Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pielgrzymki" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Polish Middle Eastern Travels Until the End of the 19th Century: Current Research
    Polskie podróżnictwo bliskowschodnie do końca XIX wieku. Stan badań
    Autorzy:
    Kaczmarek, Hieronim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038387.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-20
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Polska
    Lewant
    pielgrzymki
    Polska
    the Levant
    pilgrims
    Opis:
    The objective of the article is to summarize the efforts made so far by Polish researchers of pilgrimages to the Holy Land, traveling around Egypt and the Levant. The academic interest in visits of Poles in this part of the Ottoman Empire is relatively fresh, because the first publications on this issue appeared sporadically at the beginning of the 19th century. For several decades, a book by Jan Stanisław Bystroń was the main source of knowledge about the presence of Poles in Egypt and the Levant. Scholarly interest in this topic grew in the second half of the 20th century. Despite an abundance of publications, our knowledge of the Polish presence in the Arab part of the Ottoman state is still incomplete. This is mainly due to the limited source materials and the lack of a broad search for archival and museum resources. The rising number of researchers on this subject may change this situation in the long run.
    Celem artykułu jest próba wstępnego podsumowania dotychczasowych wysiłków polskich badaczy pątnictwa do Ziemi Świętej, podróży po Egipcie i Lewancie. Zainteresowanie pobytem Polaków w tej części Imperium Osmańskiego jest stosunkowo świeże, bowiem pierwsze publikacje z badań nad tym problemem pojawiają się sporadycznie od przełomu XIX i XX wieku. Przez kilka dziesięcioleci głównym źródłem wiedzy o obecności Polaków w Egipcie i Lewancie była książka Jana Stanisława Bystronia. Wzrost zainteresowania tym problemem nastąpił w drugiej połowie XX wieku. Mimo obfitości pojawiających się publikacji nasza wiedza o polskiej obecności w arabskiej części Państwa Otomańskiego nadal jest niepełna. Wynika to przede wszystkim z wąskiej bazy źródłowej, braku szerszych poszukiwań zasobów archiwalnych i muzealnych. Wzrastająca liczba badaczy tej problematyki być może w perspektywie dłuższego czasu zmieni tę sytuację.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2020, 30, 3; 115-134
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Like a faithful daughter she cherishes and nourishes in herself the remnants of Holy Jerusalem, her mother”: Acre as a Center for Church Practices in the 12th and 13th Centuries
    „Jak wierna córka, która troszczy się o to, co pozostało po jej matce, świętej Jerozolimie”. Akka jako ośrodek praktyk pątniczych w XII i XIII stuleciu
    Autorzy:
    Mruk, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038414.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-20
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Ziemia Święta
    Akka
    pielgrzymki
    krucjaty
    wieki średnie
    Holy Land
    Acre
    pilgrimages
    crusades
    Middle Ages
    Opis:
    In the history of Acre, located on the Syrian coast, the 12th and 13th centuries were of particular importance. Under the rule of the Crusaders, the city experienced a period of rapid demographic, economic, cultural, and religious growth. As the main port of the Kingdom of Jerusalem—and in the 13th century its capital as well—it was an important stop on the route of Latin pilgrims. Nevertheless, it was mentioned extremely rarely in the pilgrimage writings of that period, where information about the sites of worship in the city is scarce. This problem was noticed by Aryeh Graboïs and David Jacoby, but their attempts to explain this state of affairs need to be partly reexamined. The most important reason for the “silence of pilgrimage sources” about the city and its religious life seems to be the marginal presence of Acre in the pages of the Bible and its negligible place in the history of salvation.
    W dziejach położonej na wybrzeżu syryjskim Akki okres XII i XIII stulecia miał znaczenie szczególne. Pod panowaniem krzyżowców miasto przeżywało szybki rozwój demograficzny, gospodarczy, kulturalny i religijny. Jako główny port, a w XIII wieku także stolica Królestwa Jerozolimskiego było ważnym punktem na szlaku ówczesnych łacińskich pielgrzymów. Mimo to w piśmiennictwie pielgrzymkowym tego okresu wspominano o nim niezwykle rzadko, a informacje o znajdujących się w mieście ośrodkach kultu mają charakter marginalny. Problem ten został zauważony przez A. Graboïsa i D. Jacoby’ego, ale przedstawione przez obu badaczy próby wyjaśnienia przyczyn takiego stanu rzeczy wymagają częściowej rewizji. Najistotniejszym powodem „milczenia źródeł” pielgrzymkowych na temat miasta i jego życia religijnego wydaje się marginalna obecność Akki na kartach Biblii i jej niewielkie znaczenie w historii zbawienia.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2020, 30, 3; 27-46
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Inde Insulam Cyprum Inter Graecos Et Sarraticos (Sarracenos)…”
    „Inde insulam Cyprum inter graecos et sarraticos (sarracenos) (…)”
    Autorzy:
    Burkiewicz, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597229.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-01
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Willibald
    Hygeburga z Heidenheimu
    Cypr
    podróże
    Bizancjum
    Arabowie
    pielgrzymki
    Hygeburg of Heidenheim
    Cyprus
    travel
    Byzantium
    Arabs
    pilgrimage
    Opis:
    This article takes a close look at excerpts from an account of a journey to the Holy Land made in 720s by the English monk Willibald (700–787/789), later bishop of the Bavarian city of Eichstätt, an associate of the Archbishop of Germania, St. Boniface and a saint of the Catholic Church. Willibald dictated the account of his peregrination many years after his pilgrimage to a related nun, Hygeburge of Heidenheim, who then wrote down his biography and descriptions of his travels in a work entitled Hodoeporicon Sancti Willibaldi. Fragments of the above‑mentioned travel account concerning the specific political, social, and cultural situation in Cyprus that took place between the 7th and 9th centuries are the subject of the detailed analysis contained in this paper. Willibald arrived on the island during this period: specifically in the year 724. Cyprus at that time acted as an Arab‑Byzantine quasi‑condominium, being the object of efforts of these two powers, on the one hand officially trying to preserve its neutral character, while on the other working to diminish the influence of their competitor there. This peculiar situation had its effect on the relationship between Muslims (Arabs) and Christians (Cypriots and Byzantines) living on the island.
    Tekst niniejszego artykułu przybliża fragmenty relacji z podróży do Ziemi Świętej odbytej w latach 20. VII w. przez angielskiego mnicha Willibalda (700–787/789), późniejszego biskupa bawarskiego miasta Eichstätt, współpracownika arcybiskupa Germanii św. Bonifacego oraz świętego Kościoła katolickiego. Opis swojej peregrynacji Willibald podyktował wiele lat po odbytej pielgrzymce spokrewnionej z nim zakonnicy Hygeburdze z Heidenheimu, która następnie spisała jego żywot oraz opisy odbytych przez niego podróży w dziele zatytułowanym Hodoeporicon Sancti Willibaldi. Przedmiotem szczegółowej analizy stały się fragmenty wspomnianej relacji z podróży dotyczące specyficznej politycznej, społecznej i kulturowej sytuacji na Cyprze na przestrzeni VII–IX wieku. W tym okresie, a dokładnie w roku 724, na wyspę dotarł wspomniany Willibald. Ówczesny Cypr pełnił funkcję quasi‑kondominium arabsko‑bizantyńskiego, będąc przedmiotem zabiegów tych dwóch potęg, które z jednej strony oficjalnie starały się zachować jego neutralny charakter, z drugiej zaś próbowały pomniejszyć na nim wpływy swojego konkurenta. Ta swoista sytuacja miała swój wpływ na relację pomiędzy muzułmanami (Arabami) a chrześcijanami (Cypryjczykami i Bizantyńczykami) na wyspie.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2021, 33, 2; 153-174
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Few Observations on Pope John Paul II’s Relationship to the Ancient World
    Kilka uwag o odniesieniach papieża Jana Pawła II do świata starożytnego
    Autorzy:
    Zinkow, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597284.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-17
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    papież Jan Paweł II
    Karol Wojtyła
    świat starożytny
    świat biblijny
    Egipt
    Ziemia Święta
    Grecja
    pielgrzymki
    Pope John Paul II
    Ancient World
    the Biblical World
    Egypt
    Holy Land
    Greece
    Pilgrimages
    Opis:
    The article points out a few selected threads of interest related to Karol Wojtyła’s – Pope John Paul II’s – relationship with the ancient world, with the focus on the Biblical lands. Some of his statements on this subject are discussed. Above all, the focus is on John Paul II’s pilgrimages in 2000 and 2001. These two endeavors were connected with the Jubilee Year, in which the Pope visited, among other countries, Egypt, Syria, Jordan and Greece, referring to the ancient history of these locations.
    Artykuł wskazuje kilka wybranych, interesujących wątków związanych z relacjami Karola Wojtyły – papieża Jana Pawła II ze światem starożytnym, zwłaszcza ziemiami biblijnymi. Omówiono kilka jego wypowiedzi dotyczących tego tematu oraz – przede wszystkim – pielgrzymki, które odbył w roku 2000 i 2001. Miało to związek z Rokiem Jubileuszowym; papież odwiedził wówczas m.in. Egipt, Syrię, Jordanię i Grecję, nawiązując do antycznych dziejów tych miejsc.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2021, 32, 1; 69-78
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Russian Pilgrims of the 12th–18th Centuries on “The sweet land of Cyprus”
    Rosyjscy pielgrzymi XII-XVIII wieku o „słodkiej cypryjskiej krainie”
    Autorzy:
    Bliznyuk, Svetlana V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038405.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-20
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    pielgrzymki
    wyprawy krzyżowe
    Cypr
    Rosja
    Jerozolima
    Bizancjum
    relikwie chrześcijańskie
    Cerkiew prawosławna
    Turcy
    trasa podróży
    historia
    literatura
    pilgrimages
    crusades
    Cyprus
    Russia
    Jerusalem
    Byzantium
    Christian relics
    Orthodox church
    Turks
    itinerary
    history
    literature
    Opis:
    The era of the Crusades was also the era of pilgrims and pilgrimages to Jerusalem. The Russian Orthodox world did not accept the idea of the Crusades and did not consider the Western European crusaders to be pilgrims. However, Russian people also sought to make pilgrimages, the purpose of which they saw in personal repentance and worship of the Lord. Visiting the Christian relics of Cyprus was desirable for pilgrims on their way to Jerusalem. Based on the method of content analysis of a whole complex of the writings of Russian pilgrims, as well as the works of Cypriot, Byzantine, Arab and Russian chroniclers, the author explores the history of travels and pilgrimages of Russian people to Cyprus in the 12th–18th centuries, the origins of the Russian-Cypriot religious, inter-cultural and political relationships, in addition to the dynamics of their development from the first contacts in the Middle Ages to the establishment of permanent diplomatic and political relations between the two countries in the Early Modern Age. Starting with the 17th century, Russian-Cypriot relationships were developing in three fields: 1) Russians in Cyprus; 2) Cypriots in Russia; 3) knowledge of Cyprus and interest in Cyprus in Russia. Cypriots appeared in Russia (at the court of the Russian tsars) at the beginning of the 17th century. We know of constant correspondence and the exchange of embassies between the Russian tsars and the hierarchs of the Cypriot Orthodox Church that took place in the 17th–18th centuries. The presence of Cypriots in Russia, the acquisition of information, the study of Cypriot literature, and translations of some Cypriot writings into Russian all promoted interactions on both political and cultural levels. This article emphasizes the important historical, cultural, diplomatic and political functions of the pilgrimages.
    Czas wypraw krzyżowych był także epoką pielgrzymowania do Jerozolimy. Rosyjski świat prawosławny nie zaakceptował idei wypraw krzyżowych i nie uważał zachodnioeuropejskich krzyżowców za pielgrzymów. Jednak Rosjanie również starali się organizować pielgrzymki, których cel upatrywali w osobistej skrusze i uwielbieniu Boga. Nawiedzanie chrześcijańskich relikwii znajdujących się na Cyprze było pożądane przez pielgrzymów udających się do Jerozolimy. Opierając się na metodzie analizy treści całego kompleksu pism pielgrzymów rosyjskich, a także pism kronikarzy cypryjskich, bizantyjskich, arabskich i rosyjskich, autorka bada historię podróży i pielgrzymek odbywanych przez Rosjan na Cypr od XII do XVIII stulecia, genezę rosyjsko-cypryjskich stosunków religijnych, międzykulturowych i politycznych, a także dynamikę ich rozwoju od pierwszych kontaktów w średniowieczu do nawiązania stałych stosunków dyplomatycznych i politycznych między oboma krajami we wczesnej epoce nowożytnej. Począwszy od XVII wieku stosunki rosyjsko-cypryjskie rozwijały się na trzech płaszczyznach: 1) Rosjanie na Cyprze; 2) greccy Cypryjczycy w Rosji; 3) wiedza o Cyprze i zainteresowanie Cyprem w Rosji. Greccy Cypryjczycy pojawili się w Rosji (na dworze carów rosyjskich) na początku XVII wieku. Znamy stałą korespondencję i wymianę posłów pomiędzy carami rosyjskimi a hierarchami cypryjskiego Kościoła Prawosławnego, która odbywała się w XVII-XVIII wieku. Obecność greckich Cypryjczyków w Rosji, zdobywanie informacji, studiowanie literatury cypryjskiej oraz przekładanie niektórych pism cypryjskich na język rosyjski sprzyjało interakcjom na płaszczyźnie zarówno politycznej, jak i kulturowej. Niniejszy artykuł podkreśla ważne historyczne, kulturowe, dyplomatyczne i polityczne funkcje pielgrzymek.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2020, 30, 3; 63-80
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies