Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Marek, Andrzej" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Współwystępowanie astmy, alergicznego nieżytu nosa i idiosynkrazji aspirynowej
Coincidence of asthma, allergic rhinitis and aspirin idiosyncrasy
Autorzy:
Fal, Andrzej M.
Nowak, Anna
Nowak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031297.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergic rhinitis
aspirin idiosyncrasy
asthma
coexistence
epidemiology
astma
alergiczny nieżyt nosa
idiosynkrazja aspirynowa
epidemiologia
współwystępowanie
Opis:
Asthma, allergic rhinitis and idiosyncrasy to aspirin stand for an increasing epidemiologic. In Poland an epidemiological study has been carried out in 11 centres, showing the occurrence of asthma at 5.4% of general population, for allergic rhinitis and idiosyncrasy – 8.5% and 0.5%, respectively. Some publications suggest more often presentation of idiosyncrasy in atopic patients. Taking under consideration high and increasing occurrence of allergy and massive use of non-steroid anti inflammatory drugs, their coincidence is quite important and we decided to investigate it. In a retrospective analysis of patients diagnosed at the Department of Internal Medicine and Allergology, Wrocław Medical University, we determined a group of 1 557 patients suffering from at least of one of these conditions. Asthma has been recognized in 1 015 patients (65%), allergic rhinitis and aspirin idiosyncrasy in 495 (32%) and 363 (23%), respectively. Coincidence of asthma and allergic rhinitis has been reported in 255 patients, and coincidence of asthma or rhinitis and idiosyncrasy – in 3% and 6%, respectively. We conclude that asthma and allergic rhinitis coexist very frequently, confirming a mutual pathophysiologic background and the concept of united airways disease. Further, idiosyncrasy appears 10 times more often in allergic patients than in general population.
Astma, alergiczny nieżyt nosa i nadwrażliwość na aspirynę stanowią coraz istotniejszy problem epidemiologiczny. W Polsce, pod kierunkiem Kliniki Chorób Wewnętrznych i Alergologii Akademii Medycznej we Wrocławiu przeprowadzono badanie epidemiologiczne w 11 ośrodkach. Wynika z niego, że częstość występowania tych problemów klinicznych stale wzrasta. Obecnie na astmę choruje 5,4% populacji, na ANN – 8,5%, a nadwrażliwość na aspirynę dotyczy ok. 0,5% populacji. Inne doniesienia mówią o częstszym występowaniu nadwrażliwości na aspirynę u chorych z atopią. W związku z tak dużym rozpowszechnieniem schorzeń o podłożu alergicznym i szerokim zastosowaniem w leczeniu innych schorzeń kwasu acetylosalicylowego oraz innych leków z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, problem częstości współwystępowania tych chorób wydaje się być istotny i jest przedmiotem niniejszej pracy. W analizie retrospektywnej zidentyfikowano wśród pacjentów Kliniki Chorób Wewnętrznych i Alergologii AM we Wrocławiu w latach 1999-2003 grupę 1 557 chorych z co najmniej jednym z rozpoznań: astmy, alergicznego nieżytu nosa lub nadwrażliwości na aspirynę. Astmę zdiagnozowano u 1 015 pacjentów, alergiczny nieżyt nosa u 495, natomiast nadwrażliwość na aspirynę u 363 chorych, co stanowiło odpowiednio: 65%, 32% i 23% grupy. Współwystępowanie astmy i alergicznego nieżytu nosa stwierdzono u 255 pacjentów. Współwystępowanie którejś z powyższych chorób i idiosynkrazji aspirynowej zaobserwowano odpowiednio u 3 i 6% grupy. Wnioskujemy, że alergiczny nieżyt nosa i astma współwystępują z dużą częstością, co świadczy o wspólnym podłożu patogenetycznym tych chorób i potwierdza koncepcję united airways disease. Częstość występowania idiosynkrazji aspirynowej w grupie chorych z atopią jest 10-krotnie większa w porównaniu z populacją ogólną.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 194-198
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Użyteczność diagnostyczna niektórych testów wykrywających przeciwciała przeciwko Borrelia burgdorferi
Diagnostic usefulness of some test kits used in detection of Borrelia burgdorfer
Autorzy:
Czubasiewicz, Zofia
Szewczyk, Marek
Wiczkowski, Andrzej
Echolc, Bożena
Mazur, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034647.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Borrelia burgdorferi
ELISA
Western blot
borelioza
Opis:
Diagnosis of Lyme disease is often problematic. Atypical clinical symptoms and diversified immunological response to the various Borrelia burgdorferi species present in the environment cause difficulties in a correct diagnosis. Hence the importance of using diagnostic methods least significantly affected by false positive and false negative results. The comparison of results achieved with ELISA test kit and two different Western blot test kits shows a considerable number of false positive and false negative results. The total conformity of ELISA test and Western blot tests results in our study was 65.6% (IgM ELISA: Mikrogen), 69.8% (IgM ELISA: Viramed), 83.9% (IgG ELISA: Mikrogen), 81.9% (IgG ELISA: Viramed). Higher conformity was observed in results for IgG antibodies. However, for IgM antibodies 11.45% (Mikrogen) and 13.5% (Viramed) of negative results achieved with ELISA test kit were indicated as positive using Western blot test kits. Despite the use of a very sensitive screening test, a considerable amount of false negative results was obtained. Such a situation is concerning in a two-step diagnostic procedure where only positive and equivocal results are further confirmed by Western blot method. The obtained results have demonstrated that ELISA test kit used in this study is not sensitive enough to be used as a screening test. The divergences obtained in Western blot tests results may be caused by the differences in the composition of each test and the differences in the methods of deriving antigens.
Diagnostyka boreliozy często jest problematyczna. Niejednoznaczny obraz kliniczny tej choroby, a także zróżnicowana odpowiedź immunologiczna na występujące w środowisku gatunki Borrelia burgdorferi stwarzają trudności w rozpoznaniu zakażenia. Istotne jest zatem stosowanie takich metod diagnostycznych, które będą w możliwie najmniejszym stopniu obarczone wynikami fałszywie dodatnimi oraz ujemnymi. Przeprowadzone badania oraz porównanie wyników otrzymanych przy zastosowaniu metody ELISA i dwóch rodzajów testów Western blot ukazują znaczną liczbę wyników uznanych za fałszywie dodatnie lub ujemne. Całkowita zgodność wyników testów ELISA i Western blot wyniosła: 65,6% (IgM ELISA: Mikrogen), 69,8% (IgM ELISA: Viramed), 83,9% (IgG ELISA: Mikrogen), 81,9% (IgG ELISA: Viramed). Zaobserwowano większą zgodność wyników dla przeciwciał klasy IgG. Z kolei dla klasy IgM wykazano 11,45% (Mikrogen) i 13,5% (Viramed) ujemnych wyników w teście ELISA potwierdzonych jako dodatnie testem Western blot. Zatem mimo zastosowania bardzo czułego testu przesiewowego uzyskano znaczny odsetek wyników fałszywie ujemnych. Należy unikać takiej sytuacji przy przeprowadzaniu dwuetapowej diagnostyki, w której zakłada się potwierdzanie tylko dodatnich i wątpliwych wyników. W prezentowanym badaniu wykazano, że użyty do diagnostyki test ELISA jest zbyt mało czuły do stosowania go jako test przesiewowy. Uzyskane rozbieżności w wynikach testów Western blot mogą być efektem różnic w składach antygenów oraz sposobie ich pozyskania.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 1; 108-118
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Użyteczność diagnostyczna niektórych testów wykrywających przeciwciała przeciwko Borrelia burgdorferi
Diagnostic usefulness of some test kits used in detection of Borrelia burgdorfer
Autorzy:
Czubasiewicz, Zofia
Szewczyk, Marek
Wiczkowski, Andrzej
Echolc, Bożena
Mazur, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034658.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Borrelia burgdorferi
ELISA
Western blot
borelioza
Opis:
Diagnosis of Lyme disease is often problematic. Atypical clinical symptoms and diversified immunological response to the various Borrelia burgdorferi species present in the environment cause difficulties in a correct diagnosis. Hence the importance of using diagnostic methods least significantly affected by false positive and false negative results. The comparison of results achieved with ELISA test kit and two different Western blot test kits shows a considerable number of false positive and false negative results. The total conformity of ELISA test and Western blot tests results in our study was 65.6% (IgM ELISA: Mikrogen), 69.8% (IgM ELISA: Viramed), 83.9% (IgG ELISA: Mikrogen), 81.9% (IgG ELISA: Viramed). Higher conformity was observed in results for IgG antibodies. However, for IgM antibodies 11.45% (Mikrogen) and 13.5% (Viramed) of negative results achieved with ELISA test kit were indicated as positive using Western blot test kits. Despite the use of a very sensitive screening test, a considerable amount of false negative results was obtained. Such a situation is concerning in a two-step diagnostic procedure where only positive and equivocal results are further confirmed by Western blot method. The obtained results have demonstrated that ELISA test kit used in this study is not sensitive enough to be used as a screening test. The divergences obtained in Western blot tests results may be caused by the differences in the composition of each test and the differences in the methods of deriving antigens.
Diagnostyka boreliozy często jest problematyczna. Niejednoznaczny obraz kliniczny tej choroby, a także zróżnicowana odpowiedź immunologiczna na występujące w środowisku gatunki Borrelia burgdorferi stwarzają trudności w rozpoznaniu zakażenia. Istotne jest zatem stosowanie takich metod diagnostycznych, które będą w możliwie najmniejszym stopniu obarczone wynikami fałszywie dodatnimi oraz ujemnymi. Przeprowadzone badania oraz porównanie wyników otrzymanych przy zastosowaniu metody ELISA i dwóch rodzajów testów Western blot ukazują znaczną liczbę wyników uznanych za fałszywie dodatnie lub ujemne. Całkowita zgodność wyników testów ELISA i Western blot wyniosła: 65,6% (IgM ELISA: Mikrogen), 69,8% (IgM ELISA: Viramed), 83,9% (IgG ELISA: Mikrogen), 81,9% (IgG ELISA: Viramed). Zaobserwowano większą zgodność wyników dla przeciwciał klasy IgG. Z kolei dla klasy IgM wykazano 11,45% (Mikrogen) i 13,5% (Viramed) ujemnych wyników w teście ELISA potwierdzonych jako dodatnie testem Western blot. Zatem mimo zastosowania bardzo czułego testu przesiewowego uzyskano znaczny odsetek wyników fałszywie ujemnych. Należy unikać takiej sytuacji przy przeprowadzaniu dwuetapowej diagnostyki, w której zakłada się potwierdzanie tylko dodatnich i wątpliwych wyników. W prezentowanym badaniu wykazano, że użyty do diagnostyki test ELISA jest zbyt mało czuły do stosowania go jako test przesiewowy. Uzyskane rozbieżności w wynikach testów Western blot mogą być efektem różnic w składach antygenów oraz sposobie ich pozyskania.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 1; 108-118
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania genetyczne rozszczepu wargi górnej i/lub podniebienia - czy polimorfizm genu MMP2 ma znaczenie w rozwoju tej wady?
Cleft lip and/or palate genetic conditioning - is MMP2 gene polymorphism important for this defect development?
Autorzy:
Zalewska-Ziob, Marzena
Adamek, Brygida
Kasperczyk, Jolanta
Łyko, Dorota
Płachetka, Anna
Rokicki, Marek
Machorowska-Pieniążek, Agnieszka
Baron, Stefan
Niedzielska, Iwona
Wiczkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033402.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
MMP2 gene promoter polymorphism
cleft lip and/or palate
matrix metalloproteinase 2
rozszczep wargi i/lub podniebienia
metaloproteinaza macierzy zewnątrzkomórkowej 2
polimorfizm
promotora genu mmp2
Opis:
Introduction: Cleft lip/palate is one of the most common congenital malformations. In Poland, approximately 500 children with an orofacial cleft are born every year. Matrix metalloproteinases are involved in periodontal tissue remodelling and degradation. Polymorphisms in the promoter region of the MMP2 gene may affect transcription and activity of the protein produced by this gene. The aim of the study was to examine 1306 C/T MMP2 gene promoter polymorphisms in the group of children with cleft lip/palate and in the control group as well as to determine the frequency of individual genotypes in different types of orofacial clefts. Material and methods: The study was conducted in the group of 150 children with cleft lip/palate and 102 children without an orofacial cleft. Genomic DNA was obtained from oral mucosa epithelium. The MMP2 gene promoter polymorphism was genotyped by tetra-primer ARMS-PCR. Results: There are no significant differences in the frequency of individual alleles in different types of orofacial clefts. The occurrence of the CC genotype was significantly higher in the group with cleft lip and palate than in the healthy group (p = 0.005). Conclusion: Determining the polymorphism of matrix metalloproteinase gene promoter sequence can contribute to the elucidation of cleft lip/palate aetiopathogenesis.
Wstęp: Rozszczep wargi górnej i/lub podniebienia jest jedną z najczęściej występujących wad rozwojowych. W Polsce każdego roku przychodzi na świat około 500 dzieci z rozszczepem w okolicy twarzoczaszki. W proces tworzenia struktur twarzoczaszki zaangażowane są metaloproteinazy macierzy zewnątrzkomórkowej, odpowiedzialne za przebudowę i degradację podłoża łącznotkankowego. Polimorfizm w regionie promotorowym genu kodującego MMP2 może mieć wpływ na efektywność transkrypcji, a tym samym na aktywność produktu białkowego tego genu. Celem niniejszej pracy była ocena polimorfizmu 1306 C/T promotora genu MMP2 w grupie dzieci z rozszczepem wargi i/lub podniebienia oraz w grupie kontrolnej, a także ocena częstości występowania poszczególnych genotypów w różnych typach rozszczepów. Materiał i metoda: Badanie przeprowadzono w grupie 150 dzieci z rozpoznanym rozszczepem wargi i/lub podniebienia oraz w grupie 102 dzieci bez wady rozszczepowej twarzoczaszki. Genomowe DNA uzyskano z komórek nabłonkowych błony śluzowej jamy ustnej. Polimorfizm promotora genu MMP2 oznaczono metodą tetra-primer ARMS-PCR. Wyniki: Nie stwierdzono istotnych różnic w częstości występowania poszczególnych alleli w różnych typach rozszczepów. Częstość występowania genotypu CC w grupie dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia była znacząco wyższa w porównaniu z grupą kontrolną (p = 0,005). Wniosek: Określenie polimorfizmu sekwencji promotorowych genów kodujących metaloproteinazy macierzy zewnątrzkomórkowej może przyczynić się do wyjaśnienia etiopatogenezy rozszczepu wargi i/lub podniebienia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 3; 306-314
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykładniki serologiczne kontaktu z krętkiem Borrelia burgdorferi s.l. wśród mieszkańców aglomeracji śląskiej
Serological remarks of Borrelia burgdorferi s.l. infection in Upper Silesia inhabitants
Autorzy:
Zalewska‑Ziob, Marzena
Adamek, Brygida
Strzelczyk, Joanna K.
Trapp, Gizela
Wielkoszyński, Tomasz
Owczarek, Aleksander
Asman, Marek
Szilman, Ewa
Szilman, Piotr
Pająk, Celina
Solarz, Krzysztof
Plinta, Klaudia
Wiczkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032333.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Borrelia burgdorferi s.l.
ELISA method
Western blot test
anti‑B.b. antibodies
erythema migrans
borrelia burgdorferi s.l.
rumień wędrujący
przeciwciała anty‑b.b.
metoda elisa
test western blot
Opis:
Introduction: Borrelia burgdorferi s.l. is a tick‑transmitted spirochaete, which can cause acute or chronic infection, either symptomatic or occult. The result depends on spirochaete species’ interaction with individual human immunity. Material and methods: The survey was conducted in the group of 1104 Silesia inhabitants (age 3‑96 years; mean 44.9±19.2) who remembered tick‑bite episode in the past and had not had recognized chronic borreliosis. The anamnestic data were focused on erythema episode and confirmation of erythema migrans by physician. The analysis of anti‑Borrelia IgM and IgG antibodies in serum with ELISA method, and verification of positive or uncertain results with Western blot analysis were conducted. Results: Erythema after tick‑bite exposition was noticed in 22.5%; 70% of them realized medical consultation and erythema migrans was confirmed in ¾ of cases. Twenty‑five percent of those without erythema asked for medical help and early borreliosis was diagnosed in 4.2% of them. In the group of patients with erythema migrans confirmed in the past 55% had positive ELISA tests results while in the group with exclusion – over 40%. Coincidence of results obtained with ELISA and Western blot methods expressed by Kendall’s τ coefficient was low: 0.256. Conclusions: In persons with tick‑bites in anamnesis and none of chronic borreliosis diagnosed the serological tests positive results seems to be not enough for disease confirmation. Because of low ELISA and Western blot tests results compatibility, the final diagnosis should be based on perceptive analysis of individual clinical picture.
Wstęp: Borrelia burgdorferi s.l. jest przenoszonym przez kleszcze krętkiem, mogącym powodować ostrą lub przewlekłą infekcję, zarówno objawową, jak i bezobjawową. Wynik zakażenia jest pochodną interakcji genogatunku krętka z układem odpornościowym gospodarza. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w grupie 1104 mieszkańców Śląska (wiek 3‑96 lat, średnia 44,9±19,2), którzy pamiętali epizod ukłucia kleszcza w przeszłości i nie mieli rozpoznanej przewlekłej boreliozy. Dane anamnestyczne obejmowały wystąpienie rumienia i potwierdzenie rumienia wędrującego przez lekarza. Przeprowadzono oznaczenie obecności przeciwciał klasy IgM i IgG przeciwko krętkom Borrelia metodą ELISA oraz zweryfikowano wyniki pozytywne i wątpliwe testem Western blot. Wyniki: Rumień po ekspozycji na ukłucie kleszcza odnotowano u 22,5% badanych. W grupie tej 70% zasięgnęło porady lekarskiej, a rumień wędrujący został potwierdzony w ¾ przypadków. Dwadzieścia pięć procent bez widocznego rumienia zgłosiło się po pomoc medyczną, a wczesną boreliozę rozpoznano u 4,2% tej grupy. W grupie osób z potwierdzonym w przeszłości rumieniem wędrującym u 55% stwierdzono obecność badanych przeciwciał, natomiast w grupie z wykluczonym – u 40%. Zgodność wyników badań wykonanych testami ELISA i Western blot, wyrażona współczynnikiem τ Kendalla, była niska i wyniosła 0,256. Wnioski: U osób z ukłuciem przez kleszcza w wywiadzie i bez rozpoznania przewlekłej boreliozy pozytywne wyniki badań serologicznych wydają się niewystarczające do rozpoznania choroby. Ze względu na niską zgodność wyników testów ELISA i Western blot ostateczne rozpoznanie powinno być oparte na wnikliwej analizie indywidualnego obrazu klinicznego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 1; 40-45
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies