Wszystkie pola: Wojciechowska, Zofia. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: PRZESZCZEP MIKROBIOMU JELITOWEGO JAKO METODA LECZENIA NAWROTOWYCH ZAKAŻEŃ CLOSTRIDIUM DIFFICILE
Autorzy:: Michalska, Małgorzata
Bienias, Renata
Wojciechowska, Zofia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/765411.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Opis:: StreszczenieWstępClostridium difficile jest wiodącym czynnikiem etiologicznym szpitalnych biegunek zakaźnych zwłaszcza w krajachrozwiniętych.CelGłównym celem pracy jest przedstawienie swoistej immunoterapii i zasad leczenia bakteriami kałowymi jako skutecznąalternatywę w leczeniu i zapobieganiu nawrotowym biegunkom.PrzeglądWystępowanie zakażeń Clostridium difficile nasila się w wielu krajach, towarzyszy temu również zwiększenie liczbyciężkich przypadków tych zakażeń przebiegających pod postacią rzekomo błoniastego zapalenia jelit, zapalenia okrężnicy,perforacji jelit i posocznicy, z tego powodu rośnie również liczba zgonów. Dominującym czynnikiem ryzyka występowaniatych zakażeń jest narastające stosowanie zwłaszcza empiryczne antybiotyków o szerokim spektrum działania. Zapaleniejelit w przebiegu zakażenia beztlenowej laseczki Clostridium difficile w ostatnim dziesięcioleciu stało się ogólnoświatowymproblemem medycznym. W związku z gwałtownym wzrostem liczby zachorowań w Ameryce Północnej oraz Europie, wzrastaznaczenie przeszczepu flory jelitowej jako bezpiecznej i skutecznej opcji terapeutycznej w przypadku nawracających lubopornych na leczenie antybiotykami zakażeń Clostridium difficile. Zabieg ten jest od 2012 roku wykonywany w niektórychpolskich podmiotach leczniczych z 92% skutecznością. Niektórzy eksperci postulują zasadność stosowania transferumikrobiomu jelitowego jako pierwszej linii terapii w przypadku nawracających lub opornych na leczenie antybiotykamizakażeń Clostridium difficile.WnioskiArgumentem przemawiającym za stosowaniem transferu mikrobiomu jelitowego w pierwszej kolejności jest wykazanaw toku badań wyższa skuteczność leczenia, niż wykazana dla wankomycyny, a także nieporównywalnie mniejsza skalai zakres objawów ubocznych terapii, niż w przypadku wankomycyny.Słowa kluczowe: clostridium difficile, zakażenie, przeszczep, transfer mikrobiomu jelitowego, biegunka
Źródło:: Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej; 2017, 2
2450-8624
2544-2538
Pojawia się w:: Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: OCENA PROBLEMÓW BIOPSYCHOSPOŁECZNYCH LUDZI STARSZYCH CHORYCH NA CUKRZYCĘ TYPU 2
Autorzy:: Sadowska, Anna
Posłuszna-Owcarz, Maria
Wojciechowska, Zofia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/765297.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Opis:: StreszczenieWstępCukrzyca jest bardzo rozpowszechnioną chorobą Na całym świecie obserwuje się wzrost liczby zachorowań na tę chorobę. Jestniebezpieczna, ponieważ postęp choroby jest zazwyczaj powolny, jednak powikłania bardzo groźne, prowadzą do koniecznościprowadzenia restrykcyjnego stylu życia, inwalidztwa i wcześniejszej umieralności. Choroba ta jest nie tylko bardzo ważnym problememindywidualnego chorego, ale także jednym z głównych problemów zdrowotnych współczesnych społeczeństw i państw.Zwalczanie objawów tej choroby, to nie tylko cel dla każdego chorego, ale także istotny cel społeczny i państwowy. Cukrzycy niemożna wyleczyć, można natomiast podjąć działania, które zminimalizują jej wpływ na życie codzienne. Jest określona mianemchoroby społecznej. W Polsce na jej leczenie rocznie wydaje się ponad miliard złotych, w związku, z czym aktywnie dąży się dozwiększenia skuteczności zapobiegania cukrzycy.CelCelem pracy była ocena problemów biopsychospołecznych, ludzi starszych dotkniętych cukrzycą typu 2.Materiał i metodyBadaniem ankietowym objęto osoby w przedziale wiekowym 40 lat i powyżej z rozpoznaną cukrzycą typu 2.WynikiPraca dotyczyła analizy problemów biopsychospołecznych, ludzi starszych dotkniętych cukrzycą typu 2.WnioskiZ przeprowadzonych badań wynika, że ludzie starsi dotknięci cukrzycą typu 2 pomimo postępu w rozwoju nauk medycznychi ogólnego postępu cywilizacyjnego, w zakresie doświadczania swojej choroby w dalszym ciągu potrzebują wszechstronnegowsparcia.Słowa kluczowe: cukrzyca typu 2, przewlekłe powikłania cukrzycy, edukacja
Źródło:: Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej; 2016, 4
2450-8624
2544-2538
Pojawia się w:: Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: OCENA SKUTECZNOŚCI DZIAŁAŃ PIELĘGNACYJNO-OPIEKUŃCZYCH NAD PACJENTAMI Z RYZYKIEM POWSTANIA ODLEŻYN
Autorzy:: Kwiatkowska, Martyna
Kikolska, Marzena
Płoszka, Sandra
Żółtowska, Kinga
Wojciechowska, Zofia
Kochman, Dorota
Głowacka, Mariola
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/765265.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Opis:: DOI: 10.19251/pwod/2018.1(1)WstępJednym z najczęstych powikłań występujących u ciężko chorych pacjentów geriatrycznych, którzy zmagają się ograniczonąsprawnością ruchową jest występowane odleżyn. Ich obecność powoduje szereg negatywnych następstw. Potrafią być oneźródłem uciążliwego bólu oraz cierpienia, które pogłębiają zmniejszenie sprawności fizycznej, a także zwiększają znaczącoryzyko powikłań i pogorszenia stanu zdrowia. W ostateczności mogą prowadzić do zgonu pacjenta objętego schorzeniem.Występując przewlekle powodują izolację społeczną, zaburzając prawidłowe funkcjonowanie. Z ekonomicznego punktuwidzenia są źródłem dużych kosztów związanych z leczeniem oraz dłuższym pobytem pacjenta w szpitalu. Najczęściejłączą się ze zwiększonym nakładem pracy sprawowanej przez personel medyczny. W przypadku pojawienia się odleżynnależy zarówno z nakładem pracy związanej z pielęgnacją jak i środkami pieniężnymi, lecz niestety nie zawsze przynosioczekiwane rezultaty. Działania profilaktyczne z zakresu powstawania odleżyn są obowiązkiem zarówno pielęgniarek,a także innych członków wchodzących w skład zespołu terapeutycznego [Wieczorkowska-Tobis, Talarska, 2017].CelCelem prezentowanej pracy była ocena skuteczności działań opiekuńczo-pielęgnacyjnych sprawowanych przez personelmedyczny.Materiał i metodyW badaniu wzięły udział 42 osoby. Narzędziem badawczym jakie przyjęto była ankieta własnego autorstwa, którąprzeprowadzono wśród pacjentów Zakładu Opiekuńczo-Pielęgnacyjnego w Płocku. Do kwestionariusza dołączonowystandaryzowane skale mające za zadanie ocenę sprawności fizycznej oraz ryzyka rozwoju odleżyn.WynikiPacjenci Płockiego Zakładu Opiekuńczo-Pielęgnacyjnego pozytywnie oceniają poziom opieki, jaki zapewniają im zarównoopiekunowie medyczni jak i pielęgniarki. Mogą oni liczyć na pomoc i wsparcie, w związku z czym ich komfort w związkuz przebywaniem w placówce kształtuje się na wysokim poziomie. Badani są zdania, że zwiększenie liczby personelumedycznego miałoby korzystny wpływ na zwiększenie poziomu jakości udzielanych im świadczeń zdrowotnych.DyskusjaPraca pielęgniarki nad osobami całkowicie lub częściowo zależnych od specjalistycznej opieki, wymaga współpracy zestrony rodziny i innych opiekunów chorego. 90% ankietowanych oceniło życzliwość pielęgniarek jako bardzo dobrzei dobrze. Opinie badanych na temat oceny kompetencji zawodowych oraz wiedzy pielęgniarek z zakresu wykonywanejprzez nie pracy przedstawiały, że 86,7% badanych pacjentów oceniło je na poziomie bardzo dobrym oraz 10%respondentów - na dobrym. U pacjentów przebywających na oddziałach intensywnej opieki medycznej średnia częstośćpowstawania odleżyn wynosiła ok. 20%.WnioskiWśród najgroźniejszych powikłań u pacjentów geriatrycznych przebywających w zakładzie Opiekuńczo-Pielęgnacyjnymzaliczyć możemy odleżyny. Właściwa i systematyczna pielęgnacja stosowana przez personel medyczny zmniejsza znaczącoryzyko odleżyn, jak i powikłań związanych z nimi. Tylko praca zespołowa opiekunów oraz pielęgniarek efektywnie wpływana brak rozwoju odleżyn. Na skuteczność prewencji przeciwodleżynowej wpływa cały zespół terapeutyczny. Przebywaniepacjenta w placówce pielęgnacyjno-opiekuńczej zapewnia mu profesjonalną opiekę medyczną.Słowa kluczowe: Odleżyna, pielęgnacja, prewencja.
Źródło:: Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej; 2018, 1
2450-8624
2544-2538
Pojawia się w:: Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Wojciechowska, Zofia." wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Autor

Typ dokumentu

Język