Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Brzezińska, Anna." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Specyfika czarnego humoru w najnowszej kinematografii czeskiej
The specific of black humor in recent Czech cinema
Autorzy:
Brzezińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459807.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Czarny humor
kinematografi a czeska
komedie
Jiří Vejdělek
David Ondříček
Jan Švankmajer
black humour
czech cinematography
comedies
Opis:
Artykuł porusza kwestię specyfi ki czarnego humoru w najnowszych fi lmach produkcji czeskiej. Pokazując funkcje i charakter czarnego humoru oraz odwołując się do teorii komizmu autorka przechodzi do opisu czeskiej kinematografi i i skupia się na fi lmach wyprodukowanych po 1989 r. W analizowanych komercyjnych komediach i czarnych komediach dostrzega aspekty czarnego humoru i odwołuje się do cech czeskiego społeczeństwa
The article concerns the peculiarity of black humour in the newest Czech fi lms. Indicating the function and nature of Czech humour, the author subsequently describes Czech cinematography, focusing on fi lms made aft er 1989. In the commercial comedies and black comedies that she analyses, she points at diff erent aspects of black humour and refers to the features of Czech society.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2013, 3
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podświadomość człowieka a jego seksualność w czeskiej międzywojennej twórczości Vítězslava Nezvala na przykładzie utworu Valerie a týden divů
Human subconsciousness and his sexuality in Czech pre-war Vítězslav Nezval’s novel Valerie a týden divů
Autorzy:
Brzezińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459805.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Vítězslav Nezval
proza inicjacyjna
surrealizm
psychoanaliza
Valerie a týden divů
archetyp
awangarda
initiation novels
surrealism
psychoanalysis
archetype
Valerie and the week of wonders
avantgarde
Opis:
Teza: Celem artykułu jest analiza utworu Vítězslava Nezvala pt. Valerie a týden divů [Waleria i tydzień cudów] pod kątem zawartych w nim wątków, powiązanych z psychoanalityczną teorią Zygmunta Freuda. Książka o nastolatce poszukującej własnej tożsamości została napisana w latach trzydziestych XX w. w Czechach, wydana zaś po drugiej wojnie światowej. Utwór należy do gatunku prozy inicjacyjnej, ale charakteryzuje się zastosowaniem elementów surrealistycznej poetyki. Omówione koncepcje: Po opisie atmosfery awangardy i kontekstu historycznego, a także związków nadrealizmu i psychoanalizy, autorka artykułu przechodzi do analizy utworu Valerie a týden divů. Na podstawie wybranych elementów fabuły i poszczególnych bohaterów odwołuje się do koncepcji podświadomości, archetypów, kompleksu Edypa i romansu rodzinnego. Oprócz rozważań Z. Freuda autorka opiera się na pozycji Bruna Bettelheima Cudowne i pożyteczne: znaczenie i doniosłość baśni, aby na podstawie przykładów ukazać drogę inicjacji Valerie w dorosłość oraz poszukiwanie własnej seksualności. Wyniki i wnioski: Analiza bohaterów i wybranych elementów fabuły pozwoliła potwierdzić tezę o istnieniu związków pomiędzy treścią książki a psychoanalizą Zygmunta Freuda. Odnalezione wątki dotyczą szczególnie teorii podświadomości, archetypów, kompleksu Edypa i romansu rodzinnego. Ponadto autorka zwraca uwagę na elementy surrealistyczne czy jungowskie, takie jak inicjacja oraz funkcjonowanie sfery sacrum oraz profanum w utworze. Główna bohaterka Valerie jest rozdarta pomiędzy rzeczywistością a snem oraz między dorosłością a dzieciństwem, i pomimo przebytej podróży w poszukiwaniu własnej tożsamości, dochodzi do konkluzji, że nie zna samej siebie do końca, co jest jasnym nawiązaniem do teorii podświadomości człowieka. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia: Analiza pozwoliła dojść do wniosku, że związki z podświadomością są w utworze widocznie zarysowane. Związki V. Nezvala z psychoanalizą są powszechnie znane, brakuje jednak (w szczególności w polskiej bohemistyce) opracowań konkretnych utworów literackich.
Thesis: The aim of the research is to find the connection between Freud’s theory of psychoanalysis and Vitezslav Nezval’s novel Valerie a týden divů [Valerie and Her Week of Wonders]. Story about the teenage girl in the search of her own identity was written in the 30’s of 20th, century in Czechoslovakia and is a part of the identity novels genre, but also contains some surrealistic elements. Concepts: After the description of the czech avant-garde atmosphere, historical context and connections between surrealism and psychoanalysis, the author starts with the analysis of the work Valerie a tyden divu. Basing on the chosen parts of the plot and specific characters she refers to the concepts of subconsciousness, archetypes, Oedipus complex and family romance. The author of the article used as base the Bruno Bettelheim’s book The Uses of Enchantment: The Meaning and Importance of Fairy Tales to show, with selected examples, the Valerie’s entrance into adulthood and search for self-sexuality. Results: Analysis of the characters and selected parts of the novel shows the connections with Freud’s psychoanalysis, especially theory of subconsciousness, archetypes, Oedipus complex and family romance. Author also focuses on the surrealistic aspects or Jung’s theory of initiation and categorisation of the scenes to sacrum and profanum components. The characters and selected elements of the novel shows the connections with psychoanalysis, and leads to the conclusion, that the text refers especially to human subconsciousness, mainly in the erotic scenes and in the archetypal features of the characters. The main character, Valerie is teared apart between reality and dream and between adulthood and childhood. Even though the journey she took in the find of her own identity, she finds out, that she does not know herself at all, which is a clear refferation to the theory of subconsciousness. Originality/value: The analysis lead to conclusion that relations with the human subconscious are clearly mark in the text. V. Nezval's relations with psychoanalysis are widely known, but there is a lack of studies (especially in czech literature studies on polish field) of specific literary texts.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2018, 8; 601-609
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estetyka dzieła literackiego w strukturalistycznej koncepcji Jana MukaŘovskiego
Aesthetics of a literary work in the structuralist conception of Jan Mukařovský
Autorzy:
Brzezińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460046.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
strukturalizm praski
Praskie Koło Lingwistyczne
Jan Mukařovski
narratologia
structuralism in Prague
Prague linguistics circle
Jan Mukařovský
narratology
Opis:
Strukturalizm jako kierunek badań literaturoznawczych i lingwistycznych był w latach dwudziestych i trzydziestych XX w. wiodący na uniwersytetach I Republiki Czechosłowackiej. Artykuł skupia się na jednym z najważniejszych członków Praskiego Koła Lingwistycznego, strukturaliście Janie Mukařovskim i jego studiach na temat estetyki w duchu strukturalizmu. Przedefi niował on pojęcia estetycznej wartości, normy i funkcji, a także stworzył wiele innych elementów spójnej teorii naukowej. Przepracował zagadnienia struktury, semantycznego gestu i indywidualności w sztuce. Elementy jego teorii zostały użyte przez neostrukturalistów i dzisiejszych narratologów do analizy dzieł literackich.
Structuralism as an area in literary science researches was a main topic at the universities of the First Czechoslovak Republic in the Þ rst half of twentieth century. The article focuses on one of the most important members of the Prague linguistics circle, structuralist Jan Mukařovský and his studies about esthetics in spirit of structuralism. He has redeÞ ned the concept of esthetic value, norm and function and also made many others elements of coherent science theory. He has worked on the concepts of structure, semantic gesture and individuality in art. Elements of his theory were used by neo- structuralists and nowadays narratologists in the analyses of literary works.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 656-663
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kunstkamera Jana Švankmajera, czyli wszystkie rzeczy wszystko znaczą
Jan Švankmajers Kunstkamer. Everything means everything
Autorzy:
Brzezińska-Winkiel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460372.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Jan Švankmajer
kunstkamera
surrealizm
Krzysztof Pomian
semiofory
gabinet osobliwości
surrealism
semiophores
cabinet of curiosities
Opis:
Teza. Kunstkamera Jana Švankmajera to projekt o skomplikowanym układzie znaczeń, którego nie można jednoznacznie przyporządkować do jednej kategorii w kontekście teorii Krzysztofa Pomiana o semioforach. Omówione koncepcje. Artykuł opisuje artystyczny projekt kunstkamery czeskiego surrealisty Jana Švankmajera w kontekście teorii semioforów Krzysztofa Pomiana oraz porównuje ją do jej tradycyjnych i historycznych odpowiedników odwołując się do koncepcji mikro- i makrokosmosu, teatru świata, hermetyzmu i alchemii. Wyniki i wnioski. Kunstkamerę Jana Švankmajera powinno analizować się w kontekście nie tylko społecznym, ale przede wszystkim indywidualnym i subiektywnym. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia. Krzysztof Pomian opisywał różne przykłady tradycyjnych kunstkamer, tymczasem istnieje kilka współczesnych przykładów tego typu kolekcji, wcześniej nieopisanych w publikacjach w języku polskim.
Thesis. Jan Švankmajer's Kunstkamera is a project with a complex arrangement of meanings that can not be unambiguously assigned to one category in the context of Krzysztof Pomian's theory of semiophores. Concepts discussed. The article describes the artistic project of the Czech surrealist Jan Švankmajer in the context of the semiophore theory of Krzysztof Pomian and compares it to its traditional and historical counterparts referring to the concept of micro and macrocosm, the theater of the world, hermetism and alchemy. Results and conclusions. Jan Švankmajer's Kunstkamer should be analyzed in a context that is not only social, but above all individual and subjective. Originality/cognitive value of the approach. Krzysztof Pomian described various examples of traditional kunstkamer, while there are several contemporary examples of this type of collection, previously unwritten in Polish publications.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2019, 9; 509-517
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies