Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "chrześcijaństwo," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Inspiracje chrześcijańskie w działalności Konrada Adenauera – współtwórcy powojennych Niemiec i dzisiejszej Unii Europejskiej
Christian inspirations in the work of Konrad Adenauer - co-founder of the postwar Germany and European Union
Autorzy:
Gaziński, Benon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480780.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Adenauer
Niemcy
chrześcijaństwo
integracja europejska
Germany
European integration
Opis:
W artykule przypomniano sylwetkę Konrada Adenauera, w czasach realnego socjalizmu przedstawianego w sposób uproszczony i tendencyjny, a obecnie – po chwilowym zainteresowaniu w pierwszych latach demokratycznego przełomu, ponownie mało znanego, zwłaszcza wśród młodego pokolenia. W części wprowadzającej naszkicowano kształtowanie się idei jedności europejskiej w minionych wiekach, wskazując na istotną rolę, jaką spełniało chrześcijaństwo. W części biograficznej podkreślono wpływ tradycji oraz wartości religijnych w rodzinie, w której się wychowywał oraz tej, którą sam założył, wskazano też na osoby i wydarzenia, które kształtowały jego życie prywatne i działalność publiczną, która przypadała na kilka burzliwych okresów, historycznych, poczynając od czasów Niemiec cesarskich, poprzez dwie wojny światowe po drugą połowę lat 1960. Omówiono główne etapy jego działalności publicznej i politycznej, w której wyodrębnić można: 27 lat pracy w magistracie Kolonii, w tym lata 1917-1933, kiedy to był burmistrzem tego miasta, 12 lat przerwy w czasach hitlerowskich, której towarzyszyły represje (m.in. konfiskata domu po usunięciu z urzędu burmistrza i dwukrotne aresztowania) po najbardziej znaczące dla Niemiec i świata całe dziesięciolecia powojenne, gdy stał się przywódcą CDU oraz pierwszym i długoletnim kanclerzem.
In the times of the real socialism, Konrad Adenauer was often presented in an oversimplified and tendentious manner. He came into a short-lived attention after the democratic breakthrough, but slipped into obscurity again. He is little known today, especially to the young generation. The first part of the article describes the shaping up of the idea of the European unity throughout the past centuries, with the emphasis on the role of Christianity in that process. The biographical part of the article draws attention to religious values cherished in Adenauer’s family (one of his brothers and his sons were priests) and important events in his private life (he was two times widowed, and fathered eight children). He was active in all the turbulent periods in the recent European history: imperial Germany, two world wars, until the second half of the 1960s. His public and political activities can be divided into several distinct periods: 1) 27 years in the municipal office in Cologne, including his tenure as mayor from 1917 to 1933; 2) 12 years of inactivity and repression in the Nazi Germany (he lost his house after dismissal from the office of the mayor of Cologne and was twice arrested); 3) several most important decades for Germany and the world after the World War II, when he was the leader of CDU and the first, long-time chancellor.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 467-481
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szatan i jego upadek w chrześcijaństwie i islamie
Satan and His Fall in Christianity and Islam
Autorzy:
Kalinowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480634.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
szatan
chrześcijaństwo
islam
etymologia
Satan
Christianity
Islam
etymology
Opis:
którą możemy odnaleźć w chrześcijaństwie i islamie. W pierwszej części autor omawia naukę dogmatyczną Kościoła Katolickiego dotyczącą szatana (przyczyny upadku tej istoty). W drugiej części autor skupia się na opisie szatana w Koranie (demonologia islamu). Autor przedstawia istoty demoniczne z kultury islamu, które można utożsamiać z biblijnym szatanem. Koran przedstawia dwie wersje upadku największego antagonisty ludzkości. Pierwsza opiera się na wierzeniach przedislamskich; druga wersja jest typowym synkretyzmem wierzeń judeochrześcijańskich i kultury beduińskiej. Autor uważa, iż pojęcie szatana w chrześcijaństwie i islamie ma wspólne korzenie.
The present article tackles upon the etymology of the word Satan on upon the Christian and Islamic studies devoted to him. In the first part, the present author describes the Catholic Church’s dogmatic studies concerning Satan (the reasons of his fall). In the second part, the present author focuses on the descriptions of Satan in Qur’an (the Islamic demonology). There are demonic creatures of the Islamic culture presented that may be identified with the Biblical Satan. Qur’an introduces two versions of the greatest humanity antagonist’s fall: the former is based upon the pre-Islamic beliefs; the latter is a typical syncretism of the Judaic-Christian beliefs and the Bedouin culture. The present author believes that the term and notion of Satan in Christianity and Islam – are of the same origin.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, Wydanie specjalne 2013; 139-145
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój chrześcijaństwa na terenie Sudanu i Sudanu Południowego. Geneza dążeń niepodległościowych
Christianity Development in Sudan and South Sudan. The Genesis of the Aspirations to Independence
Autorzy:
Dudek, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480118.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Sudan
Sudan Południowy
chrześcijaństwo
islam
South Sudan
Christianity
Islam
Opis:
Celem artykułu jest analiza poszczególnych etapów rozwoju chrześcijaństwa na terenie dzisiejszego Sudanu i Sudanu Południowego (od VI wieku), jego relacji z islamem i roli, jaką religia ta odegrała w dążeniach niepodległościowych. Sudan Południowy – najmłodsze państwo na kuli ziemskiej – jest specyficznym przykładem korelacji czynników religijno-politycznych i etniczno-narodowych. Splot tych uwarunkowań najpierw wywołał wojnę domową, a potem doprowadził do powstania nowego państwa w wyniku oderwania się chrześcijańskiego południa od islamskiej północnej części kraju. Autorka poświęca wiele uwagi relacjom chrześcijańsko-islamskim, które rywalizują ze sobą nie tylko na płaszczyźnie religijnej, ale wyznaczają granice tożsamości etnicznej plemion pochodzenia arabskiego i tym, których korzenie sięgają na południe od Sahary.
This article aims to analyse the various stages of the development of Christianity in what is now Sudan and South Sudan (from the 6th century), its relationship with Islam and the role that religion has played in the quest for independence. South Sudan – the world’s youngest country – is a specific example of the correlation of religious and political as well as ethnic and minorities factors. A combination of these conditions caused first a civil war and then led to the creation of the new state as a result of a detachment of the Christian South from the Islamic North of the country. The present author devotes much attention to the Christian-Muslim relations, which compete with each other not only in religious terms, but set limits on the ethnic identity of Arab tribes and on those whose roots lie to the south of the Sahara.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 2; 134-149
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Islam wobec judaizmu i chrześcijaństwa – perspektywa Koranu
Judaism and Christianity according to Koran
Autorzy:
Stefaniuk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480530.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
judaizm
chrześcijaństwo
islam
Koran
hadisy
Judaism
Christianity
Islam
Hadiths
Opis:
Stosunek islamu do judaizmu i chrześcijaństwa wynika przede wszystkim z treści tekstów źródłowych tej religii, tj. Koranu i hadisów. Poruszają one wiele kwestii związanych z „tymi, którym Księga została dana wcześniej”. Nie oznacza to jednak, że zagadnienia te stanowią zasadniczy temat Koranu. Odnosząc się do wyznawców judaizmu, Koran wspomina m.in. fakt zawarcia przez Boga przymierza z nimi. Jednocześnie głosi, że Żydzi nie zawsze dotrzymywali „swojej części” owego przymierza. Z kolei chrześcijanie określani są w Koranie jako wspólnota najbliższa muzułmanom. Wiele koranicznych fragmentów odnosi się do chrześcijan z aprobatą, m.in. wychwalając pewnych księży i mnichów. Z drugiej strony Koran utrzymuje, że świat chrześcijański odszedł od podstaw autentycznego Bożego objawienia, dokonując istotnych zmian w wierze oraz praktykach religijnych. Przykładem może być wiara w Jezusa jako Syna Bożego (według islamu: człowieka i proroka), co miałoby być tożsame z odrzuceniem monoteizmu i co na kartach Koranu oceniane jest zdecydowanie negatywnie.
Koran and Hadiths contain numerous references to “those whom the Book had been given earlier”. Koran mentions the covenant made by Jews with God, but states that the former sometimes did not stick to their obligations. Christians, on the other hand, are named as those who are the closest to Muslims. In many places they earn acceptance, even praise, for instance certain monks and priests. Nevertheless, Koran maintains that Christians have distorted God’s revelation and introduced serious changes into their doctrine and practices. The prime example of it is their faith in Jesus as the Son of God, who – according to Koran – was a man like all men, though a great prophet, and duly condemns it as rejection of monotheism.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 139-160
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ polityki i religii na życie społeczno-polityczne w wybranych państwach Afryki Subsaharyjskiej
Autorzy:
Gemechu, Degefe Kebede
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480242.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Afryka
chrześcijaństwo
islam
polityka
rządy
Africa
Christianity
Islam
politics
government
Opis:
Politics and religion and their influence on social and political life in the Sub-Saharan countries
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 371-387
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reinvention of Confucianism as Secular Christianity by Gu Hongming
Reinterpretacja konfucjanizmu, jako świeckiego chrześcijaństwa, według Gu Hongminga
Autorzy:
Tylkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480262.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Christianity
Civilization
Confucianism
Gu Hongming
Matthew Arnold
chrześcijaństwo
cywilizacja
konfucjanizm
Opis:
The question asked in this article was: How Gu Hongming attained to interpret Confucianism in such a way that it seemed for Europeans as equal to Christianity or even suppressing it? Gu Hongming interpreted Confucianism in such a way that it was fitting to understanding of religion promoted by liberal theology. He introduced Confucianism as religion in a sense, that it was concerned only with pure morality, just like Christianity was in its essence, as in Matthew Arnold’s writings. Then he claimed that having no supernatural elements, Confucianism is more compatible with contemporary European thought than Christian religion. Furthermore, he not only stated the compatibility of Confucian teachings with contemporary European thought, but also pointed out that if religion has to be valued according to its performance on the field of morality, then Confucianism is working better than Christianity, because Chinese people live in peace. In the end it is worth to notice that the nineteenth century liberal theology lost its popularity after the Second World War. Gu Hongming was forgotten even earlier.
Pytanie przewodnie tego artykułu brzmi: Jak udało się Gu Hongmingowi zinterpretować konfucjanizm w taki sposób, że Europejczykom wydawał się równy chrześcijaństwu, a nawet go przewyższał? Gu Hongming interpretował konfucjanizm w taki sposób, aby pasował do rozumienia religii propagowanej przez teologię liberalną. Przedstawił konfucjanizm jako religię zainteresowaną przede wszystkim czystą moralnością, czyli tak, chrześcijaństwo było w swojej istocie, a wszystko tak, jak w pismach Matthew Arnolda. Następnie twierdził, że nie mając elementów nadprzyrodzonych konfucjanizm jest bardziej zgodny z myślą europejską niż religia chrześcijańska. Co więcej, stwierdził nie tylko zgodność nauk konfucjańskich z ówczesną myślą europejską, ale także wskazał, że jeśli religię trzeba docenić zgodnie ze swoimi osiągnięciami na polu moralności konfucjanizm działa lepiej niż chrześcijaństwo, ponieważ Chińczycy żyją w pokoju. Na koniec warto zauważyć, że dziewiętnastowieczna teologia liberalna straciła popularność po II wojnie światowej. Sam Gu Hongming został zapomniany nawet wcześniej.
Źródło:
Nurt SVD; 2020, 1; 383-395
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus Chrystus i Jego nauczanie w neokabale szkoły duchowej Bnei Baruch
Jesus Christ and His teaching in the interpretation of the Bnei Baruch neo-kabbalah
Autorzy:
Brylla, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480583.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Bnei Baruch
chrześcijaństwo
Jezus Chrystus
kabała
kabbalah
Christianity
Jesus Christ
Opis:
Artykuł przedstawia Instytut Studiów i Badań Kabały Bnei Baruch (nowy ruch religijny) pod kątem ewentualnych zbieżności pomiędzy jego nauczaniem a nauczaniem Jezusa Chrystusa. Badana możliwość ustanowienia korespondencji między jedną a drugą doktryną jest interesująca, gdyż kabała „synów Barucha” nie przynależy ani do tradycji chrześcijańskiej, ani do żadnej innej tradycji religijnej. Stwierdzenie takich zależności pociąga za sobą kwestię motywacji oraz potrzeb ukazywania wspólnego rdzenia obydwu systemów nauczania. Fundament korespondencji oparty został na obecnym pośród członków Bnei Baruch przeświadczeniu, że kabała jest procesem zmierzającym do osiągnięcia tego, co Jezus określił jako dwa najważniejsze przykazania: „Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej” oraz „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego” (Mt 22, 36-39).
This article explores possibilities of identifying similarities between the thesis propagated by the Bnei Baruch Kabbalah Education and Research Institute (new religious movement) and the teaching of Jesus Christ. Finding any would be very interesting, since the kabbalah of the “sons of Bnei Baruch” belongs to neither Christian, nor any other religious tradition. Potential similarities would certainly pose questions about the motives and common sources of both systems. Members of the Bnei Baruch group are convinced that kabbalah aims the process of fulfilling what Jesus described as the two most important commandments: “You must love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind. (...) You must love your neighbour as yourself” (Mt 22,36-39).
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 42-55
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkupieni w Jezusie Chrystusie? Soteriologia chrześcijańska wobec wyzwań islamu
Redeemed in Jesus Christ? Christian soteriology in the face of Islam
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480342.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Chrześcijaństwo
Islam
Soteriologia
Zbawienie
grzech pierworodny
Christianity
Soteriology
redemption
original sin
Opis:
W artykule podjęto kwestię islamskiej krytyki chrześcijańskiej soteriologii. W pierwszej części zwrócono uwagę na niewystarczalność soteriocentryzmu (J. Hick), ignorującego głębokie różnice między religiami. Kolejna część prezentuje motywy, jakie skłaniają islam do odrzucenia chrześcijańskiej soteriologii. Są nimi radykalny monoteizm, w którym nie ma miejsca na ideę wcielenia i odkupienia, oraz koncepcja człowieka, wolnego od grzechu pierworodnego i jego skutków. W trzeciej części przedłożenia zaprezentowano krótką apologię chrześcijańskiej nauki o zbawieniu/odkupieniu, zwracając uwagę na wielość modeli soteriologicznych oraz różnorodność interpretacji grzechu pierworodnego. Wyeksponowanie soteriologii Anzelma z Canterbury znalazło uzasadnienie w jego dyskusji z islamem oraz dowartościowaniu ludzkiej wolności. We wnioskach zwrócono uwagę na konieczność współpracy teologii religii z innymi naukami religiologicznymi. Postawiono też pytanie o genezę unitarnego monoteizmu w Koranie (ewentualne wpływy wczesnego, monarchianistycznego chrześcijaństwa w Syrii – Ch. Luxenberg, K.H. Ohlig i inni) oraz o zasadność posługiwania się kategorią „słowa Bożego”, którą ten typ monoteizmu zdaje się wykluczać.
The article presents an overview of the Islamic criticism of the Christian soteriology. It begins with pointing out some deficits in the soteriocentrism (J. Hick), with its glossing over serious differences between religions. Next it presents the motives behind Islam’s objection to the Christian soteriology, such as radical monotheism with its utter rejection of the idea of the incarnation and redemption, and its concept of man, reportedly free from the original sin and its consequences. The third part of the article is a brief apology of the Christian teaching on salvation and redemption. It draws attention to the fact that there is not one but many soteriological models and interpretations of the original sin. The soteriology of Anselm of Canterbury merits particular attention for his discussion with Islam and insistence on human freedom. The article concludes with an appeal to the theology of religion to work closely with other branches of religious studies. It postulates an inquiry into the genesis of the unitarian monotheism in the Qur’an and possible influence of the monarchianism in Syria on its formation (Ch. Luxenberg, K.H. Ohlig, and others). It also questions the legitimacy of referring to it as the Word of God, since this particular type of monotheism seems to exclude it in the first place.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 29-55
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie cnoty wiary w kontekście kryzysu aksjologiczno-moralnego świata Zachodu
The Meaning of the Virtue of Faith in the Context of the Axiological and Moral Crisis of the Western World
Autorzy:
Jucewicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026036.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
chrześcijaństwo
Europa
kryzys
wiara
życie społeczne
faith
Christianity
Europe
crisis
social life
Opis:
Powszechnie wskazuje się na kryzys cywilizacji Zachodu, o którym świadczą: sytuacja demograficzna, społeczna, moralna oraz aksjologiczna. U podstaw owego kryzysu leży odrzucenie Boga, a konsekwencją jest deformacja ludzkiego myślenia „uwolnionego” oraz „wyzwolonego” z reguł prawdy i dobra. W odpowiedzi na ten kryzys chrześcijaństwo ukazuje wartość wiary chrześcijańskiej. Stanowi ona drogę odnowy świata Zachodu. W świetle wiary człowiek odkrywa sens własnego życia, fundament, na którym może oprzeć swą egzystencję. Wiara – ponieważ posiada nadprzyrodzony charakter – stanowi najgłębszy fundament relacji społecznych; w jej świetle osoba ludzka uchodzi za najwyższą wartość świata doczesnego. W perspektywie chrześcijańskiej więź między wiarą a moralnością jest ścisła i integralna. Wymogi wiary oznaczają bezwarunkowe poszanowanie osobowej wartości każdego człowieka. Płynąca z wiary prawda ukazuje godność, jaka przysługuje osobie ludzkiej, przerastającej wszystkie byty. W ten sposób osoba ludzka znajduje szczególne miejsce w społeczeństwie, w którym winna być podmiotem, zasadą oraz celem struktur społecznych (KDK, nr 25).
The crisis of Western civilization is commonly indicated: the demographic, social, moral and axiological situation. At the root of this crisis is the rejection of God, and the consequence is the deformation of human thinking „freed” and „liberated” from the rules of truth and good. In response to this crisis Christianity shows the value of the Christian faith. It constitutes a way of renewing the Western world. In the light of faith man discovers the meaning of his own life, the foundation on which he can base his existence. Because it is supernatural faith is the deepest foundation of social relations; in its light a human is considered the highest value of the temporal world. From the Christian perspective the bond between faith and morality is close and integral. The requirements of faith mean unconditional respect for the personal value of each person. The truth that flows from faith shows the dignity of the human person who surpasses all beings. In this way, the human person finds a special place in society, in which he should be the subject, principle and goal of all social structures (KDK, No. 25).
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 214-229
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnoty chrześcijan Smyrny, Efezu i Laodycei żyjące pośród muzułmanów
Christians of Smyrna, Ephesus and Laodicea living among Muslims
Autorzy:
Sokołowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480340.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Apokalipsa św. Jana
chrześcijaństwo w Turcji
dialog międzyreligijny
ekumenizm
islam i chrześcijaństwo
wspólnoty religijne
Apocalypse of St John
Christianity in Turkey
Islam and Christianity
religious communities
interreligious dialogue
ecumenism
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę życia chrześcijan w Turcji na obszarze starożytnych Siedmiu Kościołów opisanych w Apokalipsie św. Jana, tzn. Kościołów funkcjonujących w Smyrnie, Efezie i Laodycei. Zawężenie do tych trzech Kościołów wynika z faktu, że obecnie tylko tam mieszkają chrześcijanie żyjący w formalnych wspólnotach. Miejscowości Sardes, Filadelfia, Pergamon, Tiatyra nie przetrwały próby czasu. Artykuł traktuje o wspólnotach katolickich, protestanckich, a także prawosławnych. Na wstępie ukazano krótką historię relacji chrześcijańsko-muzułmańskich w Turcji oraz kontekst społeczno-religijny. Następnie zaprezentowano Kościoły: ich liderów, specyfikę formacji wiary, aktualne problemy w środowisku muzułmańskim. Materiał źródłowy stanowi owoc rozmów i spotkań z liderami oraz członkami Kościołów.
Apocalypse of St John mentions Seven Churches of Asia as seven major churches of early Christianity. The present article is concerned with the only extant formal Christian (Catholic, Protestant and Orthodox) communities in Smyrna, Ephesus and Laodicea (now in Turkey). The other four (in Sardis, Philadelphia, Pergamum and Thyatira) did not survive. The article opens with a brief overview of the Christian-Muslim relationships in Turkey and its social and religious contexts. After that there is a more detailed presentation of the community leaders, religious formation of members and their present situation among the Muslim majority. The source material is based on the author’s interviews with the leaders and members of the churches.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 175-194
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światowa Rada Kościołów wobec globalnej nędzy i cierpienia
World Council of Churches versus global poverty and suffering
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480392.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
globalna nędza
Światowa Rada Kościołów
ekumenizm
chrześcijaństwo
global poverty
World Council of Churches
ecumenism
Christianity
Opis:
Zjawisko globalnej nędzy jest powszechnie traktowane jako najpoważniejsze albo jedno z najpoważniejszych wyzwań stojących przed współczesnym światem, zarówno z perspektywy politycznej, jak i moralnej. Likwidacja globalnej nędzy deklarowana jest jako główny cel przez międzynarodowe instytucje polityczne, jak np. ONZ, ale też instytucje globalnego społeczeństwa obywatelskiego. Zadanie to wyznacza również bardzo istotny obszar działania Kościołów chrześcijańskich. Artykuł omawia istotę zaangażowania największej ekumenicznej organizacji, jaką jest Światowa Rada Kościołów, w walkę z globalną nędzą, przedstawia skrótowo przykłady podejmowanych przez nią aktywności oraz przybliża przyjęte przez nią teologiczne fundamenty.
Global poverty is the most serious, or one of the most serious, political and moral challenges today. International political institutions like UN, and global civil organisations, declare the elimination of the global poverty as their main objective. Christian churches also work very hard towards this goal. The article presents the most important efforts in this regard done by the largest ecumenical organisations, the World Council of Churches, and the theological basis for their involvement.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 297-308
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Islam a przestrzeń geograficzna – refleksja historiozoficzna
Geography of Islam – a historiosophical reflection
Autorzy:
Mikołajec, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480102.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Chrześcijaństwo
Islam
linia Brandta
ład przestrzenny
religie dharmiczne
spatial organisation
Christianity
dharmic religions
Brandt Line
Opis:
Artykuł dotyczy relacji islamu i chrześcijaństwa na płaszczyźnie geograficznej. Rozmieszczenie religii na powierzchni Ziemi nie jest przypadkowe, ale przejawia się tu swoisty ład przestrzenny. Klasycznym mechanizmem tworzenia się takiego ładu jest znana z okresu reformacji zasada Cuius regio, eius religio, która ma znaczenie uniwersalne. Islam ograniczony jest linią Brandta na północy, Saharą na południu oraz zachodnią granicą religii dharmicznych na wschodzie. Zarówno islam, jak i chrześcijaństwo aspirują do miana religii ostatecznych. Islam swe roszczenia realizuje w obrębie swych geograficznych granic, wypierając stamtąd chrześcijaństwo. Równocześnie usiłuje je przekroczyć, co wywołuje ruchy migracyjne między Afryką Północną a Europą. Wiarygodna ekstrapolacja współczesnych trendów zmian proporcji liczby wyznawców poszczególnych religii jest niemożliwa. Nic nie wskazuje na to, że którakolwiek z nich zdobędzie absolutną przewagę nad pozostałymi.
Geography of world religions is not accidental. There is a spatial organisation in their occupation of particular regions. The principle Cuius regio, eius religio has universal application. Both Islam and Christianity claim the status of the final revelation. Islam, restricted by the Brandt Line to the north, the Sahara Desert to the south and dharmic religions to the east, forces Christianity out and crosses its borders, causing migration from North Africa to Europe. It is impossible to extrapolate the present trends in the number of adherents of various religions. There are no indications that any of them is going to outnumber all the others.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 145-158
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afrykańskie twarze Jezusa
Faces of Jesus in Africa
Autorzy:
Obirek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480575.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Chrześcijaństwo w Afryce
inkulturacja
Jezus
teologia
dialog międzyreligijny
Christianity in Africa
inculturation
Jesus
theology
interreligious dialogue
Opis:
Tytuł artykułu zapożyczony został ze zbioru esejów, opatrzonych tym właśnie tytułem, autorstwa afrykańskich teologów. Redaktor tej książki napisał: „Inkulturacja Ewangelii jest dzisiaj najważniejszą sprawą w Afryce”. Dociekania autora artykułu potwierdzają to stwierdzenie. Teologia wypracowana przez afrykańskich teologów w ostatnich dziesięcioleciach jest dobrą ilustracją pojęcia inkulturacji zaprezentowanego przez Nicolasa Standaerta w książce Inculturation. The Gospel and Cultures: „Inkulturacja w sensie teologicznym polega na wcieleniu ewangelicznego życia i przesłania w szczególny kontekst kultury poprzez członków tej kultury”. Tak pojęta inkulturacja jest żywym i fascynującym przykładem dynamicznego rozwoju afrykańskiego chrześcijaństwa w XXI wieku.
The title of the article is taken from the collection of essays by African theologians exactly entitled Faces of Jesus in Africa. The editor of this book wrote: “Inculturation of the Gospel remains a prime, if not the prime, item on Africa’s agenda”. The research of the author confirms this assumption. The theology elaborated in the last decades by African theologians is a good illustration of the concept of inculturation elaborated by Nicolas Standaert in his book Inculturation. The Gospel and Cultures: “The Inculturation of the evangelical life and message in a particular cultural context and through the members of that culture”. It is a vivid and fascinating example of dynamic development of Christianity in XXI century in Africa.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 104-118
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawienie w nirwanie z perspektywy soteriologii chrześcijańskiej
Salvation in Nirvana from the Perspective of Christian Soteriology
Autorzy:
Mrózek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480278.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
buddyzm
chrześcijaństwo
cztery szlachetne prawdy
droga
Kościół
nirwana
zbawienie
Buddhism
Christianity
four noble truths
way
Church
nirvana
salvation
Opis:
W artykule postawiono najpierw pytanie o zbawienie jako zasadnicze dla każdej religii, w tym dla buddyzmu, który drogę do niego widzi w unicestwieniu cierpienia. Następnie przedstawiono cztery szlachetne prawdy (o cierpieniu, o jego powstaniu, zniszczeniu oraz drodze do zniszczenia cierpienia). Zaznaczono, iż naukę o nich wyłożył Budda po doświadczeniu najwyższego i doskonałego oświecenia. W dalszej kolejności podjęto analizę nirwany – bowiem zgodnie z tym, co głosił Budda, człowiek może „uwolnić się” od cierpienia i osiągnąć zbawienie właśnie w nirwanie. Dopiero na tym tle dokonano oceny nirwany w świetle chrześcijańskiej doktryny o zbawieniu. Stwierdzono, iż dla buddystów zbawienie jawi się w pewnym sensie jako samospełnienie (osiągnięcie samego siebie), a także rezultat wewnętrznej świadomości. Ponadto w buddyzmie wyzwolenie osiąga się własnymi siłami. Z tego też względu chrześcijańska doktryna, w myśl której Jezus Chrystus jest jedynym Zbawicielem, nie może być przez buddystów uznana.
The article first presents the question of salvation as essential for every religion, including Buddhism, which sees the annihilation of suffering as a way to it. Then four noble truths are presented (about suffering, about its origin, destruction and the way to the destruction of suffering). It is emphasized that Buddha was teaching about them after experiencing the supreme and perfect enlightenment. Next, the analysis of nirvana is made - in accordance with what the Buddha proclaimed, man can ”free himself” from suffering and achieve salvation in nirvana. It is only with this background that the assessment of nirvana in the light of the Christian doctrine of salvation became possible. It was found that for the Buddhists, salvation appears in a sense as self-fulfillment as well as the result of internal consciousness. Furthermore, in Buddhism liberation is achieved by one’s own strength. For this reason, the Christian doctrine of Jesus Christ as the only Savior cannot be recognized by Buddhists.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 117-132
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Musulmans et chrétiens: le dialogue est-il encore possible?
Muslims and Christians – Is dialogue still possible?
Muzułmanie i chrześcijanie: czy dialog jest jeszcze możliwy?
Autorzy:
Milot, Jean-René
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480822.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
islam
christianisme
spiritualité
civilisation
modernité
islamisme
laïcité
Islam,
Christianity
spirituality
modernism
secular state
chrześcijaństwo
duchowość
cywilizacja
modernizm
państwo laickie
Opis:
Les tensions actuelles et les épisodes des Croisades ne doivent pas faire oublier le patrimoine de spiritualité et de civilisation commun aux musulmans et aux chrétiens. Chacun à sa façon, ils ont également dû affronter les défis de la modernité, repenser les rapports entre science et foi, politique et religion. Aux tentatives de moderniser l’islam par la colonisation ont succédé les essais d’islamiser la modernité proposés par divers penseurs musulmans. L’islamisme, qui se présente comme le clonage de la communauté primitive de Médine, est en réalité un métissage de la modernité occidentale et de l’islam contemporain. Ce n’est toutefois pas la seule façon d’islamiser la modernité. Il y a également, entre autres, la vie des millions de musulmans qui vivent en Occident, partagent les valeurs citoyennes et les institutions des États laïcs où ils ont choisi de vivre. C’est là une voie de dialogue inédite qui permet aux musulmans et aux chrétiens de regarder ensemble dans la même direction, d’être motivés par leurs convictions religieuses pour construire une société plus juste, plus respectueuse de la liberté et de l’égalité de toutes les personnes humaines.
Present tensions and incidents from the times of the crusades cannot obscure the common spiritual and civilizational heritage of Muslims and Christians. Every religion has had to face modernism and examine the relationships between science and faith, politics and religion. Some Muslim thinkers have tried to combat the attempts to modernise Islam through colonisation by resorting to the islamization of modernism. Islamism, appealing to the original community in Medina, is in fact a synthesis of western modernism and contemporary Islam. It is not the only form of the islamization of modernism. Millions of Muslims have settled in the West, in countries which promote civil values and secular institutions. In this way history shows the path to the Muslim-Christian dialogue. Coexistence of communities with different religious beliefs may contribute towards building just, free and equal societies.
Aktualne napięcia oraz epizody Wypraw Krzyżowych nie mogą przysłonić wspólnego dziedzictwa duchowego i cywilizacyjnego muzułmanów i chrześcijan. Każda religia, na swój sposób, musiała zmierzyć się z wyzwaniami modernizmu i poddać analizie relacje pomiędzy nauką i wiarą, polityką i religią. Na próby zmodernizowania islamu przez kolonizację niektórzy myśliciele muzułmańscy odpowiedzieli projektem zislamizowana modernizmu. Islamizm, który powołuje się na pierwotną wspólnotę w Medynie, w rzeczywistości jest syntezą zachodniego modernizmu i współczesnego islamu. Nie jest to jedyna forma islamizowania modernizmu. Miliony muzułmanów osiedliły się na Zachodzie, w krajach promujących wartości obywatelskie i instytucje państwa laickiego. W ten sposób historia kreuje drogę dialogu islamsko-chrześcijańskiego. Koegzystencja wspólnot o różnych przekonaniach religijnych może budować społeczeństwo oparte na zasadach sprawiedliwości, wolności i równości wszystkich obywateli.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 96-113
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies