Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "geostanowiska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Geological heritage conservation on international, regional, national and local levels
Autorzy:
Todorov, T.
Wimbledon, W. A. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186569.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ProGEO
dziedzictwo geologiczne
geostanowiska
geological heritage
geosites
Opis:
Europejska Asocjacja Ochrony Dziedzictwa Geologicznego (ProGEO) jest stowarzyszeniem europejskich specjalistów zajmujących się problemami ochrony geośrodowiska, a także naukowców-geologów, planistów, menedżerów i nauczycieli. ProGEO działa jako ośrodek promujący ochronę bogatego europejskiego dziedzictwa w zakresie krajobrazu i skał oraz stanowisk skamieniałości i minerałów. Poprzez inicjowanie wspólnych projektów, wdrażających dobre doświadczenia konserwatorskie, stara się mobilizować doświadczenie, zapał i dobrą wolę specjalistów, a także wpływać na politycznych decydentów szczebla krajowego i międzynarodowego. ProGEO jest stowarzyszeniem otwartym dla wszystkich zainteresowanych, a członkowie jej Rady reprezentują wszystkie narody europejskie. ProGEO traktuje siebie jako ciało międzynarodowe posiadające możliwość przemawiania w imieniu wszystkich zaangażowanych w ochronę stanowisk geologicznych w Europie. ProGEO działa poprzez swoje Regionalne Grupy Robocze. ProGEO ma swój udział w opracowaniu przez Radę Europy Pan-Europejskiej Strategii Różnorodności Biologicznej oraz Krajobrazu. ProGEO nawiązało również współpracę z IUGS i UNESCO, dla których opracowuje europejską listę do włączenia w projekt Geosite. ProGEO zamierza przygotować jednolitą listę najważniejszych europejskich stanowisk geologicznych jako wsparcie dla działań organizacji międzynarodowych. Członkowie ProGEO starają się opracować ujednolicone podejście do ochrony przyrody, promując jednocześnie całościowe ujmowanie ochrony zjawisk biologicznych i fizycznych. ProGEO odbywa plenarne posiedzenia co dwa lata. ProGEO organizuje ponadto duże sympozja międzynarodowe na temat geokonserwacji. Dzięki wsparciu UNESCO problematyka geokonserwacji po raz pierwszy została włączona do programu 30-tego Międzynarodowego Kongresu Geologicznego w Pekinie, w Chinach (1996) oraz 31-szego MKG w Rio de Janeiro w Brazylii (2000). ProGEO prowadzi rozmaite projekty, jak np. GeoTrip i Geosites. Poza tym ProGEO szerzy swoją wiedzę przez informatory, materiały pokonferencyjne, ulotki i strony internetowe. Za wybór stanowisk do ochrony dziedzictwa geologicznego na narodowym i lokalnym poziomie odpowiedzialne są Narodowe Grupy ProGEO.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 9-12
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The most important geosites of the Ukrainian Carpathians
Autorzy:
Ivchenko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204959.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
ochrona przyrody
Karpaty ukraińskie
geosites
natural protection
Ukrainian Carpathians
Opis:
W Karpatach ukraińskich znajdują się liczne obiekty o dużej wartości geologicznej. Obszar ten należy do karpackiego systemu fałdowego orogenu alpejskiego, zbudowanego głównie z osadów kredy, paleogenu i neogenu. Pod względem geomorfologicznym jest to region gór denudacyjno-tektonicznych. W sumie wybrano 15 obiektów dziedzictwa geologicznego, reprezentujących różne typy geotopów, mających zróżnicowany status ochrony prawnej. Wszystkie geostanowiska prezentowane w artykule są zlokalizowane w czterech okręgach administracyjnych zachodniej Ukrainy.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 149-154
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geological, geomorphological and hydrogeological heritage in Lithuania
Autorzy:
Karmaza, B.
Baltrunas, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204936.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
klasyfikacja
pomniki przyrody
Litwa
geosites
classification
nature monuments
Lithuania
Opis:
Utwory czwartorzędowe są najbardziej rozpowszechnionymi formacjami na obszarze Litwy. Powstały one podczas zlodowaceń pleistoceńskich. Obecnie pokrywają cały obszar kraju. Ich miąższość dochodzi do 315 m. Wzorcowe odsłonięcia osadów pleistoceńskich i holoceńskich, duże głazy, źródła i pełne ekspresji formy terenu są tu bardzo typowe i stanowią ważny element najpiękniejszych krajobrazów Litwy. Oficjalna lista prawnie chronionych geostanowisk geologicznych, hydrogeologicznych i geomorfologicznych obejmuje obecnie 183 obiekty: 122 geologiczne, 32 hydrogeologiczne i 29 geomorfologicznych. Obiekty geologiczne mogą być podzielone na 3 grupy: eratykowe głazy lodowcowe, odsłonięcia i obniżenia. W odsłonięciach można wydzielić 2 grupy: czwartorzędowe i przedczwartorzędowe. Obiekty hydrogeologiczne (źródła) można podzielić na dwie grupy genetyczne: źródła ascenzyjne i descenzyjne. Obiekty geomorfologiczne wyselekcjonowane na Litwie mają służyć ochronie obszarów z typowymi lub rzadkimi formami rzeźby, o wielkiej wartości naukowej i edukacyjnej. Są to głównie wzgórza (5), wydmy (5), kemy (5) i strome stoki (5).
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 183-189
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Representative geosites of the Roztocze Hills
Autorzy:
Wysocka, A.
Roniewicz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204949.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
środowiska sedymentacji
miocen
Roztocze
Polska
geosites
sedimentary environments
Miocene
Polska
Opis:
Praca prezentuje przegląd wiedzy na temat budowy i historii geologicznej Roztocza. Koncentruje się przede wszystkim na utworach mioceńskich. Litologia, struktury sedymentacyjne i mikrofacje tych utworów wskazują na wysokoenergetyczne, płytkomorskie środowisko sedymentacji, związane ze strefą brzegową. Przebieg sedymentacji w badenie wykazywał na tym obszarze silny związek z ewolucją zapadliska przedkarpackiego. Najbardziej interesujące i reprezentatywne dla utworów mioceńskich geostanowiska to: Brusno, Huta Różaniecka, Nowiny, Józefów, Żelebsko i Łysaków. W tych geostanowiskach możliwe jest prowadzenie obserwacji różnych typów skał, struktur sedymentacyjnych i biogenicznych. W związku z tym dla uczniów, studentów i innych stanowią one doskonałe punkty do nauki geologii obszaru Roztocza.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 137-144
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Additional notes ON geosites of the Ukrainian Roztocze
Autorzy:
Wysocka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204957.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
ochrona przyrody
Karpaty ukraińskie
geosites
sedimentary environments
Miocene
Roztocze Hills
Ukraine
Opis:
Badania geologiczne pozwoliły na zrekonstruowanie mioceńskich środowisk sedymentacji z obszaru ukraińskiej części Roztocza. Zaproponowano trzy lokalizacje na obszarze Ukraińskiego Roztocza: Stradc, Lozyna i Gleboviti, jako wybrane geostanowiska, unikatowe z geologicznego punktu widzenia.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 145-148
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geodiversity conservation - conserving our geological heritage
Autorzy:
Kozłowski, S.
Migaszewski, M. Z.
Gałuszka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186572.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
georóżnorodność
bioróżnorodność
geostanowiska
geoparki
przyszły rozwój
geodiversity
biodiversity
geosites
geoparks
future development
Opis:
"Czas, czas geologiczny patrzy na nas ze skał jak z żadnych innych form krajobrazu. Młodość Ziemi i tryskająca z niej świeżość jest w glebach i drzewach, a jej sędziwy wiek tkwi w skałach"- w słowach tych amerykański przyrodnik John Burroughs wyraził bardzo ważny aspekt ochrony georóżnorodności. Historia Ziemi wraz z jej różnorodnością i bogactwem procesów abiotycznych i biotycznych jest zapisana w formacjach geologicznych. Badanie tych procesów umożliwia nam nie tylko ich zrozumienie, lecz również przewidywanie przyszłych zmian w środowisku o zasięgu lokalnym, regionalnym, krajowym i globalnym. Integralna koncepcja ochrony georóżnorodności, bioróżnorodności i krajobrazu odgrywa kluczową rolę w ekorozwoju, stanowiąc wyzwanie do życia w harmonii z przyrodą. Georóżnorodność należy definiować jako naturalne zróżnicowanie powierzchni Ziemi, obejmujące formy i systemy geologiczne, geomorfologiczne, glebowe i wód powierzchniowych, powstałe w wyniku procesów naturalnych (endo- i egzogenicznych), miejscami o różnym wpływie antropogenicznym. Stanowiska geologiczne (geostanowiska) są więc zewnętrznym przejawem tych procesów. Większość tych stanowisk może być wykorzystana jako geoindykatory do monitorowania fizycznych i chemicznych zmian w środowisku. Ochrona georóżnorodności znalazła swój wyraz w licznych opracowaniach lub projektach badawczych Państwowego Instytutu Geologicznego, obejmujących: (1) Mapę geologiczno-gospodarczą Polski, 1:50 000, (2) mapy ochrony georóżnorodności (Karpat, Gór Świętokrzyskich i Dolnego Śląska), (3) geomonitoring osuwisk w Karpatach i przekształceń wybrzeża Bałtyku, (4) listę stanowisk stratygraficznych o randze międzynarodowej, narodowej i regionalnej oraz (5) propozycję utworzenia czterech geoparków (Łuku Mużakowa, jurajskiego, pienińskiego i chęcińsko-kieleckiego). Na uwagę zasługuje wstępna lista 149 najbardziej reprezentatywnych obiektów geologicznych i geomorfologicznych opracowana przez Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Zakres przyszłych działań powinien objąć: (1) opracowanie pełnej dokumentacji proponowanych geostanowisk i geoparków w Polsce, (2) uchwalenie konwencji o ochronie georóżnorodności, (3) włączenie ochrony georóżnorodności do Państwowego Monitoringu Ochrony Środowiska, (4) opublikowanie Atlasu Georóżnorodności Polski, (5) przygotowanie kolejnych edycji map ochrony georóżnorodności dla pozostałych regionów kraju, (6) rozwój geoedukacji i geoturystyki oraz (7) zsynchronizowane działania na rzecz idei ochrony georóżnorodności i dziedzictwa geologicznego na różnych szczeblach administracji państwowej oraz wśród samorządów i społeczności lokalnych.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 13-20
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Detailed geological mapping in Poland as a base for selection of representative geosites
Autorzy:
Ber, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186575.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
kartowanie osuwisk
mapy szczegółowe
reprezentatywne geostanowiska
Polska
geological mapping
detailed maps
representative geosites
Polska
Opis:
Państwowy Instytut Geologiczny jest największym w Polsce wykonawcą i wydawcą kartograficznych opracowań geologicznych. W ostatnich dziesięcioleciach działalność kartograficzna Instytutu koncentrowała się na opracowywaniu numerycznych (w technologii GIS), wieloarkuszowych, seryjnych, szczegółowych map pokrywających obszar całego kraju. Do wyróżniania i przedstawiania najważniejszych geostanowisk w Polsce najbardziej przydatne są: Szczegółowa mapa geologiczna Polski, 1:50 000 i Mapa geologiczno-gospodarcza Polski, 1:50 000. Na podstawie wyników szczegółowego kartowania geologicznego, w północnej i środkowej Polsce wyróżniono 15 geostanowisk o znaczeniu europejskim (Ber, 1999). Większość tych obiektów została wzięta pod ochronę. Na podstawie 50 propozycji przedstawionych na specjalnie opracowanych kartach informacyjnych odsłonięcia geologicznego, wytypowano i wzięto pod ochronę 3 stanowiska dokumentacyjne. Częściowo, w czasie terenowych prac kartograficznych nad Szczegółową mapą geologiczną Polski, 1:50 000 i zestawczych nad Mapą geologiczno-gospodarczą Polski, 1:50 000 wyróżniono i opisano szereg nowych geostanowisk różnego wieku w środkowej i wschodniej Polsce, na Wyżynie Krakowskiej, w polskich Sudetach, w Karpatach i w Górach Świętokrzyskich z basenem Nidy. Chronione i proponowane geostanowiska różnej rangi i wieku są przede wszystkim zaznaczone na Mapie geologiczno-gospodarczej Polski, 1:50 000. Również w dużym stopniu na materiałach szczegółowych prac kartograficznych zostały oparte wydane w 2000 roku opracowania książkowe dotyczące pomników przyrody nieożywionej w Karpatach, Górach Świętokrzyskich i Sudetach.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 29-34
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GEOSITES - an International Union of Geological Sciences initiative to conserve our geological heritage
Autorzy:
Wimbledon, W. A. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187419.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geoochrona
międzynarodowy program
IUGS
geostanowiska
rejstr
selekcja stanowisk
geoconservation
international programme
geosites
inventory
site selection
ProGEO
Opis:
GEOSITES aims to compile an international inventory of use in conservation, nationally and internationally, aiding national and wider efforts to protect sites and promote geoconservation. Past efforts to label sites as being of international interest or significance or as worthy of World Heritage status have always run up against the lack of a proper database of sites, let alone one selected and judged in a comparative manner. The consequence has been that there has been no meaningful attempt to list sites of "international significance" and judgements of sites for World Heritage status can only be undertaken using rather subjective methods, that do not consider the complexity of geology in space and time. Therefore, GEOSITES proposes to adopt the kinds of methodical approach already being used in some national schemes for selection. The intention is to extend the network of involved specialists in each country, to form regional and national groups of contributors, involving workers to cover all necessary topics (geological, geomorphological and landscape). We will identify the vital elements of the geology of each country - those salient and important features, large or small, which must be demonstrated; then Geosites will be selected - to exemplify the vital geo(morpho)logical elements of the country and region. We will use the Geosites standard recording format to start to document the preliminary site/terrain selections.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 1999, 2; 5-8
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Triassic and Jurassic sediments in eastern Stara Planina Mts. (Bulgaria) - an example of classification of geosites in sedimentary rocks
Autorzy:
Budurov, K.
Ivanova, D.
Koleva-Rekalova, E.
Petrunova, L.
Tchoumatchenco, P.
Yaneva, M.
Zagorcev, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204946.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
jednostka geotopowa
geostanowiska
trias
jura
geosites framework
geosites
Triassic
Jurassic
eastern Stara Planina Mountains
eastern Bułgaria
Opis:
W strukturze wschodniej Starej Planiny (wschodnia Bułgaria) występują dwa typy triasowych i jurajskich osadów Tetydy: basenowe i szelfowe. Skały pochodzenia basenowego uważane są za parautochtoniczne. Osady szelfowe są allochtoniczne. Występują one w dolnojurajskiej formacji Sini Vir oraz w środkowojurajskiej formacji Kotel, w formie olistolitów. Osady parautochtoniczne uczestniczą w prawdopodobnej strukturze płaszczowinowej, przefałdowanej w struktury antyklinalne i synklinalne, intensywnie zerodowanej przed górną kredą. Z punktu widzenia dziedzictwa geologicznego, osady triasowe i jurajskie omawianego regionu tworzą dużą zbiorczą jednostkę geotopową, obejmującą 19 geotopów: 10 w osadach parautochtonicznych, 9 w osadach allochtonicznych. Posiadają one różnorodne cechy geologiczne (tektoniczne, stratygraficzne, paleontologiczne itp.).
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 199-208
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conservation of inanimate nature in Opole Province - the presenT and the future
Autorzy:
Badora, K.
Nowak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186739.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
konserwacja przyrody nieożywionej
georóżnorodność
geostanowiska
region opolski
conservation of the inanimate nature
geodiversity
geosites
Opole Province
Opis:
Po analizie obszarów chronionych i form przyrodniczych, autorzy stwierdzili, że system konserwacji zabytków przyrody nieożywionej jest w regionie opolskim niewystarczający i nieefektywny. Zestawiono regionalną listę stanowisk najbardziej reprezentatywnych georóżnorodności regionu (stanowiska geomorfologiczne i geologiczne).
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 97-102
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane geostanowiska utworów kredy w Polsce środkowej i wschodniej
Autorzy:
Walaszczyk, I.
Cieśliński, S.
Sylwestrzak, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1188033.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
kreda górna
profil środkowej Wisły
Polska środkowa i wschodnia
geosites
Upper Cretaceous
Middle Vistula section
eastern and central Poland
Opis:
Scharakteryzowano osiem wybranych stanowisk przyrody nieożywionej w utworach kredy z obszaru Polski środkowej i wschodniej. Wśród proponowanych obiektów znalazły się: progi kredowe na rzekach Szum, Sopot, Jeleń i Tanew, odsłonięcie piaskowców albskich koło Nagórzyc, brachyantyklina Dobromierza, kamieniołomy w Opoczce, kamieniołomy w Janikowie oraz odsłonięcia w Piotrawinie, Kazimierzu Dolnym, Bochotnicy i w Nasiłowie. Pięć ostatnich wymienionych odsłonięć znajduje się na obszarze tzw. górnokredowego profilu środkowej Wisły, dostarczającego standardowego profilu kredy górnej w tej części Europy. Jest to obszar o wyjątkowym znaczeniu w badaniach facjalnych, stratygraficznych oraz paleontologicznych górnej kredy. W skali regionu istotne są oczywiście również i pozostałe proponowane miejsca. Progi wodospadowe na rzece Tanew reprezentują ponadto unikalną formę krajobrazową w tej części kraju i mają duże znaczenie jako obiekt turystyczno-rekreacyjny.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 1999, 2; 71-76
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Pleistocene evolution of hydrographical network recorded at geosites in the Middle Neman area (western Belarus)
Autorzy:
Pavlovskaya, I. E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204969.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
obszar środkowego Niemna
osady rzeczne
osady jeziorne
późny plejstocen
geosites
Middle Neman area
fluvial sediments
lake deposits
Late Pleistocene
Opis:
Geostanowiska położone w białoruskiej części środkowego Niemna zawierają obszerną informację o środowiskach sedymentacyjnych oraz rozwoju sieci hydrograficznej w obrębie zlewni Niemna - jednej z wielkich rzek Europy centralnej. Badania sukcesji sedymentacyjnych w stanowiskach z jednoznaczną pozycją stratygraficzną ujawniły główne cechy środowisk sedymentacyjnych późnego plejstocenu. Rozprzestrzenienie osadów pochodzenia jeziornego z okresu interglacjału murawińskiego (emskiego) oraz brak równowiekowych osadów rzecznych dowodzi, że na miejscu współczesnej doliny Niemna w okresie ostatniego interglacjału plejstocenu nie istniała żadna duża arteria wodna. Sedymentacja zbiornikowa przeważała w rejonie środkowego Niemna od początku interglacjału murawińskiego (sedymentacja jeziorna), w okresie zlodowacenia pojezierskiego (sedymentacja zastoiskowa) do okresu późnego glacjału. Współczesny kierunek przepływu Niemna został ukszałtowany w czasie końcowych faz ostatniego zlodowacenia i w późnym glacjale.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 167-174
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najbardziej wartościowe stanowiska Białorusi
Autorzy:
Vinokurov, V.
Komarovsky, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1188039.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
europejska sieć geostanowisk
osady plejstoceńskie
unikalne odsłonięcie dolomitów
Białoruś
geoconservation
network of European geosites
Pleistocene deposits
unique exposure of Devonian dolomites
Belarus
Opis:
Osady czwartorzędowe są najbardziej rozpowszechnioną formacją na terenie Białorusi. Powstały podczas zlodowaceń plejstoceńskich i tworzą zwartą pokrywę (do 320 m) na obszarze kraju. Standardowe odsłonięcia plejstoceńskie i holoceńskie, wielkie głazy oraz wyrazista rzeźba są typowymi elementami i tworzą główną część najbardziej malowniczego krajobrazu Białorusi. Dziesięć najbardziej interesujących obszarów chronionych tzw. zakazników (tj. obszarów chronionych z unikalnymi obiektami przyrodniczymi - kategoria IV wg klasyfikacji IUCN) i pomniki zlokalizowane w różnych regionach geologicznych Białorusi są kandydatami na listę najcenniejszych geostanowisk Nizin Środkowoeuropejskich. Obiekty chronione na terenie obszarów chronionego krajobrazu obejmują: wzgórza moren końcowych oraz pagórki ze standardami morfologicznymi wraz z jeziorami w dolinach lodowcowych będących dolinami marginalnymi, wychodnie holsztyńskich osadów jeziornych i torfowych, profile stratotypowe pokazujące osady interglacjalne, jedną z trzech lokalizacji dolomitów dewońskich na powierzchni ziemi, jeden głaz zlepieńców oraz trzy największe głazy narzutowe.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 1999, 2; 91-96
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies