Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "museums" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
‘National Collections of Contemporary Art’: Programme of the Minister of Culture and National Heritage to Finance Purchases of Contemporary Art Works In 2011–2019 Part 1. History: Financing
„Narodowe Kolekcje Sztuki Współczesnej” – Program Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Finansowania Zakupów Dzieł Sztuki Współczesnej w latach 2011–2019 Cz. 1. Historia – Finansowanie
Autorzy:
Szafrański, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932774.pdf
Data publikacji:
2021-09-13
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
‘National Collections of Contemporary Art’
programmes of the Minister of Culture and National Heritage
financing
public collections
public museums
museums of contemporary art
„Narodowe kolekcje sztuki współczesnej”
programy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
finansowanie
kolekcje publiczne
muzea sztuki współczesnej
Opis:
The ‘National Collections of Contemporary Art’ Programme run by the Ministry of Culture and National Heritage (MKiDN) in 2011–2019 constituted the most important since 1989 financing scheme for purchasing works of contemporary art to create and develop museum collections. Almost PLN 57 million from the MKiDN budget were allocated by means of a competition to purchasing works for such institutions as the Museum of Modern Art in Warsaw (MSN), Museum of Art in Lodz (MSŁ), Wroclaw Contemporary Museum (MNW), Museum of Contemporary Art in Cracow (MOCAK), or the Centre of Polish Sculpture in Orońsko (CRP). The programme in question and the one called ‘Signs of the Times’ that had preceded it were to fulfil the following overall goal: to create and develop contemporary art collections meant for the already existing museums in Poland, but particularly for newly-established autonomous museums of the 20th and 21st century. The analysis of respective editions of the programmes and financing of museums as part of their implementation confirms that the genuine purpose of the Ministry’s ‘National Contemporary Art Collections’ Programme has been fulfilled.
Program MKiDN „Narodowe kolekcje sztuki współczesnej” realizowany w latach 2011 –2019 stanowił kluczowe pod względem zakupów dzieł sztuki współczesnej, systemowe rozwiązania finansowania tworzenia i rozwoju kolekcji muzealnych po roku 1989. Blisko 57 mln zł z budżetu MKiDN przeznaczone zostało – w drodze systemu konkursowego – na zakup prac do takich instytucji jak: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (MSN), Muzeum Sztuki w Łodzi (MSŁ), Muzeum Współczesne we Wrocławiu (MWW), Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie (MOCAK) i Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (CRP). Niniejszy program i poprzedzający go pt. „Znaki Czasu” realizować miały naczelny cel – tworzenie i rozwój międzynarodowych kolekcji sztuki współczesnej, z przeznaczeniem do już istniejących w Polsce, a zwłaszcza do nowopowstałych autonomicznych muzeów XX i XXI wieku. Analiza poszczególnych edycji programów i finansowania muzeów w ich zakresie wskazuje na spełnienia zakładanej pierwotnie funkcji ministerialnego programu „Narodowe kolekcje sztuki współczesnej”.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 227-235
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regulations with respect to civil turnover in the act on the restitution of polish heritage assets and their application to museums’ operation
Regulacje dotyczące obrotu cywilnoprawnego w ustawie o restytucji narodowych dóbr kultury i ich zastosowanie w działalności muzealnej
Autorzy:
Barbasiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932750.pdf
Data publikacji:
2021-08-09
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Act on the Restitution of Poland’s National Heritage Assets
national heritage assets
public collections
public museums
private museums
Church museums
form of acts in law
accession
de-accession
deposit contract
rental contract
acquisition from an unauthorised person
prescription
limitation of claims
Ustawa o restytucji narodowych dóbr kultury
narodowe dobro kultury
zbiory publiczne
muzea publiczne
muzea prywatne
muzea kościelne
forma czynności prawnych
akcesja
deakcesja
umowa depozytu
umowa wypożyczenia
nabycie od nieuprawnionego
zasiedzenie
przedawnienie roszczeń
Opis:
It is the legal regulations related to civil turnover specified in the Act of 25 May 2017 on the Restitution of Polish Heritage Assets (consolidated text, Journal of Laws 2019, Item 1591) in the context of the activity of museums and other institutions running a museum activity that is the topic of the paper. They speak of legal activities including ownership transfer or charge on Poland’s heritage assets pertaining to public collections, or the ban on acquiring assets from a person unauthorized to dispose of them or manage them by prescription, as well as of the non-limitation of claims for their release. The Author analyses the central concept of the quoted Act: that of the national heritage assets of the Polish Republic pertaining to public collections, while discussing in detail both criteria that are related to it: subject- and ownership-related ones. He points to the fact that the definition of public collections it contains is extremely broad, covering not only public collections in the colloquial meaning of the term, but also the collections of the majority of private museums, as well as non-museum collections of private entities and persons, as long as they have applied public financing. In the further part of the paper, the civil-law regulations specified in the Act are discussed, with special emphasis on the requested form of the legal actions including the transfer of ownership or burden (in writing with a certified date) suggesting that this can apply also to deposit or lending contracts. He also discusses the praxis and judicature with respect to the in writing with a certified date pointing to the possible lack of the awareness of the contract parties that the object of the contract pertains to a public collection in compliance with the provisions of the Act, and that the special contract format should be kept. In this context the Author presents some practical solutions allowing to avoid certain negative consequences. In the conclusion it is emphasized that the regulation contains certain concepts which might inspire essential interpretative doubts having impact on the application of the discussed regulations.
Tematem artykułu jest omówienie, w kontekście działalności muzeów i innych instytucji prowadzących działalność muzealną, regulacji dotyczących obrotu cywilnoprawnego zawartych w Ustawie z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr kultury (tekst jednolity Dz.U. 2019 poz. 1591.). Dotyczą one formy czynności prawnych obejmujących przeniesienie własności lub obciążenie narodowych dóbr kultury RP należących do zbiorów publicznych, zakazu nabycia ich własności od osoby nieuprawnionej do rozporządzania oraz przez zasiedzenie, a także nieprzedawnienia roszczeń o ich wydanie. Autor analizuje centralne pojęcie przywołanej ustawy – to jest pojęcie narodowego dobra kultury RP należącego do zbiorów publicznych – omawiając szczegółowo oba dotyczące go kryteria: podmiotowe i własnościowe. Wskazuje, że definicja zbiorów publicznych zawarta w ustawie jest bardzo szeroka – obejmuje nie tylko zbiory publiczne w znaczeniu potocznym, ale również zbiory większości muzeów prywatnych, a także niemuzealne kolekcje podmiotów i osób prywatnych, jeśli korzystały ze środków publicznych. Następnie autor omawia zawarte w ustawie regulacje cywilnoprawne, szczególną uwagę poświęcając wymaganej formie czynności prawnych obejmujących przeniesienie własności lub obciążenie (forma pisemna z datą pewną) wskazując, że może ona dotyczyć także umów depozytu oraz umów dotyczących wypożyczenia. Omawia także praktykę oraz orzecznictwo dotyczące formy pisemnej z datą pewną, wskazując na możliwy brak świadomości stron umowy, że przedmiot umowy należy do zbiorów publicznych w rozumieniu ustawy, i że winna być zachowana szczególna forma umowy. W tym kontekście autor przedstawia praktyczne rozwiązania pozwalające uniknąć negatywnych konsekwencji. W konkluzji autor podkreśla, że regulacja zawiera pojęcia budzące istotne wątpliwości interpretacyjne wpływające na stosowanie omawianych przepisów.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 198-207
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praxis of applying vat pre-coefficient by public museums
Praktyka stosowania przez muzea publiczne prewspółczynnika vat
Autorzy:
Gwardzińska, Żaneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432966.pdf
Data publikacji:
2019-08-22
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
VAT pre-coefficient
specified-user subsidy
calculated VAT
public museums
prewspółczynnik VAT
dotacja podmiotowa
VAT naliczony
muzea publiczne
Opis:
The issues discussed in the present paper focus on the impact of applying the VAT pre-coefficient on the financial situation of state museums or museums co-organised by the Minister of Culture and National Heritage. Economic and legal analysis of the information acquired from public museums through access to public information is presented; the analysis covered the correlation of annual museums’ revenues from taxed sales, annual museums’ revenues, specified-user subsidy allocated by their organizer, and the system of due VAT calculation.
Problematyka niniejszego artykułu koncentruje się na zagadnieniach związanych z wpływem zastosowania prewspółczynnika VAT na sytuację finansową muzeów państwowych oraz muzeów, których współorganizatorem jest Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W artykule poczyniona również została ekonomiczno-prawna analiza informacji uzyskanych od muzeów publicznych w trybie dostępu do informacji publicznej w zakresie korelacji rocznych przychodów muzeów ze sprzedaży opodatkowanej, rocznych przychodów muzeum, dotacji podmiotowych przyznawanych przez ich organizatorów oraz przyjętego w muzeum systemu naliczania należnego podatku VAT.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 207-217
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To protect heritage, to inspire emotions. Private museums in France
Chronić dziedzictwo, budzić emocje. Muzea prywatne we Francji
Autorzy:
Kluczewska-Wójcik, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932826.pdf
Data publikacji:
2019-07-19
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
museum legal regime
public museums
private museums
foundations
Musée de France
Fondation Louis Vuitton
Union Centrale des Arts Décoratifs
Institut de France
Musée Calvet
Fondation Maeght
system prawny muzeów
muzea publiczne
muzea prywatne
fundacje
Opis:
The French museum world is dominated by large public institution. The cradle of public museology, France boasts a long-standing tradition of central management in this domain, whose continuation can be found in the current legislative solutions (Act of 4 January 2002) organizing the system of museum activity, their approval, and financing modes. It is all based on the musée de France status that can be granted to institutions owned either by the state or to any other legal entity under public law or legal entity under private law engaged in a non-profit activity. The latter, belonging to associations and foundations, or run by them, in order to win the state’s recognition and support, have to comply with specific requirements defined in particular with respect to conservation and scientific elaboration of the collections, as well as to making them available for public viewing. What dominates among ‘private’ museums are institutions of the public benefit organization status, whose model was shaped in the 19th century, e.g. the Paris Union Centrale des Arts Décoratifs or Cinémathèque Française, to a substantial degree financed with public resources. Some of them, e.g. ecomuseums and industrial museums in Mulhouse, are almost self-sufficient financially. Another form of a ‘private’ museum is a foundation set up by a company/ concern or artists and patrons. The latter group includes institutions that are owned by e.g. Institut de France in Paris, Musée Calvet in Avignon, or Fondation Maeght in Saint-Paul-de-Vence, as well as first of all those involved in mounting big Paris exhibitions, foundations – museums of modern art: Fondation Cartier, Fondation Louis Vuitton, or Collection Pinault which is currently being established. Thanks to their spectacular architectural settings, aggressive publicity policy, and astounding turn-out successes, these new private museums are substantially transforming the artistic stage in France.
Francuski świat muzealny zdominowany jest przez wielkie instytucje publiczne. Francja, kolebka muzealnictwa publicznego, ma długą tradycję centralnego zarządzania tą dziedziną, a jej kontynuacją są obecne rozwiązania legislacyjne (ustawa z 4.01.2002) organizujące system działania muzeów, sposób ich zatwierdzania i finansowania. Jego podstawą jest status musée de France, który może być przyznany instytucjom należącym do państwa, do innego podmiotu prawnego prawa publicznego albo podmiotu prawnego prawa prywatnego, prowadzącego działalność o charakterze niedochodowym. Te ostatnie – należące do stowarzyszeń i fundacji, lub przez nie zarządzane – aby uzyskać rozpoznanie i wsparcie państwowe, muszą przestrzegać określonych wymagań dotyczących przede wszystkim konserwacji i naukowego opracowywania zbiorów oraz ich udostępniania publiczności. Wśród muzeów „prywatnych” dominują instytucje o statusie stowarzyszenia użyteczności publicznej, których model ukształtował się w XIX w., m.in. paryskie Union Centrale des Arts Décoratifs czy Cinémathèque Française, finansowane w znacznym stopniu ze środków publicznych. Niektóre, jak ekomuzea czy muzea przemysłowe w Miluzie, są niemal niezależne finansowo. Inną formą „prywatnego” muzeum jest fundacja, zakładana przez przedsiębiorstwo/koncern albo przez artystów i mecenasów. W tej grupie znajdują się m.in. muzea będące własnością Institut de France w Paryżu, Musée Calvet w Awinionie, czy Fondation Maeght w Saint- Paul-de-Vence. Przede wszystkim zaś, organizujące wielkie wystawy paryskie, fundacje-muzea sztuki nowoczesnej: Fondation Cartier, Fondation Louis Vuitton, czy powstająca właśnie Collection Pinault. Dzięki spektakularnej oprawie architektonicznej, polityce „obecności” medialnej oraz oszałamiającym sukcesom frekwencyjnym te nowe prywatne muzea zmieniają znacząco artystyczną scenę Francji.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 143-153
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies