Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the avant-garde" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Historie awangardy filmowej na nowo (o)pisane
    The Stories of the Avant-garde Film (Re)written
    Autorzy:
    Zawojski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27311693.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    film awangardowy
    film eksperymentalny
    awangarda
    herstoria
    avant-garde film
    experimental film
    avant-garde
    herstory
    Opis:
    Omawiany tom – Historie filmu awangardowego. Od dadaizmu do postinternetu (2020) pod redakcją Łukasza Rondudy i Gabrieli Sitek – jest efektem projektu edukacyjnego „Akademia filmu awangardowego” realizowanego przez Fundację Okonakino i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w latach 2019-2020. Autor zwraca uwagę na próbę rewizji dotychczasowych ustaleń dotyczących awangardy filmowej wyrażającą się przede wszystkim w dowartościowaniu twórczości artystek dotąd często pomijanych lub niedocenianych. Tematyczno-chronologiczna kompozycja całości jest rozpięta między tradycją kina awangardowego od jego początków w XX w. do najnowszych realizacji wykorzystujących wideo oraz nowe media, ze szczególnym uwzględnieniem optyki feministycznej, queerowej, klasowej i postkolonialnej, oraz badaniem związków filmu dokumentalnego i awangardowego. Reinterpretacja wcześniejszych odczytań filmu awangardowego i prezentacja mało znanych fenomenów zarówno historycznych, jak i współczesnych stanowi o atrakcyjności publikacji.
    The discussed volume entitled Historie filmu awangardowego. Od dadaizmu do postinternetu [Histories of the Avant-garde Film: From Dadaism to Post-Internet] (2020), edited by Łukasz Ronduda and Gabriela Sitek, is the result of the two-year educational project “Avant-Garde Film Academy”, carried out by the Okonakino Foundation and the Museum of Modern Art in Warsaw in 2019-2020. The reviewer draws attention to the author’s attempt to revise the existing image of the avant-garde film; this revision is expressed primarily in the appreciation of the work of female artists, often overlooked or underestimated in the past. The thematic-chronological composition of the volume is stretched between the tradition of avant-garde cinema, from its twentieth-century beginnings to the latest productions and creators using video and new media, with particular emphasis on feminist, queer, class and postcolonial optics. It also presents research on the relationships between documentary and avant-garde film. Reinterpretation of the previous readings of avant-garde film and the presentation of little-known (especially in Polish film studies) phenomena, both historical and contemporary, make this publication attractive, significantly enriching the knowledge of avant-garde film and cinema.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 249-255
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieistniejąca historia polskiej awangardy filmowej
    A Non-existent History of the Polish Film Avant-Garde
    Autorzy:
    Pitrus, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341026.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Kamila Kuc
    polska awangarda filmowa
    alternatywna historia kina
    kino eksperymentalne
    Polish film avant-garde
    alternative cinema history
    experimental cinema
    Opis:
    Recenzja książki Kamili Kuc Visions of Avant-Garde Film. Polish Cinematic Experiments From Expressionism to Constructivism (2016), poświęconej początkom polskiej awangardy filmowej. Autorka omawianego tomu proponuje autorską perspektywę, zwracając uwagę na zjawiska do tej pory nieopisane lub ignorowane. Jej refleksja skupia się na relacjach między filmem i innymi obszarami awangardy. Zdaniem Andrzeja Pitrusa książka jest nie tylko wartościowym wypełnieniem luki w piśmiennictwie poświęconym wczesnemu polskiemu kinu eksperymentalnemu, ale także oryginalną propozycją „alternatywnej” historii kina.
    The book review of Kamila Kuc Visions of Avant-Garde Film. Polish Cinematic Experiments From Expressionism to Constructivism (2016) is devoted to the beginnings of the Polish film avant-garde. The author of this volume proposes an original perspective, paying attention to phenomena that have not been yet described or that have been so far ignored. Her reflection focuses on the relationship between the film and other areas of the avant-garde. According to Andrzej Pitrus, the book is not only a valuable by filling the gap in the literature devoted to early Polish experimental cinema, but also an original proposal of an “alternative” cinema history.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 307-310
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Okiem awangardzistki. Kwestia formy w refleksji i realizacjach filmowych Germaine Dulac
    From an Avant-garde Perspective: Film Form in the Writings and Films of Germaine Dulac
    Autorzy:
    Radkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27311691.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    forma filmowa
    teoria filmu
    awangarda
    Germaine Dulac
    film form
    film theory
    avant-garde
    Opis:
    Autorka omawia refleksje zamieszczone w publikacjach Germaine Dulac z lat 1919-1937, w których znajdują się odniesienia do jej przemyśleń oraz realizacji filmowych. Tematyka poruszana przez Dulac wpisuje się w dyskusję na temat kina jako sztuki, specyfiki nurtów awangardowych oraz wypracowywanej przez nie estetyki. Jako aktywna realizatorka, wykładowczyni i autorka tekstów śledziła na bieżąco dyskusje wokół filmu abstrakcyjnego, roli koloru, dźwięku, a także formowanie się profesji filmowych, które wymagały zdefiniowania. Interesowały ją ponadto zagadnienia związane z edukacją filmową i kształtowaniem się uniwersalnych kompetencji odbiorczych oraz rozwój rynku filmowego z nowoczesnymi kinami i międzynarodowym systemem dystrybucji.
    The text presents Germaine Dulac’s ideas on cinema and film form, as discussed in her writings from 1919-1937. As a filmmaker and member of the avant-garde movement, Dulac addressed the issue of cinema as a new art form, and its original aesthetics. As an active director, lecturer, writer and editor of texts, she followed and commented on current discussions on abstract film, the role of color, sound, and new film professions that had to be defined. Moreover, Dulac was interested in film education, educating the audience, as well as in the development of film market and film industry.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 202-215
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między OP-em, EPI i Fluxusem. „The Flicker” Tony’ego Conrada jako przykład artystycznej strategii symulacji działania substancji psychoaktywnych
    Between OP, EPI and Fluxus: “The Flicker” by Tony Conrad as an Example of Artistic Strategy of Simulating the Effect of Psychoactive Substances
    Autorzy:
    Michnik, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342054.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Tony Conrad
    kino awangardowe
    substancje psychoaktywne
    Fluxus
    avant-garde cinema
    psychoactive substances
    Opis:
    Tekst dotyczy filmu The Flicker (1966), kinematograficznego debiutu zmarłego niedawno Tony’ego Conrada – wybitnego muzyka, odważnego reżysera, głównej postaci nowojorskiego undergroundu lat 60. Autor przedstawia kluczowy film amerykańskiej awangardy lat 60. na szerokim tle kultury epoki: od ówczesnych zjawisk w sztukach wizualnych, przez wątki amerykańskiej kultury masowej, po tendencje nowojorskiej sceny muzyki eksperymentalnej. Szeroka panorama kulturowych zjawisk układa się estetykę nowego, bezpośredniego oddziaływania dzieła sztuki na odbiorcę, oddziaływania, dla którego modelem staje się działanie substancji psychoaktywnych. Estetyka ta rodzi się pomiędzy koncepcjami Johna Cage’a, Norberta Weinera oraz Williama Burroughsa. Autor w końcowej części tekstu zestawia The Flicker z innymi filmami eksperymentalnymi z tego okresu, kładąc nacisk na te powstające w środowisku Fluxusu.
    The text deals with The Flicker (1966), the cinematographic debut by the recently deceased Tony Conrad – an outstanding musician, a courageous director, the major character of the New York underground of the 1960s. The author presents a film key to the American avant-garde of the 1960s against the backdrop of the wider cultural trends of the era: contemporary phenomena in visual arts, themes of American mass culture, and experimental New York musical scene. The wide panorama of cultural phenomena forms a new aesthetics of art directly impacting the viewer, where the impact is modelled after the effect of psychoactive substances. This aesthetics arises out of the ideas of John Cage, Norbert Weiner and William Burroughs. The author in the final part of the article compares The Flicker with other experimental films of the period, in particular those made within the Fluxus movement.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 253-268
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chapliniada w kręgach lewicy literackiej i artystycznej lat 20.
    The Chaplinade on Left-Wing Literary and Artistic Circles of the 1920s
    Autorzy:
    Strożek, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222569.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Charlie Chaplin
    awangarda
    lewica
    avant-garde
    left-wing circles
    Opis:
    Artykuł przedstawia recepcję filmów Chaplina w środowiskach lewicy literackiej i artystycznej Europy Środkowo-Wschodniej lat 20. Autor ukazuje, w jaki sposób berlińscy dadaiści wykorzystywali jego wizerunek do walk politycznych z rządzącą SPD, a także jak konstruktywiści sowieccy, czescy i serbscy łączyli jego grę aktorską ze sztuką maszyny, a wymowę filmów z ideologią komunistyczną. Od słynnych publikacji Iwana Golla (Apologia Charlota; Chapliniada) lewicowe środowiska awangardowe często traktowały Chaplina na równi z bohaterem walczącego proletariatu, narzucając polityczną wymowę jego filmów. Nie inaczej było w Polsce, gdzie w kontekście ogólnoeuropejskiej fascynacji Chaplinem środowisk lewicowej awangardy kręgi „Nowej Kultury”, futurystów i konstruktywistów warszawskich w podobny sposób interpretowały kreacje amerykańskiego komika. Ten wspólny dla Niemiec, sowieckiej Rosji, Czech, Węgier, Polski i Bałkanów dadaistyczno-konstruktywistyczny schemat utożsamiania filmów Chaplina z głosem wojującej klasy robotniczej miał przekonywać o potrzebie radykalnej rewolucji w sztuce i wytworzeniu podstaw nowej kultury proletariackiej dostępnej dla szerokich mas społecznych.
    The article describes how Chaplin’s films were received by left-wing literary and artistic circles in Central and Eastern Europe of the 1920s. The author demonstrates how Berlin dadaists used his image in the political struggle with the ruling SPD party, and how Soviet, Czech and Serbian con- structivists combined his acting with the art of the machine, and the message of his films with communist ideology. From Ivan Goll’s famous publications (Apologie des Charlot; Die Chapliniade) avant-garde left-wing circles treated Charlie Chaplin on a par with a fighting working class hero, imposing a political interpretation of his films. It was the same in Poland, where in the context of apan European fascination with Chaplin of the left-wing avant-garde the circles of the “New Culture”, futurists and Warsaw constructivists interpreted the American comedian’s work in a similar way. This common for Germany, Soviet Russia, Czech Republic, Hungary, Poland and the Balkans dadaist-constructivist scheme of identifying Chaplin’s films with the voice of the struggling working class was seen as a proof of the need for a radical revolution in art and the creation of new proletariat art available to the masses.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 288-305
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Barok powracający w „Psie andaluzyjskim” Luisa Buñuela. Notatki drugie, poprawione
    The Returning Baroque in Luis Buñuel’s “Un Chien Andalou”: Revised and Updated Notes
    Autorzy:
    Nadgrodkiewicz, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222567.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Luis Buñuel
    Heinrich Wölfflin
    barok
    awangarda
    surrealizm
    baroque
    avant-garde
    surrealism
    Opis:
    Tekst jest poświęcony interpretacji Psa andaluzyjskiego Luisa Buñuela w kontekście koncepcji Heinricha Wölfflina dotyczącej przemienności stylów klasycznych i barokowych w rozwoju dziejów sztuki. Nadgrodkiewicz stara się uargumentować tezę, że pod pewnymi warunkami i na podstawie ewidentnych wskazówek zawartych w samej warstwie obrazowej film Buñuela można traktować jako dzieło noszące znamiona sztuki barokowej, odcinające się od klasycznych konwencji przedstawiania, przełamujące kanon. W tym kontekście istotny jest również fakt, że Pies andaluzyjski to sztandarowe dzieło surrealizmu, w którym również można odnaleźć elementy baroku, bowiem jako jeden z nurtów awangardowych, modernistycznych, przełamuje kanon czy ogólnie pojętą klasyczność, a tym samym wpisuje się w Wölfflinowski model naprzemiennie powracających stylów barokowych i klasycznych.
    The text is devoted to the interpretation of Luis Bunuel’s Un Chien Andalou in light of Heinrich Wölfflin’s ideas on the alternation of classical and baroque styles in the development of the fine arts. Nadgrodkiewicz argues that under certain conditions and on the basis of obvious clues contained in the visual layer, Bunuel’s film can be seen as a work bearing signs of baroque art, standing apart from classic conventions of presentation, breaking the canon. In this context it is also important that Un Chien Andalou is a flagship piece of surrealism in which one might also find elements of the baroque. This modernistic, avant-garde trend also breaks the canon and classicism as it is generally understood. And thus also fits Wölfflin’s model of alternating baroque and classical styles.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 190-198
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryzys reprezentacji, Ziemia-krajobraz i posthumanistyczny panteizm w „La Région centrale” Michaela Snowa
    The Crisis of Representation, Earth-Landscape and Post-humanist Pantheism in Michael Snows „La Région centrale”
    Autorzy:
    Kmak, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340648.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teoria filmu
    film awangardowy
    Michael Snow
    krajobraz
    antropocen
    zmysłowa teoria filmu
    film theory
    avant-garde cinema
    landscape
    anthropocene
    sensuous film theory
    Opis:
    Autor omawia film Michaela Snowa La Région centrale. Przywołując różne opracowania dotyczące filmu, koncentruje się na tym, co pozostało poza obszarem zainteresowania ich autorów, mianowicie na zmysłowym wymiarze doświadczenia tego filmu i jego konsekwencjach dla statusu kina jako przestrzeni poznawania rzeczywistości. La Région centrale zostaje zestawiony z koncepcją malarskiej katastrofy i obrazu-diagramu Gilles’a Deleuze’a, a celem tego zestawienia jest wskazanie, jak doświadczenie krajobrazu w filmie staje się posthumanistycznym projektem konstruowania nowego świata, w którym dotychczasowe dualizmy ciała i umysłu, podmiotu i przedmiotu, człowieka i zwierzęcia zostają w pełni odrzucone. Interpretacji towarzyszy namysł nad rolą kina w epoce antropocenu i próba dowartościowania tradycji realizmu w teorii filmu.
    The main subject of the essay is Michael Snow’s La Région centrale. Referencing various writings on the film, the author highlights areas that have not been tackled by scholars: the sensuous character of the film experience and its consequences for cinema’s status as a sphere of the cognition of reality. La Région centrale is juxtaposed with Gilles Deleuze’s concepts of painterly catastrophe and diagram in order to show how the experience of landscape becomes a post-humanist project of creating the whole new world, where existent dualisms of body-mind, subject-object or human-animal are completely overthrown. This interpretation is accompanied by a reflection on the cinema’s role during the age of Anthropocene and a re-affirmation of realism in film theory.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2020, 110; 46-61
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies