Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sculpture." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    SZTUKA PRZEKRACZANIA GRANIC. EDUKACJA MUZEALNA A KRYZYS MIGRACYJNY
    THE ART OF CROSSING BORDERS. MUSEUM EDUCATION AND MIGRATION CRISIS
    Autorzy:
    Leszek, Karczewski,
    Tamara, Skalska,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433500.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-03
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    edukacja muzealna
    muzeum
    partycypacja
    uchodźcy
    migracja
    Joseph Beuys
    rzeźba społeczna
    dar
    museum education
    museum
    participation
    refugees
    migration
    social sculpture
    gift
    Opis:
    The authors consider the social duties of a museum institution. They describe the process of the Museum of Art in Łódź implementing a social and artistic project entitled The art of crossing borders, which was targeted at Chechen refugees living in the centre for refugees in Grotniki near Łódź. Joseph Beuys’s philosophy of art serves as the framework for the project’s interpretation.
    Autorzy analizują społeczne powinności instytucji muzeum. Opowiadają o przebiegu realizacji projektu Muzeum Sztuki w Łodzi Sztuka przekraczania granic, który był działaniem społeczno-artystycznym dla uchodźców czeczeńskich, żyjących w Ośrodku dla cudzoziemców w Grotnikach pod Łodzią. Projekt zostaje umieszczony w interpretacyjnej ramie filozofii sztuki Josepha Beuysa.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2017, 58; 257-262
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The relevance of Maria Pinińska-Bereś and Jerzy Bereś for the local cultural heritage. Contribution to the debate on the Prądnik Museum concept
    Autorzy:
    Ozaist-Zgodzińska, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27752179.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-20
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Maria Pinińska-Bereś
    Jerzy Bereś
    New Museology
    participation
    performance
    ecomuseum
    social sculpture
    Joseph Beuys
    Yayoi Kusama
    Matsumoto
    Cracow Group
    feminist art
    ecological art
    Kraków (Cracow)
    Prądnik
    Opis:
    The 2021 Programme Study of the Prądnik Museum sums up the discussion on the presentation of the heritage of northern Cracow. The world-renown artists Jerzy Bereś and Maria Pinińska-Bereś who lived and created their art in this part of the city are not exposed within the public space, and most likely for this reason they have not been exposed in the Study, either. Meanwhile, without any institutional involvement, residents undertake artistic actions close to the performances of the Bereśes. The Sledge Protest conducted in the summer reminds of the Landscape Annexation and The Banner of Pinińska-Bereś; social garden establishing reminds of the Living Pink; the transfer of the Prądnik River water is reminiscent of the Praying for Rain; while neighbourly bonds echo the Kite-Letter and Letters Dispatched with Forces of Nature. Owing to these unconscious similarities the Pinińska-Bereś’s artistic output seems worthy of being included in the proposed Museum. Furthermore, three additional proposals for the Prądnik Museum are discussed in the paper: they take into consideration the oeuvre of the Bereśes, residents’ social and artistic activity, as well as the demands of New Museology (rooting in the local community and focus on education and participation). A performance museum may be a reaction to the lack of collection, allowing to benefit from the artistic output of the community and the artists presently living in Cracow, including Bettina Bereś’s reenactment. A biographical museum may provide an opportunity for storytelling and identity investigation, as well as bonding. The inspiration for the latter may be derived from the Yayoi Kusama Museum: it was her oeuvre that was used for the visual identification in her native city of Matsumoto. An ecomuseum, in turn, allows to incorporate the preserved atelier of the Bereśes, the Prądnik River, as well as the post-industrial heritage. Adding this potential to the conclusions drawn from the Study, in the northern part of Cracow a new city landmark can indeed be created.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2022, 63; 36-46
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Museums beyond walls in the context of the third place’s concept
    Muzea poza murami w kontekście koncepcji trzeciego miejsca
    Autorzy:
    Jagodzińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433203.pdf
    Data publikacji:
    2018-07-16
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Ray Oldenburg
    concept of the third place
    Museum Forum in Kraków
    Sculpture Park at Bródno in Warsaw
    Ethnographic Museum in Kraków
    koncepcja trzeciego miejsca
    Muzeum Forum w Krakowie
    Park Rzeźby na Bródnie w Warszawie
    Muzeum Etnograficzne w Krakowie
    Opis:
    The article focuses on museums’ activity that reaches beyond the walls of their premises in the context of a concept of the so-called third place. The third place – as a gathering place which is neither one’s home, i.e. first place, nor workplace, i.e. second place – was described by an American sociologist Ray Oldenburg in 1999 in his book The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Bookstores, Bars, Hair Salons, and Other Hangouts at the Heart of a Community. Three study cases have been used in the article: Museum Forum (project carried out by the National Museum in Kraków), Bródno Sculpture Park (project co-conducted by the Museum of Modern Art in Warsaw), and the method of work implemented by the Ethnographic Museum in Kraków, including in particular the project Dzikie Planty (Wild “Planty” Park). I discuss assumptions the projects have been based on, how they fit in an overall strategy of the museums, and reasons why they have been undertaken. Finally, I wonder whether having been conducted in a fully accessible public space and conducive to users’ interaction make it justified to categorise them as the third places in the meaning given by Oldenburg. Although Oldenburg’s concept has been regarded by museum theorists as not applicable to museums, I have come to the conclusion that projects conducted by museums in a non-committal context of an open space meet the conditions the third places do.
    Tematem artykułu jest działalność muzeów poza murami ich siedzib w kontekście koncepcji tzw. trzeciego miejsca. Trzecie miejsce – jako miejsce spotkań, które znajduje się poza pierwszym miejscem, którym jest dom i drugim, którym jest miejsce pracy – opisał amerykański socjolog Ray Oldenburg w 1999 r., w książce The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Bookstores, Bars, Hair Salons, and Other Hangouts at the Heart of a Community. W artykule podstawą dla rozważań są 3 studia przypadków: Muzeum Forum (projekt realizowany przez Muzeum Narodowe w Krakowie), Park Rzeźby na Bródnie (projekt współrealizowany przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie) oraz metoda pracy Muzeum Etnograficznego w Krakowie ze szczególnym uwzględnieniem projektu Dzikie Planty. Wskazuję założenia tych projektów, ich miejsce w strategiach programowych i powody ich podjęcia przez muzea, a w finale zastanawiam się czy fakt, że są realizowane w przestrzeniach w pełni dostępnych, a ich charakter sprzyja interakcjom pomiędzy użytkownikami, może uzasadniać ich kategoryzację jako trzecich miejsc w rozumieniu Oldenburga. Mimo podnoszonej w literaturze muzeologicznej nieprzystawalności tej koncepcji do muzeów, dochodzę do wniosku, że projekty realizowane przez muzea w niezobowiązującym kontekście otwartej przestrzeni, spełniają warunki stawiane trzecim miejscom.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2018, 59; 123-131
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Curatorship praxises towards ‘displaced assets’ in post-1989 museum projects: two exhibitions at Warsaw’s Xawery Dunikowski Museum
    Praktyki kuratorskie wobec „dóbr przemieszczonych” w projektach muzealnych po 1989 roku. Dwie wystawy w Muzeum im. Xawerego Dunikowskiego W Warszawie*
    Autorzy:
    Toniak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/432904.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-26
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    ‘displaced assets’
    provenance research of museum exhibits
    Xawery Dunikowski Museum of Sculpture at the Królikarnia Palace in Warsaw
    National Museum in Warsaw
    Regained Territories
    Museum of Warmia and Masuria in Olsztyn
    Dylewo/Döhlau
    „dobra przemieszczone”
    badania proweniencji muzealiów
    Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni w Warszawie
    Muzeum Narodowe w Warszawie
    Ziemie Odzyskane
    Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie
    Opis:
    Two exhibitions at the Xawery Dunikowski Museum of Sculpture at the Królikarnia Palace, branch of the National Museum in Warsaw: the ‘Inventorying’ Display-Research Project, which was a kind of a public inventory of the sculpture collection (2012) and the Exhibition ‘The Estate. Sculptures from the collection of the Von Rose family and films and photographs from the archive of Zofia Chomętowska’ (2015) are case studies serving the Author to analyse curatorship practices with respect to the collections whose major part is composed of ‘displaced assets’, first of all from the so-called ‘Regained Territories’. In the words of the Chief Curator at the Królikarnia Museum since 2011 and the Exhibitions’ Curator Agnieszka Tarasiuk: it is a troublesome collection testifying to a difficult heritage and not yielding to conservation. The paper’s methodological basis is the museum exhibits’ provenance research conducted by R. Olkowski, L.M. Kamińska, and M. Romanowska-Zadrożna, while its context is found in the programme assumptions of the Strategy for the Operations and Development of the National Museum in Warsaw 2010–2020 worked out by the former National Museum’s Director Piotr Piotrowski. One of its priorities is to clarify the origins of the collections of unknown provenance, and settling accounts with their former owners. Furthermore, the question related to constructing museum’s genealogy and the memory of history of the period immediately following WWII in the new socio-political situation in Poland after 1989 is posed. The position for dealing with collections’ provenance research introduced by P. Piotrowski was liquidated following the Director’s dismissal in 2012. The paper forms part of a bigger whole.
    Autorka, na przykładzie dwóch wystaw w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie: projektu wystawienniczo-badawczego „Skontrum”, który stanowił rodzaj publicznej inwentaryzacji kolekcji rzeźby (2012) i ekspozycji „Majątek. Rzeźby z kolekcji rodziny von Rose oraz filmy i fotografie z archiwum Zofii Chomętowskiej” (2015) jako case study, analizuje praktyki kuratorskie muzeum wobec zbiorów, których znaczną część stanowią „dobra przemieszczone”, przede wszystkim z tzw. Ziem Odzyskanych. Słowami głównej kuratorki Muzeum w Królikarni od 2011 r. i kuratorki wystaw – Agnieszki Tarasiuk – jest to zbiór kłopotliwy, świadczący o trudnym dziedzictwie i nie poddający się konserwacji. Podstawą metodologiczną artykułu są badania proweniencyjne muzealiów prowadzone przez R. Olkowskiego, L.M. Kamińską i M. Romanowską-Zadrożną, a kontekstem założenia programowe Strategii Działalności i Rozwoju Muzeum Narodowego w Warszawie 2010–2020, przygotowane przez byłego dyrektora MNW Piotra Piotrowskiego. Jednym z jego priorytetów było wyjaśnienie pochodzenia zbiorów o nieznanej proweniencji i rozliczenie się z ich dawnymi właścicielami. Tekst stawia pytanie o konstruowanie genealogii muzeum i pamięci tużpowojennej historii w nowej sytuacji społeczno-politycznej w Polsce po 1989 roku. Utworzone przez P. Piotrowskiego stanowisko ds. badania proweniencji zbiorów zostało po dymisji dyrektora w 2012 r. zlikwidowane. Artykuł stanowi fragment większej całości.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2020, 61; 208-218
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies