Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pragmatics," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Klikać czy czytać? Pragmatyczna funkcja clickbaitów
To Click or to Read? The Pragmatic Function of Clickbaits
Autorzy:
Nowakowska Głuszak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27804805.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
clickbait
pragmatics
curiosity gap
tabloidization
pragmatyka
luka ciekawości
tabloidyzacja mediów
Opis:
Internet nie tylko zmienia język i sposób komunikowania się ludzi, ale również daje przestrzeń do powstawania nowych form i gatunków tekstowych. Ich rozwój determinują zwykle czynniki, które do tej pory, w tradycyjnej komunikacji ustnej czy pisemnej, miały (jeśli w ogóle) znaczenie drugo czy trzeciorzędne.  W konsekwencji, analiza szeroko rozumianej komunikacji w Internecie, zwłaszcza na poziomie pragmatycznym, wymaga od językoznawcy podejścia interdyscyplinarnego, uwzględniającego wiedzę językową, psychologiczną i technologiczną.  Pokazuje to doskonale przykład clikbaitów, czyli odnośników internetowych, których zadaniem jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy i nakłonienie go do kliknięcia w hiperłącze. W niniejszym artykule staramy się opisać i wyjaśnić strategie komunikacyjne stosowane w clikbaitach, przyjmując jako punkt wyjścia badania z zakresu UX designu, głównie na temat nowego sposobu czytania na ekranie (tzw. F-shapped pattern)  oraz psychologiczną koncepcję luki ciekawości (Loewenstein, 1994). Omawiamy również zjawisko tabloidyzacji mediów internetowych oraz rosnący wpływ clikbaitów na prezentowane w nich treści. 
The Internet changes not only human language and communication behaviour but also allows new forms and text genres to appear. Their development is often determined by the factors which did not exist before or were insignificant for traditional oral and written discourse. Consequently, researching pragmatic aspects of computer-mediated communication requires an interdisciplinary approach that considers linguistic, psychological, and technological knowledge. This is the case of clickbait, i.e., content whose primary purpose is to attract attention and encourage visitors to click on a particular web page. This paper shows how it works in the Internet environment and explains the use of linguistic strategies in the context of UX design research and the psychological phenomenon of the curiosity gap (Loewenstein, 1994). It also considers the problem of tabloidization of the new media.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2022, 7, 2; 170-183
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Small Words, Big Picture. A Stylistic and Cultural Analysis of Diminutives in the English Translation of the Short Story Collection The Last Wish by Andrzej Sapkowski
Drobne słowa wiele znaczą. Analiza stylistycznej i kulturowej roli zdrobnień w angielskim tłumaczeniu zbioru opowiadań „Ostatnie Życzenie” Andrzeja Sapkowskiego
Autorzy:
Nowak, Julia
Mierzejewska, Agnieszka
Pelc, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138957.pdf
Data publikacji:
2022-10-27
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
diminutives
hypocorisms
The Witcher
pragmatics
translation
fantasy
zdrobnienia
spieszczenia
Wiedźmin
pragmatyka
przekład
Opis:
AbstractThis study attempts to analyse the stylistic and cultural role of diminutives using examples from the short story collection The Last Wish by A. Sapkowski. With the rising popularity of the computer game series as well as the Netflix series based on The Witcher Saga, so rose the interest of the English-speaking world in the Slavic culture. The role of diminutives can present a serious linguistic and cultural barrier for any translator as they may or may not be present in the translator’s native tongue. Translating a text to a language in which diminutives play a significantly smaller role than in the original requires not only a robust lexical knowledge, but also the ability to express each of the four distinct functions of diminutives in an appropriate manner. The method chosen for this study involves compiling all the diminutives and hypocorisms from a given short story and comparing them with corresponding phrases chosen by the translator, as well as evaluating the techniques used and providing alternatives where applicable. The authors believe that a close look at the translation of diminutives will allow the public to fully appreciate the depth and nuance of meaning characterising the work steeped in Polish and Slavic tradition to such extent.
Niniejsza praca podejmuje próbę przeanalizowania na poziomie stylistycznym oraz kulturowym roli tłumaczenia zdrobnień w literaturze na podstawie wybranych opowiadań ze zbioru „Ostatnie życzenie” A. Sapkowskiego i angielskiego przekładu autorstwa Danusi Stok. W czasie, gdy słowiańska kultura stała się przedmiotem zainteresowania anglojęzycznej publiczności wraz z rosnącą popularnością gry komputerowej i serialu opartych na Sadze o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego, uwydatniła się bariera językowa i kulturowa, z którą musi się zmierzyć każdy tłumacz, niezależnie od tego, czy język, którego zdrobnienia są częścią, jest dla niego rodzimy. Przetłumaczenie tekstu na język, w którym zdrobnienia nie odgrywają tak znaczącej roli jak w oryginale, wymaga nie tylko dobrej znajomości leksyki, ale również umiejętności wyrażenia każdej z czterech różnych funkcji zdrobnień w odpowiedni sposób. W pracy zebrano wszystkie zdrobnienia i spieszczenia z wybranego opowiadania, a następnie porównano je z odpowiednimi frazami w anglojęzycznym tłumaczeniu, aby dokonać oceny technik zastosowanych przez tłumaczkę oraz zaproponować ewentualne alternatywne rozwiązania. Autorki są przekonane, że dokładne spojrzenie na tłumaczenie zdrobnień pozwoli szerszej publiczności docenić niuanse znaczeniowe, które oddają wyjątkowy charakter dzieła jakże zanurzonego w polskich i słowiańskich tradycjach, które zdrobnieniami są przesiąknięte i czynią z nich tak powszechny jak i literacki użytek.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2022, 1; 60-80
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akty przeproszenia w polsko-i rosyjskojęzycznych wiadomościach przesyłanych na kartach pocztowych
Speech Acts of Apology in Polish and Russian Postcard Messages
Autorzy:
Dzienisiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138958.pdf
Data publikacji:
2022-10-27
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
akty przeproszenia
akty mowy
pragmatyka językowa
karty pocztowe
speech acts of apology
speech acts
pragmatics
postcards
Opis:
Przeprosiny występujące w tekstach zamieszczanych na kartach pocztowych nie były dotąd przedmiotem analiz lingwistycznych, dlatego też celem niniejszego artykułu jest zbadanie oraz porównanie aktów przeproszenia obecnych w treści polsko-i rosyjskojęzycznych wiadomości przesyłanych na pocztówkach. Przeprowadzona analiza objęła lokalizację przeprosin w tekście, ich cechy pragmatyczno- i formalnojęzykowe, akty obudowujące przeproszenia w ramach formuł przepraszających oraz przewinienia będące bodźcami przeprosin. Wyniki badania dowodzą, że między rozpatrywanymi językami występują różnice w zakresie liczby oraz częstości stosowania aktów przeproszenia. Trudno jednoznacznie wskazać przyczynę tego stanu rzeczy, jednak można domniemywać, że źródeł tych rozbieżności (w odniesieniu do badanego materiału) można upatrywać m.in. w różnicach kulturowych – fakt, iż Rosjanie stosują akty przeproszenia rzadziej niż Polacy, może stanowić rezultat mniejszej autonomii jednostki oraz większego dystansu władzy w kulturze rosyjskiej. Różnice dotyczą także usytuowania aktów przeproszenia w strukturze wiadomości oraz rodzaju przewinień będących bodźcami przeproszeń. Ponadto wykazano, iż w obu językach nadawcami aktów przeproszenia oraz obudowujących je aktów grzecznościowych są głównie kobiety. Analiza prowadzi do wniosku, że rozpatrywane akty cechuje szablonowość, która jest podyktowana konwencją gatunkową charakterystyczną dla wiadomości pocztówkowych.
Apologies appearing in postcard texts have not been the subject of linguistic studies so far. Therefore, the aim of this article is to examine and compare the acts of apology in Polish and Russian postcard messages. The conducted analysis concerns the location of apologies in the structure of messages, their pragmatic and formal characteristics, speech acts which co-constitute apology formulas and actions that cause speakers to perform acts of apology. The results of the study show that there are differences between both languages in terms of the number and frequency of acts of apology. It is difficult to clearly indicate the reasons for this state of affairs, but it can be presumed that they should be sought, among others in cultural differences.The fact that Russians use acts of apology less frequently than Poles might be the result of less individual autonomy and greater power distance. Also, differences in the location of acts of apology in the structure of messages and the type of actions that cause senders to apologize have been identified. Moreover, it has been shown that in both languages the senders of apologies are mainly women. The analysis leads to the conclusion that the examined acts of apology are formulaic, which is the result of conforming to the convention of postcard messages.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2022, 1; 34-59
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt polsko-niemieckiego słownika językowego savoir-vivreu
A Project of a Bilingual Dictionary of Linguistic Savoir-Faire
Autorzy:
Marcjanik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192513.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
dictionary
Polish language
German language
cultural pragmatics
językowy savoir-vivre
słownik
język polski
język niemiecki
pragmatyka kulturowa
language savoir-vivre
Opis:
Przedmiotem artykułu jest omówienie powstającego w ramach projektu badawczego polsko-niemieckiego słownika językowego savoir-vivre’u. Przedstawione zostały założenia leksykograficzne tego słownika, źródło materiału oraz struktura hasła. Główny problem badawczy to niemiecka ekwiwalencja funkcjonalna polskich zwrotów grzecznościowych. Metodologia badań oparta jest na założeniach pragmatyki kulturowej. Autorka skupiła się na omówieniu podstawowych różnic przede wszystkim kulturowych i pragmatycznojęzykowych między polską i niemiecką grzecznością językową. Omówione zostały takie problemy, jak: różne w polszczyźnie i w niemczyźnie strategie grzecznościowe, w tym polska strategia podwładnego i strategia męskiej kurtuazji; polski i niemiecki tosowan ejsystem adresatywny; możliwość stopniowania uprzejmości w polskich aktach prośby i częstowania oraz problem niemieckiej ekwiwalencji; wpływ czynników społeczno-politycznych na funkcjonowanie form adresatywnych. Wskazano na taki dodatkowy rezultat powstania słownika, jak możliwość zrekonstruowania na jego podstawie obrazu uprzejmego Polaka i uprzejmego Niemca. Na zakończenie została sformułowana teza, że powstawanie tego typu dwujęzycznych (dwukulturowych) słowników miałoby wpływ na zoptymalizowanie komunikacji międzykulturowej.
This paper discusses a Polish-German savoir-faire dictionary, which is currently being created as part of a research project. The author presents the lexicographic framework, the source material and the structure of the entries. The main analytical problem is the German functional equivalence of Polish politeness expressions. The methodology is based on the assumptions of cultural pragmatics. The author focuses on the basic, mainly cultural and pragmalinguistic differences between Polish and German linguistic politeness. The paper discusses the following issues: the differences in Polish and German politeness strategies, including the Polish strategy of the subordinate and the strategy of male courtesy; Polish and German honorific systems; the possibility of grading politeness in the Polish speech acts of request and the offering of food as well as the problem of German equivalence; the influence of socio-political factors on the functioning of the honorific forms. The author points out that the creation of this dictionary opens up the possibility of reconstructing the notions of a polite Pole and a polite German. Finally, the author formulates the thesis that the creation of this type of bilingual (bicultural) dictionaries may result in the optimisation of intercultural communication.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2018, 3, 1
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe problemy językoznawstwa antropologicznego
Basic Issues of Anthropological Linguistics
Autorzy:
Chruszczewski, Piotr P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191968.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
Anthropological Linguistics
Contact Linguistics
Sociolinguistics
Pragmatics
cultural patterns
discursive practices
językoznawstwo antropologiczne
lingwistyka kontaktu
socjolingwistyka
pragmatyka
wzory kultury
praktyki dyskursywne
Opis:
“Wysiłek autora został skupiony na połączeniu zgłębiania języka ze zgłębianiem innych gałęzi antropologii, bowiem język jest najlepiej rozumiany gdy nawyki, obyczaje, instytucje, filozofia – esencja myśli urzeczywistnionej w języku – są najlepiej poznane. Badacz języka powinien zajmować się ludźmi, którzy mówią tym językiem; to właśnie było celem napisania tej książki [pracy – P.C.], zawierającej wiele odniesień do innych gałęzi antropologii”. Powell ([1877] 1880: vi)
“It has been the effort of the author to connect the study of language with the study of other branches of anthropology, for a language is best understood when the habits, customs, institutions, philosophy – the subject-matter of thought embodied in the language – are best known. The student of language should be a student of the people who speak the language; and to this end the book [paper – P.C.] has been prepared, with many hints and suggestions relating to other branches of anthropology.” Powell ([1877] 1880: vi)
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2016, 1, 1&2; 61-73
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Insults and Swear Words in the TinTin Comic: Morpho-Pragmatic Contrastive Study
Zniewagi i przekleństwa w komiksie TinTin: kontrastywne studium morfopragmatyczne
Autorzy:
Antoniou, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955622.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
insults
swear words
pragmatics
morphology
linguistic politeness
cultural values
cross-cultural communication
Greek
French
English
discourse analysis
zniewaga
przekleństwa
pragmatyka
morfologia
grzeczność
wartości kulturowe
komunikacja międzykulturowa
grecki
francuski
angielski
analiza dyskursu
Opis:
Linguists consider insults/swear words as interjections carrying an expressive, cathartic, function, through which the enunciator manifests emotions. We provide a contrastive study of insults/swear words, investigating whether there are specific morphological/syntactic structures pertaining to insults/swear words and discuss the cross-cultural similarities/differences in the pragmatic use of this kind of language, focusing on the perspective of politeness. To do so, we analyse examples drawn from Hergé’s TinTin and their translation into Greek and English, this comic being rich in insults /swear words due to the particularities of the genre of discourse and Captain Haddock’s expressive character. The question is whether the implicit pragmatic/cultural values are the same in all the texts or there are important differences, which can be traced, deriving from the particularities of each of the languages of study. It emerged that the Greek chosen utterances reflect all the parameters influencing the original: phonological, semantic, pragmatic, stylistic. The English version seems to be more distant on all levels of analysis. The (non)preservation of the parameters depends on the peculiarities of the Greek, French and English languages and on the collective images of the recipients. Our conclusions match previous researches, proving Greek as positive politeness oriented, opposed to English (see also Romero 2000; Sifianou 2001). 
W opinii wielu językoznawców zniewagi i przekleństwa uważane są za wtrącenia transmitujące funkcję ekspresywną wypowiedzi, poprzez którą osoba wypowiadająca je manifestuje swoje emocje (Guiraud 1975; Rouayrenc 1998). Ich użycie ma więc charakter oczyszczający. Celem niniejszego artykułu jest przeprowadzenie kontrastywnej analizy językowej w odniesieniu do zniewag i przekleństw. Autorka bada czy istnieją specyficzne struktury morfologiczne i syntaktyczne, które odnoszą się do zniewag i przekleństw, jak również omawia, z punktu widzenia uprzejmości, międzykulturowe podobieństwa i różnice w pragmatycznym użyciu tego rodzaju języka. Aby osiągnąć zamierzone cele, autorka zestawia przykłady zaczerpnięte z komiksu TinTin Hergé’a i ich tłumaczenia na grecki i angielski, a to z uwagi na fakt, że komiks ów, ze względu na specyficznym typ dyskursu obecnego w nim i ekspresywny charakter Kapitana Haddoka, obfituje w zniewagi i przekleństwa, co z kolei jest źródłem oralności i hiperboliczności. Należy zadać pytanie: czy pragmatyka wyrażona implicite i wartości kulturowe są takie same we wszystkich analizowanych tu tekstach, czy też można zaobserwować znaczące różnice? Okazuje się, że wersja grecka preferuje powiązane ze sobą wyrazy złożone, a wybrane wypowiedzi stanowią odzwierciedlenie wszystkich parametrów zamieszczonych w oryginale, tj. fonologicznych, semantycznych, pragmatycznych i stylistycznych. W odróżnieniu od powyższego, wersja angielska wydaje się być bardziej oddalona na każdym poziomie analizy. Jednocześnie (nie) utrzymywanie parametrów zależy od specyficznych cech języka greckiego, francuskiego i angielskiego, jak również od wspólnych wyobrażeń odbiorców tekstu. Uzyskane wyniki są spójne z wcześniejszymi wnioskami i potwierdzają, że język grecki, w przeciwieństwie do angielskiego, jest raczej zorientowany na pozytywne formy uprzejmość (zob. Romero 2000; Sifianou 2001).
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2021, 6, 1; 86-121
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies