Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Assunta" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
“Dance of Death with Maiden”: The Visual Grammar of the Death and the Maiden Motif: Birgit Jürgenssen and Assunta Abdel Azim Mohamed
Autorzy:
Lillington, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076565.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
"Dance of Death"
"Death and the Maiden"
Birgit Jürgenssen
Assunta Abdel Azim Mohamed
art-photography
Taniec śmierci
Śmierć i Dziewczyna
fotografia artystyczna
Opis:
This article looks at the allusions made by Austrian artists Birgit Jürgenssen and Assunta Abdel Azim Mohamed to the historical genres “Dance of Death” and “Death and the Maiden”. I examine in particular Jürgenssen’s series “Totentanz mit Mädchen” and “Untitled Polaroids” (also known as the “Death and the Maiden” polaroids). I raise the significance of her titles and argue that she is dancing with the genre, in effect with art history itself. Then I consider Mohamed, 43 years Jürgenssen’s junior. I propose her as an heir of Jürgenssen. I argue that one of the reasons both artists allude to the two traditional genres is in order for the work to address the nature of art itself.
W tym artykule omówiono odniesienia i aluzje w twórczości austriackich artystek Birgit Jürgenssen i Assunty Abdel Azim Mohamed do historycznego gatunku „Tańca śmierci” i „Śmierci i dziewczyny”. Badam przede wszystkim serie fotograficzne Jürgenssen „Totentanz mit Mädchen” oraz „Untitled Polaroids” (znane również jako polaroidy „Śmierć i dziewczyna”). Uwydatniam znaczenie tych tytułów i twierdzę, że artystka tańczy z całym gatunkiem, a w efekcie z samą historią sztuki. Dalej rozważam twórczość Mohamed, 43 lata młodszej od Jürgenssen. Typuję ją na spadkobierczynię Jürgenssen. Twierdzę, że jednym z powodów, dla których obie artystki nawiązują do tych dwóch tradycyjnych motywów historii sztuki, jest to, że mówią w swoich pracach o samej istocie sztuki.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 2; 253-266
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies