Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polyurethanes" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Zastosowanie biodegradowalnego polimeru jako alternatywnego surowca do produkcji nowego ekopoliolu
The use of biodegradable polymer as an alternative raw material for the production of new ecopolyol
Autorzy:
Paciorek-Sadowska, Joanna
Borowicz, Marcin
Isbrandt, Marek
Grzybowski, Łukasz
Czupryński, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947335.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
ekopoliol
polilaktyd
poliuretany
surowce
ecopolyol
polylactide
polyurethanes
raw materials
Opis:
Aktualnym kierunkiem rozwoju w branży poliuretanowej jest zastępowanie polioli petrochemicznych poliolami pochodzącymi ze źródeł odnawialnych (biopoliolami) lub z recyklingu chemicznego (ekopoliolami). Na podstawie wyników zrealizowanych badań opracowano metodę syntezy nowego surowca poliolowego na bazie czystego polilaktydu (PLA), pochodzącego ze źródeł roślinnych (m.in. z kukurydzy), oraz glikolu dietylenowego (GDE). Analizowano właściwości otrzymanego produktu korzystne pod względem aplikacji w branży poliuretanowej. Wykonano oznaczenia: liczby hydroksylowej, liczby kwasowej, gęstości, lepkości oraz zawartości wody. W celu potwierdzenia zakładanej struktury chemicznej wytworzonego produktu oraz obecności reaktywnych grup hydroksylowych analizowano widma spektroskopowe: FT-IR, 1H NMR i 13C NMR. W celu oznaczenia średnich wagowo i liczbowo ciężarów cząsteczkowych oraz dyspersyjności otrzymanego ekopoliolu wykonano także analizę metodą chromatografi i żelowej (GPC). Badania potwierdziły, że otrzymany produkt poliolowy z powodzeniem może być stosowany w branży poliuretanowej jako alternatywa dla polioli petrochemicznych.
The current development trend in the polyurethane industry is the replacement of petrochemical polyols by polyols derived from renewable sources (biopolyols) or from chemical recycling (ecopolyols). A method of synthesis of a new polyol raw material based on pure polylactide (PLA) derived from corn and diethylene glycol (GDE) was developed as a result of the research. A number of tests were carried out to characterize the obtained product in terms of application for the polyurethane industry. The research carried out determinations of the hydroxyl number, acid value, density, viscosity and water content. Spectroscopy analyses in FT-IR, 1H NMR and 13C NMR were model in order to confirm the assumed chemical structure of the obtained product and the presence of reactive hydroxyl groups. GPC (Gel Permeation Chromatography) analysis was also performed to determine the average weight and average number molecular weight, and dispersion of the obtained ecopolyol. Studies have confirmed that the obtained polyol raw material can be successfully used in the polyurethane industry and can be a green alternative to petrochemical polyols.
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 10; 667-671
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia w stosowaniu fluorowanych gazów cieplarnianych do produkcji pianek i systemów poliuretanowych
Limitations in the use of fluorinated greenhouse gases in the production of polyurethane foams and systems
Autorzy:
Kozakiewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947303.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
poliuretany
pianki
F-gazy
wodorofluorowęglowodory HFC
polyurethanes
foams
F-gases
hydrofluorocarbons HFC
Opis:
W artykule dokonano przeglądu przepisów dotyczących ograniczeń w stosowaniu fluorowanych gazów cieplarnianych (F-gazów) w produkcji pianek i systemów poliuretanowych (PUR) na poziomie światowym (Poprawki z Kigali do Protokołu montrealskiego), europejskim [Rozporządzenie (UE) nr 517/2014] i krajowym (znowelizowana Ustawa o substancjach zubożających warstwę ozonową i o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych). Omówiono obowiązki podmiotów prowadzących działalność w sektorze pianek i systemów PUR odnoszące się do F-gazów, wynikające z przepisów Unii Europejskiej i przepisów polskich. Przedstawiono F-gazy i ich zamienniki stosowane obecnie w piankach PUR, prognozę dotyczącą zwiększenia ich zapotrzebowania na świecie, a także procentowy udział poszczególnych F-gazów w całkowitej ilości F-gazów wykorzystanych w produkcji pianek i systemów PUR w Polsce.
The paper contains a review of limitations in the use of fluorinated greenhouse gases (F-gases) in production of polyurethane foams and systems (PUR) at a global level (Kigali Amendment to the Montreal Protocol), European level [Regulation (EU) No. 517/2014] and national level (revised Act on substances that deplete the ozone layer and on certain fluorinated greenhouse gases). The obligations of entities conducting activities in PUR foam and systems sector that relate to F-gases and result from European Union and Polish legislations are described. The list of F-gases and their alternatives which are currently used in PUR foams and systems is revealed and the forecast of the increase of global demand for those substances as well as percentage of share of individual F-gases in total quantity of F-gases applied in production of PUR foams and systems in Poland is presented.
Źródło:
Polimery; 2018, 63, 10; 663-671
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowy biopoliol na bazie oleju z gorczycy białej (Sinapis alba) jako alternatywny surowiec dla przemysłu poliuretanowego
New bio-polyol based on white mustard seed (Sinapis alba) as an alternative raw material for the polyurethane industry
Autorzy:
Paciorek-Sadowska, J.
Borowicz, M.
Czupryński, B.
Liszkowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947296.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
biopoliol
gorczyca biała
poliuretany
surowce
bio-polyol
white mustard seed
polyurethanes
raw materials
Opis:
Opracowano nowy surowiec poliolowy na bazie surowego oleju z gorczycy białej oraz 2,2’-tiodietanolu (schemat A i B).Oceniane: liczba hydroksylowa, liczba kwasowa, zawartość wody, gęstość i lepkość wskazują, że otrzymany biopoliol może być alternatywą dla petrochemicznych surowców poliolowych. Analiza spektroskopowa (FT-IR, 1H NMR i 13C NMR) potwierdziła oczekiwaną budowę chemiczną wytworzonego poliolu, w tym obecność w łańcuchach aktywnych grup OH.
New bio-polyol raw material based on white mustard seed oil and 2,2’-thiodiethanol has been developed (Scheme A and B). The hydroxyl number, acid value, water content, density and viscosity of the obtained bio-polyol were determined and the results indicate its applicability as an alternative to petrochemical polyols. The results of spectroscopic analysis (FT-IR, 1H NMR and 13C NMR) confirmed the expected chemical structure of the bio-polyol as well as the presence of active OH groups in the polyol chain.
Źródło:
Polimery; 2018, 63, 10; 694-699
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degradability of cross-linked polyurethanes/chitosan composites
Podatność na degradację kompozytów usieciowanych poliuretanów z chitozanem
Autorzy:
Brzeska, J.
Morawska, M.
Heimowska, A.
Sikorska, W.
Tercjak, A.
Kowalczuk, M.
Rutkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945801.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
cross-linked polyurethanes
chitosan
composites
polyurethane degradability
usieciowane poliuretany
chitozan
kompozyty
podatność poliuretanów na degradację
Opis:
Polyurethanes with synthetic poly([R,S]-3-hydroxybutyrate) in the soft segment and with polycaprolactone triol as cross-linker were blended with chitosan and degraded in hydrolytic and oxidative solutions. Progress of the degradation of the samples was evaluated by changes in their weight, surface topography and thermal properties. Increasing the poly([R,S]-3-hydroxybutyrate) content in soft segment as well as blending with chitosan resulted in an increase in degradability of cross-linked polyurethanes in both solutions.
Poliuretany zawierające syntetyczny poli([R,S]-3-hydroksymaślan) w segmencie giętkim oraz polikaprolaktonotriol jako związek sieciujący zmieszano z chitozanem i poddano degradacji w roztworach hydrolitycznym i utleniającym. Postęp rozkładu kompozytów oceniano na podstawie zmiany masy, powierzchni i właściwości termicznych próbek. Zarówno zwiększenie zawartości poli([R,S]-3-hydroksymaślanu) w segmencie giętkim poliuretanów, jak i zmieszanie ich z chitozanem spowodowało wzrost podatności usieciowanych poliuretanów na degradację w obu rodzajach roztworów.
Źródło:
Polimery; 2017, 62, 7-8; 567-575
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność poliuretanowych powłok typu high solid na działanie biotycznych i abiotycznych czynników degradacyjnych
Resistance of high solid polyurethane coatings to biotic and abiotic factors
Autorzy:
Wojturska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947299.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
biopoliol
poliuretany
powłoki high solid
biodegradacja
korozja
bio-polyol
polyurethanes
high solid coatings
biodegradation
corrosion
Opis:
Powłoki poliuretanowe (PUR) typu high solid, o wysokim połysku i niewielkiej chropowatości powierzchni, otrzymano z wykorzystaniem biopolioli zsyntetyzowanych z oleju sojowego (BPS), lnianego (BPL) i rzepakowego (BPR) oraz poliizocyjanianów będących pochodnymi diizocyjanianu izoforonu (IPDI), diizocyjanianu trimetylo-1,6-heksametylenu (TMDI) lub diizocyjanianu 4,4’-dicykloheksylometanu (HMDI) i ksylenu jako rozpuszczalnika. Wszystkie wytworzone powłoki zawierały ok. 40 % składników pochodzenia naturalnego. Powłoki PUR charakteryzowano na podstawie oznaczonych wartości: chropowatości, swobodnej energii powierzchniowej (SEP) oraz właściwości mechanicznych, takich jak: twardość względna, tłoczność, przyczepność, odporność na zarysowanie i uderzenie. Analizowano degradację biotyczną w środowisku wodnym i w symulowanych warunkach kompostowania oraz odporność na działanie czynników abiotycznych (wody, wody morskiej, solanki, zmiennej temperatury). Stwierdzono, że otrzymane powłoki poliuretanowe wykazują dobre właściwości mechaniczne, doskonałą odporność korozyjną, nie są podatne na hydrolizę katalizowaną przez enzymy i mogą być z powodzeniem stosowane jako skuteczne zabezpieczenie powierzchni stalowych.
High solid polyurethane coatings (PUR) with high gloss and low surface roughness were obtained using bio-polyols synthesized from soybean oil (BPS), linseed oil (BPL) and rapeseed oil (BPR), polyisocyanates derived from isophorone diisocyanate (IPDI), trimethyl-1,6-hexamethylene diisocyanate (TMDI) or dicyclohexylmethane-4,4’-diisocyanate (HMDI) and xylene as a solvent. All the obtained PUR coatings contained about 40 % bio-based components and showed good mechanical properties. The characterization of PUR coatings was carried out on the basis of the determination of roughness, surface free energy (SEP) and mechanical properties such as relative hardness, cupping ability, adhesion, scratch, and impact resistance. The biotic degradation behavior in liquid or inert solid media and abiotic degradation behavior (in water, sea water, brine, thermal shock) were analyzed. It has been found that the obtained PUR coatings exhibit excellent resistance to corrosion. Also, they are not susceptible to enzyme-catalyzed hydrolysis. Studies showed that the obtained coatings hold promise for use as effective protection of steel surfaces.
Źródło:
Polimery; 2018, 63, 10; 708-715
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpenetrating polymer network composites containing polyurethanes designed for vibration damping
Kompozyty poliuretanowe z wzajemnie przenikającą się siecią polimerową stosowane do tłumienia drgań
Autorzy:
Čulin, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947247.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
polyurethanes
interpenetrating polymer network composites
vibration damping
poliuretany
kompozyty z wzajemnie przenikającą się siecią polimerową
tłumienie drgań
Opis:
The paper is a literature review concerning the interpenetrating polymer network (IPN) composites containing polyurethanes that can be used for vibration damping in marine vehicles. The effects of filler introduction on damping, mechanical and thermal properties of IPN are compared. The addition of filler affects all relevant properties, in dependence on the filler type and quantity. Damping enhancement is achieved by introduction of each of studied fillers. The ability to optimize IPN structure and filler incorporation provides a way to obtain a material with desired features.
Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczącej kompozytów poliuretanowych z wzajemnie przenikającą się siecią polimerową (IPN), wykorzystywanych do tłumienia drgań w pojazdach morskich. Porównano wpływ rodzaju ilości wprowadzonego napełniacza na właściwości tłumiące, mechaniczne i termiczne IPN. Stwierdzono, że dodatek każdego z omawianych napełniaczy poprawia właściwości tłumiące. Optymalizacja struktury IPN i wprowadzenie napełniacza umożliwia otrzymywanie materiałów o pożądanych właściwościach.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 3; 159-165
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of halloysite on the physicochemical, mechanical and biological properties of polyurethane- -based nanocomposites
Wpływ dodatku haloizytu na fizykochemiczne, mechaniczne i biologiczne właściwości nanokompozytów na osnowie termoplastycznego poliuretanu
Autorzy:
Mrówka, Maciej
Szymiczek, Małgorzata
Machoczek, Tomasz
Lenża, Joanna
Matusik, Jakub
Sakiewicz, Piotr
Skonieczna, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947427.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
nanocomposites
thermoplastic polyurethanes
halloysite
mechanical properties
cytotoxicity
tests
degradation
nanokompozyty
termoplastyczne poliuretany
haloizyt
właściwości mechaniczne
badania cytotoksyczne
degradacja
Opis:
The impact of the addition of the nanofiller – halloysite – on the mechanical, physicochemical and biological properties of a nanocomposite, in which thermoplastic polyurethane fulfilled the role of the matrix was investigated. The nanocomposite was obtained by extrusion in three variants with 1, 2 and 3 wt % halloysite. The nanostructure of the obtained materials was confirmed using Atomic Force Microscopy (AFM). Based on the mechanical tests carried out, it was proven that the obtained nanocomposites were characterized by a tensile modulus greater than the polyurethane constituting the matrix. The density and hardness of the nanocomposites had changed within error limits compared to unmodified polyurethane. Biological tests showed no cytotoxicity of all the tested materials to normal human dermal fibroblasts (NHDF). Degradation tests were carried out in artificial plasma and showed that samples with 2 wt % halloysite addition had the best ratio of tensile strength and elongation at break to elasticity modulus.
Zbadano wpływ naturalnego nanonapełniacza – haloizytu – na właściwości mechaniczne, fizykochemiczne oraz biologiczne kompozytu wytworzonego na bazie termoplastycznego poliuretanu. Nanokompozyt o zawartości 1, 2 i 3% mas. haloizytu otrzymywano na drodze wytłaczania. Nanostrukturę wytworzonych materiałów potwierdzono za pomocą mikroskopii sił atomowych (AFM). Na podstawie przeprowadzonych badań mechanicznych wykazano, że uzyskane nanokompozyty charakteryzują się modułem sprężystości większym niż poliuretan stanowiący osnowę. Zmiany gęstości i twardości niemodyfikowanego poliuretanu po dodaniu haloizytu mieściły się w granicach błędu pomiaru. Testy biologiczne nie wykazały cytotoksyczności wszystkich badanych materiałów wobec prawidłowych fibroblastów ludzkiej skóry (NHDF). Badania degradacji przeprowadzone w środowisku syntetycznego osocza wykazały, że próbki z dodatkiem 2% mas. haloizytu mają najlepszy stosunek wytrzymałości na rozciąganie i wydłużenia przy zerwaniu do modułu sprężystości.
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 11-12; 784-791
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Green thermoplastic poly(ether-urethane)s – synthesis, chemical structure and selected properties investigation
Zielone termoplastyczne elastomery poli(etero-uretanowe) – synteza i badania struktury chemicznej oraz wybranych właściwości
Autorzy:
Kasprzyk, Paulina
Błażek, Kamila
Parcheta, Paulina
Datta, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947338.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
thermoplastic polyurethanes
green poly(ether-urethane)s
bio-based polyol
chemical structure
analysis
thermal analysis
melt flow index
termoplastyczne poliuretany
zielone poli(etero-uretany)
biopoliole
analiza struktury chemicznej
analiza termiczna
wskaźnik szybkości płynięcia
Opis:
This work aimed to characterize the effect of the monomers chemical structure on the selected properties of the green thermoplastic poly(ether-urethane)s. During synthesis two types of polyether biopolyols, 4,4′-diphenylmethane diisocyanate and bio-based 1,3-propanediol were employed. Materials were synthesized with the use of two step method and two different prepolymers, which were mixed together in equimolar quantities. Obtained materials were characterized by spectroscopic method, size exclusion chromatography, thermal, static mechanical and melt flow index tests. It was confirmed that the prepolymers mixture has an effect on the thermal stability and selected properties of synthesized green thermoplastic poly(ether-urethane)s.
Zbadano wpływ struktury chemicznej monomerów na wybrane właściwości zielonych termoplastycznych elastomerów poli(etero-uretanowych). W syntezie wykorzystano dwa rodzaje biopolioli polieterowych, 4,4’-diizocyjanian difenylometanu oraz 1,3-propanodiol pochodzenia roślinnego. Materiały zsyntezowano z wykorzystaniem dwustopniowej metody, w której zastosowano równomolową mieszaninę dwóch prepolimerów. Otrzymane materiały scharakteryzowano za pomocą metod spektroskopowych, chromatografii żelowej, w statycznej próbie rozciągania, w badaniach termicznych oraz na podstawie wskaźnika szybkości płynięcia. Stwierdzono, że mieszanina prepolimerów wpływa na stabilność termiczną oraz wybrane właściwości otrzymanych zielonych termoplastycznych elastomerów poli(etero-uretanowych).
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 10; 672-680
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies