Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ultrafiltration" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Usuwanie kwasów halogenooctowych w zintegrowanym procesie biodegradacja-ultrafiltracja z zastosowaniem enzymatycznych membran kapilarnych
Removal of haloacetic acids by the integrated process biodegradation-ultrafiltration involving enzymatic capillary membranes
Autorzy:
Kowalska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237159.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
kwasy halogenooctowe
biodegradacja
enzymatyczne membrana ultrafiltracyjna
haloacetic acids
biodegradation
enzymatic ultrafiltration membrane
Opis:
Przedstawiono wyniki badań nad usuwaniem pięciu wybranych kwasów halogenooctowych (HAA) z modelowego roztworu wodnego w procesie biodegradacja-ultrafiltracja. Badania przeprowadzono w reaktorze z kapilarnymi membranami ultrafiltracyjnymi, na powierzchni których unieruchomiono enzymy rozkładające HAA. Zostały one wyizolowane ze szczepów bakterii z rodzajów Acinetobacter, Arthrobacter, Pseudomonas oraz Bacillus, wyodrębnionych z osadu czynnego, zaadaptowanego do rozkładu HAA. Roztwór modelowy HAA składał się z mieszaniny MCAA, DCAA, TCAA, MBAA i DBAA o zawartości 1 g/m3 każdego z nich. Otrzymane wyniki pozwoliły na wyznaczenie najkorzystniejszych parametrów operacyjnych procesu. Optymalne ciśnienie transmembranowe wynosiło 0,075 MPa, a liniowa prędkość przepływu roztworu modelowego - 0,75 m/s. Po 3 h prowadzenia procesu w takich warunkach z wody modelowej zostały całkowicie usunięte kwas monochlorooctowy i monobromooctowy, a po 4 h pozostałe kwasy. Skrócenie wyznaczonego czasu kontaktu można uzyskać zwiększając powierzchnię aktywną membran, co będzie przedmiotem dalszych prac z tego zakresu.
Five haloacetic acids (HAA) of choice were removed from a model solution in the course of the integrated process biodegradation-ultrafiltration. Experiments were performed in a reactor containing capillary ultrafiltration membranes with HAA-degrading enzymes immobilized on their surfaces. The enzymes had been isolated from bacterial strains of the genera Acinetobacter, Arthrobacter, Pseudomonas and Bacillus separated from active sludge adapted to HAA degradation. The model HAA solution was a mixture composed of MCAA, DCAA, TCAA, MBAA and DBAA (each in the amount of 1 g/m3). Based on the results obtained, the most advantageous operating parameters of the process were determined. Optimal transmembrane pressure amounted to 0.075 MPa, linear flow velocity of the model solution being 0.75 m/s. Under such conditions, complete removal of monohaloacetic and monobromoacetic acids was achieved after 3 hours, and that of the other acids after 4 hours of the process. The time of contact can be reduced by increasing the active surface area of the membranes, but this issue will be dealt with in a future study.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2011, 33, 4; 49-51
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modelowanie wydajności ultrafiltracji i mikrofiltracji w oczyszczaniu wód naturalnych w układzie hybrydowym z koagulacją
Modeling the efficiency of ultrafiltration and microfiltration in natural water treatment
Autorzy:
Rajca, M.
Bodzek, M.
Konieczny, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237460.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
ultrafiltracja
mikrofiltracja
koagulacja
proces hybrydowy
water treatment
ultrafiltration
microfiltration
coagulation
hybrid system
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań wydajności ultrafiltracji (UF), mikrofiltracji (MF) i procesu hybrydowego koagulacja-sedymentacja-UF/MF w procesie oczyszczania wody powierzchniowej z rzeki Czarna Przemsza. Do prognozowania wydajności UF/MF zastosowano model w procesie niestacjonarnym (relaksacyjny) oparty o zmianę objętościowego strumienia permeatu w czasie z wyznaczeniem stałej czasowej (to) oraz model oporowy oparty o analizę oporów, wywołanych wzajemnym oddziaływaniem membrana-zanieczyszczenia w wodzie z wyznaczeniem stałej tRo. W doświadczeniach użyto modułów membranowych z kapilarnymi membranami ultrafiltracyjnymi z polieterosulfonu (PES) oraz mikrofiltracyjnymi z polipropylenu (PP). Stwierdzono, że analizowane modele dobrze opisują proces bezpośredniej UF/MF oraz badany układ hybrydowy, a wartości obliczone pozostają w zgodności z danymi doświadczalnymi.
The efficiency of ultrafiltration/microfiltration (UF/MF) and of the hybrid system coagulation-sedimentation-UF/MF as unit processes in the treatment of natural riverine water (Czarna Przemsza) was made subject to analysis. UF/MF efficiency was predicted using two models: a model in a nonstationary process (a relaxation model) that described time-related changes in the volume flux of the permeate and determined the time constant to, as well as a resistance model that analyzed the resistance induced by the interaction of the membrane with water pollutants, and determined the time constant tRo. The experiments were conducted using modules of capillary polyethersulfone (PES) ultrafiltration and polypropylene (PP) microfiltration membranes. It has been found that the models characterize adequately both the process of direct UF/MF and the hybrid system, and that the calculated values are consistent with the experimental ones.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 1; 13-20
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania przydatności membran ceramicznych do usuwania barwników organicznych z roztworów wodnych
Applicability of ceramic membranes to the removal of organic dyes from aqueous solutions
Autorzy:
Majewska-Nowak, K.
Kawiecka-Skowron, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236550.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ultrafiltracja
membrana ceramiczna
ścieki farbiarskie
barwnik organiczny
ultrafiltration
ceramic membrane
textile wastewater
dye removal
Opis:
Określono skuteczność usuwania anionowych barwników organicznych z modelowych roztworów wodnych w procesie ultrafiltracji z użyciem membran ceramicznych. Do oceny właściwości transportowych i separacyjnych membran ceramicznych wykorzystano strumień objętości permeatu oraz skuteczność usuwania barwnika z roztworu. W badaniach wykorzystano trzy jednokanałowe membrany ceramiczne CéRAM INSIDEŽ (Tami Industries), różniące się graniczną rozdzielczością (1 kDa, 15 kDA o 50 kDa). Badaniom poddano roztwory dziewięciu anionowych barwników organicznych o masie cząsteczkowej od 327 Da do 1060 Da. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem laboratoryjnej instalacji ultrafiltracyjnej ProFlux M12 (Millipore) przy ciśnieniach transmembranowych 0,03 MPa, 0,06 MPa i 0,09 MPa. Analizowano wpływ masy cząsteczkowej barwnika oraz stosowanego ciśnienia na skuteczność procesu. Badania wykazały przydatność membran ceramicznych do usuwania barwników organicznych z roztworów wodnych. Stwierdzono, że membrana o granicznej rozdzielczości 15 kDa odznaczała się najlepszymi właściwościami separacyjnymi, podczas gdy membrana 50 kDa wykazywała znakomitą przepuszczalność. Wszystkie przebadane membrany ceramiczne pozwoliły na zatrzymanie barwników o dużej masie cząsteczkowej (>700 Da) w 95÷99%, niezależnie od wartości ciśnienia transmembranowego. Wykazano, że ekonomicznie uzasadnione jest stosowanie membran ceramicznych o granicznej rozdzielczości 50 kDa, gdyż membrany te zapewniają dużą wydajność przy dobrej skuteczności usuwania barwników o większych masach cząsteczkowych.
Laboratory tests were conducted to determine the efficiency of anionic organic dye removal from aqueous solutions by ultrafiltration when use is made of ceramic membranes. The transport and separation properties of the membranes were evaluated by analyzing the volume flux of the permeate, and the efficiency of dye removal from the solution. The tests were performed with three single-channel CéRAM INSIDEŽ (Tami Industries) membrane modules differing in cut-off values (1 kDa, 15 kDa, and 50 kDa), with nine anionic organic dyes of molecular weights ranging from 327 to 1060 Da, and with a laboratory UF installation of ProFlux M12 (Millipore) type, at a transmembrane pressure of 0.03 MPa, 0.06 MPa and 0.09 MPa. The efficiency of the process was analyzed both in terms of the molecular weights of particular dyes and in terms of the pressure applied. The applicability of the ceramic membranes to the removal of organic dyes from aqueous solutions has been substantiated. The tests have produced the following findings. The ceramic membrane with the cut-off value of 15 kDa exhibited the best separation properties, whereas that with the cut-off value of 50 kDa was characterized by excellent permeability. All of the ceramic membranes under study provided 95-99% retention of high-molecular-weight organic dyes (>700 Da) irrespective of the transmembrane pressure applied. In economic terms, it is advisable to use 50 kDa cut-off ceramic membranes as they enable high removal efficiencies to be achieved for dyes of higher molecular weights.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 2; 55-60
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie zintegrowanych procesów membranowych do usuwania substancji organicznych z wody
Use of integrated membrane processes for organic matter removal from water
Autorzy:
Kabsch-Korbutowicz, M.
Majewska-Nowak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236886.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ultrafiltracja
koagulacja
wymiana jonowa
naturalne substancje organiczne
ultrafiltration
coagulation
ion exchange
natural organic matter
Opis:
Niskociśnieniowe procesy membranowe są coraz powszechniej stosowane do oczyszczania wody przeznaczonej do spożycia. W celu zwiększenia skuteczności oczyszczania wody oraz ograniczenia intensywności blokowania membran, coraz częściej separacja membranowa łączona jest z innymi procesami biologiczno-chemiczno-fizycznymi, tworząc tzw. procesy zintegrowane. W pracy porównano skuteczność usuwania z wody naturalnych substancji organicznych w czterech procesach zintegrowanych - sekwencyjna koagulacja/ultrafiltracja, in-line koagulacja/ultrafiltracja, sekwencyjna wymiana jonowa/ultrafiltracja oraz symultaniczna wymiana jonowa/ultrafiltracja (proces hybrydowy). Określono wpływ dawki koagulantu i żywicy anionowymiennej oraz sposobu prowadzenia procesu na zmianę właściwości transportowych membran oraz jakość wody oczyszczonej. Badania przeprowadzono z użyciem roztworu modelowego zawierającego naturalne substancje organiczne, stosując jako koagulant siarczan glinu, a w procesie wymiany jonowej żywicę MIEXŽ. Wykazano, że układ zintegrowany wymiana jonowa/ultrafiltracja, realizowany w wariancie sekwencyjnym lub hybrydowym pozwolił na lepsze oczyszczenie wody niż w procesie łączącym koagulację i ultrafiltrację. Stwierdzono także, że wszystkie zastosowane warianty procesów zintegrowanych pozwoliły w zbliżonym stopniu na zmniejszenie intensywności blokowania membran. Wobec zbliżonej skuteczności oczyszczania membran uzyskanej w wariancie sekwencyjnym i hybrydowym, układ hybrydowy, pomijający etap sedymentacji, wydaje się z punktu widzenia kosztów oczyszczania wody bardziej wskazany.
Low-pressure membrane processes are frequently used in the treatment of water intended for human consumption. In order to increase the efficiency of water treatment and reduce membrane fouling, membrane separation processes are integrated with other biological, chemical or physical processes (creating so-called integrated processes). In this paper four integrated processes were analyzed for the efficiency of natural organic matter removal from water: sequential coagulation/ultrafiltration, in-line coagulation/ultrafiltration, sequential ion exchange/ultrafiltration, and simultaneous ion exchange/ultrafiltration (hybrid process). Another major objective of the study was to determine how the coagulant or ion-exchange resin dose, as well as the method used for the realization of the process, affected the transport properties of the membrane and the final quality of the water. The experiments involved model solutions con-taining natural organic matter, an alum coagulant for the coagulation process and a MIEXŽ resin for the ion exchange process. The integrated ion exchange/ultrafiltration process, regardless of whether conducted in the sequential or simultaneous mode, provided water of a higher final quality as compared to the integrated coagulation/ultrafiltration process. With all the integrated processes tested, similar decrease in membrane fouling was observed. Taking into account the comparable treatment effects obtained with either the sequential or the hybrid process, preference should be given to the hybrid process, which, owing to the lack of the sedimentation step, lowers the overall treatment costs.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2010, 32, 3; 27-32
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie naturalnych substancji organicznych z wody w zintegrowanym procesie MIEXŽDOC-ultrafiltracja.
Separation of Natural Organic Matter from Water via the Integrated MIEXŽDOC-Ultrafiltration Process
Autorzy:
Kabsch-Korbutowicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237696.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
MIEXŽDOC
ultrafiltracja
naturalne substancje organiczne
blokowanie membran
proces zintegrowany
ultrafiltration
natural organic matter
fouling
hybrid process
Opis:
Jednym z ograniczeń szerszego zastosowania procesów membranowych do oczyszczania wody jest spadek wydajności hydraulicznej membran, będący wynikiem ich blokowania przez osadzające się drobne cząstki oraz na skutek sorpcji naturalnych substancji organicznych. Obecnie najczęściej stosowaną metodą, pozwalającą na ograniczenie intensywności zjawiska blokowania membran (fouling), jest wstępne oczyszczanie wody przy użyciu konwencjonalnych procesów jednostkowych. Mając to na uwadze założono, że zintegrowanie procesu MIEXŽDOC z ultrafiltracją pozwoli na uzyskanie wysokiej jakości oczyszczonej wody i ograniczy intensywność blokowania membran. W przeprowadzonych badaniach określono wpływ dawki żywicy MIEXŽ, granicznej rozdzielczości membran (cut-off) oraz sposobu realizacji proponowanego procesu na skuteczność usuwania naturalnych substancji organicznych z wody i intensywność blokowania membran. Uzyskane wyniki badań pokazały, że wstępne oczyszczanie wody, nawet przy zastosowaniu małych dawek żywicy MIEXŽ, pozwoliły na znaczącą poprawę jakości wody i zmniejszyły intensywność blokowania membran. Zastosowanie membran o rozdzielczości w przedziale 5÷100 kDa i dawki żywicy 10 cm3/dm3, pozwoliło usunąć ok. 90% substancji organicznych z oczyszczanej wody. Z uwagi na fakt, iż w procesie MIEXŽDOC preferencyjnie usuwane są substancje o małym ciężarze cząsteczkowym, szczególną poprawę wydajności hydraulicznej procesu zaobserwowano dla membran o rozdzielczości 30 kDa i 100 kDa. Realizacja testowanego procesu w układzie zintegrowanym (woda wraz z żywicą MIEXŽ poddawana była ultrafiltracji) pozwoliła w nieznacznie większym stopniu ograniczyć spadek przepuszczalności membran, niż to stwierdzono w procesie zintegrowanym, w którym ultrafiltracja wody była poprzedzona procesem MIEXŽDOC i sedymentacją.
Membrane ultrafiltration is well suited to the production of disinfected clear water for various applications. What imposes limitations on a more widespread use of membrane processes is the decrease in membrane performance that occurs during potable water treatment, as a result of fouling promoted by the accumulation of particles and adsorption of natural organic matter (NOM). Currently, the most common method to prevent fouling is by pretreating the influent to the membrane process via the conventional unit processes. According to literature data, the integration of the MIEXŽDOC process with ultrafiltration may upgrade the quality of the water produced and decrease membrane fouling. The aim of my study was to examine the effectiveness of the MIEXŽDOC process when applied to water pretreatment prior to membrane filtration. NOM removal and flux decline were related to resin dose, membrane cut-off, and the method of carrying out the integrated process. Analysis of the results obtained shows that water pretreatment, even with low MIEXŽ resin doses, significantly improved final water quality and reduced membrane fouling. For ultrafiltration membranes of cut-off 5-100 kDa, and MIEXŽ doses above 10 cm3/dm3, almost 90% of the NOM was removed from the water. As the MIEXŽDOC process yielded a removal of mainly small NOM particles, the highest enhancement of hydraulic efficiency of membranes was obtained with membranes of cut-off 30 and 100 kDa. Water treatment via the hybrid process MIEXŽDOC/ultrafiltration (i.e. water with ion-exchange resin was ultrafiltered) slightly raised membrane performance (lower fouling) as compared to the integrated process, where the water underwent ultrafiltration after the MIEXŽDOC process and sedimentation.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2006, R. 28, nr 1, 1; 17-23
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność usuwania naturalnych i antropogenicznych barwnych substancji organicznych w procesie ultrafiltracji na membranach ceramicznych
The efficiency of natural and anthropogenic colored organic substance removal in ultrafiltration by ceramic membranes
Autorzy:
Majewska-Nowak, K.
Kawiecka-Skowron, J.
Kabsch-Korbutowicz, M.
Urbanowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237333.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
barwnik organiczny
naturalne substancje organiczne
ultrafiltracja
membrana ceramiczna
organic dye
natural organic matter
ultrafiltration
ceramic membrane
Opis:
Porównano skuteczność usuwania anionowych barwników organicznych oraz naturalnych substancji organicznych z roztworów wodnych w procesie ultrafiltracji z wykorzystaniem membran ceramicznych. Zbadano wpływ granicznej rozdzielczości membrany, prędkości przepływu oczyszczanego roztworu przy powierzchni membrany oraz masy cząsteczkowej barwników i początkowej zawartości substancji organicznych w wodzie na skuteczność procesu. Badaniom poddano roztwory modelowe siedmiu anionowych barwników organicznych o masie cząsteczkowej od 327 Da do 1060 Da oraz sześciu roztworów zawierających naturalne substancje organiczne charakteryzujących się intensywnością barwy od 22 gPt/m3 do 125 gPt/m3. Stwierdzono, iż roztwory barwników, mimo ich mniejszego ciężaru cząsteczkowego, były oczyszczane z większą skutecznością.
Seven aqueous solutions of anionic organic dyes (differing in molecular weight from 327 Da to 1060 Da) and six aqueous solutions of natural organic matter - NOM (varying in color between 22 gPt/m3 and 125 gPt/m3) were subjected to an ultrafiltration process, which involved ceramic membranes of different cut-off values. The efficiency of the ultrafiltration process was evaluated in terms of the membrane's cut-off value, the linear velocity of the solution near the membrane surface, the molecular weights of the dyes, and the initial NOM concentrations in the solutions tested. The comparison between the separation effects obtained for the two types of colored organic substances has demonstrated that the anionic organic dyes were removed from the solution with a higher efficiency in spite of their lower molecular weights.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2010, 32, 4; 11-14
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ polielektrolitu na skuteczność ultrafiltracji roztworów wodnych zawierających barwniki organiczne i substancję powierzchniowo czynną
The use of polyelectrolytes in ultrafiltration of dye and surfactant solutions
Autorzy:
Majewska-Nowak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237119.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
surfaktant
dodecyklosiarczan sodu
polielektrolit kationowy
ultrafiltration
methyl orange
indigo carmine
amido black
Direct Black
surfactant
sodium dodecyl sulfate
cationic polyelectrolyte
Opis:
Oceniono wydajność i skuteczność procesu ultrafiltracji wodnych roztworów barwników organicznych z dodatkiem substancji powierzchniowo czynnej i kationowego polielektrolitu. W badaniach wykorzystano płaskie membrany ultrafiltracyjne wykonane z regenerowanej celulozy i polietersulfonu. Membrany charakteryzowały się różnymi wartościami granicznej rozdzielczości (5 kDa, 10 kDa i 30 kDa). Proces ultrafiltracji przeprowadzono w przy ciśnieniach 0,1 MPa i 0,2 MPa w stosunku do roztworów anionowych barwników organicznych (oranżu metylowego, czerwieni indygo, czerni amidowej i czerni bezpośredniej) oraz roztworów barwników z dodatkiem surfaktantu - dodecylosiarczanu sodu (SDS) i kationowego polielektrolitu Magnofloc LT 22S. Stężenie barwników i SDS w roztworach wodnych wynosiło 100 g/m3, zaś polielektrolitu - 0,5 g/m3. Stwierdzono, że obecność kationowego polielektrolitu, jako substancji kompleksującej, przyczyniła się do polepszenia właściwości separacyjnych membran ultrafiltracyjnych (zwłaszcza polietersulfonowych) w stosunku do anionowych barwników organicznych i anionowej substancji powierzchniowo czynnej (SDS). Obecność kationowego polielektrolitu zarówno w roztworach zawierających anionowe barwniki organiczne jak i w roztworach barwników z anionową substancją powierzchniowo czynną spowodowała zmniejszenie wydajności membran ultrafiltracyjnych, zwłaszcza o umiarkowanej hydrofilowości. Przyczyną tego zjawiska było blokowanie struktury membran przez makrocząsteczkowe kompleksy typu polielektrolit-barwnik (SDS). Zjawisko to było tym bardziej widoczne, im większa była graniczna rozdzielczość membran.
The effect of a cationic polyelectrolyte on the efficiency of dye and surfactant solution treatment by ultrafiltration was assessed. Flat UF membranes made of regenerated cellulose and polyethersulfone characterized by different cut-off values (5, 10, and 30 kDa) were used in the experiments. The UF process involved a pressure of 0.1 and 0.2 MPa. Permeation measurements were carried out with aqueous solutions of different anionic dyes (Methyl Orange, Indigo Carmine, Amido Black, and Direct Black) and dye solutions containing an anionic surfactant, sodium dodecyl sulphate (SDS), and/or a cationic polyelectrolyte, Magnofloc LT 22S. Dye and surfactant concentration in the experimental solutions amounted to 100 g/m3, whereas polyelectrolyte concentration was equal to 0.5 g/m3. It was found that when a cationic polyelectrolyte was present in the dye solutions or in the aqueous mixtures of an anionic dye and an anionic surfactant, this was concomitant with a decrease in membrane permeability and an increase in dye and surfactant retention (especially for polyethersulfone membranes). The observed effects can be attributed to the formation of intermolecular complexes of polycations with dye and surfactant particles. These polyelectrolyte complexes can cause membrane fouling, which is more pronounced for membranes of higher cut-off values and moderate hydrophilicity.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2006, R. 28, nr 4, 4; 3-10
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie sztucznych sieci neuronowych do prognozowania zmian mętności wody po procesie koagulacja/ultrafiltracja
Artificial neural networks - A viable option for predicting changes in water turbidity after treatment by coagulation/ultrafiltration
Autorzy:
Kabsch-Korbutowicz, M.
Kutyłowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237305.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
sztuczne sieci neuronowe
oczyszczanie wody
mętność
koagulacja
ultrafiltracja
membrany zanurzone
artificial neural networks
water treatment
turbidity
coagulation
ultrafiltration
submerged membranes
Opis:
Sztuczne sieci neuronowe w technologii oczyszczania wody mogą być wykorzystywane jako alternatywna metoda matematycznego modelowania funkcji wielu zmiennych. W pracy opisano możliwość wykorzystania sztucznych sieci neuronowych do prognozowania mętności wody infiltracyjnej oczyszczonej w zintegrowanym procesie koagulacja/ultrafiltracja. Do prognozowania mętności filtratu stworzono różne struktury wielowarstwowego perceptronu z jedną warstwą ukrytą. Sygnałami wejściowymi do sieci były mętność wody dopływającej, mętność wody po koagulacji, ciśnienie transmembranowe, strumień filtratu oraz temperatura i pH wody. Na wyjściu sieci znajdował się jeden neuron symbolizujący wartość współczynnika określającego skuteczność zmniejszenia mętności wody oczyszczonej. Wykazano, że sieć neuronowa o parametrach MLP 7-9-1 charakteryzowała się najmniejszym błędem średniokwadratowym w prognozowaniu. W przypadku tej sieci współczynnik korelacji wynosił 84,38%. Uzyskane wyniki wskazują na wystarczającą (choć nie idealną) zbieżność prognozy z danymi doświadczalnymi z pilotowej stacji oczyszczania wody infiltracyjnej.
Artificial neural network modeling is widely used in water treatment techno-logy as an alternative method to deal with functions of several variables. In the study reported on in this paper consideration was given to the possibilities of using artificial neural networks to predict the turbidity of infiltration water after treatment by the integrated coagulation/ultrafiltration process. To forecast the turbidity of the permeate it seemed advisable to create different structures of the multilayer perceptrone with one hidden layer. Raw water turbidity, water turbidity after coagulation, transmembrane pressure, permeate flux, water temperature and water pH were adopted as input signals. One neuron at the output of the network described the value of the turbidity retention coefficient. It has been demonstrated that the neural network of the parameters MLP 7-9-1 was characterized by the least mean-square error in forecasting. For this network the coefficient of correlation equaled 84.38%. Simulation results have revealed that the convergence with experimental data was sufficiently good (although not ideal).
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2010, 32, 2; 15-20
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinetyka degradacji kwasów fulwowych w zintegrowanym procesie fotoutlenianie-ultrafiltracja
Kinetics of fulvic acid degradation in the integrated process photooxidation-ultrafiltration
Autorzy:
Rajca, M.
Bodzek, M.
Cichy, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237389.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
kwasy fulwowe
oczyszczanie wody
fotokataliza
ultrafiltracja
kataliza
fotoliza
model kinetyczny
fulvic acids
water treatment
photocatalysis
ultrafiltration
catalysis
photolysis
kinetic model
Opis:
Przedstawiono wyniki badań skuteczności usuwania kwasów fulwowych z modelowych roztworów wodnych w procesach katalizy, fotolizy i fotokatalizy oraz w procesie zintegrowanym fotokataliza-ultrafiltracja. Badania przeprowadzono w reaktorze Heraeus, w którym oczyszczano wodę zawierającą kwasy fulwowe w ilości ok. 10 g/m3. Jako fotokatalizator wykorzystano dwutlenek tytanu. Badano wpływ pH (3,5, 7,0 i 10,0) oraz dawki katalizatora (100÷600 gTiO2/m3) na skuteczność utleniania kwasów fulwowych, mierzoną zawartością rozpuszczonego węgla organicznego i absorbancją w nadfiolecie (lambda=254 nm). Wykazano skuteczność procesu fotokatalizy w usuwaniu kwasów fulowych z wody oraz przydatność membrany ultrafiltracyjnej do odzyskiwania katalizatora użytego w procesie fotokatalizy. Wyznaczono wartości stałej szybkości reakcji i czasu połowicznego rozkładu kwasów fulwowych według modelu kinetycznego opartego na reakcji pierwszego rzędu, a także zależność stałej szybkości od pH i ilości fotokatalizatora w środowisku reakcji. Uzyskane wyniki pozwoliły w dokładny sposób określić przebieg fotodegradacji kwasów fulwowych w wodzie.
In this study, fulvic acids were removed from model solutions by catalysis, photolysis and photocatalysis, as well as in the integrated process of photocatalysis and ultrafiltration. Experiments were carried out in the Heraeus reactor, where model water of an approximately 10 g/m3 content of fulvic acids was treated. Titanium dioxide was used as a photocatalyst. The efficiency of fulvic acid oxidation, measured in terms of dissolved organic carbon content and UV absorbance (lambdha=254 nm), was related to the pH of the water (3.5, 7.0 and 10.0) and to the catalyst dose applied (100 to 600 gTiO2/m3). The results substantiated the efficiency of the photocatalysis process at fulvic acid removal from water and the usefulness of the ultrafiltration membrane in the recovery of the catalyst being used in the photocatalytic process. The values of the reaction rate constant and the half-time of fulvic acid degradation were determined using a kinetic model based on a first-order reaction. Established were also the relations between rate constant, pH and photocatalyst concentration in the reaction environment. The results obtained make it possible to precisely describe the progression of fulvic acid photodegradation.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2011, 33, 3; 63-66
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ właściwości substancji organicznych na blokowanie membran ultrafiltracyjnych
Influence of NOM properties on the fouling of ultrafiltration membranes
Autorzy:
Konieczny, K.
Rajca, M.
Bodzek, M.
Gembołyś, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237840.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
substancje organiczne
związki hydrofobowe
związki hydrofilowe
ultrafiltracja
koagulacja
water treatment
organic substances
hydrophobic compounds
hydrophilic compounds
ultrafiltration
coagulation
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań nad zjawiskiem blokowania membran ultrafiltracyjnych (fouling) podczas oczyszczania wody modelowej zawierającej naturalne substancje organiczne (NOM) w postaci kwasów humusowych. Badania przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych stosując zestaw badawczy Millipore z płaską membraną z celulozy (pow. 38,5 cm2) o granicznej masie cząsteczkowej (cut-off) 30 kDa. Wodę modelową oczyszczano w samodzielnym procesie UF oraz w procesie UF skojarzonym z koagulacją. Na podstawie wyników testów naczyniowych do koagulacji zastosowano siarczan glinu (4,1 gAl/m3) przy pH=7,0. Wodę modelową zawierającą tylko rozpuszczone substancje organiczne (<0,22 žm) poddano frakcjonowaniu na żywicach Amberlite XAD-7HP/4, otrzymując frakcje hydrofobową (HFO), transfilową (TFI) oraz hydrofilową (HFI). Do frakcjonowania zawartych w wodzie naturalnych substancji organicznych wg wielkości cząsteczek zastosowano ultrafiltrację, przy wykorzystaniu membran Nadir o granicznych masach cząsteczkowych (cut-off) 1 kDa, 3 kDa i 10 kDa. Stwierdzono, że w badanych substancjach organicznych dominowały związki o masie cząsteczkowej <1 kDa (ok. 78%). Wykazano, że w substancjach organicznych przeważała frakcja hydrofobowa (ok. 70%), która w znacznym stopniu powodowała blokowanie membrany ultrafiltracyjnej. Stwierdzono, że w procesie wstępnej koagulacji hydrofobowe cząsteczki wywołujące blokowanie membrany łączyły się w większe aglomeraty, które odkładając się na powierzchni membrany w mniejszym stopniu ograniczały strumień permeatu niż bez koagulacji. Podczas bezpośredniej ultrafiltracji (bez koagulacji) cząsteczki hydrofobowe (jak również hydrofilowe) blokując pory membran powodowały istotne zmniejszenie wydajności procesu.
The phenomenon of ultrafiltration (UF) membrane fouling was investigated during treatment of a model water solution which contained natural organic matter (NOM) in the form of humic acids. The experiments were conducted under laboratory conditions, using a Millipore system with a flat cellulose membrane (surface area, 38.5 cm2) of 30 kDa cut-off. Water samples were treated in a direct UF process and in a UF process combined with coagulation. On the basis of jar test results, alum (4.1 gAl/m3) was chosen as a coagulant and coagulation was conducted at pH=7.0. The model solution that contained dissolved organic substances alone (<0.22 žm) was made subject to fractionation on XAD-7HP/4 resins, and thus hydrophobic (HFO), transphilic (TFI) and hydrophilic (HFI) fractions were obtained. To fractionate the NOM in the model solution according to molecular weight, the UF process was carried out with Nadir membranes of 1 kDa, 3 kDa and 10 kDa cut-offs. The study has produced the following findings: compounds of molecular weights lower than 1 kDa dominated in the NOM (accounting for approx. 78%); among the organic substances, the hydrophobic fraction (the one that largely contributed to membrane fouling) was dominant (approx. 70%); when use was made of coagulation as a prior step, the hydrophobic particles responsible for membrane fouling clustered together to form larger agglomerates, which deposited on the membrane surface and limited the permeate flux to a smaller extent than when coagulation was not applied. During direct UF (with no coagulation) hydrophobic particles (as well as the hydrophilic ones) blocked the pores of the membranes and thus substantially reduced the efficiency of the process.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 3; 3-8
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność membran ceramicznych do usuwania naturalnych substancji organicznych z wody
Applicability of ceramic membranes to the removal of natural organic matter from water
Autorzy:
Kabsch-Korbutowicz, M.
Urbanowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236498.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ultrafiltracja
membrana nieorganiczna
blokowanie membrany
oczyszczanie wody
substancja organiczna
substancja naturalna
ultrafiltration
inorganic membrane
fouling
water treatment
organic matter
natural matter
Opis:
Skuteczność usuwania z wód powierzchniowych naturalnych substancji organicznych, powszechnie występującego mikrozanieczyszczenia, zależy między innymi od właściwości użytych membran, w tym od ich granicznej rozdzielczości (cut-off) oraz materiału, z którego zostały wytworzone. W ostatnich latach membrany wytwarzane z materiałów nieorganicznych są coraz częściej stosowane do oczyszczania wody i ścieków. W pracy określono przydatność membran ceramicznych do oczyszczania wody, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości usuwania naturalnych substancji organicznych. Badano skuteczność oczyszczania wody z Odry oraz roztworów modelowych na membranach o granicznej rozdzielczości 15 kDa i 50 kDa. Zastosowano ciśnienie transmembranowe z przedziału 0,2÷0,5 MPa. Uzyskane wyniki badań wykazały istotny wpływ ciśnienia transmembranowego oraz granicznej rozdzielczości na hydrauliczną wydajność membran. Wzrost siły napędowej lub granicznej rozdzielczości membran skutkował większą wartością strumienia permeatu. Wykazano, że zastosowane membrany były podatne na blokowanie, jednakże intensywność tego zjawiska była większa w przypadku membrany o granicznej rozdzielczości 50 kDa. Efektem blokowania membran był stwierdzony wzrost całkowitych oporów membrany. Badania wykazały, że membrany ceramiczne pozwalają na skuteczne usuwanie naturalnych substancji organicznych z wód powierzchniowych. Stwierdzono, że skutkiem silniejszego blokowania mniej zwartych membran (50 kDa) była większa, niż obserwowana w przypadku membran 15 kDa, skuteczność separacji makrocząsteczek organicznych.
The efficiency of removing natural organic matter (NOM), one of the major micropollutants of surface waters, depends to a great extent on the properties of the membranes used, such as the cut-off and the material of which they have been made. In the past decade the use of membranes manufactured from inorganic materials has become increasingly frequent in water and wastewater treatment. The aim of the study was to assess the applicability of ceramic membranes to water treatment, particular consideration being given to NOM removal. The efficiency of the treatment process was examined by experiments using samples of riverine water (from the river Odra) and model solutions, and two ceramic membranes (with a cut-off equal to 15 kDa and 50 kDa, respectively), at transmembrane pressure varying from 0.2 to 0.5 MPa. The results obtained have substantiated the significant influence of transmembrane pressure and membrane cut-off on the hydraulic efficiency of the membranes. The rise in transmembrane pressure or membrane cut-off accounted for the increase in the value of the permeate flux. The membranes used were found to be prone to fouling, but this proneness was more pronounced in the case of the 50 kDa membrane. The fouling effect was concomitant with the rise in the total resistance of the membranes. The study has demonstrated that the use of ceramic membranes provides efficient NOM removal from surface water. As a result of the stronger fouling observed in the case of the less compact 50 kDa membrane, the efficiency of organic macromolecule separation with this membrane was higher than the one obtained with the 15 kDa membrane.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 1; 15-19
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie zanieczyszczeń z wody w procesie MIEX®DOC połączonym z ultrafiltracją w reaktorze membranowym z zanurzonym modułem kapilarnym
Removal of water contaminants with integrated MIEX®DOC–ultrafiltration process in membrane reactor with submerged capillary module
Autorzy:
Rajca, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237812.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
naturalne substancje organiczne
masa cząsteczkowa
wymiana jonowa
MIEX®
ultrafiltracja
water treatment
natural organic matter
molecular weight
ion exchange
ultrafiltration
Opis:
Omówiono skuteczność usuwania anionowych form związków organicznych (RWO) i nieorganicznych (F-, Br-, NO3-, SO42-) z roztworu modelowego i wody powierzchniowej w reaktorze membranowym, w którym realizowano równocześnie wymianę jonową (MIEX®DOC) i ultrafiltrację. Przepływowy reaktor membranowy z zanurzonym modułem kapilarnym ZeeWeed®1 (PVDF) pracował w warunkach podciśnienia. Określono wpływ żywicy anionowymiennej MIEX® na możliwość ograniczenia niekorzystnego zjawiska blokowania membran. Badania wykazały, że reaktor membranowy z zanurzonym modułem kapilarnym pracujący w układzie wymiana jonowa MIEX®DOC i ultrafiltracja jest rozwiązaniem praktycznym ze względu na jego kompaktowość, skuteczne usuwanie związków organicznych (70÷90% przy dawce żywicy 5 cm3/dm3), możliwość usuwania prekursorów niebezpiecznych ubocznych produktów ozonowania (bromków) oraz ograniczenie blokowania membran ultrafiltracyjnych.
The paper discusses efficacy of anionic organic compound (DOC-) and inorganic anion (F-, Br-, NO3-, SO42-) removal from model solution and surface water with hybrid membrane reactor in the process of MIEX®DOC ion exchange and the concurrently performed ultrafiltration. The flow-through membrane reactor with ZeeWeed®1 (PVDF) submerged capillary module was operating under vacuum conditions. The effect of the MIEX® ion exchange resin on potential reduction of unfavorable concomitant phenomenon of membrane fouling was evaluated. The study results demonstrated that the membrane reactor with submerged capillary module operating as part of the ion exchange MIEX®DOC and ultrafiltration system was a practical solution. The main advantages included its compactness, efficacious organic compound removal (70÷90% at 5 cm3/dm3 resin dose), possibility to remove hazardous ozonation by-product precursors (bromides) as well as ultrafiltration membrane fouling reduction.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2013, 35, 4; 39-42
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Separacja wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych na membranie ultrafiltracyjnej modyfikowanej nanorurkami węglowymi
Separation of selected organic micropollutants using the ultrafiltration membrane modified with carbon nanotubes
Autorzy:
Kamińska, G.
Bohdziewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236722.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ultrafiltration
fouling
micropollutants
bisphenol A
pentachlorobenzene
caffeine
nanocomposite membranes
carbon nanotubes
adsorption
ultrafiltracja
blokowanie powierzchni
mikrozanieczyszczenia
bisfenol A
pentachlorbenzen
kofeina
membrany nanokompozytowe
nanorurki węglowe
adsorpcja
Opis:
Porównano właściwości oraz potencjał separacyjny i podatność na zjawisko blokowania trzech membran ultrafiltracyjnych. Przedmiotem badań były membrana komercyjna UE50 oraz dwie wytworzone w warunkach laboratoryjnych membrany – polieterosulfonowa (PES) oraz polieterosulfonowa modyfikowana nanorurkami węglowymi z grupami hydroksylowymi (PES-SWCNT-OH). Potencjał separacyjny membran określono względem wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych – kofeiny, bisfenolu A i pentachlorobenzenu. Wykazano, że stopień eliminacji tych związków zależał głównie od ich właściwości fizyczno-chemicznych. Skuteczność usuwania związków o wysokiej hydrofobowości, tj. bisfenolu A i pentachlorobenzenu była zdecydowanie większa niż hydrofilowej kofeiny. Ponadto stwierdzono, że za efekt separacji mikrozanieczyszczeń odpowiadało zjawisko adsorpcji na membranie modyfikowanej nanorurkami węglowymi, które zwiększały jej pojemność adsorpcyjną. Wszystkie badane membrany ultrafiltracyjne charakteryzowały się mniejszą skutecznością separacyjną wraz ze wzrostem ciśnienia transmembranowego. Przy wyższych ciśnieniach transport masy przez membranę był szybszy, co skutkowało krótszym czasem kontaktu mikrozanieczyszczeń z membraną. Badania wykazały, że powierzchnia modyfikowanej membrany ultrafiltracyjnej ulegała mniejszemu blokowaniu niż powierzchnia membrany komercyjnej UE50. Za przyczynę lepszej odporności modyfikowanej membrany na to zjawisko uznano większą chropowatość jej powierzchni objawiającą się występowaniem licznych wypustek, co utrudniało powstawanie równomiernej warstwy osadu. Za istotny należy również uznać fakt, że membrana była modyfikowana nanorurkami węglowymi z grupami tlenowymi, co nadało jej bardziej hydrofilowy charakter. Właściwość ta ograniczała podatność membrany na blokowanie, gdyż zmniejszała siłę oddziaływań hydrofobowych między powierzchnią a usuwanymi zanieczyszczeniami.
This study compares retention characteristics and retention potential as well as antifouling properties of three ultrafiltration membranes. The commercial membrane UE50 and two membranes produced under laboratory conditions – polyethersulfone membrane (PES) and polyethersulfone membrane modified with hydroxyl-functionalized carbon nanotubes (PES-SWCNT-OH) – were selected for the research. Retention potential was determined for selected organic micropollutants, i.e. caffeine, bisphenol A and pentachlorobenzene. It was determined that removal degree of micropollutants depended mainly on their physicochemical properties. Removal efficacy of highly hydrophobic substances, i.e. bisphenol A and pentachlorobenzene was significantly higher than of hydrophilic caffeine. Furthermore, it was found that adsorption played a key role in the micropollutant removal and the process was more intense on the modified membrane as nanotubes enhanced sorption capacity of the membrane. For all the ultrafiltration membranes studied, the retention of micropollutants decreased with an increase of the transmembrane pressure. At higher pressures, mass transport through the membrane was faster and resulted in shorter contact time between the micropollutants and membrane. Moreover, the modified ultrafiltration membrane had better antifouling properties compared to the commercial membrane UE50. It was an effect of its rougher surface with multiple protrusions, which interfered with even sediment layer formation. Importantly, the membrane was modified with hydroxyl-functionalized carbon nanotubes, which added to its hydrophilic character. The same it improved the antifouling properties of the membrane by weakening the hydrophobic interactions between the membrane surface and target pollutants.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2018, 40, 4; 37-42
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie barwników organicznych z roztworów wodnych w procesie ultrafiltracji w obecności anionowej substancji powierzchniowo czynnej
Separation of organic dyes from aqueous solutions by ultrafiltration in the presence of an anionic surfactant
Autorzy:
Majewska-Nowak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236432.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ultrafiltracja
barwnik
surfaktant
dodecylosiarczan sodu
oranż metylowy
czerwień indygo
czerń amidowa
żółcień tytanowa
czerń bezpośrednia
ultrafiltration
dye
surfactant
sodium dodecyl sulfate
methyl orange
indigo carmine
amido black
titan yellow
direct black
Opis:
Określono wydajność i skuteczność procesu ultrafiltracji wodnych roztworów barwników organicznych z dodatkiem substancji powierzchniowo czynnej. W badaniach wykorzystano płaskie membrany ultrafiltracyjne wykonane z różnych polimerów (octan celulozy, regenerowana celuloza, polisulfon, polietersulfon i poliamid), charakteryzujące się różnymi wartościami granicznej rozdzielczości (cut-off), tj. 1 kDa, 5 kDa, 10 kDa i 30 kDa. Proces ultrafiltracji przeprowadzono w zakresie ciśnień od 0,05 MPa do 0,2 MPa w stosunku do roztworów anionowych barwników organicznych (oranż metylowy, czerwień indygo, czerń amidowa, żółcień tytanowa i czerń bezpośrednia) oraz roztworów barwników z dodatkiem surfaktantu (dodecylosiarczan sodu - SDS). Stężenie barwników i SDS w roztworach wodnych wynosiło 100 g/m3. Stwierdzono, że w wypadku membran o umiarkowanym stopniu hydrofilowości obecność SDS w roztworze przyczyniła się do obniżenia przepuszczalności membran i polepszenia efektu separacji barwników, natomiast w wypadku membran wybitnie hydrofilowych stwierdzono zjawisko odwrotne - dodanie anionowego związku powierzchniowo czynnego do roztworu anionowego barwnika spowodowało poprawę właściwości transportowych i niewielkie obniżenie skuteczności zatrzymywania barwników.
The effect of an anionic surfactant on the efficiency of dye solution treatment by ultrafiltration was assessed. Flat UF membranes made of various polymers (cellulose acetate, regenerated cellulose, polysulfone, polyethersulfone, and polyamide) and characterized by different cut-off values (1, 5, 10, and 30 kDa) were used in the experiments. The UF process involved a pressure of 0.05, 0.1, 0.15, and 0.2 MPa. Permeation measurements were carried out with aqueous solutions of different anionic dyes (methyl orange, indigo carmine, amido black, titan yellow, and direct black) and dye solutions containing an anionic surfactant - sodium dodecyl sulfate (SDS). Dye and surfactant concentration in the experimental solutions amounted to 100 g/m3. It was found that when a surfactant was present in the dye solutions, this was concomitant with a decrease in membrane permeability and an increase in dye retention for membranes of moderate hydrophilicity. In the case of high-hydrophilic membranes, an opposite phenomenon was observed - the dosage of an anionic surface active agent into dye solutions brought about an improvement in transport properties and a slight deterioration in dye retention.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2006, R. 28, nr 3, 3; 15-24
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies