Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "History of the Church" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Działalność Rajmunda Llulla w Afryce Północnej (XIII i XIV wiek). Początki dialogu chrześcijańsko-muzułmańskiego
Work of Raimund Llull in North Africa (13th and 14th centuries). Beginnings of Christian-Moslem dialogue
Autorzy:
Hryszko, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480362.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Rajmund Llull (Raimundus Lullus)
Misje
Muzułmanie
dialog międzyreligijny
historia Kościoła w XIII–XIV wieku
Raimund Llull (Raimundus Lullus)
Missions
Moslems
interreligious dialogue
the history of the Church of the 13th and 14th centuries
Opis:
Artykuł został poświęcony okolicznościom trzech wypraw misyjnych Rajmunda Llulla do Afryki (kolejno do: Tunisu w latach 1292–1293, Bidżaji w 1307 r. i ponownie Tunisu w latach 1314–1315). W pierwszej części artykułu, po sumarycznym zaprezentowaniu życia i dokonań Llulla, zostało nakreślone tło relacji Korony Aragonii z północnoafrykańskim państwem Hafsydów, które stało się terenem jego aktywności misyjnej. Na podstawie wybranych pism uczonego przedstawiono motywy, jakimi kierował się przy pracy chrystianizacyjnej. Osobne miejsce zajmuje analiza proponowanych przezeń metod konwersji muzułmanów na tle XIII-wiecznej myśli misjologicznej. W artykule ukazano także wpływ wydarzeń związanych z kolejnymi podróżami do Afryki na modyfikację refleksji nad problemem nawracania muzułmanów na chrześcijaństwo w oparciu o dialog. Llull, uciekając się do rozumu i używając argumentów filozoficznych, odwoływał się do wspólnych elementów łączących obie religie jako płaszczyzny porozumienia. W ten sposób wytyczał nowe zasady postępowania na styku świata chrześcijaństwa zachodniego i domeny islamu.
The article is focusing on the circumstances of three missionary trips of Raimund Llull to Africa (to Tunisia in the years 1292-1293, Bejaia in 1307 and again to Tunisia between 1314 and 1315). In the first part of the article, after a brief presentation of the life and achievements of Raimund Llull, the background of mutual relations between Aragon and the North-African state ruled by the Hafsids, which became an area of missionary activity in that part of the world, was presented. Pursuant to the selected writings of the scholar, motives were presented, on which he based his missionary activity. Some special focus is directed on the activity among the Moslems and the methods he suggested in that type of work according to the mission-theological thought of the 13th century. The article also shows the influence of the events connected with his subsequent travels to Africa on the modification of the reflection on the problem of converting the Moslems on the basis of a dialogue. Llull, resorting to the reason and using philosophical arguments, referred to the common elements of the both religions as the common ground for agreement and mutual understanding. In this way he pointed to some new principles of acting on the meeting point of the western Christian world and the Islam domain.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 56-85
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie misji przed Soborem Watykańskim II
The concept of mission before the 2nd Vatican Council
Autorzy:
Kowalak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480754.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
misje chrześcijańskie
misjologia
historia Kościoła
Sobór Watykański II
Kościoły lokalne
inkulturacja
Christian missions
Missiology
history of the Church
2nd Vatican Council
local Churches
inculturation
Opis:
Właściwe zrozumienie terminu „misje" wiąże się z poznaniem kontekstu teologicznego, kulturowego, a także dziejowego, w którym słowo to się pojawiło. Od czasów Karola I Wielkiego misje coraz częściej stawały się narzędziem ekspansji politycznej władców chrześcijańskich. Szczytem tego zjawiska był tzw. patronat królów Portugalii oraz wikariat królów Hiszpanii. Misje ujmowano w tym okresie jako działalność zmierzającą do szerzenia wiary przez ustanowienie instytucji Kościoła hierarchicznego na terytoriach odkrytych w XVI i XVII wieku lub na tych, które jeszcze pozostały do odkrycia. Jednakże z czasem uświadomiono sobie niewystarczalność takiego pojęcia misji. Niewystarczające okazało się też pojęcie misji, jakie wypracował protestancki teolog G. Warneck, a jakie przyjęli później wielcy misjolodzy katoliccy (np. J. Schmidlin, P. Charles). Pełniejsze określenie misji, jakie wypracowano przed Soborem Watykańskim II, wskazywało, iż są one równoczesnym przepowiadaniem Ewangelii oraz zakładaniem Kościoła.
The proper understanding of the term "mission" depends on the way we get to know the theological, cultural and historical context in which the term appeared. From the times of Charlemagne on missions often came to be a tool of political expansion as performed by Christian rulers. The peak of that phenomenon was the so-called patronage of Portuguese kings and the vicariate of Spanish kings. Missions were conceived at that time as an activity aimed at spreading faith through establishing official Church institutions on the territories which had been discovered earlier in the 16th and 17th centuries, or on those which were still to be discovered. However, as the time had passed, an awareness grew that such an understanding is far from satisfactory. The concept of the mission that had been worked out by the Protestant theologian G. Warneck, and which had been taken over by the outstanding Catholic theologians (e.g. J. Schmidlin, P. Charles), appeared to be unsatisfactory, as well. A more comprehensive concept of the missions worked out before the 2nd Vatican Council pointed out to them as a modern proclamation of the Gospel and establishing of the Church.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 8-25
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Mosaic of the SVD China Mission based on Missionary Memoirs
Mozaika misji werbistowskiej w Chinach w oparciu o pamiętniki misjonarzy
Autorzy:
Miotk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480316.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
historia Chin
historia misji
świadectwo misjonarzy
inkulturacja
kościół lokalny
etos misyjny
the history of China
the history of the mission
the testimony of missionaries
inculturation
local church
missionary ethos
Opis:
Artykuł bazuje na pamiętnikach, których autorami są misjonarze werbiści w Chinach: o. Georg Stenz, o. Bruno Hagspiel, o. Clifford King, o. Johann Bromkamp, o. Joseph Henkels. Ich teksty zawierają osobiste doświadczenia pracy misyjnej oraz opis kontekstu społecznokulturowego działalności misyjnej w Państwie Środka. Odwołując się do pamiętników, autor przedstawia cztery zagadnienia: 1) kontekst historyczny misji werbistowskich w Chinach; 2) życie misyjne; 3) pracę misyjną oraz 4) spotkanie z Chińczykami. Kontekst historyczny uwzględnia Powstanie Bokserów, przemianę ustrojową (przejście z Cesarstwa do Republiki) oraz podział państwa wskutek wojen domowych. Mimo rozwiązania Partii Komunistycznej (1927), komunizm umocnił swoją pozycję w okresie wojny chińsko-japońskiej (1937-1941). Perypetie zakładania i rozwoju misji były ściśle związane z sytuacją polityczną. Dominującymi elementami są tu ogólny chaos, niepewność społeczna i klęski żywiołowe. Z pamiętników dowiadujemy się o najtrudniejszych aspektach życia misjonarza: opanowanie obcego języka, samotność, podróże z narażeniem się na spotkanie z bandami rabusiów. Praca misyjna była wielozadaniowa: opieka duszpasterska, katecheza, praca charytatywna i budownictwo. Ważnym elementem okazała się formacja katechistów. Odgrywali oni istotną rolę pośredników między misjonarzem a lokalną wspólnotą. Z zapisków misjonarzy wynika, że szczególny wpływ na stabilizację życia w kraju ogarniętym ideologicznym i ekonomicznym chaosem miało szkolnictwo. W tym zakresie, wiele inicjatyw zrealizowano w oparciu o fundusze z zagranicy. Osobnym rozdziałem jest spotkanie misjonarza z nieprzejednaną rzeczywistością chińską: bariery i stereotypy kulturowe, wrogie nastawienie Chińczyków podbudowane ideologią komunistyczną, traktowanie misjonarzy jako emisariuszy Zachodniego imperializmu. Podejmując te wyzwania misjonarze przyczynili się do lepszego zrozumienia chińskiej historii kultury, religijności i mentalności. Adaptowali chiński styl życia, próbowali zaradzić bieżącym problemom społecznym: dzieciobójstwu, poligamii, niesprawiedliwości, analfabetyzmowi, klęskom żywiołowym i nędzy. Zabiegali również o przyjazne relacje z mandarynami i władzą lokalną. Generalnie pamiętniki misjonarzy są cennym źródłem historycznym.
The article is based on the memoirs whose authors are the Divine Word missionaries in China: Fr. George Stenz, Fr. Bruno Hagspiel, Fr. Clifford King, Fr. Johann Bromkamp, Fr. Joseph Henkels. Their texts contain personal experience of missionary work and the description of the socio-cultural missionary activity in the Middle Kingdom. Referring to the diaries, the author presents four issues: 1) the historical context of the Divine Word mission in China; 2) missionary life; 3) missionary work, and 4) meeting with the Chinese. The historical context takes into account Boxer Rebellion, the transformation of the political system (the transition from Empire to the Republic), and the division of the state as a result of civil wars. In spite of the dissolution of the Communist Party (1927), communism strengthened its position during the Sino-Japanese War (1937-1941). The vicissitudes of the establishing and development of the mission were closely related to the political situation. The dominant elements are here: a general confusion, uncertainty, social and natural disasters. From the diaries we learn about the most difficult aspects of the missionary life: learning a foreign language, loneliness, traveling with an exposure to a meeting with the gangs of robbers. Missionary work was multitasking: pastoral care, catechesis, charity work and construction. An important element was the formation of catechists. They played an important role of intermediaries between the missionary and the local community. From the writings of missionaries it occurs that a particular impact on the stabilisation of living in a country, engulfed in ideological and economic chaos, had the educational system. In this regard, a number of initiatives were implemented on the basis of foreign funds. A separate chapter is the meeting of a missionary with the implacable China’s reality: the barriers and cultural stereotypes, hostile attitude underpinned by the Chinese communist ideology, the treating of the missionaries as the emissaries of Western imperialism. By taking these challenges, the missionaries have contributed to a better understanding of the Chinese history, culture, religion, and mentality. They adapted the Chinese way of life, trying to remedy the current social problems: infanticide, polygamy, injustice, illiteracy, natural disasters, and poverty. They also sought friendly relations with the Mandarins and the local authorities. Generally, the missionaries’ diaries are a valuable historical source.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 1; 161-210
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misyjna działalność rosyjskiej Cerkwi prawosławnej na kontynencie azjatyckim. Chiny i Korea
Missionary Activity of the Russian Orthodox Church in Asian Continent. China and Korea
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480704.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Rosyjska Misja Prawosławna w Chinach
Rosyjska Misja Prawosławna w Korei
historia Kościoła
Mission of the Russian Orthodox Church in China
Mission of the Russian Orthodox Church in Korea
Church history
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony został działalności misyjnej rosyjskiej Cerkwi prawosławnej na kontynencie azjatyckim. Pierwsza jego część dotyczy Chin, druga – Korei. Na podstawie dostępnej literatury przedmiotu i materiałów archiwalnych zobrazowano proces formowania się misji prawosławnych chińskiej i koreańskiej oraz poszczególne etapy kształtowania się wymienionych wspólnot, zwracając szczególną uwagę na wpływ przewrotu bolszewickiego w Rosji na dalsze, niekiedy tragiczne losy misjonarzy i wiernych rosyjskich w tych krajach.
This article presents the missionary activity of the Russian Orthodox Church on the Asian continent. First his part refers to China and the second one to Korea. Based on available literature and archive materials was described process of formation Chinese and Korean Orthodox mission and next stages of formation of those communities, paying particular attention to the impact of Bolshevik’s revolution in Russia to further, difficult and sometimes even tragic fates of Russian missionaries and faithful in China and Korea.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 77-91
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naukowe pasje misyjne. Odchodzący nestorzy misjologii z kręgu księży werbistów
Academic Missionary Passions. The Departed Seniors of Missiology from the Circle of the Divine Word Society
Autorzy:
Pawlik, Jacek Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158075.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
dialog międzyreligijny
historia Kościoła
komunikacja społeczna
misjologia
werbiści
missiology
Church history
interreligious dialogue
social communication
Society of the Divine Word
Opis:
Artykuł przedstawia sylwetki trzech (zmarłych w 2021 roku) werbistów, którzy wsławili się w dziedzinie szeroko pojmowanej misjologii. Są to: ks. Lawrence Nemer SVD – historyk Kościoła i ekumenista, wykładowca w Catholic Theological Union w Chicago oraz Yarra Theological Union w Melbourne, rektor Londyńskiego Instytutu Misyjnego; ks. Andreas Bsteh SVD – promotor dialogu międzyreligijnego w Austrii, wykładowca w Philosophisch-Theologische Hochschule St. Gabriel w Mödling pod Wiedniem, organizator konferencji z wyznawcami religii niechrześcijańskich i redaktor kilkunastu monografii związanych z dialogiem; ks. Franz-Josef Eilers SVD – specjalista w zakresie komunikacji, założyciel i redaktor czasopisma Communicatio Socialis, wykładowca w Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Tagaytay koło Manili i innych instytucjach akademickich Filipin, sekretarz ds. komunikacji w FABC, autor kilku podręczników. Zaprezentowani werbiści rozpoczęli działalność naukową po Soborze Watykańskim II, włączając się w odnowę misyjnej działalności Kościoła.
This article presents the profiles of SVD missionaries who died in 2021 and became famous in the field of missiology in its broadest sense. They are: Fr Lawrence Nemer SVD – Church historian and ecumenist, lecturer at the Catholic Theological Union in Chicago and at the Yarra Theological Union in Melbourne, rector of the London Missionary Institute, Fr. Andreas Bsteh SVD – a tireless propagator of interreligious dialogue in Austria, long-time lecturer at the Philosophisch-Theologische Hochschule St. Gabriel in Mödling near Vienna, organizer of numerous conferences with non-Christian believers and editor of several monographies on dialogue, and Fr. Franz-Josef Eilers SVD – a specialist in communication, founder and editor of the journal “Communicatio Socialis”, lecturer at the SVD Theological Seminary in Tagaytay near Manila and at several other academic institutions in the Philippines, secretary for communication at the FABC, and author of numerous textbooks. These figures began their scholarly activities immediately after the Second Vatican Council and were actively involved in the work of renewing the missionary activities of the Church.
Źródło:
Nurt SVD; 2022, 1; 20-35
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hong Kong: Église catholique et son identité
Hong Kong: Kościół katolicki i jego tożsamość
Hong Kong: The Catholic Church and Its Identity
Autorzy:
Kurowski, Rémy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480166.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Kościół katolicki
Hong Kong
historia
system chiński i hongkoński
wolność wyznania
Catholic Church
history
Chinese and Hong Kong system
the freedom of religion
Opis:
Kościół katolicki w Hong Kongu reprezentuje chińsko-azjatycką wielokulturowość. Tożsamość katolika hongkońskiego osadzona jest na potrójnej przynależności: chińskiej, hongkońskiej i obywatelskiej. Mimo że Hong Kong był kolonią Korony brytyjskiej (1898-1997), pierwszymi misjonarzami byli tu katolicy: 1841 – szwajcarski kapłan Théodore Joset (kapelan żołnierzy irlandzkich); 1842 – franciszkanie rozpoczynają systematyczną ewangelizację kolonii; 1874 – Timoleone Raimondi (wikariusz apostolski) zostaje pierwszym biskupem Hong Kongu; 2013 – była kolonia liczy 7 mln mieszkańców, w tym 350 tys. katolików pochodzenia chińskiego i 150 tys. katolików-imigrantów. Od 1 lipca 1997 roku Hong Kong należy do Chin Ludowych, ale pełna integracja byłej kolonii dokona się w ciągu 50 lat. W praktyce oznacza to, że w kraju funkcjonują dwa systemy: chiński i hongkoński. W celu zapewnienia Kościołowi wolności wyznania, wysiłki duszpasterskie i dyplomatyczne podejmują biskupi miejsca: kardynał John Baptist Wu Cheng-Chung (zmarł w 2002) i aktualny biskup Joseph Zen Ze-kiun.
The Catholic Church in Hong Kong represents the Sino-Asian multi-culture. A Hong Kong Catholic’s identity is set on a triple affiliation: Chinese, Hong Kong, and civic. Although Hong Kong was a British Crown Colony (1898-1997), the first missionaries here were Catholic priests: 1841 – a Swiss priest Theodore Joset (an Irish soldiers’ chaplain); 1842 – the Franciscans began systematic evangelisation of the colonies; 1874 – Timoleon Raimondi (an apostolic vicar) became the first bishop of Hong Kong; 2013 – a former colony’s population is over 7 million people, including 350 thousand of Catholics of Chinese origin and 150 thousand of immigrant Catholics. Since 1 July 1997, Hong Kong has is part of the People’s Republic of China, but the full integration of the former colony is supposed to become effective in 50 years. In practice, this means that in the country there are two systems: the Chinese one and the Hong Kong one. In order to ensure the freedom of religion to the Church, pastoral and diplomatic efforts are taken by the local bishops: Cardinal John Baptist Wu Cheng-Chung (died in 2002) and the current Bishop, Joseph Zen Ze-kiun.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 1; 321-338
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstantyn I Wielki i Sobór Nicejski I (325) w wybranych źródłach historycznych
Constantine the Great and the First Council of Nicaea (325) in selected historical sources
Autorzy:
Piechocka-Kłos, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480116.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Cesarstwo Rzymskie
historia Kościoła
Konstantyn I Wielki
Sobór Nicejski I
starożytność
Constantin I the Great
Council of Nicaea I (325)
Church History
Roman Empire
antiquity
Opis:
Sobór Nicejski I (325) uznać należy za wydarzenie przełomowe w historii Kościoła i chrześcijaństwa. Podjęte tam decyzje wywarły olbrzymi wpływ na rozwój nowej religii rzymskiej, jak również na wydarzenia polityczne. Jedną z kluczowych postaci Soboru jest Konstantyn I Wielki (306-337). Cesarz „porzucił” oficjalnych bogów Romanitas i opowiedział się za Chrystusem. Nawrócenie Konstantyna miało jednak formę przyjęcia chrześcijańskiego Boga zgodnie z rzymską mentalnością. Celem artykułu było ukazanie wkładu Konstantyna w zwołanie Soboru Nicejskiego, jego przebieg oraz końcowe postanowienia. Przedstawiono szczegóły tego wydarzenia z uwzględnieniem podobieństw i różnic w przekazach historyków Kościoła starożytnego: Sokratesa Scholastyka, Sozomena, Filostorgiusza oraz Teodoreta z Cyru. Zwięzłe omówienie historii Soboru wyjaśnia okoliczności jego zwołania, przebieg, znaczenie podjętych tam postanowień.
The Council of Nicaea I (325) should be considered as a breakthrough event in the history of the Church and Christianity. Decisions taken there had a huge impact on the development of the new Roman religion as well as on political events. One of the key figures of the Council is Constantine the Great (306-337). The emperor “abandoned” the official Romanitas deities and opted for Christ. Constantine’s conversion, however, took the form of receiving Christian God in accordance with the Roman mentality. The purpose of the article is to show the role of Constantine in the convocation of the Council of Nicaea (325), its course and final provisions. Details of this event were presented, taking into account the similarities and differences in the accounts of historians of the ancient Church: Socrates Scholastic, Sozomen, Philostorgius and Theodoret of Cyrus. A brief discussion of the history of the Council explains the circumstances of its convocation, its course, and the significance of its provisions.
Źródło:
Nurt SVD; 2020, 1; 112-130
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w Libanie
The Church in Lebanon
Autorzy:
Imach, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480626.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Liban
kościoły
historia
Maronici
Melchici
Jakobici
Asyryjski Kościół Wschodu
Ormiański Kościół Katolicki
stosunki z Rzymem
dokumenty
Lebanon
churches
history
Maronites,
Melkites
Jacobites
Assirian Church of the East
Armenian Catholic Church
relations with Rome
documents
Opis:
Autor wysuwa tezę, że Liban jest krajem odgrywającym kluczową rolę w kwestii ekumenizmu kościołów wschodnich. Najpierw opisuje chrześcijan w Libanie, tzn. wspólnoty wpisane w historię tej ziemi od pojawienia się wiary chrześcijańskiej – są nimi: Maronici, Melchici, Jakobici, Asyryjski Kościół Wschodu, Chaldejski Kościół Katolicki, Ormiański Kościół Katolicki. Zaproszenie do komunii ekumenicznej jest dla nich nowym, eklezjalnym wyzwaniem. Następnie autor przeprowadza analizę działań podejmowanych przez patriarchów z Bliskiego Wschodu na rzecz pokoju jedności, czego szczególnym wyrazem są następujące dokumenty: Nowa Nadzieja dla Libanu, Orientale Lumen, Orientalium Dignitas, Orientales omnes Ecclesias, Orientalium Ecclesiarum, Unitatis redintegratio, Ecclesia in Asia, Orientalium. Kolejny rozdział artykułu poświęcony jest synodom dotyczącym Bliskiego Wschodu. W tej dziedzinie wielkie zasługi należy przypisać Janowi Pawłowi II, który poczynił pierwsze kroki na rzecz ekumenizmu wspólnot chrześcijańskich Bliskiego Wschodu oraz dla pokoju w Libanie. Ukoronowaniem tych wysiłków stał się najpierw Specjalny Synod Biskupów poświęcony Libanowi (1995) – o wybitnym wydźwięku ekumenicznym, a następnie, zwołany przez Benedykta XVI, Specjalny Synod Biskupów poświęcony Bliskiemu Wschodowi (2010).
The author puts forward a thesis that Lebanon is a country that plays a key role in the issue of ecumenism of the Eastern Churches. He first describes the Christians in Lebanon, i.e. the communities inscribed in the history of this land from the times the Christian faith emerged – these are: the Maronites, Melkite, Jacobites, the Assyrian Church of the East, the Chaldean Catholic Church, and the Armenian Catholic Church. The invitation to the ecumenical Communion is a new ecclesial challenge for them. Next, the author analyses the actions taken by the Patriarchs of the Middle East to ensure the unity peace, expressed particularly by the following documents: A New Hope for Lebanon, Orientale Lumen, Orientalium Dignitas, Orientales omnes Ecclesias, Orientalium Ecclesiarum, Unitatis redintegratio, Ecclesia in Asia, Orientalium. The subsequent article’s chapter is devoted to the synods dedicated to the Middle East. In this area, great merit should be attributed to John Paul II, who made the first steps towards ecumenical Christian communities in the Middle East and towards the peace in Lebanon. The first Special Synod of Bishops for Lebanon (1995), for outstanding ecumenical overtones, and then, the convened by Pope Benedict XVI Special Synod of Bishops for the Middle East (2010) – were the capstone of these efforts.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 110-127
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies