Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kleje" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Polycarbonate-based polyurethane – attractive materials for adhesives, binders and sealants production
Poliuretany z segmentami oligowęglanowymi jako atrakcyjne materiały do produkcji klejów, spoiw i uszczelniaczy
Autorzy:
Iuliano, Anna
Dębowski, Maciej
Plichta, Andrzej
Kowalczyk, Sebastian
Florjańczyk, Zbigniew
Rokicki, Gabriel
Parzuchowski, Paweł. G.
Mazurek-Budzyńska, Magdalena
Wołosz, Dominik
Pilch-Pitera, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945769.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
aliphatic oligocarbonate diols
isocyanate
polyurethane
mechanical properties
adhesives
alifatyczne oligowęglanodiole
izocyjaniany
poliuretany
właściwości mechaniczne
kleje
Opis:
In the last few years, a very wide range of oligocarbonate diols, oligomers of carbonic acid esters terminated on both sides with hydroxyl groups, have appeared on the chemical market. They are mainly used for the production of flexible segments in precious grades of polyurethanes used in biomedical engineering. Poly(carbonate-urethane) due to high resistance to oxidizing and hydrolytic agents is also an attractive material for the production of adhesives and coatings with increased resistance to weather conditions. This paper presents the current state of knowledge on the methods of synthesis and main producers of oligomerols with carbonate groups, methods of poly(carbonate-urethane) synthesis and examples of its commercial applications.
W ostatnich latach na rynku chemicznym pojawiła się bardzo bogata gama oligowęglanodioli, czyli oligomerycznych estrów kwasu węglowego, zakończonych z obu stron grupami hydroksylowymi. Są one wykorzystywane głównie do wytwarzania segmentów elastycznych w szlachetnych gatunkach poliuretanów stosowanych w inżynierii biomedycznej. Poli(węglano-uretany), dzięki dużej odporności na czynniki utleniające i hydrolityczne, stanowią także atrakcyjny materiał do produkcji klejów i powłok, trwałych w różnych warunkach atmosferycznych. W niniejszej pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy dotyczący metod otrzymywania i głównych producentów oligomeroli z segmentami oligowęglanowymi, metod syntezy poliuretanów zawierających te segmenty oraz przykłady komercyjnych zastosowań poli(węglano-uretanów).
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 7-8; 497-508
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of storage time on the useful properties of silicone pressure-sensitive adhesives
Wpływ czasu przechowywania na właściwości użytkowe silikonowych klejów samoprzylepnych
Autorzy:
Antosik, Adrian Krzysztof
Mozelewska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2202621.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
pressure-sensitive adhesives
silicone
self-adhesive tape
storage time
kleje samoprzylepne
silikony
taśmy samoprzylepne
czas przechowywania
Opis:
The influence of the storage time on the useful properties (cohesion, adhesion, stickiness) of silicone pressure-sensitive tapes (Si-PSA) was investigated. Two types of silicone resins PSA 529 and PSA 590 (Momentive, USA) were used and crosslinked with bis (2,4-dichlorobenzoyl) peroxide (DClBPO). There was no significant effect of tapes long-term storage (7 years) on their properties. The tapes based on PSA 590 resin were more resistant to aging than PSA 529.
Zbadano wpływ czasu przechowywania na właściwości użytkowe (kohezja, adhezja, kleistość) silikonowych taśm samoprzylepnych (Si-PSA). Stosowano dwa rodzaje żywic silikonowych PSA 529 i PSA 590 (Momentive, USA), które sieciowano przy użyciu nadtlenku bis(2,4-dichlorobenzoilu) (DClBPO). Nie stwierdzono istotnego wpływu długotrwałego przechowywania (7 lat) taśm na ich właściwości. Większą odpornością na starzenie charakteryzowały się taśmy otrzymane na bazie żywicy PSA 590 niż PSA 529.
Źródło:
Polimery; 2022, 67, 7-8; 317--323
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis and characterization of one-component, moisture curing polyurethane adhesive based on Rokopol® D2002
Synteza i charakterystyka jednoskładnikowych klejów poliuretanowych na osnowie polieterodiolu Rokopol® D2002
Autorzy:
Wadas, Jadwiga
Oliwa, Rafał
Pilch-Pitera, Barbara
Byczyński, Łukasz
Heneczkowski, Maciej
Florjańczyk, Zbigniew
Plichta, Andrzej
Rokicki, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945761.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
PUR
adhesive
moisture-curing
rheometry
DSC
Al/Al bonding
kleje
szczeliwa
utwardzanie wilgocią
reometria
Al/Al
klejenie
Opis:
One-part, moisture curing polyurethane (PUR) adhesives based on poly(oxypropylene)diol Rokopol® and 4,4’-diphenylmethylene diisocyanate (MDI) modified with di-isononyl phthalate and a number of inorganic fillers and additives such as carbon black, thixotropic agent, dispersants and dibutyltin dilaurate as curing catalyst were developed. Adhesive curing was followed using dynamic oscillation rheometry and effect of some components on viscoelastic properties of curing materials was discussed. The cured materials were characterized by means of differential scanning calorimetry (DSC) and water contact angle measurements. The adhesive performance of obtained materials in bonding aluminum was evaluated by tensile shear bond strength tests.
Opracowano jednoskładnikowe kleje na osnowie diizocyjanianu 4,4’-metylenodifenylu (MDI) i polioksypropylenodiolu z środkami pomocniczymi (ftalanem diizononylu jako plastyfikatorem, napełniaczami: talkiem, haloizytem, modyfikowanym bentonitem; dyspergatorami, sadzą pigmentową i katalizatorem utwardzania – dilaurynianem dibutylocyny). Proces sieciowania analizowano za pomocą reometru z dynamiczną oscylacją. Metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej wyznaczano temperaturę zeszklenia, ponadto określano kąt zwilżania i właściwości adhezyjne otrzymanych materiałów przeznaczonych do łączenia spoin Al/Al.
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 7-8; 568-571
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of radical photoinitiators on features of polyacrylate syrups and self-adhesives
Wpływ fotoinicjatorów na właściwości poliakrylanowych syropów i klejów samoprzylepnych
Autorzy:
Gziut, Konrad
Kowalczyk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947109.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
bulk photopolymerization
acrylic syrup
radical photoinitiators
pressure-sensitive adhesives
fotopolimeryzacja w masie
akrylany
fotoinicjatory rodnikowe
kleje samoprzylepne
Opis:
Pressure-sensitive adhesives (PSAs) were prepared via UV-irradiaton of an acrylic syrups with reactive diluent (functional diacrylate) and photoinitiator. The acrylic syrups were received via free radical bulk polymerization process (FRBP) and influence of radical photoinitiator (α-hydroxyketones, acylphosphine oxides or mixtures thereof) was investigated. It was revealed that the mixture of bisacylphosphine oxide (Omnirad 819) and α-hydroxyketone (Omnirad 184) was the most effective in FRBP (the highest monomer conversion), but preferable features of acrylic syrups (viscosity and molecular weight of copolymers) and self-adhesive properties of PSAs (especially cohesion) was achieved due to α-hydroxyketones using.
Z syropów akrylanowych oraz wielofunkcyjnego monomeru i fotoinicjatora rodnikowego otrzymano poliakrylanowe kleje samoprzylepne. Syropy akrylanowe uzyskano metodą fotopolimeryzacji w masie monomerów z zastosowaniem różnych fotoinicjatorów rodnikowych (z grupy α-hydroksyketonów, tlenków acylofosfiny i ich mieszanin). Stwierdzono, że najbardziej efektywna w procesie fotopolimeryzacji jest mieszanina fotoinicjatorów: tlenku bisacylofosfiny (Omnirad 819) i α-hydroksyketonu (Omnirad 184) (największa wartość konwersji monomerów), jednak większą lepkością oraz większymi ciężarami cząsteczkowymi cechowały się syropy akrylanowe z udziałem α-hydroksyketonów (Omnirad 127 lub Omnirad 184), a uzyskane z nich kleje wykazywały lepsze cechy samoprzylepne, zwłaszcza kohezję.
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 4; 268-274
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of UV on the self-adhesive properties of silicone pressure-sensitive adhesives
Wpływ UV na właściwości samoprzylepne silikonowych klejów samoprzylepnych
Autorzy:
Antosik, Adrian Krzysztof
Mozelewska, Karolina
Gziut, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2202635.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
silicone pressure-sensitive adhesive
self-adhesive properties
adhesion
UV resistance
silikonowe kleje samoprzylepne
właściwości samoprzylepne
adhezja
odporność na UV
Opis:
The paper presents the results of research on the UV radiation influence on the self-adhesive properties of silicone adhesives. The adhesives were obtained by cross-linking commercial resins (PSA 590, Q2-7566) at the temperature of 110°C, using different amounts (0–3 wt%) of bis(2,4-dichlorobenzoyl) peroxide. Self-adhesive properties of adhesives such as adhesion, tack, and durability before and after aging were determined. The adhesives showed stable self-adhesive properties, however, the PSA 590 adhesive had a higher maximum operating temperature than the Q2-7566 adhesive.
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu promieniowania UV na właściwości samoprzylepne klejów silikonowych. Kleje otrzymano poprzez sieciowanie w temperaturze 110°C żywic komercyjnych (PSA 590, Q2-7566), stosując różne ilości (0-3% mas.) nadtlenku bis(2,4-dichlorobenzoilu). Oznaczono właściwości samoprzylepne klejów takie, jak adhezja, przyczepność oraz trwałość przed i po starzeniu. Kleje wykazywały stabilne właściwości samoprzylepne, przy czym klej otrzymany na bazie żywicy PSA 590 miał wyższą maksymalną temperaturę użytkowania niż klej na bazie żywicy Q2-7566.
Źródło:
Polimery; 2023, 68, 1; 19--24
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Developments in aqueous polyurethane and polyurethane-acrylic dispersion technology. Part II. Polyurethane-acrylic dispersions and modification of polyurethane and polyurethane-acrylic dispersions
Postępy w technologii wodnych dyspersji poliuretanowych i poliuretanowo-akrylowych. Cz. II. Dyspersje poliuretanowo-akrylowe oraz modyfikacja dyspersji poliuretanowych i poliuretanowo-akrylowych
Autorzy:
Kozakiewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947008.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
polyurethane dispersions
polyurethane-acrylic dispersions
ionomers
coatings
adhesives
crosslinking
nanofillers
nanocomposites
dyspersje poliuretanowe
dyspersje poliuretanowo-akrylowe
jonomery
materiały powłokowe
kleje
sieciowanie
nanonapełniacze
nanokompozyty
Opis:
Part I of the review that concerns the developments in aqueous polyurethane dispersions (APUD) and aqueous polyurethane-acrylic dispersions (APUAD) technology was recently published. In the present paper (constituting Part II of the review) synthesis and characterization of aqueous polyurethane-acrylic dispersions (APUAD) which have hybrid particle structure and produce films and coatings exhibiting much better properties than those produced from blends of APUD and acrylic polymer dispersions are reviewed based on recent literature data. Possibilities of crosslinking the films and coatings produced from APUD and APUAD and of obtaining filled composites, specifically nanocomposites, from those dispersions are also demonstrated, and currently reported applications of those dispersions are briefly summarized. The most important developments and areas where further research may still be required are suggested with regard to synthesis and characterization of APUAD as well as to crosslinked and filled systems involving APUD or APUAD.
Artykuł stanowi część II przeglądu literaturowego dotyczącego postępów w technologii wodnych dyspersji poliuretanowych (APUD) i poliuretanowo-akrylowych (APUAD). Omówiono syntezę i właściwości APUAD o hybrydowej budowie cząstek, z których otrzymuje się filmy i powłoki o właściwościach znacznie lepszych niż właściwości powłok uzyskiwanych z mieszanin APUD i dyspersji polimerów akrylowych. Przedstawiono możliwości sieciowania filmów i powłok wytwarzanych z APUD i APUAD oraz otrzymywania z nich napełnionych kompozytów i nanokompozytów, podano też informacje na temat ich obecnych zastosowań. Zaprezentowano najważniejsze osiągnięcia dotyczące syntezy i badań właściwości APUAD oraz usieciowanych i napełnionych systemów zawierających APUD lub APUAD, wskazano obszary, w których dalsze badania wciąż jeszcze mogą być potrzebne.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 2; 81-91
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Developments in aqueous polyurethane and polyurethane-acrylic dispersion technology. Part I. Polyurethane dispersions
Postępy w technologii wodnych dyspersji poliuretanowych i poliuretanowo-akrylowych. Cz. I. Dyspersje poliuretanowe
Autorzy:
Kozakiewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947119.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
aqueous polyurethane dispersions
aqueous poly(urethane-urea) dispersions
ionomers
coatings
adhesives
wodne dyspersje poliuretanowe
wodne dyspersje poli(uretanowo-mocznikowe)
jonomery
materiały powłokowe
kleje
Opis:
In this paper which is Part I of the review article concerning developments in aqueous polyurethane dispersions (APUD) and aqueous hybrid polyurethane-acrylic dispersions (APUAD) the current methods of APUD synthesis are reviewed and the developments in investigations of the effect of starting materials and process parameters on properties of dispersions and films are discussed based on recent literature data. The most important developments in the field of APUD and areas where further research may still be required are suggested.
W Cz. I artykułu dotyczącego rozwoju technologii APUD (wodne dyspersje poliuretanowe) oraz APUAD (wodne dyspersje poliuretanowo-akrylowe) dokonano przeglądu stosowanych obecnie metod syntezy APUD i, na podstawie aktualnej literatury, przeprowadzono analizę postępów w badaniach wpływu rodzaju materiałów wyjściowych i parametrów procesu na właściwości wytwarzanych dyspersji i powłok. Przedstawiono też najważniejsze osiągnięcia w dziedzinie APUD i wskazano obszary, w których jest konieczne przeprowadzenie dalszych badań.
Źródło:
Polimery; 2015, 60, 9; 525-535
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies