Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "negatywne" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Rola narzędzia w pomiarze negatywnych skutków pracoholizmu
The role of a tool in measuring negative consequences of workaholism
Autorzy:
Chodkiewicz, Jan
Hauk, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164277.pdf
Data publikacji:
2016-06-28
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
pracoholizm
stres zawodowy
narzędzia pomiaru
negatywne skutki
konflikt rodzina–praca/praca–rodzina
nastrój
workaholism
occupational stress
measuring tools
the negative effects
work–family/family–work conflict
mood
Opis:
Wstęp Analizy dotyczące negatywnych następstw pracoholizmu są niejednoznaczne, a badania dotychczas prowadzono z użyciem różnych narzędzi pomiaru. Celem niniejszych badań była więc odpowiedź na pytanie o zależność pracoholizmu mierzonego różnymi narzędziami od stanu zdrowia psychicznego, stresu odczuwanego w życiu i w pracy, negatywnego afektu i konfliktu na linii praca–życie rodzinne. Materiał i metody Badaniom poddano 178 osób (71 mężczyzn, 107 kobiet) w wieku 23–66 lat, pracujących od co najmniej 4 lat. Do badania pracoholizmu zastosowano 4 narzędzia, bazujące na odmiennych konceptualizacjach tego konstruktu: Work-Bat (Workaholism Battery) Spence i Robbins, Kwestionariusz do Pomiaru Uzależnienia od Pracy (Work Addiction Risk Test – WART) Robinsona, Skalę Pracoholizmu jako Tendencji Behawioralnej (Scale of Workaholism as Behavioral Tendencies – SWBT) Mudracka i Naughton oraz Skalę Zaabsorbowania Pracą (The Scale of Being Absorbed by Work – SZAP) Golińskiej. Do pomiaru możliwych negatywnych następstw zastosowano: 28-pytaniowy Kwestionariusz Ogólnego Stanu Zdrowia (General Health Questionnaire-28 – GHQ-28) Goldberga, Skalę do Badania Konfliktu Praca–Rodzina (P–R) i Rodzina–Praca (R–P) (Scale of Work–Family/Family–Work Conflict – WFC/FWC) Netemeyera i wsp., Skalę Spostrzeganego Stresu (Perceived Stress Scale – PSS) Cohena i wsp., Krótką Skalę do Mierzenia Stresu w Pracy (Brief Scale of Vocational Stress – BSVS) Stantona i wsp. oraz Skalę Nastroju (Mood Scale) Wojciszke i Baryły. Wyniki W przeprowadzonych badaniach najsilniejszy związek pracoholizmu z jego negatywnymi następstwami dla funkcjonowania jednostki zaobserwowano w przypadku zastosowania 2 metod diagnostycznych – WART i SZAP w adaptacji Golińskiej. Pozostałe narzędzia diagnostyczne (Work-Bat i SWBT) wykazują bardzo słaby i na ogół nieistotny związek z wybranymi aspektami funkcjonowania jednostki, co wskazuje, że wyniki uzyskane z ich zastosowaniem nie pozwalają na przewidywanie negatywnych następstw pracoholizmu. Wnioski Zastosowana metoda pomiaru pracoholizmu zdaje się być kluczowa w predykcji jego potencjalnych skutków – różne konceptualizacje zjawiska prowadzą do uzyskania zróżnicowanych wyników, co ma istotne znaczenie dla badaczy i praktyków zajmujących się zagadnieniem pracoholizmu. Istnieje potrzeba dalszych prac nad konceptualizacją i operacjonalizacją pojęcia pracoholizmu. Med. Pr. 2016;67(4):467–476
Background Analyzes of negative consequences of workaholism are ambiguous, and various studies have been conducted with different measurement tools. Thus, the objective of the current research was to find the answer to the question about relationships between workaholism measured with varied tools and mental health, stress experienced in life and at work, negative affect, and work–family conflicts. Material and Methods The study was conducted in a group of 178 subjects (71 men, 107 women, aged 23–66), with a minimum work experience of 4 years. To measure workaholism 4 different research tools, based on different conceptualization of this construct, were used: Workaholism Battery (Work-Bat) by Spence and Robbins, Work Addiction Risk Test (WART) by Robinson, Scale of Workaholism as Behavioral Tendencies (SWBT) by Mudrack and Naughton, and The Scale of Being Absorbed by Work (SZAP) by Golińska. To measure possible consequences of workaholism the following tools were employed: General Health Questionnaire-28 (GHQ-28) by Goldberg, Scale of Work–Family/Family–Work Conflict (WFC/FWC) by Netemeyer et al., Perceived Stress Scale (PSS) by Cohen et al., Brief Scale of Vocational Stress (BSVS) by Stanton et al. and Mood Scale by Wojciszke and Baryła. Results The strongest relationships between workaholism and its negative consequences for the functioning of the unit can be observed using 2 diagnostic methods, respectively: WART and SZAP adapted by Golińska. Other diagnostic tools (Work-Bat and SWBT) have insignificant relationships with possible negative consequences of workaholism. Conclusions The applied method of measuring workaholism seems to be of great importance in predicting possible consequences-different conceptualizations of phenomena leading to different results, which is important for researchers and practitioners involved in the issue of workaholism. There is a need for further work on the conceptualization and operationalization of the workaholism phenomenon. Med Pr 2016;67(4):467–476
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 4; 467-476
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzenie sobie ze stresem wywołanym mobbingiem w miejscu pracy: przegląd parasolowy
Coping with stress caused by workplace bullying: umbrella review
Autorzy:
Warszewska-Makuch, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162673.pdf
Data publikacji:
2019-04-19
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
radzenie sobie
strategie radzenia sobie
stres w pracy
zastraszanie w miejscu pracy
mobbing
negatywne zachowania w pracy
zasoby służące radzeniu sobie
coping
coping strategies
work stress
workplace bullying
negative work behavior at work
coping resources
Opis:
Wiedza na temat reakcji ofiar na stresujące wydarzenia jest ważna, ponieważ pozwala osobom odpowiedzialnym za przeciwdziałanie mobbingowi wybrać odpowiednie strategie interwencji, kiedy pojawia się on w organizacji. Wczesne rozpoczęcie interwencji jest istotne, ponieważ mobbing nie podlega kontroli ofiary, która ma niewiele sposobów radzenia sobie z nim. Osobom doświadczającym mobbingu wiedza na temat powszechnych reakcji na to zjawisko może pomóc, ograniczając te reakcje i ułatwiając stosowanie zachowań polegających na poszukiwaniu pomocy. Celem niniejszego przeglądu było ustalenie, czy i jakie style oraz strategie radzenia sobie ze stresem mogą odgrywać istotną rolę w procesie doświadczania mobbingu w miejscu pracy. Przegląd obejmuje artykuły opublikowane w latach 1984–2018. Wyniki badań mogą świadczyć o tym, że w obliczu mobbingu wszystkie formy radzenia sobie są obojętne, a niekiedy mogą wręcz pogarszać sytuację ofiary. Dzieje się tak, ponieważ doświadczanie mobbingu jest sytuacją wysoce traumatyczną, której ofiary doświadczają przez dłuższy czas. Dlatego mobbing można zaliczyć do obiektywnych, uniwersalnych stresorów, który większość jednostek, niezależnie od ich percepcji, będzie wprowadzać w stan silnego stresu. Med. Pr. 2019;70(2):249–257
The knowledge about victims’ reactions to stressful events is important when it comes to the selection of the appropriate intervention strategies by people responsible for dealing with workplace bullying whenever it occurs in the organization. Early initiation of interventions is important, especially because workplace bullying is a situation not controlled by the victim who remains with a small selection of the possible forms of coping. For people experiencing workplace bullying, the knowledge about common reactions to this phenomenon may prove useful in itself, both reducing the discussed reactions and facilitating behaviors based on seeking help. The purpose of this review was to determine whether and which styles and strategies for coping with stress can play an important role in the process of experiencing bullying in the workplace. The review covered articles published in 1984−2018. The results of previous research may indicate that, in the face of workplace bullying, all forms of coping are indifferent, and sometimes may even worsen the situation of the victim. Undoubtedly, the reason for this is the fact that experiencing workplace bullying is a highly traumatic situation which continues over an extended period of time. Therefore, bullying can be included into those objective, universal stressors that will put most individuals, regardless of their perception, under strong stress. Med Pr. 2019;70(2):249–57
Źródło:
Medycyna Pracy; 2019, 70, 2; 249-257
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasoby osobiste a negatywne i pozytywne skutki doświadczeń traumatycznych u ratowników medycznych
Personal resources and negative and positive effects of traumatic events in a group of medical rescuers
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164259.pdf
Data publikacji:
2016-09-09
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
optymizm
zasoby osobiste
ratownicy medyczni
potraumatyczny wzrost
objawy PTSD
poczucie własnej skuteczności
optimism
personel resources
medical rescuers
posttraumatic growth
PTSD symptoms
sense of self-efficacy
Opis:
Wstęp Celem podjętych badań było ustalenie roli zasobów osobistych, takich jak optymizm i poczucie własnej skuteczności, w występowaniu negatywnych (objawy stresu pourazowego (posttraumatic stress disorder – PTSD)) i pozytywnych (potraumatyczny wzrost (posttraumatic growth – PTG)) skutków doświadczeń traumatycznych wśród przedstawicieli służb ratowniczych. Materiał i metody Analizie poddano wyniki 100 ratowników medycznych (59% mężczyzn), którzy doświadczyli zdarzeń traumatycznych w związku z wykonywaną pracą. Wiek badanych wynosił 24–60 lat (średnia = 37,43; odchylenie standardowe = 8,73). Do oceny negatywnych skutków doświadczanych zdarzeń wykorzystano Skalę Wpływu Zdarzeń, a pozytywnych – Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju. Optymizm oceniano za pomocą Testu Orientacji Życiowej, a poczucie własnej skuteczności – Uogólnionej Skali Własnej Skuteczności. Wyniki Stwierdzono, że optymizm jest ujemnie powiązany z objawami zespołu stresu pourazowego w grupie mężczyzn, a poczucie własnej skuteczności – dodatnio z nasileniem wzrostu po traumie w grupie kobiet. Wnioski Analizowane zasoby osobiste pełnią zróżnicowaną funkcję w pojawianiu się negatywnych i pozytywnych skutków doświadczanych zdarzeń traumatycznych w zależności od płci badanych. Med. Pr. 2016;67(5):635–644
Background The purpose of the research was to investigate the role of personal resources, such as optimism and sense of selfefficacy in both negative (posttraumatic stress disorder (PTSD) symptoms) and positive (posttraumatic growth – PTG) effects of experienced trauma in a group of emergency service representatives. Material and Methods Data of 100 medical rescue workers, mostly men (59%) who have experienced traumatic events in their worksite were analyzed. The age of the participants ranged from 24 to 60 years (mean = 37.43; standard deviation = 8.73). Polish versions of the Impact of Event Scale – Revised and the Posttraumatic Growth Inventory were used to assess the negative and positive effects of experienced events. Optimism was assessed by the Life Orientation Test and sense of self-efficacy by the Generalized Self-Efficacy Scale. Results The obtained results revealed that optimism is negatively associated with symptoms of PTSD in men, and sense of self-efficacy – positively with the severity of growth after trauma in women. Conclusions The analyzed personal resources play a diverse role in the emergence of negative and positive effects of experienced traumatic events, depending on the gender of the respondents. Med Pr 2016;67(5):635–644
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 5; 635-644
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Negative and positive effects of traumatic experiences in a group of emergency service workers – The role of personal and social resources
Negatywne i pozytywne skutki doświadczeń traumatycznych u pracowników służb ratowniczych – rola zasobów osobistych i społecznych
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166784.pdf
Data publikacji:
2014-11-04
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
objawy PTSD
potraumatyczny wzrost
duchowość
wsparcie społeczne
pracownicy służb ratowniczych
PTSD symptoms
post-traumatic growth
spirituality
social support
emergency service workers
Opis:
Background: The purpose of the research is to investigate the role of personal (spirituality) and social (social support in the workplace) resources in both negative (post-traumatic stress disorder - PTSD symptoms) and positive (post-traumatic growth) effects of experienced trauma in a group of emergency service workers. Materials and Methods: Data of 116 workers representing emergency service (37.1% firefighters, 37.1%, police officers and 25.8% medical rescue workers) who have experienced traumatic events in their worksite were analyzed. The range of age of the participants was 21-57 years (M = 35.27; SD = 8.13). Polish versions of the Impact of Events Scale - Revised and the Post-traumatic Growth Inventory were used to assess the negative and positive effects of experienced events. Spirituality was assessed by self-report questionnaire and social support in the workplace scale was measured by the scale What support you can count on. Results: The results revealed that support from supervisors reduces the severity of PTSD symptoms, and spirituality and support from co-workers promote the growth after trauma. Conclusions: Personal resources in the form of spirituality, compared with the social resources, play more important role in gaining benefits from trauma than in protecting against the harmful effects of the experienced traumatic event. Med Pr 2013;64(4):463–472
Wstęp: Celem podjętych badań było ustalenie roli zasobów osobistych (duchowość) i społecznych (wsparcie społeczne w pracy) w pojawianiu się negatywnych (objawy zespołu stresu pourazowego, post-traumatic stress disorder - PTSD) i pozytywnych (potraumatyczny wzrost) skutków doświadczeń traumatycznych w grupie pracowników służb ratowniczych. Materiał i metody: Analizie poddano wyniki badań 116 pracowników reprezentujących służby ratownicze, tj. strażaków (37,1%), policjantów (37,1%) i ratowników medycznych (25,8%), którzy doświadczyli zdarzenia traumatycznego w związku z wykonywaną pracą. Wiek badanych wynosił 21-57 lat (M = 35,27; SD = 8,13). Do oceny skutków doświadczanych zdarzeń wykorzystano polskie wersje Impact of Events Scale-R oraz Post-traumatic Growth Inventory. Duchowość oceniano za pomocą Kwestionariusza Samoopisu, przeznaczonego do pomiaru duchowości, a wsparcie społeczne w pracy mierzono skalą „Na jakie wsparcie możesz liczyć". Wyniki: Uzyskane rezultaty ujawniły, że wsparcie pochodzące od przełożonych zmniejsza nasilenie objawów stresu pourazowego, a duchowość i wsparcie od współpracowników sprzyjają rozwojowi po traumie. Wnioski: Zasoby osobiste w postaci duchowości w porównaniu z zasobami społecznymi odgrywają większą rolę w procesie czerpania korzyści z traumy niż w ochronie przed negatywnymi skutkami doświadczanego zdarzenia traumatycznego. Med. Pr. 2013;64(4):463–472
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 4; 463-472
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies