- Tytuł:
-
The influence of cadmium exposure on excretion of pyridinoline and deoxypyridinoline in urine
Wpływ narażenia na kadm na wydalanie pirydynoliny i dezoksypirydynoliny z moczem - Autorzy:
-
Prokopowicz, Adam
Ochota, Patryk
Szuła, Magdalena
Kurek, Jolanta
Sobczak, Andrzej - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1178721.pdf
- Data publikacji:
- 2012
- Wydawca:
- Instytut Medycyny Wsi
- Tematy:
-
cadmium
deoksy-pyridinoline
osteoporosis
pyridinoline - Opis:
-
Background: Osteoporosis is a growing health concern
across the world. Some epidemiological data suggest that
cadmium increases risk for development of osteoporosis
and lead to higher rate of fracture incidents even on low
environmental exposure level. Material and methods:
Cadmium in urine and bone resorption markers – total
fraction of the urinary pyridynoline (Pyr) and deoxypyridinoline
(DPyr) – were determined in 36 patients, who were
examined for toxic effects of cadmium exposure. Additionally
calcium in urine was determined. Associations between
cadmium exposure and factors related to bone metabolism
were estimated and Pyr and DPyr excretion were compared
in three groups categorized across cadmium concentrations.
Results: In the investigated group there were significant
positive correlations between cadmium levels in urine and
Pyr and DPyr excretion. None of the other variables correlated
significantly with examined bone resorption markers
excluding calcium excretion in urine. Excretion of Pyr
and DPyr differed significantly between group with the
lowest cadmium concentration (<1.2 μg/g creatinine) and
group with the highest cadmium concentration (>1.9 μg/g
creatinine), where median values of Pyr and DPyr increased
by 49.8% and 37.5%, respectively. Conclusion: The results
suggest that cadmium increases bone resorption processes
and induce osteotoxic effects in environmental exposure
level.
Wstęp: Osteoporoza jest rosnącym problemem na świecie. Niektóre badania epidemiologiczne sugerują, że kadm zwiększa ryzyko rozwoju tej choroby i prowadzi do zwiększenia ryzyka złamań kości nawet przy niskim narażeniu środowiskowym. Materiał i metody: Kadm w moczu oraz biomarkery resorpcji kostnej – całkowite frakcje pirydynoliny (Pyr) i dezoksypirydynoliny (DPyr) w moczu – były oznaczane u 36 pacjentów badanych pod kątem toksycznego działania kadmu. Dodatkowo oznaczano zawartość wapnia w moczu. Oszacowano zależności pomiędzy narażeniem na kadm a czynnikami powiązanymi z metabolizmem kości oraz porównano stężenia Pyr oraz DPyr pomiędzy grupami skategoryzowanymi względem stężenia kadmu w moczu. Wyniki: W badanej grupie wykazano statystycznie istotną pozytywną korelację pomiędzy poziomem kadmu w moczu, a ilością wydalanej Pyr i DPyr z moczem. Żadna z innych badanych zmiennych nie korelowała znacząco z markerami resorpcji kości oprócz wydalania wapnia z moczem. Zróżnicowanie wydalania Pyr i DPyr było statystycznie istotne pomiędzy grupami o najniższym (<1.2 μg/g kreatyniny) i najwyższym stężeniu kadmu w moczu (>1.9 μg/g kreatyniny), w której mediany wartości stężeń Pyr i DPyr wzrosły odpowiednio o 49,8% i 37,5%. Wnioski: Wyniki badań sugerują, że kadm wzmaga procesy resorpcji kości i działa osteotoksycznie również w narażeniu środowiskowym. - Źródło:
-
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2012, 15, 4; 17-23
1505-7054
2084-6312 - Pojawia się w:
- Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł