- Tytuł:
-
Tradition and modernity in Władysław Sowicki’s pre-war architecture of exposition pavilions
Tradycja i nowoczesność w przedwojennych projektach architektury pawilonów wystawienniczych Władysława Sowickiego - Autorzy:
- Agata, Wereszczyńska
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/460791.pdf
- Data publikacji:
- 2017-12
- Wydawca:
- Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
- Tematy:
-
architecture
functional art
art déco
modernism
streamline - Opis:
- W artykule omówione zostały trzy projekty architektury pawilonów wystawienniczych autorstwa Wła-dysława Sowickiego. Każdy obiekt zaprojektowany został w odmiennym stylu, jednakże zgodnie z obowiązującymi tendencjami projektowymi. Pierwszy z nich, pawilon państwa polskiego na Wystawę Światową w Paryżu w 1937 roku, odwołuje się do języka polskiego stylu narodowego. Drugi, pawilon Polski na Wystawę Światową w Nowym Jorku, która miała miejsce w 1939 roku, został zaprojektowa-ny w estetyce półmodernizmu. Kolejny, trzeci obiekt przeznaczony dla Spółdzielni Artystów Ład, rów-nież z 1939 roku, jest przykładem kompromisowego półmodernizmu końca lat trzydziestych. W oma-wianych w niniejszym artykule projektach bardzo wyraźnie widoczne jest wzajemne przenikanie się tradycyjnych, związanych z polską szkołą projektową, polską sztuką narodową, dekoracyjnych warto-ści estetycznych z przynależną do nurtu awangardy i modernizmu nowoczesnością. Sowicki umiejętnie wykorzystuje charakterystyczne dla obu kierunków cechy łącząc je w spójną całość. Na potrzeby artykułu jako główną metodę badawczą przyjęto analizę materiału wizualnego, który znajduje się w archiwum rodziny Władysława Sowickiego, a także kwerendę archiwalną i biblioteczną, przegląd literatury naukowej dotyczącej tematyki związanej z tematyką artykułu oraz analizę ewolucji stylów i tendencji z zakresu architektury w przedziale czasowym tożsamym z okresem powstania omawianych w pracy projektów. Opisywane w artykule prace architektoniczne Sowickiego miały charakter tymczasowy, przeznaczone były do reprezentowania konkretnych podmiotów w ustalonym czasie i miejscu, nie miały wpisywać się trwale w krajobraz architektoniczny, ponieważ długość ich trwania była ściśle określona. Intencją autorki było pokazanie omawianych projektów w zestawieniu z podobnymi, powstającymi w przybliżonym czasie, posiadającymi analogiczny charakter formalny i stylistyczny. Autorka również chciała zaznaczyć, że prace Władysława Sowickiego wpisują się w kontekst i założenia pokrewnych polskich realizacji architektonicznych z drugiej połowy lat trzydziestych dwudziestolecia międzywojennego.
- Źródło:
-
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2017, 22; 87-96
1689-4774 - Pojawia się w:
- MAZOWSZE Studia Regionalne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł