Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The Second World War" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Włoska gospodarka wojenna 1940–1943
    Italy’s War Economy 1940–1943
    Autorzy:
    Franz, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478322.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Włochy faszystowskie
    gospodarka wojenna
    II wojna światowa
    system korporacyjny
    Fascist Italy
    war economy
    the Second World War
    corporatism
    Opis:
    Państwo włoskie w okresie faszystowskim było krajem, który błyskawicznie porzucił gospodarkę wolnorynkową na rzecz systemu korporacyjnego. Miał on zapewnić rozwój państwa, jego unowocześnienie, którego symbolem stały się pierwsze włoskie autostrady. Gospodarka do 1940 r. rozwijała się jednak wolno, ciągle drenowana na rzecz kolejnych konfliktów kolonialnych i wojny domowej w Hiszpanii. Wskutek tego okazała się całkowicie nieprzygotowana do wojny światowej. W czasie II wojny światowej włoska gospodarka była niewydolna i niezdolna do zapewnienia własnym siłom zbrojnym odpowiednio nowoczesnego sprzętu wojskowego. Jednocześnie nie potrafiono zaspokoić podstawowych potrzeb społeczeństwa włoskiego. Klęska militarna, a potem polityczna Włoch, najpierw dokonała się na polu zdewastowanej gospodarki, całkowicie zrujnowanej w latach 1940–1943.
    The Italian state in the Fascist era was a country which abandoned its free-market economy in favour of corporatism. It was supposed to ensure the state’s development and modernisation, symbolised the first Italian motorways. However, the economy grew slowly until 1940, continuously drained by subsequent colonial conflicts or the civil war in Spain. As a result, it proved to be completely unprepared for a world war. During the Second World War, the Italian economy was inefficient and unable to provide its own armed forces with suitably modern military equipment. At the same time, the basic needs of the Italian society could not be met. The military defeat of Italy, followed by political collapse, first occurred in the economy that was completely ruined between 1940-1943.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2019, 34; 180-194
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pokój czy wojna? Bitwa o Szanghaj w 1937 a strategia narodowych Chin w wojnie chińsko-japońskiej 1937–1945
    Peace or War? Battle of Shanghai in 1937 and China’s National Strategy in the Sino-Japanese War 1937–1945
    Autorzy:
    Polit, jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478439.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    the Second World War in the Far East Sino-Japanese War
    Operation Shanghai
    II wojna światowa na Dalekim Wschodzie
    wojna chińsko-japońska
    operacja szanghajska
    Opis:
    Stoczona w sierpniu–grudniu 1937 r. bitwa o Szanghaj i Nankin, która pochłonęła (wraz z cywilami) może nawet milion ofiar po obu stronach, była jedną z najkrwawszych operacji rozpoczętej 7 lipca 1937 r. wojny chińsko-japońskiej. Była także największą Operacją tego typu od czasu I wojny światowej. Czang Kaj-szek, przywódca rządzącego Republiką Chińską Kuomintangu (KMT, Chinese Nationalist Party), zdecydował się na jej stoczenie w Szanghaju, choć miasto to (3,5 mln mieszkańców w 1937 r.) stanowiło główne zaplecze gospodarczo-finansowe jego rządu, było zaś jasne, że w razie klęski zostanie ono utracone. Co więcej, zaangażowanie w bitwę nielicznych dywizji modernizowanych przy pomocy doradców niemieckich (główną rolę odgrywał gen. Alexander von Falkenhausen) oznaczało niemal nieuchronne zniszczenie tych kadrowych oddziałów. O decyzji przeważyły jednak względy polityczne: chcąc uzyskać polityczne i gospodarcze wsparcie Związku Sowieckiego i mocarstw anglosaskich, niezbędne dla prowadzenia wojny długotrwałej, Czang musiał od samego początku zademonstrować twardą wolę oporu. W pierwszej fazie bitwy (13–23 sierpnia) ofensywa chińska niemal zepchnęła do morza obecne w Szanghaju nieliczne siły japońskie. Lądowanie 23 sierpnia tzw. Armii Ekspedycyjnej, której dowódcą był gen. Matsui Iwane, zapoczątkowało przewlekłą fazę zmagań, w czasie której obie strony poniosły olbrzymie straty. Rozstrzygnięciem stał się desant (z 5 listopada, w zatoce Hangzhou) 10. Armii Japońskiej. Zwycięscy Japończycy nie potrafili jednak wykorzystać ogólnego rozprzężenia cofających się wojsk chińskich. Dokonali natomiast rzezi zdobytego 13 grudnia Nankinu, stolicy Chin. Operacja szanghajska, w której obie strony poniosły straty sięgające jednej trzeciej stanów, stała się początkiem długotrwałej wojny na wyniszczenie.
    Fought in August-December of 1937, the battle of Shanghai and Nanking, in which perhaps even a million victims perished on both sides (including civilians), was one of the bloodiest operations of the Sino-Japanese war, which began on 7 July 1937. It was also the biggest operation of this kind since the First World War. Chiang Kai-shek, the leader of the Kuomintang (KMT, Chinese Nationalist Party) that ruled China, decided to fight it based in Shanghai, although the city (a population of 3.5m in 1937), was the main economic and financial provider of his Government and it was clear that it would be lost in the event of defeat. Moreover, the military involvement of the few divisions modernised with the help of German advisers (General Alexander von Falkenhausen played the main role) meant almost inevitably that these troops would be wiped out. In the end, the decision was made on political grounds; gaining the political and economic support of the Soviet Union and the English-speaking powers required fighting a long-term war, and Chiang had to demonstrate a strong will from the very beginning. In the first phase of the battle (13–23 August), the Chinese offensive almost pushed the few Japanese forces present in Shanghai to the sea. The landing, on 23 August, of the so-called Expeditionary Army under the command of General Matsui Iwane began a lengthy phase of combat, during which both sides suffered huge losses. The resolution came with the attack (5 November in the Hangzhou Bay) of the 10th Japanese Army. However, the victorious Japanese were unable to utilise the general laxity of the withdrawing Chinese troops. Nevertheless, they engaged in the massacre of Nanking, the capital of China, conquered on 13 December. The Shanghai operation, in which both sides suffered losses up to one third of their resources, was the beginning of a long-term war of extermination.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2019, 34; 95-128
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie i śmierć Żydów z Zachodniego Wołynia (1921–1945)
    The Life and Death of Jewry in Western Volhynia, 1921–1945
    Autorzy:
    Snyder, Timothy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/477411.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Wołyń,
    Żydzi,
    II Rzeczpospolita,
    II wojna światowa,
    getto,
    komunizm
    Volhynia,
    Jews,
    the Second Republic of Poland, World War Two,
    ghetto,
    communism
    Opis:
    The Life and Death of Western Volhynian Jewry, 1921–1945 This article presents the characteristics of the Jewish population living in Western Volhynia in the times of the Second Republic of Poland and during the Second World War. Polish interwar authorities enabled the Jewish communities to follow their traditional pattern of life. With time, however, Zionism and especially communism were becoming increasingly popular among the Volhynian Jews. In 1937, the Jewish community accounted for about 10 percent of the region’ s inhabitants and was outnumbered by the Ukrainian minority. Jews dominated in trade and skilled crafts and constituted half of the urban population. After 17 September 1939, Volhynia found itself under Soviet occupation. Initially, the Red Army was welcome, as the Soviet terror was mostly directed against the Polish population. Due to aggressive sovietisation, however, the Jews of Volhynia lost any illusions as to the possibility of achieving autonomy, realizing that they had simply become citizens of a totalitarian state. Their situation deteriorated dramatically in June 1941 following the German invasion of Russia. In accordance with Nazi ideology, the local Jews were to be exterminated in the Holocaust. In June and July 1941 alone, approximately 12 000 Jews were murdered by the Germans on the front lines of the war, in the autumn – 20 000 more. The collaborating Ukrainian police forces helped the German occupiers in inflicting terror. The Germans began to set up ghettos at the end of 1941, only to start their liquidation several months later. Jews were murdered on a massive scale in the so-called death pits near their homes. Most of the Volhynian Jews lost their lives during the war. Only a few managed to escape or found shelter among Poles or Ukrainians. Some decided to join partisan groups (mostly communist), who conducted their operations in the extremely difficult conditions of German occupation, Soviet counter-offensive and ethnic civil war in Volhynia.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2015, 1(25); 243-275
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wokół pamięci Baonu AK „Zośka” i jego żołnierzy w Polsce Ludowej (1945–1989) – wprowadzenie do badań
    Around the memory of the AK Battalion “Zośka” and its soldiers in the People’s Republic of Poland (1945–1989)
    Autorzy:
    Rutkowski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478389.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    II wojna światowa
    Armia Krajowa
    Szare Szeregi
    batalion „Zośka”
    pamięć w Polsce Ludowej
    historiografia Polski Ludowej
    Second World War
    Szare Szeregi (Grey Ranks)
    “Zośka” battalion
    remembrance in the People’s Republic of Poland
    historiography of the People’s Republic of Poland
    Opis:
    The subject of the article is the analysis of the process of creation of the remembrance of the battles and soldiers of the scout battalion “Zośka” of Armia Krajowa in the social space and the People’s Republic of Poland historiography. This process was commenced during the war, when a group of “Zośka” soldiers undertook actions aimed at preserving the documentation of the battalion. After the intrusion of the Red Army, the soldiers of the battalion mainly conspired against the Communist government and managed to create a headquarters for the battalion on the Powązki military cometary, which along with other headquarters became a place of remembrance for the Uprising and the insurgents. Simultaneously, the first publications were released concerning the “Zośka” battles, including the issue of the book entitled “Kamienie na szaniec” by Aleksander Kamiński, published during the underground movement. The ongoing Stalinisation of Poland interrupted the possibility to commemorate the “Zośka” battalion, the soldiers of which were subjected to repression and persecution. After 1959, fundamental works were published concerning the A. Kamiński’s battalion “Zośka” and “Parasol” and the “Pamiętniki żołnierzy baonu ’Zośka’”, which created a basis for the cultivation of remembrance of the battalion in the public space, as well as outside Warsaw. Despite limitation created by the government, in particular considering the commemoration tablets, historical publications, the remembrance of “Zośka” was cultivated especially among some scout groups. An important moment here was naming the Scouting Organisation of Warsaw Mokotów after the Grey Ranks (Szare Szeregi) and organisation by it the “Arsenał” Treck since 1972. In 1966 a group of the battalion soldiers was created within the Union of Fighters for Freedom and Democracy (ZBoWiD), it gradually became possible to commemorate the military actions of the battalion, although in a wider range it only became possible in the 70s and especially in the 80s. However, the People’s Republic of Poland government tried to limit commemorating the battalion in the public space. The role of remembrance of the “Zośka” battalion in shaping the historical awareness of the Communist Poland is extremely important due to the its range and the moral values it conveyed. Today it is rather underestimated.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 30; 296-318
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies