Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "associated factors" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
An Assessment of Factors That Influence Outcome Following Fixation of Periprosthetic Distal Femur Fractures Associated with Total Knee Arthroplasty
Autorzy:
Fakoya, Keji
Sedarous, Ramy
Seifo, Mina
Okoro, Tosan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409185.pdf
Data publikacji:
2022-07-01
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
periprosthetic fractures
distal femur
total knee arthroplasty
functional outcome
Opis:
Background. Periprosthetic distal femur fractures following total knee arthroplasty (PDFFTKA) are increasingly common [1], mainly in elderly patients with significant co-morbidities [2]. Surgical management usually requires balancing prompt fixation for early mobilization with the need to consider the least physiologically demanding option [3].The aim of this study was to assess predictors of clinical and radiological outcome in patients with PDFFTKA treated with open reduction and internal fixation (ORIF). Materials and methods. A retrospective cohort study of patients managed for PDFFTKA over the last 21 years in the Trauma & Orthopaedics Department of the Royal Shrewsbury Hospital (RSH) was carried out. Radiological images, pre- and post-operatively, were assessed for fracture related parameters. Last known functional status was evaluated using the most recent outpatient review letters. After assessment of normality of data, evaluation of predictors of clinical and radiological outcome was made using correlation analyses. Results. There was no statistically significant correlation between age, primary TKA to fracture interval, and length of intact medial cortex vs clinical outcome for the parametric variables evaluated. For non-parametric variables assessed, there was a statistically significant correlation between clinical outcome and evidence of callus formation (Spearman rho value -0.476; p=0.022). In stratifying the patients with ‘poor’ and ‘good’ outcome, there was no difference noted in primary TKA to fracture interval, or length of intact medial cortex (mm) between both groups. In terms of the number of comminuted fragments and anterior flange to fracture distance (mm), there was also no difference noted between the ‘poor’ and ‘good’ functional groups. Conclusions. 1. There was no observed correlation in pre-operative patient and fracture related variables with outcome in this population of patients with PDFFTKA. 2. Post-operative evidence of callus formation appears to be directly related to better clinical outcomes.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(3); 193-199
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastarzałe, przyśrodkowe zwichnięcie podskokowe z towarzyszącymi złamaniami kości skokowej i piętowej. Opis przypadku
Chronic, Neglected Medial Subtalar Dislocation with Associated Talar and Calcaneal Fractures. A Case Report
Autorzy:
Sikora, Hanna
Kopeć, Konrad
Dudko, Sławomir
Bereza, Przemysław
Kusz, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408801.pdf
Data publikacji:
2022-03-02
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
artrodeza
zespolenie wewnętrzne
czynniki socjoekonomiczne
arthrodesis
internal fixators
socioeconomic factors
Opis:
Zwichnięcie podskokowe należy do bardzo rzadkich urazów i stanowi tylko około 1% zwichnięć urazowych. Zazwyczaj jest ono skutkiem urazów wysokoenergetycznych takich jak upadek z wysokości czy wypadki komunikacyjne, zdarza się także w trakcie uprawiania sportu. Zwichnięcie podskokowe jest zwichnięciem dwustawowym – obejmuje zwichnięcie stawu skokowo-piętowego i skokowo-łódkowego. Standardowym postępowaniem w ostrych zwichnięciach podskokowych jest zamknięta repozycja i unieruchomienie na okres 4-6 tygodni. Wczesna repozycja jest kluczowa i pozwala uniknąć dalszego uszkodzenia tkanek miękkich, nerwów i naczyń krwionośnych. Zastarzałe, przewlekłe zwichnięcie podskokowe zdarza się niezwykle rzadko i jak dotąd w literaturze opisano tylko nieliczne przypadki. Ze względu na brak wytycznych i nieliczne doniesienia w piśmiennictwie dotyczące postępowania w tego typu urazach, zdecydowaliśmy się opisać przypadek pacjenta z zastarzałym, zamkniętym, przyśrodkowym zwichnięciem podskokowym stopy prawej z towarzyszącymi złamaniami kości skokowej i piętowej, który z przyczyn socjoekonomicznych poddał się leczeniu dopiero 4 miesiące po urazie stawu skokowego prawego. Pacjenta zakwalifikowano do otwartej repozycji podskokowej z artodezą stawu skokowo-piętowego i skokowo-łódkowego stopy prawej. Leczenie zakończyło się powodzeniem. Udało się odtworzyć oś mechaniczną kończyny, w skali AOFAS pacjent otrzymał wynik dobry (88/100 pkt). W trakcie wizyty kontrolnej rok po leczeniu operacyjnym pacjent negował dolegliwości bólowe zarówno w życiu codziennym jak i w trakcie pracy fizycznej.
Subtalar dislocation is a very rare injury that accounts for just approximately 1% of traumatic dislocations. Standard treatment in acute subtalar dislocations is immediate closed reduction and cast immobilization. Early reduction is of key importance and allows avoiding further damage to soft tissues, nerves and blood vessels. Neglected, chronic subtalar dislocations are seen extremely rarely and only a few cases have been reported in the literature to date. Considering the lack of guidelines and very few literature reports relating to the treatment of such injuries, we have decided to present the case of a male patient with a chronic, neglected, closed medial subtalar dislocation of the right foot with associated fractures of the talar and calcaneal bones. The patient was admitted 4 months post trauma to his right ankle joint caused by a fall from a ladder. An open subtalar reduction was performed with arthrodesis of the talocalcaneal joint and the talonavicular joint of the right foot. The treatment was effective and recreated the mechanical axis of the limb. One year after the surgery, the patient reported no pain and no limitations in everyday functioning, work and activities. At the one-year follow-up, his AOFAS score was 88/100.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(1); 61-67
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies