Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "filmy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Saturn – wstydliwe (?) początki austriackiego filmu fabularnego
Saturn: The Embarrassing (?) Beginnings of Austrian Feature Film
Autorzy:
Kosińska-Krippner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850885.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Johann Schwarzer
Saturn-Film
pierwsze austriackie filmy fabularne
filmy erotyczne
kino austriackie
erotic movies
Austrian cinema
first Austrian feature films
Opis:
Johann Schwarzer (1880-1914) założył w Wiedniu pierwszą austriacką wytwórnię filmową, Saturn-Film, w której w latach 1906-1910 powstawały wyłącznie filmy erotyczne, dzisiaj uznane za pierwsze filmy fabularne zrealizowane w Austrii przez Austriaków. Dzięki intensywnym międzynarodowym poszukiwaniom pracownikom Österreichische Filmarchiv udało się odnaleźć w sumie ponad 30 produkcji z tej wytwórni, przez lata uznawanych za zaginione. W tekście została naszkicowana krótka historia Saturna i charakterystyka wybranych filmów Schwarzera. Autorka wskazała też na problemy z zaakceptowaniem przez niektórych austriackich badaczy erotycznych początków rodzimej kinematografii, czego skutkiem było zniekształcanie historycznej rekonstrukcji filmografii austriackiej.
Johann Schwarzer (1880-1914) founded in Vienna the first Austrian film company, Saturn-Film, which in 1906-1910 produced only erotic films, today considered the first feature films made in Austria by Austrians. Thanks to an intense international search, the employees of Österreichische Filmarchiv managed to find a total of over 30 films from this studio, which for years had been considered lost. The text outlines a short history of Saturn and the characteristics of selected films by Schwarzer. The author of the article also points out the reluctance of, inter alia, some Austrian film historians, in accepting the erotic origins of their native cinematography, which resulted in a distortion of the historical reconstruction of Austrian filmography.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 117; 124-142
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kidults”, skonsumowana nostalgia i amerykańskie filmy dla młodzieży z lat 80. (oraz ich współczesne symulakra)
Kidults, Consumed Nostalgia, and American Teen Movies of the 1980s (and Their Contemporary Simulacra)
Autorzy:
Korczarowska, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24972766.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kidults
skonsumowana nostalgia
filmy dla młodzieży
consumed nostalgia
teen movies
Opis:
W artykule omówiono wybrane filmy młodzieżowe (zrealizowane w Reaganowskiej erze politycznego i kulturowego neokonserwatyzmu) jako fenomen socjologiczny problematyzujący kwestię implikowanego odbiorcy. Główną tezą artykułu jest, że filmy dla nastolatków oparte na „formule Spielberga-Lucasa-Kinga” były, i w pewnym stopniu nadal są, adresowane nie do nastolatków, ale do kidults (amalgamatu dziecka dorosłego) – narcystycznych wiecznych nastolatków. Autorka wykorzystuje elementy teorii współczesnego konsumpcjonizmu Benjamina Barbera, opartej na idei „etosu infantylizmu” – etosu wymuszonej dziecięcości, który nakazuje traktowanie dzieci i kidults jako konsumentów. Filmy są analizowane w odniesieniu do koncepcji multisensorycznej nostalgii skonsumowanej Gary’ego Crossa (oznaczającej pożądanie przedmiotów pochodzących z okresu dla konsumentów formatywnego) jako psychologicznej odpowiedzi na doświadczanie życia w stresogennych realiach kapitalizmu.
The article discusses selected teen movies made in Ronald Reagan’s era of political and cultural neo-conservatism as a sociological phenomenon that problematizes the issue of the implied viewer. The main thesis is that teen movies based on the “Spielberg-Lucas-King formula” were, and to some extent still are, addressed not to teenagers but to kidults (a child-adult amalgam) – narcissistic perennial adolescents. The author uses elements of Benjamin Barber’s theory of modern consumerism based on the idea of “infantilist ethos” – an ethos of induced childishness that results in the targeting of children and kidults as consumers. The films are analysed in the framework of Gary Cross’s concept of multisensory “consumed nostalgia” (defined as a longing for objects rooted in the consumers’ formative years) as a psychological answer to experiencing life under disquieting fast capitalism.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 121; 34-57
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drugie (cyfrowe) życie filmów Orsona Wellesa
The Second (Digital) Life of Orson Welles’ Films
Autorzy:
Kozubek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339910.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Orson Welles
niedokończone filmy
digitalizacja
production studies
unfinished movies
digitization
Opis:
W świetle najnowszych badań archiwalnych historia życia i twórczości Orsona Wellesa nie jest już tak enigmatyczna i tajemnicza jak w poprzednich dekadach, jednak za sprawą nowych odkryć oraz kolejnych premier filmów odrestaurowanych i ukończonych po śmierci reżysera nadal pozostaje gorącym tematem dla jego biografów. Autorka śledzi wpływ procesu technologicznego na końcowy kształt przywróconych do życia dzieł Wellesa głównie na przykładzie Drugiej strony wiatru (2018) – ostatniego filmu reżysera oraz Too Much Johnson (1938) – odnalezionego w 2013 r. jego średniometrażowego debiutu. Wybór tych tytułów podyktowany jest z jednej strony tym, że w obu przypadkach technologia odegrała bardzo istotną rolę, z drugiej – oba te filmy nie zostały jeszcze dogłębnie opisane.
In the light of recent archival research, the story of Orson Welles' life and work is no longer as enigmatic and mysterious as it was in previous decades. But with new discoveries and the subsequent release of films restored and completed after the director's death, it remains a hot topic for his biographers. The author traces the influence of the technological process on the final shape of Welles' restored works mainly through the examples of The Other Side of the Wind (2018), the director's last film, and Too Much Johnson (1938), his medium-length debut found in 2013. The choice of these titles is dictated on the one hand by the fact that in both cases technology played a very important role, and on the other hand, by the fact that both films have not yet been described in depth.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 113; 153-168
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyjemność na granicy dyskomfortu
Pleasure on the Verge of Discomfort
Autorzy:
Przylipiak, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340692.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
filmy gier umysłowych
narratologia
afekt
mind-game films
narratology
affect
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Barbary Szczekały pt. Mind-game films. Gry z narracją i widzem (2019). Książka kładzie nacisk na komplikacje i zawiłości narracyjne filmów gier umysłowych. Zadaniem odbiorcy byłoby te zawiłości zrozumieć, z rozsypanych puzzli ułożyć spójny obrazek, zagadki i tajemnice wyjaśnić. Odbiór ma charakter racjonalny, jego opis jest ujęty w ramę psychologii poznawczej. Przeciwstawiony jest mu drugi typ odbioru (autorka książki za nim optuje), wedle którego odbiorcy filmów gier umysłowych szukają w nich przede wszystkim ucieleśnionych emocji. Szczekała charakteryzuje bliżej trzy rodzaje takich emocji, które nazywa terrorem identyfikacji, ekscesem nagromadzenia oraz dyskomfortem poznawczym. Choć są to doznania nieprzyjemne, zdaniem autorki to właśnie one przyciągają widza do tego typu kina.
The paper is a review of a book by Barbara Szczekała entitled Mind-game films. Gry z narracją i widzem [Mind-game Films: Games with Narrative and Spectator] (2019). The subject of the book is the current of “mind game films”, and the book is particularly concerned with the issue of the viewer’s reception of such films. Two modes of reception are confronted with each other. In the first one the emphasis is put on the complexity of mind-game films. The viewer’s task would be to straighten up this complexity, to complete a puzzle, to answer the riddles and solve mysteries. The reception is rational in nature, and the whole issue is put in the framework of cognitive psychology. This mode is juxtaposed to another one (the author opts for it), according to which the admirers of such films strive especially for embodied affects. Three such affects are described in detail: terror of identification, excess of accumulation and cognitive discomfort. Although these affects are rather unpleasant, the author insists that they attract the viewer to this kind of cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 110; 213-218
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady niepowstałych filmów
Traces of Unmade Movies
Autorzy:
Syska, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222572.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
niepowstałe filmy
production studies
historia filmu
unmade movies
history of film
Opis:
Syska omawia historycznofilmową użyteczność refleksji na temat niezrealizowanych filmów. Autor rozważa cztery możliwe powody, dla których analiza niezmaterializowanych projektów jest przydatna. Po pierwsze, pozwala ona na o wiele bardziej wnikliwe – niż w przypadku filmów zrealizowanych – opisywanie mechanizmów powstawania scenariuszy, tworzenia kolejnych wersji scen, dobierania obsady aktorskiej, eksperymentowania z lokacjami, ewoluowania projektu etc. Po drugie, umożliwia analizowanie genezy określonych rozwiązań artystycznych, które niekoniecznie zostały zaprojektowane dla powstałych filmów, lecz były obmyślane dla realizacji dzieł wcześniejszych – ostatecznie nieurzeczywistnionych. Po trzecie, pozwala stworzyć szeroką sieć cytatów i zawłaszczeń, bo porzucone projekty żywiły liczne inne filmy – często innych reżyserów. Po czwarte wreszcie, umożliwia analizę procesu produkcji filmowej w oparciu o narzędzia modnych dziś production studies.
Syska discusses the usefulness of the reflection on unmade films in the context of film studies. The author considers four possible reasons why the analysis of unmade films can be useful. Firstly, it permits a more in depth, than in the case of realised films, description of the mechanism of script writing, the creation of subsequent versions of scenes, the casting process, experiments with locations - in short the evolution of the film project. Secondly, it permits the analysis of the genesis of certain artistic solutions, which were not designed for films that were made, but for earlier works, that were not ultimately produced. Thirdly, it permits the creation of a wide net of citations and appropriations, as other films, often by other directors are inspired by the abandoned film projects. Fourthly, it permits the analysis of the film production process using the tools of the now popular production studies.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 27-40
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heroiczni mężczyźni i nieobecne kobiety
Heroic Men and Absent Women
Autorzy:
Korczarowska, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24955344.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
films on history
history politics
collective memory
filmy o historii
polityka historyczna
pamięć zbiorowa
Opis:
W książce Filmowe zarządzanie pamięcią. Kino polskie 2005-2020 o historii najnowszej (2022) Magdalena Urbańska dokonuje analizy „filmów o historii” z perspektywy politycznych mechanizmów zarządzania pamięcią zbiorową. Zaproponowane przez autorkę podejście odzwierciedla tezę, że filmy historyczne mogą dostarczyć wiedzy historycznej wyłącznie na temat okresu, w którym zostały zrealizowane. Autorkę interesują zagadnienia (II wojna światowa, okres PRL, relacje polsko-żydowskie, rola kobiety w społeczeństwie), które w latach 2005-2020 zajmowały wiodące miejsce w dyskursie publicznym. Urbańska traktuje kinematografię – wraz z całą jej instytucjonalizacją – jako instrument kształtujący nowe symboliczne imaginarium społeczne. Z zaproponowanej przez autorkę syntezy wyłania się przekonujący obraz kinematografii uwikłanej w dyskurs konserwatywnej polityki historycznej.
I In the book Filmowe zarządzanie pamięcią. Kino polskie 2005-2020 o historii najnowszej [Managing Memory through Film: Polish Cinema 2005-2020 on Recent History] (2022), Magdalena Urbańska analyses ‘films about history’ from the perspective of political mechanisms of collective memory management. The approach proposed by the author reflects the thesis that historical films can provide historical knowledge only about the period in which they were made. The author is interested in issues which occupied a leading place in Polish public discourse in 2005-2020 (World War II, the period of the Polish People’s Republic, Polish-Jewish relations, the role of women in society). Urbańska treats cinema – along with its entire institutionalization – as an instrument shaping a new symbolic social imaginary. From the synthesis proposed by the author, there emerges a convincing picture of cinema entangled in the discourse of conservative historical politics.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 124; 229-236
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbliżenie na biedronkę. Konwicki, Mach i ujęcie z niebyłej adaptacji
Close-up on the Ladybug. Konwicki, Mach and a Shot from an Unrealized Adaptation
Autorzy:
Kaniecki, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850812.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Tadeusz Konwicki
Wilhelm Mach
scenariusz
filmy niezrealizowane
aluzja literacka
screenplay
unrealised films
literary allusion
Opis:
Przedmiotem artykułu jest podobieństwo motywu biedronki w scenariuszu (autorstwa Tadeusza Konwickiego, Jerzego Kawalerowicza i Wilhelma Macha) niezrealizowanego filmu o wyprawach kosmicznych Witaj, Ziemio (1959) oraz bliźniaczego motywu w powieści Wniebowstąpienie (1967) Konwickiego. Autor wykazuje, że motyw ten nie stanowi jedynie nieświadomej reminiscencji, ale został wprowadzony przez pisarza do tekstu powieści z rozmysłem i w konkretnych celach, które zostają tu zrekonstruowane. Omawia znaczenia figury biedronki w maszynopisie scenariusza oraz sensy, które nawiązanie to wnosi do Wniebowstąpienia. Przedstawia również komplikacje z zakresu teorii literatury ujawniające się przy opisie tego nawiązania. Wynikają one z tego, że tekst, do którego Konwicki się odwołał, nie funkcjonuje w obiegu (zatem trudno mówić o aluzji literackiej, skoro odbiorcy nie mogli wiedzieć, że motyw jest aluzją). Problemy te spiętrza jeszcze milczenie pisarza na temat scenariusza – nie opowiadał o nim ani nawet nie sugerował jego związków z Wniebowstąpieniem. Autor próbuje więc dociec, jakie mogły być intencje Konwickiego i jak podobieństwa obu motywów można wpisać w kategorie teoretycznoliterackie.
The article discusses the similarity between the motif of the ladybug in the screenplay (by Tadeusz Konwicki, Jerzy Kawalerowicz, and Wilhelm Mach) of an unrealized film about space expeditions, Witaj, Ziemio (Welcome, Earth) (1959), and the twin motif from Kowicki’s novel Wniebowstąpienie (Ascension) (1967). The author shows that the appearance of the ladybug is not just an unconscious reminiscence, but the motif was deliberately introduced by Konwicki into the text of the novel, for specific purposes that are reconstructed here. He discusses the meanings of the motif in the screenplay’s typescript, and the contribution of this reference to the meanings of Ascension. He also presents the literary-theoretical complications that arise in describing the reference, which result from the fact that the text evoked by Konwicki is not in circulation; it is difficult to speak of a literary allusion if the readers did not understand that the motif is an allusion. These complications are compounded by the writer’s silence about the script – he did not talk about it or even hint at its connection to Ascension. The author tries to find out what Konwicki’s intentions might have been and how the similarities between the two motifs can be put into literary-theoretical categories.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 118; 42-57
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Długie ujęcie naszego miasta z tamtego wzgórza”, czyli o władzy spojrzenia w brytyjskich filmach realizmu społecznego lat 60. i 80.
“That Long Shot of Our Town From That Hill”, or about the Authority of the Look in British Social Realism Films of the 1960s and 1980s
Autorzy:
Kosińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341424.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
filmy zlewu kuchennego
Mike Leigh
Alan Clarke
kino brytyjskie
kitchen sink cinema
British cinema
Opis:
W 1984 r. Andrew Higson opublikował artykuł poświęcony przestrzeni, pejzażowi i spektaklowi w brytyjskich „filmach zlewu kuchennego” (kitchen sink cinema) lat 60. Analizując kwestię władzy spojrzenia w kontekście klasowości, Higson wskazał na pewien bardzo wyrazisty i emblematyczny typ ujęcia, które uporczywie powraca w tych niemal wszystkich nowofalowych filmach: „długie ujęcie naszego miasta z tamtego wzgórza”. Ten rodzaj ujęcia – ukazującego postaci spoglądające na swe miasto z pobliskiego wzgórza – wydaje się dość kontrowersyjny w kategoriach klasowych, jako że problematyzuje kwestię tego, kto spogląda na kogo, a zatem – kto jest kreatorem obrazu postaci i ich świata. Czy władza spojrzenia przynależy do postaci z klasy robotniczej, czy może do twórców filmowych (i najprawdopodobniej widzów) z klasy średniej? Kosińska kwestionuje ustalenia Higsona, proponując swój własny punkt widzenia i poddając analizie paralelne „długie ujęcia naszego miasta z tamtego wzgórza” z filmów Mike’a Leigh oraz Alana Clarke’a z lat 80.
In 1984 Andrew Higson published an article concerning space, landscape and spectacle in British ‘Kitchen Sink’ cinema of the 1960s. Discussing the matter of authority of the look in the context of class, Higson singled out one very expressive and emblematic shot, insistently recurring in almost all these New Wave films: That Long Shot of Our Town from that Hill. This kind of shot - showing characters looking at their town from the nearby hill - seems to be rather controversial in class terms as it problematizes the question of who is looking at whom and, therefore, who is creating the image of the characters and their world. Does the authority of the look belong to the working class characters, or to the middle class filmmakers (and, most likely, viewers)? Kosińska questions Higson’s views by offering her own standpoint and analysing parallel Long Shots of Our Town from that Hill as expressed in 1980s films by Mike Leigh and Alan Clarke.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 181-199
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z zimną krwią. Doświadczeniowy wymiar „Zapisu zbrodni” Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego
In Cold Blood. Experiential Dimension of „Zapis zbrodni” by Andrzej Trzos-Rastawiecki
Autorzy:
Dudziński, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340611.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Trzos-Rastawiecki
filmy o prawdziwych przestępstwach
afektywność odbioru
true crime films
affectivity of spectatorship
Opis:
Przedmiotem artykułu jest film Zapis zbrodni (reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki, 1974), którego scenariusz bazował na prawdziwej historii Konstantego Federa i Janusza Dębińskiego – w 1972 r. zamordowali oni w celach rabunkowych dwóch przypadkowych mężczyzn. Autor stara się opisać konstruowaną przez reżysera sytuację komunikacyjną oraz afektywne i emocjonalne oddziaływanie filmu na odbiorcę. W tym celu analizie zostały poddane: zastosowany w Zapisie zbrodni model narracji, sylwetki głównych bohaterów oraz zmysłowy i cielesny wymiar filmu. Bliższe przyjrzenie się tym aspektom dzieła Trzosa-Rastawieckiego pozwala zauważyć, że przedstawiony w filmie obraz zbrodni wymyka się potocznym wzorcom myślenia, regulującym nasze postrzeganie młodocianych przestępców. Tym samym Zapis zbrodni nie oferuje prostej odpowiedzi na pytanie „dlaczego doszło do morderstwa?”. Zamiast tego film mnoży kolejne pytania, dając widzom emocjonalny impuls do uważnego przyjrzenia się całej sprawie i ponownego jej przemyślenia. Trzos-Rastawiecki sygnalizuje bowiem, że personalny, moralny i społeczny wymiar historii dwóch nastoletnich morderców jest zdecydowanie bardziej złożony, niż mogłoby się nam w pierwszej chwili wydawać.
The subject of this article is the 1972 film Zapis zbrodni (Criminal Records) by Andrzej Trzos-Rastawiecki, based on a true story of two teenagers (Konstanty Feder and Janusz Dębiński), who, in 1972, murdered and robbed two men, having chosen them at random as their victims. The author endeavours to describe the communication situation created by the director, and the affective and emotional impact of the film on the viewer. To this end, he analyses the narrative aspect of Zapis zbrodni, the profiles of the main protagonists, and the sensual and bodily dimension of the film. Studying these aspects of the work of Trzos-Rastawiecki in more detail makes it possible to observe that the picture of crime presented in the film goes beyond our stereotypical thinking and perception of juvenile lawbreakers. Thus, Zapis zbrodni does not offer a simple answer to the question “why did the murder happen?”. Instead, the film asks many questions, giving the viewers an emotional impulse to look at the entire case carefully and to rethink it. This is because Trzos-Rastawiecki signals that the personal, ethical and social dimensions of the story of two teenage murderers are definitely more complex than it might seem to us at first glance.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 199-220
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okres wczesnego kina na Dolnym Śląsku
Early Cinema Period in Lower Silesia
Autorzy:
Dębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340691.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
wczesne kino
pierwsze projekcje filmowe
kina objazdowe
pierwsze kina stałe
program numerowy
filmy wieloaktowe
Dolny Śląsk
Niemcy
early cinema
first film screenings
travelling cinemas
first fixed cinemas
number program
multi-act films
Lower Silesia
Germany
Opis:
Artykuł dotyczy wczesnego kina na Dolnym Śląsku, w szczególności pierwszych pokazów filmowych w 1896 r., działalności kin objazdowych, powstawania kin stałych i przełomu metrażowego, tj. przejścia od programów numerowych (złożonych z wielu filmów jednoaktowych) do programów opartych na filmie wieloaktowym z programem towarzyszącym. W centrum uwagi znajdują się małe miejscowości Dolnego Śląska, ponieważ metropolia, jaką był Wrocław, stanowiła temat innych opracowań. Z artykułu wynika m.in., że kinematografia na Dolnym Śląsku szybko upowszechniała się w małych miejscowościach – już w 1896 r. filmy były pokazywane w kilku miastach, a sześciotysięczny Namysłów, w którym kino otwarto w 1912 r., w tym samym roku przeszedł na projekcje filmów wieloaktowych.
The article deals with early cinema in Lower Silesia, in particular the first film screenings in 1896, the operation of travelling cinemas, the establishment of fixed cinemas, and the transition from ‘number programs’ (consisting of multiple one-act films) to programs based on multi-act film with an accompanying program. The focus is on small towns in Lower Silesia, as the metropolis of Wroclaw has been discussed elsewhere. The article shows, among other things, that in Lower Silesia cinematography quickly spread in small towns – already in 1896 films were shown in several towns, and Namyslow, with a population of six thousand, where a cinema opened in 1912, switched to multi-act film screenings in the same year.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 110; 187-204
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies