Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Łukaszkiewicz, Jan" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Plac Narutowicza w Warszawie – dyskusja o zachowaniu walorów kulturowych miejsca
Narutowicz Square in Warsaw – the discussion about preserving the cultural values of the site
Autorzy:
Fortuna-Antoszkiewicz, Beata
Łukaszkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460830.pdf
Data publikacji:
2016-06
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
Plac Narutowicza
plac miejski
przekształcenia przestrzeni miejskiej
twórcza ochrona walorów historycznych
kształtowanie szaty roślinnej w mieście
Narutowicz Square
urban square
the transformation of urban space
creative preservation of the historical values
development of urban vegetation
Opis:
Plac Narutowicza w Warszawie, pod względem przestrzennym i urbanistycznym, stanowi jeden z najciekawszych i najważniejszych placów współczesnej stolicy. Pełni on ważną funkcję centrum komunikacyjnego warszawskiej dzielnicy Ochota. Celem niniejszej publikacji jest wskazanie rzeczywistych wartości placu, z uwzględnieniem wieloletnich nawarstwień historycznych. Autorzy publikacji dokonali kwerendy materiałów archiwalnych, dokumentujących przekształcenia przestrzeni placu. W 2013 r. przeprowadzone zostały także badania w zakresie obecnej struktury przestrzennej, oceny istniejących zadrzewień oraz walorów krajobrazowych tego miejsca. Analiza zgromadzonych danych pozwala stwierdzić, że w okresie powojennym na placu wyznaczono dwie wyraźne strefy o odmiennej funkcji – intensywną w centrum, z węzłem komunikacyjnym, oraz po stronie wschodniej – ekstensywną, ukierunkowana na funkcję osłonową i ozdobną – z wysoką roślinnością i pomnikiem patrona placu. Po latach plac w tej części przyjął formę miejskiego skweru. Zadrzewienia tam występujące, wysokością nawiązujące do otaczającej architektury, skutecznie podkreślają przebieg wewnętrznej ulicy Akademickiej. Co ważne, drzewa kulisują historyczną zabudowę placu (osłona akustyczna, przeciwwietrzna, przeciwpyłowa itp.), jednocześnie nie ograniczając definitywnie widoku na przedwojenne budynki. Takich „czystych” przestrzennie miejsc – ukształtowanych przed II wojną światową, stosunkowo dobrze zachowanych i obrazujących wielkomiejskie realizacje okresu międzywojennego – obecnie jest w Warszawie naprawdę niewiele. W 2013 r. zorganizowano konkurs projektowy na modernizację placu Narutowicza, z zachowaniem, co podkreślali organizatorzy, walorów historycznych i ducha miejsca. Wyniki konkursu wzbudziły szereg wątpliwości co do sposobu traktowania przestrzeni w pracach nagrodzonych i wyróżnionych. Zwycięskie prace postawiły na zabudowę placu, jego otwartą przestrzeń ograniczając wyłącznie do centrum, w nawiązaniu do niezrealizowanych przedwojennych koncepcji urbanistycznych. Wyeliminowanie zadrzewień, które osiągnęły już stadium dojrzałości i przez kilkadziesiąt lat stały się integralnym elementem krajobrazu tego miejsca również wydaje się kontrowersyjne, a wręcz niebezpieczne, bo nieodwracalne – i to w czasach, gdy w wielu wielkich miastach Europy i świata trwa walka o odzyskiwanie wolnej przestrzeni, zwłaszcza w części śródmiejskiej, i wprowadzanie tam roślinności.
Narutowicz Square in Warsaw is in terms of spatial and urban planning one of the most interesting and important squares of contemporary capital city. It is the important communication hub of Ochota district. The purpose of this publication is to indicate the actual value of this square, including many years of historical transformations. The authors of this publication conducted in 2013 research of square in range of its spatial structure (historical and present), evaluation of existing tree stand and landscape values of the site. They were intended to refer to the actual value of the square, taking into account the multiannual historical accretions of its arrangement – including the occurring vegetation. Analysis of the collected data shows that in the postwar period the square was determined of two distinct zones with different functions – intense area in the center as the transport hub and to the east – extensive, focused on function of buffering and decorative – with high forms of greenery and a statue of the square’s patron. After many years the square took the form of urban green square and tree stand in the eastern part, with their size referring to the surrounding architecture, effectively emphasize the internal course of Academic street. Importantly, trees flank historical pre-war buildings located around the square (acoustic cover, against the wind, dust, etc.), while not limiting their visibility. Such "pure" spatially places - formed before World War II, a relatively well-preserved and illustrating urban planning way of the interwar period – is currently in Warsaw very little. In 2013, the urban competition was organized for the modernization design of Narutowicz Square, aimed – which was emphasized by the organizers – for preservation of historical values and genius loci. Undoubtedly, this certain space requires revitalization for many reasons. However, some concerns over the results of the competition – winning entries have set for the redevelopment of the square, with its open space limited solely to the center in relation to unrealized pre-war urban concepts. Strong limitation of space and scale of the urban interior overwhelming the main dominants as well as the elimination of trees, that have reached maturity and for several years have become an integral part of the landscape of this place seem to be controversial, and downright dangerous because of its irreversibility. At the same time many of the great cities of Europe and the world struggle to recover space, especially in parts of downtown, and there, among others, introduction vegetation.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2016, 18; 91-108
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne znaczenie zieleni miejskiej podczas pandemii COVID-19. Stan badań
The social significance of urban greenery during the COVID-19 pandemic. State of research
Autorzy:
Łukaszkiewicz, Jan
Fortuna-Antoszkiewicz, Beata
Botwina, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22444290.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
miasta
zieleń miejska
drzewa
zadrzewienia
komfort wypoczynku
pandemia COVID-19
cities
urban greenery
trees
woodlots
leisure comfort
COVID-19 pandemic
Opis:
Zdrowa, bujna zieleń jest czynnikiem, który działa odprężająco, kojąco i terapeutycznie na ludzki organizm – zarówno w sferze fizycznej, jak i psychicznej (soma i psyche). W Europie począwszy od XIX w. zieleń była świadomie wprowadzana do struktury urbanistycznej miast, a działania te intensyfikowano w XX i XXI w., m.in. poprzez odtwarzanie zasobów po zniszczeniach z okresu I oraz II wojny światowej oraz zakładanie w miastach nowych wielofunkcyjnych parków i ogrodów tematycznych. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie badań potwierdzających, że roślinność ma niezwykle korzystny wpływ na stan zdrowotny i jakość życia ludzi, co zostało dobitnie udowodnione podczas pandemii COVID-19. Pandemia ta, oprócz samego chorobotwórczego działania wirusa, przyniosła ze sobą poważne konsekwencje dla jakości życia znacznej części populacji wielu krajów na świecie, zarówno w sferze ogólnej kondycji zdrowotnej, jak i zdrowia psychicznego. Badania obejmują kilka zasadniczych etapów. W pierwszej kolejności określono problematykę i sformułowano główny cel badań. Następnie przeprowadzono kwerendę literatury przedmiotu, aby zgromadzić przykłady dotyczące kluczowej roli parków miejskich, lasów i drzew dla jakości życia w miastach, zwłaszcza w kontekście pandemii COVID-19. Wynikiem analizy zebranych danych jest stwierdzenie, że parki, lasy miejskie, zieleń wysoka i itp. mają niezwykle istotne i pozytywne znaczenie dla środowiska miejskiego, ale przede wszystkim dla społeczności miejskiej i jakości życia, zwłaszcza w czasie pandemii. Szczególnie duże znaczenie ma optymalna struktura zadrzewień – nieschematyczna, swobodna, odwzorowująca cechy stylu krajobrazowego, która wpływa bardzo ściśle na jakość wypoczynku. W podsumowaniu przedstawiono syntetycznie kryteria, jakimi powinna odznaczać się zieleń miejska dla wypoczynku i rekreacji, określając zasadnicze przyczyny i problemy związane z utrzymaniem zieleni w miastach, ponieważ aby prozdrowotne oddziaływanie zieleni było skuteczne, musi być zapewnione jej odpowiednie utrzymanie i pielęgnacja.
Healthy, lush greenery is a factor that works relaxingly, soothingly, and therapeutically on the human body – both in the physical and psychological spheres (soma and psyche). Already throughout the 19th century, greenery was consciously incorporated into the urban structure of cities (e.g. city squares, parks, public gardens, children's playgrounds, or numerous spa parks in health resorts), intensifying such activities in the 20th and 21st century (restoration of natural resources after World War I and II, the establishment of new multifunctional parks and theme gardens). The aim of the study is to present research confirming that vegetation has an extremely beneficial impact on the health and quality of life of people, e.g. in the aesthetic, emotional or physiological sphere – especially during the COVID-19 pandemic. Besides the pathogenic action of the virus itself, this pandemic brought about serious consequences for the quality of life of a significant part of the population in many countries worldwide, both in terms of general health condition and mental health. The research includes several fundamental stages. First, the issues were defined and the main research goal was formulated. Subsequently, a literature survey was conducted to collect examples concerning the crucial role of urban parks, forests and trees for the quality of life in cities, especially in the context of the COVID-19 pandemic. The result of the analysis of the collected data shows that parks, urban forests and high greenery etc. have an extremely significant and positive impact on the urban environment, but above all on the urban community and the quality of life, especially during the pandemic. In such a case, the optimal structure of the canopy is particularly important. The paper presents synthetically the criteria that urban greenery should featured to provide a wide range of positive stimuli for positive importance for social health. Particularly significant is the optimal structure of greenery – non-schematic, free, reflecting the features of landscape style, which has a very close influence on the quality of leisure. The conclusion synthetically presents criteria by which urban greenery should be characterized for relaxation and recreation, defining fundamental issues related to its maintenance. To ensure that the health-promoting effects of greenery are effective, proper maintenance and care must be provided.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2023, 47; 9-25
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan zachowania i walory krajobrazowe przywodnych zadrzewień topolowych Kanału Żerańskiego – metodologiczne studium przypadku
The preservation and landscape values of the waterside poplar shelterbelts of the Żerański Canal – a methodological case study
Autorzy:
Fortuna-Antoszkiewicz, Beata
Łukaszkiewicz, Jan
Wiśniewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461033.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
waterside shelterbelts
evaluation of woody plants
poplars
Żerański Canal
Kanał Żerański
topole
zadrzewienia przywodne
waloryzacja dendrofolry
Opis:
The Żerański Canal (17.6 km in length), built in the 1950s after the Zegrze Reservoir was established, was part of the planned (since the 1930s) waterway linking the Vistula and Dnieper rivers. The canal was supposed to support future transport to/from industrial areas planned in the vicinity of the port in Żerań, as well as shorter the distance from the Bug river to the Warsaw section of the Vistula river by about 41 km. Currently, the area along the Żerański Canal is subject to increasing investment pressure due to the direct vicinity of Warsaw (part of the canal is within the city’s borders). In September 2015 – March 2016, field and study analyses were performed to determine the natural and landscape values of the site [Fortuna-Antoszkiewicz et al. 2016]. The research included, in particular, the assessment of woody plants in taxonomic, spatial, quantitative and qualitative terms, as well as the assessment of landscape values and the extent of human impact. The studies were carried out on the west bank of the Żerań Canal, on a representative section of ca. 10 km, from the port in Żerań (Warszawa) to the Rembelszczyzna village. In the research area were found gradually disappearing composed linear forms of tree cover from the 1960s: rows or strips of poplar’s various taxa (some in the declining phase), including: Populus ‘NE 49’, Populus xcanadensis Moench ‘Marilandica’, Populus nigra L. ‘Italica’, Populus simonii Carriere ‘Fastigiata’. This type of waterside shelterbelts, established along inland waterways, fulfilled predefined functions, including technical (wind protection, anti-erosion, etc.), biocenotic and aesthetic ones (currently they have a certain landscape value). The conducted research allows for the conclusion that the bank areas of the Żerański Canal have high landscape value (including the occurrence of composed, mature tree shelters). It is an area unique in natural and cultural terms on a supra-local scale.
Kanał Żerański (długości 17,6 km), wybudowany w latach 50. XX w. po utworzeniu Jeziora Zegrzyńskiego, stanowił część planowanej już wcześniej (lata 30. XX w.) drogi wodnej, łączącej Wisłę z Dnieprem. Kanał miał na celu obsługę transportową przyszłych terenów przemysłowych w okolicach portu na Żeraniu, a także skrócenie dystansu z Bugu do warszawskiego odcinka Wisły o około 41 km. Obecnie obszar wzdłuż Kanału Żerańskiego podlega coraz większej presji inwestycyjnej ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo Warszawy (część Kanału jest w granicach administracyjnych miasta). W okresie od września 2015 r. do marca 2016 r. wykonano analizy terenowo-studialne w celu określenia wartości przyrodniczo-krajobrazowych miejsca [Fortuna-Antoszkiewicz i in. 2016]. Badania obejmowały szczególnie ocenę dendroflory w ujęciu taksonomicznym, przestrzennym, ilościowym i jakościowym, a także ocenę walorów krajobrazowych oraz stopnia antropopresji. Prace terenowe realizowano na zachodnim brzegu Kanału Żerańskiego, na reprezentatywnym odcinku długości około 10,0 km pomiędzy Rembelszczyzną (gmina Nieporęt) a Portem Żerańskim w Warszawie (dzielnica Białołęka). Na obszarze badań stwierdzono występowanie zanikających komponowanych liniowych form zadrzewień z lat 60. XX w. - rzędów i pasów topól różnych taksonów (część w stadium senilnym), m.in.: Populus ‘NE 49’, Populus xcanadensis Moench ‘Marilandica’, Populus nigra L. ’Italica’, Populus simonii Carriere ‘Fastigiata’. Tego typu zadrzewienia, zakładane wzdłuż śródlądowych dróg wodnych, spełniały ściśle określone funkcje: techniczne (przeciwwietrzne, przeciwerozyjne i inne), biocenotyczne, estetyczne. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że tereny brzegowe Kanału Żerańskiego charakteryzują się wysokimi walorami krajobrazowymi (m.in. występowanie komponowanych, dojrzałych zadrzewień przywodnych). Jest to obszar wyjątkowy pod względem przyrodniczym i kulturowym w skali ponadlokalnej.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2018, 27; 81-102
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytkowy zespół alej w Radziejowicach – kulturowe dziedzictwo Mazowsza Ocena stanu zachowania i wartości obiektu
Evaluation and preservation of the historical alleys of Radziejowice as the cultural heritage of Mazovia
Autorzy:
Beata, Fortuna-Antoszkiewicz
Jan, Łukaszkiewicz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461055.pdf
Data publikacji:
2018-04-30
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
zabytkowe aleje
krajobraz Mazowsza
walory kulturowe i przyrodnicze alej
elementy dziedzictwa kulturowego
historical alleys
Mazovian landscape
cultural and natural values of avenues
elements of cultural heritage
Opis:
pracowane studium obiektu – zabytkowego zespołu alej w Radziejowicach, woj. mazowieckie – służyło określeniu jego wyjątkowych walorów kulturowych i przyrodniczych, jako cennej formy zadrzewienia przydrożnego, będącej pozostałością po dawnym, historycznym systemie lokalnych gościńców. Celem badań było określenie aktualnych zasobów drzewostanu zespołu alej (w zakresie taksonomicznym, przestrzennym, ilościowym i jakościowym) na potrzeby bieżącej pielęgnacji i dalszego zachowania układu. Ocenie poddano też stopień zachowania oryginalnego, historycznego układu, ze wskazaniem na szacunkowy wiek tworzących go drzew. Ocena wieku i czasu powstania układu alejowego w Radziejowicach opierała się na badaniach historycznych (kwerenda materiałów archiwalnych) oraz badaniach bezpośrednich w obiekcie – poprzez ocenę wieku drzew, tworzących aleje. Wytypowano drzewa szczególnie cenne (egzemplarze okazowe – ze względu na stan, pokrój i walory krajobrazowe), a także egzemplarze reliktowe – pozostałość oryginalnych XIX-wiecznych nasadzeń. Badaniami objęto zespół alej w ulicach: al. Lipowa, ul. Henryka Sienkiewicza, ul. Główna, ul. Jakuba Kubickiego. Podczas prac terenowych wykonano szczegółową inwentaryzację dendrologiczną wraz z oceną stanu zdrowotnego drzew (wrzesień – październik 2015 r.). Radziejowicki zespół alejowy, w postaci rozbudowanego układu, powstał w latach 20. i 30. XIX w. Obecnie aleje charakteryzują się znacznym zróżnicowaniem tworzącego je drzewostanu oraz odrębnym charakterem ulic i dróg, wzdłuż których jest zlokalizowany. Ponad połowę drzew stanowią lipy drobnolistne (Tilia cordata Mill.); towarzysząco występuje klon pospolity (Acer platanoides L.), a w domieszce m.in. kasztanowiec pospolity (Aesculus hippocastanum L.), grab pospolity (Carpinus betulus L.), jesion wyniosły (Fraxinus excelsior L.). W zespole alej występuje 31 drzew o obwodach pni (mierzonych na wysokości 1,3 m) od 300 cm wzwyż czyli w wieku powyżej 180 lat (cenne zasoby materialne). Stopień zachowania układu, jako formy przestrzennej, funkcjonującej w określonych warunkach siedliskowych i przestrzennych, szacuje się na ok. 36%. Słowa kluczowe: zabytkowe aleje, krajobraz Mazowsza, walory kulturowe i przyrodnicze alej, elementy dziedzictwa kulturowego
The developed study of the historical alley complex in Radziejowice, Mazovia served to determine its exceptional cultural and natural values as a valuable form of roadside plantings which are a remnant of a former, historical system of local highways. The aim of the study was to inventory the tree resources of selected avenues (in taxonomic, spatial, quantitative and qualitative terms) for the needs of current maintenance and further preservation. The degree of preservation of the original historical stand’s resources was also assessed, including an estimation of the age of the original, historical trees. The historical alley complex in Radziejowice was dated according to the results of historical research (archival material query) and field data collection - assessing the age of representative trees forming the alleys. Particularly valuable trees were indicated, including exemplary trees (due to their condition, habit and landscape values), as well as relicts - remains of the original nineteenth-century plantings. The study covered avenues along the streets of Lipowa Av., Henryk Sienkiewicz Str. and Główna Str., which were included in the detailed dendrological inventory. In addition, an assessment of tree health status was carried out (September - October 2015). The alley complex which is the object of the study was developed in the 1820s and 1830s. The avenues are nowadays characterized by a considerable diversity of the stand and the distinct character of the streets and roads along which they are located. More than half of the trees are small-leaved limes (Tilia cordata Mill.) accompanied by common maples (Acer platanoides L.), horse chestnuts (Aesculus hippocastanum), common hornbeams (Carpinus betulus L.), common ashes (Fraxinus excelsior L.). There are 31 trees with trunk circumference (measured at 1.3 m dbh) of over 300 cm, i.e. over 180 years old (valuable material resources). The degree of preservation of the avenue complex as a spatial form is estimated at about 36%.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2018, 24; 63-83
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies