Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "water aeration" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wpływ wartości współczynnika współwystępowania substancji organicznych i żelaza ogólnego w wodzie podziemnej na skuteczność jej oczyszczania
Effect of coexistence ratio of organic substances and total iron in groundwater on its treatment efficacy
Autorzy:
Krupińska, I.
Kowalczyk, W.
Szczepaniak, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237205.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
water treatment
aeration
oxidation
coagulation
napowietrzanie
utlenianie
koagulacja
Opis:
Laboratory research was carried out on groundwater containing iron-organic complexes. For this reason oxidation (O2 and KMnO4) and coagulation (alum and polyaluminium chloride Flokor 1.2A) processes were applied for water treatment. It was concluded that with increase in the coexistence ratio of organic substances and total iron in water (D=[TOC]/[Fe]), efficacy of Fe(II) to Fe(III) oxidation with dissolved oxygen decreased, while the oxidation time was increasing. This rule was not demonstrated for KMnO4 when used as an oxidizing agent. Laboratory tests revealed that the coagulation process markedly increased efficacy of groundwater contaminant removal; the efficacy depended on oxidizing agent and coagulant type and increased with their dose. Additionally, it was shown that for water samples after aeration, varying by the value of the coexistence ratio, an increase in the ratio was accompanied by decrease in the efficacy of contaminant removal in the coagulation process.
Przeprowadzono badania laboratoryjne nad oczyszczaniem wody podziemnej zawierającej kompleksy żelazoorganiczne. W tym celu do oczyszczania wody zastosowano procesy utleniania (O2 i KMnO4) i koagulacji (siarczan glinu i chlorek poliglinu Flokor 1,2A). Stwierdzono, że wraz ze zwiększającą się wartością współczynnika współwystępowania substancji organicznych i żelaza ogólnego w wodzie (D=[OWO]/[Feog]) zmniejszała się skuteczność utleniania Fe(II) do Fe(III) tlenem rozpuszczonym oraz wydłużał się czas utleniania. Prawidłowości takiej nie stwierdzono stosując jako utleniacz KMnO4. Badania wykazały, że proces koagulacji istotnie zwiększył skuteczność usuwania zanieczyszczeń z wody podziemnej i skuteczność ta zależała od rodzaju utleniacza i koagulantu i zwiększała się wraz z ich dawką. Wykazano również, że w przypadku próbek wody po napowietrzaniu, znacznie różniących się wartością współczynnika D, wraz z jego wzrostem zmniejszała się skuteczność usuwania zanieczyszczeń z wody w procesie koagulacji.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2013, 35, 3; 27-34
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie napowietrzania do poprawy skuteczności sedymentacji zawiesin powstających podczas oczyszczania wód podziemnych.
The use of the aeration process for upgrading the efficiency of suspended solids sedimentation during groundwater treatment.
Autorzy:
Łomotowski, J.
Wiercik, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236606.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
wody podziemne
popłuczyny
napowietrzanie
sedymentacja
groundwater
backwash water
aeration
water treatment
Opis:
W pracy podjęto próbę wykorzystania procesu napowietrzania sprężonym powietrzem do poprawy skuteczności sedymentacji zawiesin powstających podczas oczyszczania wód podziemnych. Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że napowietrzanie popłuczyn odprowadzanych z filtrów do odżelaziania i odmanganiania wody podziemnej przyspiesza wytrącanie związków żelaza i manganu oraz zwiększa szybkość i skuteczność klarowania wody w odstojnikach. W dużych i średnich zakładach oczyszczania wód podziemnych możliwe będzie zastosowanie napowietrzania do podczyszczania popłuczyn, a po usunięciu osadu można rozważyć zawrócenie sklarowanej wody nadosadowej przed układ oczyszczania. Stosując okresowe napowietrzanie popłuczyn przed sedymentacją możliwe jest znaczne skrócenie czasu ich przetrzymania w odstojnikach, a tym samym zmniejszenie wielkości tych urządzeń.
The aeration process involved compressed air and was aimed at improving the sedimentation of the suspended solids that form in the course of groundwater treatment. The experiments have revealed that the aeration of the backwash water from the filters used for iron and manganese removal from the groundwater being treated not only accelerated the precipitation of iron and manganese compounds but also increased the rate and efficiency of water clarification in the settling tanks. The use of compressed-air aeration seems to be recommendable in large and medium-sized groundwater treatment plants where the process can be applied to the pretreatment of backwash water. It also seems worthwhile to consider the possibility of recirculating (upon sludge removal) the clarified supernatant into the treatment train. Periodic aeration conducted prior to the sedimentation process will shorten the time of backwash water retention in the settling tanks and thus permit their dimensions to be reduced.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 4; 21-24
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie procesu napowietrzania do desorpcji dwutlenku węgla z wody powierzchniowej na przykładzie wodociągu w Dębicy
The use of the aeration process for the desorption of carbon dioxide from surface water: A case study
Autorzy:
Zymon, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237816.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
dwutlenek węgla
napowietrzanie
desorpcja
stabilność chemiczna wody
carbon dioxide
aeration
desorption
chemical stability of water
Opis:
Na przykładzie wodociągu w Dębicy omówiono problem stabilizacji składu chemicznego wody o charakterze agresywnym, spowodowanym stosowaniem dużych dawek koagulantu podczas oczyszczania wody powierzchniowej. Przeprowadzono analizę skuteczności usuwania agresywnego dwutlenku węgla przy użyciu metody chemicznej (dawkowanie węglanu sodu) i fizycznej (napowietrzanie). Biorąc pod uwagę skuteczność obu procesów oraz warunki eksploatacyjne w stacji oczyszczania wody, wybrano metodę desorpcji dwutlenku węgla przy użyciu powietrza w kolumnowym desorberze z pierścieniami Białeckiego. Zakładając wymaganą jakość wody oczyszczonej, określono podstawowe parametry projektowe kolumny desorpcyjnej do usuwania dwutlenku węgla. Przestawiono także sposób adaptacji nieczynnej kolumny filtracyjnej na desorber kolumnowy. Analiza ponadrocznej eksploatacji urządzenia do usuwania dwutlenku węgla z wody w wodociągu w Dębicy potwierdziła skuteczność przyjętego rozwiązania.
With the Waterworks of Debica as a case in point, the paper addresses the problem of stabilizing the chemical composition of the water whose aggressive character is attributable to the high coagulant doses applied in the course of the treatment process. Two methods for the removal of aggressive carbon dioxide, a chemical one (dosage of sodium carbonate) and a physical one (aeration), were made subject to analysis in view of their efficiencies. Taking into account the efficiencies of the two processes and the operating conditions at the water treatment station, the method of carbon dioxide desorption (with air in a column desorber packed with Bialecki rings) was chosen. Upon setting the desired quality of the treated water, the basic design parameters of the desorption column for carbon dioxide removal were determined. It was also shown how to adapt an idle filter column in order to make it act as a desorber. The analysis of a one-year operation of the unit for carbon dioxide removal from water at the Waterworks of Debica has substantiated the efficiency of the design adopted.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2007, R. 29, nr 4, 4; 65-68
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania modelowe sprawności powietrznego podnośnika cieczy
Model studies of air-lift pump efficiency
Autorzy:
Kalenik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236712.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
napowietrzanie
powietrzny podnośnik cieczy
przepływ wody
przepływ powietrza
ciśnienie powietrza
aeration
air-lift pump
air-water mixer
water flow
air flow
air pressure
Opis:
W pracy przeanalizowano wyniki badań modelowych wydajności powietrznego podnośnika cieczy stosowanego w układach mieszania i napowietrzania wody. Zakres badań obejmował wyprowadzenie wzorów do wyznaczania charakterystyki wydajności podnośnika przy różnej wysokości podnoszenia wody (H) oraz określenie jego sprawności (η). Badania wydajności (Qw) powietrznego podnośnika cieczy wykonano przy średnicy wewnętrznej rurociągu tłocznego d=0,04 m i pięciu wysokościach podnoszenia wody 0,45 m, 0,90 m, 1,35 m, 1,80 m oraz 2,25 m. Wykazano, że w powietrznym podnośniku cieczy natężenie przepływu powietrza (Qp) zwiększało się wraz ze wzrostem ciśnienia powietrza (pp), a równocześnie natężenie przepływu wody (Qw) zwiększało się wraz ze wzrostem ciśnienia powietrza i wzrostem natężenia przepływu powietrza. Ponadto im mniejsze były straty hydrauliczne podczas przepływu strumienia powietrza przez mieszacz powietrzno-wodny, tym wydajność powietrznego podnośnika cieczy była większa, przy czym wydajność ta malała wraz ze wzrostem wysokości podnoszenia wody. Największą sprawność powietrzny podnośnik cieczy osiągnął przy wysokości podnoszenia wody H=0,45 m, a najmniejszą przy H=2,25 m. Sprawność powietrznego podnośnika cieczy malała wraz ze wzrostem ciśnienia powietrza, natężenia przepływu powietrza i wysokości podnoszenia wody. Wartości natężenia przepływu wody obliczone za pomocą wyprowadzonych wzorów bardzo dobrze pokrywały się z wartościami wyznaczonymi z pomiarów.
Results of model capacity studies of an air-lift pump employed in water mixing and aeration systems were discussed. The studies covered derivation of equations for the pump capacity characteristics at different water heads (H) and its efficiency (η) determination. The capacity (Qw) studies were performed for the delivery pipe internal diameter of d = 0.04 m and water delivery heads of 0.45 m, 0.90 m, 1.35 m, 1.80 m and 2.25 m. The air flow rate (Qp) was demonstrated to increase with increasing air pressure (pp), while the water flow rate (Qw) increased with rise in both the air pressure and air flow rate. Additionally, the lower were the hydraulic losses generated by the air flux in the air-water mixer, the higher was the air-lift pump capacity. It decreased along with the rise in the water delivery head. The highest efficiency of the air-lift pump was reached for the water delivery head of H=0.45 m while the lawest – of H=2.25 m. The air-lift pump efficiency decreased with the increasing air pressure, air flow rate and water delivery head. The theoretical water flow rate values calculated using the derived formulas coincided very well with the measured values.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2015, 37, 4; 39-46
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies