Temat: historiografia - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Unisono
Autorzy:: Jarząbek-Wasyl, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32084577.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: historia teatru
historiografia
performatyka
Routledge
theater history
historiography
performatics
Opis:: Artykuł stanowi recenzję niedawno wydanego tomu The Routledge Companion to Theatre and Performance Historiography (2021). Przedstawiając zwięzłą historię powstania publikacji, jej układ i mozaikową koncepcję, główną problematykę i metodę, autorka przybliża niektóre teksty (szczególnie interesujące dla polskiego czytelnika). Tom, jak każde monumentalne przedsięwzięcie, budzi też zastrzeżenia; te dotyczą głównie realizacji postulatu polifonicznego i odnowicielskiego podejścia do historii widowisk oraz ograniczeń krytyki instytucjonalnej (jej optyka miewa również „ślepy punkt”).
This article offers a review of the recently published edited volume The Routledge Companion to Theatre and Performance Historiography (2021). The reviewer briefly presents the origins of this publication, its structure and mosaic-like design, as well as its main topics and methodology, and then she discusses selected contributions (of particular interest to the Polish reader) in more detail. Like any large-scale undertaking of this kind, this volume also raises concerns and doubts, especially with regard to following the postulated polyphonic and refreshing approach to performance history, as well as the limitations of institutional critique, whose outlook has its "blind spot," too.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 185-194
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Reimagining Theatre History
Nowe spojrzenie na historię teatru
Autorzy:: Pratt, Daniel W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30146736.pdf
Data publikacji:: 2022-05-17
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: historia teatru polskiego
historiografia
history of Polish theater
historiography
Opis:: This article presents the edited volume A History of Polish Theatre (Cambridge University Press, 2022) as a welcome addition to the growing English-language scholarship on Polish theatre. The reviewer appreciates the editors and contributors’ strategy to make the past intelligible through the present. He emphasizes that this strategy contributed to developing a coherent set of articles dedicated to a wide range of topics. As a new source in English, the book will be immensely valuable, both for students and for those interested in finding out more about specific themes in Polish theatre. The scholarship is fresh, and the articles demonstrate connections of the past to the present, emphasizing the importance of each era, not in service to the narrative of progress but rather in Benjamin’s constellation metaphor. The reviewer further notes that the book assumes some knowledge of Polish theatre, Polish culture, and Polish history from the beginning. He argues that the book will therefore not serve as a complete replacement for more traditional histories but rather contributing to the reimagining of how to tell them.
Artykuł stanowi recenzję tomu A History of Polish Theatre (Cambridge University Press, 2022). Recenzent docenia wkład autorów i redaktorów w anglojęzyczne badania dotyczące polskiego teatru i wysoko ocenia ich strategię polegającą na próbie zrozumienia przeszłości za pośrednictwem teraźniejszości. Podkreśla, że w jej rezultacie udało się stworzyć spójny, a zarazem szeroko zakrojony tematycznie zbiór artykułów. Jako nowe anglojęzyczne źródło wiedzy książka będzie cenna zarówno dla studentów, jak i czytelników zainteresowanych konkretnymi aspektami historii polskiego teatru. Opracowanie jest oryginalne, artykuły uwypuklają związki przeszłości z teraźniejszością, podkreślając znaczenie każdego okresu nie w ramach narracji akcentującej postęp, ale za pomocą Benjaminowskiej metafory konstelacji. Recenzent zauważa ponadto, że książka od początku zakłada pewną znajomość polskiego teatru, polskiej kultury i polskiej historii. Przekonuje, że w związku z tym nie zastąpi tradycyjnych historii, lecz raczej uświadomi potrzebę, by na nowo wyobrazić sobie, w jaki sposób je opowiadać.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 2; 173-180 (eng), 173-181 (pol)
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Szklane domy Mieczysława Rulikowskiego: U początków powojennej nauki o teatrze
The Glass Houses of Mieczysław Rulikowski: At the Beginning of Postwar Theater Studies
Autorzy:: Krasiński, Edward
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29519705.pdf
Data publikacji:: 1983
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Mieczysław Rulikowski
badania teatralne
historiografia teatralna
theater studies
theater historiography
Opis:: Artykuł przedstawia rolę Mieczysława Rulikowskiego (1881–1951) w procesie kształtowania i instytucjonalizacji powojennej teatrologii w Polsce. Autor podkreśla zasługi uczonego dla rozwoju nauki o książce i unowocześnienia bibliografii, a także wagę jego archiwum oraz biblioteki dla rozwoju badań teatrologicznych. Omawia także jego działania na rzecz organizacji nauki o teatrze, ochrony i scalania zbiorów teatralnych oraz utworzenia muzeum i archiwum teatralnego. Opisuje przygotowywane podczas drugiej wojny światowej plany gmachu, który obejmowałby Instytut Teatrologiczny. Bibliotekę Teatralną i Muzeum. Przypomina powojenne działania związane z próbą utworzenia Instytutu Teatrologicznego. W aneksie do artykułu opublikowano wybrane materiały z archiwum Rulikowskiego ze Zbiorów Specjalnych Instytutu Sztuki PAN.
This article presents the role of Mieczyslaw Rulikowski (1881-1951) in the process of shaping and institutionalizing postwar theater studies in Poland. The author highlights the scholar's contributions to the development of book studies and the modernization of bibliography, as well as the significance of his archive and library for the advancement of theater studies. He also discusses his activities for the organization of theater studies, the preservation and consolidation of theater collections, and the establishment of a theater museum and archive. He describes the plans prepared during World War II for an edifice that would include the Theater Institute, the Theater Library and the Museum. Recalls post-war activities related to the attempt to establish the Theater Institute. In the appendix to the article, selected materials from Rulikowski's archive from the Special Collections of the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences are published.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 1983, 32, 4; 483-518
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Theater/Performance Historiography: A Preamble
Historiografia teatru/performansu: Wprowadzenie
Autorzy:: Kobialka, Michal
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32083643.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: historiografia teatru
czasowość
przestrzenność
zapośredniczenie wiedzy
theater historiography
temporalities
spatialities
mediality of knowledge
Opis:: The introduction to the issue of Pamiętnik Teatralny which gestures towards current work on theater/performance historiography published in the Anglo-American academe. Reflecting on insights about the complex nature and the mediality of historical knowledge, we would like to offer a collection of essays which, in their singularity, draw attention to internal contradictions prompted by tensions between 1) time, space, and matter, which are used to frame academic practices, and 2) events and objects, which are determined historically not only by past and present imaginations but also by how time, space, and matter function within the field of theater/performance historiography. We ask the following questions: How are we to think about the ways of housing the past (the archive, the event, the object) and the experience of the past (time, space, matter)? How are we to think about historiography in ways that are not only not dualistic (e.g., self and other, mainstream and margin), but that facilitate seeing historical subjects as unsettled by (rather than settled in) time, as riddled with contradictions (rather than reflective of a status quo), and as constructs of meaning (rather than as regulated thought)? And finally, how are we to negotiate the dynamics and the contradictions between multiple temporalities and spatialities housed in one and the same object or event?
Wstęp do bloku tematycznego „Pamiętnika Teatralnego”, w którym poddano refleksji wątki podejmowane w anglo-amerykańskich pracach na temat historiografii teatru/performansu. Biorąc pod uwagę złożoną naturę i zapośredniczenie wiedzy historycznej, autorzy proponują zbiór esejów, które na różne sposoby zwracają uwagę na wewnętrzne sprzeczności wynikające z napięć między 1) czasem, przestrzenią i materią, wykorzystywanymi do tworzenia ram praktyk akademickich, a 2) wydarzeniami i przedmiotami badań, które są historycznie zdeterminowane nie tylko przez przeszłe i obecne wyobrażenia, ale także przez to, jak czas, przestrzeń i materia funkcjonują w historiografii teatru/performansu. W esejach postawiono następujące pytania: Jak można myśleć o sposobach ujmowania przeszłości (archiwum, wydarzenie, przedmiot badań) oraz o doświadczaniu przeszłości (czas, przestrzeń, materia)? Jak można myśleć o historiografii w sposób, który nie tylko jest niebinarny (np. ja i inny, główny nurt i margines), lecz także ułatwia postrzeganie historycznych tematów/podmiotów jako rozchwianych przez czas (a nie osadzonych w nim), pełnych sprzeczności (a nie odzwierciedlających status quo) i będących konstruktami znaczeniowymi (a nie znormalizowanymi ideami)? I wreszcie, jak można negocjować dynamikę i sprzeczności pomiędzy wieloma wymiarami czasowymi i przestrzennymi zawartymi w przedmiocie badań lub wydarzeniu historycznym?
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 11-24
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Of British Representational Practices in the Age of Capitalism/Territorialism (1743-1776)
O brytyjskich praktykach przedstawieniowych w epoce kapitalizmu/terytorializmu (1748–1776)
Autorzy:: Kobialka, Michal
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32083644.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: handel
historia
archiwum
historiografia
David Hume
Adam Smith
«Nabob»
commerce
history
archive
historiography
Opis:: The issue addressed in this essay is how the notion of history was altered by the embedding of commerce into the discursive field of eighteenth-century Britain. Even though current eighteenth-century, and Enlightenment, studies draw attention to historiographic questions challenging traditional modes of periodization, the methods by which we acquire and organize knowledge, or the extent to which accounts of the eighteenth century have been driven by the imperatives of the times, this project argues that one historiographic issue that has been significantly underplayed is a different concept of history produced in eighteenth-century Britain by the fundamental operation of mercantile society, its logic of exchange, and the predominance of trade within it. David Hume and Adam Smith’s historiographic trajectory was obscured (and, ultimately, eliminated) by the scientific or materialist notion of history advanced in nineteenth-century historiography.
Przedmiotem refleksji w artykule jest zmiana rozumienia pojęcia historii, którą spowodowało włączenie handlu w pole dyskursywne w osiemnastowiecznej Wielkiej Brytanii. Chociaż we współczesnych badaniach nad XVIII wiekiem i oświeceniem stawia się historiograficzne pytania o zasadność tradycyjnych sposobów periodyzacji, o metody, za pomocą których zdobywamy i organizujemy wiedzę, a także o wpływ, jaki na relacje o XVIII wieku miały sposoby myślenia dominujące w różnych czasach, autor dowodzi, że jedną z kwestii historiograficznych, która pozostaje znacząco niedoceniona, jest nowa koncepcja historii wytworzona w osiemnastowiecznej Wielkiej Brytanii. Koncepcja ta powstała w ścisłym związku z zasadami funkcjonowania społeczeństwa kupieckiego i charakterystyczną dla merkantylizmu logiką wymiany i dominacją handlu. Historiograficzna trajektoria Davida Hume’a i Adama Smitha została jednak przesłonięta (i ostatecznie wyeliminowana) przez naukową i materialistyczną koncepcję historii, która rozwinęła się w dziewiętnastowiecznej historiografii.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 41-59
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: The Archive, the Historian, and the Relationships of Change
Archiwum, historyczka i relacje jako katalizator zmiany
Autorzy:: Cochrane, Claire
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30146730.pdf
Data publikacji:: 2022-05-13
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: archiwum teatralne
historiografia teatru
Birmingham Repertory Theatre Company
theater archive
theater historiography
Opis:: Archives come into existence through human agency driven by individual and/or collective philosophical and ideological value systems and priorities. As such, they are sites of power and usually controlled access. They continue to grow through the acquisition of more materials and maintain vigilance in the face of the constant threat of damage, decay, and loss. Out of the relationships formed between their material resources and historians, history is made and remade. This article draws on the archive of the Birmingham Repertory Theatre Company, one of the most substantial collections dedicated to a regional theatre in the UK, with which the author has had a particularly intense relationship. In the course of decades of engagement, firstly through doctoral research and then subsequent publications, Rep’s archive produced the author as a theatre historian. The article also problematizes the relationships formed by other individuals: new young academic researchers and volunteering enthusiasts, untroubled by academic restraints, keen to delve and select material which speaks to their preferences. Out of both constituencies of interest, more new histories are made, some of which directly challenge previous assumptions and priorities, provoking new questions. If a key ontological question concerns the nature of reality, which is more real: the archive and its contents or the histories which are made? How do the relationships forged through material archival encounters—relationships which generate feelings of ownership or potentially loss—function historiographically as the historical record is made and remade?
Archiwa powstają dzięki ludzkiej aktywności, której siłą napędową są indywidualne i/lub zbiorowe filozoficzne i ideologiczne systemy wartości i priorytety. Z tego wynika władza archiwów, powiązana zazwyczaj z kontrolą dostępu. Zbiory stale się rozwijają dzięki pozyskiwaniu kolejnych materiałów oraz wyczuleniu na zagrożenie zniszczeniem, rozpadem i utratą. Historia jest konstruowana i przekształcana dzięki relacjom między zasobami materialnymi a historykami. Autorka artykułu szerszą refleksję wyprowadza z doświadczenia w archiwum Birmingham Repertory Theatre Company, stanowiącego jeden z najważniejszych zbiorów poświęconych teatrowi regionalnemu w Wielkiej Brytanii, z którym łączą ją szczególnie intensywne relacje. Właśnie to archiwum stworzyło ją jako historyczkę teatru, najpierw w trakcie przygotowywania doktoratu, później – kolejnych publikacji. Artykuł problematyzuje również relacje między archiwum a historyczką kształtowane przez inne osoby: młodych badaczy akademickich oraz wolontariuszy-entuzjastów nieskrępowanych akademickimi ograniczeniami i wybierających materiały przemawiające do ich wyobraźni. Dzięki zainteresowaniom obu grup powstają nowe historie, z których część bezpośrednio podważa wcześniejsze założenia i priorytety, a także prowokuje nowe pytania. Jeśli kluczowe pytanie ontologiczne dotyczy natury rzeczywistości, to co jest bardziej realne – archiwum i jego zawartość, czy tworzone historie? W jaki sposób relacje powstałe w wyniku spotkań z materiałami archiwalnymi – rodzące poczucie własności lub potencjalnej utraty – funkcjonują w historiografii, w procesie tworzenia i przekształcania zapisu historycznego?
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 2; 35-54
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Dokumentacja teatralna wczoraj i dziś
Theater Documentation Past and Present
Autorzy:: Raszewski, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29431841.pdf
Data publikacji:: 1991-06-30
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: dokumentacja teatralna
archiwum
historiografia teatralna
ikonografia teatralna
theater documentation
archive
theater historiography
theater iconography
Opis:: Artykuł poświęcony definicjom i typologii dokumentacji teatralnej. Autor omawia dotychczasowe rozróżnienia na: 1) dokumentację przedstawień teatralnych, którą zgodnie z własną propozycją z 1970 roku dzieli się na dokumenty pracy (dające wgląd w proces przygotowania przedstawienia teatralnego) i dokumenty dzieła (dające możliwość zrekonstruowania przedstawienia), 2) dokumentację życia teatralnego obejmującą różnie uporządkowane spisy przedstawień określane jako repertuary (np. w okresie historycznym, mieście, teatrze albo określonego zespołu, artysty etc.). Proponuje wprowadzenie innego podziału: na dokumentację bierną (obejmującą różne zbiory o charakterze bibliotecznym, archiwalnym, muzealnym) i czynną (obejmującą opracowania wszelkiego typu). Rozróżnia także dokumentację bieżącą i historyczną. Analizuje relację między dokumentacją a interpretacją. Podkreśla, że dokumentacja czynna zawiera zawsze jakiś element interpretacji, zachowuje jednak dokumentacyjną wiarygodność, jeśli cechuje ją interpretacyjna powściągliwość, dzięki której możliwe są różne, nawet sprzeczne interpretacje materiału. W artykule omówione są instytucje zajmujące się bieżącą i historyczną dokumentacją teatralną (Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk) oraz gromadzące dokumentację historyczną (warszawskie muzeum teatralne). Autor wskazuje także najważniejszy kierunek rozwoju tego nurtu badań teatralnych: pilną konieczność podjęcia dokumentacyjnych badań nad przedfotograficzną i fotograficzną ikonografią aktorską.
This article discusses the definitions and typology of theater documentation. The author comments on the existing distinction between: 1) documentation of theater performances, which, according to his 1970 concept, is divided into process records (giving insights into performance preparation) and product records (enabling the reconstruction of a performance); 2) documentation of theater life, comprising variously arranged inventories of performances, referred to as repertories (e.g., of a given historical period, city, theater or ensemble, artist, etc.). He proposes a new distinction: between passive documentation (comprising various library, archive, and museum collections) and active documentation (comprising all types of elaboration). He also distinguishes between current and historical documentation. He analyzes the relationship between documentation and interpretation, emphasizing that while active documentation always involves a degree of interpretation, it remains credible provided that it is characterized by interpretive restraint, so that different, even contradictory interpretations of the material are possible. The article discusses institutions in charge of current and historical theater documentation (the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences) and collecting historical documentation (Warsaw theater museum). The author also indicates the most important direction for this strand of theater research: the urgent need to undertake documentary research on pre-photographic and photographic iconography of actors.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 1991, 40, 2; 215-221 (pol), 215-224 (eng)
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Myśleć z troską: Teatr, archiwum, historiografia
Thinking with Care: Theater, Archive, Historiography
Autorzy:: Rewerenda, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32083646.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: teatr
archiwum
zwrot archiwalny
historia teatru
historiografia
theater
archive
archival turn
theater history
historiography
Opis:: Artykuł stanowi recenzję zbiorowego tomu The Methuen Drama Handbook of Theatre History and Historiography (2020). Recenzentka skupia się na założeniach ideologicznych i metodologicznych redaktorek ze szczególnym uwzględnieniem inspiracji zwrotami archiwalnym i afektywnym w humanistyce. Wydobywa z książki wątki akcentujące polityczno-ideologiczne aspekty pracy z archiwum teatru, przede wszystkim relacje władzy ukryte w historycznych dokumentach oraz wieloaspektowe związki badacza z przedmiotem badań. Zwraca uwagę na możliwości problematyzacji pozycji historyka i na znaczenie społeczno-politycznych kontekstów teatru w historiografii.
This article offers a review of the edited volume The Methuen Drama Handbook of Theatre History and Historiography (2020). The reviewer focuses on the ideological and methodological assumptions of the editors while paying particular attention to the inspirational role of the archival and affective turns in humanities. She brings out the issues that accentuate the political and ideological aspects of working with theater archives, especially the power relations latent in historical documents as well as the researcher's multifaceted relationship with the object of study. She also draws attention to the ways in which the position of the historian can be problematized and to the significance of the socio-political contexts of theater in its historiography.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 195-204
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Left Ruins in Ethiopia: Imagining Otherwise Amid Necroepistemic Historiography
Lewicowe ruiny w Etiopii: Inna wyobraźnia pośród nekroepistemicznej historiografii
Autorzy:: Wondimu Abebe, Surafel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32083634.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: nekroepistemologia
historiografia
neoliberalizm
wyobraźnia
nowe człowieczeństwo
gender
seksualność
necroepistemology
historiography
neoliberalism
imagination
new humanity
sexuality
Opis:: This essay uses the notion of necroepistemology to expose the killing of the other as executed by the neoliberal historiography in Ethiopia. Utilizing Fanonian negative dialectics, it critiques the ahistorical, immaterial, and reified object, as well as universal history, promoted by the official Ethiopian historiography’s absolute time, space, and matter. It does so to reveal the ways in which the enduring social questions and new imaginations are dismissed by this historiography as the work of the global-local left. To counterbalance this practice, I return to the 1974 Ethiopian socialist revolution and to the staging of Ethiopian socialism as a critical transnational rethinking of the human in the country. At the same time, attending to the everyday struggle of women performers in both the imperial and revolutionary spaces, the essay reminds us how the revolutionary practice, which had envisioned a new social human, ended up marking female performers’ bodies as dangerous for the socialist movement. Revealing the ways in which women performers collaborated with and fought against a male revolutionary figure, this essay ends with a call to respond to the current necroepistemic moment to draw attention to the historically vulnerable people who are dying in Ethiopia in the here and now.
W artykule wykorzystano pojęcie nekroepistemologii, aby opisać proces zabijania Innego przez neoliberalną historiografię w Etiopii. Odwołując się do dialektyki negatywnej Frantza Fanona, autor poddaje krytyce ahistoryczny i zdematerializowany przedmiot badań oraz uniwersalizację historii praktykowaną w oficjalnej etiopskiej historiografii, która posługuje się absolutyzującą koncepcją czasu, przestrzeni i materii. Celem krytyki jest ujawnienie metod stosowanych przez tę historiografię, by marginalizować aktualne kwestie społeczne i odrzucać nowe wyobraźnie jako dzieło globalno-lokalnej lewicy. Szukając przeciwwagi dla tej praktyki, autor powraca do etiopskiej rewolucji socjalistycznej z 1974 i do inscenizacji etiopskiego socjalizmu jako krytycznej transnarodowej refleksji nad podejściem do człowieczeństwa w tym kraju. Jednocześnie, przyglądając się codziennym zmaganiom aktorek zarówno w przestrzeni imperialnej, jak i rewolucyjnej, przypomina, że praktyka rewolucyjna, która niosła nową wizję człowieka jako istoty społecznej, zakończyła się naznaczeniem ciał performerek jako niebezpiecznych dla ruchu socjalistycznego. Esej ukazuje współpracę i walkę aktorek z męskim rewolucjonistą, kończy się zaś wezwaniem do odpowiedzi na obecną sytuację nekroepistemiczną, aby zwrócić uwagę na bezbronnych ludzi, którzy umierają w Etiopii tu i teraz.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 161-182
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Czym jest Polska? Historia na peryferiach
What is Poland? History in the Periphery
Autorzy:: Sosnowska, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30146737.pdf
Data publikacji:: 2022-06-29
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: history of Polish theater
historiography
political transition
periphery
historia polskiego teatru
historiografia
transformacja
peryferyjność
Opis:: Tekst jest omówieniem książki A History of Polish Theatre (Cambridge University Press, 2022) – tomu pod redakcją Katarzyny Fazan, Michala Kobialki i Bryce’a Lease’a, który obejmuje historię polskiego teatru od epoki staropolskiej do współczesności. Na marginesie lektury autorka proponuje refleksję o konstruowanych w książce kategoriach peryferyjności i polskości, zauważając ich powiązanie z historycznym doświadczeniem transformacji ustrojowej i wyłaniającą się w jego ramach binarną opozycją Wschód–Zachód. Wydobywa także zarysowane w niektórych tekstach możliwości innego namysłu nad polskością, które warto rozwinąć i wykorzystać w dalszych badaniach nad polskim teatrem.
This text is a discussion of the book A History of Polish Theatre (Cambridge University Press, 2022)—a volume edited by Katarzyna Fazan, Michal Kobialka, and Bryce Lease, which covers the history of Polish theater from the Old Poland period to the present day. As an aside, the author offers a reflection on the categories of peripherality and Polishness constructed in the book, noting their connection to the historical experience of political transition and the binary East–West opposition that emerges within it. It also brings out the possibility of thinking differently about Polishness in some of the texts, which, however, still represents only a potential, perhaps to be exploited in further research on Polish theater.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 2; 181-191
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: From Queer Necropolitics to Queer Eschatology: Reza Abdoh’s Unsettling Historiography
Od queerowej nekropolityki do queerowej eschatologii: Dezorientująca historiografia Rezy Abdoha
Autorzy:: Ybarra, Patricia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32083642.pdf
Data publikacji:: 2021-12-20
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: nekropolityka
queerowa perspektywa nekropolityczna
Reza Abdoh
patriarchat
neoliberalizm
transpłciowość
historiografia
necropolitics
queer necropolitics
patriarchy
neoliberalism
transgender
historiography
Opis:: The theatrical oeuvre of Reza Abdoh has been lauded for its reinvigoration of the avantgarde, its formal and political daring and its astute commentary about the violence of the HIV virus (Fordyce, Carlson, Mufson, Bell). More recently, Abdoh’s work has been taken up as a commentary on neoliberalism—in part because of its politicization of bricolage and pastiche, recalling the more radical possibilities of theorizations of scholars such as Frederic Jameson (Zimmerman). Others have called out the modes by which Abdoh expanded the possibilities of queerness in the early 1990s. Yet no scholar has commented on Abdoh’s engagement of eschatology as a mode of historiography. That is the purpose of this essay. It is under this rubric, rather than an idea of generic postmodern milieu, that I read the multiple and discordant temporalities in Abdoh’s performances. While drawing on theories of the necropolitical (Mbembe) and gore capitalism (Valencia) in relation to conceptions of queer eschatology and capitalist violence, my inquiry emerges from consideration of the structural and theoretical aspects of the art works (“object’s”) themselves. I consider how Father Was a Peculiar Man (1990), performed in the Meatpacking District of Manhattan, exemplifies the historiographical possibilities of performance through its embodiment of an eschatological vision of the world in which the gender binary is performatively undone.
Teatralną twórczość Rezy Abdoha chwalono za ożywienie awangardy, formalną i polityczną odwagę oraz celny komentarz na temat brutalności wirusa HIV (Fordyce, Carlson, Mufson, Bell). Ostatnio odczytano ją jako komentarz do neoliberalizmu – po części ze względu na metody upolitycznienia bricolage’u i pastiszu, przypominające radykalne sposoby teoretyzowania takich badaczy, jak Frederic Jameson (Zimmerman). Dostrzeżono także środki, za pomocą których już na początku lat dziewięćdziesiątych Abdoh poszerzył możliwości queerowania. Celem tego artykułu jest analiza sposobu, w jaki Abdoh wykorzystał eschatologię jako rodzaj historiografii. W tym niekomentowanym dotąd kontekście, bez odwołań do ogólnego postmodernistycznego klimatu, autorka interpretuje wielorakie i sprzeczne czasowości w jego spektaklach. Odnosząc teorie nekropolityki (Mbembe) i kapitalizmu gore (Valencia) do koncepcji queerowej eschatologii i kapitalistycznej przemocy, opiera swoje dociekania na analizie strukturalnych i teoretycznych aspektów samych dzieł (“przedmiotu badań”). Zastanawia się, jak Father Was a Peculiar Man (1990), wystawiony w Meatpacking District na Manhattanie, ukazuje historiograficzne możliwości performansu poprzez ucieleśnienie eschatalogicznej wizji świata, w której binarność płci zostaje performatywnie unieważniona.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 141-159
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Fotograficzna dokumentacja teatru w Polsce
Photographic Theater Documentation in Poland
Autorzy:: Got, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29431888.pdf
Data publikacji:: 1960-03-30
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: fotografia teatralna
ikonografia teatralna
dokumentacja teatralna
archiwum
historiografia teatralna
theater photography
theater iconography
theater documentation
archive
theater historiography
Opis:: Artykuł poświęcony historii dokumentacji fotograficznej teatru polskiego, ze szczególnym uwzględnieniem fotografii dziewiętnastowiecznej i pierwszych dekad XX wieku. Autor rozpoczyna od omówienia najstarszej polskiej fotografii teatralnej – datowanego na lata 1840–1850 dagerotypu przedstawiającego aktorkę Leontynę Żuczkowską-Halpertową w kostiumie scenicznym. Następnie omawia rozwój fotografii teatralnej w powiązaniu z technikami fotograficznymi. Analizuje rozwój fotografii w atelier (indywidualne portrety aktorów – prywatne i w kostiumach, sceny grupowe) i na scenie (od końca XIX w.). Wśród omawianych w artykule fotografów, z których zakładów pochodzą najważniejsze dla historii teatru polskiego zdjęcia, są: Karol Beyer, Konrad Brandel, Jan Mieczkowski, Maurycy Pusch, Aleksander Karoli, Edward Troczewski, Walery Rzewuski. Autor charakteryzuje styl polskich dziewiętnastowiecznych fotografów i podkreśla wysoki poziom ich prac potwierdzany nagrodami w konkursach międzynarodowych. Problematyzuje także sposoby wykorzystywania dziewiętnastowiecznych zdjęć jako dokumentów. Artykuł zawiera bogaty materiał ikonograficzny.
This article is concerned with the history of photographic documentation in Polish theater, with a particular focus on the 19th and early 20th centuries. The author begins by discussing the oldest Polish theater photograph: a daguerreotype dated 1840–1850, showing the actress Leontyna Żuczkowska-Halpertowa in costume. He then discusses the development of theater photography in relation to photographic techniques. He analyzes the development of studio photography (individual portraits of actors – private and in costume, group scenes) and stage photography (since the late 19th century). The photographers mentioned in the article, whose ateliers produced the most important pictures for the history of Polish theater, include Karol Beyer, Konrad Brandel, Jan Mieczkowski, Maurycy Pusch, Aleksander Karoli, Edward Troczewski, and Walery Rzewuski. The author describes the style of Polish 19th-century photographers and emphasizes the quality of their works, confirmed by awards in international competitions. He also discusses the ways in which 19th-century photographs have been used as documents. The article contains ample iconographic material.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 1960, 9, 1; 71-94
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Dinosaurs, Racial Anxiety, and Curatorial Intervention: Whiteness and Performative Historiography in the Museum
Dinozaury, rasowy niepokój i kuratorskie interwencje: Białość i performatywna historiografia w muzeum
Autorzy:: Magelssen, Scott
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32083632.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: dinozaury
muzea
historiografia
niepewność białych
biała rasa jako rama widzenia
Henry Fairfield Osborn
Charles R. Knight
dinosaurs
museums
historiography
white precarity
white racial frame
Opis:: This essay argues that the staged encounters between museum visitors and dioramic display of dinosaur fossils in natural history and science museum spaces have been designed to capitalize on and performatively reify white anxiety about the exotic other using the same practices reserved for representing other historic threats to white safety and purity, such as primitive “savages” indigenous to the American West, sub-Saharan Africa, the Amazon, and other untamed wildernesses through survival-of-the-fittest tropes persisting over the last century. Dinosaur others in popular culture have served as surrogates for white fears and anxieties about the racial other. The author examines early dioramic displays of dinosaurs at New York’s American Museum of Natural History and conjectural paintings by artists like Charles R. Knight to argue that the historiographic manipulation of time, space, and matter, enabled and legitimized by a centering of the white subject as protagonist, has defined how we understand dinosaurs and has structured our relationship with them as (pre)historical objects. Exposing the ways in which racist tropes like white precarity have informed historiographical practices in dinosaur exhibits offers a tool for interrogating how racist ideologies have permeated the formations of modernity that inform our modes of inquiry.
Esej dowodzi, że inscenizowane spotkania zwiedzających wystawy z dioramicznymi ekspozycjami skamieniałości dinozaurów w muzeach nauki i historii naturalnej zostały zaprojektowane tak, by wyzyskać i performatywnie urzeczywistnić lęk białych przed egzotycznym Innym. Wykorzystywano w tym celu te same koncepcje – zwłaszcza podtrzymywaną przez ostatnie stulecia ideę przetrwania najsilniejszych – za pomocą których reprezentuje się inne historyczne zagrożenia bezpieczeństwa i czystości białych, symbolizowane przez prymitywnych „dzikich" z amerykańskiego zachodu, Afryki Subsaharyjskiej, Amazonii i innych dziewiczych pustkowi. Dinozaury jako inni stały się w kulturze popularnej substytutem białych lęków i niepokojów związanych z urasowionym Innym. Autor bada wczesne dioramiczne ekspozycje dinozaurów w nowojorskim American Museum of Natural History oraz obrazy przypisywane artystom takim jak Charles R. Knight, by dowieść, że historiograficzna manipulacja czasem, przestrzenią i materią, umożliwiona i uprawomocniona przez umieszczenie w centrum białego podmiotu jako protagonisty, zdefiniowała sposób, w jaki rozumiemy dinozaury i ustrukturyzowała naszą relację z nimi jako obiektami (pre)historycznymi. Odsłonięcie dróg, jakimi rasistowskie motywy, na przykład poczucie kruchości białych, wpłynęły na praktyki historiograficzne w ekspozycjach dinozaurów, otwiera możliwość analizy roli rasistowskich ideologii w formowaniu się nowoczesności, która określa nasze metody badań naukowych.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 101-120
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Missionaries and Borderlands: «The Mission Play» and Missionary Practices in Alta California
Misjonarze i pogranicza: The Mission Play i praktyki misyjne w Alta California
Autorzy:: Melendez, David
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32083636.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: historiografia teatru
kalifornijscy Indianie
Alta California
Critical Mission Studies
misterium
historia Chicana/o
pogranicze
theater historiography
California Indians
pageant drama
Chicana/o history
borderlands
Opis:: This essay takes up a core question of this issue of Pamiętnik Teatralny: how are we to think about historiography beyond a dualism, settled in time and reflective of the status quo? With respect to the California missions, historical treatments of colonization revolve around a dualism shaped by moral dimensions of the missionary enterprise—did the missions help California Indians or harm them? Theatrical representations, like the wildly successful early twentieth century pageant drama, The Mission Play, staged a version of mission history that argued for the former. As a representation of the mission past, the play conflated missions, as institutions, with the moral character of missionaries, thus edifying a fantasy and entrenching the dualism. However, attention to missionary practices, like keeping time using the mission bell, reveal how the missions were sites where indigenous and colonial realities were in constant conflict. Through practices, relations between missionaries and indios produced a space that was neither strictly colonial nor indigenous, and yet both—a borderland. As a mode of spatial dialectics, borderlands thinking can unsettle the duality underlying representations of the mission past to question how that dualism has come into being.
Artykuł podejmuje kluczowe pytanie tego zeszytu „Pamiętnika Teatralnego”: jak mamy myśleć o historiografii, jeśli chcemy przekroczyć dualizm, wynikający z osadzania wydarzeń w czasie i odzwierciedlania status quo. W odniesieniu do misji kalifornijskich historyczne ujęcia kolonizacji oscylują wokół binarnego myślenia o moralnym wymiarze tych przedsięwzięć: czy misje pomogły kalifornijskim Indianom, czy też im zaszkodziły. Przedstawienia teatralne, na przykład cieszące się wielkim powodzeniem na początku XX wieku misterium The Mission Play, przedstawiały taką wersję historii misji, która dowodziła słuszności pierwszej interpretacji. Jako reprezentacja dziejów misyjnej działalności sztuka wiązała instytucję misji z moralnością misjonarzy, konstruując w ten sposób fantazję i utrwalając dualistyczną perspektywę. Jednak analiza praktyk misyjnych, takich jak odmierzanie czasu za pomocą dzwonu, ujawnia, że misje były miejscem ciągłego konfliktu między tubylczą a kolonialną rzeczywistością. W praktyce relacje między misjonarzami i autochtonami wytworzyły przestrzeń, która nie była ani ściśle kolonialna, ani rdzenna, choć miała po trosze z obu jako przestrzeń pograniczna. Refleksja nad pograniczem, jako kategorią dialektyki przestrzennej, może podważyć dualizm leżący u podstaw reprezentacji dziejów misji, a zarazem unaocznić, w jaki sposób ten dualizm powstał.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 61-78
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Dyrektorka: Przyczynek do (nie)biografii Wandy Wróblewskiej
The Manager: Towards a (Non)Biography of Wanda Wróblewska
Autorzy:: Morawski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/34677452.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Wanda Wróblewska
Krystyna Berwińska
Teatr Ziemi Mazowieckiej
teatr objazdowy
historiografia teatralna
historia kobieca
instytucja feministyczna
historia spekulatywna
touring theatre
theatre historiography
women’s history
feminist institution
speculative history
Opis:: Artykuł stanowi próbę analizy zasad, na jakich dyrektorki mogą być wpisywane w historię teatru. Spekulatywny biogram Wandy Wróblewskiej, twórczyni i dyrektorki Teatru Ziemi Mazowieckiej, jest tu narzędziem umożliwiającym ujawnienie i sproblematyzowanie oczekiwań wobec kobiecych narracji, które mają być alternatywą dla dominującego w historiografii patriarchalnego modelu. Teatr Ziemi Mazowieckiej, jak większość scen objazdowych, kierowany były przez kobiety, co skłania do umieszczenia refleksji nad nim w perspektywie feministycznej. Jego działalność łatwo wpisać w alternatywny model historiograficzny, który akcentuje budowanie relacji z publicznością i działalność społeczną teatru, rezygnując ze wskazywania arcydzieł i konstruowania hierarchii artystycznych. Spekulatywna biografia Wróblewskiej jest też katalizatorem pytania o możliwości wyjścia poza narrację, która zawsze staje się formą dyskursu władzy.
This article analyses the rules of including female theatre managers in theatre history. A speculative biographical profile of Wanda Wróblewska, the founder and manager of Teatr Ziemi Mazowieckiej [Masovian Land Theatre], serves here as a tool for revealing and problematizing the expectations towards female narratives that are intended as an alternative to the patriarchal model dominant in historiography. Like most travelling theatres, Teatr Ziemi Mazowieckiej was run by women – a fact that invites a feminist perspective into the discussion of the theatre’s history. It can be easily inscribed in an alternative historiographic model that emphasizes building relations with the audience and thetheatre’s social activity, while refraining from singling out masterpieces or constructing artistic hierarchies. Wróblewska’s speculative biography is also a catalyst for the question about the possibility of going beyond the narrative, which always becomes a form of power discourse.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 3; 75-103
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "historiografia" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język