- Tytuł:
-
Osiedla planowane w strefie podmiejskiej Warszawy
Housing Estates Planned in Suburban Zone of Warsaw - Autorzy:
- Mejewska, A.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/145941.pdf
- Data publikacji:
- 2011
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
suburbanizacja
osiedle mieszkaniowe
strefa podmiejska
suburbanization
housing estate
suburban zone - Opis:
-
Procesy urbanizacyjne na terenach wiejskich, wynikające z rozwoju Warszawy i jej ekspansji w kierunku suburbiów, nasiliły się począwszy od drugiej połowy XIX wieku. Najkorzystniejszą i uporządkowaną pod względem przestrzennym formą urbanizacji były zespoły zabudowy, powstające w wyniku parcelacji majątków rolnych, jako "letniska", "miasta - ogrody" lub miasta satelitarne. W okresie międzywojennym nasiliły się parcelacje budowlane wokół miasta. Powstawały zespoły o prostych podziałach, ale również planowane osiedla o ciekawych planach urbanistycznych, które po dziś dzień wyróżniają się w strukturze osadniczej strefy podmiejskiej. Kontynuacją tego nurtu mogłyby być przedsięwzięcia deweloperskie - planowane osiedla mieszkaniowe. Jednak tak się nie stało. Osiedla te projektowane są zazwyczaj na niewielkim obszarze (trudno pozyskać jest scalony teren w rozdrobnionej strukturze własności gruntów rolnych), swoją wielkością, gęstością zaludnienia, typem zabudowy przypominają raczej fragmenty miasta wyrwane i odcięte od podstawowej infrastruktury usługowej. Brak podstawowych usług w strefie dojścia oraz powiązań z siecią komunikacji zbiorowej powoduje nadmierne uzależnienie mieszkańców tych osiedli od komunikacji indywidualnej, co jest szczególnie uciążliwe dla ludzi starszych i dzieci. Ogrodzone i strzeżone zespoły z zabudową o wysokim standardzie, tworzą swoiste "getta" niepasujące do tradycyjnej zabudowy wiejskiej. W wyniku tych tendencji następuje proces segregacji społecznej mieszkańców poprzez rozdzielenie stref dawnego budownictwa zagrodowego i nowego "miejskiego", co prowadzi do osłabienia społecznych więzi na danym obszarze. Tereny podmiejskie stopniowo tracą swe atuty przestrzenne, dla których ich nowi mieszkańcy uciekli z zatłoczonych miast.
As from the second half of the 19th century, the urbanization processes on the country sides had intensified, as a consequence of development of Warsaw and its suburban expansion. The most profitable and ordered urbanization form, in the spatial respect, were urban units that were developing as a result of agricultural divisions, as "lodges", "garden" and satellite communities. In the interwar era, the suburban allotments were escalated. Not only there were created units with simple divisions, but also planned estates with attractive urban schemes which are distinctive in structure of suburban settling zone. Property ventures - planned estates could be a continuation of this strand, however, it did not happen. These estates are usually designed on small terrain (it is hard to gain an integrated area in a fragmented structure of agricultural demesne.) Their dimension, population density, building types look rather like city parts extracted and separated from a basic infrastructure service. The lack of primary service in access zone and connections with collective communications causes excessive dependency of estate residents on individual communications; which is particularly inconvenient for elderly people and children. Compound and protected units with building of high standard create specific "ghettos" discordant to traditional rural units. As a result of these tendencies, there is a social segregation process of residents throughout a division between old compound housing and new "urban" one. This leads to weakening of societal ties on a relevant areas. Suburban terrains loose their special strengths which their new residents left from crowded cities for. - Źródło:
-
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2011, 56, 4; 90-100
0023-5865 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł