Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jesus" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Jezus Chrystus w tekstach apokryficznych Nowego Testamentu
Jesus Christ in the apocryphal texts of the New Testament
Autorzy:
Mich, Katarzyna A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480746.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Jezus Chrystus
apokryfy
ewangelie kanoniczne
niekanoniczny wizerunek Jezusa
Jesus Christ
apocrypha
canonical gospels
noncanonical image of Jesus
Opis:
Apokryf Nowego Testamentu jest utworem o charakterze biblijnym, opowiada o czasach i osobach związanych z działalnością Jezusa. Autor apokryfu naśladuje biblijne gatunki literackie (zwroty i obrazy), opisując wydarzenia z życia Jezusa. Jednak klimat religijny apokryfu jest odmienny od Ewangelii. Artykuł próbuje ukazać wizerunek Jezusa Chrystusa w tekstach apokryficznych pochodzących z chrześcijańskiej starożytności. Część pierwsza przedstawia ogólne informacje o apokryfach i prezentuje je przez pryzmat próby uzupełniania przez nie wiadomości o Jezusie, których brakowało w Ewangeliach kanonicznych. W części drugiej zaprezentowano wizerunek Jezusa na podstawie pism niekanonicznych. Ostatnia część (trzecia) zestawia oba wizerunki – kanoniczny i apokryficzny – i próbuje zdefiniować znaczenie apokryfów dla poznania historycznego Jezusa.
The New Testament apocrypha is a biblical work containing issues related to time and people associated with the activity of Jesus. The author of the apocrypha imitates biblical literary genres (phrases and images) describing events in the life of Jesus. However, the religious ambience of the apocrypha is different from the Gospel. The article attempts to show the image of Jesus Christ in the apocryphal texts of Christian antiquity. The first part offers general information about apocrypha and presents it as an attempt to supplement the information about Jesus that was missing in the canonical Gospels. The second part presents the image of Jesus on the basis of non-canonical writings. The last part (the third one) collates both images – canonical and apocryphal – and attempts to define the meaning of apocrypha to know historical Jesus. Although the apocryphal meaning for knowing Jesus Christ is debatable.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 25-41
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mesjasz, brat czy odstępca? Jezus z Nazaretu a judaizm
Messiah, brother or apostate? Jesus of Nazareth and Judaism
Autorzy:
Rzym, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480496.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Jezus Chrystus
judaizm
dialog chrześcijańsko-żydowski
żydowska tożsamość Jezusa
miejsce Jezusa w judaizmie
Jesus Christ
Judaism
Christian-Jewish dialogue
Jewish identity of Jesus
place of Jesus in Judaism
Opis:
Niniejszy artykuł ukazuje, w jaki sposób kształtowało się żydowskie podejście do Jezusa na przestrzeni wieków. Zaprezentowane zostaje stanowisko wybranych teologów żydowskich oraz świeckich przedstawicieli judaizmu. Tradycyjnym podejściem judaizmu do Jezusa Chrystusa było milczenie na Jego temat albo otwarta wrogość. Wzmianki występujące w Talmudzie oraz dzieło Toledot Jeszu pełne są obraźliwych komentarzy, ukazujących założyciela chrześcijaństwa jako: nieślubne dziecko, maga, heretyka, zwodziciela. Również dzisiaj rola i znaczenie Jezusa pozostaje tematem drażliwym dla relacji chrześcijańsko-żydowskich. Z drugiej strony, od XIX wielu jesteśmy świadkami licznych prób przywrócenia Jezusowi miejsca w tradycji religijnej judaizmu. Podejmują je rabini, teolodzy oraz świeccy myśliciele żydowscy. Uznają w Nim swojego brata, wybitnego nauczyciela, a przede wszystkim – yda wiernego tradycji i religii judaistycznej.
This article shows how the Jewish approach to Jesus was shaped over the centuries. The position of selected Jewish theologians and lay representatives of Judaism is presented. The traditional approach of Judaism to Jesus Christ was silence about him or open hostility. The references in the Talmud and the work of Toledot Yeshu are full of insulting comments showing the founder of Christianity as an illegitimate child, a magician, a heretic, a deceiver. Also today, the role and significance of Jesus remains a sensitive topic for Christian-Jewish relations. On the other hand, since the nineteenth century, we have been witnessing numerous attempts to restore a place for Jesus in the religious tradition of Judaism. They are taken by rabbis, theologians and Jewish lay thinkers. They recognize in him their brother, an outstanding teacher, and above all – a Jew faithful to tradition of Judaism.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 8-24
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus Chrystus i Jego nauczanie w neokabale szkoły duchowej Bnei Baruch
Jesus Christ and His teaching in the interpretation of the Bnei Baruch neo-kabbalah
Autorzy:
Brylla, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480583.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Bnei Baruch
chrześcijaństwo
Jezus Chrystus
kabała
kabbalah
Christianity
Jesus Christ
Opis:
Artykuł przedstawia Instytut Studiów i Badań Kabały Bnei Baruch (nowy ruch religijny) pod kątem ewentualnych zbieżności pomiędzy jego nauczaniem a nauczaniem Jezusa Chrystusa. Badana możliwość ustanowienia korespondencji między jedną a drugą doktryną jest interesująca, gdyż kabała „synów Barucha” nie przynależy ani do tradycji chrześcijańskiej, ani do żadnej innej tradycji religijnej. Stwierdzenie takich zależności pociąga za sobą kwestię motywacji oraz potrzeb ukazywania wspólnego rdzenia obydwu systemów nauczania. Fundament korespondencji oparty został na obecnym pośród członków Bnei Baruch przeświadczeniu, że kabała jest procesem zmierzającym do osiągnięcia tego, co Jezus określił jako dwa najważniejsze przykazania: „Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej” oraz „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego” (Mt 22, 36-39).
This article explores possibilities of identifying similarities between the thesis propagated by the Bnei Baruch Kabbalah Education and Research Institute (new religious movement) and the teaching of Jesus Christ. Finding any would be very interesting, since the kabbalah of the “sons of Bnei Baruch” belongs to neither Christian, nor any other religious tradition. Potential similarities would certainly pose questions about the motives and common sources of both systems. Members of the Bnei Baruch group are convinced that kabbalah aims the process of fulfilling what Jesus described as the two most important commandments: “You must love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind. (...) You must love your neighbour as yourself” (Mt 22,36-39).
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 42-55
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quelle peut bien être la place de l’islam dans le plan de Dieu?
Jakie może być miejsce islamu w planie Bożym?
What may be the place of Islam in God’s plan?
Autorzy:
Bousquet, François
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480162.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Musulmans
théologie chrétienne
Parole de Dieu
plan de Dieu
Jésus-Christ
Nostra aetate
Muzułmanie
teologia chrześcijańska
Słowo Boże
plan Boży
Jezus Chrystus
Muslims
Christian theology
the Word of God
God’s plan
Jesus Christ
Opis:
L’article envisage d’abord les précautions méthodologiques nécessaires: voir que la question est une question de chrétiens, parce qu’elle suppose une théologie de l’histoire; refuser une libido sciendi qui substituerait la parole du théologien à la Parole de Dieu; imiter le Christ, Vérité en personne, qui souffre, mais ne rejette pas celui qui le rejette; enfin, ne pas oublier que, en fonction de la Résurrection, les questions sur l’origine ne se résolvent pas en se retournant en arrière, mais en considérant l’avenir, qui appartient à Dieu. L’article procède alors à l’élaboration de la réponse, en regardant d’abord les objections (videtur quod non), puis les arguments en faveur d’une place dans le plan de Dieu (sed contra). La réponse (respondeo dicendum) se déploie sur deux plans: théorique (le travail de l’Esprit au coeur des hommes, et dans tout ce qu’il y a de bon, de vrai et de saint dans les traditions spirituelles); et au plan pratique, en posant la question des défis du temps présent: concrètement, pour obéir au plan de Dieu, de quelles ressources spirituelles disposons-nous dans nos traditions respectives, pour pouvoir espérer, ensemble, pour tous? Une dernière partie essaie de reprendre dans le cadre de la réponse globale les objections énoncées au commencement.
Autor wyjaśnia najpierw przyjęte założenia metodologiczne. Ponieważ kwestia poruszana w artykule jest pytaniem chrześcijanina – suponuje: odwołanie się do teologii historii; odrzucenie libido sciendi, które substytuuje Słowo Boże narracją teologa; naśladowanie Chrystusa (Prawdy osobowej), który cierpi, ale nie odrzuca tego, kto Jego odrzuca; w końcu – w odniesieniu do Zmartwychwstania – pytanie o „początek” nie sugeruje zwrotu ku przeszłości, ale spojrzenie w przyszłość, która do Boga należy. Przystępując do formułowania odpowiedzi, autor rozważa najpierw argumenty kontestujące (videtur quod non), następnie rozpatruje przesłanki za obecnością islamu w planie Bożym (sed contra). Uzyskana odpowiedź (respondeo dicendum) osadzona jest na dwóch płaszczyznach: teoretycznej (działanie Ducha Świętego w sercach ludzi i w tym wszystkim co jest dobre, prawdziwe i święte w tradycjach duchowych) i praktycznej (wyzwania chwili obecnej). Innymi słowy, aby odpowiedzieć na plan Boży, jakimi zasobami duchowymi dysponują nasze tradycje religijne, byśmy mogli żywić nadzieję razem i dla wszystkich? W końcowej części artykułu, w świetle tak sformułowanej odpowiedzi, autor ponownie rozpatruje argumenty kontestujące, postawione na początku artykułu.
The author explains first methodological assumptions. Since the question raised in the article is the question of a Christian – it presupposes: an appeal to the theology of history; rejection of libido sciendi that substitutes the Word of God with the narration of a theologian; imitation of Christ (the personal Truth) who suffers, but does not reject the one who rejects him; in the end – in reference to the Resurrection - the question of “beginning” does not imply a return to the past, but considers the future that belongs to God. Formulating the responses, the author examines first the contesting arguments (videtur quod non), then he investigates the evidence for the presence of Islam in God’s plan (sed contra). The resulting response (respondeo dicendum) is placed on two levels: the theoretical one (action of the Holy Spirit in the heart of people and in everything that is good, true and holy in spiritual traditions) and the practical one (challenge of the present moment). In other words, to respond to God’s plan, what resources do our spiritual religious traditions have, in order to have hope together and for all? In the final part of the article, in the light of the responses obtained, the author re-examines the contesting arguments posed at the beginning of this article.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 227-241
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarny wymiar duchowości werbistowskiej na przykładzie modlitwy kwadransowej
Trinitarian aspects of the SVD spirituality in the Quarter Hour Prayer
Autorzy:
Adamczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480120.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Arnold Janssen
Duch Święty
Jezus Chrystus
modlitwa
Trójca Święta
prayer
Jesus Christ
Holy Spirit
Trinity
Opis:
Modlitwa kwadransowa należy do kanonu modlitw odmawianych w Zgromadzeniu Słowa Bożego. Jej historia sięga czasów o. Arnolda Janssena, założyciela trzech misyjnych zgromadzeń zakonnych. Był to człowiek, którego duchowość została głęboko zakorzeniona w tajemnicy Trójcy Przenajświętszej. Omówiona modlitwa składa się z pięciu wezwań oraz pięciu odpowiedzi. W swojej bogatej, teologicznej treści odwołuje się do Jednego Boga w Trójcy Osób, do którego odnosi takie określenia, jak dobro, prawda, zbawienie, moc. Z kolei Słowo Boże, stanowiące podmiot czwartego wezwania, jest postrzegane jako posłane przez Boga Ojca celem wypełnienia dzieła zbawienia. Wcielone Słowo stanowi pełnię oraz ośrodek historii. To Ono jednoczy wokół siebie wszystkich ludzi nie tylko przekraczając, ale wręcz niwelując międzyludzkie bariery i podziały. Końcowe wezwanie to wołanie do Ducha Syna – Ducha Świętego o napełnienie uczniów Chrystusa Bożą mocą i darami. Ta jakże potrzebna sprawcza działalność Parakleta jest nieodzowna, aby po najdalsze zakątki ziemi i po wszystkie czasy sławiono oraz głoszono imię Boga, objawione w Jezusie Chrystusie – jedynym Odkupicielu człowieka.
The Quarter Hour Prayer, written by a man of extraordinary devotion to the Holy Trinity, Fr Arnold Janssen, the founder of three religious missionary congregations, is one of the most important prayers in the Society of the Divine Word. It is composed of five invocations and supplications to the Trinity, each followed by the believer’s declaration of faith, trust and good intent. It acknowledges God as goodness, truth, salvation and power. The Word of God, the subject of the fourth invocation, is recognised as sent by God to ensure man’s salvation. The Incarnate Word is the fullness and the centre of the whole of history. It cuts across and breaks all human barriers and divisions and unites all people. The final invocation begs the Spirit of the Son – The Holy Spirit – to fill Christ’s disciples with the divine gifts and power. The causative activity of the Paraklet is indispensable factor in spreading the glory of God, revealed in Jesus Christ, the only Redeemer of men, to the furthest ends of the world until the end of times.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 536-552
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Иисус брат сатаны? Христология Церкви Иисуса Христа Святых последних дней (мормонов)
Jesus – Satan’s brother? Christology in the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Mormons)
Jezus brat szatana? Chrystologia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (mormonów)
Autorzy:
Аношко, Сергей A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480100.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Bóg Ojciec
chrystologia
Elohim
Jehowa
Jezus Chrystus
mormonizm
God the Father
christology
Jehovah
Jesus Christ
Mormonism
Opis:
Proponowany tekst jest próbą syntetycznej analizy chrystologii Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, nazywanych mormonami. Najpierw autor analizuje oryginalną koncepcję chrystologiczną mormonów, a następnie porównuje ją z teologią chrześcijańską. Okazuje się, że (uważane za natchnione) oficjalne nauczanie mormonów dotyczące natury, pochodzenia, misji, zmartwychwstania Chrystusa oraz paruzji jest niekompatybilne z chrystologią tradycyjnych wyznań chrześcijańskich. Proponowany tekst może być przyczynkiem do dalszych badań nad rolą osoby Jezusa Chrystusa nie tyle w oficjalnej wykładni tej nowej, parachrześcijańskiej religii, ile w codziennym życiu adeptów nowego Kościoła, zwłaszcza w obszarze modlitwy, liturgii i relacji wewnątrzgrupowych.
The author analyses the original christological concept propounded by members of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Mormons), and compares it with the Christian theology. It turns out that the official Mormon teaching on Christ’s nature, origins, mission, resurrection and Parousia (thought of as inspired) is incompatible with the christology of the traditional Christian denominations. Despite J. Smith’s and his successors’ radical departure from the pronouncements of Christian denominations, the proposed text may encourage further research into the person of Jesus Christ and his role in – perhaps, not so much the official teaching of this new, para-christian religion – but in the everyday life of Mormons, especially in their prayers, liturgy and communal relationships.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 56-72
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afrykańskie twarze Jezusa
Faces of Jesus in Africa
Autorzy:
Obirek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480575.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Chrześcijaństwo w Afryce
inkulturacja
Jezus
teologia
dialog międzyreligijny
Christianity in Africa
inculturation
Jesus
theology
interreligious dialogue
Opis:
Tytuł artykułu zapożyczony został ze zbioru esejów, opatrzonych tym właśnie tytułem, autorstwa afrykańskich teologów. Redaktor tej książki napisał: „Inkulturacja Ewangelii jest dzisiaj najważniejszą sprawą w Afryce”. Dociekania autora artykułu potwierdzają to stwierdzenie. Teologia wypracowana przez afrykańskich teologów w ostatnich dziesięcioleciach jest dobrą ilustracją pojęcia inkulturacji zaprezentowanego przez Nicolasa Standaerta w książce Inculturation. The Gospel and Cultures: „Inkulturacja w sensie teologicznym polega na wcieleniu ewangelicznego życia i przesłania w szczególny kontekst kultury poprzez członków tej kultury”. Tak pojęta inkulturacja jest żywym i fascynującym przykładem dynamicznego rozwoju afrykańskiego chrześcijaństwa w XXI wieku.
The title of the article is taken from the collection of essays by African theologians exactly entitled Faces of Jesus in Africa. The editor of this book wrote: “Inculturation of the Gospel remains a prime, if not the prime, item on Africa’s agenda”. The research of the author confirms this assumption. The theology elaborated in the last decades by African theologians is a good illustration of the concept of inculturation elaborated by Nicolas Standaert in his book Inculturation. The Gospel and Cultures: “The Inculturation of the evangelical life and message in a particular cultural context and through the members of that culture”. It is a vivid and fascinating example of dynamic development of Christianity in XXI century in Africa.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 104-118
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretacja postaci Jezusa Chrystusa w ruchu New Age
Interpretation of Jesus Christ in New Age
Autorzy:
Mazurek, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480546.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Alice Ann Bailey
Chrystus Kosmiczny
Jezus Chrystus
New Age
świadomość chrystusowa
Jesus Christ
Christ awareness
Cosmic Christ
Opis:
Artykuł przedstawia różne interpretacje postaci Jezusa z Nazaretu i Chrystusa, traktowanych jako odrębne istoty w ruchu New Age. W pierwszym punkcie artykułu omówione zostały najważniejsze założenia New Age, dotyczące spojrzenia na Boga i człowieka, które warunkują ujęcie Chrystusa. W punkcie drugim ukazano źródła, będące podstawą newage’owych koncepcji dotyczących tej postaci. Omówione teorie dotyczą rzekomego pobytu Jezusa na Dalekim Wschodzie, „powrotu Chrystusa” (przewidzianego przez Alice Ann Bailey), przekazów pozaziemskich istot, przedstawiających się jako Chrystus. Z koncepcji tych wynika, że celem Jezusa było objawienie człowiekowi jego własnej boskości. Postać ta była wcieleniem lub awatarem Chrystusa, rozumianego jako duchowa istota z kosmicznej Hierarchii, która zstąpiła na ziemię, by nauczać o wewnętrznej boskości człowieka. U zarania Nowej Ery Chrystus pojawi się ponownie – nie w postaci osobowej, ale w ewoluującej świadomości człowieka.
New Age followers divide Jesus Christ into two separate entities: Jesus of Nazareth and Christ. The first part of this article presents the basic beliefs of New Agers about God, man and Christ. The second part is a survey of sources for their beliefs. Their theories include alleged visit of Jesus to Far East, “Christ’s return” (foreseen by Alice Ann Bailey) and messages from extraterrestial creatures, each claiming they were Christ. He was an incarnation, or an avatar, a spiritual being coming from the cosmic hierarchy down to earth to teach about man’s inner divinity. His goal was to reveal to man that he, the man, was actually divine. At the dawn of New Era, Christ will come again; not in person, but in man’s evolving awareness.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 73-88
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizyta apostolska papieża Franciszka w Japonii w kontekście działalności misyjnej Towarzystwa Jezusowego
Pope Francis’ Apostolic Visit to Japan in the Context of the Missionary Activity of the Society of Jesus
Autorzy:
Pasternak, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026023.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
ewangelizacja
Franciszek Ksawery
Hiroszima
Nagasaki
papież Franciszek
Towarzystwo Jezusowe
Francis Xavier
Pope Francis
Society of Jesus
Hiroshima
Evangelization
Opis:
Początki chrześcijaństwa w Japonii są związane ze św. Franciszkiem Ksawerym. Historia Kościoła katolickiego jest w tym kraju tragiczna i mało znana. Dnia 23 listopada 2019 roku przybył tam jako pielgrzym papież Franciszek. Pojawił się on w kraju, który zna i ceni – będąc jezuitą pragnął udać się do Japonii jako misjonarz. Odwiedził m.in. Tokio, Nagasaki, Hiroszimę. Papież Franciszek w swoich przemówieniach podejmował trudne i ważne tematy. Odbyły się liczne zgromadzenia modlitewne z wiernymi, a także spotkanie z cesarzem i premierem. Po zakończeniu pielgrzymki pojawiły się liczne opinie oraz komentarze w prasie japońskiej i zagranicznej. W Watykanie papież Franciszek podziękował za pielgrzymkę, a także za życzliwe i gościnne przyjęcie przez naród japoński, chrześcijan i katolików w Japonii.
The origins of Christianity in Japan are associated with St. Francis Xavier. The history of the Catholic Church is very tragic and little known. On November 23, 2019 Pope Francis comes to Japan as a pilgrim. He came to a country he knows and appreciates because, being a Jesuit, he wanted to go to Japan as a missionary. The main places that Pope Francis will visit are Tokyo, Nagasaki and Hiroshima. The pilgrimage of John Paul II in 1981 was similar. Pope Francis took up difficult and important topics through gestures and speeches. There were numerous prayer gatherings with the faithful and a meeting with the emperor and the prime minister. After the pilgrimage ended numerous opinions and comments appeared in the Japanese and foreign press. In Vatican Pope Francis thanked for the pilgrimage for the kind and hospitable reception by the Japanese people, Christians and Catholics in Japan.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 114-126
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unity in Diversity. The “Prophets” Muḥammad, Abraham and Jesus and the Islamo-Christian Dialogue
Jedność w różnorodności. „Prorocy” Mahomet, Abraham i Jezus a islamsko-chrześcijański dialog
Autorzy:
Mooren, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480559.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Muḥammad
Abraham
Jesus
Islamology
Missiology
Islamo-Christian Dialogue
Interreligious Dialogue
Mahomet
Jezus
Islamologia
Misjologia
dialog islamo-chrześcijański
dialog międzyreligijny
Opis:
The author argues that dialogue between Islam and Christianity is necessary to avoid intolerance and politicization of both religions. However, a real dialogue must be based not only on achieving easy approval resulting from the real similarities, but also – and perhaps primarily – on becoming aware of the differences. Such a dialogue can lead to unity in diversity, in which there will be no place for domination of a party, but rather a competition in faith and investigation towards achieving holiness. The article discusses three problems that largely divide Christians and Muslims: Muhammad as a prophet, the role of Abraham in the Islamic revelation and the question of divine filiation of Jesus. The author, relying on the Qur’an, presents mainly the standpoint of Islam (supplemented for comparison with relevant excerpts from the book of Genesis and the New Testament) that sees Mohammed and his revelation as the crowning of a long series of prophets. Although Jesus also is considered a prophet and is one of the most important ones, but suras of the Qur’an strongly emphasize that he cannot be God’s son, because it would impair the perfection and self-sufficiency of the one God, and thus would deny His divinity. The Koran also performs the “Islamization” of Abraham, seeing him as a fully conscious follower of the monotheistic, universalistic religion and a kind of prefiguration of Muhammad – the only just one struggling with pagan (and even more broadly – un-Islamic) environment.
Autor dowodzi, że dialog pomiędzy islamem a chrześcijaństwem jest warunkiem uniknięcia nietolerancji i polityzacji tych religii. Jednak rzeczywisty dialog musi opierać się nie tylko na osiągnięciu łatwej zgody wynikającej z realnych podobieństw, lecz również – a może przede wszystkim – na uświadomieniu sobie różnic. Taki dialog może doprowadzić do jedności w różnorodności, w której nie będzie miejsca na dominację którejś ze stron, lecz raczej na współzawodnictwo w wierze i w dochodzeniu do świętości. W artykule zostały omówione trzy problemy, które w znacznym stopniu dzielą chrześcijan i muzułmanów: Mahomet jako prorok, rola Abrahama w muzułmańskim objawieniu i kwestia Bożego synostwa Jezusa. Autor, opierając się na Koranie, przedstawia głównie stanowisko islamu (uzupełnione dla porównania odpowiednimi fragmentami z księgi Rodzaju i Nowego Testamentu), które widzi w Mahomecie i jego objawieniu ukoronowanie długiego szeregu proroków. Chociaż Jezus również uznany został za proroka i to jednego z najważniejszych, jednak sury Koranu mocno podkreślają, że nie może on być Bożym synem, ponieważ umniejszałoby to doskonałość i samowystarczalność jedynego Boga, a tym samym zaprzeczałoby Jego boskości. Koran dokonuje również „islamizacji” Abrahama, widząc w nim w pełni świadomego wyznawcę monoteistycznej, uniwersalistycznej religii i swego rodzaju prefigurację Mahometa – jedynego sprawiedliwego zmagającego się z pogańskim (a nawet szerzej – nieislamskim) otoczeniem.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 294-324
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczno-biblijne podłoże prośby „i nie wódź nas na pokuszenie” w modlitwie “Ojcze nasz”
The Historical and Biblical Background of the Request “and lead us not into temptation” in “Our Father”
Autorzy:
Pierzchała, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158060.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
doświadczenie
Izrael
Jezus Chrystus
kuszenie
modlitwa
Ojcze nasz
próba
wiara
prayer
Our Father
temptation
trial
affliction
Israel
Jesus Christ
faith
Opis:
Znaczenie „trudnej prośby” w modlitwie Ojcze nasz autor ukazuje w kontekście historycznym, analizując dwie wersje tej modlitwy i uwydatniając ich specyficzne cechy, by następnie przejść do analizy jej oryginalnego tekstu greckiego oraz jego tłumaczenia łacińskiego. Okazuje się, że obydwie te wersje w pierwszym znaczeniu nie wskazują na kuszenie, tylko na próbę, doświadczanie podobne do tego, jakiego doznawał Izrael w wędrówce przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Ten starotestamentowy kontekst historyczny znajduje swoje uzupełnienie w scenie Kuszenia Jezusa na pustyni, symbolicznie przeżywającego te same pokusy i je odrzucającego. W „trudnej” więc prośbie Ojcze nasz „słychać” wprawdzie znaczenie również „pokusy”, powinna ona być jednak rozumiana jako skłonność „zaciągnięta” przez grzech pierworodny, a nie sytuacja, w jaką miałby wprowadzać Bóg. Dlatego znaczenie przyczynowe tej czynności współczesne tłumaczenia Biblii oddają znaczeniem wolitywnym. Do właściwego więc rozumienia tej „trudnej” prośby potrzebna jest nie tylko dokładna znajomość całego Pisma Świętego, lecz także przeżywanie jego treści w życiu.
The author presents the meaning of the “difficult request” in Our Father in a historical context analyzing two versions of the prayer and highlighting their specific features and then proceeding to the analysis of its original Greek text and its Latin translation. It proves that both versions in the first sense do not mean “temptation”, but “trial, affliction” similar to what Israel experienced on its way through the desert to the Promised Land. This Old Testament historical context finds its complement in the scene of the Temptation of Jesus in the desert, where He symbolically experiences the same temptations and rejects them. Therefore, in the “difficult request” in Our Father the meaning of “temptation” is also “heard” but it should be understood as an inclination “drawn” by original sin more than as a situation that would be introduced by God. For this reason modern translations of the Bible render the causal meaning of this action with a volitional meaning. In order to understand this “difficult request” properly it is necessary not only to have a thorough knowledge of the whole of Sacred Scripture but to live its content in life as well.
Źródło:
Nurt SVD; 2022, 1; 109-127
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus – prorok czy Bóg? Bóg czy człowiek?
Jesus – a Prophet or God? God or a Human Being?
Autorzy:
Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480174.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Bóg; Allah
100 imion Allaha
tradycja muzułmańska
Koran
Jezus
Syn Boży
Maryja Matka Boża
God
Allah
Muslim tradition
Qur’an
Jesus
God’s Son
Mary Mother of God
Opis:
Niniejszy artykuł nie jest jedynie akademicką odpowiedzią na postawione w tytule pytanie. To przede wszystkim opis Boga, Jezusa, także Matki Bożej, w kontekście islamu i przez pryzmat nauki Koranu. Autor zaczyna od etymologii słowa Allah, którym Boga określają nie tylko muzułmanie. Następnie przechodzi do kwestii prawdy o jednym i jedynym Bogu, która jest punktem wyjścia wszystkich podejmowanych w ciągu wieków wypowiedzi muzułmanów na temat przymiotów Boga, w tym przede wszystkim jego wszechmocy. Również los człowieka oraz opis i analiza jego wolnej woli ma swoje ostatecznie źródła w prawdzie o Bogu. Autor dotyka też problemu grzechu – sirk, którego istota polega na przekonaniu, że oprócz Boga prawdziwego istnieją inne bóstwa. Następnie pisze o postaci Jezusa w tradycji muzułmańskiej, która postrzega Go jako posłańca Allaha, natomiast nigdy nie określa tytułami przyjętymi przez chrześcijaństwo, w tym najbardziej powszechnym – Jezus Chrystus. Koran odmawia Jezusowi tytułu Syna Bożego, który oznaczałby podważenie i zakwestionowanie czystego monoteizmu, i postrzega w Jezusie Sługę Bożego, utrzymując ponadto, iż Jezus był muzułmaninem. Dużo uwagi poświęca autor wydarzeniu ukrzyżowania Jezusa i jego muzułmańskiej interpretacji, która zdaje się nie rozumieć Krzyża; wreszcie pisze o tradycji muzułmańskiej dotyczącej Jezusa w kontekście drugiej osoby Trójcy Świętej. Pisząc o Jezusie w interpretacji islamu autor wiele uwagi poświęca także Matce Bożej w muzułmańskiej tradycji.
The present article is not only an academic answer to the question put in the title. It is most of all a description of God, Jesus, Mary Mother of God – all in the Islamic context and in terms of Qur’anic teachings. The author begins with the etymology of the word Allah, with which not only the Muslims call God. Then, the author proceeds to the issue of the truth about the one and only God – which is a starting point to all the Muslims’ statements through the centuries on God’s qualities, most of all including His omnipotence. Also the fate of human beings with the description and analysis of their free will has its ultimate origins in the truth about God. The present author also tackles upon the problem of a sin – sirk, the nature of which manifests itself in a conviction that there are other gods except for the one and only God. Next, the author writes about Jesus in the Muslim tradition which perceives Him as Allah’s Harold and never titles Him with the names so characteristic for Christianity, including the most common one: Jesus Christ. Qur’an denies Jesus’ title of God’s Son, which would discredit and question the pure monotheism, and sees Jesus as God’s Servant stating additionally that He was a Muslim. The present author pays much attention to the event of Jesus’ crucifixion and a Muslim interpretation to that which seem to not understand the Cross; finally, he writes about the Muslim tradition concerning Jesus as the second person in the Holy Trinity. While pondering upon the Islamic interpretation of Jesus – the present author also discusses the issue of Mary Mother of God in Muslim tradition.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, Wydanie specjalne 2013; 63-76
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy teologia wyzwolenia jest chrystocentryczna?
Narco-Religion in the Hybrid Reality of Mexico
Autorzy:
Zaborski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480310.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Ameryka Łacińska
Jezus Chrystus
Marksizm
Objawienie
Sobór Watykański II
teologia wyzwolenia
Urząd Nauczycielski Kościoła
Jesus Christ
liberation theology
Revelation
Second Vatican Council
Latin America
Marxism
Magisterium of the Church
Opis:
Kościół od ponad 2000 lat głosi, że Jezus z Nazaretu jest Zbawicielem wszechświata, Mesjaszem i Synem Bożym. Czy uniwersalizm powszechność i wyjątkowość Jezusowego objawienia, zawarta w Piśmie Świętym i Tradycji, mieści się w teologii wyzwolenia? Czy ten oddolny społeczno-polityczny ruch, powstały w Kościele po Soborze Watykańskim II i wyjątkowo powszechny w Ameryce Łacińskiej, przedstawia Osobę Jezusa w autentycznym ewangelicznym świetle? Czy do pogodzenia jest ewangeliczne przesłanie miłości z postrzeganiem Jezusa jako wyzwoliciela? Czy można połączyć chrystologię z lewicującym aktywizmem politycznym i elementami marksizmu? Jakie są różnice w ujmowaniu tych zagadnień pomiędzy Europą Zachodnią a Ameryką Łacińską? Jakie jest oficjalne stanowisko Urzędu Nauczycielskiego Kościoła w tej sprawie? Artykuł prezentuje nie tylko szczegółowe omówienie metodologii chrystologii wyzwolenia, której punktem wyjścia jest Jezus historii, ale stanowi również próbę oceny oraz przedstawienia pozytywnych i negatywnych punktów w prawidłowym odczytaniu Osoby Jezusa Chrystusa. Autor – dążąc do ukazania oficjalnego stanowiska Urzędu Nauczycielskiego Kościoła – za metodę badawczą przyjął analityczne i krytyczne badanie źródeł.
The never changing proclamation of the Church is that Jesus Christ is the Saviour of the world, Messiah and Son of God. Does the liberation theology recognise the universal and exceptional nature of Jesus’ revelation? Does this grassroots movement, born and hugely popular in Latin America after Vatican II, show His person in an authentic light? Can the Gospel message of love be reconciled with the notion of Jesus as a “liberator”? Can Christology be wed to the political activism with leftist tendencies and elements of Marxism? How are those issues treated in West Europe and Latin America? What is the official stance of the Magisterium of the Church on them? The author of this article examines the methodology employed in the christology in the liberation theology, with Jesus of history as its starting point, and the positive and negative interpretations of His person.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 154-166
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobowa więź z Jezusem źródłem entuzjazmu misyjnego
Personal relationship with Jesus the source of missionary enthusiasm
Autorzy:
Miśkowiec, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480611.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
relationship with Jesus
enthusiasm
mercy
Church an open home
submission to the Holy Spirit
disciple-missionary
Więź z Jezusem
entuzjazm
miłosierdzie
Kościół otwartym domem
uległość Duchowi Świętemu
uczeń-misjonarz
Opis:
In the apostolic exhortation Evangelii gaudium Pope Francis teaches us that each member of the people of God by force of the baptism becomes a disciple-missionary and is called to evangelical tasks. Each Christian becomes a missionary to the extent he meets with God's love in Christ Jesus and enters into personal relationship with Him. Jesus, who himself was sent by the Father, empowered by the Holy Spirit performed the work of salvation. He called his disciples to cooperate in that work. As the apostles, long ago, so now also missionaries need a deepened missionary spirituality. A true missionary does not only know social and cultural conditions of his environment, furthermore he is convinced of Jesus' presence, that Jesus goes with him, keeps him company and is present in the very heart of his missionary involvement. The personal relationship with Jesus is the source of his missionary enthusiasm. A missionary also has to submit to the Holy Spirit and His guidance to be able to respond correctly to the challenges of the Church. By performing apostolic tasks he is obliged to show the world the merciful image of God and lead brothers and sisters to join the community of the Church.
W adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium papież Franciszek naucza, że każdy członek Ludu Bożego na mocy sakramentu chrztu staje się uczniem-misjonarzem i jest wezwany do zadań ewangelizacyjnych. Każdy chrześcijanin staje się misjonarzem w takiej mierze, w jakiej spotyka się z miłością Boga w Chrystusie Jezusie i nawiązuje z Nim osobową relację. Jezus, sam posłany przez Ojca, w mocy Ducha Świętego dokonał dzieła zbawienia. Do współpracy w tym dziele zaprosił szerokie grono uczniów. Jak kiedyś apostołowie, tak dzisiaj misjonarze potrzebują pogłębionej duchowości misyjnej. Prawdziwy misjonarz nie tylko zna uwarunkowania społeczno-kulturowe swego środowiska, ale przede wszystkim jest przekonany, że Jezus kroczy z nim, towarzyszy mu i jest obecny w samym sercu jego misyjnego zaangażowania. Osobowa więź z Jezusem jest źródłem entuzjazmu misyjnego. Misjonarz ma być też uległy Duchowi Świętemu i zdawać się na Jego prowadzenie, by właściwie odpowiedzieć na wyzwania Kościoła. Wykonując zadania apostolskie, ma ukazywać światu miłosierne oblicze Ojca oraz wprowadzać siostry i braci do wspólnoty Kościoła.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 168-188
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy kultu Miłosierdzia Bożego w wizjach siostry Faustyny Kowalskiej
Worship Forms of the Divine Mercy in the Visions of Sister Faustyna Kowalska
Autorzy:
Czaplicka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158061.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Faustyna Kowalska
kult Bożego Miłosierdzia
święto Miłosierdzia Bożego
obraz Jezusa Miłosiernego
modlitwy do Bożego Miłosierdzia
Divine Mercy cult
the Feast of Divine Mercy
the image of Merciful Jesus
prayers to Divine Mercy
Opis:
Ludzie wierzący od zarania biblijnych dziejów wielbili Miłosierną Miłość Boga, gdy poznawali ją i realnie doświadczali jej w Bożych dziełach, od stworzenia wszechświata i człowieka aż po odkupienie całej ludzkości w Jezusie Chrystusie. Od tego wydarzenia Jego Miłosierna Miłość doznaje uwielbienia w Kościele, szczególnie w sprawowanej w nim liturgii oraz kulcie. Jednak dopiero mistyczne objawienia, których doświadczyła Faustyna Kowalska, wywołały ożywioną dyskusję w kwestii odrębnego od dotychczasowych form i oficjalnego w całym Kościele rzymskokatolickim kultu Miłosierdzia Bożego oraz nowych sposobów jego sprawowania. W artykule zostanie przedstawiona treść orędzia o Bożym Miłosierdziu oraz opis form jego kultu (święto Miłosierdzia, obraz Jezusa Miłosiernego, koronka i inne modlitwy). Zostaną one omówione chronologicznie zgodnie z przesłaniem, jakie otrzymała Faustyna w licznych wizjach i rozmowach z Jezusem. Jako Apostołka Bożego Miłosierdzia wybrana przez Niego i powołana do głoszenia wiecznej prawdy o Miłosierdziu Stwórcy i Zbawiciela, okazała się nadzwyczaj ubogacona poznaniem i doświadczeniem tej tajemnicy i głęboko przekonana o osobistej misji. Dlatego też należy nieustannie przypominać ludzkości owo orędzie.
Since the dawn of biblical history believers have worshiped God’s Merciful Love when they got to know it and really experienced it in God’s works, from the creation of the universe and man, to the redemption of all humanity in Jesus Christ. From this moment His Merciful Love has been worshiped in the Church especially in the liturgy and worship celebrated there. However, it was only because of the mystical manifestations experienced by Faustyna Kowalska that induced a lively discussion about the worship of Divine Mercy distinct from the previous and official forms in the entire Roman Catholic Church and new forms of its celebration. The article presents the message of the Divine Mercy and a description of the forms of its worship (the Feast of Mercy, the image of Merciful Jesus, the chaplet and other prayers). They are discussed chronologically according to the messages Faustyna received in numerous visions as well as conversations with Jesus. Being chosen an Apostle of Divine Mercy and called to proclaim the eternal truth about the Mercy of the Creator and Saviour she turned out to be extraordinarily enriched with the knowledge and experience of this mystery and deeply convinced about her personal mission. Therefore, mankind should be constantly reminded of this message.
Źródło:
Nurt SVD; 2022, 1; 186-202
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies