Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Christian" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Islam jako religia w ujęciu papieża Benedykta XVIIslam jako religia w ujęciu papieża Benedykta XVI
Islam as religion in the interpretation of Pope Benedict XVI
Autorzy:
Królikowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480452.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Benedict XVI
the Islam
the teaching of the Church
non-Christian religions
Opis:
W artykule autor podejmuje kwestię rozumienia islamu jako religii przez Benedykta XVI. Zauważając, że papież w czasie swego pontyfikatu poświęcił wiele uwagi muzułmanom, analizuje jego wypowiedzi, by odpowiedzieć na pytanie o status islamu jako religii w nauczaniu Kościoła. Za punkt wyjścia autor przyjął rozumienie religii jako związku człowieka z Bogiem, którą konstytuują następujące elementy: doktryna, zasady życia moralnego, kult, organizacja. Autor wykazuje, że trzy pierwsze elementy są wyraźnie obecne w wypowiedziach Ojca Świętego, zwłaszcza zagadnienia związane z zasadami życia moralnego, zaś element organizacyjny jest tylko implikowany. Ponieważ Benedykt XVI mocno akcentuje, że pojęcie religii, w tym także islamu, nie może być łączone z przemocą, autor poświęca temu zagadnieniu osobny punkt. Przedstawia w nim myśl papieża, który odrzuca przemoc jako zafałszowanie i wypaczenie religii. Ostateczniemautor dochodzi do wniosku, że w świetle przemówień Ojca Świętego do muzułmanów, można przyjąć, iż rozumie on islam jako religię w podanym wyżej znaczeniu. Jednak przemówienia papieża są też podstawą do kolejnego wniosku, a mianowicie że nie we wszystkichmwspólnotach muzułmańskich islam jako religia się realizuje.
The article shows the problem of the Islam as it is understood by Pope Benedict XVI. As we can see, the Pope paid a lot of attention to the Moslems during his pontificate. The author analyses his statements concerning the Islam to answer the question about the status of the Islam as religion in the teaching of the Church. The understanding of religion as connection between man and God, was taken by the author as the point of departure for that. The following elements are the essential parts of that concept: the doctrine, principles of moral life, worship and organization. The author indicates that the first three elements are clearly present in the statements of the Holy Father, especially issues connected with the principles of moral life, whereas the organization is merely implied. Because Pope Benedict XVI stresses strongly that the concept of religion as a whole and the Islam as well cannot be connected with violence, the author dedicates a separate point to that issue. He presents in it the idea of the Pope, who rejects violence as a distortion of religion. Ultimately the author draws the conclusion that he himself assumes an attitude towards religion that is similar to that one of the Pope in the light of his statements. It leads, however, to a further thought that the Islam is not realized as religion in all Moslem communities.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 10-31
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyczne implikacje nauczania o rodzinie kardynała Stefana Wyszyńskiego
Practical Implications of Cardinal Stefan Wyszyński’s Teaching About Family
Autorzy:
Opalach, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026042.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Stefan Wyszyński
małżeństwo
rodzina
religijność
wychowanie chrześcijańskie
marriage
family
religiousness
Christian upbringing
Opis:
Nauczanie kardynała Stefana Wyszyńskiego w kwestii rodziny było teologiczną analizą jej funkcjonowania w okresie powojennym w Polsce. Postulował on, aby podstawą rodziny był sakramentalny i nierozerwalny związek małżeński mężczyzny i kobiety, którzy z otwartością przyjmują życie swoich dzieci, a życie rodzinne opierają na modlitwie, Biblii i sakramentach. Badania empiryczne potwierdzają prawdziwość tych postulatów, gdyż dowodzą, iż rodziny z wysokim poziomem religijności, czyli rodziny „Bogiem silne”, lepiej funkcjonują w różnych wymiarach życia małżeńskiego i rodzinnego niż rodziny z niskim poziomem religijności.
The teaching of Cardinal Stefan Wyszyński on the issue of the family was a theological analysis of its functioning in the post-war period in Poland. He postulated that the basis of the family should be the sacramental and indissoluble marital union of a man and a woman who openly accept the lives of their children, and base their family life on prayer, the Bible and the sacraments. Empirical research confirms the truth of these postulates, as they prove that families with a high level of religiosity, namely families “strong with God”, function better in various dimensions of marital and family life than families with a low level of religiosity.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 263-276
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór wokół hidżabu w Nigerii
The hijab controversy in Nigeria
Autorzy:
Siwierska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480156.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Hidżab
Islam
Nigeria
prawa człowieka
stosunki chrześcijańsko-muzułmańskie
Hijab
human rights
Christian-Muslim relations
Opis:
Wprowadzenie szariatu jako oficjalnego prawa muzułmanów w większości stanów północnej Nigerii zapoczątkowało proces rewitalizacji islamu. Jeden z jego widocznych przejawów stanowi zaadaptowanie hidżabu. Większość wyznawców islamu jest zgodnych co do tego, że noszenie tego stroju oznacza skromność i posłuszeństwo Bogu. Hidżab utożsamia się z wolnością i bezpieczeństwem, wiarą oraz niekwestionowanym obowiązkiem. Jest on ponadto wyrazem krytyki wpływów zachodnich. Natomiast z punktu widzenia niemuzułmanów hidżab symbolizuje zniewolenie i łamanie praw kobiet. Jego przeciwnicy uważają go za narzędzie, przy pomocy którego mężczyźni kontrolują kobiety. Pojawienie się hidżabu wywołało poważne dyskusje zarówno w kręgach uczonych, jak i wśród zwykłych mieszkańców Nigerii. Zakaz jego noszenia w instytucjach publicznych powoduje liczne kontrowersje. Brak akceptacji hidżabu muzułmanie uważają za oczywiste łamanie ich konstytucyjnego prawa do wolności religii oraz kontynuację długotrwałej wrogości Zachodu wobec islamu.
Islamic revivalism is very strong in the northern part of Nigeria, where most of the states have formally declared Islamic law as their legal code. One of the outward expressions of this revivalism is the adoption of the hijab for Muslim females. Majority of Muslims agree that wearing hijab is a matter of faith and undisputable obligation, as it demonstrates modesty and obedience to God. Hijab guarantees freedom and safety of the Muslim women. It also connotes the rejection of Western influence. From the non-Islamic perspective, however, hijab is seen as the symbol of oppression and violation of women's rights; a tool in the hands of men to control them. The introduction of hijab has generated heated debates among scholars and people in Nigeria. Ban on wearing it in public institutions has stirred much controversy. Many Muslims see it as an outright violation of their constitutional right to freedom of religion and yet another manifestation of the long-standing hostility of the West towards Islam.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 111-129
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwód w islamie
A Divorce in Islam
Autorzy:
Piwko, Aldona Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480758.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
tradycja judaistyczna, chrześcijańska i islamska
rozwód
prawo
Judaist, Christian and Muslim tradition
divorce
law
Opis:
„Rozwód w islamie” – artykuł stanowi dogłębną analizę kwestii rozwodu w tradycji muzułmańskiej. Religia ta podkreśla z całą stanowczością, że dobro rodziny oraz wychowujących się w niej dzieci jest najważniejsze, dlatego każda patologia winna być rozwiązywana. Niewątpliwie rozwód jest bolesnym przeżyciem dla członków rodziny, gdy jednak nie ma możliwości na poprawienie wzajemnych relacji, należy rozwiązać zaistniałą sytuację poprzez przeprowadzenie rozwodu. Islam postrzegany jest jako system patriarchalny, w którym każda dziedzina życia społecznego uzależniona jest od decyzji mężczyzny. Niemniej jednak kwestia rozwiązania małżeństwa nie należy tylko do niego. Prawo muzułmańskie dopuszcza możliwość rozwodu na wniosek kobiety. Niezależnie od płci wnioskodawcy, muszą istnieć poważne przesłanki do rozwodu.
The present article gives a profound analysis of the problem of divorce in Muslim tradition. The religion very categorically emphasises that the good of a family and the children brought up there is most important therefore, every pathology ought to be managed and solved. Undoubtedly, a divorce is a painful experience for all the family members, however, when there is no possibility to improve the mutual relations – the situation should be averted by managing a divorce. Islam is perceived as a patriarchal system in which every field of social life is dependant upon the decision of a man. Yet, the issue of dissolving a marriage is not dependant on him only. According to the Muslim law, a woman may also file a petition with the court. Regardless of the petitioner’s sex, there must be grave premises to manage a divorce.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, Wydanie specjalne 2013; 37-49
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misyjne impulsy papieża Franciszka
Missionary inspirations from pope Francis
Autorzy:
Szyszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480214.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Papież Franciszek
misje chrześcijańskie
nawrócenie
inkulturacja
Lumen fidei
Evangelii gaudium
Pope Francis
Christian missions
Conversion
Inculturation
Opis:
Artykuł poświęcony jest nauce papieża Franciszka o misyjności Kościoła. Autor podkreśla, że chociaż Franciszek nie ogłosił dotąd żadnego dokumentu w całości poświęconego temu zagadnieniu, w encyklice Lumen fidei, adhortacji Evangelii gaudium oraz w kilku pomniejszych wypowiedziach zawarł on niezwykle istotne uwagi na temat misji Kościoła. Najważniejszym twierdzeniem Franciszka jest myśl o naturalności misyjności chrześcijaństwa, którego istotą jest wspólnota i wychodzenie do innych, a tym samym poszerzanie wspólnotowości. Kwestie te podnoszone są zwłaszcza w adhortacji Evangelii gaudium. Franciszek podkreśla tam, że będąc uczniami Chrystusa, głosimy miłość - jesteśmy zatem misjonarzami. Dlatego Kościół, przełamując ograniczenia instytucjonalne, powinien znaleźć się w stanie permanentnej misji nakierowanej i na tych, którzy jeszcze Chrystusa nie poznali, i na tych, którzy go zagubili. Zadanie i pytanie stawiane Kościołowi przez Franciszka brzmi: jakie kroki należałoby podjąć, aby Ewangelię uczynić dla współczesnego świata bardziej widoczną? Wśród papieskich odpowiedzi pojawia się sugestia, aby Dobrą Nowinę głosić zawsze z entuzjazmem i radością, pokazując tym samym światu jej niezwykłość.
Pope Francis' encyclical letter Lumen fidei and apostolic adhortation Evangelii gaudium both contain very important remarks about the missionary nature of the Catholic Church. Among them is the pope's assertion that mission belongs to Christianity's very nature: communities of Christians grow through reaching out to others. Evangelii gaudium teaches that followers of Christ must proclaim love, therefore they must be missionaries. The Church should overcome her institutional limitations and become constantly engaged in mission; mission not only to those who do not yet know Christ, but also those who have somehow relaxed their attachment to Him. Pope Francis asks the whole community of believers to proclaim the Good News with enthusiasm and joy and make it more visible in the modern world.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 140-167
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog czy przepowiadanie? Działalność misyjna Kościoła w kontekście dialogu międzyreligijnego
Dialogue or Preaching? Missionary Activity of the Church in the Context of Interreligious Dialogue
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158620.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
religie niechrześcijańskie
dialog międzyreligijny
misje
przepowiadanie
Kościół
zbawieni
non-Christian religions
interreligious dialogue
missions
preaching
Church
salvation
Opis:
Celem artykułu jest próba określenia relacji między działalnością misyjną Kościoła a dialogiem międzyreligijnym w świetle dokumentów Magisterium Ecclesiae oraz teologii katolickiej. Na początku omówiono pojęcie i cel misji oraz ukazano nowe spojrzenie na religie niechrześcijańskie, jakie przyniósł Sobór Watykański II. Ponieważ zgodnie z nauczaniem tegoż Soboru Kościół jest powszechnym sakramentem zbawienia (KK, nr 48), w kolejnym kroku ukazano relację między Kościołem a zbawieniem. W dwóch ostatnich punktach omówiono teologiczne podstawy dialogu międzyreligijnego oraz określono relację dialogu do przepowiadania. Autor dochodzi do wniosku, że nie ma sprzeczności między dialogiem a przepowiadaniem, zaś dokumenty kościelne sytuują dialog wewnątrz misji chrześcijańskiej. Dokumenty te podkreślają jednocześnie, że dialog ma wartość samą w sobie. Dialog i przepowiadanie, choć stykają się ze sobą i przecinają się nawzajem, nie są identyczne. W efekcie Kościół nie widzi sprzeczności między głoszeniem Jezusa Chrystusa a dialogiem międzyreligijnym i pragnie, aby „oba te elementy zachowały swą ścisłą więź i zarazem swą odrębność” (RM, nr 55).
The article attempts to define the relationship between the Church’s missionary activity and interreligious dialogue in the light of the documents of the Magisterium Ecclesiae and Catholic theology. At the beginning it discusses the concept and purpose of mission and shows the new perspective on non-Christian religions brought by the Second Vatican Council. According to the Council’s teaching, the Church is the universal sacrament of salvation (LG 48), then the relationship between the Church and salvation is shown. The last two sections discuss the theological basis of interreligious dialogue and define the relationship of dialogue to preaching. The author concludes that there is no contradiction between dialogue and preaching, and that Church documents situate dialogue within Christian mission. At the same time these documents emphasise that dialogue has a value in itself. Although dialogue and preaching meet and intersect each other, they are not identical. As a result the Church does not see a contradiction between the proclamation of Jesus Christ and interreligious dialogue and wishes that “the two retain their close relationship and at the same time their distinctiveness” (RMis, no. 55).
Źródło:
Nurt SVD; 2023, 1; 132-157
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzieja chrześcijańska wobec współczesnego kryzysu nadziei
Christian Hope Against the Contemporary Crisis of Hope
Autorzy:
Jucewicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150811.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
nadzieja chrześcijańska
kryzys człowieka
sens istnienia
nihilizm
scjentyzm
Christian hope
man crisis
meaning of existence
nihilism
scientism
Opis:
Współcześnie obserwuje się narastanie zjawiska nihilizmu. Towarzyszy temu poczucie pustki i bezsensu życia. Teologia katolicka, ukazując nadzieję jako cnotę nadprzyrodzoną, przedstawia ją w szerokiej perspektywie eschatologicznej. Nadzieja nadprzyrodzona chroni osobę przed absolutyzowaniem istniejących w życiu trudności. Tym samym budzi odwagę do życia, broni przed zwątpieniem i rezygnacją, wskazuje na perspektywę paschalną. Chrześcijańska nadzieja – źródło teologicznego optymizmu – przekracza argumentację historyczno-polityczną, która może prowadzić do pesymizmu, nihilizmu czy katastrofizmu. Ukazuje nie tylko wizję trwania świata, ale także jego spełnienia. Człowiek wiary wierzy w absolutną przyszłość ludzkości w Królestwie Bożym i dostrzega w aktualnej historii świata plan rozwoju aż do paruzji – całkowitego odnowienia. Nadzieja chrześcijańska rodzi inicjatywy na rzecz dobra i integralnego rozwoju człowieka.
Nowadays the phenomenon of defeatism and nihilism is increasing. It is accompanied by a feeling of emptiness and nonsense of life. Catholic theology, presenting hope as a supernatural virtue, presents it from a broad eschatological perspective. Supernatural hope protects a person from making absolute the difficulties that exist in life. Thus, it inspires courage to live, defends against doubts and resignation, and points to the paschal perspective. Christian hope - the source of theological optimism - transcends historical and political argumentation that can lead to pessimism, defeatism, nihilism, and catastrophism. It shows not only the vision of how the world lasts but also its fulfilment. A man of faith believes in the absolute future of mankind in the Kingdom of God and sees in the current history of the world a plan of development up to Parousia - complete renewal. Christian hope gives rise to initiatives for the good and integral development of man.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 2; 224-239
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’istituto pastorale d’AMECEA Gaba. Luogo e spazio per l’edificazione di una prassi e teologia pastorale africana
The AMECEA Pastoral Institute – a Place to Build Up an African Pastoral Theology and Praxis of Communion
Instytut Pastoralny AMECEA – miejsce budowania afrykańskiej teologii pastoralnej i praktyki komunii
Autorzy:
Steffen, Paul B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480108.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
The AMECEA Institute
ecclesiology
the Small Christian Communities
African Synod
Instytut AMECEA
eklezjologia
Podstawowe Wspólnoty Chrześcijańskie
Synod Afrykański
Opis:
The AMECEA Pastoral Institute (API) was founded in 1967 to serve the dioceses of the Association of Member Episcopal Conferences in Eastern Africa (AMECEA). API developed new approaches in the manner of training of pastoral personnel according to the communion ecclesiology of Vatican II. In 1973 the AMECEA bishops already made the Small Christian Communities (SCC) their pastoral priority. The SCCs allowed Africans to experience and live Gospel values in an African context. The image of the Church – the Family of God in Africa, as developed by the first African Synod in 1994, gave a new dimension to a specific African ecclesiology and to an African pastoral theology, which was especially reflected in the teaching and training for adequate pastoral personnel at API. The Publication Department publishes the African Ecclesial Review (AFER) and the Spearhead Monograph Series, one of the most recognised theological and pastoral series in the English-speaking Africa. Since 2008, API is a campus of the Catholic University of Eastern Africa (CUEA), which gave API a more accepted status and a new challenge for the tasks of the Catholic Church in Eastern Africa in the 21st century.
Instytut Pastoralny AMECEA (API) założony został w 1967 roku, by służyć diecezjom Stowarzyszenia Członków Konferencji Episkopatów Afryki Wschodniej (AMECEA). API wypracował nowe formy kształcenia kadr duszpasterskich, zgodnie z eklezjologią komunii, według Soboru Watykańskiego II. Biskupi AMECEA już w roku 1973 ustanowili Podstawowe Wspólnoty Chrześcijańskie (SCC) swoim pastoralnym priorytetem. Wspólnoty te dały Afrykanom możliwość doświadczania i życia według wartości ewangelicznych w afrykańskim kontekście. Obraz Kościoła – Boskiej Rodziny w Afryce, taki, jakim określił go Synod Afrykański w 1994 roku, nadał nowy wymiar specyficznej eklezjologii afrykańskiej i afrykańskiej teologii pastoralnej – co szczególnie wyraźnie uwidoczniło się w nauczaniu i kształceniu w API odpowiednich asystentów pastoralnych. Departament Wydawnictw publikuje African Ecclesial Review (Afrykański Przegląd Eklezjalny, AFER) oraz Spearhead Monograph Series (Seria Monograficzna „Czołówka”) – jedną z najbardziej znanych teologicznych i pastoralnych serii w anglojęzycznej Afryce. Od roku 2008 API stanowi kampus Uniwersytetu Katolickiego Afryki Wschodniej (CUEA), który nadał API szerzej akceptowany status oraz nowe wyzwania do zadań Uniwersytetu na XXI wiek.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 2; 150-180
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa ewangelizacja „ludów pochrześcijańskich”
Evangelisation of the “Post-Christian Societies”
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480268.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
kryzys kultury
kryzys wiary
„ludy pochrześcijańskie”
nowa ewangelizacja
crisis of culture
crisis of faith
post-Christian societies
new evangelisation
Opis:
Ewangelizacja jest pierwszym i podstawowym zadaniem wspólnoty chrześcijan. Rodzi się ona z wiary w Jezusa Chrystusa – Zbawiciela świata. Chrystus założył Kościół, który w sakramentalny sposób kontynuuje Jego soteryczną misję. Wspólnota eklezjalna nieustannie musi rozpoznawać znaki czasu i dostosowywać formy przekazu wiary do mentalności współczesnego człowieka. Przyglądając się uważnie krajom i społeczeństwom z dawien dawna chrześcijańskim, można zauważyć, że wiele z nich utraciło żywy zmysł wiary i w codziennej praktyce życia oddaliło się od Ewangelii, stając się ludami „pochrześcijańskimi”. Wobec obojętności religijnej, sekularyzacji oraz praktycznego ateizmu konieczne jest podjęcie nowej ewangelizacji – nowego sposobu proklamacji Dobrej Nowiny. Papieże: Paweł VI, Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek podejmowali problematykę nowej ewangelizacji w swym zwyczajnym nauczaniu. Podkreślali, że Kościół jest wspólnotą „ewangelizującą” i zarazem „ewangelizowaną”. Aby osoby ochrzczone doprowadzić do ponownego spotkania z Jezusem Chrystusem i przez to ożywić ich wiarę, konieczne są nowe formy oraz metody, nowy język, a także „pastoralne nawrócenia”. Nowa ewangelizacja nie może pozostać hasłem duszpasterskim. Musi stać się misją wobec człowieka i świata, nowym rodzajem głoszenia orędzia o zbawieniu wewnątrz Kościoła, a więc w pewnym sensie „samoewangelizacją” wierzących w Jezusa Chrystusa.
Evangelisation is the first and most important task of the Christian community. It is rooted in the faith in Jesus Christ, the Saviour of the world. Christ founded the Church that it may carry on his soteriological mission. Therefore, it must continually read the sings of times and adjust means of spreading her faith to the mentality of her contemporaries. Close observation of some of the societies traditionally described as Christian reveals their loss of the living faith and departure from the Gospel, rending them no longer Christian, but rather post-Christian ones. Religious indifference, secularisation and atheism must be challenged by a new evangelisation, new ways of proclaiming the Good News. The topic of the new evangelisation was addressed by the recent popes, Paul VI, John Paul II, Benedict XVI and Francis. In their ordinary teaching they stressed the fact the Church is the community of believers who both evangelise others, and are themselves evangelised. In order to bring the baptised back to Christ and rekindle their faith, new methods, language and “pastoral conversions” must be employed. New evangelisation cannot remain just another pastoral slogan. It must become a mission to man and to the world. It must be forged into a new type of the proclamation of salvation within the Church. In this sense, it must turn itself into the “self-evangelisation” of those who believe in Jesus Christ.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 263-280
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unity in Diversity. The “Prophets” Muḥammad, Abraham and Jesus and the Islamo-Christian Dialogue
Jedność w różnorodności. „Prorocy” Mahomet, Abraham i Jezus a islamsko-chrześcijański dialog
Autorzy:
Mooren, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480559.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Muḥammad
Abraham
Jesus
Islamology
Missiology
Islamo-Christian Dialogue
Interreligious Dialogue
Mahomet
Jezus
Islamologia
Misjologia
dialog islamo-chrześcijański
dialog międzyreligijny
Opis:
The author argues that dialogue between Islam and Christianity is necessary to avoid intolerance and politicization of both religions. However, a real dialogue must be based not only on achieving easy approval resulting from the real similarities, but also – and perhaps primarily – on becoming aware of the differences. Such a dialogue can lead to unity in diversity, in which there will be no place for domination of a party, but rather a competition in faith and investigation towards achieving holiness. The article discusses three problems that largely divide Christians and Muslims: Muhammad as a prophet, the role of Abraham in the Islamic revelation and the question of divine filiation of Jesus. The author, relying on the Qur’an, presents mainly the standpoint of Islam (supplemented for comparison with relevant excerpts from the book of Genesis and the New Testament) that sees Mohammed and his revelation as the crowning of a long series of prophets. Although Jesus also is considered a prophet and is one of the most important ones, but suras of the Qur’an strongly emphasize that he cannot be God’s son, because it would impair the perfection and self-sufficiency of the one God, and thus would deny His divinity. The Koran also performs the “Islamization” of Abraham, seeing him as a fully conscious follower of the monotheistic, universalistic religion and a kind of prefiguration of Muhammad – the only just one struggling with pagan (and even more broadly – un-Islamic) environment.
Autor dowodzi, że dialog pomiędzy islamem a chrześcijaństwem jest warunkiem uniknięcia nietolerancji i polityzacji tych religii. Jednak rzeczywisty dialog musi opierać się nie tylko na osiągnięciu łatwej zgody wynikającej z realnych podobieństw, lecz również – a może przede wszystkim – na uświadomieniu sobie różnic. Taki dialog może doprowadzić do jedności w różnorodności, w której nie będzie miejsca na dominację którejś ze stron, lecz raczej na współzawodnictwo w wierze i w dochodzeniu do świętości. W artykule zostały omówione trzy problemy, które w znacznym stopniu dzielą chrześcijan i muzułmanów: Mahomet jako prorok, rola Abrahama w muzułmańskim objawieniu i kwestia Bożego synostwa Jezusa. Autor, opierając się na Koranie, przedstawia głównie stanowisko islamu (uzupełnione dla porównania odpowiednimi fragmentami z księgi Rodzaju i Nowego Testamentu), które widzi w Mahomecie i jego objawieniu ukoronowanie długiego szeregu proroków. Chociaż Jezus również uznany został za proroka i to jednego z najważniejszych, jednak sury Koranu mocno podkreślają, że nie może on być Bożym synem, ponieważ umniejszałoby to doskonałość i samowystarczalność jedynego Boga, a tym samym zaprzeczałoby Jego boskości. Koran dokonuje również „islamizacji” Abrahama, widząc w nim w pełni świadomego wyznawcę monoteistycznej, uniwersalistycznej religii i swego rodzaju prefigurację Mahometa – jedynego sprawiedliwego zmagającego się z pogańskim (a nawet szerzej – nieislamskim) otoczeniem.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 294-324
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pesymizm religijny w myśli antropologicznej Mariana Zdziechowskiego (1861-1938)
Religious Pessimism in Anthropological Thought of Marian Zdziechowski (1861-1938)
Autorzy:
Gawlik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158110.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
filozofia pesymistyczna
pesymizm chrześcijański
dogmat o grzechu pierworodnym
dogmatyzm moralny
Pessimistic philosophy
Christian pessimism
original sin dogma
moral dogmatism
Opis:
Wobec pozytywistycznych postulatów, promujących autonomię człowieka względem Boga i sfery duchowości, Marian Zdziechowski (1861-1938) znalazł inspiracje ożywienia katolickiej myśli religijnej poprzez wykorzystywanie modeli myślowych czerpanych z zachodnioeuropejskiej, jak i dalekowschodniej filozofii pesymistycznej. Zagadnienie doczekało się wielu interpretacji na przełomie XIX i XX wieku, a oryginalność polskiego myśliciela polegała na wykorzystaniu myśli pesymistycznej w formacji chrześcijańskiej na poziomie egzystencjalnym, moralnym i eklezjalnym, czemu służyć miał tzw. dogmatyzm moralny. Był on zwróceniem uwagi na drugie, po doświadczeniu wiary we wspólnocie Kościoła, jej źródło autentyczności: osobiste przeżycie Boga dzięki przyjęciu moralności, wynikającej z Jego prawa. Teocentryczna duchowość i moralność bardziej niż teologia racjonalistyczna miały służyć relacji wiary i chronić antropologię chrześcijańską przed filozofią materialistyczną czy ideologią totalitarną. O ile w ostatnich dziesięcioleciach myśl Zdziechowskiego doczekała się wielu opracowań, o tyle sam pesymizm chrześcijański nie ma większego wpływu na współczesną refleksję teologiczną. Czy słusznie?
In the face of positivist postulates promoting the autonomy of man in relation to God and the sphere of spirituality, Marian Zdziechowski (1861-1938) found an inspiration to revive Catholic religious thought by using mental models derived from Western European and Far Eastern pessimistic philosophy. The issue had many interpretations at the turn of the 19th and 20th centuries and the originality of the Polish thinker consisted in the use of pessimistic thought in Christian formation at the existential, moral and ecclesiastical levels, which was to be served by the so-called “moral dogmatism”. It was drawing attention to the second, after the experience of faith in the community of the Church, source of the authenticity of faith: the personal experience of God thanks to the acceptance of morality resulting from His law. Theocentric spirituality and morality, more than rationalist theology, were to serve the relationship of faith and protect Christian anthropology from materialistic philosophy or totalitarian ideology. While in recent decades Zdziechowski’s thought has been the subject of many studies, Christian pessimism itself does not have a major impact on contemporary theological reflection. Is it right?
Źródło:
Nurt SVD; 2023, 1; 284-300
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Une Église au service de l’autre est une Église en mission. Présence chrétienne parmi les musulmans
Kościół służący bliźniemu jest Kościołem misyjnym. Obecność chrześcijan wśród muzułmanów
Missionary Church in the service of the neighbour. Christians among Muslims
Autorzy:
Manhaeghe, Eric
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480084.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
mission chrétienne
dialogue interreligieux
musulmans
témoignage
solidarité
misja chrześcijańska
dialog międzyreligijny
muzułmanie
świadectwo
solidarność
Christian mission
interreligious dialogue
Muslims
witness
solidarity
Opis:
De nos jours, la présence chrétienne en milieu musulman est délicate et, à certains endroits, carrément dangereuse. L’auteur montre que plusieurs communautés chrétiennes de l’Antiquité ont cherché à témoigner de leur foi dans des milieux semblables. Comme Pierre dans les Actes des Apôtres nous aussi, nous avons besoin d’une «conversion vocationnelle» pour comprendre ce que Dieu attend de nous quand nous rencontrons des gens qui entendent rester fidèles à leur propre tradition religieuse. Une telle conversion nous permet de discerner leur rôle dans le plan de Dieu et d’entrer en dialogue avec eux. Ouverts aux richesses religieuses qu’ils désirent partager avec nous, nous pouvons à notre tour témoigner de la foi en Jésus-Christ et en Dieu qui s’est manifesté en lui. Ce témoignage des uns et des autres, prenant le plus souvent la forme d’une vie commune faite de services réciproques, est une authentique forme de mission, même s’il ne convient pas de l’appeler ainsi. La thèse central de cet article peut être formulé comme suit: la mission s’adresse à tous, y compris aux personnes qui ne manifestent pas le moindre désir de devenir chrétiens. En les accueillant tels qu’ils sont et en cheminant avec eux, l’Église accomplit sa mission d’être au service de tous. Une telle mission est plus que nécessaire à une époque où les malentendus entre croyants de différentes religions semblent l’emporter.
Dzisiaj obecność chrześcijan w środowisku muzułmańskim staje się kontrowersyjna, a czasem nawet niebezpieczna. Autor wykazuje, że poszczególne pierwotne wspólnoty chrześcijańskie żyjąc w podobnym środowisku – dawały świadectwo wiary. Podobnie jak Piotr w Dziejach Apostolskich, tak i my potrzebujemy „nawrócenia naszego powołania” byśmy zrozumieli czego Bóg oczekuje od nas, kiedy spotykamy ludzi, którzy pragną pozostać wierni własnej tradycji religijnej. Takie nawrócenie pozwoli nam rozeznać ich miejsce w planie Bożym i nawiązać z nimi dialog. Otwarci na bogactwo religijne, którym chcą się z nami dzielić, z naszej strony możemy dać świadectwo wiary w Jezusa Chrystusa. Świadectwo wiary jednych i drugich, które najczęściej przybiera formę życia wspólnotowego i wzajemnej pomocy jest autentyczną misją – nawet jeśli określenie to wydaje się nieadekwatne. Zasadniczą tezę artykułu można sformułować następująco: misja skierowana jest do wszystkich, również do tych, którzy nie wykazują żadnej woli stania się chrześcijanami. Akceptując ich jako takich i egzystując pośród nich, Kościół wypełnia swoją misję służenia wszystkim ludziom. Misja ta ma szczególną wymowę w czasach, kiedy nieporozumienia pomiędzy wyznawcami różnych religii przybierają na sile.
Christians living among Muslims find themselves in controversial, at times even dangerous, situations. The author of this article shows that early Christian communities in similar circumstances were able to give witness to their faith. Like St Peter (in the Acts of the Apostles), we too need a ”conversion of our vocation” if we are to understand what God expects of us whenever we encounter people who want to remain faithful to their own religious tradition. If we undergo such conversion, we shall be able to recognise their part in God’s plan and enter into dialogue with them. While open to the treasures of their religion they want to share with us, we can reciprocate with the witness of our faith in Jesus Christ. Witness on both sides, often assuming a concrete shape in the communal life and mutual assistance, is the authentic mission – even if the term seems out of place here. The author’s main thesis may be formulated as follows: Mission is directed towards all people; also to those who do not indicate any desire to become Christian. By accepting them as they are and staying among them, the Church fulfills her mission to serve all people. It is especially telling at times when misunderstandings between followers of different religions lead to increased tension among them.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 256-274
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyroda jako pierwsza księga objawienia. Chrześcijańskie podstawy ekologii
Nature as the First Book of Revelation. Christian Foundations of Ecology
Autorzy:
Rzym, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480126.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
chrześcijańska wizja przyrody
ekologia integralna
ekoteologia
Laudato si’
nawrócenie ekologiczne
integral ecology
ecotheology
ecological conversion
Laudato si ‘
Christian vision of nature
Opis:
Chrześcijańska wizja przyrody zakłada jej wartość jako dzieła Boga. Przekaz, który płynie z Pisma Świętego, wskazuje, że stworzenie objawia przymioty Stwórcy oraz stanowi przedmiot Jego miłości. Postawienie człowieka ponad resztą stworzeń i nadanie mu władzy nad nimi nie oznacza prawa do absolutnego panowania, ale obowiązek opieki i doglądania „ogrodu świata”. Opaczne rozumienie nakazu płynącego z Księgi Rodzaju oraz traktowanie przyrody ożywionej i nieożywionej jako przedmiotu podlegającego eksploatacji prowadzi do degradacji środowiska, a z teologicznego punktu widzenia jest grzechem. Współczesne nauczanie Kościoła podkreśla znaczenie problematyki ekologicznej. Zawiera także wezwanie do nawrócenia ekologicznego, tzn. zmiany stylu życia na rzecz odpowiedzialnych zachowań wobec świata stworzonego. Pośród licznych wypowiedzi Magisterium Kościoła na szczególną uwagę zasługuje ekologiczna encyklika papieża Franciszka Laudato si’ – w trosce o wspólny dom. Jest to pierwsza encyklika poświęcona w całości problematyce ekologicznej.
The Christian vision of nature assumes its value as God’s work. The message from the Scriptures says that creation is a revelation of the attributes of the Creator and the object of His love. Putting a man above the rest of creatures and giving him power over them does not mean the right to absolute rule, but the duty to care and look after the “garden of the world”. Misunderstanding of the command of the Book of Genesis and the treatment of animate and inanimate nature as an object of exploitation leads to degradation of the environment, and is a sin from the theological point of view. The contemporary teaching of the Church emphasizes the importance of ecological issues and calls for ecological conversion, that is, a change of lifestyle for responsible behavior towards the created world. Among the numerous statements of the Magisterium, a special role plays the ecological encyclical of pope Francis Laudato si’ – on care for our common home. This is the first encyclical devoted entirely to ecological issues.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 292-310
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interreligious Dialogue in Practice. Letter to a New Bishop
Chrześcijańskie świadectwo w dialogu międzyreligijnym. List do Nowego Biskupa
Autorzy:
Körner, Felix
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480190.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Interreligious dialogue
theology of religions
Christian-Muslim encounter
pastoral programme
dialog międzyreligijny
teologia religii
relacje między chrześcijanami i muzułmanami
program duszpasterski
Opis:
How can a local Church be, at the same time, a credible, convincing witness to Christ’s Kingdom and pro-active in the attitude of openness, reconciliation, understanding and collaboration? In other words, how to be God’s people in mission and in dialogue? Letter to a New Bishop offers theological grounds and provides some suggestions and material for a truly Catholic encounter with other believers. It begins with a brief overview of the relevant terminology: mission, evangelisation, interreligious dialogue and proclamation. It then proposes several concrete propositions of how to set up and run a diocesan office, or an organisation, charged with interreligious dialogue and related matters. The Letter addresses also some common misconceptions about the idea of interreligious dialogue, and encourages its advocates to carry on this difficult, but so desperately needed, work.
W jaki sposób Kościół może praktykować postawę otwartości, pojednania, zrozumienia i współpracy, niosąc zarazem wiarygodne i przekonujące świadectwo o Królestwie Bożym? Innymi słowy, w jaki sposób winniśmy być chrześcijanami, a przy tym ludźmi misji i dialogu? List do Nowego Biskupa, teologicznie spójny, stanowi zaproszenie do skorzystania z kilku propozycji w tym względzie. Po krótkim przeglądzie terminologii tematu jak misja, ewangelizacja, dialog międzyreligijny i proklamacja, jego autor przechodzi do konkretnych sugestii dotyczących ustanowienia i prowadzenia specjalnej komórki, lub organizacji diecezjalnej, obarczonej zadaniem prowadzenia dialogu międzyreligijnego i zajmowania się wszelkimi innymi związanymi z nim tematami. W dalszym ciągu Listu jego autor zmierza się z kilkoma najbardziej rozpowszechnionymi błędnymi mniemaniami na temat dialogu międzyreligijnego, oraz zachęca jego zwolenników do kontynuowania tego trudnego, ale jakże potrzebnego, dzieła.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 325-337
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczne powołanie i zadanie chrześcijan
Ecumenical Vocation and Task of Christians
Autorzy:
Górka, Leonard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150797.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
chrześcijańskie powołanie
ekumenizm
ewangelizacja
Misyjne Seminarium Duchowne Księży Werbistów w Pieniężnie
pojednanie
Mission Seminary in Pieniężno
ecumenism
reconciliation
evangelization
Christian vocation
Opis:
Okoliczność historycznego jubileuszu Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie stwarza okazję do przypomnienia chrześcijańskiego powołania i realizacji podjętych zadań. Specyfika charyzmatu ewangelizacyjnego oraz konfesyjna różnorodność, otaczająca tę wspólnotę, uzasadniają potrzebę ukazania możliwej koegzystencji jedności i różnorodności. Autor sygnalizuje na szerokim tle historycznym problematykę napięć społecznych, konfesyjnych, a także doktrynalnych, pojawiających się we wzajemnych relacjach chrześcijan, a ponadto ukazuje, że ekumenizm – zanim stał się zaaprobowaną metodą budowania pojednania – wcześniej był powołaniem jednostek, otwartych na odważne i zróżnicowane myślenie.
The historic jubilee of the Missionary Seminary in Pieniężno creates an excuse to recall the Christian vocation and fulfil the undertaken tasks. The specificity of the evangelizing charism and the confessional diversity surrounding this community justify the need to show the possible coexistence of unity and diversity. The author indicates the problems of social, confessional and doctrinal tensions in mutual relations between Christians on a broad historical background and shows that before ecumenism became an approved method of building reconciliation, it was previously a vocation of individuals open to bold and diversified thinking.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 2; 35-48
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies