Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Kolonializm"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Perspectives on Past and Present Realities: Nadine Gordimer’s Voice on Social and Political Problems in South Africa
Autorzy:
Pawlicki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441195.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
South Africa
colonialism
apartheid
Gordimer
Fanon
Południowa Afryka
kolonializm
Opis:
In his work The Wretched of the Earth, Frantz Fanon famously states that the most important task of African politicians and intellectuals is to understand the nature of the social and political transformations taking place in their countries. This task was undertaken by Nadine Gordimer in her sixty-five-year writing career, from the publication of her first collection of short stories in 1949 until her death in 2014. Gordimer helped her readers understand the situation in South Africa and anticipated many of the country’s social and political problems. In her novel A Guest of Honour, published in 1970, while her country was still struggling against apartheid, she painted the scenario of an unnamed African country which has succeeded in throwing off colonial rule. The socio-political issues she examines in this novel, such as the corruption of its leaders, poor schooling of the blacks and the problem of violence, proved to be the main challenges of contemporary South Africa. It is interesting to juxtapose the problems anticipated by Gordimer in the previous century and those facing South Africa today; such a comparative study, proposed in this article, is primarily a social analysis of a country which reached independence only twenty years ago and remains “deformed by its history,” as Gordimer pointed out in one of her interviews. This article is based on a detailed analysis of A Guest of Honour, primarily with a view to highlight the social and political issues described by Gordimer. The comparative aspect of this study is ensured by references to Gordimer’s most recent essays, interviews, and to her last novel, No Time Like the Present, published in 2012. Due to the fact that in writing A Guest of Honour Gordimer was influenced by Frantz Fanon’s The Wretched of the Earth, this article is also an investigation of Fanon’s seminal study about the anticolonial movement.
W swoim najważniejszym dziele, „Wyklęty lud ziemi”, Frantz Fanon stwierdza, że najważniejszym zadaniem afrykańskich polityków i intelektualistów jest rozumienie istoty przemian zachodzących w ich krajach. To przekonanie może posłużyć jako myśl przewodnia twórczości Nadine Gordimer. W swojej liczącej sześćdziesiąt pięć lat karierze pisarskiej autorka „Zachować swój świat” (The Conservationist) pomagała swoim czytelnikom zrozumieć istotę społecznych i politycznych przemian w jej rodzimej Południowej Afryce. W kilku powieściach trafnie przewidziała problemy, z którymi przyjdzie zmierzyć się jej krajowi po wprowadzeniu demokracji. W powieści „Gość honorowy” (A Guest of Honour), wydanej w 1970 roku, przedstawiła wydarzenia rozgrywające się w fikcyjnym afrykańskim kraju, który odzyskał niepodległość po okresie niewoli kolonialnej. Analiza problemów społecznych i politycznych przeprowadzona przez Gordimer w tej powieści ma odniesienie do aktualnych problemów w Południowej Afryce, takich jak skorumpowanie władz, niski poziom edukacji uboższych warstw społecznych oraz ważny w tym kraju problem przemocy. Celem artykułu jest analiza powieści „Gość honorowy” oraz porównanie przedstawionego w niej obrazu państwa i społeczeństwa z rzeczywistością współczesnej Południowej Afryki. W analizie powieści ważnym odniesieniem będzie wspomniane dzieło Frantza Fanona, natomiast w opisie problemów współczesnej Południowej Afryki istotne będą odwołania do esejów Gordimer, wywiadów oraz jej ostatniej powieści No Time Like the Present wydanej w 2012 roku.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2014, 15; 173-186
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traktat z Waitangi jako przykład twórczej translacji politycznej.
The Treaty of Waitangi as an example of creative political translation.
Autorzy:
Dańda, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441221.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Nowa Zelandia
Waitangi
Maorysi
Imperium Brytyjskie
negocjacje w dobrej wierze
tłumaczenie polityczne
suwerenność
kolonializm
New Zealand
Maori
British Empire
negotiating in good faith
political translation
sovereignty
colonialism
Opis:
6 lutego 1840 roku przedstawiciel Korony Brytyjskiej wicegubernator Hobson oraz 45 wodzów maoryskich z północnej części Wyspy Północnej podpisali Te Tiriti o Waitangi – Traktat z Waitangi. Każdemu z wodzów Maorysów, który złożył już swój podpis pod tekstem dokumentu, Hobson ściskał dłoń w geście braterstwa, dodając: He iwi tahi tatou („Jesteśmy teraz jednym ludem”). Czy Maorysi wiedzieli, na co wyrażają zgodę? Problem z Traktatem z Waitangi polega na tym, że został on przygotowany przez przedstawicieli Korony Brytyjskiej w dwóch wersjach językowych: angielskiej i maoryskiej. Teoretycznie miały być one wersjami jednobrzmiącymi. Jednakże w trakcie późniejszego stosowania przepisów Traktatu okazało się, iż jego tłumaczenie na język maoryski dokonane przez Brytyjczyków wcale nie było dokładnym odzwierciedleniem brytyjskiej wersji umowy. Celem artykułu jest przedstawienie determinant, które wpłynęły na decyzję Brytyjczyków odnośnie do przygotowania dwóch różniących się od siebie wersji językowych dokumentu. Szczególna uwaga zostaje zwrócona na problemy manipulacji, które pojawiają się w procesie przekładu tekstów politycznych oraz na trudności i pokusy, przed jakimi staje tłumacz w sytuacji, kiedy dany język nie jest jeszcze językiem w pełni wykształcony w konkretnej dziedzinie. W końcowych fragmentach tekstu autor stara się wykazać, że Traktat z Waitangi, który został wprowadzony do systemów prawnych Imperium Brytyjskiego i Nowej Zelandii, nie do końca z zachowaniem zasady prowadzenia negocjacji w dobrej wierze, jest obecnie uznawany zarówno przez Maorysów, jak i potomków białych osadników za kluczowy dokument konstytuujący współczesną narodowość nowozelandzką.
On February 6th 1840 Te Tiriti o Waitangi (the Treaty of Waitangi) was signed by the representative of the British Crown – Lieutenant-Governor Hobson – and 45 Maori chiefs from the northern part of the North Island. Each and every Maori chief, who already signed the text of the Treaty, was given a handshake by Hobson and a short remark: „He iwi tahi tatou” („We are now one people”). Did the Maori know what they gave their support to? The problem with the Treaty of Waitangi is that it was prepared by the representatives of the British Crown in two language versions: in English and in Maori. Those two versions were meant to be, in theory, linguistically equivalent. In later practice however, it turned out that the Maori translation prepared by the British was not accurate at all. The aim of the paper is to present determinants which influenced British decision to prepare the two non-equivalent texts of this international treaty. A special attention is given towards the question of manipulation in translation process and the opportunities for abuse which translator has to face when the language of translation is not fully developed in a given field yet. In the concluding remarks the author points out to the fact that the treaty, which has been implemented into the legal systems of both the British Empire and New Zealand not exactly in accord with the principle of negotiating in good faith, is today considered by the Maori and Pākehā alike as a key document which constitutes contemporary nationality of New Zealanders.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2011, 10; 29-42
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les départements français dAmérique – artefakty kolonialnej przeszłości Francji.
Les départements français d’Amérique - artefacts of France’s colonial past.
Les départements français dAmérique – die Artefakte der Kolonialvergangenheit von Frankreich Zusammenfassung.
Autorzy:
Dorocki, Sławomir
Brzegowy, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441197.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Francja zamorska
departamenty zamorskie
kolonializm
Gwadelupa
Gujana Francuska
Martynika
France d’outre-mer
overseas departments
colonialism
Guadeloupe
French Guiana
Martinique
Die französischen Überseegebiete Übersee-Département Kolonialismus
Französisch-Guayana
Opis:
Powstałe na skutek uwarunkowań historycznych departamenty zamorskie Francji w Ameryce (les départements français d'Amérique) – Gwadelupa, Martynika i Gujana Francuska – geograficznie należą do najdalej położonych i najmniej znanych części Unii Europejskiej. Plantacyjne uprawy trzciny cukrowej, zapoczątkowane i rozwinięte w okresie francuskiej kolonizacji, decydowały o gospodarczej ważności charakteryzowanych regionów, czyniąc z nich pożądane artefakty w merkantylistycznym wyścigu państw europejskich. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie zarysu historii francuskich kolonii w Ameryce Południowej, a także próba odpowiedzi na pytanie: w jakim stopniu kolonialna przeszłość determinuje współczesną sytuację społeczno-gospodarczą departamentów amerykańskich. Pomimo faktu, że omawiane regiony od 1946 r. stanowią integralną część Republiki Francuskiej, poziom dysproporcji, głównie natury ekonomicznej, pomiędzy metropolią a terytoriami zamorskimi pozostaje znaczny, godząc tym samym we francuską égalité – poczucie równości, starannie pielęgnowane od czasów rewolucji. Gospodarki departamentów zamorskich zbyt silnie uzależnione od Francji kontynentalnej pogrążone zostały w fali koniunkturalnych zawirowań, zwiększając lokalne bezrobocie, które wraz z postępującą agflacją na Gwadelupie i Martynice wywołało serię społecznych napięć. Innym aspektem odmienności byłych kolonii od Francji kontynentalnej pozostaje zróżnicowanie etniczno-lingwistyczne départements d'Amérique, stanowiące istotną przeszkodę w budowaniu pełnej integracji z metropolią. Bogata różnorodność społeczna w przeważającej większości oparta na kreolskiej kulturze zrodziła zupełnie odrębną grupę obywateli V Republiki. W związku z postępującymi unijnymi procesami decentralizacji i regionalizacji kwestia politycznej przyszłości departamentów amerykańskich pozostaje niepewna, zważywszy na odżywający na nowo separatyzm tychże terytoriów stanowiących istotny element Francji zamorskiej.
Having been shaped by historical conditions, les départments français d’Amérique (the France’s overseas departments in America) – Guadeloupe, Martinique, French Guiana, geographically belong to the farthest and least known parts of the European Union. Sugarcane plantation-based cultivations, originated and developed in the period of French colonisation, determined the economic significance of the regions characterised, making them desired artefacts in the mercantile race. The goal of this study is to approach the historical outline of the administrative units under analysis. It also attempts to explore to what degree the contemporary social and economic problems of the American departments have been conditioned by their colonial past. Despite the fact that the regions presented constitute an integral part of the Republic, the level of disproportion, mainly of economic nature, continues to be significant, thereby contrary to the so French ‘égalité’ – sense of equality, carefully nurtured since the times of the revolution. In connection with the progressing Union decentralisation and regionalisation processes, the question of the American departments’ political future remains uncertain, considering the reviving separatism of these territories, which constitute a significant component of the overseas France.
Die als Ergebnis einer historischen Entwicklung entstandenen Überseedepartements von Frankreich in Amerika (les départements français d'Amérique) – Guadeloupe, Martinique und Französisch-Guayana, gehören in geographischer Hinsicht zu den am weitesten gelegenen und zugleich am wenigsten bekannten Gebieten der Europäischer Union. Der Zuckerrohranbau, mit dem man breits in der Zeit der französischen Kolonisation begonnen und den man weiter entwickelt hatte, hat über die wirtschaftliche Bedeutung der besagten Regionen entschieden, die zu begehrten Artefakten im merkantilistischen Wettlauf der europäischen Staaten wurden. Der vorliegende Aufsatz versucht vor dem Hintergrund der Geschichte dieser französischen Kolonien in Südamerika, die Frage zu beantworten: Inwiefern bestimmt(e) die Kolonialvergangenheit die gegenwärtige sozial-wirtschaftliche Situation der amerikanischen Departements. Denn ungeachtet der Tatsache, dass diese Regionen seit 1946 einen festen Bestandteil der Französischen Republik bilden, bleibt der Differenzgrad vor allem wirtschaftlicher Natur, zwischen dem Mutterland und den Überseegebieten bedeutend, was allerdings gegen einen der Kulturpfeiler der französischen Gesellschaft, Égalité, verstösst. Die überdimmensional vom Mutterland abhängigen Wirtschaften der Überseedepartements, versanken im Zuge konjunktureller Wirbelungen im Chaos. Die Arbeitslosigkeit, die mit fortschreitender Agflation auf Guadeloupe und Martinique einherging, rief eine Serie sozialer Spannungen hervor. Ein anderes Unterschiedsmerkmal der ehemaligen Kolonien ist deren ethnisch-linguistische Heterogenität, was eine volle Integration mit dem Mutterland verhindert. Die soziale Vielfalt, gestützt größtenteils auf kreolischer Kultur, hat dazu beigetragen, dass eine ganz abgesonderte Gruppe von Bürgern der V. Republik entstanden ist. In Anbetracht der fortschreitenden Prozessen der Dezentralisierung und Regionalisierung in der EU einerseits und dem neusten Aufflamen lokaler Separatismen anderseits bleibt die Frage der politischen Zukunft von amerikanischen Departements Frankreichs recht ungewiss.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2010, 8; 176-197
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies