Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wiktor, Anna." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Stereotypie ruchowe
Motor stereotypes
Autorzy:
Winczewska-Wiktor, Anna
Badura-Stronka, Magdalena
Steinborn, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819319.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
stereotypie ruchowe
ruchy mimowolne
dzieci
motor stereotypes
involuntary movement
children
Opis:
Stereotypie ruchowe (SR) definiowane są jako ruchy mimowolne, o określonym wzorcu, są powtarzalne, skoordynowane, rytmiczne i nieodruchowe. Oprócz nieprowokowanego charakteru tych zaburzeń ważną cechą różnicującą stereotypie ruchowe od fenomenów padaczkowych, jest możliwość natychmiastowego przerwania wykonywania określonej czynności stereotypowej pod wpływem bodźca czuciowego lub na skutek rozproszenia uwagi pacjenta. SR mogą mieć prostą lub złożoną symptomatologię, mogą być pierwotne lub wtórne. W pracy scharakteryzowano SR, przedstawiono przykłady ich występowania, podstawy rozpoznawania w oparciu o aktualne kryteria, diagnostykę różnicową oraz propozycje terapeutyczne.
Motor stereotypes (MS) are defined as involuntary movements with a specific pattern, repetitive, coordinated, rhythmic and non-reflexive. In addition to the unprovoked nature of these motor disorders, an important feature that differentiates MS from epileptic phenomena is the ability to immediately stop performing a specific stereotypical activity under the influence of a sensory stimulus or as a result of distraction of the patient. MS can have simple or complex symptomatology, primary or secondary. The paper characterizes SR, presents examples of their occurrence, basics of diagnosis based on current criteria, differential diagnosis and therapeutic proposition.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2019, 28, 56; 45-49
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność fizyczna i fizjoterapia u dzieci z padaczką
Physical activity and physical therapy in children with epilepsy
Autorzy:
Kasperkowicz, Marcin Łukasz
Malak, Roksana Ewa
Winczewska-Wiktor, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077864.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
padaczka
fizjoterapia
aktywność fizyczna
epilepsy
physiotherapy
physical activity
Opis:
Wstęp: Fizjoterapia jest jedną z form terapii w populacji dzieci z zaburzonym rozwojem psychoruchowym w tym również wśród pacjentów chorujących na padaczkę. Sposób postępowania terapeutycznego podyktowany jest aktualnym stanem pacjenta i jego potrzebami. Aktywność fizyczna pacjentów chorujących na padaczkę nie jest przeciwwskazana, wprost przeciwnie wpływa korzystnie na kontrolę napadów padaczkowych. Mimo tego fakt występowania napadów padaczkowych często traktowany jest jako potencjalne przeciwskazanie w uczestnictwie w zajęciach wychowania fizycznego lub fizjoterapii. Cel pracy: Celem pracy było zbadanie poziomu aktywności fizycznej oraz możliwości podejmowania fizjoterapii przez dzieci chore na padaczkę. Materiał i metoda: Grupa badana składała się z 50 dzieci z rozpoznaną padaczką od co najmniej 3 miesięcy. Badania były przeprowadzane wśród pacjentów Kliniki Neurologii Wieku Rozwojowego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Metodę badawczą stanowił autorski kwestionariusz ankietowy skierowany do rodziców dzieci. Spośród nich 31 miało zapewnioną rehabilitację. Wszystkie dzieci były leczone farmakologicznie. Wyniki: Większość respondentów (70%) negatywnie oceniła sprawność fizyczną swojego dziecka. Ciągłej opieki w ciągu dnia wymagało 54% dzieci. Na zajęcia wychowania fizycznego uczęszczało 32% pacjentów. Aktywność ruchowa była najczęściej (72%) wybieraną formą spędzania czasu wolnego. Wywierała ona pozytywny wpływ (88%) na pacjenta. 62% pacjentów była poddawanych fizjoterapii. Większość z nich (67%) co najmniej 3 razy w tygodniu. Wiodącymi metodami były NDT – Bobath (81%), metoda Vojty (71%). Innymi zajęciami, na które uczęszczały dzieci były: integracja sensomotoryczna (81%) oraz masaż(87%). Wnioski: Odsetek dzieci chorych na padaczkę korzystających z fizjoterapii jest dość wysoki. Rodzice pokładają w niej nadzieje na polepszenie jakości życia ich dzieci. Obserwuje się natomiast ograniczenia w podejmowaniu aktywności fizycznej. Związek aktywności fizycznej z samopoczuciem dziecka jest oceniany pozytywnie, dlatego należałoby edukować rodziców dzieci chorych na padaczkę o możliwościach uczestnictwa w różnorodnych aktywnościach fizycznych i rekreacyjnych.
Introduction: Physiotherapy is a form of therapy of children with abnormal psychomotor development, among whom are children with epilepsy. Treatment characteristics depend on patient’s current health condition and his or her needs. When it comes to patients with epilepsy, there are no contraindications to physical activity, on the contrary, it has a positive impact on reducing the number of epileptic seizures. Despite this, occurrence of epileptic seizures is considered as a potential contraindication to participation in physical education classes or physiotherapy. im of the thesis: The aim of the thesis is proving the level of children’s physical activity, as well as the possibility of giving a physical therapy to the children suffering from epilepsy. Research material and method: The study group consisted of 50 children who had been identified with epilepsy for at least 3 months. The research was conducted among the patients from the Clinics of Neurology of Developmental Age of Heliodor Święcicki Teaching Hospital of Poznan University of Medical Sciences. The research method was an original questionnaire handed to children’s parents. 31% of patients were provided with rehabilitation care. All of the children’s treatments were based on medications. Results: In 70% of cases, the physical condition of children was assessed negatively by the respondents. 54% of children required constant care. 32% of patients took part in physical education classes. In 72% of cases physical activity was the most popular form of spending leisure time. 88% of parents noted physical activity as a positive impact factor. 62% of patients were given physical therapy and among this group 67% exercised at least 3 times a week. Main methods of treatment were: NDT– Bobath, Voyta method (71%). Other activities children participated in were: sensorimotor integration (81%), massage (87%). Conclusions: The percentage of children suffering from epilepsy given physical therapy is quite high. Parents put hope in the treatment as it could improve their children’s quality of life. Parents should be educated on different possibilities in the field the physical activity and in the field of recreation as the children don’t take enough advantage of it.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 52; 27-37
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies