Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tower" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Zamek prokuratorski w Unisławiu. Układ przestrzenny i technika budowy w świetle badań archeologiczno-architektonicznych
    The Prosecutor’s Castle in Unisław. Spatial layout and construction technique in the light of archaeological and architectural research
    Autorzy:
    Wasik, Bogusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927175.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    zamek
    dom wieżowy
    historia technik budowlanych
    zakon krzyżacki
    castle
    tower house
    history of building techniques
    the Teutonic Order
    Opis:
    Zamek w Unisławiu na ziemi chełmińskiej był do niedawna jedną z najsłabiej rozpoznanych warowni krzyżackich. Nie była znana jego forma, a źródła historyczne dostarczały jedynie przesłanek do jego chronologii. Przeprowadzone w 2017 r. badania archeologiczno-architektoniczne skupione były na terenie zamku wysokiego, ale towarzyszące im obserwacje pozwoliły także na określenie układu budowli: na trójczłonową warownię składały się zamek wysoki i dwa przedzamcza. Badania wykazały, że zamek murowany wzniesiono na miejscu komturskiej warowni drewniano-ziemnej, a inwestycję tę łączyć należy z rezydującymi od 2. ćw. XIV w. w Unisławiu prokuratorami. Głównym elementem zamku wysokiego był masywny dom wieżowy, osłonięty od strony przedzamcza murem obronnym. Na przełomie XIV i XV w. zamek został rozbudowany – dodano nowe budynki, w tym bramny. Badania dostarczyły także podstaw do rekonstrukcji szczegółów techniki budowy zamku. Kres funkcjonowania warowni przyniosła wojna trzynastoletnia (1454-1466).
    The castle in Unisław on Chełmno Land has until recently been one of the least-known Teutonic strongholds. Its form was unascertained, and historical sources provided only some premises for its chronology. The archaeological and architectural research carried out in 2017 focused on the area of the high castle, but the accompanying observations also enabled to determine the layout of the structure: the three-part stronghold consisted of a high castle and two wards. The research has shown that the brick castle was erected on the site of the wooden and earthen commandery stronghold, and this investment should be connected with the prosecutors residing in Unisław from the 2nd quarter of the 14th century. The main part of the high castle was a massive tower house, shielded from the side of the ward with a defensive wall. At the turn of the 15th century, the castle was extended – new buildings were added, including gates. The research also provided the basis for the reconstruction of the details of castle construction techniques. The stronghold was captured and destroyed during the Thirteen Years’ War (1454-1466).
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2018, 1; 49-64
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dolnośląskie wieże nadszybowe typu malakow – geneza, rozwój architektoniczny, dzieje współczesne
    Malakoff Towers in Lower Silesia – origins, architectural evolution, contemporary history
    Autorzy:
    Wrona-Gaj, Wioletta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21151100.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    wieża szybowa
    malakow
    wieże małachowskie
    Malakoff Turm
    nadszybie basztowe
    architektura powierzchniowa kopalni
    górnictwo węgla kamiennego
    Dolny Śląsk
    Wałbrzych
    Nowa Ruda
    zabytki techniki górniczej
    shaft tower
    Malakoff
    Malakoff tower
    architecture of mine-shaft superstructures
    mining hard coal
    monuments of mining technology
    Lower Silesia
    Opis:
    Wydaje się, że o wieżach nadszybowych typu malakow napisano już wiele, jednak – jak pokazuje autorka artykułu – wiele kwestii pozostaje nadal niejasnych, z dużą dozą swobody kwalifikuje się też poszczególne obiekty do tej grupy. W artykule autorka z jednej strony analizuje samo pojęcie, jego niejasności i nieścisłości dotyczące typowania samych obiektów górniczych, noszących miano malakowów, z drugiej – przygląda się dolnośląskim przykładom tych wież, analizując ich architekturę, nakreślając rozwój i przemiany oraz najważniejsze elementy składowe. Terminologię osadza przy tym w kontekście historycznym i administracyjnym, podkreślając same przemiany architektury budynków nadszybowych górnictwa kamiennego w 2. połowie XIX wieku, zestawiając ze sobą nadszybia basztowe – typu malakow i w formie budynków mieszkalnych.
    It would appear that much has already been written about Malakoff-type shaft towers, but, as the author of the article shows, there are still many issues that remain unclear, and there is considerable latitude in qualifying individual buildings to this group. In the article, the author, on the one hand, analyses the very concept itself, and the ambiguities and inaccuracies regarding the typification of the mining objects themselves which are called Malakoffs. On the other hand, she examines other examples of these towers in Lower Silesia, analysing their architecture, outlining their development and transformation, as well as the most important components. In doing so, she places the terminology in a historical and administrative context, highlighting the transformations to the architecture of hard coal mine shaft towers in the second half of the nineteenth century, comparing Malakoff-type towers with shaft towers in the shape of residential buildings.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2022, 2; 107-124
    0029-8247
    2956-6606
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Winiarnia w XIX-wiecznej wieży artyleryjskiej. Koncepcja adaptacji Turm Reduit do nowej funkcji oraz zagospodarowania zachodniego krańca Ostrowa Tumskiego w Głogowie
    A wine cellar in a nineteenth-century artillery tower. The concept of adapting a ‘Turm Reduit’ to a new function and the development of the western end of the Isle of Ostrów Tumski in Głogów
    Autorzy:
    Krawiec, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21151106.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    adaptacja zabytków
    Twierdza Głogów
    wieża artyleryjska
    Turm Reduit
    winnica
    fortyfikacje
    enologia
    enoturystyka
    konserwacja zabytków
    adaptation of monuments
    Głogów Fortress
    artillery tower
    vineyard
    fortifications
    oenology
    enotourism
    conservation of monuments
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest podsumowaniem wykonanej przez autorkę w 2018 roku pracy inżynierskiej, która została doceniona w ogólnopolskim konkursie „Dziedzictwo kulturowe jako zasób rozwojowy” (2021) – organizowanym przez Narodowy Instytut Dziedzictwa – na najlepszą pracę dyplomową dotyczącą współczesnej roli dziedzictwa kulturowego. Przedmiotem opracowania był projekt adaptacji XIX-wiecznej wieży artyleryjskiej w Twierdzy Głogów do współczesnej funkcji centrum szkoleniowego z bazą hotelową dla wytwórców win. W ostatnich latach polskie winiarstwo przeżywa swoisty renesans, wychodząc z cienia, którym tę szlachetną gałąź rolnictwa otoczył mrok minionego wieku. W obliczu intensywnie rozwijającego się rynku polskich producentów wyrobów winiarskich oraz w sytuacji, gdy coraz więcej zabytkowych obiektów fortyfikacyjnych niszczeje z powodu braku pomysłu na ich nową funkcję, zaproponowany program funkcjonalny zdaje się doskonale wpisywać w zapotrzebowanie regionu, a ceglana architektura fortu oddaje klimat tradycyjnej bodegi. Celem prezentowanego projektu było zagospodarowanie nieużytkowanej wieży artyleryjskiej i stworzenie całorocznego obiektu, który w wybranych okresach działałby jako centrum szkoleniowe plantatorów i naukowców zajmujących się ciągle jeszcze raczkującą enologią – winoznawstwem. Przez resztę roku obiekt pełniłby funkcję ośrodka enoturystycznego przeznaczonego dla turystów i mieszkańców poszukujących odpoczynku na łonie natury, otwartych na poznawanie i degustacje win oraz przysmaków lokalnej kuchni.
    This article is a summary of the engineering work carried out by the author in 2018 – a thesis that was acknowledged in the nationwide competition ‘Cultural heritage as a development resource’ (2021) – organized by the National Institute of Cultural Heritage – for the best diploma thesis on the contemporary role of cultural heritage. The subject of the study was an adaptation of the nineteenth-century artillery tower in the Głogów Fortress to its modern function as a training centre with a hotel facility for wine producers. In recent years, Polish winemaking, has undergone a renaissance, emerging from the shadows that had surrounded this noble branch of agriculture in the last century. In the face of the intensively developing market of Polish wine producers, and in a situation in which more and more historic fortifications are deteriorating due to the lack of ideas for their new role, the proposed scheme seems to correspond perfectly to the needs of the region, and the brick architecture of the fort reflects the atmosphere of a traditional bodega. The aim of the presented project was to revitalize the disused artillery tower and create a year-round facility which, in selected periods, would act as a training centre for growers and scientists involved in the still fledgling oenology – the study of wines. For the remainder of the year, the facility would serve as an enotourism centre for visitors and residents looking for a rest in the midst of nature, open to learning about and tasting wines and delicacies of local cuisine.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2022, 2; 151-168
    0029-8247
    2956-6606
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wieżowy „chmuro drapacz” przy ul. Kopernika 36/40 w Warszawie, czyli o drugim najwyższym budynku przedwojennej stolicy
    Tower ‘skyscraper’ at 36/40 Kopernika Street in Warsaw, the second-tallest building of the pre-war Warsaw
    Autorzy:
    Popławska-Bukało, Ewa
    Popławski, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538483.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    hotel Helvetia
    gmach Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych
    gmach Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych
    wieżowy „chmuro drapacz”
    Antoni Jawornicki
    Jerzy Müller
    Helvetia hotel
    the building of Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych
    the building of Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych
    tower ‘skyscraper’
    Opis:
    Artykuł prezentuje jeden z mało znanych budynków warszawskiej architektury przedwojennego modernizmu – gmach przy ul. Kopernika 36/40. Przed 1939 r. budynek dzięki swej 11-kondygnacyjnej wieży należał do jednych z najwyższych obiektów w Warszawie, zwanych żartobliwie „chmuro drapaczami”. Powstał w latach 1923-1928. Projektowany przez arch. Antoniego Jawornickiego dla Towarzystwa Budowy i Eksploatacji Hoteli i Sanatoriów „Helvetia”, miał być hotelem. Ze względu na upadłość spółki budowę przerwano, wkrótce jednak wznowiono ją dla nowego inwestora i użytkownika, jakim była Polska Dyrekcja Ubezpieczeń Wzajemnych (przemianowana później na Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych). Gmach, zniszczony podczas działań II wojny światowej, odbudowano (bez górnych pięter wieży) i przeznaczono na siedzibę Zrzeszenia Pracowniczych Związków Zawodowych w Polsce (obecnie Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych). Na potrzeby tej instytucji adaptowano i scalono wewnętrznie dwa zniszczone budynki sąsiadujące z dawnym gmachem PZUW od strony ul. Sewerynów: budynek tzw. Misji Angielskiej (z 1927 r.) oraz budynek mieszkalno-biurowy PZUW (z lat 1939-1942). Poza OPZZ siedzibę swoją ma tu także Narodowy Instytut Dziedzictwa.
    The article presents one of the little-known buildings of pre-war Warsaw modernism – the building at 36/40 Kopernika Str. Prior to 1939, the building, with its 11-storey tower, was one of the tallest structures in Warsaw, at the time jokingly called ‘skyscrapers’. The building was constructed in the years 1923-1928. It was designed by architect Antoni Jawornicki for the Towarzystwo Budowy i Eksploatacji Hoteli i Sanatoriów “Helvetia”; it was meant to be a hotel. However, due to the company’s bankruptcy, the construction works were suspended, only to be undertaken soon again for a new investor and user – Polska Dyrekcja Ubezpieczeń Wzajemnych (later re-named as Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych. The building, destroyed during World War II, was rebuilt (without the top storeys of the tower) and assigned as the headquarters of the Zrzeszenie Pracowniczych Związków Zawodowych w Polsce (currently Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych). For the needs of this institution, two destroyed buildings neighbouring the former PZUW building from the Sewerynów Street side were adapted and merged: the building of the so-called English Mission (built in 1927) and PZUW office and apartment building (built in 1939-1942). Aside from OPZZ, the National Heritage Board of Poland has its headquarters in the building as well.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2016, 2; 5-20
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zabytkowy zespół dwóch podziemnych zbiorników wody czystej i ogrodu wodnego przy dawnym Szpitalu Miejskim w Gdańsku – obecnie Gdański Uniwersytet Medyczny
    The historical complex of two underground clean water reservoirs and water garden beside the former Municipal Hospital of Gdańsk – now the Medical University of Gdańsk
    Autorzy:
    Hryszkiewicz-Kahlau, Dorota
    Klugmann, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2107144.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    wodociągi
    zbiornik wody
    wieża ciśnień
    park Akademii Medycznej
    Szpital Miejski w Gdańsku
    Akademia Medyczna
    Politechnika Gdańska
    założenie parkowe
    waterworks
    water reservoir
    water tower
    park complex
    Medical Academy park
    Municipal Hospital of Gdańsk
    Gdańsk University of Technology
    Medical Academy
    Opis:
    W artykule opisano mało dotychczas znany fragment zespołu Szpitala Miejskiego w Gdańsku (dziś Gdański Uniwersytet Medyczny, dawniej też Akademia Medyczna), obejmujący dwa historyczne podziemne zbiorniki wody pitnej z początku XX w. oraz założenie parkowe z lat 40. XX w., powiązane z nimi funkcjonalnie i tworzące spójny zespół. Najpóźniej na przełomie lat 60/70 ubiegłego stulecia wykorzystanie tego obszaru (około 1 ha) wygasło i nie został on ponownie zagospodarowany w szerszej skali (pomijając budowę dwóch zbiorników wody czystej na potrzeby szpitala). Z tego powodu całość założenia oraz obiekty zachowały się w stanie zbliżonym do pierwotnego (pomijając degradację wynikającą z upływu czasu i lokalną dewastację). Obiekty te – podziemne zbiorniki o pojemnościach 150 i 300 m3 – są świadectwem okresu, kiedy na terenie Gdańska powstawały nowoczesne wodociągi, ale jeszcze przed zasadniczą zmianą w dzisiejszych dzielnicach Wrzeszcz/Aniołki, którą zapoczątkowała budowa zbiornika Stary Sobieski, wraz z przepompownią wody (1911), a potem wznoszenie kolejnych obiektów. Dawne zbiorniki wodne są budowlami projektowanymi indywidualnie, reprezentującymi oryginalne rozwiązania projektowe i funkcjonalne. Większy z obiektów prezentuje też wyjątkowy, w skali Gdańska, stopień zachowania oryginalnego wyposażenia. Park leśny założony przy zbiornikach zajmuje obszar około 60 arów, na którym zachowała się czytelna kompozycja przestrzenna powiązana układem wodnym z większym zbiornikiem. Strefa parku stanowi ciekawe założenie wykorzystujące nadmiar wody retencyjnej do utworzenia miejsca wypoczynku i rekreacji na terenie dużego zespołu szpitalnego Akademii Medycznej w Gdańsku. Park nie mógłby w takiej formie funkcjonować samodzielnie, dlatego jest związany nierozerwalnie z zespołem zbiorników.
    The paper presents so far little-known part of the Municipal Hospital premises in Gdańsk (the present Medical University of Gdańsk , formerly the Medical Academy) comprising two historical and underground fresh water reservoirs from the beginning of the 20th century and a park site from the 1940s, functionally connected with them and making up a coherent complex. By the turn of the 1970s at the latest, this area (ca. 1 ha) ceased to be used and was not developed again to a greater extent (except for the construction of two clean water reservoirs for the hospital). Consequently, the whole complex and its objects have been preserved in a condition close to the initial one (save for the degradation caused by the passage of time and local devastation). These objects, i.e. the underground water reservoirs with capacities of 150 and 300 m3, are a witness of the period when modern waterworks were built in Gdańsk, but still before substantial changes within the present districts of Wrzeszcz/Aniołki, which started with the construction of the Stary Sobieski water reservoir together with the water pumping station (1911) and then construction of other facilities. The old water reservoirs are structures designed individually, featuring unique design and functional solutions. Additionally, as far as Gdańsk is concerned, the larger object presents a unique level of preservation of its original equipment. The forest park established next to the reservoirs covers an area of 60 ares and its clear spatial layout connected via a water system with the larger reservoir has been preserved. It is an interesting site, using excess water from the reservoir to create a leisure and recreation area within the large hospital complex of the Medical Academy of Gdańsk. The park in this form would not be able to function independently and thus it is inseparably connected with the reservoir complex.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2020, 2; 95-128
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies