksymalnie około 3:1. W tworzeniu kompleksów uczestniczą grupy NH glutenu i grupy fosforanowe skrobi. Rola temperatury przy kompleksowaniu polega na usuwaniu cząsteczek wody, które działały jako mostki usztywniające cząsteczki glutenu czyniąc go niezdolnym do kompleksowania.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1996, 05, 4; 53-60
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemical starch modification in the field of microwaves. II. Reactions with alpha-amino and alpha-hydroxy acids
Chemiczna modyfikacja skrobi w polu mikrofalowym. II. Reakcje z alfa-amino i alfa-hydroksykwasami
Autorzy:
Sikora, M.
Tomasik, P.
Pielichowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373084.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
ogrzewanie
asparagina
kwas glutaminowy
weglowodany
alfa-aminokwasy
seryna
pole mikrofalowe
mieszaniny
skrobia ziemniaczana
leucyna
modyfikacja skrobi
alfa-hydroksykwasy
Opis:
Potato starch was microwave-thermolyzed when blended with one of some α-amino (leucine, serine, asparagine and glutamic acid) or α-hydroxy (D,L-lac- tic, tartaric and citric) acids. The differential scanning calorimetry provided an evidence for the reactions between the blend components. Although the starch macrostructure was damaged the thermal resistance of the starch molecules was enhanced by at least 10°C.
Ogrzewanie mieszanin skrobi ziemniaczanej z α-aminokwasami (leucyna, seryna, asparagina i kwas glutaminowy) lub α-hydroksykwasami (kwasy D,L-mlekowy, winowy i cytrynowy) w polu mikrofalowym doprowadziło do reakcji, które przejawiały się w różnoraki sposób. Próbki zmieniły swój wygląd i wydzielały aromaty (Tabele 1-3) typowe dla wtórnych aromatów żywności. Takie zachowanie przypominało wcześniej opisane i opatentowane reakcje zachodzące między skrobią i tymi amino- i hydroksykwasami ogrzewanymi w sposób konwencjonalny. Badanie produktów reakcji za pomocą skaningowej kalorymetrii różnicowej (Tabela 4) pokazało, że chociaż makrostruktura skrobi została nieco zniszczona termiczna odporność produktu wzrosła o ok. 10°C w stosunku do skrobi wyjściowej. Produkty reakcji zachodzących pomiędzy amino- i hydroksykwasami a skrobią mają inną, zazwyczaj wyższą wodochłonnośc niż skrobia ogrzewana mikrofalowo bez dodatków, natomiast rozpuszczalność w wodzie tych produktów jest wyraźniej mniejsza (Tabela 5).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 2; 23-30
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemical starch modification in the field of microwaves. III. Reaction of potato starch with carboxyamides and carboxylic esters
Chemiczna modyfikacja skrobi w polu mikrofalowym. III.Reakcje skrobi ziemniaczanej z amidami i estrami kwasow karboksylowych
Autorzy:
Sikora, M.
Tomasik, P.
Pielichowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373072.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
estry
kwasy karboksylowe
skrobia ziemniaczana
wlasciwosci sensoryczne
modyfikacja skrobi
amidy
skrobia
Opis:
The acylation of starch was successfully attempted on its microwave heating with carboxyamides (formamide, dimethylformamide, urea, phthalimide) and carboxylic esters (ethyl benzoate and dimethyl phthalate). The high energy irradiation was required for these reactions. Products of increased hydropho- bicity and water binding capacity were obtained in a short time reaction.
Przeprowadzono acylowanie skrobi ziemniaczanej, ogrzewając ją w polu mikrofalowym z amidami (formamid, dimetyloformamid, mocznik, ftalimid) lub estrami (benzoesan etylu, ftalan dimetylowy). Krótkotrwałe reakcje przebiegają pod wpływem promieniowania o wysokiej energii. W porównaniu z wyjściową skrobią, otrzymane produkty są bardziej hydrofobowe i lepiej chłoną wodę. Sensoryczne właściwości skrobi ogrzewanej bez dodatku amidów i estrów oraz z dodatkiem tych związków podają tablice 1-3. W kolejnych tablicach podano wyniki badań kalorymetrycznych metodą skanningowej kalorymetrii różnicowej, pH wodnych roztworów otrzymanych produktów, rozpuszczalność w wodzie, zdolność wiązania wody oraz lepkość i gęstość. Spośród amidów nie reagował ftalimid, natomiast najłatwiej reagował mocznik, sieciując skrobię. Estry reagowały słabo.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 3; 25-30
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies