Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zespół aspergera" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
E-Learning and Communication between Teachers and the Student with Asperger Syndrome in the Time of the COVID-19 Pandemic. A Research Report
E-learning i komunikacja nauczyciela z uczniami z zespołem Aspergera w dobie pandemii COVID-19 w Polsce. Raport z badań
Autorzy:
Żuraw, Hanna Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804043.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
teacher
e-learning
change
barriers
opportunities
Asperger's syndrome
nauczyciel
zmiana
bariery
szanse
zespół Aspergera
Opis:
Introduction: This study deals with the importance of e-learning for working with a student with special educational needs. As such, it shows the importance of the media for the important element of social life, which is education. Research Aim: The subject of the research were teachers' opinions on remote education of children with Asperger syndrome. Research Method: The research method was an interview in the form of a partially planned interview, for which a list of instructions was prepared. Results: The use of e-learning in the COVID-19 pandemic took the form of an extensive didactic and social experiment, not previously implemented in a crisis situation. It took place in a special way – quickly, without prior recognition – which brings to mind the strategy used in the military operations and the fight against its benefits and unavoidable losses, called “recognition”. A lot has changed in the work of teachers and their communication with students and their parents. E-learning of students with Asperger syndrome has brought a number of benefits – developing skills that were overlooked in the regular course of teaching with its emphasis on the rapid pace of the curriculum implementation. Conclusion: Education has offered opportunities to minimize the educational effects of school closures during the epidemic. It was a kind of success in the implementation of a wide-ranging didactic experiment, the introduction of which bore the hallmarks of combat recognition; in the language of the army.
Wprowadzenie: Ontologicznie ujmując niniejsze opracowanie dotyczy znaczenia e-learningu dla pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Jako takie ukazuje znaczenie mediów dla istotnego elementu życia społecznego jakim jest edukacja.  Cel badań: Celem badań było poznanie zmiany w poglądach nauczycieli dotyczących użyteczności edukacji zdalnej w pracy z uczniem z zespołem Aspergera. Metoda badań: Metodą badawczą był wywiad w formie wywiadu częściowo kierowanego. Przygotowano listę dyspozycji-co pozwalało na późniejsze dokonanie porównań treści wypowiedzi. Wyniki: Nauczyciele początkowo obawiali się tego, iż edukacja będzie niemożliwa a sami uczniowie nic nie zyskają. Tak myśleli na początku pracy w nowych, narzuconych im warunkach. Jednak ich własna mobilizacja dała pozytywne efekty. Okazało się, że przy zintegrowaniu działań wszystkich podmiotów edukacji-ich samych, rodziców i uczniów możliwe się stało nie tylko realizowanie programu nauczania ale i rozwijanie szeregu kompetencji w warunkach szeroko zakrojonego, wymuszonego życiem eksperymentu pedagogicznego. Wnioski: Nauczanie zdalne dało możliwość zminimalizowania edukacyjnych skutków zamykania szkół podczas epidemii. Było swego rodzaju sukcesem w realizacji szeroko zakrojonego eksperymentu dydaktycznego, którego wprowadzenie nosiło znamiona rozpoznania bojem jak to mówią w wojsku. Przeprowadzone badania wykazały zmiany ustosunkowań samych nauczycieli wobec edukacji zdalnej uczniów z zespołem Aspergera jak też wobec nich samych. Zweryfikowali własne poglądy. Przeszli od uprzedzeń do rozwijania kompetencji. Uzyskane wyniki wskazują na potencjał kreatywności nauczyciela rozwijany w warunkach swoistego „rozpoznania bojem”-siebie i rzeczywistości edukacji w dobie COVID-19. 
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2022, 41, 3; 195-209
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog i monolog wewnętrzny u osób z zespołem Aspergera
Autorzy:
Gałkowski, Tadeusz
Siedler, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606875.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Asperger syndrome, narration psychology, dialogical ego, dialogue and monologue, autobiographies
Zespół Aspergera, , psychologia narracji, dialogowe Ja, dialog i monolog, autobiografie.
Opis:
The internal dialogues were mostly related in various studies with the pathological aspects. For many years, problems of dialogical ego has been systematically described and analyzed by many researchers. The aim of the study is to evaluate the preference expressed by the persons with Asperger syndrome (AS) toward dialogues and monologues. Another purpose of the study was connected with eventual prevalence of ego in the internal dialogues which can be directed to one’s own ego or to the representations of others. This study comprised 22 young persons within the age range 12–19. There was applied modified version of inventory constructed by Puchalska-Wasyl. This method was adapted to the possibilities of subjects with AS. In conclusion, young people with AS more often are ready to realize the dialogues and monologues concerning external relations of their ego. In the case of internal engagement of ego, there was declared more often prevalence of internal monologues in opposite to dialogues. Autobiographies of people with AS can be a very helpful supplement for the analysis of narrations presented by persons with AS.
Dialogi wewnętrzne jeszcze do niedawna kojarzone były przede wszystkim z patologią. W publikacjach dotyczących koncepcji dialogowego „Ja” temat ten jest systematycznie rozwijany oraz pogłębiany. Celem badań było przeprowadzenie dokładnej analizy dialogów oraz monologów wewnętrznych u osób z zespołem Aspergera (ZA) oraz określenie, czy w grupie tej istnieje preferencja używania formy dialogu lub monologu. Badanie miało na celu również rozstrzygnięcie, czy monologi oraz dialogi wewnętrzne są kierowane przez osoby z ZA częściej do pozycji „Ja” czy do reprezentacji innych osób. Badania objęły 23 osoby w wieku od 12 do 19 lat ze zdiagnozowanym ZA. Zastosowano zmodyfikowaną wersję ankiety eksperymentalnej Puchalskiej-Wasyl, którą dostosowano do możliwości osób z ZA. Okazało się, że osoby z ZA częściej prowadziły dialog  jak i monolog w odniesieniu do zewnętrznych niż do wewnętrznych pozycji „Ja”. W odniesieniu do wewnętrznych pozycji „Ja” wystąpiła przewaga monologu wewnętrznego nad dialogiem. Autobiografie osób z ZA mogą stanowić cenne źródło uzupełniające analizy narracyjne.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 3
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies