Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ból" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Dolegliwości bólowe kręgosłupa jako choroba cywilizacyjna
Back pain as a lifestyle disease
Autorzy:
Koszela, Kamil
Krukowska, Sylwia
Woldańska-Okońska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034766.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ból krzyża
ból kręgosłupa
dyskopatia
kręgosłup
Opis:
The frequency in which back pain is diagnosed and treated has markedly increased in the recent years. At present, back pain and dysfunction syndrome is becoming a lifestyle disease, along with hypertension and diabetes. It affects more and more people. Low back pain is currently one of the most common complaints with which patients report to the doctor, including a primary care physician. Depending on the affected part of the spinal motion segment, we can distinguish: discogenic pain, radicular pain, facet joint pain and muscle pain. Unambiguous determination of its aetiology is generally difficult since, usually, several overlapping pathologies are involved. The aim of this paper is to draw attention to the problems associated with back pain and the complexity of its pathomechanism as treatment is adjusted to the site of pathology. This article is based on data from international, broadly cited literature on spinal dysfunctions. Back pain is not usually a very severe condition and can be treated conservatively in most cases. Despite this, it affects a vast number of people and constitutes a considerable financial burden for the state budget. This is associated with costs of medical procedures, but most of all, with absence at work and early opinions of incapacity for work.
W ostatnich latach częstotliwość diagnozowania i leczenia dolegliwości bólowych kręgosłupa znacząco się zwiększyła. W chwili obecnej zespół dysfunkcyjno-bólowy kręgosłupa staje się chorobą cywilizacyjną, tak jak nadciśnienie tętnicze czy cukrzyca. Problem ten dotyka coraz większej części społeczeństwa. Dolegliwości bólowe dolnego odcinka pleców należą obecnie do najczęstszych przyczyn zgłaszania się pacjentów do lekarza, w tym lekarza pierwszego kontaktu. W zależności od tego, jaka część jednostki ruchowej kręgosłupa zajęta jest procesem chorobowym, możemy wyróżnić: ból dyskogenny, ból korzeniowy, ból stawów międzywyrostkowych oraz ból mięśniowy. Z reguły trudne jest jednoznaczne ustalenie jego etiologii, najczęściej mamy bowiem do czynienia z sytuacją nakładania się kilku patologii jednocześnie. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na problematykę zespołów bólowych kręgosłupa oraz na złożoność patomechanizmu tych dolegliwości, ponieważ w zależności od wystąpienia lokalizacji patologii dobierana jest odpowiednia metoda leczenia. Praca opiera się na danych z międzynarodowej, szeroko cytowanej literatury z zakresu dysfunkcji kręgosłupa. Dolegliwości bólowe kręgosłupa zazwyczaj nie są bardzo poważnym schorzeniem i w większości przypadków mogą być leczone zachowawczo. Mimo to problem ten dotyka dużą grupę społeczną i stanowi ogromne obciążenie finansowe dla państwa. Dotyczy to kosztów związanych z procedurami medycznymi, ale przede wszystkim wiąże się z dużą absencją w pracy i wcześniejszym orzekaniem o niezdolności do dalszej aktywności zawodowej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 3; 344-351
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół bólowy kręgosłupa
Back pain
Autorzy:
Milanow, Iwan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033425.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
back pain
ból neuropatyczny
ból nocyceptywny
neuropathic pain
nociceptive
zespół bólowy kręgosłupa
Opis:
Back pain is a symptom of a number of underlying diseases. The pain syndrome may be due to disorders of bone structures, apophyseal joints, ligaments, fascia, muscles or intervertebral discs, subsequently affecting or not the spinal cord and peripheral nerves. According to the pathophysiological mechanisms precipitating the pain, it can be classified as nociceptive or neuropathic pain. Nociceptive pain is precipitated by the mechanical irritation of nociceptors in ligamentous and muscular structures. Neuropathic pain is caused mostly by the compression of nerve roots. When acute nociceptive pain is not treated in a timely manner, it may develop into chronic neuropathic pain due to functional changes occurring in the central nervous system. Treatment of back pain involves a combination of myorelaxants, analgesics and non-steroidal anti-inflammatory drugs. It starts, as a first choice, with paracetamol because of a small number of its adverse effects. The combined administration of non-steroidal anti-inflammatory drugs and analgesics is preferable as it enhances the analgesic effect without increasing the toxicity. A similar combination is that of paracetamol with a mild opioid (tramadol). Neuropathic pain is influenced by several main groups of medications: antidepressants, anticonvulsants, membrane-stabilizing drugs, and GABA-B agonists. Early treatment of back pain is necessary in order to prevent pain chronification. Because of the different treatments of nociceptive and neuropathic pains, it is of particular importance to differentiate between them early.
Ból okolicy kręgosłupa to objaw towarzyszący wielu chorobom. Zespół bólowy mogą powodować nieprawidłowości struktur kostnych, stawów międzykręgowych, więzadeł, powięzi, mięśni czy krążków międzykręgowych, które następnie mogą negatywnie wpływać na rdzeń kręgowy i nerwy obwodowe. Na podstawie mechanizmów patofizjologicznych ból dzielimy na nocyceptywny i neuropatyczny. Ten pierwszy powstaje przez podrażnienie mechaniczne nocyceptorów w strukturach mięśniowych i więzadłowych. Z kolei ból neuropatyczny zwykle jest spowodowany uciskiem na korzenie nerwowe. Gdy ostry ból nocyceptywny nie jest leczony w odpowiednim czasie, może rozwinąć się przewlekły zespół bólowy spowodowany wtórnymi zmianami czynnościowymi w ośrodkowym układzie nerwowym. Leczenie zespołu bólowego kręgosłupa polega na podawaniu środków zwiotczających mięśnie, leków przeciwbólowych i niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Lekiem pierwszego rzutu jest paracetamol ze względu na niewielką ilość reakcji niepożądanych. Preferowane jest leczenie skojarzone niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi i środkami przeciwbólowymi, ponieważ zwiększa efekt przeciwbólowy, nie nasilając toksyczności. W skojarzonym leczeniu stosowane jest połączenie paracetamolu z łagodnym opioidem (tramadolem). W przypadku bólu neuropatycznego podaje się różne grupy leków: leki przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe, leki stabilizujące błonę komórkową i leki z grupy antagonistów receptora GABA-B. Ze względu na różne sposoby leczenia bólu nocyceptywnego i neuropatycznego ważne jest wczesne ustalenie rodzaju bólu, aby nie dopuścić do rozwoju przewlekłego zespołu bólowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 3; 253-264
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ból kręgosłupa u dzieci jako manifestacja nowotworu kości o lokalizacji okołokręgosłupowej
Back pain as a manifestation of paraspinal bone cancer in children
Autorzy:
Cienkusz, Magdalena
Drabko, Katarzyna
Nurzyńska-Flak, Joanna
Grześko, Katarzyna
Kowalczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034956.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ból kręgosłupa
dzieci
nowotwory kości
Opis:
Aim: The aim of the study was to retrospectively assess diagnostic difficulties in paraspinal bone cancers as noted in the authors’ centre in 2009–2016. Material and methods: The study was performed in a group of 7 patients aged 3.5–17 years with paraspinal tumours, which constitutes 16.6% (7/42) of all children with bone cancers treated in the authors’ centre. The analysis involved: reported symptoms, time from the onset of the first symptoms to the correct diagnosis, type and stage of cancer, and treatment outcomes. Results: The most common symptom was pain in the lumbosacral region. In all cases, the first symptoms were considered to be the consequences of musculoskeletal system dysfunction. They persisted for 12–28 weeks before cancer was diagnosed. In this period, none of the children had spine radiography or any other diagnostic tests performed. The final diagnosis was determined on the basis of a histopathological examination. The most common were malignant tumours with extensive neoplastic infiltration. Two patients underwent radical surgery, and the remaining children required additional intensive chemotherapy. Moreover, proton therapy was implemented in 1 case. One patient died due to tumour progression, a patient with chondroblastoma is still being treated, and the remaining patients are in remission, but, due to tumour location, the prognosis is uncertain. Conclusions: 1) Cancer must be considered in children with recurrent back pain. 2) Plain radiography should be the basic diagnostic test. 3) Persisting back pain with normal radiography is an indication for magnetic resonance imaging or computed tomography, or for extending the range of imaging. 4) Imaging should be performed prior to rehabilitation for back pain.
Cel pracy: Celem pracy była retrospektywna ocena trudności diagnostycznych w rozpoznaniu nowotworów kości zlokalizowanych okołokręgosłupowo, odnotowanych w ośrodku autorów w latach 2009–2016. Materiał i metody: Ocenie poddano 7 pacjentów w wieku 3,5–17 lat z guzem w okolicy okołokręgosłupowej, co stanowi 16,6% (7/42) dzieci z nowotworem kości leczonych w klinice autorów. Analizowano: zgłaszane dolegliwości, czas od wystąpienia pierwotnych symptomów do właściwego rozpoznania, rodzaj nowotworu, stopień zaawansowania oraz wyniki leczenia. Wyniki: W badanej grupie najczęstszym objawem był ból w okolicy krzyżowo-lędźwiowej. U wszystkich pacjentów pierwsze symptomy traktowano jako dolegliwości kręgosłupa wynikające z dysfunkcji układu ruchu. Utrzymywały się one przez 12–28 tygodni, zanim postawiono diagnozę choroby nowotworowej. W tym okresie u żadnego dziecka nie wykonano zdjęcia rentgenowskiego kręgosłupa ani innych badań diagnostycznych. Ostateczne rozpoznanie ustalono na podstawie badania histopatologicznego. W analizowanej grupie dominowały guzy złośliwe z rozległym naciekiem nowotworowym. W leczeniu w 2 przypadkach zastosowano radykalny zabieg operacyjny, pozostali pacjenci wymagali dodatkowo intensywnej chemioterapii, w 1 przypadku zastosowano ponadto protonoterapię. Z powodu progresji nowotworu 1 pacjent zmarł, w trakcie leczenia jest pacjentka z chondroblastoma, pozostali pacjenci pozostają w remisji, ale ze względu na lokalizację guzów ich rokowanie jest niepewne. Wnioski: 1) Przy powtarzających się dolegliwościach bólowych kręgosłupa u dziecka należy brać pod uwagę możliwość obecności choroby nowotworowej. 2) Podstawowym badaniem diagnostycznym powinno być przeglądowe zdjęcie rentgenowskie. 3) Przedłużający się ból kręgosłupa przy prawidłowym wyniku rentgenowskim jest wskazaniem do wykonania rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej, ewentualnie poszerzenia zakresu obrazowania. 4) Przed rozpoczęciem rehabilitacji z powodu bólu kręgosłupa u dziecka należy wykonać badanie obrazowe.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 1; 61-68
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność ketoprofenu stosowanego miejscowo w postaci żelu
Effectiveness of topically applied ketoprofen gel
Autorzy:
Kwiatkowska, Brygida
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032432.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
E2 prostaglandins
acute pain
chronic pain
degenerative disease
non-steroid anti-inflammatory drugs
prostaglandyny E2
niesteroidowe leki przeciwzapalne
choroba zwyrodnieniowa
prostaglandyny e2
ból ostry
ból przewlekły
Opis:
Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are commonly used in the management of acute and chronic pain. Conditions treated in this way include rheumatic diseases, and particularly degenerative disease, which is the third most common chronic disease in the general population. Selection of a NSAID requires consideration of several factors, e.g. patient’s age, type of pain (acute or chronic), coexisting diseases and concomitant medication. The incidence of degenerative disease increases with age, reaching 50–60% in persons over 75. In this age group, a frequent occurrence are comorbidities and comedications, which may considerably limit or even preclude systemic administration of NSAIDs. These patients may require – as first-line agents – topically administered NSAIDs. Ketoprofen gel provides the strongest analgetic and anti-inflammatory effect and a favourable safety profile. As concentration of the active substance in the skin, cartilage and meniscus is high and low in blood serum, ketoprofen is also recommended in the treatment of trauma pain.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne są bardzo często stosowane w leczeniu bólu ostrego i przewlekłego. Wśród chorób, w których znajdują zastosowanie, wymienia się między innymi choroby reumatyczne, a szczególnie chorobę zwyrodnieniową, która jest trzecią co do częstości chorobą przewlekłą występującą w populacji ogólnej. Przy wyborze niesteroidowych leków przeciwzapalnych należy brać pod uwagę wiele czynników, takich jak wiek pacjenta, rodzaj choroby, rodzaj bólu (ostry, przewlekły), występowanie schorzeń współistniejących oraz leki przyjmowane przez chorego. Częstość choroby zwyrodnieniowej wzrasta z wiekiem – występuje ona u około 50–60% osób >75. roku życia. W tej grupie wiekowej często występują również inne schorzenia i przyjmowane są leki, które w istotny sposób mogą ograniczać lub uniemożliwiać stosowanie ogólne niesteroidowych leków przeciwzapalnych. U takich chorych zalecane są przede wszystkim – w pierwszej linii – niesteroidowe leki przeciwzapalne podawane miejscowo. Ketoprofen w żelu cechuje największa siła działania przeciwbólowego i przeciwzapalnego oraz duży profil bezpieczeństwa. Ponieważ stężenie tego leku w postaci żelu w skórze, chrząstce stawowej i łąkotce jest duże, a w surowicy krwi małe, ketoprofen jest również zalecany w bólach urazowych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 60-63
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ból gardła – kiedy leczenie objawowe jest wystarczające?
Sore throat – when local treatment is enough?
Autorzy:
Kalicki, Bolesław
Milart, Joanna
Wachnicka‑Bąk, Anna
Placzyńska, Małgorzata
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032312.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Streptococcus pyogenes
antibiotics
local treatment
sore throat
virus
ból gardła
wirusy
streptococcus pyogenes
leczenie miejscowe
antybiotyki
Opis:
Sore throat is one of the most frequent reason of visiting physician. The essence of a sore throat is inflammation on the growing surface infection. Viral infection are the cause of pharyngitis and tonsillitis in 70‑85% in children and in 90‑95% in adults. Usually these are rhinoviruses, coronaviruses, adenoviruses, Epstein‑Barr virus, Coxsackie, herpes simplex and influenza and parainfluenza viruses. Bacterial sore throats are usually caused by beta‑hemolytic group A streptococcus, mainly Streptococcus pyogenes. Regardless of aetiology, the infection occurs by respiratory droplets and by contact with nasopharyngeal secretions of the diseased person. Diagnosis of a sore throat based on carefully collected data from medical history and physical examination. Sometimes it is necessary to perform a quick test or laboratory tests in the direction of streptococci. Distinguishing bacterial from viral infections is important because of the significantly increasing antibiotic resistance and a worldwide tendency to antibiotics overuse. First, the treatment should be symptomatic. It is advisable to use anti‑inflammatory drugs, analgesic and local treatment with painkillers and substances that reduce the inflammation (e.g. benzydamine hydrochloride, flurbiprofen, choline salicylate, chlorquinaldol). In case of the bacterial aetiology, first‑line antibiotic is penicillin, alternatively first generation cephalosporin or amoxicillin and in the case of allergic reactions – macrolides.
Ból gardła należy do najczęstszych przyczyn porad lekarskich. Przyczyną bólu gardła jest zazwyczaj stan zapalny rozwijający się na podłożu infekcyjnym. Zapalenia gardła i migdałków w 70‑85% u dzieci i w 90‑95% u dorosłych spowodowane są zakażeniami wirusowymi. Najczęściej są to rinowirusy, koronawirusy, adenowirusy, wirusy Epsteina‑Barr, Coxsackie, herpes simplex oraz wirusy grypy i paragrypy. Bakteryjne zapalenia gardła zwykle wywoływane są przez paciorkowce beta‑hemolizujące grupy A, głównie Streptococcus pyogenes. Niezależnie od etiologii do zakażenia dochodzi drogą kropelkową oraz przez kontakt z wydzieliną nosogardła osoby chorej. Diagnostyka bólu gardła opiera się na danych z dokładnie zebranego wywiadu oraz badania przedmiotowego. Czasami niezbędne jest wykonanie szybkiego testu w kierunku streptokoków lub badań laboratoryjnych. Odróżnienie zakażeń bakteryjnych od wirusowych ma istotne znaczenie ze względu na narastającą antybiotykooporność i ogólnoświatową tendencję do nadużywania antybiotyków. W pierwszej kolejności należy zastosować leczenie objawowe, wskazane jest stosowanie leków przeciwzapalnych, przeciwbólowych oraz leczenie miejscowe z zastosowaniem substancji przeciwbólowych i zmniejszających stan zapalny (chlorowodorek benzydaminy, flurbiprofen, salicylan choliny, chlorchinaldol). W przypadku etiologii bakteryjnej antybiotykiem pierwszego rzutu jest fenoksymetylopenicylina, alternatywnie cefalosporyna I generacji lub amoksycylina, zaś w przypadku reakcji uczuleniowych na powyższe antybiotyki – makrolidy.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 2; 107-110
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie bólu Część IV. Blokady nerwów
Paintherapy Part IV. Nerveblocks
Autorzy:
Leś, Jarosław
Grzesiak, Joanna
Sokół-Kobielska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031048.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
interventional pain therapy
nerve blocks
neurolysis
pain
sympathectomy
ból
blokady nerwów
zabiegowe metody leczenia bólu
neuroliza
sympatektomia
Opis:
Past years have been marked with an increased interest in invasive treatment of acute and chronic pain. Anaesthesiologists when treating intra and postoperative pain use these methods most often. In chronic pain their use is less frequent. Depending on method used to perform the blockade it can have short or long lasting analgetic effect. Local anaesthetics are used with or without adjuvants such as clonidine, opioids, and adrenaline. In case of long-term blockade chemical substances, thermal and surgical methods are used to disrupt nervous structures. Unfortunately the scientific research has not been extensive in this field and that is the reason for them not to be popular. Invasive pain treatment is used in cases of failure of conservative methods or where side effects of the treatment were unacceptable. Presently these methods are more often required to support the pharmacological treatment in every stage of illness so they should be recognized as alternative or adjuvant methods in analgetic ladder. Besides analgetic effect short-lasting blockades are used for diagnostic purposes allowing localizing the place responsible for triggering pain experience as well as prognostic before planed long-lasting blockade. In chronic pain short lasting blocks should be avoided except for diagnostic purposes. Before application of any blockade we should consider if the benefit of the method would be greater than potential side effects.
W ostatnich latach zainteresowanie zabiegowymi metodami leczenia bólu ostrego i przewlekłego znacząco wzrosło. Stosowane są one najczęściej przez anestezjologów w leczeniu bólu związanego z zabiegami operacyjnymi. W przypadku bólu przewlekłego metody zabiegowe wykorzystywane są znacznie rzadziej. W zależności od użytego środka blokady mogą mieć działanie krótko- lub długotrwałe. Do wykonania blokad krótkotrwałych używa się leków znieczulenia miejscowego, z ewentualnym dodatkiem leków wspomagających, takich jak adrenalina, opioidy, klonidyna. W przypadku blokad długotrwałych wykorzystywane są metody chemiczne, termiczne lub chirurgiczne mające na celu uszkodzenie struktur nerwowych. Niestety, ze względu na niewielką liczbę dobrze opracowanych badań naukowych nie cieszą się one popularnością. Inwazyjne leczenie bólu, poza wybranymi przypadkami, było wprowadzane, gdy metody zachowawcze nie przyniosły pożądanego złagodzenia bólu lub gdy skutki uboczne nie były akceptowane. Obecnie przeważa pogląd, że powinny one wspomagać leczenie farmakologiczne na każdym etapie choroby. Uznaje się je za alternatywne lub adiuwantowe metody leczenia w drabinie analgetycznej. Oprócz efektu przeciwbólowego blokady krótkotrwałe wykorzystywane są w celach diagnostycznych (pozwalają zlokalizować miejsce odpowiedzialne za wywołanie doznań bólowych) oraz prognostycznych - przed planowaną blokadą długotrwałą. W bólach przewlekłych należy unikać blokad przynoszących krótkotrwałe złagodzenie dolegliwości, z wyjątkiem blokad diagnostycznych. Przed wykonaniem jakiejkolwiek blokady należy rozważyć, czy wynikające z niej korzyści będą większe od potencjalnych niepożądanych skutków ubocznych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 169-177
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie bólu Część V. Ból nowotworowy
Pain therapy Part V. Cancer pain
Autorzy:
Leś, Jarosław
Grzesiak, Joanna
Sokół-Kobielska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031607.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
analgetic ladder
nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs)
opioids
pain
ból
drabina analgetyczna
niesterydowe leki przeciwzapalne (nlpz)
opioidy
Opis:
Pain, along with heart rate, breath frequency and temperature should be considered as a vital parameter routinely assessed during patient’s examination. Pain is suffered on over 60% persons with cancer and in advanced period of disease even in 90%. As the disease proceeds new – different causes and kinds of pain appear. Pain in a patient with cancer may be caused not only by the disease itself but also by diagnostic and therapeutic procedures. In order to improve the treatment the World Health Organization in 1984 proposed a systematized method of cancer pain therapy. In 1986 the first standards were published as so-called ”analgetic ladder” (Cancer Pain Relief. WHO, Geneva 1986). It was of considerable influence on the effects of therapy in patients suffering of cancer pain as well as in patients with non-cancer pain. The suggestion of the “three steps ladder” is to start at the first step and to proceed to higher steps if the relief in pain is to be achieved. It is now well known that the WHO ladder is only to suggest the mode of pain therapy and is not to be arbitrarily observed and considered as the only proper method. Suggestions appear that there is time to modify the scheme introduced 23 years ago. Nevertheless opinion that opioids are the fundamental drugs in cancer pain treatment has not changed. It is indispensable that access to these drugs be easy and prompt for all the patients.
Ból, obok częstości pracy serca, oddechu i temperatury, powinien być postrzegany jako podstawowy parametr życiowy podlegający rutynowej ocenie podczas badania pacjenta. Występuje u ponad 60% osób z chorobą nowotworową, a w zaawansowanym stadium choroby nawet u 90%. Wraz z postępem choroby pojawiają się różnorodne przyczyny i rodzaje bólu. Ból u pacjenta z nowotworem może być spowodowany nie tylko chorobą, ale również jej diagnostyką i leczeniem. W celu poprawy postępowania Światowa Organizacja Zdrowia w 1984 roku zaproponowała usystematyzowanie podejścia do leczenia bólu nowotworowego. W 1986 roku opublikowana została pierwsza wersja standardów terapii nazwana „drabiną analgetyczną WHO” (Cancer Pain Relief. WHO, Genewa 1986). Miało to znaczący wpływ na poprawę leczenia pacjentów cierpiących z powodu bólu nowotworowego, jak również pacjentów z przewlekłym bólem nienowotworowym. Trójstopniowa drabina analgetyczna WHO zaleca rozpoczęcie leczenia przeciwbólowego od stopnia pierwszego, a następnie przechodzenie przez kolejne stopnie, aż do uzyskania optymalnego złagodzenia bólu. Od momentu upowszechnienia schematu WHO wiadomo, że miał on jedynie sugerować tryb postępowania przeciwbólowego i nie musi być bezwzględnie przestrzeganą i jedynie słuszną metodą leczenia. Od pewnego czasu pojawiają się głosy sugerujące, że nadszedł czas modyfikacji przedstawionego przed 23 laty schematu terapii przeciwbólowej. Nie zmienił się pogląd, że podstawą leczenia bólu w chorobie nowotworowej są leki opioidowe. Konieczne jest więc zapewnienie ich łatwej dostępności dla każdego chorego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 27-32
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erytromelalgia – bolesny rumień kończyn w obrazowaniu termograficznym
Erythromelalgia – painful erythema of the extremities
Autorzy:
Nurowska-Wrzosek, Barbara
Kalicki, Bolesław
Wachnicka-Bąk, Anna
Jung, Anna
Żuber, Janusz
Gadomska vel Betka, Łucja
Gaciong, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032473.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
analgesia
erythema
erythromelalgia
limb pain
microcirculation
thermographic examination
erytromelalgia
rumień
ból kończyn
mikrokrążenie
leczenie przeciwbólowe
badanie
termograficzne
Opis:
Erythromelalgia is a rare disease of unclear etiology, characterized by recurrent erythema, burning pain and warmth of the affected extremities. In erythromelalgia we can distinguish primary and secondary form. Secondary forms occur in the course of myeloproliferative disorders, systemic connective tissue disease, diabetes mellitus type 1 and 2, multiple sclerosis, neuropathies, infectious diseases, embolism, as well as trauma. Symptoms of EM result from pathological misdistribution of skin microvascular blood flow and dysfunction of adrenergic neurons. Primary EM develops due to mutation in SCN9A, the gene that encodes alpha subunit of the voltage-gated channel Nav 1.7. Erythromelalgia diagnosis based on clinical criteria. May the pain recurring character, usually occur symmetrically, often on the lower extremities than the upper, increases with increased ambient temperature during exercise, leaving the limbs down at night and after drinking alcohol. Only brings cool relief. Although described many trials of EM there is no conclusive data to support the efficacy of any of the drug. Due to the nagging aches and pains, and as a consequence of the significant impairment of the people affected by this disease erythromelalgia treatment focuses on the use of analgesics. In this paper authors reported 2 cases of primary familial erythromelalgia and difficulties with achieving a significant improvement with the currently available treatment, in an attempt to monitor the thermographic study treatment.
Erytromelalgia jest rzadką chorobą o niejasnej etiologii, charakteryzującą się napadowym zaczerwienieniem i wzmożonym uciepleniem kończyn z towarzyszącym piekącym, silnym bólem kończyn. W erytromelalgii możemy wyróżnić postać pierwotną oraz wtórną. Postacie wtórne występują w przebiegu zespołów mieloproliferacyjnych, chorób układowych tkanki łącznej, cukrzycy typu 1. i 2., stwardnienia rozsianego, neuropatii, chorób zakaźnych, zatorowości obwodowej, jak również po urazach. Objawy omawianego schorzenia powstają najpewniej w wyniku patologicznej redystrybucji skórnego mikrokrążenia i dysfunkcji w obwodowych neuronach adrenergicznych. U podłoża erytromelalgii pierwotnej, idiopatycznej leży mutacja w obrębie genu SCN9A kodującego podjednostkę alfa kanału sodowego bramkowanego napięciem Nav 1.7. Rozpoznanie choroby opiera się na kryteriach klinicznych. Dolegliwości bólowe mają charakter nawracający, zazwyczaj występują symetrycznie, częściej dotyczą kończyn dolnych niż górnych, nasilają się przy zwiększonej temperaturze otoczenia, podczas ćwiczeń fizycznych, opuszczaniu kończyn w dół, w nocy i po spożyciu alkoholu. Ulgę przynosi jedynie ochłodzenie. Mimo opisywanych wielu prób leczenia erytromelalgii brak jest jednoznacznych danych potwierdzających skuteczność któregokolwiek stosowanego leku. Z uwagi na dokuczliwe dolegliwości bólowe oraz będące konsekwencją tego znaczne upośledzenie funkcjonowania ludzi dotkniętych tym schorzeniem leczenie erytromelalgii skupia się głównie na stosowaniu leków przeciwbólowych. W artykule opisano dwa przypadki klinicznie rodzinnej, pierwotnej erytromelalgii oraz trudności z uzyskaniem trwałej remisji przy zastosowaniu obecnie dostępnej terapii, z próbą monitorowania leczenia w badaniu termograficznym.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 97-101
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczyny kierowania dzieci na konsultacje kardiologiczne w trybie dyżurowym – analiza materiału własnego
The reasons for cardiologic consultations during duty – analysis of own material
Autorzy:
Skierska, Agnieszka
Krzystolik-Ładzińska, Joanna
Szydłowski, Lesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030973.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ból w klatce piersiowej
cardiologic consultation
chest pain
children
dzieci
emergency ward
konsultacja kardiologiczna
oddział ratunkowy
omdlenia
syncope
Opis:
The aim of the study: Analyse the causes of children sent to cardiologic consultations during the duty. Material and methods: The study group consists of 432 children (226 girls and 206 boys, average 9.8 years), which in 2009-2010 were sent from emergency ward to cardiac consultation. The basic study of the circulatory system was performed: physical examination, electrocardiogram and echocardiogram. In some patients there were additional blood samples for laboratory tests and chest radiographs performed. The results were analysed in age groups (infants, younger children and older children) as well as in the category of symptoms that were the reason for referral (syncope, fainting, chest pain, symptoms of heart defects, arrhythmia, hypertension). Results: The most common group were older children (257 cases – 60%) and sequentially 96 younger children (22%) and 79 infants (18%). In the category of symptoms the most frequent cause of cardiologic consultation of older children were fainting (which was found in 126 patients – 30% among all directed to the consultation) and the chest pain that occurred in 109 children (23%). In the youngest group the most common congenital heart disease was suspected. Other symptoms such as hypertension, arrhythmia, and myocardial disease occurred less frequently. Conclusions: The heart defects were the most common cause of referrals to cardiology consultation in infants group, while in the group of older children the main cause of referral were fainting and chest pain. Urgent hospitalisation was required only by more or less 10% of patients referred for cardiac consultation, within infants who required it five times frequently than children over 10 years of age.
Cel pracy: Analiza przyczyn skierowań dzieci na konsultacje kardiologiczne w trybie dyżurowym. Materiał i metody: Badaniem objęto 432 dzieci (226 dziewcząt i 206 chłopców, średnia wieku 9,8 roku), które w okresie 2009-2010 zostały skierowane z oddziału ratunkowego na konsultację kardiologiczną. Przeprowadzono podstawowe badania układu krążenia: badanie fizykalne, elektrokardiograficzne, echokardiograficzne, a u niektórych dodatkowo pobrano krew w celu przeprowadzenia badań laboratoryjnych oraz wykonano badanie radiologiczne klatki piersiowej. Dokonano analizy w kategorii wiekowej (niemowlęta, dzieci młodsze, dzieci starsze) oraz w kategorii objawów, które były powodem skierowań (omdlenia, zasłabnięcia, ból w klatce piersiowej, objawy wady serca, arytmia, nadciśnienie tętnicze). Wyniki: Spośród analizowanych 432 pacjentów w poszczególnych grupach wiekowych było odpowiednio: 79 niemowląt (18%), 96 dzieci młodszych (22%) oraz 257 dzieci starszych (60%). W kategorii objawów najczęstszą przyczyną skierowań dzieci starszych były omdlenia, które stwierdzono u 126 pacjentów (30% wszystkich skierowanych na konsultację), a następnie bóle w klatce piersiowej, które występowały u 109 dzieci (23%). W grupie najmłodszych najczęściej podejrzewano wadę wrodzoną serca. Pozostałe objawy, takie jak nadciśnienie tętnicze, arytmia, choroby mięśnia sercowego, pojawiały się z mniejszą częstością. Wnioski: Najczęstszą przyczyną skierowań na konsultacje kardiologiczne w grupie niemowląt było podejrzenie wady serca, z kolei w grupie dzieci starszych – omdlenia i ból w klatce piersiowej. Hospitalizacji w trybie pilnym wymagało zaledwie około 10% pacjentów kierowanych na konsultacje kardiologiczne, przy czym niemowlęta wymagały tego pięciokrotnie częściej niż dzieci powyżej 10. roku życia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 332-337
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie ketoprofenu w jonoforezie
Ketoprofen in iontophoresis
Autorzy:
Kowalska, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031764.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
iontophoresis
jonoforeza
medicines in iontophoresis
pain
pharmacological treatment
physiotherapy
treatment
ketoprofen
leki w jonoforezie
ból
leczenie farmakologiczne
fizykoterapia
Opis:
Thanks to advances in medicine and medical technology available today is the use of many drugs, including ketoprofen, by iontophoresis, both during treatment in the strict sense, as well as during the rehabilitation of the patient. This method of treatment should be available at each level of physical therapy according to specific standards for medical rehabilitation. The occurrence of pain is an important issue to distort the patient’s condition. The emergence of painful incidents is a critical problem that can cause impaired health and wellbeing. There are various ways to minimize, prevent and fight the pain. Through the use of alternative medicine, pharmacological treatment, as well as medical devices, we can, so choose the best method in the confrontation with him, which can be adapted individually to the needs of each patient. Non-steroidal analgesic and anti-inflammatory therapy is often used to relieve acute pain and chronic injuries incurred on the organ motion. Through the use of medication by iontophoresis can get anti-inflammatoy effect and analgesic, bypassing the oral route of administration (per os). This changes the current regimen of NSAIDs (non-steroidal anti-inflammatory drugs and analgesics), mainly in the case of illnesses in which the effect is a topical medicine containing as an active ingredient ketoprofen. The use of iontophoresis application enables approximately 10 to 2000 times more than the usual therapeutic molecules imposition of the drug substance to the skin surface, such as a gel.
Dzięki postępom medycyny oraz technologii medycznej możliwe dziś jest stosowanie wielu leków, w tym ketoprofenu, metodą jonoforezy, i to zarówno podczas leczenia sensu stricte, jak i w czasie rehabilitacji pacjenta. Ten sposób leczenia powinien być dostępny na każdym poziomie fizykoterapii według określonych standardów w zakresie rehabilitacji medycznej. Występowanie dolegliwości bólowych jest istotnym problemem zakłócającym stan chorego. Pojawienie się incydentów bólowych stanowi kluczowy problem, gdyż mogą one powodować zaburzenia zdrowia i samopoczucia. Istnieje wiele sposobów na zminimalizowanie, zapobieganie i walkę z bólem. Dzięki zastosowaniu medycyny alternatywnej, leczenia farmakologicznego, jak również urządzeń medycznych możemy wybrać odpowiednią metodę w konfrontacji z nim, dostosowaną indywidualnie do potrzeb każdego pacjenta. Niesterydowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne są terapią często wykorzystywaną do uśmierzania bólu ostrego, a także przewlekłego dotyczącego urazów powstałych w narządzie ruchu. Poprzez stosowanie leku metodą jonoforezy można uzyskać efekt przeciwzapalny i przeciwbólowy, z pominięciem doustnej drogi jego podania (per os). Zmienia to dotychczasowy schemat stosowania leków z grupy NLPZ (niesterydowych leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych), głównie w przypadku chorób, w przebiegu których skuteczne jest miejscowe podawanie leku zawierającego jako substancję czynną ketoprofen. Zastosowanie jonoforezy umożliwia aplikację około 10-2000 razy więcej cząsteczek leczniczych niż zwykłe nałożenie substancji leczniczej na powierzchnię skóry, np. w postaci żelu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 124-128
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność i tolerancja przewlekłego leczenia przeciwbólowego z zastosowaniem preparatu ketoprofenu o zmodyfikowanym uwalnianiu w zmianach zwyrodnieniowych stawów
Efficacy and tolerance of chronic pain treatment with modified extended‑release ketoprofen in osteoarthritis
Autorzy:
Wyskida, Magdalena
Chudek, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032217.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
efficacy
extended‑release formulations
ketoprofen
osteoarthritis
pain
tolerance
preparat o przedłużonym uwalnianiu
ból
zmiany zwyrodnieniowe stawów
sku‑
teczność
tolerancja
Opis:
Introduction: Modified, extended‑release ketoprofen formulations are commonly used in the treatment of osteoarthritis. The aim of the study was the evaluation of efficacy of chronic pain treatment with modified extended‑release ketoprofen in monotherapy or polytherapy in osteoarthritis and the monitoring of possible adverse events. Material and methods: Twenty‑three thousand two hundred and forty patients treated with extended‑release ketoprofen for 3±2 weeks because of pain associated with osteoarthritis participated in post‑marketing survey. Pain intensity was assessed in a 10‑point visual analogue scale (VAS). Results: The intensity of pain in patients treated with extended‑release ketoprofen preparations at a dose of 154±41 mg and other analgesics (32.7% of respondents) was 5.28±1.97 points. During a subsequent visit, previous treatment was maintained in 66.8% patients, including 51.8% patients on ketoprofen monotherapy and 15.0% treated with additional anti‑inflammatory agent. Daily dose of ketoprofen was increased in 27.9% patients, while in 7.7% of patients an increase or the use of another anti‑inflammatory drug was recommended. Twelve point four percent of patients reported at control visit discontinued the treatment with ketoprofen. A more marked reduction of pain intensity was observed in patients with increased (by an average of 60 mg) extended‑release ketoprofen dose (‑60.7%), than in those with increased dose or use of another anti‑inflammatory drug (‑44.0%). Adverse events was reported by 11.67% responders. Ketoprofen therapy was discontinued by 29.5% of patients who experienced an adverse drug reaction and by 10.2% of patients without any side effect. Non‑occurrence of adverse drug reaction was associated with a 3.69‑fold greater chance of treatment continuation. Conclusions: 1) Extended‑release ketoprofen preparations in monotherapy allow a satisfactory pain control in half of patients with osteoarthritis. 2) Adverse drug reactions associated with the use of ketoprofen preparations cause discontinuation of treatment in every third patient.
Wstęp: Preparaty ketoprofenu o przedłużonym uwalnianiu są powszechnie stosowane w leczeniu chorych ze zmianami zwyrodnieniowymi stawów. Celem niniejszego badania była ocena skuteczności leczenia przeciwbólowego w zmianach zwyrodnieniowych stawów przy zastosowaniu preparatów ketoprofenu o przedłużonym uwalnianiu w monoterapii i politerapii oraz monitorowanie występowania działań niepożądanych. Materiał i metody: W porejestracyjnym badaniu ankietowym wzięło udział 23 240 pacjentów leczonych preparatami ketoprofenu o przedłużonym uwalnianiu od 3±2 tygodni z powodu dolegliwości bólowych towarzyszących zmianom zwyrodnieniowym stawów. Nasilenie bólu oceniano w 10‑punktowej skali analogowej (VAS). Wyniki: Nasilenie bólu u chorych stosujących preparaty ketoprofenu o zmodyfikowanym uwalnianiu w dawce 154±41 mg i inne leki przeciwbólowe (32,7% badanych) wynosiło 5,28±1,97 pkt. W trakcie wizyty utrzymano dotychczasowe leczenie przeciwzapalne/przeciwbólowe u 66,8% pacjentów, w tym 51,8% było leczonych preparatami ketoprofenu w monoterapii, a 15,0% otrzymywało również inne leki przeciwbólowe. Zwiększenie dawki dobowej preparatów ketoprofenu zalecono u 27,9%, a zwiększenie lub zastosowanie innego leku – u 7,7% pacjentów. Leczenie przerwało 12,4% pacjentów, którzy zgłosili się na wizytę kontrolną. Bardziej zaznaczone zmniejszenie nasilenia dolegliwości bólowych odnotowano u pacjentów, u których zwiększono (średnio o 60 mg) dawkę preparatów ketoprofenu o zmodyfikowanym uwalnianiu (‑60,7%), niż u tych, u których zwiększono dawkę innego leku lub zastosowano lek dodatkowy (‑44,0%). Działania niepożądane zgłosiło 11,67% badanych. Stosowanie ketoprofenu przerwało 29,5% pacjentów, u których wystąpiło działanie niepożądane, oraz 10,2% pacjentów pomimo niewystąpienia takiego działania. Niewystąpienie działania niepożądanego wiązało się z 3,69‑krotnie większą szansą na kontynuację leczenia. Wnioski: 1) Preparaty ketoprofenu o zmodyfikowanym uwalnianiu stosowane w monoterapii pozwalają na satysfakcjonujące zniesienie dolegliwości bólowych u połowy chorych ze zmianami zwyrodnieniowymi stawów. 2) Działania niepożądane związane ze stosowaniem preparatów ketoprofenu powodują przerwanie leczenia u co trzeciego pacjenta.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 2; 124-129
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego u dzieci z dolegliwościami bólowymi brzucha
Small intestinal bacterial overgrowth in children with abdominal pain
Autorzy:
Siniewicz‑Luzeńczyk, Katarzyna
Krakowska, Anna
Ślemp, Agnieszka
Zeman, Krzysztof
Bąk‑Romaniszyn, Leokadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032250.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
abdominal pain
bacterial intestine microflora
children
small intestine bacterial overgrowth
dysbakterioza jelitowa
wodorowy test oddechowy
mikroflora jelitowa
ból brzucha
dzieci
Opis:
Although little bacteria colonize upper part of alimentary tract, its microflora is very diverse. In normal conditions intestinal bacteria remain in balance, they constitute barrier, protecting us from infections. Qualitative as well as quantitative disturbance of the microflora has a negative influence on digestion and absorption. Small intestine bacterial overgrowth (SIBO) is defined as an increased number of nonpathogenic bacteria – over 105 organisms in 1 ml of small intestine content. The aim of the study is to assess the frequency of SIBA among children with abdominal symptoms. Material and methods: The study consisted of 83 children (43 girls and 40 boys) aged 4‑17 (mean 11±3.56 years). After excluding organic disorders, hydrogen breath test with lactulose (administered per os) was established among them. Expired air was analysed using Gastrolyzer by Bedfont. Results: Gastrointestinal symptoms were analysed. It appeared that abdominal pain was the most common symptom among 47 (54%) children (among them 27 girls and 20 boys). Eighteen (21%) patients presented additional symptoms that coexisted with abdominal pain. HBT result was positive among 59 (71%) patients – 32 (74%) girls and 27 (68%) boys. Conclusions: Among patients with abdominal pain about 70% presented positive result of HBT.
Mikroflorę jelita charakteryzuje różnorodność gatunków bakterii. W warunkach fizjologicznych skład ontocenozy jelitowej pozostaje w równowadze, a bakterie jelitowe stanowią barierę ochronną przed infekcjami. Zarówno ilościowe, jak i jakościowe zaburzenie mikroflory jelita ma niekorzystny wpływ na proces trawienia i wchłaniania składników pokarmowych. Górna część przewodu pokarmowego kolonizowana jest przez znikomą ilość drobnoustrojów. Wzrost liczby niepatogennych bakterii powyżej 105 komórek bakteryjnych w mililitrze treści jelitowej w początkowym odcinku jelita cienkiego określa się jako dysbakteriozę lub rozrost bakteryjny jelita. Celem pracy jest ocena częstości występowania dysbakteriozy jelitowej u dzieci z dolegliwościami brzusznymi. Materiał i metody: Badaniem objęto 83 dzieci (43 dziewczynki i 40 chłopców) w wieku od 4 do 17 lat (średnia 11±3,56 roku) z dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego. Po wykluczeniu zmian organicznych wykonywano wodorowy test oddechowy (hydrogen breath test, HBT) po doustnym obciążeniu laktulozą. Powietrze wydechowe oceniano za pomocą aparatu Gastrolyzer firmy Bedfont. Wyniki: Przeanalizowano dolegliwości zgłaszane przez pacjentów. Dominującym objawem u 47 (56%) badanych dzieci były bóle brzucha (27 dziewczynek i 20 chłopców); u 18 (21%) należały one do współistniejących objawów. HBT był dodatni u 59 (71%) badanych, w tym u 32 (74%) dziewczynek i 27 (68%) chłopców. Wniosek: W grupie pacjentów z dolegliwościami bólowymi brzucha rozpoznawana częstość przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego wynosi około 70%.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 2; 120-123
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie diagnostyczne u chorych z bólem w klatce piersiowej
Sequential differential diagnosis in patients with chest pain
Autorzy:
Hałas, Katarzyna
Kaźmierczak-Dziuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030902.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chest pain
myocardial infarction
aortic dissection
pulmonary embolism
pneumothorax
ból w klatce piersiowej
zawał serca
rozwarstwienie aorty
zatorowość płucna
odma
opłucnowa
Opis:
Chest pain is the most common cause of medical referral. Is one of the cardiac problems symptoms but it can be associated with other organs damage or failure. The prompt and accurate initial diagnosis is crucial to select high-risk patients and to commence appropriate management. The ability to distinguish the chest pain provoked by important cardiac disease from similar symptoms triggered by other organs disorders depends on clinical experience of the doctor and also on the skill to perform differential diagnosis. In the diagnostic workup it is necessary to take into account the chest pain characteristics, duration of chest pain, triggering and relieving factors. The symptoms and signs that may accompany the chest pain are of utmost importance as well as the results of accurate and specific diagnostic examinations. The life-threatening diseases are: unstable angina and myocardial infarction, aortic dissection, pulmonary embolism. After the above are excluded one should consider other causes such as pulmonary, gastrointestinal and musculoskeletal diseases. This paper outlines the sequential differential diagnosis of the most common causes of chest pain with the special emphasis of life-threatening disorders. Each described disease is thoroughly discussed including the chest pain characteristics, the most common accompanying signs and symptoms and the results of important and necessary examination, that allow to establish the correct diagnosis and to start the appropriate management.
Ból w klatce piersiowej jest najczęstszym powodem zgłaszania się chorego do lekarza. Należy do objawów chorób serca, ale może też dotyczyć schorzeń innych narządów. Szybka i trafna wstępna diagnoza jest niezmiernie ważna, aby wyselekcjonować chorych w stanach zagrażających życiu i wdrożyć u nich natychmiastowe postępowanie lecznicze. Zdolność odróżnienia bólu w klatce piersiowej będącego objawem poważnych chorób układu sercowo-naczyniowego od podobnych dolegliwości, ale spowodowanych chorobami innych układów zależy w dużej mierze od doświadczenia klinicznego lekarza, jak również od umiejętności prawidłowego przeprowadzenia diagnostyki różnicowej. W czasie procesu diagnostycznego należy brać pod uwagę charakter bólu, jego czas trwania, sytuacje prowokujące dolegliwości, a także je zmniejszające. Bardzo ważne są objawy podmiotowe i przedmiotowe towarzyszące bólowi w klatce piersiowej oraz wyniki trafnie i celowo wykonanych badań dodatkowych. Do nagłych stanów zagrażających życiu należą: niestabilna choroba wieńcowa i zawał serca, rozwarstwienie aorty, zatorowość płucna. Po wykluczeniu tych jednostek chorobowych należy wziąć pod uwagę choroby układu oddechowego, pokarmowego oraz bóle związane z chorobami układu mięśniowo-szkieletowego. W pracy przedstawiono zasady diagnostyki różnicowej najczęstszych przyczyn dolegliwości bólowych w klatce piersiowej, ze szczególnym uwzględnieniem stanów zagrażających życiu. W każdym przypadku opisywanej jednostki chorobowej omówiono charakter bólu, najczęstsze objawy towarzyszące, wyniki koniecznych do wykonania badań pozwalających na postawienie prawidłowej diagnozy i włączenie odpowiedniego postępowania leczniczego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 295-303
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ból w klatce piersiowej – podobne objawy, a różne rozpoznania i przebieg kliniczny – opisy przypadków
Chest pain – similar symptoms but different diagnosis and clinical outcomes – case reports
Autorzy:
Kaźmierczak-Dziuk, Anna
Grzęda, Monika
Kowal, Jarosław
Niedolaz, Kalina
Kłos, Adam
Gielerak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030880.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chest pain
myocardial infarction
pericarditis
aortic dissection
pulmonary embolism
ból w klatce piersiowej
zawał serca
zapalenie osierdzia
rozwarstwienie aorty
zatorowość płucna
Opis:
Chest pain is one of the most frequent symptoms of cardiac disease, but it can be also provoked by other reasons. It is not easy to establish the cause of chest pain, nevertheless it plays a key role in the diagnostic workup. In the differential diagnosis first of all it is necessary to take into account the most common diseases and those which may be fatal or detrimental for the patient’s health. The most important are myocardial ischaemia and myocardial infarction. During the clinical assessment it is necessary to consider the possible reason of the chest pain originated deep from the chest (aorta, pulmonary artery, mediastinum, oesophagus, trachea, bronchi, pleura), from the chest wall (sensor nerves, chondrocostal junctions, spine, skin), from the abdomen (stomach, duodenum, pancreas, gall bladder) and also symptoms of psychological origin. In the diagnostic process it is necessary to take into account the chest pain characteristics, duration of chest pain, triggering and relieving factors and also coexisting symptoms. A subject with chest pain should be treated as a patient of high cardiovascular risk until the diagnostic management is terminated. The precise differential diagnostics allows to establish the correct diagnosis and to initiate the appropriate treatment. This paper describes five patients with a chest pain. Despite similar symptoms every patient has different disease and the clinical outcome was completely different in every case.
Ból w klatce piersiowej jest najczęstszym objawem chorób układu krążenia, może być jednak spowodowany zaburzeniami ze strony innych układów i narządów. Ustalenie przyczyny bólu nie jest łatwe, niemniej jednak kluczowe w procesie diagnostycznym. W różnicowaniu należy wziąć pod uwagę przede wszystkim choroby najczęściej występujące oraz te, które zagrażają bezpośrednio życiu i zdrowiu pacjenta. Są to stany związane z niedokrwieniem mięśnia serca: niestabilna dławica piersiowa, zawał mięśnia serca. Podczas oceny chorego konieczne jest uwzględnienie przyczyn bólu w klatce piersiowej pochodzących z wnętrza klatki piersiowej (aorta, tętnica płucna, śródpiersie, przełyk, tchawica, oskrzela, opłucna), ze ściany klatki piersiowej (nerwy czuciowe, połączenia chrzęstno-kostne, kręgosłup, skóra), ze strony jamy brzusznej (żołądek, dwunastnica, trzustka, pęcherzyk żółciowy), a także dolegliwości o podłożu psychogennym. W procesie diagnostycznym należy brać pod uwagę charakter bólu, jego czas trwania, sytuacje prowokujące i zmniejszające ból, a także objawy towarzyszące. Do czasu zakończenia postępowania diagnostycznego chory z bólem w klatce piersiowej powinien być traktowany jak pacjent o istotnie podwyższonym ryzyku sercowo-naczyniowym. Dokładnie przeprowadzona diagnostyka różnicowa pozwala na ustalenie prawidłowego rozpoznania i włączenie odpowiedniego leczenia. W pracy przedstawiono opisy pięciu przypadków klinicznych chorych z bólem w klatce piersiowej. Pomimo podobnych objawów u każdego z prezentowanych pacjentów ustalono inne rozpoznanie, a przebieg kliniczny był w każdym przypadku zupełnie odmienny.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 401-408
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozasercowe bóle w klatce piersiowej
Noncardiac chest pain
Autorzy:
Mackiewicz, Anna
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032439.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chest pain
gastro-oesophageal reflux disease
oesophageal manometry
oesophageal motility disorders
pH-metry of oesophagus
ból w klatce piersiowej
choroba refluksowa przełyku
manometria przełyku
ph-metria prze‑
łyku
zaburzenia motoryki przełyku
Opis:
Chest pain is always a symptom that requires careful diagnosis, accurate collection of medical interviews with the patient and the medical examination. This is one of the most common symptoms, which causes the appearance of anxiety in patients and becomes the cause of the notification to the doctor or to the hospital. Chest pain is commonly attributed to heart disease. However the cardiovascular etiology of the above disorders is one of many others etiology. Chest pain, despite different etiology, may be similar in feature and location, as a result of similar nerve supply, anatomy and the location of various structures inside the chest. The source of chest pain may be all the structures inside the chest, except the lung-parenchyma, which doesn’t have the painful nerve endings. The basic element in the differential diagnosis of pain in this location is the exclusion of life-threatening conditions: acute coronary syndrome, aortic dissection, pulmonary embolism, and pneumothorax. A patient with a chest pain can both occur in the cardiologist and a gastroenterologist, but also in the family doctor, paediatrician, pulmonologist, neurologist, surgeon, orthopaedist, rheumatologist, dermatologist and psychiatrist. This interdisciplinary nature of the problem led the authors to discuss this topic. In the study, we focused on describing the noncardiac chest pain and the use of modern methods of diagnosis, mostly in terms of the gastrointestinal causes. In this study, the authors didn’t analyse the cardiovascular aetiology of those diseases.
Ból w klatce piersiowej jest zawsze objawem wymagającym wnikliwej diagnostyki, zebrania dokładnych wywiadów z pacjentem oraz badania lekarskiego. Należy do najczęstszych symptomów, jego pojawienie się wywołuje niepokój u pacjentów i skłania do zgłoszenia się do lekarza bądź szpitala. Dolegliwości bólowe w tej okolicy wiązane są głównie z etiologią kardiologiczną. Jednakże podłoże sercowo-naczyniowe powyższych dolegliwości stanowi tylko jedną z wielu przyczyn. Bóle w klatce piersiowej, pomimo różnej etiologii, mogą mieć podobny charakter i lokalizację, co wynika z unerwienia oraz anatomii i umiejscowienia różnych struktur wewnątrz klatki piersiowej. Źródłem bólu mogą być wszystkie struktury w obrębie klatki piersiowej, poza miąższem płucnym, który nie ma zakończeń czuciowych. Podstawowym elementem w diagnostyce różnicowej bólu w tej okolicy jest wykluczenie stanów zagrożenia życia – ostrego zespołu wieńcowego, tętniaka rozwarstwiającego aorty, zatoru tętnicy płucnej i odmy opłucnowej. Pacjent z bólem w klatce piersiowej może trafić zarówno do kardiologa, gastroenterologa, jak i do lekarza rodzinnego, pediatry, pulmonologa, neurologa, chirurga, ortopedy, reumatologa, dermatologa oraz psychiatry. Ta interdyscyplinarność problemu skłoniła autorów do omówienia powyższego tematu. W pracy skupiono się na opisaniu pozasercowych bólów w klatce piersiowej i wykorzystaniu współczesnych metod diagnostyki, głównie w aspekcie ustalenia przyczyn gastroenterologicznych dolegliwości. W pracy nie analizowano etiologii sercowo-naczyniowej powyższych dolegliwości.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 25-31
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies