Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "18 wiek" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Karmelitański inwentarz muzyczny z 1739 roku
A Carmelite Music Inventory from 1739
Autorzy:
Bebak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850458.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Karmelici
Kraków
inwentarz muzykaliów
XVIII wiek
Carmelites
Cracow
music inventory
18th century
Opis:
W Archiwum Karmelitów w Krakowie na Piasku odnaleziono nieznany dotąd inwentarz muzykaliów z 1739 roku. Zanotowano w nim tytuły około 260 kompozycji, które znajdowały się w zbiorach muzycznych krakowskiej kapeli karmelitańskiej w I połowie XVIII wieku. Jest to bardzo cenne znalezisko, gdyż zasadniczo zmienia naszą wiedzę o działalności kapeli karmelitów. Jedynym źródłem informacji o jej repertuarze był dotąd inwentarz z lat 1660–1684, opublikowany przez Tadeusza Maciejewskiego na łamach „Muzyki” w 1976 roku, odnotowano w nim jednak zupełnie inne tytuły kompozycji. W inwentarzu z XVIII wieku większość tytułów mszy, litanii, motetów, hymnów i koncertów kościelnych zapisano bez podania nazwiska kompozytora. Wśród nielicznie zanotowanych nazwisk pojawiają się kompozytorzy polscy lub aktywni na terenie Rzeczpospolitej w I połowie XVIII wieku, tzn. Grzegorz Gerwazy Gorczycki, Jacek Szczurowski, Paweł Sieprawski, Józef Kobierkowicz, Szymon Ferdynand Lechleitner, nieznany z imienia Pszczeński, a także twórcy środkowoeuropejscy: Johann Valentin Rathgeber i Šimon Brixi. Inwentarz przynosi informacje o kilku kompozycjach tych autorów, nieodnotowanych w innych źródłach.
Recently discovered in the Carmelite Archive in the Piasek district of Kraków is a previously unknown inventory of music-related sources. Compiled in 1739, it lists around 260 works belonging to the music collection of the Carmelite ensemble in Kraków during the first half of the eighteenth century. This is a precious find, which fundamentally alters our knowledge of the ensemble’s activity. Until now, the only source of information about its repertoire was an inventory from 1660–1684, published by Tadeusz Maciejewski in Muzyka in 1976, which contains an entirely different set of titles. The eighteenth-century inventory lists the titles of Masses, litanies, motets, hymns and concertos, mostly without the composers’ names. The few mentioned by name are either Polish composers or foreign musicians active in the Polish-Lithuanian Commonwealth during the first half of the eighteenth century, namely, Grzegorz Gerwazy Gorczycki, Jacek Szczurowski, Paweł Sieprawski, Józef Kobierkowicz, Szymon Ferdynand Lechleitner and Pszczeński (first name unknown), as well as the Central-European composers Johann Valentin Rathgeber and Šimon Brixi. The inventory lists several pieces by these composers not known from any other sources.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 1; 149-167
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grzegorz Joachimiak, „Lutnia w klasztorze. Fenomen dworskiego instrumentu w kulturze Śląska XVII i XVIII wieku”, Wrocław 2020 Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego (= Acta Universitatis Wratislaviensis 4025), ss. 349. ISBN 978-83-229-3750-1
Autorzy:
Spurgjasz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806489.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
lutnia
tabulatura
Krzeszów
Cystersi
XVIII wiek
muzyka instrumentalna
lute
tablature
Cistercians
18th century
instrumental music
Opis:
Recenzja książki: Grzegorz Joachimiak, Lutnia w klasztorze. Fenomen dworskiego instrumentu w kulturze Śląska XVII i XVIII wieku, Wrocław 2020. Jest to pierwsza monografia krzeszowskich tabulatur lutniowych – piętnastu rękopiśmiennych ksiąg spisanych i użytkowanych w kręgu krzeszowskiego klasztoru cystersów, w których znalazło się w sumie ponad dwa tysiące utworów na lutnię. Grzegorz Joachimiak przedstawia w publikacji zarówno sam zespół źródeł i jego historię, jak i repertuar, jego konteksty kulturowe, sylwetki kompozytorów i kwestie wykonawcze.
Book Review: Grzegorz Joachimiak, Lutnia w klasztorze. Fenomen dworskiego instrumentu w kulturze Śląska XVII i XVIII wieku, Wrocław 2020. It is the first monograph of the Krzeszów lute tablatures - fifteen handwritten books written and used in the Krzeszów Cistercian monastery, containing a total of over two thousand lute pieces. Grzegorz Joachimiak presents in the publication both the collection and its history, as well as the repertoire, its cultural contexts, composers' profiles and performance issues.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 2; 170-174
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tematy muzyczne w korespondencji Fryderyka II i jego siostry Wilhelminy, margrabiny von Bayreuth
Musical Topics in the Correspondence between Frederick II of Prussia and His Sister Wilhelmine, Margravine von Brandenburg-Bayreuth
Autorzy:
Korpanty, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850455.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Fryderyk II Wielki
Wilhelmina von Bayreuth
XVIII wiek
muzyka kameralna
opera
Frederick II the Great
Wilhelmine von Bayreuth
18th century
chamber music
Opis:
Fryderyk II Wielki (1712–86) zapisał się w historii jako wybitny strateg polityczny i wojskowy, pod którego rządami Prusy stały się jednym z najpotężniejszych mocarstw w Europie. Był także wielbicielem nauki i sztuki, w tym muzyki. Zamiłowanie muzyczne dzielił ze swoją starszą o trzy lata siostrą Wilhelminą (1709–58). Oboje pobierali naukę gry na klawesynie i lutni, ponadto Fryderyk grał na flecie. Zajmowali się także komponowaniem oraz pisali libretta operowe. W roku 1732 Wilhelmina wyjechała po ślubie do Bayreuth, gdzie zajęła się organizacją życia kulturalnego. Wszechstronne zainteresowania artystyczne i naukowe wyróżniają Fryderyka II i Wilhelminę z grona innych władców ówczesnej Europy. Oboje byli mecenasami sztuki i włożyli doniosły wkład w rozwój kultury muzycznej w swoich krajach – zakładali zespoły muzyczne, budowali gmachy operowe i zatrudniali wybitnych muzyków. W Berlinie zatrudnienie znaleźli m.in. Johann Joachim Quantz, Carl Heinrich Graun, Franz Benda, Carl Philipp Emanuel Bach, Felice Salimbeni i Giovanna Astrua, a w Bayreuth – Adam Falckenhagen, Johann Pfeiffer, Giuseppe Antonio Paganelli i Giacomo Zaghini. Fryderyk II i Wilhelmina prowadzili obfitą korespondencję, stanowiącą dowód ich wspólnego zamiłowania do filozofii, literatury, teatru i muzyki. W listach dyskutowali na tematy muzyczne, wymieniali opinie o kompozycjach muzycznych i artystach oraz przesyłali sobie nawzajem partytury muzyczne (własne oraz innych kompozytorów, m.in. J.J. Quantza, C.H. Grauna, Johanna Adolfa Hassego, Christopha Schaffratha i F. Bendy). Zainteresowania muzyczne Fryderyka II i Wilhelminy koncentrowały się wokół muzyki kameralnej oraz opery.
Frederick II the Great (1712–86) went down in history as an outstanding political and military strategist. Under his rule, Prussia became one of Europe’s greatest powers. He was also a lover of science and the arts, including music. He shared his musical passions with his elder sister Wilhelmine (1709–58). Both learned the harpsichord and the lute, and Frederick also played the flute. They composed music and wrote operatic libretti. After her wedding, Wilhelmine left for Bayreuth (1732), where she engaged in organising cultural life. Frederick II and Wilhelmine stand out among other European rulers of that period owing to their versatile artistic and scientific interests. They were both patrons of the arts who significantly contributed to musical culture in their respective states. They founded music ensembles, built opera houses and employed eminent musicians. Those who found employment in Berlin include Johann Joachim Quantz, Carl Heinrich Graun, Franz Benda, Carl Philipp Emanuel Bach, Felice Salimbeni and Giovanna Astrua; in Bayreuth – Adam Falckenhagen, Johann Pfeiffer, Giuseppe Antonio Paganelli and Giacomo Zaghini. Frederick II and Wilhelmine kept up a lively correspondence, which testifies to their shared interest in philosophy, literature, theatre and music. They discussed musical subjects in their letters, exchanged opinions on individual compositions and artists, and sent each other scores (of their own music, as well as pieces by other composers, such as Quantz, Graun and Benda, as well as Johann Adolf Hasse and Christoph Schaffrath). Their musical interests focused on chamber music and opera.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 1; 126-147
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies