Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "operacyjne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wyniki leczenia operacyjnego chrzęstniaków w obrębie ręki
Outcomes of Surgery for Enchondromas within the Hand
Autorzy:
Żyluk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409366.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
guz kości
chrzęstniak
leczenie operacyjne
wznowa
bone tumour
enchondroma
surgery
recurrence
Opis:
Wstęp. Chrzęstniaki są najczęstszymi guzami łagodnymi spotykanymi w kościach ręki. Zwykle są rozpoznawane przypadkowo na zdjęciu rtg, ponieważ rozwijają się bezobjawowo. W części przypadków pierwszym objawem jest złamanie patologiczne paliczka zajętego przez guz. Celem pracy była ocena wyników leczenia operacyjnego chrzestniaków zlokalizowanych w obrębie kości śródręcza i palców ręki. Materiał i metoda. Materiał badawczy stanowiło 24 pacjentów, 16 kobiet (67%) i 8 mężczyzn (33%), w wieku śr. 31 lat, którzy byli operowani w ośrodku autorów. Operacja polegała na wyłyżeczkowaniu zawartości guza i – w większości przypadków - wypełnieniu jamy substytutem lub przeszczepem kości. Badanie kontrolne przeprowadzono u 19 osób (79% pierwotnej grupy) po śr. 2 latach od operacji, w formie wywiadu telefonicznego. Wyniki. Połowa chorych nie miało żadnych dolegliwości i osiągnęła pełną funkcje operowanych palców, a połowa zgłaszała nieuciążliwe objawy takie jak: dyskomfort blizny pooperacyjnej, ograniczenie ruchomości palca lub nadwrażliwość na niską temperaturę. Nie zanotowano różnic w wynikach leczenia w zależności od materiału, którym wypełniano jamę po wyłyżeczkowaniu chrzęstniaka. Zanotowano 2 przypadki wznowy, po operacji z zastosowaniem substytutu kości i przeszczepu kości. Wnioski. 1. Chrzęstniaki są najczęstszymi, łagodnymi zmianami spotykanymi w kościach ręki. 2. Podstawową metodą leczenia jest ich wyłyżeczkowanie i wypełnienie jamy substytutem kości lub przeszczepem kości gąbczastej. 3. Zarówno wyniki pracy, jak i dane z piśmiennictwa wskazują, że sposób postępowania z jamą po chrzęstniaku nie ma istotnego wpływu na wyniki leczenia, które są zasadniczo dobre.
Background. Enchondromas are the most common benign bone tumours found in the hand. They are usually accidentally diagnosed on an X-ray, because they grow asymptomatically. In some cases, a pathological fracture of the involved phalanx may be the first sign. The objective of this study was to assess the results of operative treatment of enchondromas involving hand phalanges and metacarpals. Material and methods. The study group consisted of 24 patients, 16 women (67%) and 8 men, (33%), aged a mean of 31 years, who were operated on at our centre. The surgery consisted in curettage, and - in most cases - filling the bone defect with either a bone graft or a bone substitute. Follow-up assessment was performed over the telephone in 17 patients (79% of the group) at a mean of 2 years after surgery. Results. Half of the patients were asymptomatic and fully recovered functionally, whereas the other half complained of some not troublesome symptoms such as scar discomfort, limitation of finger movement or cold sensitivity. No differences were observed with regard to the material used for filling of the bone defect following curettage. Two cases of recurrence were noted after surgery: one in the bone substitute group and one in the bone graft group. Conclusions. 1. Enchondromas are the most common benign bone tumours encountered in bones of the hand. 2. The first line treatment in these lesions is curettage and filling of the bone defect with a bone substitute or cancellous bone graft. 3. Both the results of the present study and literature data show that the approach to managing the tumour cavity after curettage has no significant effect on outcomes, which are essentially satisfactory.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(5); 325-334
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dynamizacji zespoleń złamań krętarzowych na zrost kostny
Influence of Dynamization of Trochanteric Fracture Osteosynthesis on Bone Union
Autorzy:
Koniec, Wojciech
Marczyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409173.pdf
Data publikacji:
2022-04-15
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
złamanie krętarzowe
leczenie operacyjne
zrost kostny
wyniki
trochanteric fracture
surgery
bone union
results
Opis:
Wstęp. Złamania krętarzowe leczone nieskutecznie stają się przyczyną kalectwa stanowiąc znaczny problem społeczny. Celem pracy była analiza wpływu dynamizacji zespoleń złamań krętarzowych na zrost kostny. Materiał i metody. Badanie retrospektywne dotyczyło 149 pacjentów operowanych z powodu złamania krętarzowego w latach 2015-2017r. Złamania zespolono metodą zewnątrzszpikową za pomocą DHS lub śródszpikową gwoździem Gamma 3. Wyniki. Zrost kostny uzyskano średnio po 11 tygodniach od operacji (od 8 do 20 tygodni). W grupie zespoleń zewnątrzszpikowych (DHS) zrost uzyskano po 12 tygodniach (od 8 do 16 tygodni) (N=47). U zespolonych śródszpikowo zrost uzyskano po 10 tygodniach (od 8 do 20 tygodni) (N=96). Zespolenia śródszpikowe blokowano statycznie lub dynamicznie. Czas zrostu w zespoleniach statycznych wynosił 12,3 tygodnia (od 8 do 20 tygodni) (N=31) , natomiast w zespoleniach dynamicznych 9,4 (od 8 do 16 tygodni) (N=64). Wnioski. 1. W analizowanym materiale klinicznym stwierdzono wymierny, korzystny biologicznie wpływ dynamizacji zespoleń złamań krętarzowych na czas uzyskania zrostu kostnego. 2. Sposoby diagnostyki obrazowej RTG i TK wg wskazań znacznie ułatwiają kwalifikację złamań i dobór metody stabilizacji z dynamizacją. 3. Ze względu na znaczną liczbę odłamów masywu krętarzowego istotnym jest podwójna dynamizacja międzyodłamowa; szyjkowo-krętarzowa i trzonowo-krętarzowa zapewniające redukcję szpar złamań oraz samoredukcję szpar resorpcyjnych międzyodłamowych, co warunkuje optymalizację zrostu. 4. Istotnym elementem skutecznej dynamizacji jest wczesne, pełne obciążanie operowanej kończyny w granicach bezbólowych.
Background. Ineffectively treated trochanteric fractures lead to disability and thus constitute a significant social problem. The aim of the study was to analyze the effect of dynamization of the fixation of trochanteric fractures on bone union. Material and methods. We conducted a retrospective study involving 149 patients operated on for trochanteric fractures in 2015-2017. The fractures were anastomosed with a DHS extramedullary device or a Gamma 3 intramedullary nail. Results. Bone union was achieved at an average of 11 weeks after the surgery (8-20 weeks). In the extramedullary stabilization (DHS) group, union was achieved after 12 weeks (8 to 16 weeks) (N = 47). In intramedullary stabilization, union was achieved after 10 weeks (8 to 20 weeks) (N = 96). The intramedullary nails were locked statically or dynamically. The time to union in static stabilization was 12.3 weeks (8 to 20 weeks) (N = 31), while in dynamic stabilization it was 9.4 weeks (8 to 16 weeks) (N = 64). Conclusions. 1. This study revealed a measurable biologically beneficial effect of dynamization of the fixation of trochanteric fractures on the time of bone union. 2. Conventional radiographs and CT imaging according to indications significantly facilitate the classification of fractures and selection of the method of stabilization with dynamization. 3. Due to the considerable comminution of the trochanteric massif, double dynamization (cervical-trochanteric and femoral-trochanteric) of fracture fragments is essential, ensuring reduction of fracture gaps and self-reduction of inter-fracture resorptive gaps, which is a prerequisite for optimal union. 4. Allowing early, full weight-bearing of the operated limb within the painless range is an important element of effective dynamization.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(2); 95-106
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Migracja dopanewkowa śruby szyjkowej gwoździa śródszpikowego zastosowanego w leczeniu pacjenta ze złamaniem przezkrętarzowym. Studium przypadku
Acetabular Migration of Lag Screw of Intramedullary Nail Used as Treatment for Intertrochanteric Fracture. Case Study
Autorzy:
Koniec, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411974.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
złamanie kości udowej
leczenie operacyjne
powikłania
protezoplastyka
femur fracture
surgical treatment
complications
arthroplasty
Opis:
Złamanie przezkrętarzowe kości udowej zaliczane jest w większości do złamań niskoenergetycznych, ponieważ dotyczy osób z obniżoną wartością mechaniczną tkanki kostnej. Założeniem leczenia jest biomechaniczne zespolenie z możliwością dynamizacji międzyodłamowej – stymulującej biologiczne procesy zrostu kostnego. Celem pracy była analiza powikłania pod postacią migracji śruby szyjkowej gwoździa śródszpikowego w kierunku panewki stawu biodrowego jak również przedłożenie sposobu postępowania leczniczego omawianego powikłania. Opis przypadku dotyczy 74 letniego chorego ze złamaniem masywu krętarzowego kości udowej prawej typu 31 A2.2 wg. AO/OTA leczonego gwoździem śródszpikowym Gamma3. Ocena dynamiki obrazu radiologicznego w projekcji A-P po operacji wykazała migrację śruby szyjkowej w kierunku panewki stawu biodrowego w czasie oraz przemieszczenie złamania krętarza większego. Rozległe zniszczenie dna panewki stawu biodrowego uniemożliwiało leczenie biologicznie odtwórcze. Wykonano implantację całkowitej protezy stawu biodrowego z trzpieniem modularnym i artykulacją typu MDM oraz zespolono krętarz płytą „hakową” zamocowaną systemem „cable system”. Przebieg pooperacyjny był niepowikłany. Brak wykonania RTG w projekcji osiowej w okresie przedoperacyjnym i pooperacyjnym uniemożliwił obiektywne określenie typu złamania, jakości wprowadzenia śruby do szyjki kości udowej, a ocena jednie projekcji A-P okazała się złudna. Wędrowanie śruby w kierunku panewki stawu biodrowego doprowadziło do rozległej destrukcji dna panewki. Zmiana sposobu leczenia z biologicznego, który prawidłowo wykonany stymuluje zrost kostny na mechaniczny- endoprotezoplastykę była w pełni prognostycznie zasadną. Przebieg pooperacyjny wczesny, jak i późny nie był powikłany.
Most trochanteric fractures of the femur are classified as low-energy fractures as they are seen in people with decreased mechanical properties of bone tissue. The treatment is assumed to provide biomechanical fixation with the possibility of dynamization between bony fragments to stimulate the biological processes of bone union. The aim of the study was to analyze a complication presenting as migration of the cervical screw of an intramedullary nail towards the hip joint acetabulum and present the therapeutic management of this complication. The case report concerned a 74-year-old patient with an AO/OTA type 31 A2.2 fracture of the trochanteric massif of the right femur treated with the Gamma3 intramedullary nail. An assessment of changes over time of the radiological appearances on A-P images after the surgery showed migration of the cervical screw towards the acetabulum and displacement of the major trochanter fracture. Extensive destruction of the acetabular fossa made biologic restorative treatment impossible. A total hip joint prosthesis with a modular stem and MDM articulation was implanted and the trochanter was fixed with a "hook" plate with a "cable system". The postoperative course was uneventful. Failure to perform axial radiographs in the preoperative and postoperative period made it impossible to objectively determine the type of fracture and the quality of screw insertion into the femoral neck, and assessment limited to A-P images turned out to be deceptive. The wandering of the screw towards the acetabulum led to extensive destruction of the acetabular fossa. The decision to stop biological treatment, which, if properly performed, stimulates bone union, and perform the mechanical procedure of endoprosthesoplasty was fully prognostically justified. The early and late postoperative course was not complicated.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(6); 433-443
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza porównawcza czynnościowych wyników leczenia operacyjnego pacjentów ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej
Comparative Assessment of Functional Outcomes of Surgical Treatment in Patients with Distal Radial Fractures
Autorzy:
Florek, Jakub
Georgiew, Filip
Kotela, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411668.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
kość promieniowa
leczenie operacyjne
groty Kirschnera
płytka LCP
złamanie przemieszczone
radial bone
surgical treatment
Kirschner wires
LCP plate
displaced fracture
Opis:
Wstęp. Niestabilne i wieloodłamowe złamania końca dalszego kości promieniowej wymagają leczenia operacyjnego poprzez przezskórne wprowadzenie grotów Kirschnera, otwartą repozycję i zespolenie płytką nieblokowaną, blokowaną lub założeniem stabilizatora zewnętrznego. Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie: czy istnieją różnice w czynnościowych wynikach leczenia u pacjentów operowanych z wykorzystaniem stabilizacji grotami Kirschnera i płytką LCP? Materiał i Metody. Materiał badany obejmował 100 chorych leczonych operacyjnie metodą zamkniętej repozycji i prostej stabilizacji grotami Kirschnera (50 pacjentów) oraz metodą repozycji krwawej i stabilizacji płytką blokowaną LCP (50 pacjentów). W pracy dokonano oceny następujących parametrów: siły chwytu globalnego, natężenia bólu w skali VAS, zakresów ruchów, stanu czynnościowego nadgarstka w oparciu o klasyfikację Fernandeza, jakości życia w oparciu o  kwestionariusz Quick DASH, częstości powikłań. Oceny opisanych parametrów dokonano po 6 i 12 miesiącach od operacji. Wyniki. Ocena wyników leczenia po 6 i 12 miesiącach od operacji pokazała obecność istotnych statystycznie różnic między obiema metodami leczenia w zakresie następujących parametrów: natężenia bólu, siły chwytu globalnego, zakresu ruchu w płaszczyźnie strzałkowej. Porównanie stanu funkcjonalnego nadgarstka po 6 i 12 miesiącach w obu grupach pokazało, że w grupie leczonej metodą stabilizacji grotami Kirschnera uzyskano zdecydowanie gorsze wyniki. Częstotliwość powikłań pooperacyjnych w grupie pacjentów po stabilizacji drutami Kirschnera po 12 miesiącach uzyskała wartości 6%. W grupie pacjentów po stabilizacji płytką LCP po 12 miesiącach wyniosła 2%. Wnioski. 1. Lepsze wyniki leczenia pacjentów ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej uzyskano w metodzie stabilizacji płytką LCP. 2. Zastosowanie stabilizacji płytką LCP predysponuje do uzyskania lepszego zakresu ruchomości w płaszczyźnie strzałkowej w obrębie stawu promieniowo-nadgarstkowego. 3. Stwierdzono wyższe wartości siły chwytu globalnego w grupie leczonej metodą stabilizacji płytką LCP. 4. Pacjenci leczeni z użyciem płytki LCP uzyskują lepszą sprawność kończyny, wyższą jakość życia oraz mniejsze natężenie bólu po zakończonym leczeniu. 5. Większą liczbę powikłań zarejestrowano u pacjentów leczonych metodą stabilizacji drutami Kirschnera.
Background. Unstable and comminuted distal radial fractures require surgical treatment by percutaneous insertion of Kirschner wires, open reduction and fixation with a non-locking or locking plate or with an external device. The aim of this paper was to try to answer the following question: are there differences in functional treatment outcomes in patients after surgery with the use of Kirschner wires vs LCP plate fixation? Material and methods. The study group included 100 patients after surgical treatment by closed reduction and simple fixation with Kirschner wires (50 patients) and by open reduction and LCP locking plate fixation (50 patients). The study assessed the following parameters: global grip strength, pain severity in a VAS scale, range of motion, functional status of the wrist based on the Fernandez classification, quality of life according to the QuickDASH score, and the frequency of complications. These parameters were assessed at 6 and 12 months after surgery. Results. An assessment of the treatment outcomes at 6 and 12 months after surgery showed statistically significant differences between the treatment methods in the following parameters: pain severity, global grip strength and range of motion in the sagittal plane. A comparison of the functional status of the wrist at 6 and 12 months between the groups showed considerably worse results in the Kirschner wire fixation group. The frequency of postoperative complications at 12 months was 6% in the Kirschner wire fixation group and 2% in the LCP plate fixation group. Conclusions. 1. Treatment outcomes were better in patients with distal radial fractures managed with LCP plate fixation. 2. The use of LCP plate fixation predisposes patients to better ranges of mobility in the sagittal plane in the radiocarpal joint. 3. The values of global grip strength were higher in the group treated with LCP plate fixation. 4. Patients treated with LCP plates have better limb function and quality of life and lower pain intensity after treatment completion. 5. The number of complications was higher in patients treated with Kirschner wire fixation.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(6); 401-410
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies