Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dielektryk" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The electric properties of cured mica-glass composites
Właściwości dielektryków opartych na komponentach żywica/mika/szkło
Autorzy:
Pihera, J.
Mentlik, V.
Polanský, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056354.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Napędów i Maszyn Elektrycznych Komel
Tematy:
dielektryk
utwardzanie
kompozyty
izolacja
Opis:
The curing of Resin-rich composites materials is an important part of technology of electrical rotating machines main wall insulation manufacturing. The using of optimal curing temperature increases the service reliability of insulating system as well as the whole electrical machine. The diagnostics of changing properties during the curing and the estimation of the optimal curing temperature are thus important components at the manufacturing of insulating system of electrical machines. The paper describes the behaviour of diagnostic parameter tan delta of cured mica-composites in dependence on curing temperature. The studied material consists of two different three-layer mica composites, which are normally used for the manufacture of main wall insulation in electrical rotating machines. The basic components of the composites are: mica paper, epoxy-novolac resin and glass fabric. The particular variants of composites differ each from other in the type of curing agent. The specimens were cured over six different temperatures in the range from 130 to 180 °C. The main diagnostic parameter tan delta was measured online during the curing (curing characteristics) and after the curing process. The temperature dependence of tan delta was measured after the isothermal curing. An analysis of the results allows us to determine the optimal curing temperature where the value of tan delta of the cured system is the lowest of all and the properties of temperature dependence of tan delta are the most suitable. The magnitude tan delta gives very good information capability about materials during their curing and enables to determine the optimal curing temperature. The tan delta is also able to determine possible undercuring of the insulation, which occurs at lower curing temperatures.
W celu zapewnienia wysokiej niezawodności systemów elektroizolacyjnych wirujących maszyn elektrycznych należy zwracać szczególną uwagę na prawidłowość przebiegu procesu technologicznego izolowania, impregnowania i utwardzania układu elektroizolacyjnego. Właściwe utwardzanie układu Resin-rich jest jedną z najważniejszych operacji podczas produkcji układu elektroizolacyjnego. W tym czasie następuje wzajemne przenikanie wiązań żywic i układ uzyskuje końcowe właściwości izolacyjne. Ustalenie optymalnej temperatury i czasu utwardzania jest niezwykle ważne. Opracowana została metoda określania właściwych czasów i temperatur utwardzania. Metoda badań (zwana charakterystyką utwardzania), pozwala obserwować zakres zmian współczynnika stratności tan delta podczas procesu utwardzania (w niniejszym artykule zawarto wyniki obserwowane dla warunków izotermicznych). Pomiary zależności współczynnika tan delta od temperatury wykonano w celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji o właściwościach systemu izolacyjnego. Ta analiza pozwoliła stwierdzić, iż na skutek niewłaściwej temperatury utwardzania, mogą pojawić się niewłaściwe parametry układu izolacyjnego. Opisywana metoda badawcza może być stosowana do określania parametrów nowego rodzaju układu elektroizolacyjnego lub do modernizacji i rozwoju już istniejących materiałów, w celu osiągnięcia zmiany ich parametrów funkcjonalnych dla produkowanych maszyn elektrycznych. W artykule przedstawiono mechanizm przemian zachodzących w dielektryku podczas utwardzania. W rozdziale 2 omówiono teoretyczne zależności, dotyczące współczynnika przenikalności elektrycznej epsilon*, zawierającego zarówno część rzeczywistą (epsilon'), jak i urojoną (epsilon"). Omówiono tu równanie Havrilak-Negami (4), opisujące zmiany współczynnika zespolonej przenikalności. Przygotowano eksperyment badawczy dla dwóch nowych typów materiałów Resin-rich. Realizowano utwardzanie płaskich próbek dla sześciu izotermalnych warunków procesu technologicznego, od 130 do 180 stopni C. W maszynach elektrycznych wirujących izolację główną tworzą materiały mika-szkło, zawierające papier mikowy, włókno szklane i żywicę epoksydową. W przeprowadzanych testach zastosowano żywice A i B, różniące się między sobą zawartością utwardzacza. Ocenę materiału elektroizolacyjnego przeprowadzono mierząc charakterystyki współczynnika tan delta, jak również zależności tan delta od temperatury (tab. I). W tabeli II zawarto obserwowane wartości współczynnika tan delta w funkcji temperatury utwardzania po 200 minutach utwardzania. Rysunki 1 i 2 przedstawiają ww. charakterystyki w formie graficznej. Jako optymalną temperaturę utwardzania przyjęto ok. 150 stopni C z uwagi na to, iż współczynnik tan delta przyjmuje wtedy najniższe wartości dla ustalonego czasu wygrzewania. W celu zweryfikowania otrzymanych rezultatów, przeprowadzono pomiary zależności wartości współczynnika tan delta od temperatury (dla materiałów utwardzanych przez 200 minut). Wyniki tych prób przedstawiono na rys. 3 i 4. Potwierdzają one fakt, iż optymalną temperaturą utwardzania jest temperatura 150° C. Przeprowadzone badania zmian właściwości dielektryków opartych na komponentach żywica/mika/szkło pozwoliły określić optymalną temperaturę utwardzania w celu zminimalizowania strat dielektrycznych układu elektroizolacyjnego. W celu określania optymalnych temperatur utwardzania można stosować jedną z metod analizy strukturalnej (np. DTA) [9]. Autorzy dziękują za wsparcie i pomoc Ministerstwa Edukacji Młodzieży i Sportu Republiki Czeskiej przy realizacji badań.
Źródło:
Maszyny Elektryczne: zeszyty problemowe; 2006, 75; 147-151
0239-3646
2084-5618
Pojawia się w:
Maszyny Elektryczne: zeszyty problemowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ temperatury pracy na właściwości magnetyczne dielektromagnetyków
Influence of working temperature on magnetic properties of dielectromagnetics
Autorzy:
Janta, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076345.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Napędów i Maszyn Elektrycznych Komel
Tematy:
dielektromagnetyk
dielektryk
właściwości magnetyczne
materiały magnetyczne miękkie
Opis:
Magnetic powder composites find ever-wider use as active magnetic materials for magnetic cores of electric devices. Special interest is focused on dielectromagnetics. They are powder composites made from soft magnetic powder with an admixture of, dielectric in the form of resins, which both bind and isolate the soft magnetic particles. The properties of manufactured dielectromagnetics and their constancy over time is one of the main factors, which determine the use of these materials. When the factors are examined and understood, it will become possible to design magnetic cores in such a way that the predictable changes in their properties will not disqualify the electric devices in the course of their service. In this paper changes in the magnetic properties of dielectromagnetics caused by working temperature are described. The magnetic properties of dielectromagnetics of the specimens were tested after they were stored one year in ambient conditions at a constant temperature of 100°C and (comparative series) at a constant temperature of 21°C and a constant humidity of 50%. The research has shown that the effect of working temperature on the magnetic properties of the tested dielectromagnetics is small and profitable. This is a proof of the high quality of the soft magnetic powder used whose properties remain stable over temperature.
Źródło:
Maszyny Elektryczne: zeszyty problemowe; 2006, 75; 171-175
0239-3646
2084-5618
Pojawia się w:
Maszyny Elektryczne: zeszyty problemowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt i badania mechaniczne adaptera dielektrycznego do klucza nasadowego
The design and mechanical tests of the dielectric adapter for a socket wrench
Autorzy:
Cyganik, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196839.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Napędów i Maszyn Elektrycznych Komel
Tematy:
adapter
dielektryk
klucz nasadowy
klucz grzechotkowy
elektromobilność
dielectric
socket wrench
ratchet wrench
electromobility
Opis:
This article presents the design and results of the mechanical tests of the dielectric adapter for a socket or ratchet wrench, that can provide an additional protection for the operator against the electrical shock when working under voltage. According to the design a dielectric adapter is made from glass-epoxy rod, that have an excellent mechanical and dielectric properties and inside the pre-made holes in the glassepoxy rod are installed a steel sockets or pivots, that allows for attachment to the wrench or socket. For the purpose of the research, 2 pieces of the dielectric adapter prototype were made and mechanically tested for maximal torque transmission. The obtained results indicate, that maximal torque for the adapter with the given geometrical dimensions is 90Nm. However, the maximal torque can be increased by increasing the wall thickness of the glass-epoxy rod. The obtained results of the mechanical tests and leakage current measurements indicate, that dielectric adapter can be used in the typical maintenance works of the power lines or devices under voltage.
W artykule przedstawiono projekt i wyniki testów mechanicznych adaptera dielektrycznego do klucza nasadowego lub grzechotkowego, który może stanowić dodatkowe zabezpieczenie operatora przed porażeniem prądem elektrycznym przy wykonywaniu prac pod napięciem. Projekt adaptera zakłada wykonanie z pręta szklano - epoksydowego o bardzo dobrych własnościach izolacyjnych i mechanicznych, w którego wnętrzu w uprzednio wykonanych otworach zostaną umieszczone gniazda lub trzpień stalowy pozwalający na zamocowanie do klucza lub nasadki. Na potrzeby badań wykonane zostały 2 sztuki prototypu adaptera dielektrycznego, które poddano testom mechanicznym pod względem przenoszonego momentu obciążenia. Uzyskane wyniki wskazują, że adapter o zadanych wymiarach geometrycznych przenosi moment o wartości maksymalnej 90Nm. Przenoszony moment można jednak zwiększyć poprzez zwiększenie grubości ścianki pręta szklano-epoksydowego. Uzyskane wyniki testów mechanicznych i pomiaru prądu upływu wskazują, że adapter może być zastosowany do prowadzenia typowych prac związanych z obsługą lini elektroenergetycznych lub urządzeń elektrycznych znajdujących się pod napięciem.
Źródło:
Maszyny Elektryczne: zeszyty problemowe; 2019, 1, 121; 69-72
0239-3646
2084-5618
Pojawia się w:
Maszyny Elektryczne: zeszyty problemowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies