Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Cellulose" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Tall oil based rigid polyurethane foams thermal insulation filled with nanofibrillated cellulose
    Sztywne pianki poliuretanowe na bazie oleju talowego napełnione nanofibrylarną celulozą
    Autorzy:
    Kirpluks, Mikelis
    Ivdre, Aiga
    Fridrihsone, Anda
    Cabulis, Ugis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947341.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    rigid polyurethane foams
    nanofibrillated cellulose
    sztywne pianki poliuretanowe
    nanofibrylarna celuloza
    Opis:
    Two types of biopolyols based on tall oil were used for the preparation of rigid polyurethane (PUR) foams. High functionality biopolyol was synthesized from tall oil fatty acids by epoxidation and subsequent oxirane ring-opening with trimethylolpropane and tall oil esterification with triethanolamine was carried out to obtain low viscosity biopolyol. The optimal dispergation method with sonication was applied to obtain rigid PUR foams with 0–1.5 wt % of nanofibrillated cellulose. The influence of nanofibrillated cellulose content on the rigid PUR foams’ closed-cell content, density, thermal conductivity, compression strength, and compression modulus was evaluated. Addition of NFC fiber into rigid PUR foam structure slightly increased compression strength and Young’s modulus.
    Do przygotowania sztywnych pianek poliuretanowych (PUR) napełnionych nanofibrylarną celulozą (NFC) użyto dwa rodzaje biopolioli na bazie oleju talowego. Poliol o dużej funkcyjności syntetyzowano metodą epoksydacji i otwarcia pierścieni oksiranowych trimetylolopropanem, natomiast poliol o małej funkcyjności otrzymano metodą estryfikacji oleju talowego trietanoloaminą. W celu uzyskania równomiernej dyspersji nanofibrylarnej celulozy w sztywnych piankach wykorzystano metodę sonikacji. Zawartość napełniacza wynosiła 0–1.5% mas. Analizowano wpływ dodatku nanofibrylarnej celulozy na zawartość komórek zamkniętych, gęstość, przewodność cieplną, wytrzymałość na ściskanie oraz moduł Younga wytworzonych pianek PUR. Stwierdzono że dodatek NFC powoduje nieznaczne zwiększenie wytrzymałości na ściskanie oraz modułu Younga pianek.
    Źródło:
    Polimery; 2020, 65, 10; 719-727
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polymers in pharmaceutical taste masking applications
    Polimery stosowane w technologiach farmaceutycznych do maskowania smaku substancji czynnych
    Autorzy:
    Amelian, A.
    Winnicka, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947525.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    taste masking
    hypromellose
    methyl cellulose
    ethyl cellulose
    methacrylate copolymers
    ready-to-use polymer mixtures
    maskowanie smaku
    hypromeloza
    metyloceluloza
    etyloceluloza
    kopolimery metakrylanów
    gotowe mieszaniny polimerów
    Opis:
    Taste masking is an important factor in the development of dosage forms containing active pharmaceutical ingredients with unacceptable taste. Film coating has been found as the most effective and commonly used approach for taste masking. Depending on the taste masking technology, shell material should be selected from a wide variety of water soluble or insoluble polymers. The present article provides an overview of the commonly used polymers and ready-to-use polymer mixtures employed for taste masking.
    Maskowanie smaku jest ważnym czynnikiem w projektowaniu postaci leków zawierających substancje czynne o nieakceptowalnym smaku. Najskuteczniejszą i powszechnie stosowaną metodą maskowania smaku jest powlekanie opracowywanej postaci leku. Materiał otoczki stanowią rozpuszczalne lub nierozpuszczalne w wodzie polimery odpowiednio dobrane w zależności od metody maskowania smaku. W niniejszym artykule dokonano przeglądu polimerów oraz ich gotowych mieszanin, powszechnie używanych w celu zamaskowania smaku leku.
    Źródło:
    Polimery; 2017, 62, 6; 419-427
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of various forms of cellulose on the mechanical properties of polymer composites modified in a constant magnetic field
    Wpływ różnych form celulozy na właściwości mechaniczne kompozytów polimerowych modyfikowanych w stałym polu magnetycznym
    Autorzy:
    Miękoś, Ewa
    Zieliński, Marek
    Sroczyński, Dariusz
    Fenyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2202577.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    cellulose
    polymer composite
    constant magnetic field
    celuloza
    kompozyt polimerowy
    stałe pole magnetyczne
    Opis:
    The paper presents the study of polymer composites on epoxy resin matrix, polymerized in the environment of a constant magnetic field. The composites contained admixtures of various forms of cellulose – microcrystalline cellulose and cellulose from waste hemp straw fibers – in an amount ranging from 10 to 30 wt%. Changes in the mechanical properties due to the effect of a constant magnetic field with a magnetic induction value of B = 0.5 T. The composites additionally contained magnetic particles in the form of carbonyl iron, in the amount of 10 wt%.
    W artykule przedstawiono badania kompozytów polimerowych na osnowie żywicy epoksydowej, które polimeryzowały w środowisku stałego pola magnetycznego. Kompozyty zawierały domieszki w postaci różnych form celulozy, w ilości od 10 do 30 % mas. Była to celuloza mikrokrystaliczna oraz celuloza z odpadowych włókien słomy konopnej. Obserwowano zmiany właściwości mechanicznych na skutek działania stałego pola magnetycznego o wartości indukcji magnetycznej B = 0.5 T. Kompozyty zawierały dodatkowo cząstki magnetyczne w postaci żelaza karbonylkowego, w ilości 10 % mas.
    Źródło:
    Polimery; 2022, 67, 10; 497--502
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gamma-induced grafting of rice straw cellulose with polyvinylpyrrolidone
    Indukowane promieniowaniem gamma szczepienie celulozy ze słomy ryżowej poliwinylopirolidonem
    Autorzy:
    Suhartini, Meri
    Tachrim, Zetryana Puteri
    Anggarini, Niken Hayudanti
    Rahmawati, Rahmawati
    Prasetyani, Amanda
    Melawati, June
    Deswita
    Sugeng, Bambang
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2202631.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    cellulose
    polyvinylpyrrolidone
    gamma irradiation
    graft copolymerizatio
    celuloza
    poliwinylopirolidon
    promieniowanie gamma
    kopolimeryzacja szczepiona
    Opis:
    Cellulose obtained from rice straw was grafted with polyvinylpyrrolidone (Cell-g-PVP). The process was induced by gamma simultaneous irradiation (Co-60). The presence of the grafted PVP chains was confirmed by FT-IR, XRD and EDS methods. The influence of the irradiation dose (20 and 30 kGy) on the reaction efficiency and thermal stability of Cell-g-PVP was investigated. The grafting yield at the dose of 30 kGy was about 56%. The higher dose of radiation resulted in better thermal stability. The AAS results showed that Ni(II), Cu(II), and Cr(II) ions can be adsorbed by Cell-g-PVP. The order of ion metals adsorption capacity of Cell-g-PVP was Cu(II) > Ni(II) > Cr(II). The adsorption isotherm of Cu(II) metal ion using the Cell-g-PVP followed the Langmuir adsorption isotherm whereas the chemical adsorption and the adsorption energy were constant on all sides of the copolymer.
    Celulozę otrzymaną ze słomy ryżowej poddano szczepieniu poliwinylopirolidonem (Cell-g-PVP). Proces indukowano promieniowaniem gamma (Co-60). Obecność zaszczepionych łańcuchów PVP potwierdzono metodami FT-IR, XRD i EDS. Zbadano wpływ wielkości dawki promieniowania (20 i 30 kGy) na wydajność reakcji istabilność termiczną Cell-g-PVP. Stopień zaszczepienia przy dawce 30 kGy wynosił ok. 56%. Większa dawka promieniowania skutkowała większą stabilnością termiczną. Metodą AAS oceniono właściwości adsorpcyjne Cell-g-PVP względem jonów Ni(II), Cu(II) i Cr(II). Zdolność do adsorpcji zmniejszała się w szeregu Cu(II) > Ni(II) > Cr(II). Izoterma adsorpcji jonów Cu(II) miała przebieg zgodny z izotermą adsorpcji Langmuira.
    Źródło:
    Polimery; 2022, 67, 9; 450--456
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Structure and thermal properties of microcrystalline cellulose extracted from coconut husk fiber
    Struktura i właściwości termiczne celulozy mikrokrystalicznej pozyskiwanej z włókien łupiny orzecha kokosowego
    Autorzy:
    Abdullah, Nur Athirah
    Sainorudin, Muhammad Hanif
    Rani, Mohd Saiful Asmal
    Mohammad, Masita
    Kadir, Nurul Huda Abd
    Asim, Nilofar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1789921.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    microcrystalline cellulose
    coconut husk
    chemical treatment
    celuloza mikrokrystaliczna
    łupina orzecha kokosowego
    obróbka chemiczna
    Opis:
    In this work, chemically treated microcrystalline cellulose (MCC-C) was extracted from coconut husk fiber. In order to extract hemicellulose, the sieved coconut husk fiber was treated with sodium hydroxide (NaOH) for dewaxing and acidified using sodium chlorite (NaClO2 ) to extract the residual lignin (bleaching process). The obtained lignin-free cellulose was then treated with potassium hydroxide (KOH). The characterizations used to equate the MCC-C with commercial grade microcrystalline cellulose (MCC) are solubility test, X-ray diffractogram (XRD), thermogravimetric analysis (TGA) and scanning electron microscopy (SEM). The XRD showed that the crystallinity of MCC and MCC-C increased significantly by 80.15% and 71.8% by chemical treatments. TGA found that the active removal of lignin-hemicelluloses and the thermal stability of the material were about 350–500°C and 300–500°C. The morphology of the fiber confirmed that there is an irregular cross-section, non-uniform surface, a large amount of short microfibrils and some impurities on the surface of the coconut husk fiber. The findings showed that microcrystalline cellulose has been successfully extracted from coconut husk fiber and that it can be used further.
    Celulozę mikrokrystaliczną (MCC-C) wyekstrahowaną z włókien łupiny orzecha kokosowego poddano obróbce chemicznej. Na przesiane włókna łupin orzecha kokosowego działano roztworem wodorotlenku sodu (NaOH) w celu usunięcia wosku, następnie zakwaszono je roztworem chlorynu(III) sodu (NaClO2), w celu ekstrakcji resztkowej ligniny (proces bielenia). Na otrzymaną, pozbawioną ligniny celulozę działano wodorotlenkiem potasu (KOH). Porównano uzyskaną MCC-C z handlową celulozą mikrokrystaliczną (MCC) na podstawie przeprowadzonego testu rozpuszczalności, badań metodami dyfrakcji rentgenowskiej (XRD), analizy termograwimetrycznej (TGA) i skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). Wyniki badań XRD wykazały, że po obróbce chemicznej krystaliczność zarówno MCC, jak i MCC-C zwiększyła się istotnie o, odpowiednio, 80,15% i 71,8%. Wyniki badań TGA wykazały, że aktywne usunięcie lignin-hemiceluloz powoduje zwiększenie stabilności termicznej celulozy mikrokrystalicznej i przesunięcie temperatury rozkładu do zakresu, odpowiednio, 350–500°C i 300–500°C. Analiza morfologii włókien potwierdziła ich nieregularny przekrój poprzeczny, niejednorodną powierzchnię, dużą liczbę krótkich mikrofibryli oraz zanieczyszczenia na powierzchni. Stwierdzono, że celuloza mikrokrystaliczna wyekstrahowana z włókien łupiny orzecha kokosowego nadaje się do wykorzystania.
    Źródło:
    Polimery; 2021, 66, 3; 187--192
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of graphene oxide additive on the structure of composite cellulose fibers
    Wpływ dodatku tlenku grafenu na strukturę kompozytowych włókien celulozowych
    Autorzy:
    Gabryś, Tobiasz
    Ślusarczyk, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947621.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    cellulose
    graphene oxide
    ionic liquids
    composite fibers
    WAXS
    SAXS
    celuloza
    tlenek grafenu
    ciecz jonowa
    włókna kompozytowe
    Opis:
    The paper presents results of investigations on the effect of the addition of graphene oxide (GO) on the structural properties of composite cellulose fibers (CEL). GO/CEL fibers were obtained from a solution of CEL in ionic liquid – 1-ethyl-3-methylimidazole acetate – with the addition of GO dispersion in DMF. A classic wet spinning method was used using water and methanol as coagulants. Results have shown that the addition of GO increases the crystallinity of fibers to 31–40.8%. Moreover, these results indicate a significant impact of the coagulant used in the fiber forming process. Methanol coagulated fibers have greater porosity and larger pore sizes than water coagulated fibers.
    Przedstawiono badania wpływu dodatku tlenku grafenu (GO) na właściwości strukturalne kompozytowych włókien celulozowych (CEL). Włókna GO/CEL otrzymywano z roztworu CEL w cieczy jonowej – octanie 1-etylo-3-metyloimidazolu – z dodatkiem dyspersji GO w DMF. Zastosowano klasyczną metodę formowania włókien na mokro z zastosowaniem wody oraz metanolu jako koagulantów. Badania wykazały, że dodatek GO wpływa na wzrost stopnia krystaliczności włókien do wartości 31–40,8%. Ponadto wyniki te wskazują na znaczny wpływ koagulantu stosowanego w procesie formowania włókien na ich strukturę. Włókna koagulowane metanolem mają większą porowatość i większe rozmiary porów niż włókna koagulowane wodą.
    Źródło:
    Polimery; 2020, 65, 9; 646-650
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hydroliza odpadów celulozowych katalizowana enzymami celulolitycznymi immobilizowanymi na nośniku polimerowym
    Hydrolysis of cellulose waste catalyzed by cellulolytic enzymes immobilized on polymer carrier
    Autorzy:
    Sokołowska, K.
    Konieczna-Molenda, A.
    Witek, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947287.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    immobilizacja
    enzymy celulolityczne
    hydroliza celulozy
    N-winyloformamid
    dimetakrylan glikolu etylenowego
    immobilization
    cellulolytic enzymes
    hydrolysis of cellulose
    N-vinylformamide
    ethylene glycol dimethacrylate
    Opis:
    Trzy komercyjne enzymy celulolityczne: Viscozyme® L, Novozym 476® oraz celulazy z Aspergillus sp. immobilizowano na polimerowym nośniku otrzymanym w procesie rodnikowej kopolimeryzacji N-winyloformamidu (NVF) z dimetakrylanem glikolu etylenowego (EGDMA) w odwróconej suspensji. Efektywność immobilizacji oceniano na podstawie aktywności w procesach hydrolizy papieru celulozowego i ścieru drzewnego katalizowanych enzymami natywnymi lub immobilizowanymi. Stabilność biokompozytów badano w trzech cyklach hydrolizy. Wyznaczono stałe szybkości hydrolizy i stałe Michaelisa.
    Three commercial cellulolytic enzymes (Viscozyme® L, Novozym 476® and cellulase from Aspergillus sp.) were immobilized on the polymer carrier, which was synthesized via free radical copolymerization of N-vinylformamide (NVF) with ethylene glycol dimethacrylate (EGDMA) in inverse suspension. The efficiency of the enzyme immobilization was determined on the basis of enzymatic activity of the native and immobilized enzyme in the hydrolysis of wood pulp and cellulose paper. The stability of biocatalysts was tested in three reaction cycles of hydrolysis. The reaction rate constants for hydrolysis and Michaelis constants were determined.
    Źródło:
    Polimery; 2016, 61, 9; 633-641
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of cellulose polymer mulch on sand stabilization
    Wpływ polimerowego mulczu celulozowego na stabilizację piasku
    Autorzy:
    Abtahi, S. M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945861.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    biological reclamation
    cellulose polymer mulch
    sand dunes
    wind erosion
    wind tunnel
    rekultywacja biologiczna
    polimerowy mulcz celulozowy
    wydmy
    erozja wiatrowa
    tunel aerodynamiczny
    Opis:
    In this study, the effectiveness of cellulose polymer mulch (CPM) on sand stabilization was evaluated in two kinds of experiment: laboratory and field. Erodibility index in wind tunnel, compressive strength, abrasion resistance, impact resistance and the thickness of layers formed using a solution with various CPM content were measured in the laboratory experiment. According to the results obtained in this part of study, the highest impact resistance and the least erodibility index value were achieved when using the solution with a concentration of 30 % (30 % CPM and 70 % water). In the field experiments, the resistance of mulch used in the amount of 10 and 5 t/ha in sand dunes of Kashan deserts (central Iran) and its impact on the survival and establishment of seedlings and cuttings of Calligonum were investigated over a year. The results showed that CPM has a positive effect on plant establishment. The highest survival was reported for 10 t/ha of mulch treatment in planting with seedlings method.
    Oceniano skuteczność roztworów polimerowego mulczu celulozowego (CPM) stosowanego do stabilizacji piasku. Przeprowadzono dwa rodzaje badań: w laboratorium i w terenie. W laboratorium mierzono wskaźnik wytrzymałości w tunelu aerodynamicznym, wytrzymałość na ściskanie, odporność na ścieranie, odporność na uderzenia i grubość warstw utworzonych po zastosowaniu roztworów o różnych stężeniach CPM. Najwyższą odporność na uderzenia i najmniejszą wartość wskaźnika erozji uzyskano w przypadku roztworów o stężeniu 30 % (30 % CPM i 70 % wody). W ramach badań terenowych, przez rok badano odporność mulczu dozowanego w ilości 10 i 5 t/ha na wydmach pustyni Kashan (centralny Iran) oraz jego wpływ na przeżycie i rozwój sadzonek Calligonum. Wyniki dowiodły, że CPM ma pozytywny wpływ na badane rośliny, a najdłuższe przeżycie sadzonek odnotowano po zastosowaniu mulczu w ilości 10 t/ha.
    Źródło:
    Polimery; 2017, 62, 10; 757-763
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Degradation and physical properties of sugar palm starch/ sugar palm nanofibrillated cellulose bionanocomposite
    Degradacja i właściwości fizyczne bionanokompozytów skrobi palmy cukrowej wzmocnionej nanowłóknami celulozowymi tej palmy
    Autorzy:
    Atikah, M. S. N.
    Ilyas, R. A.
    Sapuan, S. M.
    Ishak, M. R.
    Zainudin, E. S.
    Ibrahim, R.
    Atiqah, A.
    Ansari, M. N. M.
    Jumaidin, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947563.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    sugar palm
    high pressurized homogenizer
    nanofibrillated cellulose
    nanocomposites
    soil burial degradation
    palma cukrowa
    homogenizacja wysokociśnieniowa
    nanowłóknista celuloza
    nanokompozyty
    degradacja w glebie
    Opis:
    This paper aims to study the degradation rate of sugar palm nanofibrillated cellulose (SPNFCs) and sugar palm starch (SPS). SPNFCs were isolated from sugar palm fiber, while SPS is extracted from sugar palm trunk. The SPNFCs were reinforced with SPS biopolymer as biodegradable reinforcement materials of different diameter/length based on the number of passes of high pressurize homogenization process (5, 10 and 15 passes represented by SPS/SPNFCs-5, SPS/SPNFCs-10, and SPS/SPNFCs-15). These SPNFCs were incorporated into SPS plasticized with glycerol and sorbitol via solution casting method. Soil burial experiment performed on SPS and SPS/SPNFCs bionanocomposites showed that SPS was degraded more rapidly by losing 85.76% of its mass in 9 days compared to 69.89% by SPS/SPNFCs-15 bionanocomposite. The high compatibility between SPNFCs nanofiber and SPS biopolymer matrices can be observed through field emission scanning electron microscopy (FE-SEM).
    Zbadano szybkość degradacji nanowłóknistej celulozy wyizolowanej z palmy cukrowej (Arenga pinnata) (SPNFCs) oraz skrobi wydzielonej przez ekstrakcję z rdzenia pnia tej palmy (SPS). SPNFCs uzyskiwano z włókien palmy cukrowej, poddawanych homogenizacji pod wysokim ciśnieniem w 5, 10 lub 15 cyklach, otrzymując nanowłókna celulozy o różnej długości i średnicy. SPNFCs wprowadzano do SPS uplastycznionego mieszaniną (1 : 1) glicerolu isorbitolu. Metodą odlewania z roztworu wytwarzano błony nanokompozytowe SPS/SPNFCs-5, SPS/SPNFCs-10 i SPS/SPNFCs-15. Test glebowy procesu biodegradacji wykazał, że SPS ulegało szybszej degradacji, tracąc 85,76% swojej masy w ciągu 9 dni, w porównaniu z ubytkiem masy 69,89% w wypadku bionanokompozytu SPS/SPNFCs-15. Na podstawie analizy metodą skaningowej mikroskopii elektronowej z emisją polową (FE-SEM) stwierdzono dużą kompatybilność między nanowłóknami SPNFCs i biopolimerową osnową SPS.
    Źródło:
    Polimery; 2019, 64, 10; 680-689
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polimerowa membrana inkluzyjna z trioctanu celulozy (CTA) plastyfikowanego eterem 2-nitrofenylooktylowym
    Polymer inclusion membrane based on cellulose triacetate (CTA) plasticized with 2-nitrophenyl octyl ether
    Autorzy:
    Rajewski, J.
    Łobodzin, P.
    Gierycz, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945833.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    polimerowa membrana inkluzyjna
    trioctan celulozy
    eter 2-nitrofenylooktylowy
    chrom
    przenośniki jonów
    polymer inclusion membrane
    cellulose triacetate
    2-nitrophenyl octyl ether
    chromium
    ion carriers
    Opis:
    Przedstawiono budowę polimerowej membrany inkluzyjnej (PIM) z matrycą z trioctanu celulozy (CTA) oraz jej zastosowanie do wydzielania jonów chromu(III) z roztworów wodnych. Efektywność transportu jonów Cr(III) w badanym układzie była uwarunkowana stężeniem w membranie przenośnika jonów kwasu di(2-etyloheksylo)fosforowego (D2EHPA). Badany układ pracujący stabilnie w procesach prowadzonych cyklicznie, może być również wykorzystany do selektywnego wydzielania jonów Cr(III) z mieszaniny jonów Cr(III)/Cr(VI).
    The article describes a structure of the polymer inclusion membrane (PIM) with cellulose triacetate (CTA) matrix and its use for the separation of chromium(III) ions from aqueous solutions. Di(2-ethylhexyl) phosphoric acid (D2EHPA) was used as a ion carrier. The efficiency of Cr(III) ions transport in the test system was dependent on the carrier concentration in the membrane. In periodic processes the performance of PIM system was stable, which indicates the possibility of using it for the selective separation of Cr(III) from a mixture of Cr(III)/Cr(VI) ions.
    Źródło:
    Polimery; 2015, 60, 2; 118-125
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of the addition of chitin nanocrystals on the characteristics of cellulose acetate films
    Wpływ dodatku nanokrystalicznej chityny na właściwości folii z octanu celulozy
    Autorzy:
    Ravikumar, Preethi
    Sagadevan, Suresh
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1789437.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    cellulose acetate
    chitin nanocrystals
    mechanical properties
    antifungal activity
    water solubility
    light transmittance capacity
    octan celulozy
    chityna nanokrystaliczna
    aktywność przeciwgrzybiczna
    rozpuszczalność w wodzie
    zdolność przepuszczania światła
    Opis:
    The present study deals with chitin nanocrystal (CHNC)-reinforced cellulose acetate (CA) films formed by the solvent casting method that makes use of poly(ethylene glycol) (PEG) as a plasticizing agent. Three different films containing various mass ratios of CHNCs (0.5, 1, and 2 wt %) in CA were investigated for hydrophilicity, mechanical properties, soil degradation, strength, water solubility, light transmittance, and antifungal activity. From the FT-IR analysis, no detectable shifts to the cellulose acetate bands with the loading of small amounts of CHNCs were observed. However, the light transmittance capacity of CA films decreased due to chitin addition. The chitosan incorporation enhanced the hydrophilic character of CA films, and also, the mechanical properties of the lower percentage of CHNCs in CA, like Young’s modulus, had a slight positive effect, while the tensile strength and elongation at breaks – had a negative influence. Finally, an increasing trend of antifungal activity with that of increased CHNC content was observed, i.e., the 2 wt % CHNCs containing CA film showed an inhibition rate (FGI) of 35%, 1 wt % CHNCs had a 15% inhibition rate, which is higher than that of 0.5 wt % CHNCs and pure CA, thereby indicating the potential role of CHNCs-reinforced CA films for packaging applications.
    Metodą odlewania rozpuszczalnikowego otrzymano biodegradowalne folie z octanu celulozy (CA) z dodatkiem 0,5; 1 i 2% mas. nanokrystalicznej chityny (CHNC) i poli(glikolu etylenowego) jako plastyfikatora. Zbadano hydrofilowość, właściwości mechaniczne, zdolność do degradacji w glebie, rozpuszczalność w wodzie, przepuszczalność światła i aktywność przeciwgrzybiczną folii. Przy niewielkiej zawartości CHNC nie stwierdzono przesunięcia pasm charakterystycznych w widmach FT-IR. Modyfikowane folie CA charakteryzowały się mniejszą przepuszczalnością światła i większą hydrofilowością (mniejsza wartość kąta zwilżania). Dodatek 0,5% mas. CHNC w niewielkim stopniu zwiększał moduł Younga oraz zmniejszał wytrzymałość na rozciąganie i wydłużenie przy zerwaniu. Stwierdzono korzystny wpływ CHNC na stopień hamowania wzrostu grzybów (wskaźnik FGI). Przy zawartości 1% mas. CHNC wskaźnik ten wynosił 15%, a przy zawartości 2% mas. 35% i był wyższy niż dla octanu celulozy (FGI = 7,5%). Wzmocnione CHNC folie CA mogą znaleźć zastosowanie w przemyśle opakowaniowym.
    Źródło:
    Polimery; 2021, 66, 2; 98--104
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pre-treatment effect on the structure of bacterial cellulose from Nata de Coco (Acetobacter xylinum)
    Wpływ wstępnej obróbki na strukturę celulozy bakteryjnej z Nata de Coco (Acetobacter xylinum)
    Autorzy:
    Rusdi, Rusaini Athirah Ahmad
    Halim, Norhana Abdul
    Nurazzi, Mohd Norizan
    Abidin, Zul Hazrin Zainal
    Abdullah, Norli
    Che Ros, Fadhlina
    Ahmad, Nurazlin
    Azmi, Ahmad Farid Mohd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088276.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    bacterial cellulose
    structure
    X-ray diffraction
    Fourier transform infrared spectroscopy
    field emission scanning electron microscopy
    celuloza bakteryjna
    struktura
    dyfrakcja rentgenowska
    spektroskopia w podczerwieni z transformacją Fouriera
    skaningowa mikroskopia elektronowa z emisją polową
    Opis:
    This paper presents a structural analysis of various methods to produce bacterial cellulose (BC) from Nata de Coco (Acetobacter xylinum). BC sheet, BC chem and BC mech powders were successfully prepared using oven drying, chemical and mechanical treatment. The X-ray diffraction (XRD), Fourier transform infrared (FTIR) spectroscopy, and field emission scanning electron microscopy (FESEM) were used to analyze the structure of prepared BC. The structure of bacterial cellulose was compared with the structure of commercial microcrystalline cellulose (MCC) and cotton fabric. The XRD results showed that the BC sheet sample had the highest degree of crystallinity (81.76%) compared to cotton cellulose (75.73%). The crystallite size of cotton was larger than the BC sheet, with the value of 6.83 ηm and 4.55 ηm, respectively. The peaks in the FTIR spectra of all BC were comparable to the commercial MCC and cotton fabrics. FESEM images showed that the prepared BC sheet, BC mech, and BC chem had an almost similar structure like commercial MCC and cotton fabric. It was concluded that simple preparation of BC could be implemented and used for further BC preparation as reinforcement in polymer composites, especially in food packaging.
    Niniejszy artykuł zawiera analizę struktury celulozy bakteryjnej (BC) wytworzonej z Nata de Coco (Acetobacter xylinum) różnymi metodami. Folia BC i proszki BC chem oraz BC mech zo -stały wytworzone poprzez suszenie w piecu, obróbkę chemiczną i mechaniczną. Do oceny struktury celulozy bakteryjnej stosowano dyfrakcję rentgenowską (XRD), spektroskopię Fouriera w podczerwieni (FTIR) i skaningową mikroskopię elektronową z emisją polową (FESEM). Strukturę celulozy bakteryjnej porównano ze strukturą handlowej celulozy mikrokrystalicznej (MCC) i tkaniny bawełnianej. Wyniki XRD wykazały, że najwyższy stopień krystaliczności miała próbka arkusza BC (81,76%) w porównaniu z celulozą bawełnianą (75,73%). Wielkość krystalitów bawełny była większa niż folii BC i wynosiła, odpowiednio, 6,83 ηm oraz 4,55 ηm. Piki widm FTIR wszystkich otrzymanych form celulozy bakteryjnej były porównywalne z komercyjnymi tkaninami bawełnianymi i z celulozy mikrokrystalicznej. Zdjęcia FESEM folii BC oraz proszków BC mech i BC chem również były podobne do komercyjnej MCC i tkaniny bawełnianej. Stwierdzono, że z wykorzystaniem prostych technik można otrzymać BC, która może być stosowana jako wzmocnienie w kompozytach polimerowych, w szczególności w opakowaniach do żywności.
    Źródło:
    Polimery; 2022, 67, 3; 110--118
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies