Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ZSRS" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    W imię socjalizmu - poszukiwanie miejsca na ziemi. Przypadek Leona (Libera) Gotloba
    In the Name of Socialism – Searching for a Place in the World. The Case of Leon (Liber) Gotlob
    Autorzy:
    Rusiniak-Karwat, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2156701.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    emigracja
    II wojna światowa
    ZSRS – zsyłka
    szlak bojowy – Armia Andersa
    Bund
    emigracja z Polski – 1957 r.
    Polska
    Żydzi
    lata 1947–1957
    emigration
    World War II
    the USSR – exile
    battle trail – Anders’ Army
    Opis:
    W artykule zostały ukazane koleje życia i wędrówki żydowskiego socjalisty z Bundu Leona (Libera) Gotloba. Są one odzwierciedleniem losu wielu osób z jego pokolenia – których młodość przypadała na lata przed 1939 r. Na jego przykładzie autorka wskazała, że nie zawsze mamy wpływ na miejsce zamieszkania i osiedlenia, a pewne decyzje wymusza na nas sytuacja polityczna i społeczna, a także osoby trzecie. Wybuch wojny w 1939 r. był przyczyną ucieczki Gotloba na wschód przed okupantem niemieckim, co zakończyło się aresztowaniem i zesłaniem do łagru na terenie ZSRS. „Amnestia” latem 1941 r. umożliwiła bohaterowi artykułu wydostanie się z ZSRS i przejście szlaku bojowego w szeregach Armii Andersa. W tym czasie informacje o śmierci najbliższych i Zagładzie Żydów spowodowały, że zaczął wiązać swoje plany życiowe ze Stanami Zjednoczonymi, gdzie zamierzał kontynuować pracę w Bundzie. W związku z niepowodzeniem starań o wyjazd, przebywając w Wielkiej Brytanii jako zdemobilizowany żołnierz, postanowił z nową rodziną powrócić do Polski, co nastąpiło jesienią 1947 r. Aktywnie uczestniczył w odbudowie komitetu Bundu i życia społeczności żydowskiej w Tarnowie aż do chwili aresztowania w marcu 1949 r. Pomimo wcześniejszej ostrej krytyki ZSRS i komunizmu, doświadczeń utraty wolności podczas wojny i w powojennej Polsce oraz inwigilacji jego osoby, potrafił dostosować się do ówczesnych realiów politycznych. Po wyjściu z więzienia w listopadzie 1951 r., działał w Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym Żydów w Polsce. Dopiero wydarzenia roku 1956 w Polsce, a co za tym idzie – również otwarcie drogi do emigracji, pozwoliły mu osiągnąć wcześniejszy cel. Razem z rodziną i przyjaciółmi z Tarnowa znalazł się w Ameryce i w wolnym świecie kontynuował pracę w szeregach Bundu.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 356-383
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Deportacja ludności polskiej w kwietniu 1940 r. w świetle dyrektyw NKWD i relacji wysiedlonych rodzin. Próba analizy porównawczej.
    The Deportation of the Polish Population in April 1940 in the Light of the NKVD Directives and the Testimonies of the Displaced Families. The Attempt at Comparative Analysis
    Autorzy:
    Łagojda, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/477974.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    dyrektywy,
    NKWD,
    deportacja,
    wysiedlenie,
    zsyłka,
    rewizja,
    grupy operacyjne,
    Zachodnia Białoruś,
    Zachodnia Ukraina,
    eszelony,
    wagony towarowe,
    podróż,
    Kazachstan,
    ZSRS
    directives,
    NKVD,
    deportation,
    displacement,
    exile,
    house search,
    operational units,
    Western Byelorussia,
    Western Ukraine,
    echelons,
    freight cars,
    journey,
    Kazakhstan,
    USSR.
    Opis:
    The Deportation of the Polish Population in the Light of the NKVD Directives and Testimonies of the Displaced Families. The Attempt at Comparative Analysis. The article was a result of belief in the need of detailed description of the deportation of the families whose relatives had been murdered by the troops of the Soviet security apparatus in Katyn and other places of the former USSR. The article is an attempt at the comparative analysis of the NKVD directives with the reports of the exiled. The author carried out multiple-hour interviews with the Katyn families and Siberian exiles who were deported to Kazakhstan in April 1940. Moreover, the author used the expansive literature of memoirs and diaries of those times. The text includes the aspect of displacement and journey of the families to the remote steppes of Kazakhstan. The author aimed at confronting official directives for the operational units of the NKVD carrying out displacements with the reality maintained in the memories of the exiled, and pointing to similarities and differences between the first and the second deportations. The author described in detail the act of the NKVD barging into the houses of the families subject to deportation, indicated the directives concerning the deportation which were frequently ignored by the functionaries of the Soviet security apparatus, presented the house searches and pointed to these NKVD behaviours which were unusual and beyond the routine procedures. The article also describes the transportation to railway stations and the detailed journey in freight cars. It also includes the aspects of meals, executing physiological needs, intimate hygiene and death during the long journey. In the closing part of the text, the author referred to the ongoing dispute between historians and the Siberian exiles concerning the numbers of people deported in 1940-1941. He shortly characterised the major publications on that topic and referred to the important studies of the ‘Karta’ Centre and the Institute of National Remembrance in the series of ‘The Index of the Repressed’ which aim, among others, at specifying the list of names of all Poles deported during the four great Soviet displacement actions.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2015, 1(25); 303-321
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „W Harbinie dobrze było mieszkać…”. O potrzebie badań nad powojenną reemigracją tzw. harbińców do ZSRS
    “It was Good to Live in Harbin ...”. On the Need for Research on the Post-War Re-Emigration of the So-Called Kharbintsy to the USSR
    Autorzy:
    Rohoziński, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2156705.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Harbin
    „operacja harbińska” NKWD
    biała emigracja w Mandżurii
    liberalna atmosfera
    Harbinu
    reemigracja „harbińczyków” do ZSRS w latach pięćdziesiątych XX w.
    NKVD “Harbin operation”
    “white” emigration to Manchuria
    Harbin’s liberal
    atmosphere
    re-emigration of the “Harbinians” to the USSR in the 1950s.
    Opis:
    Harbin, zajmujący około jednej dziesiątej powierzchni strefy eksterytorialnej (полосы отчуждения) leżącej wzdłuż Kolei Wschodniochińskiej, założony w 1898 r. przez polskich inżynierów kolejowych, był oknem Rosji na Azję, tak jak Petersburg - na Europę. Podobnie jak przedrewolucyjna stolica Rosji, Harbin ze swoją planową zabudową na błotach i „geometryczną” toponimiką, stanowił „projekt cywilizacyjny”, choć nasycenie cerkwiami i sacrum upodobniało miasto raczej do starej Moskwy. W literacko-wspomnieniowej mitologii Harbin odgrywał rolę „rosyjskiego Paryża”, „miasta ogromnych możliwości”, „Szczęśliwej Chorwacji” (od nazwiska gen. Dmitrija Chorwata, kierującego od 1903 r. Koleją Wschodniochińską), swoistej przystani dla „ludzi pogranicza” i zakonserwowanego kawałka „starej, dobrej”, przedrewolucyjnej Rosji, który przetrwał do 1945 r.1 Fenomen specycfiznej tożsamości i kulturowego profilu światowej diaspory harbińskiej doczekał się już całkiem sporej liczby opracowań i bogatej literatury wspomnieniowej2. W Polsce przedmiotem refleksji naukowej i działalności popularyzatorskiej jest przede wszystkim wkład Polaków w powstanie i rozwój Harbinu jako ważnego węzła Kolei Wschodniochińskiej, a także dzieje tamtejszej Polonii. Wzrost zainteresowania tymi kwestiami znajduje swój wyraz także w rosnącej liczbie publikacji z zakresu „harbińskiej memuarystyki”3. Jej największy zbiór w Polsce zgromadzony jest w zasobach Książnicy
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 269-290
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies