Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ochrona dziedzictwa," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Legal protection of cultural heritage properties in spanish state museums
    Autorzy:
    Ławicka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932981.pdf
    Data publikacji:
    2018-05-10
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    law
    museum
    Spain
    protection of historical heritage
    property of cultural interest
    prawo
    muzeum
    Hiszpania
    ochrona dziedzictwa historycznego
    dobro kultury
    Opis:
    Property of cultural interest is a pearl in the crown of the Spanish Historical Heritage, covered by the highest level of protection granted on the basis of both state-wide and autonomous law. State museums are institutions that not only take under their wing the most valuable properties, but they also constitute, as a whole, the property of cultural interest. This article aims to describe the legal structure of the historical heritage protection in Spain, define the place of the museum in this system, the tasks imposed on museums, as well as issues pertaining to their management.
    Dobra kultury stanowią perłę w koronie Hiszpańskiego Dziedzictwa Historycznego, objętą najwyższym poziomem ochrony przyznawanym na gruncie prawa zarówno ogólnopaństwowego, jak i autonomicznego. Muzea państwowe stanowią instytucje nie tylko obejmujące pod swoimi skrzydłami najbardziej znaczące dziedzictwo kulturowe, ale same niejako całościowo są dobrem kultury. Artykuł ma na celu przybliżenie struktury prawa ochrony dziedzictwa historycznego w Hiszpanii, określenie miejsca muzeum w tym systemie, zadań stawianych przed muzeami, a także kwestii zarządzania nimi.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2018, 59; 48-53
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WYNIKI WIELOKRYTERIALNYCH BADAŃ SĄDU OSTATECZNEGO Z MUZEUM NARODOWEGO W GDAŃSKU. NOWE ODCZYTANIE TRYPTYKU JAKO DZIEŁA ROGIERA VAN DER WEYDENA I HANSA MEMLINGA
    RESULTS OF MULTI-CRITERIA RESEARCH ON THE LAST JUDGMENT FROM THE NATIONAL MUSEUM IN GDAŃSK. NEW ATTRIBUTION OF THE TRIPTYCH TO ROGIER VAN DER WEYDEN AND HANS MEMLING
    Autorzy:
    Iwona, Szmelter,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433133.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    wielokryterialne studia badawcze
    badania nie-inwazyjne dzieł sztuki
    techniki analityczne
    malarstwo flamandzkie XV w.
    Rogier van der Weyden
    Hans Memling
    Cesare Brandi
    ochrona dziedzictwa
    Opis:
    The masterpiece The Last Judgment exhibited at the National Museum in Gdańsk was developed in 15th century; painted in tempera and oil on oak, the triptych has been attributed to Hans Memling so far. The only date in history of the triptych that we can be sure about is 27th April 1473, when it was captured at sea by pirates. Upon receiving the results described below, date of origin of the work of art was set for ca. 1460. Synergy of research – from humanistic research to instrumental analysis – delivered great results due to cooperation of the Faculty of Conservation and Restoration of Works of Art of the Academy of Fine Arts in Warsaw with the CHARISMA- MOLAB project. Assumptions regarding attribution change, dating revision and cultural role were made based on aggregated analysis of results of multi-criteria project carried out in the years 2010–2014. Set of pigments and oil and tempera paint are typical for Flemish art of the second half of 15th century. Multispectral infrared reflectography (MIR) showed i.a. that under the groups of apostles there are angels from Arma Christi; RTG showed changes of underpainting. The above changes of the original triptych composition and the change of painting method refer to the central panel – vertical Christological scene similar to the polyptych The Last Judgment by Rogier van der Weyden from Beaune. There were also discovered several minor changes, some of them were already known (Kwiatkowski 1960, Białostocki 1966, Molly Faries 1994, Flik, Olszewska 2005). According to the latest research it might be concluded that the first stage of the work of art was created by Rogier van der Weyden, whose compositions, underdrawings and underpainting constitute an “autograph”, whereas the painting was finished by Hans Memling. Dendrochronological research confirmed that the ground made of “Baltic” oak might have been ready for painting in 1460 – 4 years before Weyden’s death. The multi-layer triptych might have been finished by Hans Memling; he settled in Bruges in January 1465. The triptych The Last Judgment exhibited in Gdańsk is an artistic and stylistic novum, with unique expression due to humanism and features typical for Northern Renaissance.
    Arcydzieło Sąd Ostateczny z Muzeum Narodowego w Gdańsku pochodzi z XV w., tryptyk w technice olejno-temperowej na drewnie dębowym, przypisywany dotąd był Hansowi Memlingowi. Jedyną pewną datą w historii tryptyku jest 27 kwietnia 1473 r., gdy był on uprowadzony przez korsarzy. Datowanie tryptyku przesunięto na ok. 1460 r. po uzyskaniu wyników odczytanych z samego „dzieła”, relacjonowanych poniżej. Synergia badań – od humanistycznych po analizy instrumentalne – dała świetne rezultaty dzięki współpracy Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki z warszawskiej ASP z projektem CHARISMA-MOLAB. Hipotezy o zmianie atrybucji tryptyku, rewizji jego datowania i kulturowej roli powstały w wyniku łącznej interpretacji wyników w multikryterialnym projekcie z lat 2010–2014. Paleta pigmentów i spoiwo olejno-temperowe są zgodne ze sztuką flamandzką w 2 poł. XV wieku. W wielospektralnej reflektografii podczerwonej (MNIR) odkryto m.in. wcześniejsze Anioły z Arma Christi pod grupami Apostołów, a w RTG – zmiany podmalowań. Te dwukrotne zmiany głównego projektu kompozycji tryptyku i jedna w warstwie malarskiej zlokalizowane są w środkowym panelu, w wertykalnej scenie chrystologicznej podobnej do poliptyku Sąd Ostateczny Rogiera van der Weydena z Beaune. Zarejestrowano także kilkadziesiąt mniej ważnych zmian, z których część była znana (Kwiatkowski 1960, Białostocki 1966, Molly Faries 1994, Flik, Olszewska 2005). W rezultacie obecnych badań można sądzić, że gdański tryptyk to dzieło rozpoczęte przez Rogiera van der Weyden’a, którego kompozycje, spodnie rysunki i podmalowanie mają tu charakter „autografu”, i ukończone przez Hansa Memlinga. Badania dendrochronologiczne potwierdziły, że podłoże z dębu „Bałtyckiego” mogło być gotowe do malowania w 1460 r., czyli na 4 lata przed śmiercią Weydena. Wielowarstwowy tryptyk mógł ukończyć Hans Memling, o którym z tych lat wiadomo tylko, że w styczniu 1465 r. osiedlił się w Brugii. Gdański tryptyk Sąd Ostateczny ma charakter artystycznego i stylistycznego novum, ma unikalną ekspresję dzięki humanizmowi i cechom wczesnego Północnego Renesansu.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2014, 55; 37-59
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Establishment of ICOM National Committee Poland and the role it played in 1947–1958
    Historia powołania i rola Polskiego Komitetu Narodowego ICOM w latach 1947–1958
    Autorzy:
    Folga-Januszewska, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433250.pdf
    Data publikacji:
    2019-02-25
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    International Council of Museums (ICOM)
    ICOM International Committe Poland
    team of professionals
    international cooperation
    museum management
    heritage protection
    active learning
    Międzynarodowa Rada Muzeów ICOM
    Polski Komitet Narodowy ICOM
    zespół profesjonalistów
    współpraca międzynarodowa
    zarządzanie muzeami
    ochrona dziedzictwa
    czynna edukacja
    Opis:
    International Committee Poland (PKN) of the International Council of Museums (ICOM) was founded in 1947 as a result of Poland having joined the United Nations, and subsequently the International Council on Monuments and Sites (UNESCO). Throughout the 72 years of its activity, ICOM Poland (PKN ICOM) has transformed from a smallsized group of museum directors and experts (21 individuals in 1947) into a team of professionals amounting to over 300 individuals (either professionally active or retired). Their contribution to shaping Polish museology will likely become the topic of an extensive monograph. In 1947-2018, ICOM Poland was presided by 8 individuals (see Table 1.); their operation mode was specified by subsequent ICOM Statues, modified by the General Assembly, as well as the ICOM Code of Ethics for Museums. It is the first decade of the ICOM Poland operations that is discussed in the paper; the names of the illustrious museologists of that period are given; they were the ones who in 1947-58 worked out the principles of cooperation, and despite the challenging political situation, were able to gradually introduce the rules of creating museums and of managing them as institutions of heritage protection and active learning, open to a broad exchange of ideas and international cooperation; furthermore, they worked out the assumptions and models for museum exhibits’ conservation and documentation.
    Polski Komitet Narodowy (PKN) Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM) utworzony został w 1947 r. w wyniku przystąpienia przez Polskę najpierw do Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), następnie zaś do Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków i Miejsc Historycznych (UNESCO). W czasie 72 lat istnienia PKN ICOM przeistoczył się z wąskiego grona dyrektorów i ekspertów muzealnych (w 1947 r. – 21 osób) w liczący w chwili obecnej ponad 300 osób zespół profesjonalistów (aktywnych zawodowo oraz emerytowanych). Ich wkład w kształtowanie polskiego muzealnictwa będzie zapewne przedmiotem obszernej monografii. W latach 1947–2018 Polskiemu Komitetowi Narodowemu ICOM przewodniczyło 8 osób (zob. Tabela 1.), ich działania określane były kolejnymi, modyfikowanymi przez Zgromadzenie Generalne, statutami ICOM oraz Kodeksem Etyki ICOM dla Muzeów. Artykuł przypomina pierwszą dekadę istnienia komitetu narodowego ICOM w Polsce, nazwiska wybitnych muzealników, którzy w latach 1947–1958 opracowali reguły współpracy i mimo trudnej sytuacji politycznej potrafili stopniowo wprowadzać zasady tworzenia i zarządzania muzeami jako instytucjami ochrony dziedzictwa i czynnej edukacji, otwartymi na szeroką wymianę idei oraz współpracę międzynarodową, a także zredagowali założenia i wzory konserwacji i dokumentacji muzealiów.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2019, 60; 2-15
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jacek Miler 1964–2018. An art historian who became a civil servant
    Jacek Miler 1964–2018. Historyk sztuki, który został urzędnikiem
    Autorzy:
    Janiszewska-Jakubiak, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433197.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-22
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Jacek Miler (1964–2018)
    restitution of cultural assets
    protections of Polish cultural heritage abroad
    émigré institutions
    National Memorial Sites abroad
    restytucja dóbr kultury
    ochrona polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą
    instytucje emigracyjne
    Miejsca Pamięci Narodowej za granicą
    Opis:
    Working over 25 years within the changing organizational structures of the Ministry of Culture and National Heritage, he actively contributed to the protection of Polish cultural heritage beyond Poland and the restitution of Polish art works lost during WW II. He cocreated museums dedicated to illustrious Poles: to Juliusz Słowacki in Krements, and to Joseph Conrad – Józef Korzeniowski in Berdychiv, both in Ukraine, as well as to Witold Gombrowicz in Vence, France. He focused on the provision of the institutional system of the preservation of Polish cultural heritage, involving in elaborating donation programmes: Protection of the Cultural Heritage Abroad, Memorial Sites Abroad, Investigation of Polish Wartime Losses, as well as in the establishment of the permanent support to Polish émigré institutions protecting national heritage assets. He participated in the legislative process of the Act on the Restitution of National Cultural Assets of 25 May 2017 and the Act of 12 April 2018 on the Amendments to the Act on Organizing Cultural Activity whose provisions allow to support cultural institutions founded abroad by Polish migrants. As of the mid-1990s, he was involved in the works of numerous committees and expert teams dealing with the protection of shared cultural heritage, e.g. Polish-Belarusian Consultancy Committee on National Heritage, Intergovernmental Polish-Ukrainian Committee for the Protection and Return of Goods Lost and Illegally Displaced during WW II, and the Polish-Lithuanian Group of Experts for the Preservation of Cultural Heritage. For his outstanding merits for the protection of Polish cultural heritage he was awarded many state honours, medals and prizes, this both during his lifetime and posthumously.
    21 grudnia 2018 r. zmarł Jacek Miler, historyk sztuki, od 1993 r. związany zawodowo z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Urodził się 18 marca 1964 r. w Warszawie. W stolicy studiował historię sztuki kościelnej w Akademii Teologii Katolickiej. Pracę w Biurze Pełnomocnika Rządu ds. Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego za Granicą w Ministerstwie Kultury i Sztuki podjął w lipcu 1993 roku. 5 lat później objął funkcję naczelnika, a od 2000 r. pełnił obowiązki zastępcy dyrektora Biura Pełnomocnika Rządu. W latach 2001–2002 był pełnomocnikiem ministra ds. utworzenia Muzeum Juliusza Słowackiego w Krzemieńcu na Ukrainie. Od 2006 r. kierował Departamentem ds. Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą, następnie w latach 2008–2016 Departamentem Dziedzictwa Kulturowego. W 2016 r. został dyrektorem Departamentu Dziedzictwa Kulturowego za Granicą i Strat Wojennych – funkcję tę pełnił do śmierci. Podczas 25 lat pracy w zmieniających się strukturach organizacyjnych MKiDN, aktywnie działał na rzecz ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego poza krajem oraz restytucji polskich dzieł sztuki utraconych w czasie II wojny światowej. Współtworzył muzea poświęcone wybitnym Polakom: na Ukrainie – Juliusza Słowackiego w Krzemieńcu i Josepha Conrada – Józefa Korzeniowskiego w Berdyczowie, a także Witolda Gombrowicza w Vence we Francji. Dbał o zapewnienie instytucjonalnego systemu ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego angażując się w opracowanie programów dotacyjnych: Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą, Miejsca Pamięci Narodowej za granicą i Badanie polskich strat wojennych, a także utworzenie systemu stałego wspierania polskich instytucji emigracyjnych chroniących obiekty dziedzictwa narodowego. Uczestniczył w procesie legislacyjnym Ustawy z dn. 25. 05. 2017 r. o restytucji narodowych dóbr oraz Ustawy z dn. 12. 04. 2018 r. o zmianie Ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, której przepisy umożliwiają wsparcie emigracyjnych instytucji kultury. Od połowy lat 90. XX w. był zaangażowany w prace wielu komisji i zespołów ekspertów zajmujących się ochroną wspólnego dziedzictwa kulturowego, m.in. Polsko-Białoruskiej Komisji Konsultacyjnej ds. Dziedzictwa Kulturalnego, Międzyrządowej Komisji Polsko -Ukraińskiej ds. ochrony i zwrotu dóbr kultury utraconych i bezprawnie przemieszczonych podczas II wojny światowej oraz Polsko-Litewskiej Grupy Ekspertów ds. Zachowania Dziedzictwa Kulturowego. Za wybitne zasługi w działalności na rzecz ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego został uhonorowany – za życia i pośmiertnie – wieloma odznaczeniami państwowymi, medalami i nagrodami.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2019, 60; 199-206
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies