Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "(cinema)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 216
Tytuł:
„Smart cinema”. Mądre kino z „indie” świata
Smart Cinema: Wise Cinematography From Indieworld
Autorzy:
Syska, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342052.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
smart cinema
quirky cinema
ironia
indieworld
irony
Opis:
Autor poddał analizie jedną z najważniejszych ścieżek amerykańskiego kina niezależnego lat 90. – smart cinema. Opisał kontekst produkcyjno-dystrybucyjny i ulokował go w pejzażu indieworld – fenomenu rozwijającego się od 25 lat w USA. Następnie prześledził najważniejsze cechy smart filmów, koncentrując się na ich konserwatyzmie estetycznym i światopoglądowym, ale także na kwestii ironii oraz przypadku. Uznał, że smart filmy to antyteza kina familijnego, ale jednocześnie tęsknota za pryncypiami amerykańskiego modelu stosunków społecznych. Syska stworzył wstępny zarys zjawiska, przywołał najważniejszych jego twórców: Paula Thomasa Andersona, Tamarę Jenkins, Alexandre’a Payne’a, Todda Solondza i innych, a także zestawił smart cinema z quirky cinema.
The author analyses one of the most important paths of American independent cinema of the 1990s – smart cinema. He describes the context of production and distribution, and places it in the landscape of indieworld – the phenomenon developing over the last 25 years in the United States. Then he traces the most important features of smart films, focusing on their conservative aesthetics and worldview, but also on the question of irony and random chance and coincidence. He argues that smart films are the antithesis of the beloved family film, but at the same time they express a longing for the principles of American social relations. The author creates a preliminary outline of a phenomenon and lists its principle creators: Paul Thomas Anderson, Tamara Jenkins, Alexandre Payne, Todd Solondz and others. He also compares smart cinema with quirky cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 130-139
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne tendencje we współczesnym kinie węgierskim. Surrealistyczne opowieści, historia, która przestaje być martyrologią, kino gatunków przeżywa renesans
Main Trends in the Contemporary Hungarian Cinema: Surrealistic Stories, History That Is No Longer Martyrology, Genre Cinema Is Enjoying a Renaissance
Autorzy:
Bubak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341033.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino węgierskie
kino gatunkowe
kino współczesne
Hungarian cinema
genre cinema
contemporary cinema
Opis:
W świadomości polskiego widza kino węgierskie wciąż wiąże się ze stereotypowym postrzeganiem tych filmów jako hermetycznych, nieprzystępnych, ponurych, pesymistycznych w swojej wymowie; tę niedostępność wzmacnia dodatkowo bariera językowa. Obserwując jednak najnowsze dokonania kinematografii węgierskiej, można dostrzec, że wspomniane stereotypy w coraz mniejszym stopniu charakteryzują kino na Węgrzech. Z jednej strony obserwujemy transgresję konwencji, natomiast z drugiej strony powrót do kina gatunków. Jeśli dodamy do tego nowe, uzdrawiające spojrzenie na historię, okaże się, że jesteśmy świadkami rozwoju kina interesującego, potrafiącego o wielu problemach opowiadać w sposób nieschematyczny, a przez to ciekawy i pomysłowy. W kontekście liczny nagród i wyróżnień ryzykowna przestaje być teza, że obecnie kino węgierskie przeżywa swoją drugą złotą erę. W swym artykule autor dokonuje przeglądu najważniejszych tendencji i kierunków we współczesnym kinie węgierskim.
Polish cinema viewers still stereotypically consider Hungarian films as hermetic, inaccessible, gloomy, pessimistic in tone, which is further reinforced by the language barrier. Observing, however, the latest achievements of Hungarian cinema, one can note that these stereotypes are becoming less characteristic of Hungarian cinema today. On the one hand, we observe the transgression of the convention, on the other hand, the return to the genre cinema. If we add to this a new healing gaze at the history, we will find that we are looking at a cinema that is engaging, one that can speak about many problems in an unconventional way, and is therefore interesting and inventive. In the context of numerous awards and distinctions it ceases to be a risky proposition that Hungarian cinema is currently experiencing its second golden era.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 131-142
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesne kino jako spektakl. Przykład niemiecki
Early Cinema as a Spectacle: The German Example
Autorzy:
Dębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408607.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino niemieckie
Wrocław
historia kina
German cinema
history of cinema
Opis:
Wychodząc z założenia, że wczesne kino to późna forma historycznej sztuki projekcji, zakorzeniona w kulturze latarni magicznych oraz teatrów variétés, autor wskazuje na cechy seansów kinematograficznych, które nadawały im charakter spektaklu: komentowanie wydarzeń dziejących się na ekranie, towarzyszenie muzyczne, interakcje z publicznością, jak też samych widzów między sobą oglądających krótkie filmy w strukturze numerowej. Model ten można odnaleźć w kinach jarmarkowych, salowych, jak też w pierwszych kinach stacjonarnych. Specyfika tych ostatnich została bliżej przedstawiona na przykładzie Wrocławia i uzupełniona o inne przykłady niemieckie. Dopiero przełom medialny, zapoczątkowany w Niemczech w latach 1910-1911, doprowadził do wykształcenia się indywidualnego widza śledzącego narrację filmów pełnometrażowych.
Taking the assumption that early films are a late form of the historical art of projection, rooted in the culture of magical lanterns and varietes theatres, as a starting point, the author points to the features of the cinematographic shows, that gave them the character of a spectacle: commenting the action on the screen, musical accompaniment, interactions with the audience, and the interac- tions between members of the audience themselves, while watching sets of short films forming a larger whole. This model can be found in country fair travelling cinemas (also in rented halls), as well as in first proper and purpose-built cinemas. The character of this last category is presented more closely using the example of cinemas from Wrocław, and is supplemented by a discussion of other German examples. It is only the media breakthrough, that began in Germany in the years of 1910-1911, that lead to the individual viewer following the narration of feature lenght films.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 73-86
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrisa Markera podróże w czasie: o dziwnych losach „La Jetée”
Chris Marker’s Travels in Time: The Curious Fate of “La Jetée”
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222550.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Chris Marker
kino francuskie
kino eksperymentalne
French cinema
experimental cinema
Opis:
Artykuł jest próbą skonfrontowania filmu Chrisa Markera pod tytułem La Jetée (1962) z utworami, które zostały przezeń zainspirowane. Choć eksperyment francuskiego reżysera był przez lata niemal nieznany, dziś stał się natchnieniem dla filmowców, muzyków, a nawet twórców teledysków. Autor stawia tezę, że jest tak dlatego, iż film ten odwraca się od konwencji głównego nurtu, starając się „wynaleźć” kino od nowa. Dlatego też chętnie nawiązują do niego twórcy należący do kolejnych pokoleń rewolucjonistów i eksperymentatorów.
The article is an attempt to confront Chris Marker’s film La Jetée (1962) with works that have been inspired by it. Although the experiment of the French director remained obscure for many years, today it inspires filmmakers, musicians and even the directors of music video clips. The author argues that it is because the film does not fall within the mainstream, but tries to “reinvent” the cinema. That is why artists belonging to new generations of revolutionaries and experimenters like to refer to it in their own work.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 320-326
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczne konteksty kina popularnego w Polsce w latach 80.
Political Contexts of Popular Cinema in Poland in the 1980s
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341040.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino popularne
odbiór filmu
polityka
popular cinema
political cinema
politics
Opis:
W latach 80. wpływ na kino popularne w Polsce miały potrzeby i możliwości ekonomiczne, rozwój i dostępność technologii, kultura zachodnia, konwencje gatunkowe, zmiany społeczne i moralne, oczekiwania widzów, postrzeganie kultury popularnej, pojawienie się dzięki technice wideo nieoficjalnej dystrybucji filmów. Nie bez znaczenia był jednak także wymiar polityczny. Ujawniał się głównie w dokumentach programowych, stenogramach komisji kolaudacyjnych, działaniach cenzorskich, czasem w filmowej diegezie i krytyce filmowej. Konotacji politycznych doszukiwano się we wszystkich filmach i podejmowanych przez nie tematach oraz problemach, nierzadko jednak widzowie postrzegali je zupełnie inaczej, niekiedy wręcz subwersywnie. W swym artykule, biorąc pod uwagę dokumenty archiwalne, filmy i recepcję prasową, Zwierzchowski zwraca uwagę na różne relacje między polityką a kinem popularnym, podkreślając, że sposób odczytania politycznych kontekstów kina popularnego zależał w dużej mierze nie od samego filmu, ale od odbiorców, którzy zgodnie ze swoimi kompetencjami, doświadczeniem i przekonaniami konstruowali jego sensy.
In the 1980s, popular cinema in Poland was influenced by economic needs and oppor- tunities, development and availability of technology, Western culture, genre conventions, social changes, viewers’ expectations, perception of popular culture, the emergence of unofficial film distribution thanks to the video technique. The political dimension was also significant. It appeared mainly in program documents, transcripts of the commissioning committees, censorship activities, sometimes in film diegeses and film criticism. Political connotations were looked for in all films as well as in topics and problems they undertook, however viewers often perceived them in a completely different way, sometimes even subversively. In his article, taking into account archival documents, films and press reception, Zwierzchowski draws attention to various relations between politics and popular cinema, stressing that the way of reading political contexts of popular cinema depended largely not on the film itself, but on recipients who in accordance with their competences, experiences and beliefs constructed its meanings.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 154-163
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przygoda człowieka myślącego
An Adventure of a Thinking Person
Autorzy:
Maciejewski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341622.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Barbara Hollender
kino polskie
kino autorskie
Polish cinema
author cinema
Opis:
Recenzja dwóch tomów z serii Barbary Hollender o polskich reżyserach (tom trzeci w przygotowaniu). W pracach Od Wajdy do Komasy (2014) oraz Od Kutza do Czekaja (2016) autorka przybliża pięćdziesiąt portretów reżyserskich reprezentujących różne pokolenia – od nestorów i klasyków polskiego kina po najmłodszych filmowców. Struktura esejów jest podobna. Hollender opisuje drogę twórczą każdego bohatera, zestawiając cytaty z licznych rozmów z analizami wybranych tytułów, kontekstami socjologicznymi i obyczajowymi. To zarazem kronika polskiego kina i jego koryfeuszy – z Hasem, Wajdą, Kutzem, Zanussim, Kawalerowiczem na czele. Pasjonujące są jednak również opowieści najmłodszych bohaterów: Szumowskiej, Czekaja czy Komasy. Dorastali oni w innym okresie, mają odmienne plany na przyszłość i marzenia, jednak podobnie jak ich mistrzowie chcą tworzyć, pracować, wierzą w spełnienie. Bohaterów książek Hollender dzieli zatem niemal wszystko – temperament artystyczny, ambicje, poglądy na rzeczywistość, wreszcie dorobek. Łączy zaś jedno – pasja tworzenia. Wszyscy mieszkamy w kinie – podkreśla Filip Bajon.
A book review of two volumes from Barbara Hollender’s series on Polish film directors (the third volume is being prepared). In the volumes Od Wajdy do Komasy [From Wajda to Komasa] (2014) and Od Kutza do Czekaja [From Kutz to Czekaj] (2016) the author presents fifty portraits of directors representing various generations – from the masters and classics of the Polish cinema to the youngest of filmmakers. She maintains a similar structure in all the essays. Hollender describes the creative path of each director, she presents quotes from numerous interviews together with analysis of chosen titles, sociological and cultural contexts. It is also a chronicle of Polish cinema and its coryphes – with Has, Wajda, Kutz, Zanussi and Kawalerowicz at the helm. However the stories of the younger directors are also fascinating: Szumowska, Czekaj or Komasa. They grew up in a different era, and have different dreams and plans for the future, but just like their masters they want to create and work, and they believe in professional fulfilment. So the people portrayed by Hollender are different in almost every respect – artistic temperament, ambition, views on reality, and finally achievements. But they do share one thing – a creative passion. As Filip Bajon emphasises: We all live in the cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 238-243
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kłopotliwe spojrzenia – filmowe ukazywanie nienormatywnych ciał
Troublesome Gazes: Filmic Depictions of Non-normative Bodies
Autorzy:
Szewczyk, Matylda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806671.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
body in cinema
narrative strategies
cinema history
modern cinema
disability in cinema
ciało w kinie
niepełnosprawność w kinie
strategie narracyjne
historia kina
kino współczesne
Opis:
Recenzja książki Adama Cybulskiego „Kłopotliwe” ciała. Strategie przedstawiania fizycznej „anormalności” we współczesnym filmie fikcji (2021). Praca ta to całościowe studium ukazywania niepełnosprawności w kinie, poprzedzone rozdziałami poświęconymi metodologii filmoznawczej oraz dyskusji nad kwestią niepełnosprawności w kulturze. Kolejne partie publikacji koncentrują się na historycznych sposobach przedstawiania wskazanego problemu, od początków kina aż po cezurę, jaką jest dla autora Człowiek słoń (1980) Davida Lyncha. W drugiej części monografii autor klasyfikuje współczesne przykłady filmowe, przypisując je do czterech wyodrębnionych strategii narracyjnych, służących ukazywaniu niepełnosprawności: sentymentalno- -afirmatywnej, voyeurystycznej, panoptykalnej i metatekstualnej. W książce tej, będącej przede wszystkim analizą filmoznawczą, autor stawia pytania o relacje między konstrukcją spojrzenia filmowego a rzeczywistością społeczną, rozważając tym samym kwestie kulturowej roli medium kinowego.
The article is an academic review of Adam Cybulski’s book “Kłopotliwe” ciała. Strategie przedstawiania fizycznej “anormalności” we współczesnym filmie fikcji [“Troublesome” Bodies: Strategies of Presenting Physical “Abnormality” in Contemporary Fiction Film] (2021). The book is a comprehensive study of disability in film, preceded by chapters explaining the author’s methodology and discussing cultural discourses of disability. The following chapters concentrate on historical ways of presenting disability in film, from its beginnings till the contemporary times, marked, according to the author, by the making of David Lynch’s The Elephant Man (1980). In the second part of the book, contemporary examples of films are assigned to four strategies of presenting disability in film, introduced by Cybulski: sentimental-affirmative, voyeuristic, panoptical and metatextual. Constituting, above all, an analysis based in film studies, the Cybulski’s book also asks questions on the relationships between the construction of filmic gaze and social reality, thus becoming a discussion on the cultural role of the medium.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 253-258
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy kino może uciec od wojennej traumy? Film chorwacki po 1990 r.
Can Cinema Escape the War Trauma? Croatian Cinema After 1990
Autorzy:
Gluba, Justyna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340606.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino chorwackie
Croatian Cinema
Opis:
Transformacja ustrojowa w Chorwacji nierozerwalnie wiąże się z wojną domową, w zdecydowany i brutalny sposób kończącą jugosłowiańską erę. Nowa rzeczywistość wymagała stworzenia kinematografii, która stanie się niezależna i napisze własną historię. W latach 90. konserwatywna narracja partii rządzącej, na czele której stał pierwszy chorwacki prezydent od ogłoszenia niepodległości, Franjo Tuđman, spowodowała, że reżyserzy sięgali po patriotyczne i chrześcijańskie motywy. Było to między innymi potwierdzeniem specjalnej misji, co do której przekonana była elita rządząca, a która polegała na „ucywilizowaniu” swoich bałkańskich sąsiadów. Dopiero po śmierci Tuđmana twórcy filmowi mogli pozwolić sobie na większą swobodę, zarówno jeśli chodzi o środki wyrazu, jak i podejmowane motywy. Do głosu doszli reżyserzy, których młodość przypadła na moment wybuchu, a później apogeum konfliktu zbrojnego. W artykule wzięto pod uwagę trzy filmy powstałe po 2000 r.: Miłe martwe dziewczyny (Fine mrtve djevojke, reż. Dalibor Matanić, 2002), Kino Lika (Kino Lika, reż. Dalibor Matanić, 2008) i Przepraszam za kung-fu (Oprosti za kung-fu, reż. Ognjen Sviličić, 2004). Są to filmy, które wykorzystując narrację kontrastu: my (Chorwaci) kontra oni (Serbowie, Niemcy, Zachód), odchodzą od tematyki wojennej, wciąż jednak subtelnie do niej nawiązując. Dzięki podjętym tematom reżyserom udało się – choć nie kompleksowo – stworzyć przekrój społeczeństwa posttransformacyjnego, borykającego się zarówno z nową, kapitalistyczną rzeczywistością, jak i pokłosiem doświadczeń wojennych.
The political transformation in Croatia is inextricably linked with the civil war, in a decisive and brutal manner ending the Yugoslav era. The new reality required the creation of a cinematography that will become independent and write its own story. In the 1990s, the conservative narrative of the ruling party, led by the first Croatian president since the proclamation of independence, Franjo Tuđman, caused the directors to reach for patriotic and Christian motifs. This was, among other things, confirmation of a special mission, of which the ruling elite was convinced, and which consisted in “civilizing” its Balkan neighbours. It was only after Tuđman’s death that filmmakers were able to afford more freedom, both in terms of means of expression and motives. Directors came to the fore, whose youth fell at the moment of the explosion, and later the apogee of the armed conflict. The article takes into account three films created after 2000: Fine Dead Girls (Fine mrtve djevojke, dir. Dalibor Matanić, 2002), The Lika Cinema (Kino Lika, dir. Dalibor Matanić, 2008) and Sorry for Kung Fu (Oprosti za kung-fu, dir. Ognjen Sviličić, 2004). These are films that take advantage of the narrative of contrast: we (Croats) versus them (Serbs, Germany, West), and depart from the subject of war, but still subtly refer to it. Thanks to the topics raised, the directors managed to create – though not comprehensively – a cross-section of post-transformation society, struggling with both the new capitalist reality and the aftermath of wartime experiences.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 120-136
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Więcej niż antologia
More Than Anthology
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341056.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
wczesne kino
kino niemieckie
Andrzej Dębski
Martin Loiperdinger
early cinema
German cinema
Opis:
Przekrój tekstów, składających się na dwutomową publikację KINtop. Antologia wczesnego kina (2016), przygotowaną przez Andrzeja Dębskiego i Martina Loiperdingera, a wydaną przez wrocławską Oficynę Wydawniczą Atut w renomowanej i niezwykle cennej serii Niemcy – Media – Kultura, jest bardzo szeroki. Znalazły się w niej zarówno teksty stricte historycznofilmowe, omawiające konkretne zagadnienia, jak i mające charakter metodologiczny, często także łączące oba ujęcia. KINtop może posłużyć jako swoisty podręcznik procedur badawczych, stanowi również nieocenione źródło wiedzy do badań nad historiografią wczesnego kina, umożliwia bowiem przyjrzenie się obiegowi idei, pomysłów, metod, rozwiązań szczegółowych.
The breadth of texts that make up the two-volume publication KINtop. Antologia wczesnego kina [KINtop. Anthology of Early Cinema] (2016), prepared by Andrzej Dębski and Martin Loiperdinger, and published by the Wrocław Publishing House Atut in the renowned and extremely valuable series Germany - Media - Culture, is very wide. It contains both strictly film history and philosophical texts, discussing specific issues, as well as those having a methodological character, often combining both approaches. KINtop can be used as a kind of manual of research procedures, it is also an invaluable source of knowledge for research on the historiography of early cinema, because it allows one to look at the circulation of ideas, methods, and detailed solutions.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 235-240
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odlot za Atlantyk. Amerykański debiut Miloša Formana
Taking Off to the Other Side of Atlantic: The American Debut of Miloš Forman
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342029.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Miloš Forman
kino czeskie
kino amerykańskie
ironia
Czech cinema
American cinema
irony
Opis:
Marek Hendrykowski przeprowadza historyczną rewizję oceny Odlotu (1971) Miloša Formana, wskazując, że dzieło to należy do czołówki najwybitniejszych osiągnięć kinematografii amerykańskiej przełomu lat 60. i 70. Według autora film ten sytuuje się w kręgu krzywdząco niedocenionych zjawisk historii kina amerykańskiego. Kasowa porażka Odlotu sprawiła, że na długie lata stał się on przykładem rzekomego niedopasowania wybitnego filmowca z Europy do Nowego Świata – Ameryki i Hollywood. Hendrykowski zauważa m.in., że z dzisiejszej perspektywy dzieło Formana zdumiewa mistrzostwem warsztatowym oraz konsekwencją reżysera w przenoszeniu do nowych warunków bagażu twórczego, z którym opuścił Czechy i Europę. Podkreśla również, że niezwykłą wartością Odlotu jest nieustanna obecność w nim ironii poznawczej, charakterystycznej nie tylko dla samego Formana, ale poniekąd także dla filmów szkoły czeskiej. Autor konkluduje: Forman zainicjował „Odlotem” pewien nurt poszukiwań, który miał się stać wskazówką i dążeniem dla szeregu innych filmowców za Oceanem. Nie chodzi o takie czy inne podobieństwa, nawiązania czy zapożyczenia stylistyczne, lecz o nowatorski model niebanalnego kina fikcji i wpisany weń makroobraz rzeczywistości.
Marek Hendrykowski carries out a reassessment of Taking Off (1971) by Milos Forman, and argues that the film belongs among the top films of American cinematography of the 1960s and 1970s. According to the author the film situates itself in a circle of unjustly underrated phenomena of the history of American cinema. The box office failure of the Taking Off meant that for years the film was set as an example of alleged mismatch of prominent European filmmaker and the New World – America and Hollywood. Hendrykowski notes that from today’s perspective Forman’s work is astounding in terms of workshop and the director’s insistence at transferring his creative character from Czechoslovakia and Europe to America. He also points out to the importance of cognitive irony present throughout Taking Off, which is characteristic to Forman and other members of the Czech school of film. The author concludes: by “Taking Off” Forman initiated a new direction in research, which was to become a new signpost and aim for many other filmmakers on the other side of the ocean. It is not a question of similarities, references or stylistic borrowings, but an original model of feature film and the image of reality contained within.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 193-200
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transgresje i transformacje w twórczości filmowej Kornéla Mundruczó
Transgressions and Transformations in the Filmmaking of Kornél Mundruczó
Autorzy:
Helman, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341028.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kornél Mundruczó
kino transgresji
kino węgierskie
cinema of transgression
Hungarian cinema
Opis:
Autorka charakteryzuje Mundruczó jako twórcę, który wpisuje się w nurty i tendencje sztuki swoich czasów – niekiedy je wyprzedza nowatorskimi rozwiązaniami, ale zarazem nie przekreśla tradycji. Jego kino to kino transgresji, które nie respektuje granic gatunkowych, rodzajowych, estetycznych, łącząc fabularność i dokumentalizm z tendencjami awangardowymi. Mundruczó jest wnikliwym obserwatorem i interpretatorem współczesnej rzeczywistości, ale by odnaleźć i nadać jej sens, sięga daleko w przeszłość, w stronę uniwersalnych mitów, które zrodziła kultura i samo kino. Analizując twórczość Mundruczó, autorka ukazuje powtarzające się wątki i motywy, które twórczość tę spajają przy całej jej różnorodności. Stale powraca motyw rodziny: dysfunkcyjnej, rozbitej, nieobecnej; bohaterowie pozbawieni przeszłości pojawiają się znikąd, naruszając stan równowagi społeczności sfrustrowanej, wrogiej wobec obcych i siebie nawzajem. Otwarte zakończenia nie rozwiązują problemów ani nie wskazują dróg wyjścia z impasu bądź kryzysu. Zachowaniami postaci kierują seks i przemoc, a ofiarami padają niewinni.
The author describes Mundruczó as an artist who fits in with the currents and tendencies of the art of his time - sometimes he overtakes them with innovative solutions, but at the same time he does not rule out the tradition. His cinema is a cinema of transgression, which does not respect genre, type, or aesthetic boundaries, combining fiction and documentary with avant-garde tendencies. Mundruczó is an insightful observer and interpreter of contemporary reality, but in order to find and give it meaning, he reaches far into the past, towards the universal myths that culture and cinema have created. Analyzing the work of Mundruczó, the author reveals recurring themes and motifs that bind this work together with all its diversity. One of the recurring motifs is the motif of the family: dysfunctional, broken and absent; heroes deprived of the past appear out of nowhere, disturbing the balance of the frustrated community, hostile to strangers and each other. Open endings do not solve problems or indicate ways to break the deadlock or crisis. The behaviour of the characters is driven by sex and violence, and the victims are innocent people.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 174-196
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chałat czy frak? Spór wokół produkcji filmu jidysz w przedwojennej Polsce
Khalat or Tailcoat? The Dispute over the Production of the Yiddish Film in Pre-War Poland
Autorzy:
Sitkiewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806635.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino polskie
kino żydowskie
kino jidysz
film żydowski w Polsce
Polish Cinema
Jewish Cinema
Yiddish Cinema
Yiddish Film in Poland
Opis:
Produkcja filmów jidyszowych w Polsce lat 30. budziła skrajne reakcje wśród twórców, polityków, publicystów oraz widzów. Reakcje te odcisnęły ślad w przedwojennej publicystyce, we wspomnieniach, wywiadach i tekstach programowych. Na podstawie źródeł w języku polskim, jidysz i angielskim (wiele z nich nie było dotychczas przywoływanych w literaturze przedmiotu) autor zrekonstruował nieformalną dyskusję na temat funkcji, tożsamości i stylu kina żydowskiego w przedwojennej Polsce. Spory koncentrowały się wówczas wokół czterech głównych problemów: do kogo adresować film jidysz i jak uzasadnić jego istnienie w epoce naznaczonej antysemityzmem i groźbą wojny? jak definiować artystyczność filmu jidysz i uciec od odium szundu (żydowskiego kiczu)? jak wpisać się w szerszy projekt nowoczesnej kultury jidysz lub kultury żydowskiej?; jaką strategię obrać wobec kinematografii polskiej, w ramach której powstają filmy jidyszowe? W tekście zostają też poruszone kwestie szczegółowe, jak chociażby recepcja kina żydowskiego czy kontrowersje (polityczne, religijne, finansowe) związane z produkcją konkretnych filmów.
The production of Yiddish films in Poland in the 1930s caused a lot of controversy among filmmakers, politicians, critics and viewers. These reactions left their mark on pre-war journalism, in memoirs, interviews and manifestos. The article reconstructs an informal discussion on the function, identity and style of Jewish cinema in prewar Poland, based on Polish-, Yiddish- and English-language sources (many of which have not yet been cited in relevant literature). The dispute revolved around four main issues: What is the perfect audience for Yiddish film and how to justify such film production in an era marked by anti-Semitism and the threat of war?; How to define the artistic aspects of Yiddish film and how to avoid shund (Jewish kitsch)?; How to fit into the broader project of modern Yiddish or Jewish culture?; How to relate to Polish cinema industry which produces films in Yiddish? The article also deals with a number of specific issues, such as the reception of Jewish cinema or controversies (political, religious, financial) related to the production of particular films.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 6-27
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Heritage is Dead! Long Live Heritage!” Kino brytyjskie w obliczu kryzysu politycznego
“Heritage is dead! Long live heritage!” British Cinema in the Face of a Political Crisis
Autorzy:
Korczarowska, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340612.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kino brytyjskie
British Cinema
Opis:
Kryzysy polityczne prowokują do stawiania pytań o przeszłość i ufundowaną na niej tożsamość. Niepewne jutro kieruje nas ku historii, w której próbujemy znaleźć potwierdzenie naszego stabilnego (narodowego) „my”. To, kim jesteśmy, wyrasta z nostalgii za przeszłością – pod warunkiem jednak, że owa przeszłość powraca w formie narracji kompensacyjnych. Zrealizowane na Wyspach po 2016 r. dzieła potwierdzają tezę Pierre’a Sorlin, że filmy historyczne dostarczają wiedzy wyłącznie na temat okresu, w którym powstały. Manifestuje się w nich zainteresowanie tymi momentami historii, które okazały się znaczące dla losów nie tylko Wielkiej Brytanii, lecz także całej Europy. Strategie realizowane przez  kino „po Brexicie” przywołują w pamięci ideologiczne spory z epoki rządów Margaret Thatcher skoncentrowane wokół  heritage cinema. Ale czy międzynarodowe sukcesy brytyjskich „filmów o przeszłości” (Dunkierka, Czas mroku, Faworyta) pozwalają spojrzeć na Brexit jak na „pożyteczną katastrofę” i przywołać głoszone w okresie thatcheryzmu hasło Brytyjczycy nadchodzą (lub Up your bum)?  
Political crises provoke questions about the past and the identity founded on it. The uncertain tomorrow directs us towards a history in which we try to find confirmation of our stable (national) “we”. Who we are is growing out of nostalgia for the past – provided, however, that this past returns in the form of compensation narratives. Pierre Sorlin’s thesis that historical films provide knowledge only about the period in which they were made is confirmed by films made on the British isles following 2016. They are manifested in the interest of these moments of history, which proved to be significant for the fate of not only Britain, but also all of Europe. Strategies implemented by the cinema “after Brexit” remind us of ideological discussion from Margaret Thatcher era focused around “heritage cinema”. But do the international successes of the British “films about the past” (Dunkirk, Twilight Time, Favorite) allow us to look at Brexit as a “useful catastrophe” and recall the slogan of the Thatcher era The British are coming (or Up your bum)?
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 84-100
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kinie niemieckim z przyjemnością
On German Cinema with Pleasure
Autorzy:
Saryusz-Wolska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340624.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kino niemieckie
German Cinema
Opis:
Książka Andrzeja Gwoździa Kino na biegunach. Filmy niemieckie i ich historie (1949-1991) (2019) przedstawia szeroką panoramę kina NRD i RFN w omawianym okresie. Autor kreśli bogaty obraz kinematografii niemieckiej tego czasu, wskazując czytelnikom kilkaset filmów. Książka uporządkowana jest chronologicznie i zajmuje się zarówno dziełami kanonicznymi, jak i popularnymi czy rozrywkowymi. Autor nie przedstawia usystematyzowanych problemów badawczych ani nie podąża za konkretną metodologią, lecz raczej dzieli się historiami, które stoją w tle omawianych filmów, a także własnymi impresjami i przyjemnościami płynącymi z obcowania z kinem. 
A review of a book by Andrzej Gwóźdź Kino na biegunach. Filmy niemieckie i ich historie (1949-1991) [Rocking Cinema. German Films and Their Histories (1949-1991)] (2019). The book presents a wide panorama of the cinema of the GDR and West Germany in the period in question. The author sketches a rich picture of German cinematography of that time, pointing to several hundred films. The book is organized chronologically and deals with both canonical and popular or entertainment cinema. The author does not present systematized research problems nor does he follow a specific methodology, but rather shares stories that stand in the background of the discussed films, as well as his own impressions and pleasures flowing from the cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 302-305
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino irlandzkie w XXI wieku
Irish Cinema in 21st Century
Autorzy:
O’Connell, Díóg
Kosińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341023.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino irlandzkie
celtycki tygrys
kino współczesne
Irish cinema
Celtic tiger
contemporary cinema
Opis:
Autorka, przyglądając się kinu irlandzkiemu XXI w., patrzy z perspektywy zmian, jakie dokonały się w społeczeństwie Irlandii w ostatnich 50 latach, kiedy to kraj ten przeszedł drogę od tradycji do nowoczesności. Choć autorka skupia się na kinie najnowszym, a więc zrealizowanym po epoce boomu gospodarczego, „celtyckiego tygrysa”, przedstawia też zarys wcześniejszych etapów w historii tej kinematografii, ściśle związanych z przemianami społeczno-ekonomiczno-politycznymi. Tak więc w połowie lat 90. film irlandzki skupiał się na tzw. wielkiej trójcy tematów: Irlandii wiejskiej, Irlandii Północnej i Irlandii katolickiej. Po 1998 r. nastąpił zwrot – kino irlandzkie zdominowały współczesne filmy gatunkowe oraz produkcje przedstawiające Irlandię jako kraj wielkomiejskiego szyku. Filmy, które powstały już po epoce „celtyckiego tygrysa”, odrzuciły jednak tę poetykę, wracając do starych tematów, ale traktując je w nowy, przede wszystkim pod względem narracyjnym, sposób. Te nowe narracje miały przyczynić się do rozbicia mitu cudu gospodarczego i przedstawić alternatywne, peryferyjne, często prowokacyjne doświadczenie tego czasu.
Dióg O’Connell, in her examination of the Irish cinema of the 21st century, looks from the perspective of changes that occurred in the Irish society over the last 50 years, as the country moved from tradition to modernity. Although the author focuses on the latest films, and thus realized after the era of the economic boom, the so called “Celtic tiger”, she also outlines the earlier stages in the history of Irish cinematography closely related to socio-economic-political changes. So in the mid-1990s, Irish film focused on the so called great trinity of themes: rural Ireland, Northern Ireland and the Catholic Ireland. After 1998, there was a change - Irish cinema was dominated by modern genre films and productions depicting Ireland as a country of urban chic. The films that were created after the era of the “Celtic tiger”, however, rejected this poetics, returning to the old themes, but treating them in a new way, particularly in terms of narrative. These new narratives were supposed to break the myth of the economic miracle and present an alternative, peripheral, often provocative experience of this time.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 92-102
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 216

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies