Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ćwiczenia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Effect of physical training performed on unstable surfaces with use of elastic bands for resistance exercises on physical performance and quality of life in elderly persons
Wpływ treningu fizycznego wykonywanego na powierzchniach niestabilnych z wykorzystaniem elastycznych taśm do ćwiczeń oporowych na sprawność funkcjonalną oraz jakość Ŝycia osób starszych
Autorzy:
Mętel, Sylwia
Jasiak–Tyrkalska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937192.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
sensorimotor exercises
Resistance Exercises
physical performance
Quality of Life
ćwiczenia sensomotoryczne
ćwiczenia oporowe
sprawność funkcjonalna
jakość życia
Opis:
Aim of the study. The authors tried to evaluate the effectiveness of physical exercises, particularly exercises on unstable surfaces, in improving functional efficiency and self-evaluation of quality of life in elderly people.Material and methods. The experiment was completed by a group of 37 out of 45 participants who had fulfilled selection criteria. Age range was from 65 to 90 years, and the average age was 79.5 + 12 years. The following tests were administered: manipulation test, Get Up And Go Test, Tinetti Balance and Walking Test, Single Leg Stance with Eyes Open and Closed, The Sit-And-Reach Test and measurement of back muscles strength. For subjective quality of life evaluation, psychometric testing was employed: SF-36 Health Questionnaire Survey and Life Satisfaction Index. The participants performed physical exercises 3 times a week for 3 months, attending 33 sessions of 45 minutes duration each. The exercises defined in the training schedule were performed individually and under supervision of the physiotherapist. Use of special tools (the Swiss ball, the sensory pillow, and the elastic band) enabled performance of sensorimotor and resistance exercises whilst encouraging a sense of play, which facilitates achieving the aims of therapy.Results. Statistically significant improvement following the physical training was noticed only in the strength of back muscles (p<0.001), in the manipulation ability test (p<0.01), and in the Single Leg Stance with Eyes Open test (p<0.05). In physical categories of quality of life in the SF-36 test, statistically significant improvement was confined to the categories: role limitations due to physical problems (p<0.05) and general health selfperception (p<0.001). Among all mental categories of the SF-36 test, statistically significant difference was found only in role limitations due to emotional problems (p<0.01) and in vitality (p<0.05).Conclusions. The applied physical exercise programme positively influences the results of two out of seven tests describing physical performance of elderly people. Higher self-evaluation of quality of life was reported by these people in two physical categories and in two mental categories of the SF-36 test.
Cel pracy. Autorzy przedstawili próbę oceny skuteczności treningu fizycznego, uwzględniającego szczególnie ćwiczenia na powierzchniach niestabilnych, na sprawność funkcjonalną oraz samoocenę jakości Ŝycia osób starszych. Materiał i metody. Eksperyment ukończyła grupa 37 osób z pośród 45, które spełniały kryteria kwalifikacyjne. Wiek badanych wahał się w granicach od 65 do 90 lat. Średnia wieku wynosiła 79,5 ± 12 lat. Kryterium oceny sprawności funkcjonalnej stanowiły testy: sprawności manipulacyjnej, wstań i idź, równowagi wg Tinetti, chodu wg Tinetti, stania na jednej nodze z oczami otwartymi i zamkniętymi, wysięgu w siadzie oraz badanie momentu siły mięśni grzbietu. Dla subiektywnej oceny jakości Ŝycia wykorzystano testy psychometryczne: SF – 36 oraz Indeks Satysfakcji z życia. Osoby biorące udział w eksperymencie, wykonywały ćwiczenia fizyczne 3 razy w tygodniu przez okres 3-ch miesięcy, uczestnicząc w 33 sesjach, trwających po 45 minut. Ćwiczenia określone harmonogramem treningowym były prowadzone indywidualnie pod nadzorem fizjoterapeuty. Zastosowanie do ćwiczeń przyborów (piłka szwajcarska, poduszka rehabilitacyjna i elastyczna taśma) umożliwiało wykonywanie ćwiczeń sensomotorycznych oraz oporowych, zapewniając jednocześnie efekt zabawy, ułatwiający osiąganie zamierzonych celów terapii. Wyniki. We testach charakteryzujących sprawność funkcjonalną istotną statystycznie poprawę średnich wyników na poziomie p < 0,001 zaobserwowano w pomiarze momentów siły mięśni grzbietu, na poziomie p < 0,01 w ocenie sprawności manipulacyjnej oraz na poziomie p < 0,05 w próbie stania na jednej nodze z otwartymi oczami. W ocenie komponenty fizycznej jakości Ŝycia testem SF – 36, istotną statystycznie poprawę średnich wyników stwierdzono tylko w przypadku kategorii „ograniczenia wynikające ze stanu zdrowia” (p < 0,05) oraz „percepcji własnego stanu zdrowia” (p < 0,001). W ocenie komponenty mentalnej istotną statystycznie poprawę średnich wyników zaobserwowano w przypadku kategorii „ograniczenia wynikające z problemów emocjonalnych” (p < 0,01) oraz „witalność” (p < 0,05). Wnioski. Znamiennie skuteczny wpływ zastosowanego treningu fizycznego odnosi się tylko do dwóch z siedmiu badanych cech sprawności funkcjonalnej osób starszych. WyŜszą samoocenę jakości Ŝycia po programie treningowym zaobserwowano w przypadku dwóch kategorii komponenty fizycznej oraz dwóch kategorii komponenty mentalnej testu SF- 36
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(3); 35-46
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Pilates’ method and possibilities of its application in physiotherapy
Metoda Josepha Pilatesa oraz możliwości jej zastosowania w fizjoterapii
Autorzy:
Mętel, Sylwia
Milert, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1938548.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Pilates
exercises
physiotherapy
Sports Medicine
cwiczenia
fizjoterapia
medycyna sportowa
Opis:
This article presents a theoretical basis for techniques of physical exercises developed by Joseph Pilates. The method, as part of the so-called Body Mind Exercises group, first gained recognition among professional dancers, actors and choreographers but has become more popular and is now regularly applied in sport, fitness and physiotherapy. The paper presents methodological and biomechanical principles of this exercise system (oriented to strengthening the whole muscular system, both deep – stabilizing and superficial – moving parts, interaction „from the core” on the slings forming superficial musculo-fascial system, the work in open and closed kinetic chains). Historical background of the method and principles of performing the exercises using the Pilates Method (concentration, control, centering, breathing, postural alignment, flow, stamina, relaxation) is provided. The paper presents instruments (the Cadillac, the Reformer) and accessories (Swiss Ball, Overball, Tubings) that can be used to enhance the exercise program in the discussed activity improvement system. The final part of the article includes a critical review of physiotherapy and sports medicine literature pertaining to application of the presented method in kinesitherapy of patients at different ages, particularly in elderly people. Prior experience of physiotherapists using this technique in their work has indicated a possibility of applying the technique in the therapy of patients with various neuro-muscular dysfunctions and in sports medicine. The authors hope to encourage the environment of physiotherapists to enhance their professional skills with elements of Pilates’ method.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2007, 11(2); 27-36
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical activity in women treated for breast cancer. A pilot study
Aktywność fizyczna u kobiet leczonych z powodu raka piersi. Badanie pilotażowe
Autorzy:
Ochałek, Katarzyna
Broś, Małgorzata
Ridan, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798783.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
breast cancer
Physical activity
physical exercises
rak piersi
aktywność fizyczna
ćwiczenia fizyczne
Opis:
Introduction: Physical activity isa significant preventive factor for many disorders. The amount of evidence confirminga correlation between physical activity anda reduced risk of breast cancer is growing. Objective: The objective of this study was to analyse the preferred forms of physical activity in women who have been treated for breast cancer. Material and methods: The study participants comprised 44 women who had undergone breast cancer treatment and who were members of the ‘Amazonki’ Women’s Association in Krakow. The participants willingly agreed to take part in the study. An analysis of the course of rehabilitation during the oncological treatment, and of the preferred forms of physical activity both before and after the oncological treatment was conducted based ona questionnaire that consisted of 40 questions. Results: The examined group showeda statistically significant (p < .05) decrease in physical activity following the oncological treatment. Alsoa change in the preferred forms of physical activity was observed. Conclusions: 1) Women who have been treated for breast cancer showeda decreased level of physical activity. 2) Women who underwent surgery changed their preferred forms of physical activity. Fitness, aerobics and Nordic walking were especially popular.
Wprowadzenie: Aktywność fizyczna stanowi istotny czynnik prewencyjny wielu chorób. Obecnie istnieje coraz więcej dowodów potwierdzających związek pomiędzy aktywnością fizyczną a obniżeniem ryzyka zachorowania na raka piersi. Cel pracy: Celem pracy jest analiza preferowanych aktywności fizycznych u kobiet leczonych z powodu raka piersi. Materiał i metody: W badaniu wzięły udział 44 kobiety po leczeniu raka piersi, należące do Stowarzyszenia Kobiet „Amazonki” w Krakowie, które wyraziły świadomą zgodę na udział w badaniu. Analizę przebiegu rehabilitacji w trakcie leczenia onkologicznego, analizę preferowanych aktywności fizycznych zarówno sprzed, jak i po leczeniu onkologicznym, dokonano na podstawie ankiety zawierającej 40 pytań. Wyniki: W badanej grupie chorych stwierdzono istotny statystycznie (p < 0,05) spadek aktywności fizycznej po leczeniu onkologicznym oraz zaobserwowano zmianę preferowanych wysiłków fizycznych. Wnioski: 1) U kobiet leczonych z powodu raka piersi zaobserwowano obniżenie poziomu aktywności fizycznej. 2) U kobiet po przebytym zabiegu chirurgicznym nastąpiła zmiana preferowanych wysiłków fizycznych. Szczególnym zainteresowaniem cieszy się fitness i gimnastyka oraz Nordic Walking.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2015, 19(3); 5-9
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanism rocker
Mechanizm rocker – mechanizm przetaczania stopy
Autorzy:
Pasiut, Szymon
Lupa, Anna
Muszyńska, Liliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1942935.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Gait
Foot
bromechaniss
closed-chain exercise
rocker
Rehabilitation
chód
stopa
bromechanika
łańcuch zamknięty
ćwiczenia
rehabilitacja
Opis:
The main idea of this article is the understanding of the anatomical work of foot rocker mechanisms during gait phases together with the muscle work of the hip, knee, ankle and foot being collectively responsible for the proper positioning of the joints in the lower limb. There are three rockers in a human’s foot: the heel rocker, the ankle and forefoot rocker. The names given to each of them are in accordance with their location in the foot. The term rocker is used to describe the process of the rolling of one element in a foot over another. The existing evidence suggests that analyzing foot work and its disorders in gait phases is crucial in planning the treatment of patients with walking problems, as it is an element of the cyclic opening and closing of the biomechanical chain. This analysis should go together with the awareness of the fact that proper gait is the result of combined work of the hip, knee and foot and demands a knowledge of the correlation between the tibia, calcaneus, metatarsum and forefoot. The information given helps one to evaluate trials of the ankle and foot and to assess the methodological quality of treatment in close chains in opposition to those in open chains, which brings fewer effects - hence stressing the need to widen the terminology of therapists working on gait problems. A knowledge of the ‘rocker mechanism’ can be an indicator in treatment progress, rehabilitation documentation as well as in the choice of exercises and the introduction of abilities acquired during therapy to daily functioning.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2009, 13(3); 19-24
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative effects of burst mode alternating current and resisted exercise on physical function, pain intensity and quadriceps strength among patients with primary knee osteoarthritis
Porównanie wpływu prądów Kotza oraz ćwiczeń oporowych na sprawność fi zyczną, intensywność bólu i siłę mięśnia czworogłowego uda u pacjentów cierpiących na osteoartrozę pierwotną stawu kolanowego
Autorzy:
Omole, John O
Egwu, Michael O
Mbada, Chidozie E
Awotidebe, Taofeek O
Onigbinde, Ayodele T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790979.pdf
Data publikacji:
2017-10-01
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
primary knee osteoarthritis
burst mode alternating current
resisted exercise
osteoartroza pierwotna stawu kolanowego
prądy Kotza
ćwiczenia oporowe
Opis:
Background and objective: The benefi cial effect of Resisted Exercise (RE) in Knee Osteoarthritis (OA) rehabilitation is often hamstrung by the presence of other comorbidities affecting exercise implementation, hence the need for comparative alternative therapies. This study compared the effect of Burst Mode Alternating Current (BMAC) and RE in the management of patients with knee OA. Methods: Forty-seven consenting patients with primary knee OA participated in this study. The participants were recruited from the outpatient physiotherapy department of a Nigerian teaching hospital. The participants were randomly assigned into either RE plus BMAC (RBMAC) or RE Only (REO) groups. The effects of intervention were assessed in terms of physical function, pain intensity and quadriceps strength at the 4th and 8th week of intervention. Descriptive and inferential statistics were used to analyze data at p<0.05 alpha level. Result: RBMAC and REO led to signifi cant mean changes in physical function (RBMAC – p=0.001: REO – p=0.001), pain intensity (RBMAC − p=0.001: REO – p=0.001), and muscle strength (RBMAC − p=0.001: REO – p=0.001) scores. However, there was no signifi cant difference in the mean change in physical function, pain intensity or muscle strength scores between RE plus BMAC and RE only groups (p>0.05). Conclusion: In conclusion, resisted exercise alone had signifi cant effects on physical function, pain intensity and quadriceps strength in patients with knee osteoarthritis. However, burst mode alternating current did not show additional effects.
Cel pracy: Pozytywny wpływ ćwiczeń oporowych (ang. Resisted Exercise, RE) w przypadkach rehabilitacji osteoartrozy stawu kolanowego (ang. Knee Osteoarthritis, OA) bywa często ograniczany przez choroby współistniejące, które wywierają wpływ na wykonanie ćwiczeń, stąd potrzeba stosowania porównywalnych alternatywnych terapii. W niniejszej pracy porównano wpływ prądów Kotza (ang. Burst Mode Alternating Current, BMAC) i ćwiczeń oporowych na leczenie pacjentów cierpiących na osteoartrozę stawu kolanowego. Metody: W badaniu wzięło udział czterdziestu siedmiu pacjentów z pierwotną postacią OA. Uczestnicy zostali wybrani spośród osób leczonych ambulatoryjnie na oddziale fi zjoterapii nigeryjskiego szpitala klinicznego. Zostali oni losowo przydzieleni do jednej z grup, której: 1) zalecono ćwiczenia oporowe plus prądy Kotza (RE + BMAC, RBMAC) lub 2) aplikowano jedynie ćwiczenia oporowe (RE Only, REO). Efekty interwencji oceniane były ze względu na sprawność fi zyczną badanych, intensywność bólu oraz siłę mięśnia czworogłowego uda w 4. i 8. tygodniu badania. Za pomocą narzędzi statystyki opisowej i inferencyjnej dokonano analizy danych na poziomie p<0,05 α. Wyniki: Terapie RBMAC oraz REO doprowadziły do znaczących średnich zmian w wynikach sprawności fi zycznej (RBMAC p=0,001; REO p=0,001), intensywności bólu (RBMAC p=0,001; REO p=0,001), i siły mięśni (RBMAC p=0,001; REO p=0,001). Odnotowano jednak brak znaczącej różnicy w zakresie średniej zmiany wyników sprawności fi zycznej, intensywności bólu i siły mięśni pomiędzy grupami RBMAC i REO (p>0,05). Wnioski: Stwierdzono znaczący wpływ ćwiczeń oporowych na sprawność fi zyczną, intensywność bólu i siłę mięśnia czworogłowego uda u pacjentów cierpiących na osteoartrozę stawu kolanowego. Działanie prądami Kotza nie wykazało natomiast żadnych dodatkowych efektów.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(2); 10-18
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical therapy in stress urinary incontinence among women – a review of the literature and a suggested treatment protocol
Fizjoterapia w wysiłkowym nietrzymaniu moczu u kobiet – przegląd piśmiennictwa oraz propozycja protokołu postępowania
Autorzy:
Krzysztoszek, Katarzyna
Truszczyńska-Baszak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790978.pdf
Data publikacji:
2018-04-25
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
stress urinary incontinence
urogynaecological physiotherapy
pelvic floor muscle exercises
wysiłkowe nietrzymanie moczu
fizjoterapia uroginekologiczna
ćwiczenia mięśni dna miednicy
Opis:
Introduction: Stress urinary incontinence is an increasingly common problem among women. The disorder affects every third woman, regardless of age. To make treatment of these women more effective, the therapeutic treatment path should be regulated. Important elements are cooperation between specialists, prevention and conservative treatment. This paper is a systematic review of current literature concerning physiotherapy in the treatment of stress urinary incontinence in women. Aim of the study: The main aim of the study was to develop a physiotherapy protocol for this particular group of patients. Material and methods: The following databases: Pubmed, Google Scholar, Cochrane Library, Scopus were searched using the following keywords: stress urinary incontinence therapy/ physiotherapy/manual therapy, pelvic floor muscle training/ diagnostic/ investigation, pelvic floor dysfunction, diaphragm. The information available on the websites of the Polish Urogynecological Association, Przegląd Urologiczny (Urological Review) and the UroConti Association was also used. Results: On the basis of the collected literature, the Polish medical care system for patients with stress urinary incontinence in Poland was presented, the effectiveness of physiotherapeutic methods was determined and elements of therapy worthy of further attention were marked. On the basis of the collected information, a physiotherapeutic protocol was proposed in stress urinary incontinence. Conclusions: 1. Physiotherapy as a form of treatment of stress urinary incontinence should always constitute a part of the therapeutic process. Used as the first in some cases, it helps avoid surgical intervention. It can also reduce the risk of complications after surgical intervention. 2. The therapeutic treatment path should also include diagnostics and physiotherapeutic treatment. 3. In the treatment of a patient with stress urinary incontinence, the following elements should be taken into account: body posture, breathing method, patient’s habits, pelvic floor muscle work. 4. For physiotherapy in stress urinary incontinence to be more accessible and widespread, it should be refunded. 5. Physiotherapy in stress urinary incontinence requires further systematic research. Article received: 04.01.2018; Accepted: 15.04.2018 null
Wprowadzenie: Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest coraz częściej występującym problemem wśród kobiet. Dolegliwość ta dotyka co trzecią kobietę w różnym wieku. Aby leczenie tych kobiet było skuteczniejsze, należałoby uregulować ścieżkę postępowania terapeutycznego. Ważnym elementem jest współpraca między specjalistami, profilaktyka oraz leczenie zachowawcze. Niniejsza praca jest przeglądem systematycznym aktualnej literatury dotyczącej fizjoterapii w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Cel pracy: Celem głównym pracy było opracowanie protokołu postępowania fizjoterapeutycznego w tej grupie pacjentek. Materiał i metody: Przeszukano następujące bazy: Pubmed, Google Scholar, Cochrane Library, Scopus, stosując następujące słowa kluczowe: stress urinary incontinence therapy/physiotherapy/manual therapy, pelvic floor muscles training/diagnostic/investigation, pelvic floor dysfunction, diaphragm. Wykorzystano również informacje dostępne na stronach internetowych Polskiego Towarzystwa Uroginekologicznego, Przeglądu Urologicznego i Stowarzyszenia UroCon-ti. Wyniki: Na podstawie zebranego piśmiennictwa przedstawiono system opieki pacjentek z wysiłkowym nietrzymaniem moczu w Polsce, określono skuteczność metod fizjoterapeutycznych oraz zaznaczono elementy terapii, na które warto zwrócić uwagę. Na podstawie zebranych informacji zaproponowano protokół postępowania fizjoterapeutycznego w wysiłkowym nietrzymaniu moczu. Wnioski: 1. Fizjoterapia jako forma leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu powinna być zawsze częścią procesu terapeutycznego. Stosowana w pierwszej kolejności w niektórych przypadkach po-zwala uniknąć zabiegu operacyjnego. Może również zmniejszyć ryzyko powikłań po interwencji chirurgicznej. 2. Ścieżka postępowania terapeutycznego powinna uwzględniać również diagnostykę oraz leczenie fizjoterapeutyczne. 3. W terapii pacjentki z wysiłkowym nietrzymaniem moczu należy wziąć pod uwagę następujące elementy: postawę ciała, sposób oddychania, nawyki pacjenta, pracę mięśni dna miednicy. 4. Aby fizjoterapia w wysiłkowym nietrzymaniu moczu była bardziej dostęp-na i powszechna należy ją refundować. 5. Postępowanie fizjoterapeutyczne w wysiłkowym nie-trzymaniu moczu wymaga dalszych, systematycznych badań.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(4); 60-67
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Isometric exercise, acupuncture, and magnet therapy for knee osteoarthritis: randomized clinical trial
Ćwiczenia izometryczne, akupunktura i magnetoterapia w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego: randomizowane badanie kliniczne
Autorzy:
Hakimi, Faezeh
Asheghan, Mahsa
Hashemi, Seyed Ebrahim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790819.pdf
Data publikacji:
2019-08-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
isometric exercise
acupuncture
pulsed electro-magnetic field
knee
osteoarthritis
ćwiczenia izometryczne
akupunktura
pulsacyjne pole elektomagnetyczne
staw kolanowy
choroba zwyrodnieniowa stawów
Opis:
Introduction: Knee osteoarthritis is a common disease, particularly in the elderly population. Degenerative disorders of the cartilage cause pain and stiffness in the knee joint. As a result, patients frequently experience limitation in their daily activities. Purpose: To compare the effects of exercise, acupuncture, and magnet therapy on symptoms and physical function among middle-aged and elderly people with knee osteoarthritis. Materials and methods: We carried out a parallel three-arm randomized clinical trial in an outpatient clinic of the Department of Physical Medicine and Rehabilitation at a University Hospital. In total, 60 female patients of age ≥ 40 years with chronic knee osteoarthritis were randomly allocated to one of three groups of isometric exercise, acupuncture, and magnet therapy. The primary outcome measure was subjective pain rated according to the Visual Analog Scale. We also used the Western Ontario McMaster Universities Osteoarthritis Index for assessing and monitoring the symptoms of knee osteoarthritis in order to evaluate the efficacy of the interventions. An isometric exercise program was prescribed, consisting of three sessions per week for six weeks. Participants in the acupuncture group received three treatment sessions per week for six weeks, each lasting for 30 minutes. For pulsed electro-magnetic field therapy, a total of three 30-minute sessions per week for a period of 6 weeks were administered to each patient. Results: There were no statistically significant differences between the study groups in terms of the outcome measures (all p values > 0.05). However, within-group analyses showed that there were significant differences regarding the clinical outcomes in each group (all p values < 0.05). Conclusion: All three therapeutic modalities are effective and could be used as the first line of treatment for knee osteoarthritis. Moreover, it should be noted that the favorable outcomes remained at least two months after treatment concluded.
Wstęp: Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego jest powszechnym schorzeniem, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia zwyrodnieniowe chrząstki wywołują ból i sztywnienie stawu kolanowego. W rezultacie, pacjenci często napotykają ograniczenia w codziennych czynnościach. Cel: Porównanie wpływu ćwiczeń, akupunktury i magnetoterapii na objawy i funkcje fizyczne wśród osób w średnim wieku i u osób starszych z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Materiały i metody: Przeprowadziliśmy randomizowane badanie kliniczne w trzech grupach równoległych w poradni Oddziału Medycyny Fizykalnej i Rehabilitacji Szpitala Uniwersyteckiego. W sumie, 60 pacjentek w wieku 40 lat, z przewlekłą chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, przydzielono losowo do jednej z trzech grup: ćwiczeń izometrycznych, akupunktury i magnetoterapii. Głównym kryterium oceny był subiektywny ból, oceniany według wizualnej skali analogowej (ang. Visual Analog Scale). Do oceny i monitorowania objawów choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego oraz w celu oszacowania skuteczności zabiegów, użyliśmy również indeksu WOMAC (ang. the Western Ontario McMaster Universities Osteoarthritis Index). Zalecono program ćwiczeń izometrycznych, złożony z trzech sesji tygodniowo, przez okres 6 tygodni. Uczestniczki grupy z akupunkturą, otrzymały trzy 30-minutowe sesje terapeutyczne na tydzień, przez okres 6 tygodni. W terapii pulsacyjnego pola elektro-magnetycznego, zastosowano u każdej pacjentki w sumie trzy 30-minutowe sesje na tydzień przez okres 6 tygodni. Wyniki: Nie było różnic istotnych statystycznie pomiędzy grupami badawczymi pod względem wyników pomiaru (wszystkie wartości p > 0.05). Jednakże, analizy wewnątrzgrupowe wykazały, że były istotne różnice dotyczące wyników klinicznych w każdej z grup (wszystkie wartości p < 0.05). Wnioski: Wszystkie trzy techniki terapeutyczne są efektywne i mogłyby być użyte jako pierwsza linia leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Ponadto, warto zauważyć, że pozytywne efekty utrzymywały się przez co najmniej dwa miesiące po zakończeniu leczenia.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2019, 23(3); 12-20
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of two structured rehabilitation regimens in the frail octogenarians (over 85) with disturbances of daily-life functioning
Ocena wyników rehabilitacji osób po 85 roku życia z zaburzeniami sprawności funkcjonalnej
Autorzy:
Żak, Marek
Gryglewska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935838.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Geriatrics
falls
Multi-sensory training
rising from a fall
Frailty syndrome
geriatria
upadki
ćwiczenia sensomotoryczne
podnoszenie się po upadku
zespół wątłości
Opis:
Background. Disturbances in functioning associated with performing simple tasks of daily living, especially in conjunction with a constant hazard of incidental falls, constitute major challenges any elderly population has to face.Aim. To assess the effects of two specifically structured physical rehabilitation regimens on enhancing individual functional capabilities and minimising the risk of incidental falls among the frail octogenarians (over 85).Material and methods. Duration of the study was 3 months (comprising two exercise sessions a week). Fifty subjects (mean age: 87 years) randomised into two groups: Group I – 25, Group II (controls) – 18. Group I was assigned an intensive rehabilitation regimen combining active exercises, multi-sensory training, instruction on performing safe postural shifts and rising effectively from falls, walking short distances; Group II – active exercises and multi-sensory training. Twenty five subjects in Group I and 18 subjects in Group II completed the study,. The Timed UP & GO and Tinetti (POMA) tests were applied respectively to assess individual mobility before and upon completion of the study. The results were subsequently processed, inter alia, with a non-parametric Wilcoxon test.Results. Statistically significant improvement was observed in Group I (p<0.05) in the Timed UP & GO test score (mean time 26.1 sec. vs. 20.9 sec.), as well as in the Tinetti (POMA) test (balance assessed before: 11.2 ±1.8 after 13.1 ±1.8, gait assessed before: 8.9 ±1.5; after 10.4 ±1.7), whereas the changes observed in Group II were not statistically significant.Conclusions. Structured rehabilitation regimen combining diverse active exercises, walking training, multi-sensory training, instruction on safe postural shifts and rising effectively from incidental falls is believed to significantly enhance individual functional capabilities in the frail octogenarians.
Wstęp. Istotnymi problemami starości są rozmaite zaburzenia występujące podczas wykonywania czynności życia codziennego oraz upadki. Cel. Ocena wpływu dwóch programów rehabilitacji na wykonanie prostych czynności ruchowych i ryzyko upadków u osób po 85 roku życia z zaburzeniami czynności życia codziennego. Materiał i metody. Badaniami objęto 50 osób (32 K, 18 M., śr. wieku 87 lat), podzielonych losowo na dwie grupy. Grupa I realizowała program rehabilitacji, obejmujący ćwiczenia czynne wolne, ćwiczenia sensomotoryczne, ćwiczenia zmiany pozycji i marsz na krótkim dystansie oraz naukę podnoszenia się po upadku. Grupa II wykonywała ćwiczenia czynne wolne, ćwiczenia sensomotoryczne. Oba programy rehabilitacji trwały 3 miesiące i były realizowane 2 razy w tygodniu. W grupie I ukończyło program 25 badanych, a w grupie II – 18. Na początku i końcu badań wykonywano test Timed UP & GO oraz test Tinetti (POMA). Przed rozpoczęciem badań nie odnotowano istotnych statystycznie różnic pomiędzy badanymi grupami. Do opisu materiału badawczego wykorzystano podstawowe parametry statystyczne, a w celu porównania uzyskanych wyników zastosowano test t-Studenta oraz nieparametryczny test Wilcoxona. Wyniki. Rezultaty wykonywania testów poprawiły się w sposób istotny statystycznie (p<0,05) tylko w grupie I. Średni czas wykonania testu UP & GO przed programem wynosił 26,1 s, a po jego zakończeniu 20,9 s. Wyniki testu Tinetti, zarówno wynik sumaryczny, jak i ocena równowagi (przed programem 11,2 ±1,8 po 13,1 ±1,8) oraz chodu (przed programem 8,9 ±1,5 po 10,4 ±1,7) były lepsze. W grupie II różnice przed i po programie rehabilitacji nie były istotne statystycznie. Wnioski. Ćwiczenia sensomotoryczne połączone z nauką podnoszenia się po upadku i nauką zmiany pozycji oraz marszem na krótkim odcinku, stosowane u osób starszych z zaburzeniami czynności życia codziennego, wpływają na poprawę wykonywania tych czynności i zmniejszenie ryzyka upadków
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(2); 20-24
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The psychomotor rehabilitation of children with the Procus and Block method
Usprawnianie psychoruchowe dzieci metodą Procus i Block
Autorzy:
Kułakowska, Zofia
Szamotulska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1972320.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
neuropsychological disturbances
Minimal Brain Dysfunction
developmental disharmony
motor exercises
minor neuromotor dysfunction
zaburzenia neuropsychologiczne
minimalna dysfunkcja mózgu
dysharmonia rozwojowa
ćwiczenia ruchowe
Opis:
Psychomotor rehabilitation with the Procus and Block method is a proposal for procedures to be undertaken with children displaying mild neuropsychological disturbances such as minimal brain dysfunction (developmental disharmony). The method has been developed on the basis of a knowledge of the neurophysiological developmental processes of the brain during the prenatal period and in earlychildhood, taking into consideration both the genetic and environmental conditioning of maturity in the nerve system as well as the phenomena of integration and brain plasticity. Therapy according to Procus and Block is located within the current of integrational therapies in which, on the basis of motor exercises, the development of many functions of central nervous system is stimulated, particularly within the scope of their mutual coupling and integration. The aim and effect of the therapy is the construction and activation of neuronal networks which are responsible for brain integrational processes. In the method Procus and Block assume that through consciousness and achievement of a target movement a child will gradually obtain a control of the psychological process, control over himself, which will lead to a improvement in the cognitive processes: understanding, speech, memory. Gradually the integration of the nervous system as a whole will improve. Therapy is organised in groups and is clearly limited in time, which enables an evaluation of the effectiveness of proceedings. Repetition of this same exercise plan serves to teach structure within time and anticipation of events, a reduction in anxiety, aggressiveness and psychomotor hyperexcitability, better control of emotions and stressogenic situations. A child is only given during the therapy such tasks that are within his range of possibilities and which simultaneously help him in becoming aware of the limits of forms of behaviour. During the therapy, the child receives such tasks that are within his range of possibilities and which help him in becoming aware of his limits.
Usprawnianie psychoruchowe metoda Procus i Block jest propozycją postępowania z dziećmi wykazującymi łagodne zaburzenia neuropsychologiczne określane jako minimalna dysfunkcja mózgu lub jako dysharmonia rozwojowa. Metodę opracowano w oparciu o znajomość neurofizjologicznych procesów rozwojowych mózgu w okresie prenatalnym i w dzieciństwie, uwzględniając zarówno genetyczne jak i środowiskowe uwarunkowania dojrzewania systemu nerwowego oraz zjawiska integracji i plastyczności mózgu. Przedstawiony został sposób diagnozowania dysharmonii rozwojowej wskazujący bezpośrednio na problemy wymagające interwencji. Terapia wg Proces i Block mieści się w nurcie terapii integracyjnych, w których na bazie ćwiczeń ruchowych stymuluje się rozwój wielu funkcji ośrodkowego układu nerwowego, zwłaszcza w zakresie wzajemnego ich sprzężenia i integrowania. Celem i efektem terapii jest konstrukcja i aktywizacja sieci neuronalnych, które odpowiadają za mózgowe procesy integracyjne. W metodzie Procus i Block zakłada się, Ŝe przez uświadamianie i osiąganie ruchu docelowego, dziecko dochodzi stopniowo do kontrolowania procesów psychologicznych, panowania nad sobą, co prowadzi do polepszenia procesów poznawczych: rozumowania, mowy, pamięci. Stopniowo poprawia się integracja systemu nerwowego jako całości. Terapia jest organizowana w grupach i jest wyraźnie ograniczona w czasie, który umożliwia dokonanie oceny skuteczności postępowania. Powtarzanie tego samego planu ćwiczeń służy uczeniu się struktury w czasie i antycypacji zdarzeń, zmniejszeniu lęku, agresywności i nadpobudliwości psychoruchowej, lepszego kontrolowania emocji i sytuacji stresogennych. W terapii stawia się dziecku tylko takie zadania, które są w zasięgu jego możliwości i równocześnie pomaga się mu w uświadomieniu sobie granic zachowań.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2009, 13(4); 22-38
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rigid tapping versus scapular stabilizing exercises in subacromial impingement syndrome: a protocol for a randomized controlled trial
Taping sztywny a ćwiczenia stabilizujące łopatkę w zespole cieś ni stawu podbarkowego: protokół randomizowanego badania kontrolowanego
Autorzy:
Dewir, Ibrahim Metwally
Hussein, Hisham Mohamed
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790774.pdf
Data publikacji:
2021-01-14
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Subacromial impingement syndrome
rigid tapping
scapular stabilizing exercises
pain
disability
zespół cieśni stawu p odbarkowego
taping sztywny
ćwiczenia stabilizujące łopatkę
ból
niepełnosprawność
Opis:
Introduction: Shoulder impingement syndrome (SIS) is a common problem seen in subjects who perform repetitive overhead activities. Despite favorable therapeutic results obtained when rigid taping (RT) or scapular stabilizing exercises (SSE) were used in SIS treatment, the comparison between their effectiveness has not been well studied. Aim of the study: This study aims to compare the effectiveness of rigid taping versus scapular stabilization exercises on shoulder pain and function in subjects with SIS Materials and methods: after screening for inclusion and exclusion criteria, a total of 93 subjects, diagnosed with SIS, will be included and assigned randomly into three equal groups. The first group will receive a standard exercise program plus scapular rigid taping (RTG), the second group will receive the standard exercises program plus scapular stabilizing exercises (SSEG), the third group (CG) will receive the standard exercises program. Pain intensity and level of shoulder function will be assessed using a visual analog scale (VAS), and shoulder pain and disability index (SPADI) respectively. Results: Data regarding pain level and functional status will be collected at baseline, after the intervention program, and at 3 months follow up. within and between groups comparison will be conducted. Conclusions: The results of this study will differentiate between the effectiveness of rigid tape versus scapular stabilizing exercises in treating ISI, will help to establish a better rehabilitation program for subjects with SIS.
Wstęp: Zespó ł cieś ni stawu podbarkowego (ang. shoulder impingement syndrome, SIS) jest częstym problemem występującym u osób, które wykonują powtarzające się czynności nad głową. Pomimo korzystnych efektów terapeutycznych uzyskanych w leczeniu SIS przy zastosowaniu sztywnego tapingu (ang. rigid taping, RT) lub ćwiczeń stabilizujących łopatkę (ang. scapular stabilizing exercises, SSE), brak jest badań dotyczących analizy porównawczej ich skuteczności. Cel badania: Badanie to ma na celu porównanie skuteczności tapingu sztywnego względem ćwiczeń stabilizujących łopatkę w leczeniu bólu barku i jego funkcji u osób z zespołem cieśni stawu podbarkowego. Materiały i metody: Po uwzględnieniu kryteriów włączenia i wyłączenia z badania, w sumie 93 osoby, u których zdiagnozowano SIS będą zakwalifikowane i przydzielone losowo do trzech równych grup. W pierwszej grupie zastosowany będzie program standardowych ćwiczeń oraz taping sztywny łopatki (ang. scapular rigid taping group, RTG), w drugiej grupie program standardowych ćwiczeń oraz ćwiczenia stabilizujące łopatkę (ang. scapular stabilizing exercises group, SSEG), a w trzeciej grupie (ang. control group, CG)) sam program standardowych ćwiczeń. Intensywność bólu oraz funkcjonalność barku będą oceniane przy użyciu odpowiednio wizualnej skali analogowej (ang.visual analog scale, VAS) oraz wskaźnika bólu barku i niepełnosprawności (ang. shoulder pain and disability index, SPADI). Wyniki: Dane dotyczące poziomu bólu oraz stanu funkcjonalnego będą zebrane na początku badania, po programie interwencji oraz po 3 miesiącach obserwacji. Przeprowadzone zostaną porównania wewnątrzgrupowe i międzygrupowe. Wnioski: Wyniki tego badania pozwolą na rozróżnienie pomiędzy skutecznością tapingu sztywnego a skutecznością ćwiczeń stabilizujących łopatkę w leczeniu SIS, pomagając tym samym w ustaleniu lepszego programu rehabilitacji osób z SIS.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(3); 29-34
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies