Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "osoba; personalizm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Między zawodem a służbą. O pracy pracownika socjalnego z osobami starszymi w perspektywie etyki personalistycznej
Between profession and service. About the work of a social worker with the elderly from the perspective of personalistic ethics
Autorzy:
Stachurski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762682.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
osoba starsza
pracownik socjalny
utylitaryzm
personalizm
godność
elderly person
social worker
utilitarianism
personalism
dignity
Opis:
Wobec wyzwania, jakim jest proces starzejącego się społeczeństwa (zwłaszcza w Europie), wydaje się słuszne podjęcie tematu dotyczącego roli pracownika socjalnego wobec osób starszych. Zagadnienie to rozważane jest w aspekcie etycznym, w oparciu o współczesne trendy wypracowane na gruncie utylitaryzmu i personalizmu. W artykule kładzie się nacisk głównie na personalizm, który pozwala spojrzeć na opiekę nad starszymi z punktu widzenia osoby, podmiotowości, godności i odpowiedzialności, obowiązków zawodowych i służby; pozwala dowartościować pozycję starszych w strukturze społecznej, a także docenić pracę na ich rzecz.
In view of the challenge posed by the process of an aging society (especially in Europe), it seems right to take up the topic of the role of a social worker in relation to the elderly. This issue is considered in an ethical aspect, based on contemporary trends developed on the basis of utilitarianism and personalism. The article focuses mainly on personalism, which allows looking at the care of the elderly from the point of view of the person, subjectivity, dignity and responsibility, professional duties and service; it allows for the appreciation of the position of elders in the social structure, as well as appreciating the work for them.
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 59, 1; 39-56
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modele wartości godności człowieka i kwestia sprawiedliwości
Autorzy:
Tytko, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195232.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dignity
person
human person
justice
infinity
infinitesimals
personalism
utilitarianism
godność
osoba ludzka
sprawiedliwość
nieskończoność
nieskończenie małe
personalizm
utylitaryzm
Opis:
W niniejszym artykule podejmujemy próbę przeanalizowania relacji pomiędzy różnymi wartościami godności ludzkiej a sposobem definiowania sprawiedliwości. Rozróżniamy następujące możliwości: godność ma wartość 0 (lub 1/ω), skończoną G lub nieskończoną (rozumianą na dwa sposoby: jako granica i jako liczba hiperrealna K). Przypisanie wartości nieskończonej godności człowieka będzie tożsame z przyjęciem głównych założeń personalistycznych odnośnie do godności osoby. Rozumowanie przeprowadzamy, wykorzystując podstawowe narzędzia modelowania matematycznego. Bierzemy również pod uwagę wartość materialną „warunków początkowych” każdego człowieka, określoną w odniesieniu do danego społeczeństwa i czasu, ale zróżnicowaną dla poszczególnych ludzi. Pokazujemy, że w kontekście problemu sprawiedliwości jest to dodatkowa płaszczyzna badawcza. Proponujemy w efekcie metaetyczną przestrzeń dialogu między personalizmem a utylitaryzmem.
In this article we attempt to analyze the relationship between different values of human dignity and the way justice is defined. We study the following possibilities: dignity has a value of 0 (or 1/ω), a finite value G or infinite (understood in two ways: as a limit and as hyperreal number K). The attribution of the value of infinite human dignity will is it the same as the adoption of the main personalistic assumptions about the dignity of the person. The reasoning is carried out using basic mathematical modelling tools. We also take into account the material value of each person’s “initial conditions,” defined in relation to a given society and time, but differentiated for individual people. We show that, in the context of the problem of justice, these “initial conditions” create an additional research area. In effect, we propose a metaethical space for dialogue between personalism and utilitarianism.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 55, 2; 167-188
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu aksjologicznych podstaw dla etyki działań biotechnologicznych
Autorzy:
Szymoniak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195237.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
biotechnology
science
ethics
axiology
moral values
personalism
person
dignity
biotechnologia
nauka
etyka
aksjologia
wartości moralne
personalizm
osoba
godność
Opis:
Biotechnologia należy do jednej z najszybciej rozwijających się dziedzin nauki. We współczesnej debacie bioetycznej nierzadko spotkać można opinię wskazującą na to, że biotechnologię jako naukę należy uznać za etycznie neutralną, a jedynie jej zastosowania powinny podlegać kwalifikacji moralnej. Zaprezentowana w artykule charakterystyka biotechnologii skłania autora do zaproponowania tezy przeciwnej. W pracy badawczej biotechnolog napotyka zagadnienia domagające się podejmowania decyzji o charakterze moralnym. Stąd w artykule przedstawiono pogląd, iż praktyka naukowa należąca do biotechnologii „nasycona” jest wartościami moralnymi. Uznanie aksjologicznego i etycznego wymiaru biotechnologii prowadzi jednocześnie do wniosku, że w codziennej praktyce badawczej naukowiec winien świadomie uwzględnić moralne aspekty swoich działań oraz wziąć pod uwagę dobro osoby ludzkiej. W artykule zaproponowano również ogólny model etosu biotechnologa oparty na etyce personalistyczno-tomistycznej.
Biotechnology is one of the most rapidly progressing field of modern science. In contemporary bioethical debate one can frequently find views, stating that biotechnology as a field of science is ethically neutral and only its applications should be evaluated ethically. Based on the description of biotechnology presented herein, the author of the article supports the opposite thesis. In scientific work biotechnologist frequently meets issues that require moral decisions to be made. Therefore, the article presents the view, that scientific practice in the field of biotechnology is filled with moral values (value-ladenness of science). Accepting axiological and ethical context of modern biotechnology leads us to the conclusion that in daily scientific practice scientists should consciously take into account moral aspects of their activity and also attract their attention to protect the good of human person. In addition, the article presents the basic model of biotechnologist’s ethos based on Thomistic Personalism.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 55, 2; 189-206
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autoteleologia osoby a teleologia natury w antropologii Karola Wojtyły
Autorzy:
Biesaga, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195317.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
anthropology
teleology
autoteleology
nature of human being
person
realistic personalism
antropologia
teleologia
autoteleologia
natura człowieka
osoba
personalizm realistyczny
Opis:
Artykuł rekonstruuje i analizuje Wojtyłowską propozycję przezwyciężenia dualizmu antropologicznego przez syntezę teleologicznych tendencji natury ludzkiej z autoteleologią wolności osoby. Propozycja ta zmierza równocześnie do syntezy filozofii bytu i filozofii świadomości, inaczej syntezy podmiotowego i przedmiotowego, subiektywnego i obiektywnego ujęcia człowieka oraz norm moralnych. Droga ta jest trudniejsza niż obrana przez antropologię spirytualistyczną lub jej przeciwieństwo, antropologię naturalistyczną, czy materialistyczną. Drogę tę można nazwać filozofią i antropologią integralną, łączącą w sobie pełne ujęcie bytu ludzkiego.
The paper is reconstructing and analyzing the Karol Wojtyła’s proposition to overcome dualism in anthropology by developing a synthesis of teleological tendency of human nature and autoteleology of personal freedom. This proposition leads up also to synthesis of philosophy of being with philosophy of consciousness, that is synthesis of subjective and objective approach to a human being and his moral norms. This way is more difficult in comparison with spiritual anthropology or with its contrariety – naturalistic or materialistic anthropology. We can call it integral anthropology, because it present a complete conception of human being.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 53, 1; 77-95
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The problem of personalism in Karol Wojtyła’s debate with Max Scheler
Problem personalizmu w dyskusji Karola Wojtyły z Maksem Schelerem
Autorzy:
Czachorowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31208765.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
etyka
Karol Wojtyła
Max Scheler
personalizm
osoba ludzka
obiektywizm
zasada realizmu
emocjonalizm
postmodernizm
neuroetyka
ethics
personalism
human person
objectivism
principle of realism
postmodernism
neuroethics
Opis:
The article shows that already in his habilitation dissertation on Max Scheler’s ethics Karol Wojtyła defended the consistent ethical personalism, distorted by the German phenomenologist. However, the pertinent tying of moral values to the supreme, supra-instrumental value of the human person, involved its subjectivization, as a result of which Scheler’s claims to ethical objectivism are unfounded. Besides, in a completely unfounded manner he considered spontaneous emotionality as the centre of the person, thereby losing the person’s causative agency towards moral values, i.e. the central role of the human reason and free will in moral life, thus negating man’s moral responsibility for his actions. This assessment of Scheler’s ethics has relevance for discernment in contemporary posthumanist ethics, which – following Scheler’s lead – attributes the guiding role in moral life to spontaneous emotions.
Artykuł wykazuje, że już w pracy habilitacyjnej poświęconej etyce Maksa Schelera Karol Wojtyła bronił konsekwentnego personalizmu etycznego, wypaczonego przez niemieckiego fenomenologa. Trafne wiązanie wartości moralnych z nadrzędną, ponadinstrumentalną wartością osoby ludzkiej, wiązało się jednak z jej subiektywizacją, w wyniku czego roszczenia Schelera do obiektywizmu etycznego są bezpodstawne. Oprócz tego całkowicie bezpodstawnie uznał spontaniczną emocjonalność za centrum osoby, gubiąc w ten sposób sprawczość osoby wobec wartości moralnych, czyli centralną rolę ludzkiego rozumu i wolnej woli w życiu moralnym, zaprzepaszczając w ten sposób moralną odpowiedzialność człowieka za swoje czyny. Ta diagnoza etyki Schelera ma znaczenie dla rozeznania we współczesnej posthumanistycznej etyce, która — idąc tropem Schelera — rolę kierowniczą w życiu moralnym przypisuje spontanicznym emocjom.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 71-84
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies