Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "diagnoza resocjalizacyjna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Nowy model działań diagnostyczno – resocjalizacyjnych wobec nieletnich w środowisku instytucjonalnym w perspektywie założeń twórczej resocjalizacji
    Autorzy:
    Siemionow, Justyna Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607035.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    nieprzystosowanie społeczne nieletnich
    diagnoza resocjalizacyjna
    efektywność procesu resocjalizacji
    Opis:
    Artykuł dotyczy nowego modelu działań diagnostycznych i resocjalizacyjnych wobec nieletnich w środowisku instytucjonalnym. Proces resocjalizacji nieletnich ma określone uwarunkowania, a jego przebieg zależy od wielu czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Dynamika tego zjawiska pozostaje w ścisłym związku ze zmianami społeczno – kulturowo – ekonomicznymi, jakie pojawiają się w otaczającej rzeczywistości. Koniecznością staje się zatem systematyczne modyfikowanie działań diagnostycznych oraz wychowawczych, tak aby skuteczność prowadzonych oddziaływań była jak najwyższa. Podstawy teoretyczne prezentowanego modelu tworzy koncepcja poznawczo – behawioralna. Proponowane tu rozwiązania są na tyle uniwersalne, że mogą być zastosowane w pracy zespołów wychowawczych funkcjonujących w różnych instytucjach wychowawczych.  
    Źródło:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2019, 38, 2
    0137-6136
    Pojawia się w:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnoza resocjalizacyjna w praktyce kuratorów sądowych
    Autorzy:
    Osińska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/606357.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    rehabilitation diagnosis
    probation officer
    social rehabilitation
    diagnoza resocjalizacyjna
    kurator sądowy
    proces resocjalizacji
    Opis:
    The rehabilitation diagnosis is an inseparable element of curatorial practice. It is closely related to the effectiveness of the undertaken actions. The diagnostic process requires a detailed recognition of the causes, degree and dynamics of social maladjustment as well as the indication of the resources conducive to re-socialization but also the risk factors that may contribute to the destruction of the entire process of change. The consequence of the diagnosis should be determining the possible directions of work with the maladjusted person, the prognosis of their functioning in the future and formulation of a resocialization plan that is adequate to the existing situation.Formulating a correct diagnosis is a process that requires from the diagnostician both: theoretical knowledge and experience. Comand of the code of conduct and the awareness of the purpose, which the diagnosis serves, is necessary to make decisions and actions towards the charge. This in turn is associated with the effectiveness of the entire rehabilitation process. Therefore, a deep diagnostic diagnosis should be the basic element of any educational relationship aimed at introducing positive changes. On the other hand, it is justified to postulate the systematic deepening of knowledge in the field of theoretical assumptions and practical skills in diagnosing and using the obtained conclusions in the work with the charge.
    Diagnoza resocjalizacyjna jest nieodłącznym elementem praktyki kuratorskiej, ściśle związanym z efektywnością podejmowanych oddziaływań. Proces diagnostyczny wymaga szczegółowego rozpoznania przyczyn, stopnia i dynamiki nieprzystosowania społecznego oraz wskazania zarówno zasobów sprzyjających powtórnej socjalizacji jak również czynników ryzyka,  mogących przyczynić się do zniweczenia całego procesu zmian. Konsekwencją diagnozy powinno być ustalenie możliwych kierunków pracy z jednostką nieprzystosowaną, prognoza jej funkcjonowania w przyszłości oraz sformułowanie adekwatnego do zastanej sytuacji planu pracy resocjalizacyjnej.  Sformułowanie prawidłowej diagnozy jest procesem wymagającym od diagnosty zarówno wiedzy teoretycznej jak również doświadczenia. Znajomość reguł postępowania i świadomość celu,  jakiemu diagnoza służy, jest niezbędne, gdyż jej konsekwencją jest zawsze podjęcie decyzji i działań wobec podopiecznego, co z kolei wiąże się z efektywnością  całego procesu resocjalizacji. Dlatego też pogłębione rozpoznanie diagnostyczne powinno być podstawowym elementem każdej relacji wychowawczej ukierunkowanej na wprowadzanie pozytywnych zmian. Z drugiej strony zasadnym jest postulat systematycznego pogłębiania wiedzy z zakresu teoretycznych założeń i praktycznych umiejętności diagnozowania oraz wykorzystania uzyskanych wniosków w pracy z podopiecznym.
    Źródło:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2019, 38, 2
    0137-6136
    Pojawia się w:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies