Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "People's education" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Wkład Wielkopolan Wschodnich w rozwój oświaty w Polsce w pierwszej połowie XX wieku. Wybrane przypadki
Autorzy:
Gołdyn, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606909.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
education, Eastern Wielkopolska, Poland, people actively engaged in education
oświata, Wielkopolska Wschodnia, Polska, działacze oświatowi
Opis:
Every region of Poland can be proud of various respectable figures who in the special way made a contribution to the local community, as well as became known in the whole territory of Poland. They made a contribution in different fields including educational one. It cannot be a surprise that Eastern Wielkopolska can also boast about the individualities who in the first half of the 20th century influenced significantly the shape of Polish education. Those people were: Wanda Haberkantówna, Stefania Sempołowska, Sławomir Czerwiński and Władysław Przanowski.
Każdy region Polski może się pochwalić wieloma zacnymi postaciami, które w sposób szczególny zasłużyły się zarówno społeczności lokalnej, jak i zaistniały na arenie choćby ogólnopolskiej. Wyróżniły się one w różnych dziedzinach, w tym również oświatowej. Również Wielkopolska Wschodnia może się poszczycić takimi postaciami, które w pierwszej połowie XX wieku miały istotny wpływ na kształtowanie oblicza polskiej oświaty i szkolnictwa. Tymi postaciami byli: Wanda Haberkantówna, Stefania Sempołowska, Sławomir Czerwiński i Władysław Przanowski.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 4
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Home Education During the People’s Republic of Poland – a Retrieved Case
Edukacja domowa w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej – przypadek odnaleziony
Autorzy:
Giercarz-Borkowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804130.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
homeschooling
home education
family
People’s Republic of Poland
freedom
edukacja domowa
nauczanie domowe
rodzina
Polska Rzeczpospolita Ludowa
wolność
Opis:
Introduction: The article concerns home education in the People’s Republic of Poland which was cultivated by Danuta and Bartłomiej Maria Boba. They did not send their five children to school in the years 1952–1981; despite the ban, they educated them on their own. Research Aim: The aim of the study was to fill an existing gap in the knowledge about the story of home education in Poland after the Second World War. So far, there have been no known examples of homeschooling in the socialist times. It was thought that it did not take place at all and only started to emerge after the political changes.Method: The study is of a qualitative nature; it was conducted using the narrative interview method. The resulting material was subjected to analysis and interpretation. Additionally, document examination was used. Results: Despite the government’s efforts to force all citizens into participation in the education system controlled by the state, there was a case of homeschooling in Poland. The reconstruction of the Boba family’s experience gives knowledge of the motivation to raise children away from the influence of school, as well as on the methods and effects of teaching off school. It brings knowledge of the values the family attached to home education and provides a proof of determination of the parents who stood firmly in their commitment despite repressions against them. Conclusions: The case retrieved is isolated. The hardships suffered by the Boba family did not contribute to any legal changes, nor did they affect other families’ fates. Their fight against the communist regime complements the image of home education known so far and enables a better understanding of it. It shows how important it can be for parents to raise children in line with their own conscience. Freedom, reconstructed in previous studies as a core value attributed to home education both nowadays and in the distant past, turned out to be the core value in this case as well. The Boba family education is a historical link between tradition and the present day of Polish homeschooling.
Wprowadzenie: Artykuł dotyczy edukacji domowej realizowanej w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Państwo Danuta i Bartłomiej Maria Boba w latach 1952-1981 nie posyłali do szkoły pięciorga swoich dzieci – mimo zakazu kształcili je we własnym zakresie. Cel badań:  Celem badania było uzupełnienie wiedzy o losach edukacji domowej w Polsce po II wojnie światowej. Dotychczas nie znano przypadków nauczania domowego w okresie socjalizmu – sądzono, że w tym czasie nie było realizowane i zaczęło odradzać się dopiero po przełomie ustrojowym. Metoda badań: Badania przeprowadzono w tradycji jakościowej, metodą wywiadu narracyjnego. Uzyskany materiał badawczy poddano analizie i interpretacji. Dodatkowo wykorzystano badanie dokumentów. Wyniki: Pomimo wysiłków władz państwa, by zmusić wszystkich obywateli do udziału w edukacji państwowej istniał w Polsce przypadek nauczania domowego. Zrekonstruowanie doświadczeń rodziny Bobów dostarcza wiedzy o motywacjach do wychowywania dzieci z dala od wpływów szkoły, sposobach i efektach uczenia poza nią. Niesie wiedzę o wartościach, jakie rodzina przypisywała edukacji domowej i jest świadectwem determinacji rodziców, którzy wytrwali w postanowieniu pomimo stosowanych wobec nich represji. Wnioski:  Odnaleziony przypadek jest odosobniony. Trudne doświadczenie rodziny Bobów nie wpłynęło ani na zmianę prawa, ani na los innych rodzin. Ich walka z komunistycznym reżimem uzupełnia znany dotychczas opis edukacji domowej i pozwala lepiej ją rozumieć. Pokazuje, jak wielkie znaczenie może mieć dla rodziców wychowywanie dzieci w zgodzie z własnym sumieniem. Wolność – zrekonstruowana we wcześniejszych badaniach jako podstawowa wartość łączona z edukacją domową współcześnie i w odległej przeszłości – okazała się również w tym przypadku wartością nadrzędną. Rodzinna edukacja Bobów jest historycznym łącznikiem między tradycją a współczesnością polskiej edukacji domowej. 
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2023, 42, 4; 147-162
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości uczestnictwa w kulturze dzieci i młodzieży w projektach edukacji kulturowej programu Bardzo Młoda Kultura – między podmiotowością a podporządkowaniem
Autorzy:
Słowińska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1992057.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
cultural education
cultural education projects
participation in culture by children and young people
agency participation
edukacja kulturowa
projekty edukacji kulturowej
uczestnictwo w kulturze dzieci i młodzieży
podmiotowe uczestnictwo w kulturze
Opis:
Cultural activity is the content, instrument and aim of cultural education. The polish sociological approach of cultural education is based on a broad anthropological definition of culture, which according to the authors’ concept of cultural education, is better suited for the realities of a democratic society than a narrow and evaluative understanding of culture. In the conception of cultural education, it is emphasised that the elements of culture are interrelated and that these connections determine the possible actions of individuals and of the collective whole. Relationships depend on the positions of individuals; they can be equal or subordinate. Cultural education aims to support active, agency participation in culture and social life, based on equality in relationships. Research Aim: The study aims to find out how assumptions regarding agency participation in cultural education are implemented in cultural education projects for children and youth in the Bardzo Młoda Kultura (BMK) (Very Young Culture) programme in Lubuskie voivodship.Method: The research was carried out through an analysis of secondary data related to cultural education projects undertaken in the second edition of the BMK.Results: The scope of the agency of children and youth, as seen in its influence on the content, forms and course of cultural activity, is varied. This influence within the studied projects was large, significant, partial and limited.Conclusion: The non-valued, broad understanding of culture as the basis for cultural education gives a greater opportunity for equal and agency participation, however, practitioners are not always aware of or do not take advantage of this. If cultural education is to prepare individuals for the creation and transformation of culture, as well as for intervening in social life with the purpose of making it more democratic, it must broaden the scope of the participant’s influence and be based on equal relationships. In this way, the cultural education has a chance to become a significant space for implementing the idea of social participation of children and youth.
Uczestnictwo w kulturze stanowi treść, instrument oraz cel edukacji kulturowej. Opiera się ona na szerokiej antropologicznej definicji kultury, która zdaniem autorów koncepcji edukacji kulturowej, jest bardziej adekwatna wobec realiów demokratycznego społeczeństwa niż wąskie i wartościujące rozumienie kultury. W koncepcji edukacji kulturowej podkreśla się, że elementy kultury są ze sobą powiązane, a te związki określają możliwości działania jednostek i całej zbiorowości. Relacje zależą od pozycji, jakie zajmują jednostki, mogą być one równoprawne lub podporządkowane. Założeniem edukacji kulturowej jest wspieranie aktywnego, podmiotowego i opartego na równoprawnych relacjach uczestnictwa w kulturze i życiu społecznym.Cel badań: Celem badań jest określenie jak założenia dotyczące wsparcia podmiotowego uczestnictwa w kulturze realizowane są w projektach edukacji kulturowej dzieci i młodzieży w programie Bardzo Młoda Kultura (BMK) w województwie lubuskim.Metoda badań: Badania przeprowadzone zostały z zastosowaniem analizy danych zastanych dotyczących projektów edukacji kulturowej realizowanych w drugiej edycji BMK w województwie lubuskim.Wyniki: Zakres podmiotowości dzieci i młodzieży, przejawiającej się we wpływie na treści, formy i przebieg uczestnictwa w kulturze jest zróżnicowany. Wpływ ten w ramach badanych projektów był: duży, znaczny, częściowy i ograniczony.Wnioski: Szerokie pojmowanie kultury jako podstawa edukacji kulturowej daje większą szansę na uczestnictwo w kulturze równoprawne i podmiotowe, ale ta szansa nie zawsze jest uświadamiana i wykorzystywana przez praktyków. Jeśli edukacja kulturowa ma przygotować do tworzenia i przeobrażania kultury oraz ingerowania w życie społeczne, by czynić je bardziej demokratycznym, musi poszerzać zakres wpływu uczestnika i opierać się na równoprawnych relacjach. Dzięki temu praktyka edukacji kulturowej dzieci i młodzieży ma szansę stać się znaczącą przestrzenią urzeczywistniania idei partycypacji społecznej dzieci i młodzieży.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2021, 40, 4; 243-261
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzykulturowe konteksty edukacji religijnej – problem otwartej tożsamości religijnej
Autorzy:
Różańska, Aniela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606441.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
school religious education, open religious identity, Christian values, otherness, young people
szkolna edukacja religijna
otwarta tożsamość religijna
wartości chrześcijańskie
inność
młodzież
Opis:
Contemporary dimension of religious, socio-cultural situation in Europe implies the need for the positive perception of the persons of different faiths. The perception of the religious otherness as a value may (through mutual exchange and synthesis of spiritual values intrinsic for whole Christian community and encounter with positive values of other religions) enrich religious identity with the aspect of openness.Young people tirelessly search for their own identity and, thus, confirm the need for religious education which enhances the formation of religious identity. Tasks of school religious education in the context of forming the open religious identity comprise both acquiring knowledge about one’s own religion and church, religious formation and also the knowledge about religious pluralism; the perception of the religiously other as the value; reflexive approach to religious questions and the development of positive attitudes toward the religious otherness. The author attempts to find the answer to the question whether and to what extent the religious education enhances the creation of open religious identity of young people.
Współczesny wymiar religijny rzeczywistości społeczno-kulturowej Europy implikuje potrzebę pozytywnego postrzegania osób/grup odmiennych religijnie. Postrzeganie Inności religijnej jako wartości może – poprzez wzajemną wymianę i scalanie wartości duchowych będących wspólnym dobrem chrześcijaństwa, a w kontekście różnych religii poprzez mediację między wartościami chrześcijańskimi i pozytywnymi wartościami innych religii – wzbogacać tożsamość religijną o aspekt otwartości.Młodzi ludzie usilnie poszukują własnej tożsamości, stąd edukacja religijna młodzieży powinna stymulować kształtowanie tożsamości religijnej. Zadania edukacji religijnej w kontekście kształtowania otwartej tożsamości religijnej obejmują zarówno nabywanie wiedzy o własnej religii i Kościele, formację religijną, jak i wiedzę na temat pluralizmu religijnego, postrzeganie zróżnicowania religijnego jako wartości, refleksyjne podejście do kwestii religijnych i rozwijanie pozytywnych postaw wobec Inności religijnej. Autorka stawia pytanie: czy i w jakim stopniu szkolna edukacja religijna wspomaga kształtowanie otwartej tożsamości religijnej młodzieży.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2017, 36, 3
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona praw osób ze specjalnymi potrzebami
Autorzy:
Zaika, Vitalii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606937.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
people with special educational needs
basic needs
self-realization
self-support mechanisms in self-realization
inclusive education
regulations
osoby o specjalnych potrzebach edukacyjnych, podstawowe potrzeby, sa- morealizacja, mechanizmy samoobsługowe w samorealizacji, edukacja włączająca, przepisy
Opis:
In the article, the author analyzes three models of attitudes towards people with special needs in the world: the medical model, the model of normalization, and social model, as well as defines priority humanistic approach based on respect for human dignity, rights and freedoms of every individual, regardless of gender, age or state of health. The basic needs of people with disabilities are identified, as well as the need for self-realization by which people seek to find their place in life and to realize their potential, talents, professional self-determination. We considered internal and external support mechanisms of “the disabled” in their development, for whom inclusive education aims at: creating favorable psychological climate in the family; creating cultural system in society; support from the government in professional and creative self-realization; social prevention and control of negative attitudes towards people with disabilities; providing equal rights by state, that erasure boundaries between “healthy” people and those with disabilities; positive self-perception and self-attitude; active life; a clear identity and personalization; responsibility, freedom and a strong will; belief in yourself and a positive assessment of one’s own and other people’s capabilities. We considered foreign and domestic regulations that ensure the rights of people with special needs: the Universal Declaration of Human Rights (1948), the Declaration of the Rights of the Child (1959), the Declaration on the Rights of Mentally Retarded Persons (1971), the Declaration on the Rights of Disabled Persons (1975), the Vocational Rehabilitation and Employment (Disabled Persons) Convention (1983), Convention on the Rights of the Child (1989), Standard Rules on the Equalization of Opportunities for Persons with Disabilities (1993), the Salamanca Statement on Principles, Policy and Practice in Special Needs Education and a Framework for Action (1994), the Dakar Declaration (2000), the Convention on the Rights of Persons with Disabilities (2006, New York) and others.
W artykule autor przeanalizował trzy modele postaw wobec osób o specjalnych potrzebach na świecie (model medyczny, model normalizacji i model społeczny) oraz określił priorytetowe podejście humanistyczne oparte na poszanowaniu godności ludzkiej, praw i wolności każdej osoby, niezależnie od płci, wieku czy stanu zdrowia. Wskazano też podstawowe potrzeby osób niepełnosprawnych oraz potrzebę samorealizacji, w wyniku której ludzie starają się odnaleźć swoje miejsce w życiu i wykorzystać swój potencjał, talenty, profesjonalną determinację. Uwzględnione zostały wewnętrzne i zewnętrzne mechanizmy wsparcia „niepełnosprawnych” w ich rozwoju, dla których edukacja włączająca ma na celu: zbudowanie korzystnego klimatu psychologicznego w rodzinie; stworzenie systemu kulturowego w społeczeństwie; uzyskanie wsparcia rządu w profesjonalnej i twórczej samorealizacji; zapobieganie społecznym negatywnym postawom wobec osób niepełnosprawnych i ich kontrolę; zapewnienie równych praw przez państwo; usuwanie granic między „zdrowymi” a osobami niepełnosprawnymi; pozytywne postrzeganie siebie; aktywne życie; wyraźną tożsamość i personalizację; odpowiedzialność, wolność i silną wolę; wiarę w siebie i pozytywną ocenę możliwości (swoich i innych osób). W opracowaniu przedstawiono zagraniczne i krajowe przepisy gwarantujące prawa osób o szczególnych potrzebach, takie jak: Powszechna deklaracja praw człowieka (1948), Deklaracja praw dziecka (1959), Deklaracja praw osób upośledzonych umysłowo (1971), Deklaracja praw osób niepełnosprawnych (1975), Konwencja dotycząca rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia osób niepełnosprawnych (1983), Konwencja o prawach dziecka (1989), Standardowe zasady wyrównywania szans osób niepełnosprawnych (1993), Deklaracja Salamanki w sprawie zasad, polityki i praktyki w zakresie specjalnych potrzeb edukacyjnych i ramy działania (1994), Deklaracja z Dakaru (2000), Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych (2006, Nowy Jork) i inne.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2018, 37, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies