Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Epidemiologia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Zapadalność i czynniki ryzyka infekcji Helicobacter pylori wśród krewnych pacjentów zakażonych
Incidence and risk factors for Helicobacter pylori infection among the relatives of infected patients 1
Autorzy:
Ostrowski, Bartosz
Budzyńska, Agnieszka
Janczewska, Aleksandra
Gabryelczak, Marlena
Kadłubicki, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034694.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Helicobacter pylori
czynniki ryzyka
epidemiologia
Opis:
Introduction: According to the World Health Organization, Helicobacter pylori infection affects 70–90% of adults in developing countries and 25–50% of adults from developed countries. Objectives: An assessment of the incidence of Helicobacter pylori infection among the household members of patients with positive urease test as well as determination of risk factors, symptoms and coexisting diseases. Material and methods: Study included 62 relatives of 32 patients with Helicobacter pylori infection, who were occupying the same household. Control group included 40 relatives of patients with negative urease test. All participants were subjected to Diago-HP serological testing and completed a questionnaire including 30 questions. Results: It was found that Helicobacter pylori infection is significantly more common among the household members of infected patients compared to the control group (37.1% vs. 18.4%, p < 0.001). The incidence of infections was 58.5% in the study population (patients and their relatives). Infected patients were older than the uninfected ones (51.1 ± 15.0 vs. 36.5 ± 18.6 years, p < 0.001), they more often reported difficulties in defecation (72.7% vs. 50.8%, p = 0.04) and a feeling of fullness in the upper abdomen (75.9% vs. 50.8%, p = 0.02). Type 2 diabetes significantly increased the risk of Helicobacter pylori infection (100% vs. 53.6%, p = 0.004). No relationship was found between accommodation, hygienic habits, drug use, diet or keeping pets. Conclusions: The incidence of Helicobacter pylori infection is significantly higher among the household members of infected patients. The infection is more common among elderly and diabetic patients.
Wstęp: Infekcja Helicobacter pylori według Światowej Organizacji Zdrowia występuje u 70–90% dorosłych w krajach rozwijających się i około 25–50% w krajach rozwiniętych. Cel pracy: Ocena występowania infekcji Helicobacter pylori wśród domowników pacjentów z dodatnim wynikiem testu ureazowego oraz określenie czynników ryzyka zakażenia, towarzyszących objawów i chorób współistniejących. Materiał i metody: Do badania włączono 62 krewnych 32 osób zakażonych Helicobacter pylori, zamieszkujących jedno gospodarstwo rodzinne. Grupę kontrolną stanowiło 40 krewnych osób z ujemnym wynikiem testu ureazowego. Badani zostali poddani testowi serologicznemu Diago-HP oraz odpowiedzieli na 30 pytań ankietowych. Wyniki: Stwierdzono istotnie częstsze występowanie infekcji Helicobacter pylori u domowników osoby zakażonej w porównaniu z grupą kontrolną (37,1% vs 18,4%, p < 0,001). W całej badanej populacji (pacjenci i ich krewni) częstość infekcji wyniosła 58,5%. Osoby zakażone były starsze niż niezakażone (51,1 ± 15,0 vs 36,5 ± 18,6 roku, p < 0,001), częściej zgłaszały zaburzenia wypróżniania (72,7% vs 50,8%, p = 0,04) i uczucie pełności w nadbrzuszu (75,9% vs 50,8%, p = 0,02). Cukrzyca typu 2 znamiennie zwiększała ryzyko infekcji Helicobacter pylori (100% vs 53,6%, p = 0,004). Nie stwierdzono związku infekcji z miejscem zamieszkania, nawykami higienicznymi, stosowanymi używkami, dietą i posiadaniem zwierząt domowych. Wnioski: Zapadalność na infekcję Helicobacter pylori jest istotnie wyższa wśród domowników osób zakażonych. Zakażenie częściej występuje u osób w starszym wieku i chorujących na cukrzycę.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 3; 377-383
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epidemiologia i rodzaje kamicy układu moczowego
Epidemiology and types of urolithiasis
Autorzy:
Szmigielska, Agnieszka
Skrzypczyk, Piotr
Pańczyk-Tomaszewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035513.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dzieci
epidemiologia
hiperkalciuria
kamica układu moczowego
Opis:
Urolithiasis is a lifestyle disease. Sex, age, race, place of residence (geographical region), chronic diseases, lifestyle (including diet) and various genetic factors contribute to the risk of calculus formation within the urinary tract. The prevalence of urolithiasis in adults ranges from 1 to 20%, and children account for 2–10% of patients. The annual incidence of paediatric urolithiasis is estimated at several cases per 100,000 children worldwide; it is the reason for approximately 1 per 1,000 hospitalisations among paediatric patients. The prevalence of urolithiasis has been increasing in both adults and children. In young children, the disease is usually a result of a genetically determined metabolic defect (such as hypercalciuria, distal tubular acidosis, familial hypomagnesaemia with hypercalciuria and nephrocalcinosis, or Lesch–Nyhan syndrome). Another significant risk factor in children is a urinary tract defect with urinary retention. Urinary tract infections, in turn, may be either a cause or a complication of urolithiasis. In older children and adults, malnutrition, obesity and metabolic syndrome play a significant role. Other factors conductive to urolithiasis are: certain drugs, low level of physical activity, long immobilisation, low fluid intake, warm climate, inadequate diet and improper vitamin D3 supplementation. The disease recurs within 5 years in 50% of patients. Urolithiasis and its complications may lead to end-stage renal failure. The disease can be divided into different types based on the chemical composition of a calculus, aetiology of the disease and site of calculus formation (upper or lower urinary tract). The composition of calculi is quite often mixed, and they form due to various causes.
Kamica układu moczowego jest chorobą cywilizacyjną. Na ryzyko powstawania złogów w drogach moczowych mają wpływ: płeć, wiek, rasa, miejsce zamieszkania (region geograficzny), choroby przewlekłe, styl życia – w tym dieta – oraz liczne czynniki genetyczne. Częstość występowania kamicy u dorosłych waha się od 1 do 20%. Dzieci stanowią 2–10% wszystkich osób z kamicą układu moczowego. Zapadalność na tę chorobę wśród dzieci na świecie szacuje się na kilka przypadków na 100 000 dzieci na rok; odpowiada ona za około 1 na 1000 hospitalizacji pacjentów pediatrycznych. Zarówno u dorosłych, jak i u dzieci obserwuje się wzrastającą częstość kamicy układu moczowego. U małych dzieci jest ona najczęściej spowodowana genetycznie uwarunkowanymi defektami metabolicznymi (m.in. hiperkalciuria, kwasica kanalikowa dystalna, rodzinna hipomagnezemia z hiperkalciurią i nefrokalcynozą, zespół Lescha–Nyhana). Innym ważnym czynnikiem ryzyka powstawania złogów u dzieci są wady układu moczowego związane z zastojem moczu. Zakażenia układu moczowego mogą być przyczyną lub powikłaniem kamicy. U starszych dzieci i osób dorosłych istotną rolę odgrywają niedożywienie, otyłość i zespół metaboliczny. Do innych czynników ryzyka kamicy należą przyjmowanie niektórych leków, niska aktywność fizyczna, długotrwałe unieruchomienie, mała podaż płynów, ciepły klimat, nieprawidłowa dieta i niewłaściwa suplementacja witaminy D3. Do nawrotu choroby w ciągu 5 lat od jej rozpoznania dochodzi u 50% pacjentów. Kamica i jej powikłania mogą prowadzić do rozwoju schyłkowej niewydolności nerek. Kamicę moczową można podzielić na różne rodzaje ze względu na skład chemiczny złogu, etiologię oraz miejsce powstawania złogu (górne lub dolne drogi moczowe). Nierzadko złogi mają mieszany skład, a przyczyna ich powstawania jest uwarunkowana wieloma czynnikami.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2019, 15, 1; 22-25
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alergia – wzrastające zagrożenie XXI wieku
Allergy – a growing threat in the XXI century
Autorzy:
Fal, Andrzej M.
Pawłowicz, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031262.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergy
anaphylaxis
asthma
atopic diseases
epidemiology
alergia
choroby atopowe
astma
anafilaksja
epidemiologia
Opis:
Over the past few decades we are witnessing a steady increase of the prevalence of allergic diseases. Nowadays, this group of diseases constitutes a significant economic burden for the healthcare system of developed countries, both in the terms of direct treatment costs and social costs associated with absenteeism and disability pensions. Studies indicate that this might be associated with unfavourable influence of the environment and faulty behaviour leading to change of life- style, both leading to the development of allergies. This paper presents health hazards associated with these diseases in the context of public health and most frequently quoted causes of increasing incidence of atopic diseases. The authors present a short analysis of the key epidemiological studies of the last decades. The increasing incidence of asthma, allergic rhinitis and anaphylaxis is analysed, with special emphasis on drug reactions. Data originate from studies performed in many letcountries worldwide and refer to both adults and children. In the Midspan family study carried out in Scotland, a threefold increase in the prevalence of asthma and pollinosis has been noted over a period of twenty years of observation. Similar results were obtained in a study of schoolchildren in Sydney, where a fourfold increase in the incidence of asthma and pollinosis was noticed. A twofold increase in the incidence of these diseases has been notices in Israel in the '90 and a similar trend was observed in China. An additional finding of the Chinese study was that the prevalence of asthma was higher in highly urbanized areas. There was a correlation between the risk of asthma and some everyday activities (e. g.: the use of gas ovens for cooking, high humidity in living areas, the use of pillows made of synthetic fabrics). On the other hand, the use of cotton bedclothes and high intake of fruits and vegetables had a protective effect.
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat obserwuje się stały wzrost częstości występowania chorób alergicznych. Schorzenia te stanowią obecnie istotny czynnik ekonomiczny w opiece zdrowotnej krajów rozwiniętych, zarówno w kontekście kosztów leczenia, jak i kosztów społecznych związanych z absencją chorobową i świadczeniami rentalnymi. Badania naukowe wskazują na efekt związany z szkodliwym wpływem środowiska oraz na efekt błędnych zachowań związanych ze zmianą stylu życia, w konsekwencji których dochodzi do rozwoju alergii. W artykule przedstawiono zagrożenia, jakie niosą ze sobą te choroby, w kontekście zdrowia społeczeństwa oraz najczęściej wymieniane przyczyny coraz częstszej zapadalności na choroby atopowe. Autorzy przedstawiają krótką analizę najważniejszych badań epidemiologicznych ostatnich dekad. Analizowane jest narastanie częstości występowania astmy, alergicznego nieżytu nosa, a także anafilaksji ze szczególnym uwzględnieniem reakcji na leki. Dane pochodzą z badań przeprowadzonych w wielu krajach, na różnych kontynentach i dotyczą zarówno osób dorosłych, jak i dzieci. W Midspan family study – badaniu przeprowadzonym w Szkocji, stwierdzono trzykrotny wzrost występowania astmy oraz pyłkowicy w ciągu dwudziestoletniego okresu obserwacji. Podobne wyniki uzyskano wśród młodzieży szkolnej w Sydney, gdzie miał miejsce czterokrotny wzrost zachorowań na astmę i pyłkowicę. W latach dziewięćdziesiątych dwukrotny wzrost występowania tych chorób zanotowano również u dzieci w Izraelu. Podobna tendencja dała się zauważyć w Chinach. Dodatkowo stwierdzono tu, że częstość występowania astmy jest większa na obszarach silnie zurbanizowanych. Ze zwiększonym ryzykiem występowania astmy związane było między innymi: gotowanie potraw przy użyciu gazu, duża wilgotność w pomieszczeniach mieszkalnych oraz używanie poduszek z tworzyw sztucznych. Czynnikiem ochronnym okazało się natomiast używanie bawełnianej pościeli oraz częste spożywanie warzyw i owoców.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 141-144
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostre uszkodzenia nerek u dzieci leczonych na oddziale intensywnej terapii dziecięcej – prospektywna analiza epidemiologiczna
Acute kidney injury in children treated in intensive care unit – a prospective epidemiologic analysis
Autorzy:
Malesza, Jakub
Krajewski, Wojciech
Jander, Anna
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031862.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acute kidney injury
children
epidemiology
intensive care
ostre uszkodzenie nerek
dzieci
intensywna terapia
epidemiologia
Opis:
Introduction: Acute kidney injury (AKI) is common in hospitalised in intensive care unit (ICU) patients. The reported prevalence of AKI in critically ill patients ranges from 5% to 31% in adult ICU and from 4.5% to 10% in paediatric ICU. The incidents of AKI in ICU depend on several reasons, such as the hospital reference level and structure (surgery clinics and A&E units). Aim of the study: Assess the prevalence of AKI in critically ill children in multidisciplinary hospital with nephrology unit. Methods: We performed a prospective, descriptive epidemiological study assessing incidence of AKI in paediatric ICU patients. The research was conducted over a 1/2-year period. All consecutive admissions to the PICU were included unless they met one of the exclusion criteria, i.e. age <4 weeks of birth, >18 years of age, brain death at entry, expected PICU stay of <24 hours. Patients were classified according to RIFLE score. Results: Acute kidney injury occurred in 13.1% of admissions. The main reason of admission when AKI occurred was congenital heart defect after cardiac surgery (88.5% cases). The mortality rate of patients who met RIFLE criteria for acute kidney injury was 34.6%. Renal replacement therapy was implemented in 30.7% cases of AKI (peritoneal dialysis and continuous venovenous hemodiafiltration) with mortality rate of 88.8%. Conclusions: The study has revealed that the szpitaprevalence of AKI in PICU in multidisciplinary hospital is high with significantly poor outcome. In such a place close interdisciplinary treatment including full availability of renal replacement therapy is a must.
Wstęp: Ostre uszkodzenie nerek (acute kidney injury, AKI) na oddziałach intensywnej terapii (OIT) występuje bardzo często. Ocenia się, że powikłanie to dotyczy około 5-31% dorosłych oraz 4,5-10% dzieci w OIT. Struktura występowania AKI zależy od stopnia referencyjnego szpitala i liczby oddziałów zabiegowych. Cel pracy: Ocena częstości występowania ostrego uszkodzenia nerek na OIT trzeciorzędowego ośrodka pediatrycznego z zapleczem do prowadzenia leczenia nerkozastępczego. Metody: Badanie przeprowadzono jako badanie prospektywne i obserwacyjne, polegało na ocenie częstości występowania AKI w grupie chorych przyjętych na oddział. Do badania kwalifikowano chorych, którzy ukończyli 28 dni, a nie ukończyli 18 lat w dniu przyjęcia. Kryteriami wyłączania pacjentów były: wiek poniżej 1 miesiąca oraz powyżej 18. roku życia, śmierć pnia mózgu w chwili przyjęcia, pobyt na oddziale powyżej 24 godzin. Do oceny AKI zastosowano skalę RIFLE. Wyniki: Do badania zakwalifikowano 198 pacjentów. Kryteria ostrego uszkodzenia nerek spełniło 26 osób (13,1%). Byli to głównie pacjenci po operacjach kardiochirurgicznych (88,5%). Śmiertelność w grupie pacjentów z AKI wyniosła 34,6%. Metody nerkozastępcze zastosowano w 30,7% przypadków AKI (dializę otrzewnową i ciągłe techniki leczenia nerkozastępczego). Śmiertelność w grupie pacjentów dializowanych wynosiła 88,8%. Podsumowanie: Badanie wykazało, że częstość występowania ostrego uszkodzenia nerek na OIT wielospecjalistycznego ośrodka referencyjnego jest wysoka i zależy od specyficznego profilu pacjentów z wysokim ryzykiem okołooperacyjnym. W takim ośrodku konieczne jest zapewnienie dostępności wszystkich metod leczenia nerkozastępczego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 229-235
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współwystępowanie astmy, alergicznego nieżytu nosa i idiosynkrazji aspirynowej
Coincidence of asthma, allergic rhinitis and aspirin idiosyncrasy
Autorzy:
Fal, Andrzej M.
Nowak, Anna
Nowak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031297.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergic rhinitis
aspirin idiosyncrasy
asthma
coexistence
epidemiology
astma
alergiczny nieżyt nosa
idiosynkrazja aspirynowa
epidemiologia
współwystępowanie
Opis:
Asthma, allergic rhinitis and idiosyncrasy to aspirin stand for an increasing epidemiologic. In Poland an epidemiological study has been carried out in 11 centres, showing the occurrence of asthma at 5.4% of general population, for allergic rhinitis and idiosyncrasy – 8.5% and 0.5%, respectively. Some publications suggest more often presentation of idiosyncrasy in atopic patients. Taking under consideration high and increasing occurrence of allergy and massive use of non-steroid anti inflammatory drugs, their coincidence is quite important and we decided to investigate it. In a retrospective analysis of patients diagnosed at the Department of Internal Medicine and Allergology, Wrocław Medical University, we determined a group of 1 557 patients suffering from at least of one of these conditions. Asthma has been recognized in 1 015 patients (65%), allergic rhinitis and aspirin idiosyncrasy in 495 (32%) and 363 (23%), respectively. Coincidence of asthma and allergic rhinitis has been reported in 255 patients, and coincidence of asthma or rhinitis and idiosyncrasy – in 3% and 6%, respectively. We conclude that asthma and allergic rhinitis coexist very frequently, confirming a mutual pathophysiologic background and the concept of united airways disease. Further, idiosyncrasy appears 10 times more often in allergic patients than in general population.
Astma, alergiczny nieżyt nosa i nadwrażliwość na aspirynę stanowią coraz istotniejszy problem epidemiologiczny. W Polsce, pod kierunkiem Kliniki Chorób Wewnętrznych i Alergologii Akademii Medycznej we Wrocławiu przeprowadzono badanie epidemiologiczne w 11 ośrodkach. Wynika z niego, że częstość występowania tych problemów klinicznych stale wzrasta. Obecnie na astmę choruje 5,4% populacji, na ANN – 8,5%, a nadwrażliwość na aspirynę dotyczy ok. 0,5% populacji. Inne doniesienia mówią o częstszym występowaniu nadwrażliwości na aspirynę u chorych z atopią. W związku z tak dużym rozpowszechnieniem schorzeń o podłożu alergicznym i szerokim zastosowaniem w leczeniu innych schorzeń kwasu acetylosalicylowego oraz innych leków z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, problem częstości współwystępowania tych chorób wydaje się być istotny i jest przedmiotem niniejszej pracy. W analizie retrospektywnej zidentyfikowano wśród pacjentów Kliniki Chorób Wewnętrznych i Alergologii AM we Wrocławiu w latach 1999-2003 grupę 1 557 chorych z co najmniej jednym z rozpoznań: astmy, alergicznego nieżytu nosa lub nadwrażliwości na aspirynę. Astmę zdiagnozowano u 1 015 pacjentów, alergiczny nieżyt nosa u 495, natomiast nadwrażliwość na aspirynę u 363 chorych, co stanowiło odpowiednio: 65%, 32% i 23% grupy. Współwystępowanie astmy i alergicznego nieżytu nosa stwierdzono u 255 pacjentów. Współwystępowanie którejś z powyższych chorób i idiosynkrazji aspirynowej zaobserwowano odpowiednio u 3 i 6% grupy. Wnioskujemy, że alergiczny nieżyt nosa i astma współwystępują z dużą częstością, co świadczy o wspólnym podłożu patogenetycznym tych chorób i potwierdza koncepcję united airways disease. Częstość występowania idiosynkrazji aspirynowej w grupie chorych z atopią jest 10-krotnie większa w porównaniu z populacją ogólną.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 194-198
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenia żołądkowo-jelitowe o etiologii norowirusowej
Gastrointestinal norovirus infections
Autorzy:
Kalicki, Bolesław
Furgał, Joanna
Maślany, Anna
Bartoszewicz, Ludmiła
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031540.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acute gastroenteritis
diarrhea
epidemiology
norovirus
therapy
norowirus
biegunka
ostre zapalenie żołądka i jelit
epidemiologia
leczenie
Opis:
Noroviruses – members of the family Caliciviridae – are one the most common factors of gastrointestinal infections. For nearly half a century, when the symptoms caused by these microorganisms were first described, knowledge on this subject has been systematically growing. The paper presents the contemporary knowledge on the structure, routes of transmission and symptoms of illness caused by noroviruses. In the thesis we also present the methods of prevention and treatment in gastroenteritis caused by noroviruses. As noroviruses have high infectivity and resistance to typically used detergents, the effective protection against infection is very difficult. Symptoms appear within 2 days after infection, initially starting with nausea and vomiting, then accompanied by watery diarrhea. Among the currently used diagnostic methods – that is electron microscopy, enzyme immunoassay and RT-PCR – for the most optimum is considered the latter. There is no specific treatment of noroviral infections or primary prevention in the form of vaccination. Treatment is based on using rehydrating and rebalancing fluids, helping with electrolyte disturbances, in the form of oral or intravenous administration. The disease course is usually self-limiting and does not give long-term complications. More severe and prolonged course of disease is observed among children, the elderly and people with compromised immune systems. Taking into account the microbiological characteristic of noroviruses and the lack of specific treatment, in the coming years we expect an increase in incidence of acute gastroenteritis of this aetiology.
Norowirusy – klasyfikowane do rodziny Caliciviridae – należą do najczęstszych czynników epidemiologicznych zakażeń żołądkowo-jelitowych. Od niemal pół wieku, kiedy po raz pierwszy opisano objawy choroby powodowanej przez te drobnoustroje, wiedza na ich temat systematycznie rośnie. W pracy przedstawiono aktualne informacje o budowie, drogach zakażenia i symptomach chorobowych powodowanych przez norowirusy oraz metody zapobiegania i leczenia zakażeń przez nich wywoływanych. Z uwagi na wysoką zakaźność oraz odporność norowirusów na standardowo stosowane detergenty skuteczna ochrona przed zakażeniem jest bardzo trudna. Objawy chorobowe pojawiają się w ciągu 2 dni od zarażenia, do nudności i wymiotów dołącza się wodnista biegunka. Wśród obecnie stosowanych metod diagnostycznych, czyli mikroskopii elektronowej, testów immunoenzymatycznych oraz RT-PCR, za optymalną uznawana jest ta ostatnia. Nie istnieje przyczynowe leczenie zakażeń norowirusowych ani profilaktyka pierwotna w postaci szczepień ochronnych. Leczenie polega na stosowaniu płynów nawadniających oraz wyrównujących zaburzenia elektrolitowe i kwasowo-zasadowe – w postaci doustnej i dożylnej. Przebieg choroby jest najczęściej samoograniczający się, zazwyczaj nie daje ona odległych powikłań. Bardziej burzliwy i dłuższy przebieg choroby obserwuje się u dzieci, osób starszych oraz z upośledzoną odpornością. Biorąc pod uwagę charakterystykę mikrobiologiczną norowirusów oraz brak możliwości leczenia przyczynowego, w najbliższych latach możemy spodziewać się wzrostu zachorowań o tej etiologii.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 283-286
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najczęściej występujące przyczyny i rodzaje alergii u dzieci w świetle aktualnej epidemiologii
The most often occurring reasons and kinds of allergy at children in the light of current epidemiology
Autorzy:
Dadas-Stasiak, Ewa
Kalicki, Bolesław
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030423.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergy
types of allergic reactions
epidemiology of allergy
most frequent allergens
asthma
alergia
typy reakcji alergicznych
epidemiologia alergii
najczęstsze alergeny
astma
Opis:
Allergy is an excessive specific immunological response to external factors that leads to pathological symptoms. In 1963 Coombs and Gell introduced the classification of four types of allergic reactions: immediate – type I, antibody-mediated cytotoxic reactions – type II, immune complex-mediated reactions – type III, and delayed type hypersensitivity (cell-mediated immune memory response) – type IV. In recent years incidence rate of allergybased diseases of children has been observed. It is believed that by 2015 every second child will be allergic. The findings of ECAP study (Epidemiology of Allergic Diseases in Poland) indicate that food allergy affects ca 13% of children at 6-7 years of age and 11% of children of 13-14 years of age, atopic dermatitis (AD) affects 9% of children in both age groups, allergic rhinitis – 24% of children of 6-7 years of age and 30% children of 13-14 years of age, asthma – ca 11% of children in both age groups. Food and inhalant allergens trigger most allergic symptoms of children. Allergies occur much more rarely after insects stings, administration of medicines or contact allergens. In infants and very young children food allergens with GI tract and skin symptoms prevail. At later age inhalant allergens prevail and they cause symptoms of allergic rhinitis and asthma. Inhalant allergens can be divided into two groups: outdoor (pollen, mould) and indoor (dust mite, mould, animals, cockroaches).
Alergia jest to nadmierna, swoista odpowiedź immunologiczna na czynniki zewnętrzne, która prowadzi do wystąpienia objawów chorobowych. W 1963 roku Coombs i Gell wprowadzili klasyfikację czterech typów reakcji alergicznej: reakcja typu natychmiastowego – typ I, reakcja typu cytotoksycznego – typ II, reakcja typu kompleksów immunologicznych – typ III, reakcja typu komórkowego – typ IV. W ostatnich latach obserwuje się zwiększenie zachorowalności na choroby o podłożu alergicznym u dzieci. Uważa się, że do 2015 roku co drugie dziecko będzie miało objawy alergii. W przeprowadzonych w latach 2006-2008 badaniach ECAP (Epidemiologia Chorób Alergicznych w Polsce) stwierdzono, że alergia pokarmowa występuje u około 13% dzieci w wieku 6-7 lat i 11% dzieci w wieku 13-14 lat, atopowe zapalenie skóry (AZS) – u około 9% dzieci w obu grupach wiekowych, alergiczny nieżyt nosa (ANN) – u 24% dzieci w wieku 6-7 lat i 30% dzieci w wieku 13-14 lat, a astma – u około 11% dzieci w obu grupach wiekowych. Do czynników wywołujących objawy alergiczne u dzieci należą przede wszystkim alergeny wziewne i pokarmowe. Znacznie rzadziej objawy alergii występują po ukąszeniach przez owady, po stosowanych lekach czy też po alergenach kontaktowych. W okresie niemowlęcym oraz wczesnodziecięcym dominują alergeny pokarmowe wywołujące objawy ze strony przewodu pokarmowego oraz skóry, w późniejszym wieku – alergeny wziewne, które są odpowiedzialne za wystąpienie objawów alergicznego nieżytu nosa oraz astmy. Wyróżnia się dwie grupy alergenów wziewnych: alergeny zewnątrzdomowe (pyłki roślin, zarodniki grzybów) oraz wewnątrzdomowe (roztocza kurzu domowego, zarodniki grzybów, sierści zwierząt, alergeny karaluchów).
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 92-99
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies