Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "language and speech" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Zaburzenia neurorozwojowe. Zmiany w podejściu teoretycznym i diagnostycznym
    Neurodevelopmental Disorders. Changes in the Theoretical and Diagnostic Approach
    Autorzy:
    Jastrzębowska, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/892867.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-30
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    międzynarodowe klasyfikacje medyczne DSM
    ICD
    zaburzenia rozwoju psychicznego
    zaburzenia neurorozwojowe
    rozwojowe zaburzenia języka
    zaburzenia rozwoju mowy i języka
    international medical classifications DSM
    mental development disorders
    neurodevelopmental disorders
    language development disorders
    language and speech development disorders
    Opis:
    Na potrzeby diagnozy i terapii powstały typologie medyczne o zasięgu ogólnoświatowym. Do najbardziej znanych i powszechnie stosowanych zalicza się ICD (ang. International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) – Międzynarodową Statystyczną Klasyfikację Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD oraz DSM (ang. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) – Klasyfikację Zaburzeń Psychicznych DSM, których nowe edycje stanowią przedmiot zainteresowań autorek. W artykule wskazano światowe trendy i kierunki zmian, jakie się dokonują w obszarze terminologii i kategoryzowania zaburzeń rozwoju psychicznego (neurorozwojowych) i związanych z nimi rozwojowych zaburzeń języka (Developmental Language Disorders – DLD). Przedstawiono tu i odniesiono się do propozycji zmian, jakie WHO planuje w najnowszej, 11. edycji międzynarodowej klasyfikacji chorób i zaburzeń psychicznych ICD, która w Polsce zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2022 roku. Podjęto też próbę ukazania, jak na przestrzeni 25 lat zmieniała się terminologia i jakie zmiany na tym polu obecnie się dokonują; jak rozwój wiedzy i świadomości społecznej wpływał na rewizję podejścia teoretycznego i nazewnictwa. Umożliwiły to szczegółowa analiza starszych i nowych edycji wzmiankowanych typologii ICD i DSM, tj.: DSM-IV (z 1994 i 2000 roku), DSM-5 (z roku 2013) oraz ICD-10 (rok wydania 1996) i ICD-11 (z 2019 roku). W tabeli zmieszczonej w końcowej części artykułu (zmodyfikowana wersja tabeli autorstwa G. Jastrzębowskiej z 1999 roku, uzupełniona o nowe propozycje zmian WHO i Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychiatrów) zaprezentowano, jak ewoluowało podejście teoretyczne w odniesieniu do zaburzeń psychicznych i zachowania i, w konsekwencji, jak zmieniały się nazwy powstających na tym tle zaburzeń rozwoju mowy i języka. W tabeli tej zestawiono rodzimą terminologię z aktualnie obowiązującą w ICD-10 oraz DSM-IV, DSM-5 i odniesiono ją do nazw kategorii oraz jednostek klinicznych, wyróżnionych w nowej, 11. edycji ICD. W celu porównania i właściwej oceny opisywanych zjawisk zestawienie to zostało uzupełnione o szczegółowy opis kryteriów diagnostycznych proponowanych w ICD-11 i DSM-5.
    For the sake of diagnosis and therapy, there were created medical typologies of worldwide range, among which the most recognized and commonly used are ICD (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) and DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) whose new editions are of interest to the authors. This article points out the global trends and directions of changes that occur throughout the area of terminology and categorization of mental development disorders (neurodevelopmental) and associated with them Developmental Language Disorders (DLD). The work presents and refers to the proposals of changes, which are planned by WHO in the latest, eleventh edition of international classification of diseases and mental disorders ICD, that will be in force in Poland from the first of January 2022. There is also made an attempt to show how the terminology has been changing over the past 25 years and what changes are currently being made in this field; how the development of knowledge and social awareness impacted the revision of the theoretical approach and nomenclature. It was possible by the detailed analysis of the older and new editions of abovementioned ICD and DSM typologies, that is: DSM-IV from 1994 and 2000, DSM-5 (from 2013), ICD-10 (released in 1996) and ICD-11 (from 2019). The table placed in the final part of the article (which is a modified version of the table published by G. Jastrzębowska in 1999, supplemented with new changes proposed by WHO and the American Association of Psychiatrists) indicates how the theoretical approach has evolved in relation to mental disorders and behaviour, and as a consequence, how the names of speech and language development disorders created on this background have changed. This table compares the native terminology with the one that is currently in force in ICD-10 and DSM-IV, DSM-5, and it refers to the names of categories and clinical units distinguished in the new, eleventh edition of ICD. In order to make comparison and accurately evaluate the described phenomena, this collation has been complemented with a detailed description of diagnostic criteria proposed in ICD-11 and DSM-5.
    Źródło:
    Logopedia; 2019, 48, 1; 27-45
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaburzenia płynności mowy – stan badań i praktyki logopedycznej na początku XXI wieku
    Speech Fluency Disorders – the State of Research and Speech-Language Therapy Practice at the Beginning of the 21st Century
    Autorzy:
    Woźniak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/892677.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-27
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    logopedia
    zaburzenia płynności mowy
    jąkanie
    giełkot
    speech and language therapy
    fluency disorders
    stuttering
    cluttering
    Opis:
    Artykuł jest próbą syntezy i uporządkowania najbardziej aktualnych danych na temat zaburzeń płynności mowy: jąkania i giełkotu. Rozpatrywane dane pochodzą zarówno z badań naukowych, opartych na najnowszych technikach diagnostycznych (np. fMRI, PET, badania audiologiczne), jak i refleksji nagromadzonej wokół praktyki logopedycznej. Wzięto pod uwagę czynniki predysponujące, wyzwalające i utrzymujące wyróżnione zaburzenia mowy, a także sposoby określania celów terapii osób z tymi zaburzeniami i sposoby jej prowadzenia. Wnioski wynikające z przeprowadzonej metaanalizy zebranych danych dowodzą istotnych zmian w teoretycznej i praktycznej perspektywie postrzegania jąkania i giełkotu. W przypadku jąkania zasadnicza zmiana dokonała się w rozumieniu przyczyn tego zaburzenia: obecnie powszechnie przyjmuje się, że przyczyna jąkania tkwi w mózgu. Artykuł omawia wnioski neuromorfologiczne i neurofunkcjonalne wynikające z wielu ostatnich badań. Terapia osób jąkających ma obecnie na celu dostosowanie się do oczekiwań klienta. Została omówiona w podziale na grupy wiekowe. W przypadku giełkotu również omówiono deficyty neuroanatomiczne leżące u jego podłoża, w tym głównie deficyty w okolicy obszarów czołowych lewej półkuli, odpowiedzialnych za planowanie motoryczne i kontrolę zachowania. W giełkocie stwierdza się głównie deficyty w zakresie kodowania gramatycznego: syntaktycznego i fonologicznego zdania oraz monitorowania wypowiedzi, co należy wziąć pod uwagę w terapii.
    The article is an attempt to synthesize and organize the most up-to-date data on speech fluency disorders: stuttering and cluttering. The analyzed data come from both scientific research based on the latest diagnostic techniques (e.g. fMRI, PET, audiological research) as well as the reflection accumulated around the speech-language therapy practice. The factors predisposing, triggering and maintaining distinguished speech disorders, as well as methods of determining the goals of therapy of people with these disorders and ways of its management were taken into account. Conclusions resulting from the meta-analysis of the collected data prove significant changes in the theoretical and practical perspective of stuttering and cluttering. In the case of stuttering, the fundamental change occurred in the understanding of the causes of this disorder: nowadays, it is widely accepted that the cause of stuttering is in the brain. The article discusses neuromorphological and neurofunctional conclusions resulting from many recent studies. The therapy of stutterers is now aimed at adapting to the client’s expectations. The therapy was discussed in the division of age groups. In the case of cluttering, the neuroanatomic deficits at its base are also discussed, mainly deficits in the frontal areas of the left hemisphere leading to motor planning and behavior control. In cluttering, there are mainly deficits in grammatical coding of sentences: syntactic and phonological and monitoring utterances, which should be taken into acount in the therapy.
    Źródło:
    Logopedia; 2018, 47, 2; 141-156
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie piosenki we wspomaganiu rozwoju sprawności językowych, komunikacyjnych i poznawczych dziecka
    The Use of Songs to Support the Development of the Child’s Language, Communication and Cognitive Skills
    Autorzy:
    Wysocka, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954810.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-17
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    piosenka
    rozwój mowy i języka
    profilaktyka i terapia zaburzeń słuchu i mowy
    song
    development of speech and language
    prevention and therapy of hearing and speech disorders
    Opis:
    Piosenka jest częstą formą aktywności muzycznej dziecka. Dziecięce śpiewanie spełnia wiele ważnych funkcji: wprowadza w świat muzyki, pomaga nawiązywać i podtrzymywać relacje z opiekunami i rówieśnikami, zapoznaje dziecko z licznymi obszarami tematycznymi, pomaga w zrozumieniu różnych zjawisk społecznych, usprawnia aparat mowy. Wykorzystanie piosenki wspiera także rozwój innych funkcji, warunkujących rozwój mowy i języka. W niniejszym artykule zostały wskazane funkcje językowego, komunikacyjnego i poznawczego funkcjonowania dziecka, które mogą być rozwijane przez zastosowanie dziecięcej piosenki, zarówno podczas codziennych aktywności, jak i w czynnościach profilaktycznych czy terapeutycznych.
    A song is a frequent form of the child’s musical activity. The child’s singing fulfills many important functions: it introduces him/her into the world of music, helps establish and maintain relationships with parents/caregivers and peers, acquaints the child with many thematic areas, helps understand different social phenomena, and improves the speech apparatus. The use of songs also supports the development of other functions determining the development of speech and language. The present paper shows the functions of the child’s language, communication and cognitive, functioning that can be developed by use of children’s songs, both during daily and prevention or therapy activities.
    Źródło:
    Logopedia; 2021, 50, 1; 143-156
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktualne problemy terapii logopedycznej w zaburzeniach należących do spektrum autyzmu – podmiotowość, celowość, metoda
    Current Problems of Speech and Language Therapy in Autism Spectrum Disorders – Subjectivity, Purposefulness, Methods and Scientific Evidence
    Autorzy:
    Hrycyna, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1938520.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-02
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    zaburzenia należące do spektrum autyzmu
    terapia logopedyczna
    podmiotowość
    opieka skoncentrowana na osobie
    celowość
    metody
    dowody naukowe
    filozofia nauki
    autism spectrum disorder
    speech and language therapy
    subjectivity
    personcentred care
    purposefulness
    methods
    scientific evidence
    philosophy of science
    Opis:
    Artykuł dotyczy aktualnych problemów terapii logopedycznej w zaburzeniach należących do spektrum autyzmu, związanych z podmiotowością, celowością i metodami terapii (w tym kwestią dowodów naukowych). Kategorię podmiotowości autorka odnosi do osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, ich rodzin, ale także samych terapeutów. Przywołuje w tym kontekście założenia nurtu opieki skoncentrowanej na osobie (person-centred care). Wymienia potencjalne zagrożenia dla podmiotowego traktowania osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Pisząc o celowości terapii logopedycznej, zwraca uwagę na dobór celów, ich hierarchizację oraz dynamikę w ich realizacji. Podkreśla ważność organizacji postępowania terapeutycznego, zwłaszcza w obliczu aktualnych zmian w rzeczywistości społecznej. W końcowej części omawia problem metod terapii zaburzeń ze spektrum autyzmu, w tym kwestię dowodów naukowych oraz nurtu praktyki opartej na dowodach (evidence based practice, EBP). Sygnalizuje, jakie wątpliwości budzi nurt EBP i jakie trudności wiążą się ze stosowaniem tego paradygmatu w terapii logopedycznej. Przedstawia problem dowodów naukowych z perspektywy filozofii nauki. Nurt EBP jest zapośredniczony w konkretnej koncepcji filozoficznej, tj. w empiryzmie i realizuje ideał nauki zgodny z tą tradycją. Uznając niekwestionowaną wartość badań empirycznych i wkład empiryzmu w rozwój nauki, autorka proponuje, by rozróżniając typy wiedzy (różnie definiowane dowody naukowe, doświadczenia indywidualne itp.) uznawać odpowiednią wartość każdego z nich. Podkreśla przy tym wartość doświadczeń i refleksji samych osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
    The article deals with the current problems of speech and language therapy in autism spectrum disorders, which are connected with subjectivity, purposefulness, methods and scientific evidence. The author points out the importance of the category of subjectivity in the treatment of autism spectrum disorders, referring it to people with autism spectrum disorders, their families, but also therapists themselves. She recalls the person-centered care (PCC) concept in this context. Lists the potential threats for subjectivity in treatment of people with autism spectrum disorders. relates the problem of subjectivity to cooperation with families of people with autism, as well as cooperation within a multidisciplinary team. Emphasizes the importance of knowledge about emotions and awareness of cultural factors as important in the therapy of people with autism spectrum disorders. Writing about the purposefulness of speech therapy in autism spectrum disorder, he draws attention to the selection of goals, their hierarchy and dynamics in their implementation. Draws attention to the importance of the problem of organizing therapeutic treatment, especially in the face of current changes in social reality. In the final part she discusses the problem of therapy methods. In the final part she discusses the problem of therapy methods in autism spectrum disorders, including problem of scientific evidence and evidence based practice. Indicates the possible reasons why this problems became the subject of lively discussions. Discusses the doubts related to the use of evidence-based practice (EBP) paradigm in speech therapy. It evokes a look at the problem of scientific evidence understood behind the EBP stream from the perspective of the philosophy of science. In its light, EBP is a creation of human thought mediated in a specific philosophical concept, i.e. in empiricism, and realizes the ideal of science in line with this tradition. recognizing the unquestionable value of empirical research and the contribution of empiricism to the development of science, the author suggests that when distinguishing between types of knowledge (differently defined scientific evidence, individual experiences, etc.), do not re-evaluate or undervaluate any of them.
    Źródło:
    Logopedia; 2020, 49, 2; 23-37
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Персонификация в логопедической работе с детьми с общим недоразвитием речи
    Personification in Speech Therapy Work with Children Having Specific Language Impairment
    Autorzy:
    Филичева, Татьяна Борисовна
    Туманова, Татьяна Володаровна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/892905.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-30
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    персонификация
    дети младшего школьного возраста
    персонифицированные средства логопедической работы
    общее недоразвитие речи
    персонифицированный диагностический профиль
    коморбидность речеязыковых и моторных нарушений
    personification
    children of primary school age
    personalized means of speech therapy work
    specific language impairment in children
    personalized diagnostic profile
    comorbidity of speech
    language and motor disorders
    Opis:
    Понятие «персонификация» является достаточно упроченным в общей педагогике. В то же время в отраслях специальной педагогики, и в логопедии, в частности, назрела острая потребность в персонификации коррекционно-развивающего воздействия при системных нарушениях речи. Представлено обоснование персонификации логопедической работы с детьми, имеющими общее недоразвитие речи. Обозначены соответствующие научные позиции авторов относительно персонификации в области дифференциальной диагностики, коррекционно-развивающего воздействия, профилактики системных последствий недоразвития речи у детей. Определены направления дальнейшего развития обозначенной проблемы персонификации логопедической работы.
    The concept of “personification” is sufficiently strengthened in pedagogy. At the same time, in the special pedagogy, and in speech therapy, in particular, there is an acute need for personification of the corrective-developing effect in a specific language impairment. The substantiation of personification of speech therapy work with children who have a specific language impairment is presented. The relevant scientific positions of the authors regarding the personification in the field of differential diagnosis, corrective-developing effects, prevention of systemic consequences of specific language impairment in children are indicated. The directions of the further development of the indicated problem of personification of speech therapy work are determined.
    Źródło:
    Logopedia; 2019, 48, 1; 159-168
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie rozumienia wypowiedzi w afazji – propozycja metodologiczna
    A Study of the Understanding of Aphasia Speech – Metodological Proposal
    Autorzy:
    Bigos, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929302.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-27
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    ogniskowe uszkodzenia mózgu
    zaburzenia mowy
    afazja
    czynności rozu-mienia wypowiedzi mówionych i pisanych
    focal brain damage
    speech disorders
    aphasia
    activities of understanding spoken and written language
    Opis:
    W artykule przedstawiono propozycję metodologii badania czynności rozumienia wypowiedzi mówionych i pisanych przez osoby, u których w wyniku ogniskowych uszkodzeń mózgu w obrę-bie obszaru mowy (zwykle środkowej części lewej półkuli u osób praworęcznych) wystąpiła afazja. Problem rozumienia w logopedii jest kategorią wciąż mało poznaną, pojawia się zatem potrzeba zbadania tej czynności przy użyciu ustrukturalizowanego narzędzia badawczego. Zaproponowana metodologia, odwołując się do doświadczeń glottodydaktyki, która wyodrębnia cztery poziomy ro-zumienia tekstu: globalny, selektywny, szczegółowy i interakcyjny, pozwala na określenie stopnia zaburzeń rozumienia tekstu na poszczególnych jego poziomach. Dopełnieniem wyników pozyska-nych na podstawie badania tekstów mówionych i pisanych (w kontekście i poza kontekstem) jest ocena rozumienia poszczególnych struktur językowych o różnym poziomie złożoności gramatycz-nej (strona bierna, inwersja składniowa, zdania z podwójnym przeczeniem, związki rządu, struktury porównawcze, wyrażenia przyimkowe) – zarówno w tekstach mówionych, jak i pisanych.
    The article presents a proposal for methodology to study of understanding spoken and writ-ten statements by people who have developed aphasia as a result of focal brain damage within the speech area (usually the middle part of the left hemisphere in right-handed people). The problem of understanding in speech therapy is a category that is still not well known, so there is a need to investigate this activity on the basis of a structured research tool. The proposed methodology, referring to the experience of glottodidactics, which distinguishes four levels of understanding of the text: global, selective, detailed and interactive, allows to determine the degree of dysfunction in the understanding of the text at its different levels. The results obtained from the study of oral and written texts (in and out of context) are complemented by the assessment of understanding of individual language structures of varying levels of grammatical complexity (passive side, syntactic inversion, sentences with double negation, government relations, comparative expressions, prepositional expressions) – both in oral and written texts.
    Źródło:
    Logopedia; 2020, 49, 1; 125-151
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trudności fonetyczno-fonologiczne osób uczących się języka polskiego jako obcego w perspektywie logopedyczno-glottodydaktycznej
    Phonetic and Phonological Difficulties of People Learning Polish as a Foreign Language in a Speech Therapy and Glottodidactic Perspective
    Autorzy:
    Ciszewska-Psujek, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1938297.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-02
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    problemy fonetyczno-fonologiczne w uczeniu się języka polskiego jako obcego
    diagnoza zaburzeń mowy
    metody terapii wad wymowy
    nauczanie wymowy
    phonetic and phonological problems in learning Polish as a foreign language
    diagnosis of speech disorders
    methods of pronunciation defect therapy
    teaching pronunciation
    Opis:
    Zainteresowanie obcokrajowców podjęciem nauki i pracy w Polsce zmusza ich do inten-sywnej nauki języka polskiego i opanowania sfery fonetyczno-fonologicznej, będącej fundamen-tem dla pozostałych podsystemów języka. Coraz częściej osoby uczące się języka polskiego jako obcego (JPJO) korzystają z pomocy logopedy, posiadającego specjalistyczną wiedzę z fonetyki artykulacyjnej oraz dysponującego umiejętnością wywoływania głosek. W artykule przedstawiono przegląd literatury dotyczącej problemów fonetyczno-fonologicznych obcokrajowców uczących się języka polskiego z perspektywy dwóch interdyscyplinarnych i powiązanych ze sobą nauk – logo-pedii i glottodydaktyki polonistycznej. Omówione zostały kierowane do obcokrajowców procedury działań logopedycznych, do których należy diagnoza oraz terapia wad wymowy lub usprawnianie sfery artykulacyjno-prozodycznej za pomocą metod glottodydaktyczno-logopedycznych.
    The interest of foreigners in studying and working in Poland compels them to study Polish intensely and to master the phonetic and phonological sphere, which is the foundation for other language subsystems. More and more students studying Polish as a foreign language benefit from the help of a speech therapist, which has the specialist knowledge of articulation phonetics and has the ability to make sounds. The article presents a review on research on phonetic and phonological problems of foreigners learning Polish language from the perspective of two interdisciplinary and related sciences – speech therapy and Polish language glottodidactics. We discussed speech therapy procedures addressed to foreigners, which include diagnosis and therapy of speech defects or the improvement of the articulatory and prosodic sphere using glottodidactic and speech therapy methods.
    Źródło:
    Logopedia; 2020, 49, 2; 199-217
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies