Temat: COUNCIL - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Misje i dialog – soborowy dualizm?
Mission and dialogue – a conciliar dualism?
Autorzy:: Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480548.pdf
Data publikacji:: 2016-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Dialog
Ewangelizacja
Głoszenie
Misje
Sobór Watykański II
Dialogue
Evangelisation
Proclamation
Mission
Second Vatican Council
Opis:: Autor stawia tezę, że w ewangelizacyjnej misji Kościoła nie ma sprzeczności pomiędzy misjami a dialogiem. Pismo Święte – najważniejsza księga misjonarza i vademecum misyjne – stanowi księgę dialogu. W soborowym aggiornamento dialog okazał się ważnym faktorem, „kluczem” do otwierania ludzkich umysłów i woli na wartości reprezentowane przez innych. W ujęciu autora misje i dialog to pojęcia „bliskoznaczne”, gdyż wyrażają jedną misję Kościoła: głoszenie ludziom zbawienia w Jezusie Chrystusie (zob. RM 1-2,4,11). W doktrynie ukazującej istotę, sens i przesłanie misji wyróżnia się aspekty: trynitarny, chrystologiczny, pneumatologiczny oraz eklezjologiczny. Każdy z nich wyraża i realizuje misję we właściwym sobie klimacie dialogu. Autor akcentuje rolę dialogu w procesie preewangelizacji – przygotowania do głoszenia Ewangelii. Misjonarze oraz promotorzy dialogu nie mogą ukrywać motywów swojego zaangażowania w przestrzeni pozachrześcijańskiej. Kamuflowanie argumentów generuje dualistyczną interpretację tych dwu sprzężonych ze sobą działań – misji i dialogu.
The author puts forward a premise that there is no contradiction between ”mission” and ”dialogue” in the evangelisation activities of the Church. The Holy Bible, the most important book of the missionary, his vademecum, is the book of dialogue. Dialogue was a key factor for the aggiornamento of the Second Vatican Council, opening up minds and hearts to see valuable things in various worldviews. Mission and dialogue are almost synonymous, since both terms express the one and same mission of the Church: the proclamation of salvation through Jesus Christ to all people (see RM 1-2,4,11). The essential meaning and purpose of the doctrine of mission communicates itself in four ways: trinitarian, Christological, pneumatological and ecclesiological. Each of these ways expresses and fulfils mission in its own, proper climate of dialogue. The author stresses the role of dialogue in ”pre-evangelisation”, that is, preparation for the proclamation of the Gospel. Missionaries and advocates of dialogue cannot conceal their motivations in their involvement in the non-Christian sphere. Camouflaged ”mission intentions” generate the dualistic interpretation of those two intertwined activities: mission and dialogue.
Źródło:: Nurt SVD; 2016, 2; 304-313
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Drugi synod diecezji siedleckiej. Wybrane zagadnienia prawne i kanoniczne
The Second Synod of the Diocese of Siedlce. Selected Legal and Canonical Issues
Autorzy:: Nikołajew, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480798.pdf
Data publikacji:: 2013-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: diecezja siedlecka
prawo kanoniczne
synod
statuty
the Diocese of Siedlce
canon law
council
statutes
Opis:: Przedmiotem niniejszego artykułu jest wydarzenie II Synodu Diecezji Siedleckiej. Artykuł podzielono na sześć podrozdziałów. We wprowadzeniu przypomniano dwie nieudane próby (1972 i 1989) przeprowadzenia synodu diecezjalnego przez biskupa Jana Mazura. W dalszej części pojawiły się rozważania ogólnie dotyczące synodów, definicja kodeksowa tego pojęcia oraz krótkie tło historyczne instytucji synodów (przed Soborem Trydenckim, według KPK/1917, postanowienia Vaticanum Secundum i KPK/1983). W trzeciej części autor zanalizował organizację i statuty I synodu podlaskiego (siedleckiego) przeprowadzonego w 1923 roku przez biskupa Henryka Przeździeckiego. Czwartą część artykułu poświęcono przygotowaniom do II synodu w okresie od roku 2002 (objęcie diecezji przez biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego) do 2010. Zasadnicze uwagi znalazły się w piątej części artykułu: regulamin, założenia, cele i struktura (komisje i podkomisje synodalne) oraz sposób pracy synodu.
The present article tackles the event of the second Synod of the Siedlce Diocese. This article is divided into six sections. The introduction reminds of two failed attempts (1972 and 1989) to carry out a diocesan synod by Bishop John Mazur. In the following part, there emerged general considerations concerning synods, the Codex definition of the concept as well as a brief historical background of the institution of synods (before the Council of Trent, by Code of Canon Law/1917, the provisions of Vatican II and Code of Canon Law/1983). In the third part, the author analysed the organization and the statutes of the first Synod of Podlasie (Siedlce), conducted in 1923 by Bishop Henryk Przeździecki. The fourth part of the article was devoted to preparations for the Second Synod of the period from 2002 (the Diocese was assumed by Bishop Zbigniew Kiernikowski) till 2010. The most vital remarks are included in the fifth part of the article: the rules, goals, objectives and structure (the Synod’s committees and subcommittees) and also the work method during the Synod.
Źródło:: Nurt SVD; 2013, 2; 273-293
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Światowa Rada Kościołów wobec globalnej nędzy i cierpienia
World Council of Churches versus global poverty and suffering
Autorzy:: Kopiec, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480392.pdf
Data publikacji:: 2017-06-01
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: globalna nędza
Światowa Rada Kościołów
ekumenizm
chrześcijaństwo
global poverty
World Council of Churches
ecumenism
Christianity
Opis:: Zjawisko globalnej nędzy jest powszechnie traktowane jako najpoważniejsze albo jedno z najpoważniejszych wyzwań stojących przed współczesnym światem, zarówno z perspektywy politycznej, jak i moralnej. Likwidacja globalnej nędzy deklarowana jest jako główny cel przez międzynarodowe instytucje polityczne, jak np. ONZ, ale też instytucje globalnego społeczeństwa obywatelskiego. Zadanie to wyznacza również bardzo istotny obszar działania Kościołów chrześcijańskich. Artykuł omawia istotę zaangażowania największej ekumenicznej organizacji, jaką jest Światowa Rada Kościołów, w walkę z globalną nędzą, przedstawia skrótowo przykłady podejmowanych przez nią aktywności oraz przybliża przyjęte przez nią teologiczne fundamenty.
Global poverty is the most serious, or one of the most serious, political and moral challenges today. International political institutions like UN, and global civil organisations, declare the elimination of the global poverty as their main objective. Christian churches also work very hard towards this goal. The article presents the most important efforts in this regard done by the largest ecumenical organisations, the World Council of Churches, and the theological basis for their involvement.
Źródło:: Nurt SVD; 2017, 1; 297-308
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Eklezjologia dokumentu Światowej Rady Kościołów Ku Wspólnej wizji Kościoła. Część pierwsza: Zakorzenienie w eklezjologiach wyznaniowych
Ecclesiology of the document of the World Council of Churches Towards a Common Vision of the Church. Part one: Rooting in denominational ecclesiologies
Autorzy:: Sadowski, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480326.pdf
Data publikacji:: 2018-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: eklezjologia
ekumenizm
dialog
Światowa Rada Kościołów
Kościół
ecclesiology
ecumenism
dialogue
World Council of Churches
church
Opis:: Autor publikacji przedstawia w zarysie podstawowe treści refleksji eklezjologicznej w wybranych czterech doktrynach: rzymskokatolickiej, prawosławnej oraz w ewangelicko-augsburskiej i ewangelicko-reformowanej. Ukazuje głównie te tematy, które stanowią o różnicach w podejściu do natury Kościoła i sposobu jego urzeczywistniania się w świecie. Prezentacja pozwala również dostrzec różne elementy wspólnej wrażliwości eklezjalnej. Analiza ta prowadzi do lepszej orientacji w uwarunkowaniach dialogu o naturze Kościoła, pomaga również dostrzec źródła teologicznych inspiracji dla autorów uzgodnienia, którego eklezjologia zostanie przedstawiona w kolejnej publikacji.
The author of the publication outlines the basic content of ecclesiological reflection in selected four doctrines: Roman Catholic, Orthodox, and Evangelical-Augsburg and Evangelical-Reformed. It mainly shows the topics that differ in the approach to the nature of the Church and the way it is realized in the world. The presentation also allows us to see various elements of the common ecclesial sensitivity. This analysis leads to a better orientation in the conditions of dialogue on the nature of the Church and helps to see the sources of theological inspiration for the authors of the reconciliation, whose ecclesiology will be presented in the next publication.
Źródło:: Nurt SVD; 2018, 1; 314-330
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wyzwania ponowoczesnego świata w perspektywie ekumenicznej
Challenges of the Postmodern World in the Ecumenical Perspective
Autorzy:: Kopiec, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480070.pdf
Data publikacji:: 2018-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Ponowoczesność
Ekumenizm
Światowa Rada Kościołów
kryzys antropologiczny
Ubuntu
Postmodernity
Ecumenism
World Council of Churches
anthropological crisis
Opis:: Ekumeniczna perspektywa wyzwań ponowoczesnego świata akcentuje jedną z podstawowych antropologicznych prawd chrześcijaństwa: człowiek jest osobą w relacji z drugą osobą i w odniesieniu do Trójcy Świętej. Zdaniem ekumenistów to antropologiczne założenie jest konieczne, aby odpowiedzieć na wyzwania stawiane przez nieograniczony konsumpcjonizm, egoistyczny indywidualizm, relatywizm i społeczne wykluczenie jednostek i całych narodów. Prawda ta może być wyrażona różnymi środkami i wzorami kultury wywodzącymi się z różnych systemów kulturowych. Przykładem jest tu afrykańska koncepcja Ubuntu. Artykuł naświetla ekumeniczne interpretacje tendencji ponowoczesnego, zglobalizowanego świata, w szczególności diagnozy sformułowane w łonie Światowej Rady Kościołów. Ekumenizm, jako ruch obejmujący cały świat, prowadzi do spotkania różnych kultur w perspektywie Ewangelii, pokazując, jak chrześcijaństwo może zmieniać relacje społeczne współczesnego świata.
Ecumenical perspective of challenges of the postmodern world stresses the anthropological key truth of Christianity: human being may be a person only in relation with another one and with regard to the Trinitarian community. In the opinion of theologians involved in the ecumenical movement, it seems to be impossible to face uncontainable consumptionism, egoistic individualism, relativism and social exclusion of both individuals and entire nations without recognition and reception of this anthropological assumption. Furthermore, this key truth may be expressed through various means and cultural patterns provided by the various systems of culture. An example is the African concept of Ubuntu. The article highlights ecumenical interpretations of trends of the globalized postmodern world, in particular the ones which have been moulded by the World Council of Churches. Yet, ecumenism as a movement encompassing the whole world leads to the encounter of various cultures in the perspective of the Gospel. Ecumenical dialogues provide an opportunity to show how Christianity may transform the corrupted social relations of the contemporary world.
Źródło:: Nurt SVD; 2018, 2; 167-182
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Eklezjologia dokumentu Światowej Rady Kościołów Ku wspólnej wizji Kościoła. Część druga: Geneza i podstawowe tezy dokumentu
Ecclesiology of the document of the World Council of Churches „The Church: Towards a Common Vision”. Part two: The origin and basic thesis of the document
Autorzy:: Sadowski, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480812.pdf
Data publikacji:: 2018-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Dialog
Eklezjologia
Ekumenizm
Kościół
Porównanie
Światowa Rada Kościołów
Dialogue
Ecclesiology
Ecumenism
Church
Comparison
World Council of Churches
Opis:: Artykuł zarysowuje proces dialogu, który doprowadził do przyjęcia dokumentu Ku wspólnej wizji Kościoła, a następnie syntetycznie omawia jego strukturę. W głównej części następuje analiza zapisów dokumentu, dotyczących podstawowych założeń eklezjologicznych. Odnosi się je do nauki czterech wyznań i szuka odpowiedzi na pytanie o stopień zbieżności stanowisk, jaki uzyskano w dokumencie. Omawiany tekst nie stanowi deklaracji w pełni wspólnej wizji Kościoła, lecz jawi się jako owoc refleksji nad Kościołem, ujętym jako Boży dar oraz komunia z Bogiem i drugim człowiekiem. Tym samym stanowi wezwanie dla chrześcijan do pogłębiania rozumienia Kościoła i odkrywania w nim działania Boga.
The article outlines the process of dialogue that led to the adoption of the document Towards a common vision of the Church and then synthetically discusses its structure. The main part is the analysis of the document’s records regarding the basic ecclesiological assumptions. They refer to the study of four denominations and seek answers to the question about the degree of convergence of positions captured in the document. The text in question does not constitute a declaration of a fully shared vision of the Church, but it appears as a fruit of reflection on the Church, understood as God’s gift as well as communion with God and another human being. Thus, it is a call for Christians to deepen the understanding of the Church and to discover in her the action of God.
Źródło:: Nurt SVD; 2018, 2; 183-198
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Permanentná výzva pre laikov v poslaní pre dobro sveta. Dekrét Druhého vatikánskeho koncilu Apostolicam actuositatem
A Permanent Challenge to the Laymen in the Mission for the Church’s Benefit. The Vaticanum Secundum Decree Apostolicam Actuositatem
Permanentne wyzwanie dla świeckich w misji dla dobra świata. Dekret Vaticanum Secundum Apostolicam actuositatem
Autorzy:: Jurko, Jozef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480601.pdf
Data publikacji:: 2013-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Laici
Apostolicam actuositatem
Cirkev
Druhý vatikánsky koncil
Povolanie
laymen
church
Second Vatican Council
vocation
laikat
kościół
Sobór Watykański II
powołanie
Opis:: Dekrét DVK podpísaný pápežom Pavlom VI. Apostolicam actuositam vznikol ako následok veľkej túžby pápeža Jána XXIII obnoviť Cirkev a konfrontovať ju s problémami súčasného sveta. Doslovne je možné názov dekrétu preložiť ako: apoštolská činnosť. Túto činnosť si pápež uvedomoval rovnako, ako si uvedomoval miesto, ktoré zastávajú laici v Cirkvi. Právom ich považoval pápež za nevyhnutnú zložku v procese šírenia kresťanstva. Samotný dekrét bol však schválený a podpísaný až za pontifikátu pápeža Pavla VI. dňa 18. novembra v roku 1965. Veľmi významným krokom pri vzniku dekrétu bol fakt, že do diskusií boli prizvané aj viaceré ženy, aby prispeli svojim pohľadom na rozvíjanie apoštolátu. Dekrét vyjadruje myšlienky obnovy Cirkvi, vychádza z poznania a skúsenosti Cirkvi na rôznych frontoch a úsekoch života. Práve preto v jednotlivých častiach opisuje nie len ciele apoštolátu laikov, ale aj oblasti apoštolskej činnosti, poriadok, formáciu apoštolátu a výzvy na šírenie evanjelia. Vymedzením týchto náležitostí sa stal dekrét nevyhnutnou súčasťou každého laika, ktorý svojim životom ohlasuje Krista. Zároveň oslovuje každého človeka k tomu, aby získaval túžbu vstúpiť do spoločenstva s Bohom.
The Apostolicam actuositatem Decree, signed by Pope Paul VI, arose as a result of Pope John XXIII’s desire to restore the Church and confront it with the problems of the contemporary world. Literally the Decree’s name can be translated as apostolic activity. The Pope realised what important place lay people held in the Church as far as this activity was concerned. The Pope considered them as an essential element in the process of spreading Christianity. However, the actual Decree was approved and signed up during the pontificate of Pope Paul VI on November 18, 1965. A very important point in the Decree’s development was that a several women were also invited to discuss and contribute their views on the expansion of the apostolate. The Decree expresses the idea of renewal of the Church, based on the knowledge and experience of the Church on various fronts and sections of life. That is why in different parts it describes not only the objectives of the lay apostolate, but also the apostolic activities, schedules, formation and apostolate call to spread the Gospel. By defining these requirements the Decree has become an essential part of any decree of a layman who proclaims Christ by your life. It also speaks to each person to make acquiring desire to enter into communion with God.
Dekret Apostolicam actuositatem, promulgowany przez papieża Pawła VI, jest owocem dążeń papieża Jana XXIII do odnowy Kościoła i jego otwarcia się na problemy współczesnego świata. Tytuł Dekretu można dosłownie tłumaczyć jako działalność apostolska. Papież zdawał sobie sprawę, jak ważną rolę w tej działalności pełni w Kościele laikat. Działalność apostolską uważał za kluczowy element w procesie chrystianizacji. Ostatecznie Dekret został zaaprobowany i podpisany 18 listopada 1965 roku za pontyfikatu Pawła VI. W trakcie prac nad projektem dokumentu istotnym wydarzeniem było zaproszenie kilku kobiet do dyskusji i przedstawienia własnych poglądów na temat rozwoju apostolatu świeckich. Dekret wyraża ideę odnowy Kościoła w oparciu o wiedzę, osiągnięcia i doświadczenia różnych dziedzin życia. W poszczególnych rozdziałach papież opisuje cele apostolatu świeckich wpisane w szeroko rozumianą działalność apostolską, jak również specyfikę formacji i powołania świeckich do głoszenia Ewangelii. Definiując te wymagania Dekret stał się nieodzownym kryterium duchowej formacji świeckich, którzy głoszą Chrystusa własnym życiem; tym samym zwraca się do każdego człowieka, by zechciał przystąpić do komunii z Bogiem.
Źródło:: Nurt SVD; 2013, 2; 73-91
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Misjologia w świetle Evangelii gaudium
Missiology in the Light of „Evangelii Gaudium”
Autorzy:: Górski, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480744.pdf
Data publikacji:: 2018-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: papież Franciszek
Evangelii gaudium
Misje
Kościół lokalny
Sobór Watykański II
pope Francis
Evangelii Gaudium
Missions
local Church
Vatican Council II
Opis:: Adhortacja apostolska papieża Franciszka Evangelii gaudium na nowo ukazuje zadanie misyjne – nie tyle jako obowiązek, wynikający zresztą z samej natury Kościoła, ale jako radosne doświadczenie wiary. Przekaz wiary już jest jej pogłębieniem u samego ewangelizatora, a następnie u tych, do których jest posłany. Jest to zadanie zwłaszcza dla Kościoła partykularnego zaangażowanego w ewangelizację świata. Na nowo odkrywana jest radość głoszenia. Panuje tu atmosfera radości, jaka towarzyszyła misjonarzom od czasów apostolskich. W świetle nauczania papieża Franciszka misjologia znajduje nowe, ciekawe inspiracje. Chodzi nie tylko o nowe tematy i przedstawienie zagadnień już funkcjonujących. Ważny dla papieża jest duch misyjny, który ożywia cały Kościół. Jest tu wyraźny znak teologii latynoamerykańskiej, w tym i teologii wyzwolenia.
The apostolic exhortation of Pope Francis Evangelii Gaudium presents afresh the missionary task – not so much as an obligation, resulting from the very nature of the Church anyway, but as a joyful experience of faith. The message of faith is already deepened within the evangelizer himself, and then within those to whom he is sent. This is especially a task for the particular Church involved in the evangelization of the world. The joy of proclamation is especially rediscovered. We find here an atmosphere of joy that accompanies missionaries since apostolic times. In the light of the teaching of Pope Francis, missiology finds new, interesting inspirations. It’s not just about new topics and presenting issues that already exist. Important for the Pope is the missionary spirit that animates the whole Church. This is a clear sign of Latin American theology, including the theology of liberation.
Źródło:: Nurt SVD; 2018, 2; 30-40
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Islam within the religious space in Belarus: centuries-old history and modern tendencies
Islam w przestrzeni religijnej na Białorusi: wielowiekowa historia i współczesne tendencje
Autorzy:: Kutuzova, Natalia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480302.pdf
Data publikacji:: 2016-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Islamic communities
religious life
Tatars-Muslims
Council of Muftis
religious revival
społeczności islamskie
życie religijne
Tatarzy-muzułmanie
Rada muftich
odrodzenie religijne
Opis:: The article is devoted to the history of Islamic communities in Belarus, their communication with the Christians, features of the modern revival of religious life. Tatar-Muslims moved to the Byelorussian territory in the 14th century. Crimean Tatars, as well as Tatars from the Volga regions migrated to the Byelorussian territory. They were Muslims - Sunnites of the Hanafi madhhab. The legal status of Tatars was limited because the state religion in Grand Duchy of Lithuania was Christianity. The most ancient mosques till now are in villages of Nekrashuntsy near Lida (1415), Lovchitsy under Novogrudok (1420). The hand-written heritage of Byelorussian Tatar-Muslims includes 41 manuscripts along with fragments from the end of the 18th and the first half of the 20th century. The revival of religious life of the Muslims began in Belarus in the 90s of the 20th century. Tatar-Muslim capital in Belarus is Ivie (Grodno region). The Byelorussian Muslim religious associations, the Public association of the Tatars „Zikr ul'-Kitab" plays the key role in the religious revival. Quantitative data and features of modern religious life are described in this article. One of the most acute problems of the Muslim religious association is the problem of religious education of the youth, formation of their religious identity.
Artykuł poświęcony jest historii społeczności islamskich na Białorusi, ich komunikacji z chrześcijanami i trendom współczesnego odrodzenia życia religijnego. Tatarzy-muzułmanie byli przemieszczani na terytorium Białorusi od XIV wieku. Tatarzy krymscy, jak również Tatarzy z regionów nadwołżańskich migrowali na terytorium Białorusi. Byli to muzułmanie-sunnici z hanafickiej grupy madhhab. Status prawny Tatarów był ograniczony, bowiem religią państwową w Wielkim Księstwie Litewskim było chrześcijaństwo. Najstarsze meczety są do dziś w wioskach Nekrashuntsy pod Lidą (1415), Lovchitsy pod Nowogródkiem (1420). Ręcznie pisane dziedzictwo białoruskich Tatarów muzułmanów obejmuje 41 rękopisów wraz z fragmentami z końca XVIII i pierwszej połowy XX wieku. Odrodzenie życia religijnego muzułmanów na Białorusi rozpoczęło się w latach 90. XX wieku. Stolicą Tatarów-muzułmanów na Białorusi jest Ivie (obwód grodzieński). Białoruskie muzułmańskie związki wyznaniowe, stowarzyszenia publiczne Tatarów „Zikr ul'-Kitab" odgrywają kluczową rolę w odrodzeniu religijnym. W artykule podano dane liczbowe i wskazano na istotne cechy społeczności islamskich na Białorusi. Podstawowym problemem muzułmańskiego związku wyznaniowego jest kwestia edukacji religijnej młodzieży, formowanie ich tożsamości religijnej.
Źródło:: Nurt SVD; 2016, 1; 204-221
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Organizacje ekumeniczne wobec współczesnych prześladowań chrześcijan
Ecumenical Organisations to Modern Persecution of Christians
Autorzy:: Kopiec, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480130.pdf
Data publikacji:: 2014-12-01
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: ekumenizm
Światowa Rada Kościołów
prześladowanie chrześcijan
The Voice of the Martyrs
Open Doors
ecumenism
the World Council of Churches
persecution of Christians
Opis:: W obliczu przybierającego na sile prześladowania chrześcijan w świecie zasadnym jest pytanie o postawę ruchu ekumenicznego wobec tego zjawiska. Ekumenizm – tak w swej istocie, jak i w sposobie oddziaływania – stwarza podstawy dla wykształcenia chrześcijańskiej platformy przeciwstawiania się dyskryminacji chrześcijan. Zdaniem wielu obserwatorów instytucjonalny ruch ekumeniczny w sposób niewystarczający wykorzystuje swój potencjał. Miejsce wielkich instytucji ekumenicznych zajmują niewielkie, tworzone najczęściej oddolnie organizacje, które na wiele sposobów realizują pomoc prześladowanym chrześcijanom. Artykuł wprowadza w tematykę prześladowania chrześcijan, zmierza do zarysowania ambiwalentnej postawy Światowej Rady Kościołów, ujętej jako reprezentanta instytucjonalnego ruchu ekumenicznego, wobec tego zagadnienia oraz przybliża przykłady oddolnych organizacji ekumenicznych: The Voice of the Martyrs i Open Doors.
In the face of increasing persecutions of Christians in the world, the question of ecumenical attitude towards this phenomenon becomes more and more legitimate. Ecumenism – both in its essence as well as in the method of interaction – forms the basis for Christian education platform to oppose discrimination of Christians. According to many observers, the institutional ecumenical movement employs their potential not sufficiently enough. The place of great ecumenical institutions is occupied by small, created in most of the cases on down-the-roots basis, organisations which in many ways carry aid to the persecuted Christians. The present article introduces the topic of the persecution of Christians, tends to outline the ambivalent attitude of the World Council of Churches, recognised as the institutional representative of the ecumenical movement, towards this problem and introduces the examples of grassroots ecumenical organisations: The Voice of the Martyrs and Open Doors.
Źródło:: Nurt SVD; 2014, 2; 156-169
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Recepcja myśli szkoły lowańskiej w dekrecie Ad gentes
The Reception of the School of Louvain’s Thought in the Ad gentes Decree
Autorzy:: Łysik, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480782.pdf
Data publikacji:: 2013-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: misje
Sobór Watykański II
Dekret Ad gentes
plantatio Ecclesiae
szkoła lowańska
missions
the Second Vatican Council
the Ad gentes Decree
the School of Louvain
Opis:: Sobór Watykański II był przełomowy dla myśli misjologicznej XX wieku. Nakreślił on kierunek rozwoju działalności misyjnej Kościoła. Dekret misyjny Ad gentes nieustannie łączy przepowiadanie Ewangelii z zakładaniem Kościoła; cel misji według szkoły z Münster łączy się tu z celem misji według szkoły z Louvain (AG 6). Jednakże w wielu miejscach dekret misyjny nawiązuje do teorii plantatio Ecclesiae: Kościół „powszechnym sakramentem zbawienia”; eklezjologia a działalność misyjna (AG 1); znaczenie wymiaru wspólnotowego (AG 2, 7); ustanowienie hierarchii kościelnej w nowej wspólnocie (AG 5); duchowieństwo rodzime (AG 16); rola katechistów (AG 17); obecność instytutów zakonnych (AG 18); aktywność laikatu (AG 21). Elementy teorii plantatio Ecclesiae obecne w dekrecie misyjnym budują jednolitą i globalną wizję Kościoła.
The Second Vatican Council was a landmark for the thoughts of missionary of the twentieth century. It outlined the direction of development for the missionary activity of the Church. The Ad gentes Decree recurrently connects preaching the Gospel to the establishment of the Church: the purpose of the mission of the School of Münster is coupled with a goal of the mission of the School of Louvain (AG 6). However, in many aspects the missionary decree refers to the plantatio Ecclesiae theory: the Church as a “universal sacrament of salvation”; ecclesiology and missionary activity (AG 1); the importance of a Community dimension (AG 2, 7); the establishing of the Church hierarchy in a new community (AG 5); native clergy (AG 16); the catechists’ role (AG 17); the presence of religious institutes (AG 18); the activity of the laity (AG 21). The elements of the plantatio Ecclesiae theory present in the missionary Decree – build a unified and global vision of the Church.
Źródło:: Nurt SVD; 2013, 2; 59-72
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Od Ad gentes do Redemptoris missio - cele i horyzonty misji
From Ad gentes to Redemptoris missio - objectives and horizons of the mission
Autorzy:: Górski, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480555.pdf
Data publikacji:: 2016-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Ad gentes
dialog z religiami
inkulturacja
misjologia
paradygmat misji
Redemptoris missio
Sobór Watykański II
dialogue with religions
inculturation
missiology
paradigm of mission
Second Vatican Council
Opis:: 50-lecie soborowego dekretu Ad gentes (1965-2015) przywołuje czas dynamicznych zmian w kontekście misji chrześcijańskich. Autor wykazuje, że na każdym etapie ewolucji paradygmatu misji pojawia się pytanie o celowość misyjnej działalności Kościoła. Posoborowe dokumenty: Redemptoris missio (1990), Teologia dzisiaj (2011), Evangelii gaudium (2013), Laudato si' (2015) - potwierdzają tezę autora. W wyniku „wielkiej dyskusji" szkół misjologicznych celowość misji zasadniczo realizuje się poprzez przepowiadanie i zakładanie Kościoła, ale również poprzez inkulturację, dialog z religiami, a także każdą działalność na rzecz integralnego rozwoju człowieka. Encyklika Redemptoris missio otwiera Kościół na „niezmierzone horyzonty misji": migracje, sekularyzację społeczeństw, obojętność religijną, spadek gorliwości i nadziei u wierzących chrześcijan. Począwszy od Soboru Watykańskiego II teologia misji osadzona jest w teologii trynitarnej. Sam nakaz misyjny (por. Mt 28,19) stanowi zaproszenie do uczestnictwa w komunii, jaka istnieje pomiędzy Osobami Trójcy Świętej (zob. AG 2; RM 23). Autor wykazuje, że soborowy proces misyjnej odnowy Kościoła trwa. Synteza dorobku i doświadczeń interpretowana w dynamice aktualizacji kreuje szansę odkrycia na nowo soborowego optymizmu.
The 50th anniversary of the publication of the decree Ad gentes (1965-2015) reminds us of the dynamic changes that have taken place during all those years in the understanding of the Christian missionary work. The author of this essay demonstrates how the paradigm shifts in the theology of mission were accompanied by the recurring question about the purposefulness of the missionary work of the Church. The post-conciliar documents - Redemptoris missio (1990), Theology today (2011), Evangelii gaudium (2013), Laudato si' (2015) - corroborate his thesis. According to the "great debate" between the missiological schools the central purposes of mission is proclamation and formation of the churches. Other purposes include inculturation, interreligious dialogue and those activities that foster the holistic development of man. The encyclical Redemptoris missio opens the Church to the "vast horizons of the mission": migrations, secularisation of societies, religious indifference, and fading away of piety and hope among believing Christians. Since Vatican II the theology of mission has been firmly set in the trinitarian theology. The missionary mandate (cf. Mt 28:19) is an invitation to participate in the communion between the Persons of the Holy Trinity (see AG 2; RM 23). The author of the essay proves that the post-conciliar renewal of the Church's mission continues. A synthesis of its outcomes and their active implementation may help us to rekindle the optimism of the council.
Źródło:: Nurt SVD; 2016, 2; 117-124
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Pojęcie misji przed Soborem Watykańskim II
The concept of mission before the 2nd Vatican Council
Autorzy:: Kowalak, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480754.pdf
Data publikacji:: 2016-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: misje chrześcijańskie
misjologia
historia Kościoła
Sobór Watykański II
Kościoły lokalne
inkulturacja
Christian missions
Missiology
history of the Church
2nd Vatican Council
local Churches
inculturation
Opis:: Właściwe zrozumienie terminu „misje" wiąże się z poznaniem kontekstu teologicznego, kulturowego, a także dziejowego, w którym słowo to się pojawiło. Od czasów Karola I Wielkiego misje coraz częściej stawały się narzędziem ekspansji politycznej władców chrześcijańskich. Szczytem tego zjawiska był tzw. patronat królów Portugalii oraz wikariat królów Hiszpanii. Misje ujmowano w tym okresie jako działalność zmierzającą do szerzenia wiary przez ustanowienie instytucji Kościoła hierarchicznego na terytoriach odkrytych w XVI i XVII wieku lub na tych, które jeszcze pozostały do odkrycia. Jednakże z czasem uświadomiono sobie niewystarczalność takiego pojęcia misji. Niewystarczające okazało się też pojęcie misji, jakie wypracował protestancki teolog G. Warneck, a jakie przyjęli później wielcy misjolodzy katoliccy (np. J. Schmidlin, P. Charles). Pełniejsze określenie misji, jakie wypracowano przed Soborem Watykańskim II, wskazywało, iż są one równoczesnym przepowiadaniem Ewangelii oraz zakładaniem Kościoła.
The proper understanding of the term "mission" depends on the way we get to know the theological, cultural and historical context in which the term appeared. From the times of Charlemagne on missions often came to be a tool of political expansion as performed by Christian rulers. The peak of that phenomenon was the so-called patronage of Portuguese kings and the vicariate of Spanish kings. Missions were conceived at that time as an activity aimed at spreading faith through establishing official Church institutions on the territories which had been discovered earlier in the 16th and 17th centuries, or on those which were still to be discovered. However, as the time had passed, an awareness grew that such an understanding is far from satisfactory. The concept of the mission that had been worked out by the Protestant theologian G. Warneck, and which had been taken over by the outstanding Catholic theologians (e.g. J. Schmidlin, P. Charles), appeared to be unsatisfactory, as well. A more comprehensive concept of the missions worked out before the 2nd Vatican Council pointed out to them as a modern proclamation of the Gospel and establishing of the Church.
Źródło:: Nurt SVD; 2016, 2; 8-25
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Konstantyn I Wielki i Sobór Nicejski I (325) w wybranych źródłach historycznych
Constantine the Great and the First Council of Nicaea (325) in selected historical sources
Autorzy:: Piechocka-Kłos, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480116.pdf
Data publikacji:: 2020-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Cesarstwo Rzymskie
historia Kościoła
Konstantyn I Wielki
Sobór Nicejski I
starożytność
Constantin I the Great
Council of Nicaea I (325)
Church History
Roman Empire
antiquity
Opis:: Sobór Nicejski I (325) uznać należy za wydarzenie przełomowe w historii Kościoła i chrześcijaństwa. Podjęte tam decyzje wywarły olbrzymi wpływ na rozwój nowej religii rzymskiej, jak również na wydarzenia polityczne. Jedną z kluczowych postaci Soboru jest Konstantyn I Wielki (306-337). Cesarz „porzucił” oficjalnych bogów Romanitas i opowiedział się za Chrystusem. Nawrócenie Konstantyna miało jednak formę przyjęcia chrześcijańskiego Boga zgodnie z rzymską mentalnością. Celem artykułu było ukazanie wkładu Konstantyna w zwołanie Soboru Nicejskiego, jego przebieg oraz końcowe postanowienia. Przedstawiono szczegóły tego wydarzenia z uwzględnieniem podobieństw i różnic w przekazach historyków Kościoła starożytnego: Sokratesa Scholastyka, Sozomena, Filostorgiusza oraz Teodoreta z Cyru. Zwięzłe omówienie historii Soboru wyjaśnia okoliczności jego zwołania, przebieg, znaczenie podjętych tam postanowień.
The Council of Nicaea I (325) should be considered as a breakthrough event in the history of the Church and Christianity. Decisions taken there had a huge impact on the development of the new Roman religion as well as on political events. One of the key figures of the Council is Constantine the Great (306-337). The emperor “abandoned” the official Romanitas deities and opted for Christ. Constantine’s conversion, however, took the form of receiving Christian God in accordance with the Roman mentality. The purpose of the article is to show the role of Constantine in the convocation of the Council of Nicaea (325), its course and final provisions. Details of this event were presented, taking into account the similarities and differences in the accounts of historians of the ancient Church: Socrates Scholastic, Sozomen, Philostorgius and Theodoret of Cyrus. A brief discussion of the history of the Council explains the circumstances of its convocation, its course, and the significance of its provisions.
Źródło:: Nurt SVD; 2020, 1; 112-130
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Czy teologia wyzwolenia jest chrystocentryczna?
Narco-Religion in the Hybrid Reality of Mexico
Autorzy:: Zaborski, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480310.pdf
Data publikacji:: 2018-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Ameryka Łacińska
Jezus Chrystus
Marksizm
Objawienie
Sobór Watykański II
teologia wyzwolenia
Urząd Nauczycielski Kościoła
Jesus Christ
liberation theology
Revelation
Second Vatican Council
Latin America
Marxism
Magisterium of the Church
Opis:: Kościół od ponad 2000 lat głosi, że Jezus z Nazaretu jest Zbawicielem wszechświata, Mesjaszem i Synem Bożym. Czy uniwersalizm powszechność i wyjątkowość Jezusowego objawienia, zawarta w Piśmie Świętym i Tradycji, mieści się w teologii wyzwolenia? Czy ten oddolny społeczno-polityczny ruch, powstały w Kościele po Soborze Watykańskim II i wyjątkowo powszechny w Ameryce Łacińskiej, przedstawia Osobę Jezusa w autentycznym ewangelicznym świetle? Czy do pogodzenia jest ewangeliczne przesłanie miłości z postrzeganiem Jezusa jako wyzwoliciela? Czy można połączyć chrystologię z lewicującym aktywizmem politycznym i elementami marksizmu? Jakie są różnice w ujmowaniu tych zagadnień pomiędzy Europą Zachodnią a Ameryką Łacińską? Jakie jest oficjalne stanowisko Urzędu Nauczycielskiego Kościoła w tej sprawie? Artykuł prezentuje nie tylko szczegółowe omówienie metodologii chrystologii wyzwolenia, której punktem wyjścia jest Jezus historii, ale stanowi również próbę oceny oraz przedstawienia pozytywnych i negatywnych punktów w prawidłowym odczytaniu Osoby Jezusa Chrystusa. Autor – dążąc do ukazania oficjalnego stanowiska Urzędu Nauczycielskiego Kościoła – za metodę badawczą przyjął analityczne i krytyczne badanie źródeł.
The never changing proclamation of the Church is that Jesus Christ is the Saviour of the world, Messiah and Son of God. Does the liberation theology recognise the universal and exceptional nature of Jesus’ revelation? Does this grassroots movement, born and hugely popular in Latin America after Vatican II, show His person in an authentic light? Can the Gospel message of love be reconciled with the notion of Jesus as a “liberator”? Can Christology be wed to the political activism with leftist tendencies and elements of Marxism? How are those issues treated in West Europe and Latin America? What is the official stance of the Magisterium of the Church on them? The author of this article examines the methodology employed in the christology in the liberation theology, with Jesus of history as its starting point, and the positive and negative interpretations of His person.
Źródło:: Nurt SVD; 2018, 2; 154-166
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "COUNCIL" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język